Διόραση: μια κρυφή δύναμη του μυαλού

[kiaRRa]

Nα ρωτήσω κάτι εγω?
Μήπως γενικά υπάρχει στη συζητηση μια σύγχυση διόρασης και διαίσθησης?

[Aries&Libra]

[[COLOR="Blue"]QUOTE=annakriari;83037]


Καλή μου
συχώρεσέ με που επανέρχομαι σε μια τόσο δυσάρεστη εμπειρία για σένα

όμως αναρωτιέμαι πως θα μπορούσες να σταματήσεις ένα ατύχημα??

είχες διαισθανθεί ημερομηνία, ώρα, σημείο του ατυχήματος???

αν η διαίσθησή σου δεν ήταν εντελώς ακριβής τι μπορούσες να κάνεις? ...να απαγορεύσεις στο αγαπημένο σου πρόσωπο να μπαίνει σε αυτοκίνητο....?

Το κυριώτερο πρόβλημα των ανθρώπων με διαίσθηση είναι οι απερίγραπτες απαιτήσεις που έχουν από τον εαυτό τους στην συνέχεια.
Θα ήθελα να εξετάσεις την πιθανότητα η Διαίσθησή σου απλά να σε προετοίμαζε (εσένα και κανέναν άλλο) για την επικείμενη απώλεια....

Το 1990, η αδερφή του φίλου μου και μετέπειτα άντρα μου παντρευόταν στην Θεσ/νίκη. Του λέω τότε λοιπόν, μην πας με το αυτοκίνητο γιατί στον γυρισμό θα τρακάρεις. Τσαντίστηκε, με είπε γρουσούζα και τελικά πήγε με το αυτοκίνητο παρά την επιμονή μου. Κατά την διάρκεια της επιστροφής του (τότε δεν υπήρχαν κινητά), προσπαθούσα να βγω από το σώμα μου γιατί ήλπιζα οτι θα μπορούσα έτσι να του πω να κάνει στην άκρη και να ξεκουραστεί (φυσικά δεν ήταν κάτι που κατάφερα). Αργότερα, μου τηλεφώνησε από το νοσοκομείο και μου είπε ότι είχε άγιο γιατί το αμάξι καταστράφηκε ολοσχερώς από το ατύχημα και σώθηκε από θαύμα.
Να σημειώσω και κάτι άσχετο: Επειδή δεν ζηλεύω ΠΟΤΕ την τύχη των άλλων, και γενικά δεν είμαι κακιά, όποτε κάποιος με έχει αδικήσει και το τονίζω το αδικήσει ή με πληγώσει, αυτό το άτομο κάτι παθαίνει. Όχι απαραίτητα κάτι σωματικό, αλλά σίγουρα θα την πληρώσει με κάτι που θα πονέσει. Το βρίσκει δηλαδή μπροστά του. Αυτό αποκλειστικά και μόνο όποτε δεν τσαντιστώ αλλά στενοχωρηθώ για τον τρόπο που μου φέρθηκαν. Αν τσαντιστώ και τα "χώσω" δεν συμβαίνει τίποτα.

[toniats]

Nα ρωτήσω κάτι εγω?
Μήπως γενικά υπάρχει στη συζητηση μια σύγχυση διόρασης και διαίσθησης?

Εδώ και καιρό αναρωτιέμαι για αυτή την παρατήρηση.

Η διαίσθηση είναι μια ανθρώπινη δυνατότητα. Συνήθως χρησιμοποιούμε τον όρο για να περιγράψουμε το «αισθάνομαι κάτι που θα συμβεί», κάποιες φορές εξαιρετικά προσδιορισμένο και άλλες λιγότερο.

Επίσης χρησιμοποιούμε τον όρο για να περιγράψουμε ένα φαινόμενο διακοής ή διόρασης.

Προσωπικά δεν το αντιλαμβάνομαι ως τερατώδες λάθος ή σύγχυση.
Πιστεύω πως η έκτη αίσθηση υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τον ψυχισμό τους την καλλιεργούν ή όχι, πολλοί μάλιστα αρνούνται να την αντιληφθούν.
Και όμως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τουλάχιστον υποψιασμένοι όταν κάτι, η υγεία τους για παράδειγμα, δεν πάει καλά….συνήθως αρκετά πριν το πρόβλημα δώσει συμπτώματα.

Η διαίσθηση μπορεί να εμφανιστεί σαν διόραση ή διακοή, είναι μορφές διαίσθησης.

Διόραση είναι μια εικόνα σαν φωτογραφία που καρφώνεται στο μυαλό μας. Ή ένα μικρό φιλμάκι που δείχνει ένα γεγονός. Συνήθως έρχεται στο μυαλό μας ξαφνικά, είναι κάποιος ήρεμος, μισοκοιμισμένος ίσως και βλέπει μια «σκηνή» (όχι όνειρο) ότι το παιδί του πέφτει από το ποδήλατο.

Για να είμαι ειλικρινής δίνω περισσότερη σημασία στην διακοή.
Μια εικόνα την ερμηνεύεις όπως θέλεις, η υποκειμενικότητα είναι δεδομένη. Ένα φαινόμενο διακοής όμως είναι δύσκολο να ερμηνευτεί υποκειμενικά. Πόση υποκειμενικότητα υπάρχει σε αυτό που άκουσες;

Θα δώσω δύο προσωπικά μου παραδείγματα διακοής.

Στο πρώτο, που συνέβη πριν από είκοσι και χρόνια, φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη, ξύπνησα ακούγοντας την αδελφή μου να με φωνάζει. Και μάλιστα περισσότερες από μια φορές. Η αδελφή μου ήταν φοιτήτρια στην Πάτρα.
Κοίταξα στον δρόμο, ήμουν σίγουρη πως την άκουσα άλλα δεν ήταν κανένας. Η φωνή της ήταν πεντακάθαρη.

Πέρασαν περίπου τριάντα λεπτά και ξανάκουσα τη φωνή της να λέει το όνομά μου. Μόνο που τώρα βρισκόταν στΆ αλήθεια στην άκρη του δρόμου.

Όπως μου εξήγησε στη συνέχεια, αποφάσισε να έρθει να με δει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά και τα άλλα τηλέφωνα ήταν είδος πολυτελείας για μας, τους φοιτητές της Θεσσαλονίκης. Η αδελφή μου δεν είχε ξανάρθει στην Θεσσαλονίκη. Ο ταξιτζής που την έφερε δεν ήξερε το δρόμο που έμενα και την άφησε κάπου τελείως άσχετα.

Κατάφερε και βρήκε την περιοχή που έμενα, θυμήθηκε την εκκλησία και το ταβερνάκι που της περιέγραφα, στάθηκε στην αρχή του δρόμου και απελπισμένη φώναξε το όνομά μου. Ούτε ή ίδια δεν το πίστευε πως με το που με φώναξε εμφανίστηκα. Κάτι που φυσικά δεν θα συνέβαινε αν δεν την είχα «ακούσει» μέσω της διακοής γιατί τότε πιθανότατα θα κοιμόμουν (ήταν πολύ πρωί) ή μπορεί να βρισκόμουν σε κάποιο εσωτερικό δωμάτιο του σπιτιου, ή ακόμα δεν θα έδινα σημασία στις φωνές που ακούγονταν από το δρόμο.

Η ώρα που άκουσα τη φωνή της πιθανόν να ήταν η στιγμή που κατέβηκε από το ταξί.

Το παραπάνω γεγονός μπορεί να εξεταστεί σαν φαινόμενο τηλεπάθειας, με δεδομένη τη σχέση πομπού-δέκτη ή σαν διακοή εξαιτίας του ήχου.

Πόση σημασία να δώσουμε στην κατηγοροποίηση;
Το σημαντικό είναι ότι τέτοια γεγονότα συμβαίνουν …και μάλλον για να μας διευκολύνουν.



Η δεύτερη περίπτωση που βίωσα το φαινόμενο της διακοής ήταν σε μια δύσκολη περίοδο για τα οικονομικά μου.
Βρισκόμουν σε ένα μεγάλο και γεμάτο κόσμο πρακτορείο προπό, στο κέντρο της Αθήνας, είχα παίξει κάμποσα λεφτά στο τζόκερ και παρακαλούσα το Θεό να κερδίσω όσο πιο πολλά εκατομμύρια γινόταν, αν θυμάμαι παρακάλαγα για καμιά διακοσαριά (εκατομμύρια δραχμές!!)

Μέσα στη φασαρία μια ολοκάθαρη και κοροϊδευτική φωνή μου δήλωσε: «όλα έτοιμα τα θέλεις!!»

Μεταξύ μας είχε δίκιο. Οι ανάγκες μου ήταν πλασματικές. Στην πραγματικότητα είχα αρκετά χρήματα να κάνω αυτά που ήθελα….απλά βαριόμουν να δουλέψω και δημιουργούσα φανταστικές ανάγκες προκειμένου να βρίσκω άλλοθι για την τεμπελιά μου.


Αν μπορούσα να μπερδέψω με κάποια άλλη διαδικασία την διαίσθηση αυτή θα ήταν η λογική. Σε ορισμένες περιπτώσεις (περίπτωση κινδύνου ας πούμε) η λογική διαδικασία είναι εξαιρετικά γρήγορη. Φτάνουμε σε κάποια συμπεράσματα που δεν τα αποδεχόμαστε εξαιτίας του ψυχισμού μας ή της απλής λογικής, που δεν είναι τόσο γρήγορη.

Πριν από χρόνια είδα ένα όνειρο, που ουσιαστικά μου αποκάλυπτε το θάνατο ενός εξαιρετικά οικείου μου προσώπου.
Δεν το θεωρώ διαίσθηση… ο λογικός νους ερμήνευσε για λογαριασμό μου όλες τις ενδείξεις που υπήρχαν, αυτές που εγώ αρνιόμουν να δω από φόβο, παρότι συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μου….και μου υπόδειξε το συμπέρασμά του. Για να προετοιμαστώ για αυτά που έρχονταν.

Με παρόμοιο τρόπο αντιλαμβάνομαι τα ατυχήματα, όταν υπάρχει και η πιο μικρή και δυσδιάκριτη ένδειξη για αυτό που πρόκειται να συμβεί. Πχ ένα αμάξι που με προσπερνά πολύ γρήγορα ή απρόσεχτα. ¶λλες φορές όμως τα αντιλαμβάνομαι καθαρά από διαίσθηση….κανένα σημείο αναφοράς….

[toniats]

[FONT="Comic Sans MS"]Το 1990, η αδερφή του φίλου μου και μετέπειτα άντρα μου παντρευόταν στην Θεσ/νίκη. Του λέω τότε λοιπόν, μην πας με το αυτοκίνητο γιατί στον γυρισμό θα τρακάρεις. Τσαντίστηκε, με είπε γρουσούζα και τελικά πήγε με το αυτοκίνητο παρά την επιμονή μου.

Αν ήξερες πως θα ήταν κουρασμένος μετά το γάμο και έπρεπε να φύγει απευθείας νομίζω πως ήταν εξαιρετικά λογικό το γεγονός ότι ανησυχούσες....κυρίως από την ξεροκεφαλιά του....

Αργότερα, μου τηλεφώνησε από το νοσοκομείο και μου είπε ότι είχε άγιο γιατί το αμάξι καταστράφηκε ολοσχερώς από το ατύχημα και σώθηκε από θαύμα.

Να ελπίσουμε πως σε ακούει περισσότερο πλέον???:embarrest

Να σημειώσω και κάτι άσχετο: Επειδή δεν ζηλεύω ΠΟΤΕ την τύχη των άλλων, και γενικά δεν είμαι κακιά, όποτε κάποιος με έχει αδικήσει και το τονίζω το αδικήσει ή με πληγώσει, αυτό το άτομο κάτι παθαίνει. Όχι απαραίτητα κάτι σωματικό, αλλά σίγουρα θα την πληρώσει με κάτι που θα πονέσει. Το βρίσκει δηλαδή μπροστά του. Αυτό αποκλειστικά και μόνο όποτε δεν τσαντιστώ αλλά στενοχωρηθώ για τον τρόπο που μου φέρθηκαν. Αν τσαντιστώ και τα "χώσω" δεν συμβαίνει τίποτα. [/FONT]

Στην μεταφυσική είναι δεδομένο, το τονίζω είναι δεδομένο ότι τίποτα, καμιά πράξη των άλλων δεν συμβαίνει εξαιτίας σου.

Το άτομο παθαίνει ότι παθαίνει εξαιτίας της συμπεριφόρας και του χαρακτήρα του. Αν κάποιος σε έβρισε και μετά τράκαρε δεν βλέπω για ποιό λόγο συνδέεις τα δύο γεγονότα. Αν κάποιος σε διέβαλλε στο γράφειο και στη συνέχεια έπαθε το ίδιο, είναι πιθανό να συνέβει επειδή το προκάλεσε...
Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη είναι δικιά του και θα 'θελα να σου τονίσω (χωρίς πλάκα αυτή τη φορά) να μη θεωρείς ότι διαθέτεις κάποια επιπλέον δύναμη επιβολής στο πεπρωμένο των άλλων για κανέναν λόγο....ούτε και εξαιτίας της καλοσύνης σου....η οποία είναι δεδομένο ότι δεν θέλει το κακό κανενός .....ούτε "καλού", ούτε "κακού"

[Βασιλης Παπαδολιας]

δεν υπαρχει περιπτωση ομως, φιλεναδα, μεσω του τσακωμού να εκτονώνεται μία ενέργεια όχι της aries αλλα του αλλου κι ετσι να "αδειαζει" καποιο δυναμικό;

έχω σαν παραδειγμα την αστρολογια και τις οψεις αρη - πλουτωνα. πολυ συχνα ενας φοβερος καυγας ειναι "ωφελιμος" γιατι γλιτωνεις χειροτερα, πχ. ενα χοντρο ατυχημα...

[toniats]

δεν υπαρχει περιπτωση ομως, φιλεναδα, μεσω του τσακωμού να εκτονώνεται μία ενέργεια όχι της aries αλλα του αλλου κι ετσι να "αδειαζει" καποιο δυναμικό;

έχω σαν παραδειγμα την αστρολογια και τις οψεις αρη - πλουτωνα. πολυ συχνα ενας φοβερος καυγας ειναι "ωφελιμος" γιατι γλιτωνεις χειροτερα, πχ. ενα χοντρο ατυχημα...

Νομίζω ναι...! εγώ όμως όταν τσακώνομαι ενδιαφέρομαι για το δικό μου δυναμικό και μόνο.

Αρη-Πλουτώνα σε σύνοδο έχω γενέθλιο...
Το πως συνδέεις τον καυγά με το ατύχημα θα με ενδιέφερε να μου το εξηγήσεις, αλλά σε κάποιο άλλο θέμα Βασίλη, διότι είμαστε ήδη "εκτός τόπου", χρόνου και κανονισμών....:bigsmile:

[ioni]

πολύ λακό το αθρο όπως και συνέχεια της συζήτησης
εγω παιδια δεν ξέρω αλλά πολλές φορές η διαισθηση με έχει γλυτώσει απο πολλές ασχημες καταστάσης
και ευχαριστω το συμπαν για αυτό

[Aries&Libra]

δεν υπαρχει περιπτωση ομως, φιλεναδα, μεσω του τσακωμού να εκτονώνεται μία ενέργεια όχι της aries αλλα του αλλου κι ετσι να "αδειαζει" καποιο δυναμικό;

έχω σαν παραδειγμα την αστρολογια και τις οψεις αρη - πλουτωνα. πολυ συχνα ενας φοβερος καυγας ειναι "ωφελιμος" γιατι γλιτωνεις χειροτερα, πχ. ενα χοντρο ατυχημα...

Παρεπιπτόντως κι εγώ έχω απόλυτο τρίγωνο ¶ρη (7ος)-Πλούτωνα (12ος)

[zour]

τελειο αρθρο!!!
μπραβο!

[zw_epimenontas]

γεια σας. κατταρχην ενα πολυ ωραιο αθρθρο ακομα!! και ενδιαφερον μιασ και το χαρισμα αυτο το εχω και εγω και δεν ανησυχω για τπτ εινα ι πολυ ομορφο και συναρπαστικο να εχει καποιοσ αυτα τα χαρισματα εστω και αν ξερεις οτι καποιοσ θα πεθανει μετα απο λιγο. και το λεω αυτο γιατι το τελευταιο γεγονος ποθ ηταν αρνιτικο ( γιατι απο τηετικα συνεχομενα ... ) αρνιτικο ειναι οτι ειχα την διοραση να δω οτι ο ποιο αγαπητος και ο πιο αγνος ανθρωπος και συγγενης θα εφευγε απο την ζωη. καθομασταν ολοι μαζι στο τραπεζι και ειδα εικονες και μου ηρθαν ιδεες γιατι σκεψεις δεν λεγοντε οτι ο θειος μου θα πεθανει . και πως ημουν τοσο ηρεμη κ δεν τρομαξα δεν καταλαβενω, τελος παντων μετα απο λιγες ωρες ο θειος μου ο πολυαγαπημενος εφυγε στα χερια του πατερα μου και τα δικα μου.... ειχα παθει σοκ :amazed: και ταυτοχρονα ημουν τοσο ηρεμη. δεν μπορω να εξηγησω το ποτε το πως το γιατι ολα αυτα;;; Ηταν εντελως ξαφνικο γιατι ο ανθρωπος αυτος ηταν υγειης . εφυγε με ανακοπη να ειναι καλα εκει ποθ βρισκετε .