Η μυσταγωγική τέχνη της αστρολογίας

[Χρυσάνθη Σπίγγου]

Ο αγώνας και η αέναη μάχη με την φύση, με τους άλλους ανθρώπους και τον εαυτό μας, είναι μία από τις βασικότερες αιτίες που ωθούν τα περισσότερα άτομα, στην εκμάθηση της αστρολογίας. Κάθε συνετός σπουδαστής της, γίνεται αυτομάτως ο πρόδρομος αγγελιαφόρος τόσο του νοήματος της ύπαρξης του, όχι μόνο του παρελθόντος ή του παρόντος του, αλλά και του μέλλοντος του καθώς και όλων όσων του έχει επιφυλάξει το πεπρωμένο του!

Από την Χρυσάνθη Σπίγγου – ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ «ΚΑΡΜΙΚΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ».
ΤΗΛ. ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΡΑΝΤΕΒΟΥ : 210 – 96 35 955 – ΚΙΝ.: 6937 277 476
WEB : chrysanthyspigou@rocketmail.com

Η ΜΥΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΊΑ

Η εκμάθηση της αστρολογίας δεν διαφέρει απλώς, αλλά δεν συγκρίνεται καν, με τις πρότερες σχολικές ή και άλλου είδους μαθησιακές εμπειρίες που κάποιος βίωσε στην προγενέστερη ζωή του. Όμως, όποιος έχει μάθει να μαθαίνει, δεν θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στην εκμάθηση της. Βέβαια, όποιου η βασική μέθοδος στα σχολικά χρόνια βασιζόταν κυρίως στην επιμελή αποστήθιση θα χρειαστεί να κινητοποιήσει ευθύς εξαρχής την νόηση του σε εντελώς άλλους τρόπους σκέψης.

Η αστρολογία δεν μαθαίνεται μόνο με επιμελή αποστήθιση. Αν κάποιος δεν στοχεύει παρά σε μία γρήγορη άρα μόνο σε μία επιφανειακή γνωριμία μαζί της ίσα – ίσα για να έχει αντικείμενο συζήτησης και ενδιαφέροντος με συγγενείς γνωστούς και φίλους, τότε το μόνο βέβαιο είναι, ότι αν δεν παραιτηθεί, τουλάχιστον θα δυσκολευτεί πάρα πολύ. Αν υπάρχει κάτι που σίγουρα έχει διαφύγει από εμάς τους αστρολόγους να επισημάνουμε είναι, ότι η ουσιαστική η κατάκτηση της αστρολογίας απαιτεί «μύηση»!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι για να κατακτήσει κανείς τουλάχιστον σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο τα μυστικά της, θα ήταν καλό να την αισθανθεί σαν μία μυσταγωγική τέχνη. Η μία τέχνη περισυλλογής! Μία τέχνη όπου η «σπουδή», αποτελεί τον πυρήνα της εκμάθησης της. Θα αποτολμούσα να πω πως η αστρολογία απαιτεί μία αίσθηση δέους από την πλευρά του σπουδαστή της. Μόνο όποιον κεντρίζει το ενδιαφέρον να εισέλθει στις πύλες των μυστηρίων δεν θα το βάλει κάτω με την πρώτη δυσκολία. Το ενδιαφέρον του θα μείνει στραμμένο στο φως της αποκάλυψης της και της αποκάλυψης των εσωτερικών πεδίων της ζωής και του σύμπαντος γενικότερα, εφόρου ζωής!

ΠΡΩΤΕΣ ΑΡΧΕΣ

Το να μάθει κανείς να μαθαίνει, απαιτεί από τον μαθητή να τηρήσει μία σταθερή στάση αυτοπεποίθησης και πίστης. Ξεδιπλώνοντας ένα – ένα τα μυστικά της, το αίσθημα της αγάπης σε μία τέτοια φιλία όπως αυτή που με την πάροδο του χρόνου αναπτύσσεται προς την αστρολογία, είναι εντελώς άλλο όταν ασχολείται κανείς με στοιχεία όπως Πυρ, Αέρας, Γη και Αιθέρας από τα οποία που αποτελείται ο άνθρωπος.

Η ενασχόληση με αυτές τις δυνάμεις και τις ουσίες από μία εσωτερική σκοπιά, και επεξεργαζόμενοι και διευρύνοντας τις ιδέες που σχετίζονται με αυτές, θα τον ωθήσει στην εξερεύνηση του εσωτερικού τους νοήματος. Ιδωμένες όμως οι δυνάμεις και οι ουσίες αυτές από μία εσωτερική σκοπιά, πολλές φορές φαντάζουν σαν κάποιες πτυχές τους να μην μπορούν να εξηγηθούν πλήρως ούτε με τα πιο εύγλωττα λόγια. Πράγματι, κάποιες φορές, δεν μπορεί να εκφραστεί κανείς απόλυτα έστω και εάν ενυπάρχουν τα πιο τέλεια κατάλληλα χαρακτηριστικά και η συνεχής τριβή.

Αυτοί είναι δυο λόγοι που πριν από οτιδήποτε, ο σπουδαστής της πρέπει μάλλον να βρει ή μάλλον να αισθανθεί την ευφορία της αδιάβλητης περιέργειας και της συνεχούς παρατήρησης. Εάν η προσπάθεια ανακάλυψης της ενδότερης πτυχής της δεν υποκινείται από μία αυθόρμητη και αρμονική παρόρμηση, κανενός οι διδασκαλίες δεν θα αρκούν για να του λυθούν τα ερωτήματα και οι απορίες. Πρώτιστη εκπαίδευση ενός αρχάριου αλλά προχωρημένου σπουδαστή είναι να έχει καταλάβει καλά – καλά, πως όλα όσα σχετίζονται με την αστρολογία, σχετίζονται με την εσωτερική μας διερεύνηση μέσα από ένα απροσδιόριστο κάτι, που όμως, είναι η ουσία και η αιτία κάθε εκδήλωσης. Επομένως, ο αρχάριος μαθητής πρέπει επίσης να ανακτήσει μέσα του μία σταθερή αίσθηση ανοχής αλλά και αποδοχής της απογοήτευσης που σίγουρα θα νιώσει σε σχέση με την εκπαίδευση του.

Επιβάλλεται λοιπόν η υπομονή. Η εγκράτεια στην σκέψη και την νόηση επίσης. Ως και η εγκαρτέρηση είναι ένα αναγκαίο κακό, αλλά πολύ σπουδαίο προσόν για όποιον την διαθέτει. Επιχειρώντας να εξερευνήσει κανείς τον κόσμο των νοουμένων που αποτελούν την βάση των εξωτερικών περιοχών φαινομένων, ακριβώς όπως το πνευματικό αποτέλεσμα προηγείται του υλικού, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από να χρησιμοποιήσει κανείς την γλώσσα και τους όρους του φυσικού κόσμου. Για όποιον έχει κυριολεκτικά αφιερώσει την ζωή του στην αστρολογία, αντιλήφθηκε τους περιορισμούς και τα εμπόδια που περιβάλλουν το θέμα, γιατί υπάρχει πάντα δυσκολία, ακόμα και κίνδυνος θα τολμούσα να πω, στην προσπάθεια να εκφράσουμε με την καθημερινή γλώσσα σκέψεις και ιδέες που υπερβαίνουν το υλικό και το συνηθισμένο.

Η προσωπική μου εμπειρία με έχει διδάξει ύστερα από ένα τέταρτο του αιώνα ενασχόλησης μαζί της, ότι δεν είναι ασύνηθες να θωρώ ένα γενέθλιο ωροσκόπιο σαν να κοιτώ μία τρύπα, ένα πλήρες κενό, ένα τίποτε. Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία. Αντίθετα, πολλές φορές είναι και αναπόφευκτο. Όχι μόνο γιατί είναι σαν μην ξέρει κανείς τίποτε, αλλά γιατί, - η πράξη και η πρακτική το έχει ποικιλότροπα αποδείξει – για κάποιους ανεξήγητους λόγους δεν πρέπει ίσως να ερμηνευτεί, ή γιατί η αίσθηση του αγνώστου απαιτεί βιωματική αντίληψη! Αυτού του είδους το αδιάγνωστο, συναντά κανείς τόσο σε σχέση με την επιρροή των λεγόμενων αργών εξωτερικών πλανητών, όσο και με μία εξαιρετικά καρμική όψη όπως αυτή της όψης χιαστί με την ιδιαιτερότητα της οποίας θα ασχοληθούμε σε ένα από τα επόμενα άρθρα. Δεν χρειάζεται λοιπόν να δώσει μόνο κανείς αρκετό χρόνο στον εαυτό του, αλλά παράλληλα πρέπει να μάθει να μην θέτει σε αμφισβήτηση τις βήμα – βήμα ήδη κατακτηθείσες ικανότητες του όταν κάποιο συμπέρασμα του τύχει να είναι εσφαλμένο.

Έχει μεγάλη σημασία περισσότερο να χαίρεται παρά να θέτει στο προσκήνιο ένα – ένα τα πιθανά λάθη του. Μαθητές που αντιδρούν έτσι, είναι ως επί το πλείστον εκείνοι, οι οποίοι κατά την σχολική ή ανώτερη εκπαίδευση τους έχουν μάθει πως επιβεβαίωση προόδου και μετεξέλιξη τους έγκειται στο αλάθητο των αποκτηθέντων γνώσεων τους. Στην αστρολογία αντιθέτως, ο μαθητής πρέπει να μάθει να χειρίζεται το λάθος του ως ακόμα ένα σημείο αναφοράς του έμφυτου ελαττώματος της ψυχής που είναι η «αγνωσία». Όπως δηλαδή η ψυχή που αγνοεί τον εαυτό της κλυδωνίζεται φερόμενη από εδώ και από εκεί υποδουλωμένη από τα υλικά και σωματικά της πάθη, έτσι και ο σπουδαστής της αστρολογίας θα πρέπει πρώτα να μάθει την μεγάλη διαφορά μεταξύ της αίσθησης που είναι υλική και της υπερβατικής γνώσης που απαιτεί η αστρολογία.

Άλλη είναι για παράδειγμα η ερμηνεία ενός μεμονωμένου πλανήτη, άλλη ενός πλανήτη ιδωμένου από την θέση του σε έναν οίκο, και εντελώς άλλη, – πιο λεπτοφυής και ακριβής - είτε στην απόσταση είτε στην εμπλοκή του από έναν, δύο ή και περισσότερους πλανήτες. Αν εν προκειμένω, μιλώντας για τις ιδιαίτερες δυσκολίες της θα πρέπει να διευκρινιστεί πως ο νους βρίσκεται στο λόγο, ο λόγος στην ψυχή, η δε ψυχή στο πνεύμα.

Εκεί βρίσκεται και η φαιά της ουσία άλλωστε. Εύλογα λοιπόν, μπορεί να πει κανείς πως η αστρολογία είναι ένα αλληλοσυγκρουόμενο σύστημα. Η σαν ένα πάζλ, ή ένα σταυρόλεξο όπου εάν κάθε λέξη δεν μπει στην σωστή του θέση, δεν θα συμπληρωθούν και σωστά όλα τα τετραγωνάκια. Με άλλα λόγια, η εξίσωση και τα τελικά συμπεράσματα κάθε χάρτη επέρχονται μόνον όταν κανείς έχει καταλάβει πως κάθε μία μεμονωμένη πτυχή της, - η πιο συγκεκριμένα καθεμία ενότητα ενός γενέθλιου ωροσκοπίου – στην πραγματικότητα αποτελεί και ένα μέρος της προσωπικής μας ιστορίας και του ατομικού άγνωστου μας πεπρωμένου.

Συνήθως ο σπουδαστής γοητεύεται από τα θαύματα του ωροσκοπίου του, ώστε αρχίζει να το βλέπει σαν φετίχ. Επειδή είναι το δικό του ωροσκόπιο, διαχωρίζει αμέσως τον εαυτό του από την υπόλοιπη ανθρωπότητα, ευφραινόμενος με τις ευνοϊκές επιρροές και εκθλιβόμενος από τις αρνητικές. Είθισται λοιπόν ο αρχάριος ή ο μη αρκούντος εξοικειωμένος, να αισθάνεται την μία ενότητα ενός γενέθλιου ωροσκοπίου σαν να αναιρεί την πρώτη ενότητα ενώ μία τρίτη ενότητα, σαν να αναιρεί ή να μην δίνει νόημα στις δύο προηγούμενες.

Όλεθρος θα σκεφτείτε. Είναι όντως αξιοπερίεργο. Ωστόσο, όχι μόνο οι αρχάριοι μαθητές, αλλά ακόμα και εμείς οι ίδιοι οι αστρολόγοι δυσκολευόμαστε – και ας μην το παραδέχονται οι περισσότεροι - να εξοικειωθούμε με την ιδέα ότι στην πραγματικότητα, κάθε αστρολογικός χάρτης περιγράφει τόσο τις αλληλοσυγκρουόμενες πλευρές της ιδιοσυγκρασίας μας, όσο όμως και τα αλληλοσυγκρουόμενα γεγονότα του πεπρωμένου μας. Για τυχόν παρερμηνείες όμως, δεν φταίει και δεν πρέπει να κατηγορηθεί κανείς – ούτε ο αρχάριος ούτε ο κατηρτισμένος – μιας και η ανεπάρκεια της γλώσσας είναι έτσι και αλλιώς δεδομένη.

Όταν κανείς ασχολείται με ανώτερες και πλατιές ιδέες, ή πολύ αφηρημένες σκέψεις έννοιες και αισθήματα, πάντα φαίνεται να υπάρχει κάτι που είναι σαν να μας αρνείται την λύση, ή σαν μία ανώτερη άγνωστη και αόρατη δύναμη να μην επιτρέπει να εκφραστεί πλήρως, οποιαδήποτε γλώσσα και εάν διαθέτουμε. Ίσως αυτό το κάτι δεν πρέπει να εκφραστεί γιατί όπως εκ των υστέρων αποδεικνύεται δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό πάρα μόνο μέσω της πραγματικής και απολύτως βιωματικής εμπειρίας. Αυτή δε η άποψη, είναι για όλους εμάς που τελικά το ζήσαμε βιωματικά, κατανοητή όταν σκεφτόμαστε τις επιρροές δύο από τους δύο πιο αργούς και δυσεξήγητους πλανήτες όπως είναι ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας.

Ακόμα και στην κατά τα άλλα τόσο εξελιγμένη εποχή μας, ενώ υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι που μελετούν αστρολογία και χιλιάδες αστρολόγοι, δεν καταφέρνουμε να αντιληφθούμε το νόημα του ρητού: "ο σοφός κυβερνά τα άστρα του, ο αδαής υπακούει σε αυτά".

Μία πλευρά της μύησης μας στην αστρολογία πηγάζει από τον πόνο και την βαθιά ανησυχία που μας διακατέχει. Δεν έχει σημασία ότι αυτή η ανησυχία έχει να κάνει με την έλλειψη κάποιου πράγματος, έστω και εάν είναι κατά το πλείστον δύσκολο να ορίσουμε τι είναι αυτό που μας λείπει. Ο περισσότερο κόσμος – ειδικότερα οι γυναίκες - που ασχολούνται με την αστρολογία, πιστεύει πως αν βρεθεί ο τέλειος έρωτα, ή οι άντρες κατακτήσουν την σούπερ και ακριβοπληρωμένη καριέρα, η ζωή τους θα είναι υπέροχη, και οι ίδιοι θα ανακτήσουν την πολυπόθητη υπεροχή για να ανακαλύψουν όμως στην συνέχεια, πως τίποτε από όλα αυτά δεν τους γεμίζει τόσο όσο νόμιζαν.

Λοιπόν τι είναι πραγματικά αυτό που ψάχνουμε; Και για να ακριβολογήσω τι είναι αυτό που διαμέσου της εκμάθησης της αστρολογίας θέλουμε να μάθουμε; Αν κοιτάξουμε έστω και στο ελάχιστο μέσα μας, ίσως συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που πραγματικά λαχταρά η ψυχή μας είναι να μάθουμε ποιοι είμαστε και γιατί βρισκόμαστε εδώ!

Αν λοιπόν κάποιοι από εμάς που ήδη γνωρίζουμε τα μυστικά της αστρολογίας θέλουμε να δικαιώσουμε τους αρχάριους φίλους και εν των μεταξύ συνοδοιπόρους μας, στο αντικείμενο της, αλλά και τους εαυτούς μας, μα κυρίως το σοφό της δρόμο, τότε μόνο θα αντιληφθούμε πως αστρολογία δεν εστί μόνο μάθηση, σπουδή, μύηση, μυστήριο. Τόσο η αρχική όσο και η πιο εξελιγμένη προσέγγιση και τελική εφαρμογή της, περιλαμβάνει έννοιες και ιδέες όπως η σύγκρουση, η απογοήτευση, το λάθος. Ως ένα τέλειο και αδιάψευστα ολοκληρωμένο σύστημα δεν μπορεί παρά μόνο να περιέχει τις αλληλοσυγκρουόμενες εκτάσεις της ψυχής μας. Στο τέλος – τέλος είτε είναι κανείς αρχάριος, είτε ερασιτέχνης, είτε μελετητής είτε επαγγελματίας, πρέπει να λαμβάνει υπόψη του, πως κάθε αποτελεσματική προσέγγιση τόσο της εξελικτικής μας μαθητείας στην αστρολογία, όσο και στην προσωπική ανάπτυξη μας, δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει την σαφή και ρητή διαβεβαίωση πρώτα προς τους εαυτού μας και ύστερα προς τους άλλους το σοφό ρητό:

"ΔΙΔΑΣΚΩ ΑΕΙ ΔΙΔΑΣΚΟΜΕΝΟΣ!"

Ας γίνουμε λοιπόν λίγο σοφότεροι και ας ορίσουμε τις έννοιες αστρολογίας – ψυχής και αντίθετα ψυχής –αστρολογίας αντιλαμβανόμενοι πως όπως δεν μπορούμε τις σκέψεις και τα αισθήματα μας να τα εκφράσουμε στον απόλυτο βαθμό, άλλο τόσο δεν μπορούμε να το κάνουμε και για άλλους ή όταν το κάνουμε, συμβαίνει μόνο στο βαθμό που έχουμε παρόμοιες εμπειρίες.

Η πικρή να την πω, απαραίτητη να την πω, όπως και αν την ονομάσω, εμπειρία είναι λοιπόν η αιτία. Η μία από τις αιτίες. Κατανοούμε μόνο στο βαθμό που έχουμε εμπειρία, ακόμα και όταν το θέμα που θέτουμε υπό διερεύνηση σχετίζεται μόνο με τον υλικό κόσμο. Πόσο μάλλον με την αστρολογία, η κύρια ενασχόληση της οποίας αγγίζει τα εσωτερικά πεδία της ύπαρξης τα οποία δεν γίνονται αντιληπτά από τις πέντε αισθήσεις. Αυτοί είναι μερικοί από πολλούς άλλους λόγους – που μεν εν τη αγνοία τους και την ημιμάθεια φυσικά – σαστίζουν, παραπονιούνται, και δυσανασχετούν οι αρχάριοι σπουδαστές για τις όντως αλληλοσυγκρουόμενες τοποθετήσεις και απόψεις των αστρολόγων. Άθελα τους όμως σφάλουν. Κάθε σπουδαστής και ερευνητής της αστρολογίας ενώ μπαίνει αυτόματα σε επαφή με μία ανεκτίμητη δεξαμενή σοφίας, συχνά πυκνά θα έρχεται αντιμέτωπος με το γεγονός ότι το βαθύτερο της πεδίο του διαφεύγει ή δεν το γνωρίζει ακόμα αρκετά καλά.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα παραπάνω τόσο οι σοφοί όλων των εποχών όσο όμως και οι απλοϊκοί εργάτες της γης όπως είναι οι αγρότες, οι κυνηγοί και οι ψαράδες, είπαν πως είναι ανόητο να φτιάχνουμε υποθέσεις για το αδιάγνωστο. Όσο και αν κάποιοι – έως το πλείστον δογματικοί – αστρολόγοι υποστηρίζουν το αντίθετο, οι προεκτάσεις της αστρολογίας είναι τουλάχιστον τόσες όσες και κάθε έμβιο πλάσμα επί της γης. Άρα και ανάλογα πολλές και οι ερμηνείες της! Από αυτή την άποψη το να πει κανείς είτε μετά από δυο χρόνια, είτε μετά από πενήντα, ότι ξέρει αστρολογία, είναι σαν να λέει πως ενώ ασχολείται με την ορθοπεδική χειρουργική, μπορεί να καταπιαστεί και με την καρδιοχειρουργική.

«Διδάσκω αεί διδασκόμενος» λοιπόν είναι το αδιαφιλονίκητο ρητό που συνοδεύει απαξάπαντος την μύηση της αστρολογίας. Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητή αυτή η οπτική της εκμάθησης της, αρκεί να σκεφτεί κανείς, πως απλώς και μόνον μέσω των σταθερών, θεμελιωδών και μεταβλητών ιδιοτήτων της, όπως διδάσκεται ο σπουδαστής ήδη κατά την αρχική του εκπαίδευση, όλα αλλάζουν. Μέσω των διαφόρων συνδυασμών αυτές οι τρείς ιδιότητες επιδέχονται ξανά και ξανά τόσες μα τόσες πολλές τροποποιήσεις, που ακόμα και τους χάρτες 70 δισεκατομμύρια ανθρώπινων ψυχών που υπάρχουν σήμερα ανά τον κόσμο να έχει μελετήσει, δεν επαρκούν για να αποφανθεί ότι είναι παντογνώστης στην αστρολογία. Ναι σίγουρα την κατέχει, την χειρίζεται ίσως άψογα, αλλά δεν μπορεί να γίνει και παντογνώστης. Αρκεί να σκεφτεί κανείς πως η επιστήμη της ανθρώπινης φύσης το μυστηριώδες της οποίας αναζητάμε να εξηγήσουμε διαμέσου του μοναδικού συμβολισμού της αστρολογίας, αναφέρεται στις πραγματικότητες ή τις θεμελιώδεις αρχές που κυβερνούν τον άνθρωπο κάτω από την εξουσία των ουρανίων σωμάτων.

Οτιδήποτε λοιπόν κινείται κάτω από την εξουσία των συνεχώς κινούμενων ουρανίων σωμάτων, είναι εσφαλμένο για κάποιον να πει πως φτάνοντας στο τέλος της αστρολογικής του θητείας έχει εξαντλήσει ολοκληρωτικά και το πλήρες συμβολικό περιεχόμενο της! Κάθε τι υπαρκτό έχει δύο πλευρές, την πνευματική και την υλική, την ουσιαστική και την τυπική. Ο κόσμος που ζούμε είναι ο κόσμος της δυαδικότητας μέσα από τον οποίο η ουσία βρίσκεται πίσω από καθετί που έχει διπλή υπόσταση. Ιδωμένη λοιπόν η αστρολογία ως ένα εργαλείο αυτοβοήθειας, δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει το ναι μεν αλλά, ή το ναι αλλά, ή το, είναι έτσι αλλά θα μπορούσε να εκφραστεί και κάπως αλλιώς. Αυτός είναι και ένας από τους κεντρικότερους άξονες της μεγάλης απορίας και της δυσαρέσκειας των περισσοτέρων αρχάριων σπουδαστών, όταν ανακαλύπτουν αλληλοσυγκρουόμενες ερμηνείες εκ μέρους των επαγγελματιών και σοβαρά μελετηρών αστρολόγων. Επομένως η οποιαδήποτε θητεία «σπουδής» της, πρέπει να στηρίζεται με κυρίαρχη παρομοίωση της αντίθεσης της νύχτας και της μέρας. Όπως σε αυτό το φαινόμενο τα πάντα μεταβάλλονται και αντιστρέφονται πλήρως, έτσι και κανένας αστρολογικός χάρτης δεν είναι μόνο δυσοίωνος ή αντίθετα μόνο ευοίωνος.

Κάθε χάρτης, υπόκειται σε μία συνεχή μεταβλητή επιρροή. Είναι στο χέρι μας και εναπόκειται μόνο στην ατομική θέληση του καθενός εάν θα μεταστρέψει αυτή την μεταβλητή υπέρ ή κατά του. Αυτή μάλιστα είναι η ανώτερη οκτάβα της απόλυτης πεμπτουσίας για οιονδήποτε θα ξεκινήσει το μαθησιακό του ταξίδι μαζί της σοβαρά ή επιφανειακά.

Η ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Τηρώντας την ρητή υπόσχεση προς τον εαυτό του και παραμένοντας σε συνεχή ενεργή βάση σε επαφή μαζί της, ο σπουδαστής, αναζωογονείται το ενδιαφέρον του, αλλά και η χαρά καθώς και η ικανοποίηση της βήμα – βήμα προόδου του. Σημασία έχει επίσης να μην διστάζει και να μην συστέλλεται ή ντρέπεται τους συμμαθητές του, αλλά να ρωτά, να λύνει τις απορίες του, έχοντας πάντα κατά νου πως καμία απορία δεν είναι – και δεν πρέπει να είναι - απορριπτέα αμφοτέρων των πλευρών. Διδασκόντων και διδασκόμενων. Ανεξαρτήτως του τρόπου εκμάθησης – από απόσταση, σε σχολή, μέσω σεμιναρίων, ή έγκριτων και έγκυρων ιστοσελίδων – καλό είναι κανείς να μοιράζεται και να λύνει τις απορίες του, αν και προσωπικά θεωρώ άκρως απαραίτητη την δια ζώσης διδασκαλία! Τουλάχιστον στα πρώτα χρόνια εκμάθησης της.

ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ

Αν κάτι έχει προκαλέσει και προκαλεί και θα προκαλεί δυσκολίες, σύγχυση και παρερμηνείες, είναι – ώστε σε αυτή την περίπτωση πρέπει να πω δυστυχώς – η πανεύκολη αλλά κυρίως η ανεξέλεγκτη πρόσβαση στις χιλιάδες αστρολογικές σελίδες του διαδικτύου η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων είναι εξαιρετικά εκλαϊκευμένη και αποπροσανατολιστική, και άρα πολύ μακριά από τον ουσιαστικό της πυρήνα.

Η εμπειρία και αυτά που καθημερινά ακούω, με έχει επίσης βάλει σε δυσάρεστες σκέψεις. Για παράδειγμα, πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι πιστεύοντας με το που διαβάζουν το βιβλίο ενός ξένου συγγραφέα, οι απόψεις του είναι και έγκυρες και έγκριτες. Αντίθετα βέβαια, υπάρχουν πολλά αξιόλογα βιβλία ξένων συγγραφέων, που όμως η ελλιπής γνώση της ξένης γλώσσας στην οποία είναι γραμμένο, οδηγεί τον σπουδαστή σε παρερμηνείες, και αυτό όχι τόσο γιατί δεν γνωρίζει την ξένη γλώσσα, αλλά γιατί δεν αφομοιώνει τα ιδιαίτερα αστρολογικά νοήματα. Από την άλλη είθισται τόσο στην Ελλάδα – αυτό συμβαίνει κατά το πλείστον μόνο στην χώρα μας – αφενός μη σεβόμενοι τον εαυτό τους, αφετέρου πιστεύοντας οι ίδιοι, και δη ακλόνητα, ότι μετά από μία σχετικά σύντομη εκπαίδευση στην αστρολογία έχουν κατακτήσει πλήρως την δομή της, εκδίδουν βιβλία από τα οποία, αν μη τι άλλο, εκλείπει η βαθιά γνώση και η μυητική μυσταγωγία που κάθε βιβλίο αστρολογίας θα πρέπει να περιέχει.

Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα σε ότι αφορά την σωστή προώθηση της εκμάθησης της αστρολογίας έγκειται στο ότι οι ίδιοι οι μαθητές, προβαίνουν στο μοιραίο λάθος να «αρπάζουν» μάλιστα πολλές φορές και εντελώς επιφανειακά και άκριτα, αποσπασματικές ιδέες, παρατηρήσεις, απόψεις και να τις εντάσσουν άκριτα στο μαθησιακό τους υλικό, πιστεύοντας πως έτσι έχουν προσθέσει ένα ακόμα σπουδαίο λιθαράκι στις γνώσεις τους.

Άρα το καίριο ερώτημα το οποίο αναφύεται για έναν αρχάριο που μάλιστα λόγω της άγνοιας του δεν ξέρει ούτως ή άλλως να διακρίνει τα χλωρά από τα ξερά, είναι το πώς και ποιο είναι το καλύτερο μέσο της μαθησιακής του προώθησης. Εδώ όλα παίζονται. Πιστεύω πως ότι και εάν προτείνω θα είναι σαν εγώ ή ίδια να ψάχνω ψύλλους στα άχυρα. Έχει σημασία κάθε σπουδαστής που πραγματικά σέβεται τον εαυτό του, τουλάχιστον στα πρώτα βήματα του να έχει έναν δια ζώσης δάσκαλο, ή έστω ένα σοβαρό καθοδηγητή. Μόνον εκείνος μπορεί και ξέρει να του δείξει τις κακοτοπιές, να τον εμψυχώσει, να τον ενθαρρύνει και κυρίως να του μάθει να ξεχωρίζει τα χλωρά από τα ξερά από όπου και εάν αυτά προέρχονται. Η αλήθεια είναι, πως ο αρχάριος μαθητής της αστρολογίας πρέπει να επιτρέψει στην εσωτερική του φωνή να του πει :

1. Τι είναι εκείνο που πραγματικά τον παρακινεί στην εκμάθηση της.
2. Τι θέλει ή σε τι πιστεύει ότι αποσκοπεί η εκμάθηση της.
3. Τι νομίζει ή σε τι πιστεύει ότι θα μπορούσε να τον βοηθήσει η εκμάθηση της.

Η ΑΠΟΣΤΗΘΙΣΗ ΣΤΗΝ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑ – ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ

Κάνοντας τα πρώτα εισαγωγικά αστρολογικά μαθήματα, είθισται, να επιβάλλεται να αποστηθίσει κανείς τουλάχιστον τις βασικές αστρονομικές και αστρολογικές έννοιες. Συμπεριφορές των πλανητών, μελέτες της σύστασης τους, ερμηνείες όσον αφορά την διαδρομή και την διαφορετικότητα καθενός εξ’αυτών σε ότι αφορά την τροχιά τους, και το χρόνο της εκάστοτε περιφοράς τους, ποια και σε τι συνίσταται η ανάδρομη και η εν γένει διαφοροποίηση των αναμεταξύ τους κινήσεων, οι παράγοντες της μεταβλητότητας κ.ο.κ., είναι μερικά θέματα της εισαγωγής στον κόσμο της αστρολογίας.

Βασικός άξονας της εισαγωγικής εκμάθησης των πλανητών, είναι η κυριαρχία, η έξαρση, η πτώση η αδυναμία τους, τα στοιχεία τα οποία αυτοί εκπροσωπούν, κ.λ.π. Έτσι μαθαίνει κανείς την λογική της επιρροής που κρύβεται πίσω από την επίδραση κάθε πλανήτη, καθώς και το τι εκφράζει και σε τι αποσκοπεί. Στην αρχή όλες αυτές οι προσεγγίσεις είναι θέμα μίας από στήθους μάθησης κάτι που σίγουρα είναι σωστό άρα και επιθυμητό. Αν και αυτού του είδους η αρχική προσέγγιση είναι απαραίτητη, στην πραγματικότητα οι περισσότεροι μαθητές αρχίζουν να προστρέχουν σε κάθε είδους «φτηνιάρικη αστρολογική μαγειρική», αποσπώντας έστω μερικές ιδέες εδώ και εκεί, ήδη με τις πρώτες πρώιμες ερμηνευτικές προσεγγίσεις γενέθλιων ωροσκοπίων συγγενών, φίλων και γνωστών.

Η αλήθεια βέβαια είναι, πως αυτού του είδους η προσέγγιση δεν είναι απαραίτητα λάθος. Αντίθετα θα έλεγε κανείς πως και αυτή αποτελεί μέρος της σωστής εκμάθησης καθώς έτσι σιγά – σιγά με τον καιρό αρχίζει ο ίδιος να διαχωρίζει την ποιότητα από την εκλαϊκευμένη αστρολογική μαγειρική. Η συνεχής επανάληψη – και μάλιστα όχι για έναν ή δύο μήνες – αλλά για πολλά χρόνια, είναι ίσως και το καταλληλότερο μέσο ώστε να φτάσει κανείς στο σημείο να έχει κατακτήσει και εξοικειωθεί πλήρως με τις έννοιες όλων όσων προαναφέρθηκαν.

Στην πραγματικότητα το απαραίτητο συστατικό και απόλυτο ζητούμενο αυτού του είδους εισαγωγικής προσέγγισης στην αστρολογία είναι να φτάσει κανείς σε επίπεδο πλήρους εντρύφησης της «καρδιάς του συμβολισμού» που απορρέει από τον εκάστοτε πλανήτη, και όχι να προσδιορίσει τον εαυτό του γνώστη της αστρολογίας. Το περιεχόμενο οιουδήποτε αστρολογικού εγχειρίδιου ή βιβλίου είναι σχεδόν αδύνατο να αποθηκευτεί πλήρως διανοητικά. Η εμπειρία, η πείρα, η καταγωγή και η προέλευση ο τρόπος σκέψης ίσως η ειδίκευση καθενός αστρολόγου όπερ και οι προσωπικές του έρευνες κάνουν την διαφορά.

Ίσως η στατιστική μελέτη διαμέσου της οποίας έχει παρατηρήσει και εντρυφήσει σε κάποιο συγκεκριμένο τομέα της αστρολογίας ξεχωριστά, προσθαφαιρεί, παραλλάσσει, και ερμηνεύει μέσα από το δικό του τρόπο σκέψης, παρατήρησης και αντίληψης, έννοιες που ίσως άλλοι αστρολόγοι δεν έχουν αντιληφθεί ή δεν έχουν καταπιαστεί με αυτές. Υπόψη πως, ακριβώς σε αυτό το συγκεκριμένο σημείο αναφύεται η δυσκολία και η δυσαρέσκεια πολλών αρχάριων μαθητών. Αυτό είναι κάτι που συναντά κανείς πολύ συχνά στην ιστοσελίδα του Myhoroscope, όχι απλώς και μόνο ως παράπονο, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ως και πολύ έντονη αλλά κατά την ταπεινή άποψη μου μάλλον άκαιρη δυσανασχέτηση!

ΟΙ ΑΝΑΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΓΙΔΕΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΟΥΣ ΜΑΘΗΣΗΣ

Υπάρχει κάτι που να εμποδίζει την εκμάθηση της αστρολογίας; Η στάση τελειομανούς μάθησης ιδίως όμως η συνηθέστερη και για αυτό το λόγο απολύτως λαθεμένη αντίληψη πολλών σπουδαστών αυστηρής τήρησης αστρολογικών κανόνων και κανονισμών, τις περισσότερες φορές αποδεικνύεται στην πορεία των προσπαθειών τους εντελώς ανασταλτική. Για να καταλάβει κανείς πώς και πού η ακρίβεια είναι σωστή, είναι απαραίτητη και η διεξαγωγή έστω μίας συνοπτικής έρευνας. Βέβαια είναι ευκολότερο στα λόγια παρά στην πράξη!

Στην αρχική αστρολογική μελέτη κάτι τέτοιο είναι σχεδόν ανέφικτο. Το να θέλει κανείς σώνει και καλά να είναι ο τέλειος και απόλυτος γνώστης των επιμέρους θεμάτων που ούτως ή άλλως αναφύονται πάντοτε στην μελέτη της αστρολογίας, θέτει αδιαμφισβήτητα περιττά εμπόδια στο δρόμο του αλλά και χοντρές αλυσίδες στο νου του. Εάν δηλαδή ο μαθητής δεν εμπιστεύεται την όποια –υπό την προυπόθεση ότι είναι σταθερή - μέθοδο ακολουθεί ή ακόμα και τις δικές του επισημάνσεις οι οποίες σίγουρα απορρέουν από την πείρα που αποκτά σιγά – σιγά καθώς και τις παρατηρήσεις του, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να προβληματιστεί πολύ σοβαρά.

Πρωταρχικός αλλά και απώτερος στόχος εκμάθησης της αστρολογίας είναι να φτάσει κανείς στο σημείο να μπορεί να ερμηνεύσει την πλήρη σύνθεση ενός εκάστοτε ωροσκοπίου. Η προσπάθεια να θέλει κανείς να αντλήσει μια ολιστική εικόνα ενός χάρτη – στο πρωταρχικό στάδιο της εκπαίδευσης του, είναι προτιμότερο αρχικά να μπαίνει σε δεύτερη μοίρα. Η για να το πούμε πιο σωστά, να μετατίθεται σε ένα μεταγενέστερο στάδιο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οιεσδήποτε ασάφειες επιτρέπεται να παραμένουν αιωρούμενες στον αέρα. Η οποιαδήποτε αστρολογική ανάλυση απαιτεί την ικανότητα της «συνδυαστικής». Η πείρα διδάσκει πως η «συνδυαστική» προσέγγιση ενός αστρολογικού χάρτη, είναι τουλάχιστον για αρκετούς, για να μην πω για τους περισσότερους μία ίσως από τις δυσκολότερες φάσεις της μαθητείας τους.

Για την τελική ευθεία της ολοκληρωμένης και ενδελεχούς μάθησης κάθε αστρολογικού περιεχομένου, εκείνο που μετράει τα μέγιστα, είναι να μπορεί κανείς με άνεση να διακρίνει τις πιο λεπτοφυείς αποχρώσεις που στο πρωτογενές στάδιο εκμάθησης δεν εμφαίνονται όχι μόνο στο ακόμα αμάθητο μάτι του σπουδαστή, αλλά και σε εκείνους που ήδη ασχολούνται είτε ερασιτεχνικά είτε όμως και επαγγελματικά για πολλά – πολλά χρόνια.

Μία από τις σπουδαιότερες πτυχές της αστρολογικής εξερεύνησης είναι η διδαχή της ενότητας. Αν και σε κάθε χάρτη οι ίδιοι πλανήτες είναι σύμβολα μιας επιρροής κοινής για όλους, η διαφοροποίηση τους από οίκο σε οίκο, και ο συσχετισμός τους με άλλους πλανήτες αποτελεί μία σχετική δυσκολία για τον αρχάριο σπουδαστή. Επίσης από τα διάφορα σημαίνοντα πλανητικά φαινόμενα όπως για παράδειγμα οι εκλείψεις, οι διελεύσεις απορρέει το συμπέρασμα πως οι τροποποιήσεις δεν είναι απλώς αναπόφευκτες αλλά απολύτως δεδομένες. Αυτές από την άλλη, σηματοδοτούν και μία εντελώς καινούρια σύνθεση η συνδυαστική της οποίας εκτείνεται σε πολύ μεγαλύτερο εύρος από εκείνης του γενέθλιου χάρτη. Ανάλογες είναι και οι σχετικές εκτιμήσεις για οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση, π.χ. της ηλιακής ή της σεληνιακής επιστροφής, της συναστρίας ή οιασδήποτε άλλης αστρολογικής ενότητας.

Αν λοιπόν οιοσδήποτε θεωρήσει ότι για να φτάσει στο σημείο να παίζει τις αστρολογικές του προσεγγίσεις στα δυο του δάχτυλα δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να κάνει λάθη, τότε είναι σαν προσπαθεί να αντλήσει νερό από ένα προ πολλού αποστεγνωμένο πηγάδι!

Μαθαίνοντας αστρολογία άποψης μου είναι, πως είτε κανείς βρίσκεται στο εισαγωγικό στάδιο είτε σε προχωρημένο, να κατανοήσει την «χρησιμότητα του πιθανού λάθους», καθώς είναι εξαρχής δεδομένο πως η προσαρμογή των διαφόρων μερών κάθε προκαθορισμένης ενότητας σε ένα σύνολο δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση. Επομένως τα λάθη και αναπόφευκτα είναι και επιθυμητά. Μάλιστα όπως το ακούτε είναι. Αυτό γιατί τα αστρολογικά λάθη μας αποκαλύπτουν με έναν εκπληκτικό και προφανή τρόπο τα σύνορα του εύρους των μέχρι τώρα, ανακτημένων μας γνώσεων.

Αντίθετα η πεποίθηση της «ορθής ερμηνείας» κολακεύει το «Εγώ» μας μεν, δεν εξυπηρετεί όμως, την πραγματική μας πρόοδο. Αν κανείς αποδεχτεί πέρα από εγωισμούς και δογματικές αντιλήψεις την ευφορία και την χαρά του «πειραματισμού», έχει μεγαλύτερες πιθανότητες της ενδελεχούς μάθησης. Επίσης αντλεί περισσότερη επιβεβαίωση και αυτοεμψύχωση, από οποιοδήποτε – μικρό ή μεγάλο – λάθος στο οποίο ίσως υποπέσει. Αρκεί βέβαια να αποδεχτεί κανείς, πως πείραμα άνευ λάθους, δεν αποδεικνύει ούτε το αποτέλεσμα, ούτε και την πιθανή ή όχι χρησιμότητα του. Η συνεχής υποστήριξη, η αγάπη και η αντικειμενικότητα προς το μυστηριώδες σύμπαν άρα και προς τους πλανήτες και τα ζώδια, αποτελούν την καλύτερη δυνατότητα πειραματισμού και λάθους. Διευρύνοντας και προοδεύοντας κανείς ολοένα και περισσότερο τις αστρολογικές του γνώσεις περνά από μια αργή μεν, όσο και περίπλοκη διαδικασία παρόμοια με αυτή που επιτελείτο στις μυσταγωγικές μυήσεις της αρχαιότητας.

Κάτι ανάλογο δηλαδή με τα παθήματα, τα λάθη, τις παρεκκλίσεις, τις πονηριές και τις καλοσύνες των θεών του δωδεκάθεου, η μυθολογική διάσταση των οποίων είναι άρρηκτα συνδεδεμένη και με την ερμηνευτική απόδοση των πλανητών. Όλα αυτά σημαίνουν, πως μόνο οι αστρολόγοι δάσκαλοι ή άλλοι καλοί γνώστες του αντικειμένου μπορούν να υποστηρίξουν και να εμψυχώσουν τον αρχάριο σπουδαστή. Μόνον από εκείνους θα παρακινηθεί, θα ενθαρρυνθεί, θα πειραματιστεί, και σιγά –σιγά θα αρχίσει να ανακαλύπτει τις βαθύτερες πτυχές καθεμιάς αστρολογικής ενότητας. Εκτός λοιπόν όλων των άλλων, αξιολογώντας ο σπουδαστής μαζί με τους δασκάλους του τα λάθη του είναι προτιμότερο να τα λαμβάνει υπόψη του, από το να προσπαθεί διακαώς να τα αποτρέψει. Ίσως τίποτε άλλο να μην είναι πιο ασφαλές για μία σε σωστές βάσεις εισαγωγική μάθηση από το να έχει ο ίδιος ο σπουδαστής αποδεχτεί, ότι τα λάθη δεν είναι απαγορευτικά.

Μία βασισμένη σε αυτού του είδους τις αρχές, εισαγωγική προσέγγιση απελευθερώνει σιγά – σιγά τον σπουδαστή από το ρόλο του «μαθητή». Αντίθετα, ωθείται να αναλάβει τον ρόλο πλέον ο ίδιος ενός απλού δάσκαλου ικανού να διδάξει ο ίδιος. Πως; Μα εξηγώντας στους επίλεκτους γνωστούς και φίλους του τα βασικά χαρακτηριστικά της ιδιοσυστασίας του ζωδίου τους όταν πια έχει ανακτήσει και το ανάλογο επίπεδο. Ας μην ξεχνάμε πως πολλοί ήταν οι σπουδαίοι και επιφανείς επιστήμονες που όχι μόνο τους μιμήθηκαν οι μαθητές τους, αλλά κατάφεραν και να τους ξεπεράσουν εφαρμόζοντας οι ίδιοι τις δικές τους διαφορετικές αντιλήψεις και εκσυγχρονισμένες ιδέες. Αυτό συμβαίνει φυσικά κατά κόρον στην αστρολογία.

Συνεχείς κριτικές αν και όχι κακοπροαίρετες πιστεύω, και όχι απλές απορίες και ερωτήματα εκ μέρους των μαθητών, όπως πολύ συχνά διαπιστώνω από τις ανησυχίες και τις παρατηρήσεις και πολλών αναγνωστών, στηρίζονται εν μέρει σε λάθος βάση. Το ότι δυσκολεύονται ή ενοχλούνται δεν είναι καθόλου κακό. Το ότι όμως δημιουργούν άθελα τους μια ατμόσφαιρα πολλών απαιτήσεων απέναντι στο πρόσωπο πολλών εθελοντικά και πιστέψτε με σκληρά εργαζόμενων – και όχι μόνο επαγγελματιών - για την ιστοσελίδα του Myhoroscope, μας φέρνει όλους σε αμηχανία και γιατί όχι και παράπονο. Οι αποτυχίες και οι αστοχίες – οι δικές σας και οι δικές μας - είναι τμήμα της ζωής αλλά και η βάση της βελτίωσης όλων μας. Μόνο αναδομώντας και καλλιεργώντας επί συνεχούς βάσης τις εμπειρίες μας ο καθένας μας ξεχωριστά, ανακτάμε μια αισιόδοξη και θετική στάση σε ότι αφορά την βαθιά και ενδελεχή εντρύφηση μας στην αστρολογία. Στάση, η οποία θα βάζει και εσάς αλλά και εμάς στην διαδικασία να αφοσιωνόμαστε και με «σπουδή» αλλά και ευχαρίστηση σε οποιοδήποτε πρόβλημα και εάν ανακύπτει.

Πεποίθησης μου είναι, πως έτσι θα ανακαλύπτουμε αμφότεροι σωστότερους τρόπους επίλυσης οποιασδήποτε ασάφειας, απορίας, ή κενών, αλλά θα εκπροσωπήσουμε και επάξια και την Αλήθεια της αστρολογίας που δεν είναι άλλη από την «Αλληλεγγύη» αλλά και την εθελοντική προσπάθεια της διαχείρισης του Myhoroscope , η ευγενής φιλοξενία του οποίου δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να ανταλλάσουμε – και δη επί ανιδιοτελούς βάσεις - τις απόψεις μας.

ΣΕ ΤΙ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΕΠΙΤΥΧΗΣ ΕΚΜΑΘΗΣΗ

Μία από τις πιο έντονες ανησυχίες ενός αρχάριου μαθητή της αστρολογίας είναι η εύλογη του απορία ως προς το ποιοι είναι οι πιο σημαντικοί παράγοντες – αν υπάρχουν – ώστε να προωθηθεί η αστρολογική του μάθηση με το καλύτερο δυνατό τρόπο.

Συνοψίζοντας την θεματολογία μας, να αναφέρω πως οι συχνότερες ερωτήσεις που έχουν πέσει στο διάβα τόσων χρόνων εμπειρίας στην αντίληψη μου, είναι οι εξής:

• Είναι σημαντική προϋπόθεση η διαίσθηση για την εκμάθηση της αστρολογίας;
• Πρέπει κανείς να αποστηθίσει πολλά πράγματα ώστε να μάθει καλά αστρολογία;
• Ποιες είναι τυχόν οι παγίδες που θα πρέπει να αποφευχθούν οπωσδήποτε ;
• Τι είναι εκείνο που θα μπορούσε να εμποδίσει τη αστρολογική μαθησιακή διεργασία–πορεία;
• Τι είναι αυτό που οδηγεί στην επιτυχή και ασφαλή μάθηση;
• Πόσο πρακτικές ασκήσεις είναι απαραίτητες για να μπορεί κανείς να αισθάνεται ασφαλής και σίγουρος για τις γνώσεις τις οποίες έχει ήδη αποκτήσει;
• Ποια η χρονική διάρκεια ώστε να μπορεί κανείς εκ του ασφαλούς να σταθεί πραγματικά στα πόδια του ως καλός γνώστης της αστρολογίας ;
• Ποια μορφή μάθησης είναι πραγματικά η πιο σωστή και η αποτελεσματικότερη;
• Έχει κανένα νόημα το να παρακολουθεί κανείς συστηματικά σεμινάρια, αστρολογίας;
• Βοηθούν τα μαθήματα δια αλληλογραφίας;
• Μπορεί κανείς να αισθανθεί σίγουρος και ασφαλής ότι έχει πέσει σε καλά χέρια όταν βρίσκετε σε απευθείας σύνδεση με μία σχολή μέσω διαδικτύου, μία ιστοσελίδα ή είναι προτιμότερα τα ιδιαίτερα μαθήματα;

Η απάντηση για όλα τα παραπάνω ερωτήματα είναι πολύ απλή και συνοψίζεται σε μία μόνο λέξη. «Πάθος»! Εάν κάποιος δεν εκλάβει την μάθηση της αστρολογίας ως «διανοητικό έρωτα» και φυσικά δεν αισθάνεται σαν τιμωρημένος όταν πρέπει να μελετήσει – και όχι απλώς να διαβάσει – το/τα βιβλίο/α αστρολογίας, αλλά προσηλώνεται είτε στην ακρόαση σχετικού ακουστικού υλικού, ή τηρεί τις δέουσες διεργασίες σε υλικό αλληλογραφίας, τότε είναι βέβαιο πως βρίσκεται σε πάρα πολύ καλό δρόμο.

Όσον αφορά την χρονική διάρκεια εκμάθησης με τις απαιτούμενες ταχύτητες της σύγχρονης πραγματικότητας είναι προτιμότερο να ακολουθεί κανείς αποκλειστικά τον ρυθμό που ταιριάζει στα δεδομένα της προσωπικής του ζωής. Στην πραγματικότητα η «αυτοπειθαρχία» είναι το παν! Η συνέπεια και οι ευκαιρίες που πραγματικά προσφέρει κανείς στον εαυτό του για εξάσκηση και ενδελεχή έρευνα, αποτελούν την συνισταμένη της πραγματικής χρονικής διάρκειας που θα απαιτηθεί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι όταν κανείς επί 6 συνεχείς μήνες που έχει καταπιαστεί μόνο με το δικό του γενέθλιο ωροσκόπιο και δεν έχει μάθει το που βρίσκεται η γενέθλια Σελήνη, τότε το μόνο σίγουρο είναι ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Η τακτική και συστηματική μελέτη και εξάσκηση τουλάχιστον μία συγκεκριμένη ημέρα της εβδομάδας που ο ίδιος ο μαθητευόμενος θα επιλέξει, είναι ένας από τους ασφαλέστερους τρόπους για να προοδεύει ανελλιπώς και να εξελίσσεται.

Είναι δε, εξαιρετικά πρωτεύουσας σημασίας για οιονδήποτε μαθητευόμενο πριν και πάνω από όλα ξεκινώντας την αστρολογική του εκμάθηση, πως η αστρολογία είναι σαν ένα τέλειο αρχιτεκτονικό οικοδόμημα. Εάν κανείς δεν θέσει τα σωστά και στέρεα θεμέλια, τότε το μόνο βέβαιο και ασφαλές είναι ότι θα χτίσει τις γνώσεις του και σε λάθος βάσεις και με λάθος τρόπο φυσικά, ίσως φτάσει έως την κορυφή. Το πότε και εάν θα πέσει δεν το ξέρει κανείς. Όμως το μόνο βέβαιο είναι, ότι δυστυχώς θα πάρει πολλούς στο λαιμό του.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΧΡΟΝΟΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ

Για μία αδιαφιλονίκητα σωστή και επί στέρεας βάσης αστρολογική εκπαίδευση απαιτούνται τουλάχιστον 3 με 4 χρόνια. Το άκουσμα αυτής της χρονοδιάρκειας –που κατά την άποψη μου είναι το μίνιμουμ – δεν θα πρέπει να δράσει ανασταλτικά για οποιονδήποτε θέλει πραγματικά να εισχωρήσει στον άδυτο κόσμο της αστρολογίας. Αυτό γιατί τα διαλείμματα μεταξύ των διαφόρων επιπέδων όχι μόνο είναι εφικτά αλλά ίσως και απαραίτητα. Η αστρολογία απαιτεί πολύ εμπειρική μελέτη, εργασία και προσπάθεια. Η πλήρης αφομοίωση της διδαχτικής ύλης είναι επιτακτική, πράγμα που σημαίνει συστηματική συνέπεια και ακρίβεια εξάσκησης και παρατηρήσεων. Το πόσο εντατική ή όχι θα είναι η μαθησιακή επεξεργασία δεν μπορεί και δεν είναι απαραίτητο να είναι ή ίδια για όλους. Αντίθετα ένα πάρα καλό σημάδι είναι όταν ο εκάστοτε μαθητευόμενος αφοσιώνεται με σύνεση στην «αφομοίωση», έστω και εάν δεν δύναται να προβεί σε εντατικά μαθήματα.

Το να θέλει ή να πιστεύει κανείς ότι η πρόοδος του πρέπει να είναι τέλεια είναι περισσότερο ύποπτο παρά θεμιτό. Είναι δηλαδή προτιμότερο να ακολουθεί κανείς τον ρυθμό που του ταιριάζει και που συμπίπτει με τις απαιτήσεις της καθημερινότητας του. Αρκεί βέβαια να μην αποστασιοποιείται για μεγάλα χρονικά διαστήματα μιας και κάτι τέτοιο δεν είναι επίσης προς όφελος του. Ειδικότερα λόγω του ότι πριν συνεχίσει κανείς παρακάτω επιβάλλονται συχνές επαναλήψεις, πολύ εξάσκηση και αρκετή πρακτική.

Γενικά είναι προτιμότερο να καταπιάνεται κανείς με μία συγκεκριμένη πτυχή της αστρολογίας και κατόπιν ενός εύλογου διαλείμματος, να προβαίνει σε πυκνές – συχνές επαναλήψεις. Μόνον έτσι ανακτά κανείς και την βεβαιότητα της πλήρους εντρύφησης της προσλαμβάνουσας ύλης. Στην πραγματικότητα οι οιεσδήποτε επαναλήψεις αναφύονται σχεδόν αυτόματα.

Η σημασία και ερμηνεία μίας όψης τετραγώνου για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα σκόπιμο να επαναλαμβάνεται όσο το δυνατόν συχνότερα. Άλλη είναι η βαρύτητα ενός τετραγώνου στο τάδε ή στο δείνα ζώδιο ή στον τάδε ή στον δείνα οίκο, και άλλη όταν αυτό το τετράγωνο έρχεται σε άμεση συσχέτιση με έναν τρίτο πλανήτη. Όπως είναι ίδιον και της ίδιας της ζωής όπου αλλιώς αντιλαμβάνεται ένα ευυπόληπτο μέλος της κοινωνίας τα τετράγωνα του γενέθλιου ωροσκοπίου του, αλλιώς ένας κατάδικος, και εντελώς αλλιώς, ένας αφημένος στο έλεος του Θεού περιπλανώμενος .

Σε αυτό το σημείο να προσθέσω πως πολύ σωστά κάποιοι αστρολόγοι επισημαίνουν την αναγκαιότητα της αναθεώρησης ολόκληρης της αστρολογικής δομής και γνώσης αλλά και ότι εμφανώς - εντός εισαγωγικών ειπωμένο – επαναστατούν, όπως και εγώ άλλωστε και πιστεύω και πολλοί άλλοι αστρολόγοι. Κατά την ταπεινή μου γνώμη η αναγκαιότητα κατάρριψης πολλών πια στην ουσία αναχρονιστικών της περιεχομένων έχει γίνει πλέον επιτακτική. Και να επιχειρηματολογήσω επ’αυτού να πω πως, με δέος άρχισα να ανακαλύπτω μία εντελώς διαφορετική πτυχή της σημασίας που πρέπει να προσδίδει κανείς όχι μόνο στα τετράγωνα, ή αντίθετα τα εξάγωνα και τα τρίγωνα αλλά και εξαιρετικά εμφανής μεγάλης έλλειψης τετραγώνων σε φυλακισμένους περιπλανώμενους ναρκομανείς, εμπόρους ναρκωτικών, τους δολοφονημένους, τους αυτόχειρες, ή εκείνους που κατέληξαν λόγω οδικού αεροπορικού ή ναυτιλιακού ατυχήματος, ή άλλους που έπεσαν θύματα πυρκαγιών, σεισμών, ή άλλων καιρικών φαινομένων.

Κατόπιν όλων των παραπάνω, το μόνο βέβαιο είναι, ότι ναι μεν κατανοώ απολύτως εκείνους που δυσανασχετούν για το ότι οι «διατυπώσεις» αλλά κατά την άποψη μου όχι απαραίτητα οι ερμηνείες των εκάστοτε αστρολόγων διαφέρουν. Δεν συμφωνώ όμως μαζί τους καθώς, είτε είμαστε μαθητευόμενοι, εξασκούμενοι, ερευνητές μελετητές και επαγγελματίες του αντικειμένου, στην πραγματικότητα όλοι όσοι από εμάς καταπιανόμαστε με την αστρολογία, δεν διαφέρουμε σε τίποτε από έναν καρδιοχειρουργό του οποίου η επιστήμη ή και οποιαδήποτε άλλη επιστήμη επιδέχεται προοδευτική μετεξέλιξη, αναθεώρηση, αναδιάρθρωση κ.ο.κ.

ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΕΡΗ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ

Τα σεμινάρια είναι καταλληλότερα για εκείνους οι οποίοι :

• Προτιμούν την δια ζώσης επαφή και ζωντανή μετάδοση του μαθήματος.
• Που εκφράζονται και τους αρέσει να συνδιαλέγονται με τους άλλους συμμετέχοντες
• Τους ευχαριστεί η ομαδική έρευνα
• Η απευθείας υποβολή ερωτήσεων
• Δεν τους ενοχλεί η διατύπωση αποριών, ή άλλου είδους προσωπικών ερωτήσεων παρουσία άλλων.
• Η επιθυμία της προσωπικής αλλά και της ομαδικής έκφρασης και εκδήλωσης στην τάξη.
• Η ανεπαρκής αυτοπειθαρχία όπως αυτή που είναι απολύτως επιβεβλημένη στην από απόσταση εκπαίδευση.
• Η επιβολή προκαθορισμένου χρόνου διδασκαλίας που λόγο
• άλλων υποχρεώσεων τους θέλουν να γνωρίζουν εκ των προτέρων το πώς θα διαθέσουν τον ελεύθερο χρόνο τους.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ

Τα μαθήματα από απόσταση είναι κατάλληλα για εκείνους οι οποίοι :

• Τους αρέσει να εκπαιδεύονται κατά την προσωπική τους βούληση και διάθεση.
• Προτιμούν να καθορίζουν οι ίδιοι το ρυθμό μάθησης τους.
• Αισθάνονται μεγαλύτερη ικανοποίηση και ευχαρίστηση με την ατομική εκμάθηση.
• Βρίσκουν διασκεδαστικά τα διάφορα εργαλεία εκπαίδευσης όπως για παράδειγμα το οπτικοακουστικό υλικό.
• Εκείνοι που αισθάνονται άβολα σε γκρουπ και κατά κανόνα δεν τους ενδιαφέρουν ή δεν τους αρέσουν οι ομαδικές εργασίες γενικότερα.
• Ζουν μακριά από τον τόπο διδασκαλίας
• Αναγκαστικά λόγω άλλων ειδικών περιορισμών ζουν αποκλειστικά στο σπίτι τους.
• Εκείνοι που λόγο των υποχρεώσεων τους ταξιδεύουν πολύ συχνά.

ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ

Απευθείας διαδικτυακή σύνδεση είναι χρήσιμη και προτιμότερη για εκείνους οι οποίοι :

• Είναι εξοικειωμένοι με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και παράλληλα επιθυμούν την μείωση του κόστους.
• Είναι περιορισμένοι στο σπίτι αλλά χρησιμοποιούν κατά κόρον το διαδίκτυο.
• Δεν θέλουν να δεσμεύονται από συγκεκριμένες προθεσμίες, ενώ παράλληλα επιθυμούν την διατήρηση της επαφής με άλλους συμμετέχοντες
• Επιθυμούν να ακολουθούν το δικό τους ρυθμό εκμάθησης
• Οσοι ενδιαφέρονται να αποθηκεύουν το διδαχτικό υλικό στον υπολογιστή τους.
• Εκτιμούν ιδιαίτερα την ατομική καθοδήγηση.
• Κωλύεται η προσέλευσης τους σε σχολή λόγο παιδιών ή άλλων οικογενειακών τους υποχρεώσεων.

ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ

Τα ιδιαίτερα μαθήματα είναι χρήσιμα και προτιμότερα για εκείνους οι οποίοι :

• Επιθυμούν να συμπληρώνουν επιλεκτικά τα κενά των γνώσεων τους.
• Επιθυμούν ή χρειάζονται την ενισχυμένη και ατομική προσέγγιση.
• Έχουν ιδιαίτερη ανάγκη στην εστίαση μιας συγκεκριμένης ενότητας.
• Επιθυμούν την υποστήριξη μίας συγκεκριμένης φάσης των μαθημάτων τους.
• Στο να αναπληρώσουν σε όσο το δυνατόν συντομότερο χρονικό διάστημα προηγούμενα μαθήματα που έχασαν.
• Χρειάζονται επιπρόσθετη καθοδήγηση και στήριξη ενόψει των εξετάσεων τους σε ένα αναγνωρισμένο αστρολογικό οργανισμό.

Ολοκληρώνοντας να τονίσω πως ο καλός και άξιος σπουδαστής δεν είναι εκείνος που εργάζεται με απώτερο στόχο να κερδίσει ένα ξεχωριστό «αξίωμα» που άλλοι δεν έχουν, αλλά γιατί θέλει πρώτα από όλα και πάνω από όλα, να εμπλουτίσει τον εσωτερικό του κόσμο. Με άλλα λόγια, επιτυγχάνει όταν «σπαταλά» τον εαυτό του δαπανώντας κυριολεκτικά τον χρόνο του για να εντρυφήσει στις βαθιές αλήθειες του σύμπαντος άρα και της ίδιας του της ύπαρξης, και όχι απλώς για να αποκτήσει οπαδούς ή γιατί υποσυνείδητα θέλουν να προπαγανδίσει τις ιδέες του.
Τέλος είναι άνευ σημασίας το περιεχόμενο των ιδεών με τις οποίες εμπλουτίζεται διαμέσου της αστρολογίας, παρά μάλλον η «ψυχική δύναμη» που καταβάλει για να τις εμπλουτίσει!