«Κρόνος, ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού… Χωρίς πλάκα!»

[Μητσάκος]

Ο Κρόνος είναι και παραδοσιακός κυβερνήτης του Υδροχόου...

[Κοραλλία Μόζορα]

Ο Κρόνος είναι και παραδοσιακός κυβερνήτης του Υδροχόου...

Και ο ¶ρης του Σκορπιού. Και λοιπόν; ¶ρης και Πλούτωνας είναι το ίδιο πράγμα; Οι παραδοσιακοί κυβερνήτες έχουν πολλά κοινά με τα ζώδια που σήμερα συγκυβερνούν αλλά δεν εκπροσωπούν απόλυτα την ουσία αυτών των ζωδίων. Διαφορετικά θα θεωρούσαμε τον Κρόνο και Ουρανό της ίδιας φύσης, τον ¶ρη και τον Πλούτωνα της ίδιας φύσης κ.λπ.

[kinky_skorpina]

Εμενα θα μου τη λύσει καποιος την απορία μου?:embarrest

[katiakiss]

Κοραλλία μου γεια και χαρά σου! Με εσένα κοντά, νιώθω ότι κάτι γίνεται στην αστρολογική μας κοινότητα! (βέβαια αποσπώμαι από την δουλειά μου για να φιλοσοφήσουμε και αυτό δεν το λες επιτυχία, αλλά τέλος πάντων… ¶λλο που δεν θέλω!)

Έγραψες: Θα σου δώσω ένα παράδειγμα από τα δικά σου επιχειρήματα. Λες ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι συναίσθημα, το 12ο κι ο Ποσειδώνας είναι συναίσθημα επομένως γιατί να μην πούμε ότι κι ο 8ος μπορεί να δώσει ποίηση. Όχι, δεν μπορεί γιατί ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι η ανατομία του συναισθήματος κι αυτό δεν οδηγεί στην ποίηση αλλά περισσότερο στην διαδικασία της ψυχολογίας. Είναι η αποδόμηση των φαντασιακών καταστάσεων του Ποσειδώνα.

Και σε αυτό απαντώ ότι είχα γράψει : Με την ίδια λογική όμως, θα μπορούσα να έρθω και να πω, γιατί να μην είναι ο Πλούτωνας που κατέχει το απόλυτο βάθος και έτσι φτάνει στην ουσία του συναισθήματος και άρα παράγει ποίηση γιατί η ποίηση είναι ένας Λακωνικός και λυρικός τρόπος να εκφράσεις συναισθήματα. Η ποίηση είναι στενά συνδεδεμένη με το υποσυνείδητο του ανθρώπου (8ος). Δεν έγραψα ότι ο 8ος και ο Πλούτωνας είναι συναίσθημα.

Έγραψες: Δεν έχουν όλα τα αστεία σεξουαλικές ή επιθετικές αναφορές. Ένα παιδί 6 χρόνων που γελά μ' ένα αστείο του Μπόμπου δεν έχει απαραίτητα σεξουαλικές επιθυμίες.

Και απαντώ: Σαφώς και δεν έχουν όλα τα αστεία σεξουαλικές ή επιθετικές αναφορές. Αντιστοίχως τα αποθεμένα μας δεν συσσωρεύονται μόνο από ανεκπλήρωτες σεξουαλικές παρορμήσεις. ¶λλωστε ένα παιδί 6 ετών έχει άλλο κίνητρο να κάνει χιούμορ από έναν ενήλικο. Το παιδί άλλωστε, κάνει χιούμορ μιμητικά, δοκιμάζοντας τις επικοινωνιακές του δυνατότητες.

Έγραψες: Αν πάλι πούμε ότι το χιούμορ είναι καθαρά διανοητική κατάσταση αυτό μας παραπέμπει περισσότερο στον Ερμή και Ουρανό. Ο Κρόνος είναι λογικός με την έννοια της Γης και όχι διανοητικός με την έννοια του Αέρα. Η Γη δεν αντιστοιχεί σε διανοητικές λειτουργίες αλλά στην κοινή λογική και τα λογικά συμπεράσματα στα οποία μας οδηγούν οι εμπειρίες μας.

Και απαντώ: Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω σε όλα τα ποστ. Καλώς ο Ερμής και ο Ουρανός, καλός και ο Δίας. Εδώ όμως ψάχνουμε το κλειδί της προσέγγισης του χιούμορ (και επιτέλους ας απαλλαχτούμε από τον τίτλο που αποκλείει την κωμωδία, την σάτιρα και όλες τις κατηγορίες του χιούμορ που μας κάνουν να γελάμε) Όταν λέμε χιούμορ, εννοούμε όλη την γκάμα και για να επανατοποθετηθούμε, μιλάμε για την καλλιτεχνική του έκφραση.

Η σκέτη διανόηση δεν φτάνει χωρίς την κοινή λογική και τα λογικά συμπεράσματα στα οποία μας οδηγούν οι εμπειρίες μας. Με αυτή την δυνατότητα θα μαζέψουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε διανοητικά να τις μετουσιώσουμε σε κωμωδία. Τις πληροφορίες της θλίψης, των περιορισμών, των «μη» και των πρέπει που γεμίζουν τον άνθρωπο ενοχές και έχει την ανάγκη να ξορκίσει τον φόβο τους κάνοντας κωμωδία ή χιούμορ. Όπως θες πες το.

Πολλοί άνθρωποι γράφουν ποιήματα αλλά οι διάσημοι ποιητές έχουν έντονο τον Ποσειδώνα και είμαι σίγουρη πως αν αναζητήσουμε το κλειδί που κάνει την διαφορά στην ποίηση, θα καταλήξουμε στον Πλούτωνα.
Αν μείνουμε όμως στην κωμωδία, σίγουρα ο Ερμής πρωταγωνιστεί με τον τρόπο που ο Ποσειδώνας πρωταγωνιστεί στην ποίηση, αλλά εδώ η γνώμη μου είναι ότι ο Κρόνος είναι το κλειδί.


Έγραψες ότι: Ως προς τον τρόπο που λέγεται ένα αστείο εκεί χρειάζονται ικανότητες ηθοποιού στις οποίες σαφώς υπερτερεί ο Δίας έναντι του Κρόνου.

Και απαντώ: Και στο θέμα της υποκριτικής υπάρχουν διαβαθμίσεις. Ο Ζυγός βγάζει σύμβολα του σεξ και το Λιοντάρι μεγάλες βεντέτες. Πραγματικά καθηλωτικούς ηθοποιούς που δεν παίζουν απλώς μιμητικά και επιφανειακά, αλλά μπορούν να μπουν στο πετσί του ρόλου και να μας πείσουν ότι είναι ελέφαντες ή ότι ο γάιδαρος πετάει , τους δίνει ο Δίας; Δεν νομίζω.

[Δείμων]

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

[Μητσάκος]

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

T;ώρα πλάκα κάνεις ή τα γράφεις στα σοβαρά;



χιουμοράκι

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

επειδη μου αρεσουν τα σοκιν και γελω πολυ με αυτα τα ανεκδοτα
μπορω να εκφραστω ελευθερα;:toung::nuts:

μμμ.....μην μου πεις τωρα Δειμωνακο μου ...Το αλλο με τον Τοτο το ξερεις;:nuts:
αχαχαχχχαχααα!!!:bigsmile:

[ScP]

Τα δυσάρεστα νέα του Σαββάτου

Επειδή η διαχείριση έχει να κάνει δημιουργική δουλίτσα, αναπτύσσοντας το site και το forum, αδυνατεί να διαβάζει ένα προς ένα τα ποστ, να αξιολογεί τις πληροφορίες που έχουν λόγο ύπαρξης και που ο χρήστης - μέλος ίσως θα θελήσει να ανατρέξει κάποια στιγμή χωρίς να είναι αναγκασμένος να διαβάζει "άσχετα ή χιουμοριστικά" ενημερώνει ότι άρεται η απαραίτητη για όλους μας χαλαρότητα του καλοκαιριού και αρχίζει να "σκουπίζει και να εξοβελίζει" διάφορα ποστ προς το αγαπημένο σας φόρουμ.... την Μαύρη Τρύπα χωρίς προειδοποίηση ή σύσταση.

:bigsmile:

[Δείμων]

Τώρα να πω ότι το γράφω σοβαρά για να έχουμε ένα χειροπιαστό των λόγων μας... καλά άσε δεν θα το πω :toung:

[Κοραλλία Μόζορα]

Την καλημέρα μου σε όλους και ιδιαίτερα στην αγαπημένη μου Κάτια!

Η ειδοποιός διαφορά της ποίησης, αυτό που την διαχωρίζει από τα άλλα είδη του λόγου, σίγουρα δεν είναι "το βάθος του συναισθήματος" και σίγουρα η ποίηση δεν είναι "λακωνική και λυρική έκφραση συναισθημάτων". Το έπος είναι ποίηση και μόνο λακωνικό δεν είναι και δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει π.χ. τον Εμπειρίκο λυρικό ποιητή.

Για να πούμε ότι ένας πλανήτης αποτελεί το κλειδί του χιούμορ πρέπει να δώσουμε ένα ικανοποιητικό ορισμό του χιούμορ και να αποδείξουμε ότι η φύση του πλανήτη αντιστοιχεί ακριβώς στον ορισμό αυτό. Το χιούμορ ως έκφραση απωθημένων σεξουαλικών ή επιθετικών επιθυμιών συμφώνησες κι εσύ ότι δεν επαρκεί ως ορισμός.

Ας πάρουμε την άποψη σου ότι η κωμωδία είναι αποδόμηση του δράματος και οι ήρωες της κωμωδίας είναι κατά βάση τραγικοί. Κάθε ορισμός που δίνουμε έχει φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ο ορισμός αυτός σημαίνει ότι η ζωή στην ουσία της είναι τραγική και αυτή την τραγικότητα πού και πού την αντιστρέφουμε και γελάμε. Αυτή είναι η κυρίαρχη φιλοσοφική θεώρηση, ιδιαίτερα από τον υπαρξισμό και μετά. Η ζωή είναι κατά βάση τραγική γιατί αντιμετωπίζει αμετάκλιτα το φάσμα του θανάτου. Αυτή η αντίφαση ζωής - θανάτου (που είναι η βάση της φιλοσοφίας του Παραλόγου του Α. Καμύ) την κάνει να είναι ουσιαστικά τραγική.

Αυτή η υπαρξιακή πάλη του ανθρώπου ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο (δηλαδή ο ορισμός του τραγικού) σίγουρα δεν είναι Κρόνος αλλά Πλούτωνας. Και ούτε για αστείο δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Κρόνος αποτελεί την αποδόμηση του τραγικού. Επομένως "Ο μπακαλόγατος" που έφερες ως παράδειγμα δεν είναι τραγικός ήρωας στην ουσία του.

Ο Αλμοδοβάρ έχει γυρίσει κορυφαίες κωμικές ταινίες και επίσης δεν πραγματεύεται την τραγική ουσία της ζωής. Οι χαρακτήρες στις ταινίες του είναι καθημερινοί νευρωτικοί άνθρωποι που παράγει μια νευρωτική κοινωνία.

Επίσης, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε το χιούμορ ως εξορκισμό του φόβου και των ενοχών που προέρχονται από την θλίψη, τους περιορισμούς, τα "μη" και τα πρέπει γιατί τότε πρέπει να αποκλείσουμε πολλά είδη χιούμορ και κωμωδίας.

Κατά την γνώμη μου, το χιούμορ είναι η ανατροπή του λογικά αναμενόμενου, η μη λογική σύνδεση εννοιών, το να αντιλαμβανόμαστε εμείς κάτι ως απολύτως λογικό που κάποιος άλλος αδυνατεί να αντιληφθεί. Αυτό πρκαλεί το γέλιο.

Να δώσω ένα παράδειγμα. Στην ταινία "Δέσε με" του Αλμοδοβάρ ένας ψυχοπαθής δραπετεύει από το ψυχιατρείο και απαγάγει μια ηθοποιό που έχει ερωτευτεί από την τηλεόραση. Την δένει πάνω σε ένα κρεββάτι και της ανακοινώνει ότι δεν πρόκειται να την λύσει παρά μόνο όταν τον ερωτευτεί κι αυτή. Σε μια σκηνή, ενώ αυτή είναι δεμένη στο κρεββάτι, αυτός προαπαθεί να την ταϊσει. Αυτή δεν θέλει να φάει και του φωνάζει να την λύσει. Τότε αυτός της απαντά: "Μα τι εγωίστρια που είσαι!" Αυτό προκάλεσε τα γέλια των θεατών, η ανατροπή της λογικής μας. Ποιος είναι ο εγωιστής; Για την δική μας λογική αυτός αλλά αυτός αδυνατεί να δει το λογικό και το ανατρέπει. Αυτό ακριβώς έκανε εκείνη την σκηνή κωμική. Αν δεν ήταν αυτή η ατάκα απλώς θα παρακολουθούσαμε τις ψυχολογικές δυσκολίες ενός ανθρώπου που τον οδήγησαν σε μια παράλογη πράξη. Δεν θα ήταν κωμωδία. Μέσα από μια σειρά από ανατρεπτικές ατάκες, ανατρέποντας το φαινομενικά λογικό, ο Αλμοδοβάρ εξηγούσε γλαφυρά και κωμικά τον εγωιστικό τρόπο με τον οποίο ερωτευόμαστε.

Αυτή η ανατροπή του λογικά αναμενόμενου ή η μη λογική σύνδεση εννοιών που προκαλεί το γέλιο μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ανήκει περισσότερο από κάθε άλλο πλανήτη (ώστε να αποτελεί το κλειδί του χιούμορ) στην φύση του Κρόνου;