Ιερά Σινδόνη - Το σάβανο του Ιησού Χριστού;

[Horoscope]

Η Σινδόνη του Τορίνο
Ένα κομμάτι ύφασμα πάνω στο οποίο είναι αποτυπωμένη η εικόνα ενός γενειοφόρου άνδρα, η θέση του οποίου ταιριάζει σε σώμα που έχει σταυρωθεί και τραυματιστεί, έχει αναστατώσει την θρησκευτική και την επιστημονική κοινότητα αιώνες τώρα. Πρόκειται, λέγεται, για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Χριστού μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό.
Η Σινδόνη είναι ένα λινό ύφασμα κιτρινωπού χρώματος, διαστάσεων 4,30 μέτρα μάκρος και 1,10 μέτρα φάρδος, με ύφανση ψαροκόκαλου από ίνες λιναριού, υλικό που χρησιμοποιούσαν την εποχή του Ιησού Χριστού.

Η αυθεντικότητα της Σινδόνης του Τορίνο έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες, και έχουν γραφεί χιλιάδες σελίδες με στόχο κάποια επαρκή εξήγηση, αλλά ακόμη παραμένει μυστήριο αν πρόκειται για ιερό κειμήλιο ή για ανθρώπινο δημιούργημα.


Η Περιπλάνηση της Σινδόνης ανά τους Αιώνες
Η Ιερά Σινδόνη φυλάσσεται από το 1578 στον καθεδρικό ναό του Τορίνο. Πριν φτάσει στα χέρια της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας εικάζεται πως ανήκε στο Τάγμα των Ναϊτών Ιπποτών, οι οποίοι λέγεται πως την είχαν στην κατοχή τους για 200 χρόνια περίπου. Οι τελευταίοι από τους Ναΐτες που την προστάτεψαν ήταν ο Jacques De Molay (Μέγας Διδάσκαλος του Τάγματος των Ναϊτών) και G. De Charney (Μάγιστρος την Νορμανδίας), οι οποίοι κάηκαν στην πυρά το 1314, μετά την διάλυση του Τάγματος.

Ο πρώτος που έχει εξακριβωθεί πως την είχε στην κατοχή του (περί το 1353) είναι ο Γάλλος ιππότης Geoffrey De Charney, αυτοδημιούργητος Στρατιωτικός, μεγαλωμένος με υψηλά ιδανικά, ο οποίος δίσταζε να δημοσιοποιήσει το γεγονός της ύπαρξής της, πιθανότατα λόγω των μυστηριωδών συνθηκών με τις οποίες είχε έρθει στα χέρια του η Σινδόνη (πιθανόν λόγω συγγένειας με τον Ναϊτη De Charney).

Μετά τον θάνατό του, άφησε την οικογένειά του σε απελπιστική οικονομική κατάσταση. Μόλις αποπερατώθηκε ο ναός που είχε χτίσει ο ίδιος στο Lirey της Γαλλίας, μία φτωχική εκκλησία, και καθώς η οικογένειά του βρισκόταν μπροστά σε οικονομικό αδιέξοδο, αποφασίζει να εκθέσει εκεί την Σινδόνη. Αυτομάτως, ο τοπικός Επίσκοπος, Henri of Poitiers, αντιδρά σχετικά με την αυθεντικότητα της. Υποβάλει μνημόνιο, στο οποίο αναφέρει πως εξέτασε την Σινδόνη, την βρήκε πλαστή και πως ανακάλυψε και τον καλλιτέχνη που την φιλοτέχνησε. Η Σινδόνη αμέσως αποσύρεται.

Αρκετές δεκαετίες αργότερα, το 1389, ο γιος του Geoffrey De Charney, που έχει ίδιο όνομα με τον πατέρα του, έχει αποκτήσει πλούτη και αξιώματα. Παρακάμπτοντας τον τοπικό Επίσκοπο παίρνει άδεια από τον Πάπα, για να εκθέσει την Σινδόνη, παραδεχόμενος εξ' αρχής πως δεν είναι γνήσια, αλλά αντίγραφο. Το αξιοπερίεργο είναι πως ξεκινούν μεγαλοπρεπείς τελετές, που μόνο σε αυθεντικό κειμήλιο τέτοιου είδους θα άρμοζαν! Σε τέτοιο βαθμό δε, που ο τότε Επίσκοπος της περιοχής Pierre D'Arcis συντάσσει και αυτός μνημόνιο προς τον Πάπα Κλημέντιο VII διαμαρτυρόμενος για την όλη κατάσταση. Η απάντηση του Πάπα ήταν' «να σωπάσει»!!!

Μετά το θάνατο του Geoffrey De Charney ΙΙ, η κόρη του Μargaret De Charney, μπαίνει σε μια σειρά περιπετειών, προς αναζήτηση εύπορης οικογένειας, που θα αναλάμβανε την φύλαξη και συντήρηση της Σινδόνης. Η Σινδόνη έμεινε στην κατοχή των De Charney ως το 1453, οπότε και εκχωρήθηκε στον Οίκο των Savoy. Ο τότε Πάπας Sixtus IV πίστευε στην αυθεντικότητά της Σινδόνης κι έτσι η οικογένεια των Savoy ανέγειρε ειδικό παρεκκλήσι όπου την τοποθέτησε, στο Chambery της Γαλλίας το 1464.

Το 1532, μία πυρκαγιά στο παρεκκλήσι προκάλεσε ζημιές στο Ιερό αυτό κειμήλιο. Οι Savoy's μετέφεραν την Σινδόνη στο Τορίνο το 1578 και με εξαίρεση τα χρόνια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, όπου μεταφέρθηκε στο μοναστήρι του Montevergine, στο Avellino στη νότια Ιταλία, για να προστατευθεί, παραμένει στον Καθεδρικό Ναό του Αγ. Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο.

Η ιστορία της Σινδόνης πριν τον Μεσαίωνα είναι νεφελώδης. Ένα πιθανό σενάριο είναι ότι μετά τον θάνατο του Χριστού (ή το 70 μ.Χ. που καταστράφηκε η Ιερουσαλήμ) μεταφέρθηκε στην Έδεσσα της Τουρκίας (Urfa). Γνωστό σαν η Εικόνα της Έδεσσας ήταν διπλωμένο για να φαίνεται μόνο το πρόσωπο μέσα σε μια ανοιχτή θήκη. Ο Βυζαντινός Αυτοκρατορικός Στρατός εισέβαλε στην Έδεσσα (944 μ.Χ.), έτσι το ύφασμα παραδόθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Η Τέταρτη Σταυροφορία (1204) λεηλάτησε την Κωνσταντινούπολη και η Σινδόνη του Τορίνο ουσιαστικά εξαφανίστηκε μέχρι τον 14ο αιώνα. Πιθανόν ήταν στην κατοχή των Ναϊτών ιπποτών, όταν επανεμφανίστηκε από τον De Charney το 1353.


«Επιστημονικός Διάλογος» Σχετικά με την Αυθεντικότητα του Κειμηλίου
Η επιστημονική και εξονυχιστική έρευνα της Σινδόνης επικεντρώθηκε στο κατά πόσον η απεικόνιση είχε δημιουργηθεί φυσικά ή τεχνητά. Πάνω από 500.000 ώρες επιστημονικής εξέτασης από 63 επιστημονικούς κλάδους έχουν εφαρμοστεί στην Σινδόνη. Για πρώτη φορά στην Ιστορία ένα κειμήλιο έχει απασχολήσει τόσο πολύ τόσους κλάδους επιστήμης, ενώ είναι το μοναδικό «αντικείμενο» που έχει αλλάξει αντιλήψεις ανθρώπων που ήρθαν σε επαφή μαζί του, από την αθεΐα στην πλήρη θρησκευτικότητα.

Η Σινδόνη φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά το 1898 από τον δικηγόρο και φωτογράφο Seconda Pia. Η ανάλυση της φωτογραφίας εμφάνισε με λεπτομέρεια και με μεγαλύτερη ευκρίνεια όλες τις πληγές που αποτυπώθηκαν πάνω της. Το αρνητικό της φωτογραφίας έδωσε την εικόνα μιας κανονικής φωτογραφίας (στο θετικό της), πράγμα που υποδηλώνει ότι η εικόνα της Σινδόνης από μόνη της είναι με αποτελεσματικό τρόπο ένα είδος αρνητικού, όπου το αρνητικό ενός αρνητικού γίνεται θετικό. Οι μελετητές έχουν την εντύπωση ότι οι λεπτομέρειες και το σώμα του άνδρα πάνω στη Σινδόνη εντείνονται περισσότερο στο φωτογραφικό αρνητικό. Τα αποτελέσματα του Pia ενίσχυσαν ακόμη πιο πολύ το ενδιαφέρον σχετικά με τη Σινδόνη και κινητοποίησαν μια ανανέωση των προσπαθειών, προκειμένου να καθοριστεί η προέλευσή της.

Η παραφιλολογία γύρω από αυτήν την πρώτη φωτογράφηση, λέει πως ο Pia υπέστη τέτοιο σοκ την ώρα που εμφάνιζε το φιλμ, που κόντεψαν να του πέσουν οι φωτογραφικές πλάκες από τα χέρια. Από κοντά δεν φαίνεται καθαρά η απεικόνιση του σώματος. Πρέπει κάποιος να απομακρυνθεί γύρω στα 2 με 5 μέτρα για να δει. Την ώρα της εμφάνισης του φιλμ o Pia είδε να παρουσιάζεται μία λεπτομερέστατη μορφή.

Περισσότερο εκτεταμένη ήταν η ανάλυση του 1978 από 40 επιστήμονες όλο το 24ωρο για 5 μέρες. Αυτοί συμπέραναν ότι η απεικόνιση δεν μπορεί να είναι ζωγραφική! Δεν υπήρχε ίχνος χρώματος, μπογιάς ή βαφής πάνω στο ύφασμα. Ούτε η εικόνα έδειχνε την κατεύθυνση που φυσιολογικά δημιουργείται από τα περάσματα του πινέλου. Ούτε υπήρχε περίγραμμα της εικόνας, καθώς θα ήταν απαραίτητο για να δημιουργήσουν μια ζωγραφική παράσταση. Δεν βρέθηκε απόδειξη «στερέωσης» του υφάσματος που συμβαίνει όταν εφαρμοστεί οποιαδήποτε υγρή ουσία. Η εικόνα φαίνεται να είναι καθαρά επιφανειακή, διαπερνώντας μόνο τις δύο κορυφαίες μικρο-ίνες.

Η ανάλυση του 1978 αποκάλυψε ότι τα τρισδιάστατα χαρακτηριστικά της Σινδόνης, δείχνουν ότι το ύφασμα έχει πάνω του μια πραγματική τρισδιάστατη ανθρώπινη μορφή που είναι αδύνατον να δημιουργηθεί με ζωγραφική.

Το 1978 η Σινδόνη εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα και 3,5 εκατομμύρια άνθρωποι έσπευσαν να την δουν μέσα σε 5 μόλις εβδομάδες. Μόλις τότε (1978), μετά από χρονοβόρες και πολυετείς γραφειοκρατικές διατυπώσεις, το Βατικανό έδωσε τη συγκατάθεσή του προκειμένου να εξετασθεί το κειμήλιο από επιστήμονες για να εξακριβωθεί η αυθεντικότητα και η παλαιότητά του.

Έρευνες που έγιναν τότε με τη συνεργασία του Ιατροδικαστικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Τορίνο, έδειξαν ότι ο Χριστός πέθανε από καρδιακή προσβολή κατόπιν πνευνονικής ανεπάρκειας που προκλήθηκε από τους έντονους πόνους που υπέστη πάνω στο σταυρό. Την ανακοίνωση έκανε σε διεθνές επιστημονικό συνέδριο στο Τορίνο με θέμα τη Σινδόνη, ο καθηγητής Baima Bollone. Ο καθηγητής Bollone με βάση τα επιστημονικά στοιχεία, αλλά και τις περιγραφές των Ευαγγελιστών υποστήριξε ότι τα σημάδια της Σινδόνης δείχνουν την κούραση, τον πόνο που προκάλεσαν 19 ώρες βασανιστηρίων πάνω στο Σταυρό, το ψυχολογικό σοκ, την αφυδάτωση και την ασφυξία από τη σταύρωση. Συνεπεία όλων αυτών, το θύμα τελικά πέθανε από καρδιακή προσβολή βγάζοντας μια δυνατή κραυγή πόνου.

Η επίσημη ιατρική έρευνα πάνω στο αποτύπωμα της Σινδόνης δείχνει ότι ο άνδρας που καλύφθηκε μ' αυτό το ύφασμα είχε χτυπηθεί πριν τον θάνατό του. Οι κηλίδες αίματος διαγράφουν τα διάφορα μέρη του σώματος, δίνοντας τη δυνατότητα στους παθολογοανατόμους και βιολόγους να προσδιορίσουν επακριβώς τη θέση του υφάσματος πάνω στο σώμα. Ύστερα από συγκεκριμένα τεστ που διεξήχθησαν από ιατροδικαστές και χημικούς, τα αποτελέσματα ήταν θετικά ως προς το ότι οι κηλίδες του αίματος είναι από αληθινό αίμα (μάλιστα η ομάδα αίματος είναι ΑΒ). Ανοσολογικά, φθοριακά και σπεκτρογραφικά τεστ, καθώς και κάποιες εξετάσεις πάνω στα αντιγόνα του αίματος, απέδειξαν ότι πρόκειται για ανθρώπινο αίμα. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι οι κηλίδες προήλθαν από αληθινή αιμορραγία ανθρώπου, με αληθινές πληγές πάνω σε ένα αληθινό σώμα που ήρθε σε άμεση επαφή με το ύφασμα. Οι ιατροδικαστές δήλωσαν ότι οι κηλίδες είναι από άνδρα, ο οποίος ήταν καλυμμένος με το ύφασμα, το οποίο σκέπαζε το πρόσωπό του, καθώς και όλο του το σώμα μέχρι και τα πόδια του.

Παρατηρώντας το πρόσωπο, υπάρχουν κάποιες διογκώσεις που φαίνεται να είναι αιματώματα, τα οποία είναι ιδιαίτερα ορατά στο δεξί μάγουλο. Επίσης, υπάρχουν σημάδια από μώλωπες και πληγές. Στο μέτωπο, στον αυχένα και στα μαλλιά υπάρχει αίμα, ενώ πληγές φαίνεται να καλύπτουν την περιφέρεια του κεφαλιού, προκληθείσες από στεφάνι φτιαγμένο από μυτερά αγκάθια. Στο στήθος και στην πλάτη υπάρχουν πάνω από 100 γδαρσίματα, που φαίνεται να έχουν προκληθεί από μαστίγιο, το οποίο αποτελούσε όργανο βασανισμού στα ρωμαϊκά χρόνια. Στη δεξιά ωμοπλάτη υπάρχουν τετραγωνικές εκχυμώσεις που αποδίδονται σε βαρύ αντικείμενο, που μπορεί να ήταν ο οριζόντιος δοκός του σταυρού που ο καταδικασμένος έπρεπε να κουβαλήσει μέχρι το σημείο που θα γινόταν οι σταύρωσή του. Στην δεξιά θωρακική περιοχή βρέθηκαν σημάδια αίματος, που έχουν τα χαρακτηριστικά εκείνα πτωματικού αίματος.

Τα σημάδια στους καρπούς είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο: ενώ στην παραδοσιακή εικονογραφία της σταύρωσης (με εξαίρεση βέβαια κάποιους αναγεννησιακούς πίνακες) οι παλάμες είναι αυτές που είναι καρφωμένες πάνω στο ξύλο, εδώ φαίνεται ότι οι καρποί είναι καρφωμένοι, μάλιστα σε ένα συγκεκριμένο σημείο ανάμεσα στα οστά του καρπού που ονομάζεται «the space of Destot». Η συγκεκριμένη παρατήρηση μπορεί να στηριχθεί σύμφωνα με ιατροδικαστές, καθώς αν είχαν καρφωθεί οι παλάμες, δεν θα μπορούσαν να κρατήσουν το βάρος του σώματος.

Στα γόνατά του υπάρχουν χτυπήματα, που μάλλον προκλήθηκαν από πεσίματα στο έδαφος (κατά την διάρκεια της μεταφοράς του δοκού στο σημείο της σταύρωσης). Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το αριστερό γόνατο βρισκόταν περισσότερο σε κάμψη σε σχέση με το δεξί. Γι' αυτό το λόγο στο αποτύπωμα το αριστερό μέλος φαίνεται κοντύτερο από το δεξί. Το δεξί πέλμα είναι αποτυπωμένο καθαρά, ενώ από το αριστερό μόνο η περιοχή της φτέρνας είναι ορατή. Αυτό σημαίνει ότι η σταύρωση έγινε μόνο με ένα καρφί, το οποίο καρφώθηκε και στα δύο πόδια.

Διάφορα εμπόδια, ακόμη και από τα ιταλικά τελωνεία, επέτρεψαν μόλις το 1988 να βγουν τα δείγματα από το Βατικανό και να εξετασθούν με την μέθοδο προσδιορισμού ηλικίας με τον άνθρακα 14 (C14). Το συμπέρασμα της έρευνας ήταν αναμενόμενο από τους επιστήμονες, αλλά απογοητευτικό για τους ανά τον κόσμο χριστιανούς. Τα τρία ανεξάρτητα εργαστήρια κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η δημιουργία της "ιεράς" Σινδόνης χρονολογείται μεταξύ του 1260 και του 1390 μ.X. Γενικά, οι διαφωνούντες λένε πως για μια τόσο κοντινή περίοδο στο παρελθόν, το σφάλμα της χρονολόγησης με άνθρακα 14 φτάνει μέχρι και τα χίλια χρόνια. Σημαντικότερη όμως ένσταση είναι η έκθεση της Σινδόνης στην πυρκαγιά του 1532 μ.Χ. στο Chambery, η οποία οδήγησε σε μια σημαντική αύξηση στη συσσώρευση άνθρακα 14, με αποτέλεσμα να είναι δυσχερής έως αναξιόπιστη η εξαγωγή των αποτελεσμάτων. Αυτές οι αποδείξεις εγείρουν σοβαρές αμφιβολίες για την εγκυρότητα του τεστ του 1988.

Η εξέταση είχε δείξει ακόμη, ότι τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για την ύφανση της Σινδόνης προέρχονταν από την Ευρώπη και όχι από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και ότι τέτοια υφάσματα χρησιμοποιούνταν μετά το 1000 μ.Χ. Ένας ακόμη χριστιανικός μύθος κατέρρεε. Πολλοί τότε μίλησαν για "μεσαιωνική" απάτη. Ακόμη και το Βατικανό (που μέχρι τότε έλεγε πως η Σινδόνη είναι αυθεντική και θαυματουργή) παραδέχθηκε ότι το κειμήλιο ήταν αμφίβολης γνησιότητας.

Υπάρχουν όμως, πολλοί επιστήμονες που διαφωνούν με την εκτίμηση αυτή. Οι επιστήμονες αμφισβητούν το αποτέλεσμα πιστεύοντας πως οι αναλύσεις στα μικρά κομματάκια των άκρων της Σινδόνης είχαν μολυνθεί από τα βακτήρια και τους μύκητες του υφάσματος.

Το 1995 οι Dr J. Mattingly and L. Garza Vermes του University of Texas in San Antonio, που θεωρούν ότι η απεικόνιση του προσώπου στην Ιερά Σινδόνη οφείλεται στα βακτήρια, προχώρησαν σε ένα πείραμα. Πήραν τα πιο κοντινά βακτήρια που υπάρχουν στο σώμα του ανθρώπου, τα καλλιέργησαν και αφού τα εξουδετέρωσαν, τα άπλωσαν σε διάφορα σημεία του σώματός τους. Στη συνέχεια πήραν ένα υγρό λινό ύφασμα και το άφησαν να στεγνώσει πάνω στα σημεία που είχαν απλώσει τα βακτηρία. Όταν το ύφασμα στέγνωσε τα σημεία πάνω στα οποία είχαν απλωθεί τα βακτήρια διέγραφαν καθαρά λεπτομέρειες του σώματος. Διακρίνονταν τα νύχια, λεπτομέρειες του προσώπου και όσο περνούσαν οι μέρες η εικόνα του υφάσματος γινόταν ζωηρότερη.

Σύμφωνα με τους Βιολόγους που έχουν ασχοληθεί με την Σινδόνη, έχουν βρεθεί πάνω της πολλά είδη κόκκων γύρης λουλουδιών, μερικά από τα οποία ενδημούν στην Ιερουσαλήμ και άλλα 8, δώδεκα μίλια μακριά από την Ιερουσαλήμ, τα οποία ανθίζουν τον Μάρτιο και τον Απρίλιο. Πρόσφατες μελέτες από τους Ισραηλινούς βοτανολόγους Avinoan Danin και Uri Baruch, μαζί με τους Αμερικανούς Alan και Mary Whanger, ανακάλυψαν πως το ύφασμα περιέχει κόκκους γύρης από φυτά τα οποία ευδοκιμούν στην Ευρώπη, πράγμα το οποίο δικαιολογείται από την παραμονή της εκεί για 7 αιώνες. Η πλειοψηφία ωστόσο των ειδών είναι φυτά εγχώρια, τα οποία ευδοκιμούν στις περισσότερες περιπτώσεις στην περιοχή της Νεκράς Θάλασσας και στην ευρύτερη περιοχή της Ιερουσαλήμ ως και την περιοχή της Γάζας.(Nyoscyamus aureus, Artemisia herba-alba and Onosma syriacum).


Το σάβανο του Ιησού Χριστού;

Στο ερώτημα κατά πόσον η Σινδόνη είναι ένα ταφικό ύφασμα της Παλαιστίνης του 1ου αιώνα ή μια πλαστογραφία της μεσαιωνικής Ευρώπης, η πλειοψηφία του επιστημονικού κόσμου τείνει στο να δεχθεί την αυθεντικότητα της.

Ωστόσο υπάρχουν πολλά πράγματα που παραμένουν ανεξήγητα, όπως η υψηλής ανάλυσης εικόνα του προσώπου, όπως πλήρως φαίνεται στη φωτογραφία. Το βασικό πρόβλημα, από επιστημονική άποψη, είναι ότι κάποιες εξηγήσεις που υποστηρίζονται από χημικής απόψεως, αποκλείονται από τους φυσικούς, ενώ κάποιες εξηγήσεις από τη φυσική επιστήμη αποκλείονται παντελώς από τη χημεία.
Η σύγχρονη επιστήμη εξακολουθεί να ερευνά τον τρόπο που σχηματίστηκε η εικόνα, την πλέον αξιόπιστη χρονολόγηση και τον καλύτερο τρόπο διατήρησής της.
Εάν η Σινδόνη χρονολογηθεί ακριβώς τον 14ο αιώνα, τότε απαιτείται από έναν πλαστογράφο του Μεσαίωνα η γνώση, η ικανότητα και η δεξιοτεχνία πάρα πολλών πεδίων. Αυτός ο καλλιτέχνης θα χρειαζόταν εκτεταμένη γνώση ανατομίας και φυσιολογίας για να μπορεί με ακρίβεια να απεικονίσει τις λεπτομέρειες της σταύρωσης, όπως και γνώση των φωτογραφικών αρνητικών και των τρισδιάστατων εικόνων. Επίσης θα απαιτείτο βαθιά γνώση της χημείας του αίματος και βοτανολογίας για την πρόσθεση με μικροσκόπιο ντόπιων ποικιλιών γύρης από συγκεκριμένη τοποθεσία.

Υπάρχουν δεκάδες ακόμη θεωρίες και επιστημονικές έρευνες σχετικά με την Σινδόνη, οι οποίες δεν αναφέρονται. Η προσπάθεια που έγινε εδώ, είναι καθαρά ενημερωτική και όσο το δυνατόν περιεκτική.

Κατά πόσον είναι το πραγματικό σάβανο του Χριστού ίσως να είναι πέρα απ' τον ορίζοντα της επιστήμης. Η Σταύρωση του Ιησού δεν ήταν ένας απλός θάνατος. Σηματοδότησε την απαρχή μίας ολόκληρης κοσμοθεωρίας. Η εικόνα της Σινδόνης και οι κηλίδες αίματος μας βοηθούν να φανταστούμε τα τρομερά πάθη του Χριστού πάνω στο Σταυρό, ενώ το άδειο σάβανο μας υπενθυμίζει την Ανάστασή Του. Τελικά, όποιες κι αν είναι οι απόψεις μας, γεγονός είναι πως ήρθε στη γη, σταυρώθηκε και άφησε πίσω τουλάχιστον δύο ανεξερεύνητα μυστήρια. Η Αφή του Αγίου Φωτός και η Σινδόνη είναι δύο «θαύματα» που ίσως δεν θα βρουν ποτέ την επιστημονική τους απάντηση.

__________________________________________________
Μετάφραση - Απόδοση - Επεξεργασία: Μαίρη Ψ. - Μαρία Ξ.
Η έρευνα έγινε από τα μέλη friary - DrMaroulita της ομάδας Editors & Staff, ειδικά για το myhoroscope.gr
με την υποστήριξη και τις υποδείξεις όλης της υπόλοιπης ομάδας.

Πηγές - Αναφορές: The Shroud of Turin Website, Scriptorium, The Holy Shroud - Official Site, Shroud of Turin - Wikipedia, the free encyclopedia, The Holy Shroud - Official Site,
Shroud of Turin 2000 περιοδικό BIBLE AND SPADE-Winter 2000

[Λίλιαν Σίμου]

Μία θαυμάσια έρευνα με πολύ καλή παρουσίαση του θέματος. Συγχαρητήρια!

[friary]

Ευχαριστούμε πολύ Κυρία Σίμου, για τα καλά σας λόγια.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, που σε έναν άνθρωπο σας κι εσάς που έχετε βαθιά ενασχόληση με τα εσωτερικά θέματα, άρα γνωρίζετε, άρεσε η εργασία μας.
Να είστε καλά.

[panther]

Συγχαρητήρια και από εμένα. Συμφωνώ απόλυτα με την κα Σίμου.

[Maroulita]

Ευχαριστούμε πολύ Ιουλία! Να'σαι καλά!!!

[*Astropeleki*]

Συγχαρητήρια για το άρθρο σας κορίτσια! Όντως πολύ ενδιαφέρουσα η έρευνα σας.

Πάντως, το σημείο που αναφέρεται για το που ακριβώς είχαν καρφωθεί τα χέρια του Ιησού (Παλάμες ή Καρποί) είναι άξιο προβληματισμού. Σίγουρα το σώμα δεν θα μπορούσε να αντέξει το βάρος αν τα καρφιά ήταν στις παλάμες.
Παρόλ αυτά, αν το συσχετίσουμε με τα Στίγματα, τα σημάδια στους στιγματικούς εμφανίζονται είτε στις παλάμες είτε στους καρπούς. Δηλαδή μπορεί να ισχύουν και τα δύο σημεία...

[Maroulita]

Συγχαρητήρια για το άρθρο σας κορίτσια! Όντως πολύ ενδιαφέρουσα η έρευνα σας.

Πάντως, το σημείο που αναφέρεται για το που ακριβώς είχαν καρφωθεί τα χέρια του Ιησού (Παλάμες ή Καρποί) είναι άξιο προβληματισμού. Σίγουρα το σώμα δεν θα μπορούσε να αντέξει το βάρος αν τα καρφιά ήταν στις παλάμες.
Παρόλ αυτά, αν το συσχετίσουμε με τα Στίγματα, τα σημάδια στους στιγματικούς εμφανίζονται είτε στις παλάμες είτε στους καρπούς. Δηλαδή μπορεί να ισχύουν και τα δύο σημεία...

Κρατώ τις επιφυλάξεις μου σχετικά με τα σημάδια στις παλάμες... Πέρα από τις παρατηρήσεις των ιατροδικαστών σχετικά με το σημείο καρφώματος στους καρπούς, το δεδομένο αυτό επιβεβαιώνεται επίσης και από έναν σκελετό σταυρωμένου ανθρώπου που βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ και χρονολογείται στον 1ο αιώνα μ.Χ. και είχε ακριβώς τα ίδια σημάδια στους καρπούς.

[laziali]

Μιας και μπηκαμε στην Μεγάλη Βδομάδα, την Βδομάδα των Παθων, ειπα να ψαξω και εδω αν υπαρχουν σχετικα αρθρα. Ομολογώ πως όντως εχετε καλύψει πολλα και διαφορα θεματα.
Η εργασια σας κορίτσια είναι πάρα πολύ ωραία και αρκετά ενδιαφέρουσα.
Συγχαρητήρια και από μένα για την ωραία παρουσίαση! Perfect

[berlioz]

Το σάβανο του Ιησού Χριστού. Παρόλο που θα απογοητέυσω αρκετούς με το σχόλιό μου .. αυτό που βλέπουμε δεν είναι παρα η πρώτη απόπειρα φωτογράφισης όπου πραγματοποιήθηκε απο καλλιτέχνες μετέπειτα εποχής οι οποίοι ήταν υπέυθηνοι και για άλλα θαύματα της παπικής εξουσίας επι χρήμασι φυσικά . Και στις μέρες μας μπορούμε να φτιάξουμε παρόμοια διαπιστευτήρια για ότι θέλουμε αρκεί να έχουμε ιστορικές γνώσεις και πολλά μα πολλά χρήματα για να προμηθευτούμε τα λίγα και σπάνια υλικά απο περασμένους αιώνες. Η πίστη δεν έγκειται σε υλικές αποδείξεις, και όσοι ψάχνουν για αυτές είναι γιατί κατα βάθος δεν πιστεύουν που φυσικα αυτό δεν είναι κάτι κακό.

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Αψογο! Εύγε όλων όσων εργαστήκατε σε αυτό το κατανυκτικό άρθρο.

Εχω δει ντοκιμαντέρ και διαβάσει πολλά σχετικά. Το δικό σας είναι ειλικρινά άφθαστο.

Μπράβο. Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμα σε όλους σας