Διάλεξη: Ποια είναι η Παράδοση στην αστρολογία;

[katiakiss]

Τίνα και Δημήτρη, συμφωνώ απόλυτα και με τους δύο σας!

Στην πραγματικότητα ο συνδυασμός των τοποθετήσεών σας με έχει καλύψει. Το μόνο που θα ήθελα, είναι να δώσω λίγη περισσότερη έμφαση στον προσωπικό τρόπο να ερμηνεύει κανείς ένα χάρτη ή να τολμά μια πρόβλεψη.

Είμαι από εκείνους που υποστηρίζουν ότι ακόμα και οι κανόνες είναι υπό αμφισβήτηση αφού και αυτούς, κάποιοι άνθρωποι τους έχουν διατυπώσει. ¶νθρωποι που σε τίποτα δεν διαφέρουν από εμάς. Ωστόσο, εννοείται ότι πρέπει να υπάρχουν κανόνες ως σημεία αναφοράς, γιατί αλλιώς δεν θα υπήρχε αντικείμενο. Η τέχνη της αστρολογίας –δυστυχώς- είναι από τις τέχνες που δεν κλέβονται, όπως συνηθίζει να λέει ο λαός για τις τέχνες. Εδώ δεν ισχύει το: «Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις». Τα «γράμματα» που θα μάθεις, έχουν να κάνουν με τον χρόνο που θα επενδύσεις στις προσωπικές σου αναζητήσεις.

Το κεφάλαιο είναι τεράστιο γιατί τελικά ποιος είναι ο ικανός μελετητής των άστρων; (επίτηδες δεν λέω «αστρολόγος», γιατί το επίπεδο δεν το ορίζουν οι τίτλοι). Ποιος είναι ο ικανός λοιπόν; Αυτός που «πέφτει μέσα» στις προβλέψεις ή αυτός που διεισδύει στο φιλοσοφικό βάθος της αστρολογίας, κατακτώντας την ουσία της σοφίας της;
Μήπως τελικά η κατανόηση της αστρολογίας και η φιλοσοφική της εμβάθυνση, είναι κάτι άλλο από την ικανότητα πρόβλεψης; Κι αν τελικά είναι δυο διαφορετικά πράγματα, που βρίσκεται η ωφέλιμη ουσία;

(Το τελευταίο ερώτημα είναι ρητορικό, σαν μια ευκαιρία να σκεφτούμε τι είναι αυτό που ψάχνουμε να βρούμε στην αστρολογία και γιατί)

Αν δεχτούμε ότι η αστρολογία σχετίζεται με την αναζήτηση μιας φιλοσοφικής αλήθειας, τότε θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι η αλήθεια για τον καθένα, είναι αυτό που ο δικός του κόσμος αντιλαμβάνεται ως αληθινό. Αυτό είναι και το επισφαλές κομμάτι κάθε θεωρητικής τέχνης ή επιστήμης.
Νομίζω ότι το πρόβλημα με τις διαφορετικές απόψεις στους αστρολογικούς κύκλους , το έχουν μόνο οι αστρολόγοι και όχι οι αστρολογία.

Καταλήγοντας να πω για άλλη μια φορά αυτό που προηγούμενος είπαν η Τίνα και ο Δημήτρης, με άλλα λόγια. Γνώμη μου είναι ότι ο καθένας πρέπει να ξεκινά ανοιχτός να πειραματιστεί σε όλα τα επίπεδα και να επιλέγει τους κανόνες που επιθυμεί να αναγνωρίζει ως δική του αλήθεια, χωρίς να απορρίπτει τους υπόλοιπους που για κάποιους άλλους μπορεί να λειτουργούν.
Σκεφτείτε το εξής πολύ απλό και θα καταλάβετε ότι μια τέτοια αντιμετώπιση τείνει να είναι και η πιο σωστή: Ακόμα και στα μαθηματικά, που έχουμε να κάνουμε με αριθμούς και συγκεκριμένα δεδομένα, πολλές φορές σε ένα πρόβλημα υπάρχουν διαφορετικοί δρόμοι που οδηγούν στο ίδιο σωστό αποτέλεσμα.

[doukas]

εγώ με μια σύντομη φράση θα παρατηρήσω και θα ρωτήσω:

Μήπως είναι και ζήτημα εσωτερικής όρασης του αντικειμένου; το πως φιλτράρει κάθε ψυχή τα δεδομένα; Τι λαμβάνει , πως τα επεξεργάζεται και τι μεταδίδει;