Σαγηνευτικές σχέσεις με διαφορά ηλικίας

[παλίρροια]

Συμφωνώ μαζί σου:bigsmile: Απλά να έχουμε σε μια άκρη του μυαλού μας το οτιδηποτε μπορεί να συμβεί και σε μας και να αποτελέσει μεγάλο σχολείο.....:embarrest
Ασφαλώς δεν αναφέρομαι μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα ,αλλά γενικά.......
Και γενικά μιλώντας σου λέω μακρυα οι αφορισμοί απο εμάς γιατί δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει!!!
Πάντως με όσα είπες δεν διαφωνώ ....:bigsmile:

[ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ]

Ποτε μην λες ποτε...αλλα αν μου εφερναν κανεναν ''μπαμπακα ''
οι κορες μου για γαμπρο 7 εγκεφαλικα θα παθαινα επιτοπου:nuts:
ασε τα φυτιλια που θα εβαζα στην σχεση αυτη μεχρι να παρει τομπουλο ο παππους:bigsmile:

κουκι:bigsmile:

[hattie23]

Τωρα που το σκεφτομαι βεβαια τα γεροντια θα εχουν περαση σε λιγο καιρο...Αν σκεφτειτε οτι ο βασικος πεφτει στα 450-500 ευρω και υπαρχουν συνταξιουχοι των 800 -1.000 ευρω πως να μην τους ερωτευτεις?:toung: ο ερωτας του συνταξιουχου τωρα δικαιωνεται ! Προς το δρομο που χαραξαν οι ελληνες σοσιαλιστες που παντρευτηκαν μικρουλες:toung:.Ετσι μπορω να το καταλαβω να παρω καποιον 28 -30 χρονια μεγαλυτερο μου (οπως εγραψα και σε αλλο ποστ λογω συνοδου ηλιου-κρονου η συνομιληκο θα βρω η γερομπαμπαλη.καθοτι τα παιδια του 84 θα τα φαει η ξενιτια και η μαρμαγκα ετσι που τα καταφεραν οι μεγαλυτεροι με βλεπω στα 30 με τον 60 για να μην πειναω:toung. Ε,παντως τοσα χρονια μεγαλυτερος για τα ωραια του τα ματια δεν θα τον παρω :bigsmile: σορρυ αλλα να υπαρχει και μια λογικη ...

[Λευκή]

Σαγηνευτικές ή μη,με διαφορά ηλικίας ή χωρίς,ερωτικές φιλικές ή σεξουαλικές,καθένας σ αυτή τη ζωή διαλέγει και παίρνει αυτό που του αξίζει,καλό ή άσχημο

[kiaRRa]

Mαλλον παίρνει αυτό που θεωρεί πως χρειάζεται.
Μια κοπέλα που από νεαρή ηλικία έχασε το πατρικό πρότυπο, είτε λόγω θανάτου, είτε λόγω άσχημου διαζυγίου θα αναζητήσει να καλύψει ένα τετοιο κενό σε σχέσεις με μεγαλύτερους άντρες θεωρώντας ότι έτσι θα επισκιάζει την ανασφάλεια που νιώθει
Αντίστροφα ένας νεαρός που δεν πήρε ποτε τη στοργή και την μητρική αγάπη, θα αναζητήσει μια γυναίκα μεγαλύτερη να τον "φροντίζει". Μια γυναίκα που δεν θα έχει το κυνηγι της επιτυχίας στα επαγγελματικά όπως οι συνομήλικες του. Αυτά πολύ πολύ γενικευμένα βέβαια, μιας και η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση είναι εξαιρετικά πολύπλοκη.:embarrest
Όπως και να το κάνουμε, μια σχέση πάντα κάτι μας δίνει. Μικρό ή μεγάλο, όσοι είναι εκτος δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Είναι θεωρώ θέμα βιωμάτων που μας οδηγούν....

[hattie23]

ναι αλλα γιατι θεωρουμε οτι την στοργη αυτη μπορουμε να την παρουμε μοναχα απο καποιον μεγαλυτερο μας ?δεν σας εχει τυχει να λειτουργησετε μεσα σε μια σχεση σας ως "μαμα" ακομα και με εναν ανδρα μερικα χρονια ποιο μεγαλο απο εσας ?Εγω τον εχω παιξει τον ρολο της μαμας μεσα σε σχεση με ατομο πιο μεγαλο απο εμενα αλλα ενιωθα οτι εγω επρεπε να τον φροντιζω.

Εμενα οι γονεις μου χωρισαν αλλα οπως εχω ξαναπει τον βιωσα το χωρισμο σαν ανακουφιση γιατι δεν θα επρεπε οι δυο τους να ειχαν παντρευτει . δεν μου ελειψε το πατρικο προτυπο ομως γιατι τον ρολο αυτον τον επαιξε πρωτα ο παππους μου και επειτα η μητερα ξαναπαντρευτηκε πολυ γρηγορα και ετσι εζησα "το προτυπο του μπαμπα " μεσα στο σπιτι.

Οπως εχω πει ολοι μας θα νιωθουμε κενα σε σχεση με τους γονεις μας ,το θεμα ειναι οτι δεν πρεπει τα θεματα αυτα να μας γινουν εμμονη .στο φιναλε αν το σκεφτουμε λογικα το γεγονος οτι θα μας αγαπησει μια μεγαλυτερη γυναικα η ενας μεγαλυτερος ανδρας το κενο θα παραμεινει μεσα μας γιατι ο πατερας η η μητερα μας και παλι θα ειναι το ατομο εκεινο που δεν μας αποδεχτηκε.

Σαν παιδι και σαν εφηβη (μερικες φορες ως και σημερα) εχω κοντρες με τους γονεις μου πανω σε πολλα θεματα αλλα πλεον εχω μαθει να χειριζομαι αλλοιως τις καταστασεις.Στην ηλικια που ειμαι μπορω να τους καταλαβω γιατι κανουν τα λαθη που κανουν και αντι να τους κρινω απλα να τους αγαπω γιατι αυτο εχουν αναγκη ακομα και αν δεν μπορουν να το εκφρασουν.

Μου εχει τυχει προσφατα να συνειδητοποιησω οτι ενα ατομο που αγαπουσα πολυ και θεωρουσα οτι με ειχε πληγωσει στο παρελθον να εκφραστει απεναντι μου και να καταλαβω τωρα μετα απο χρονια οτι τις πραξεις του και τα λογια του τα καταλαβαινα λαθος και τοι το ιδιο συνεβαινε και απο την μερια του.

πρεπει να δινουμε χρονο στους ανθρωπους και στις καταστασεις πριν αρχισουμε την αυτολυπηση για το τι μας ετυχε στην ζωη μας

[kiaRRa]

Δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι θεμα αυτολύπησης, ούτε θέμα ρόλων σε μια σχέση. Μιλάω καθαρά για συναισθηματικά κενά. Στους ρόλους υπάρχει μια ενεργητική συμμετοχή και των δύο ατόμων, ακόμα και όταν το ένα παραδίνεται σε μια παθητικότητα. Τα κενά ήδη υπάρχουν πριν τη σχέση και απλά αναζητά το άτομο υποσυνείδητα τρόπους να τα καλύψει.
Επίσης θεωρώ διαφορετικό το πατρικό πρότυπο και διαφορετικό το αρσενικό πρότυπο. Το να είναι κανείς πατέρας (δεν μπαίνω σε διακρίσεις καλός ή κακός πατέρας) είναι μια ιδιότητα που το συνδέει με ξεχωριστό τρόπο με το παιδι, από ό,τι ένας θείος/παππους/πατριος/κλπ. Πρόκειται κατά την ταπεινή μου γνώμη για μια ιδιότητα που μπορεί να καταβαραθρώσει ή να βελιτώσει την ψυχοσύνθεση του παιδιού-δέκτη. Συνακόλουθα να του δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας, αυτοπεποίθησης κλπ ή αντίστροφα ανασφάλειες, εμμονές, ανταγωνιστικότητα κλπ. Δεν μπορώ να πιστεψω ότι την ίδια δυναμική έχει ενα αντρικό πρότυπο μέσα στο σπίτι.


Ωστόσο, φοβαμαι ότι αυτό ειναι το κατώφλι για το offtopic...:embarrest

[hattie23]

και ομως ετσι οπως το θετεις πεφτουμε σε μια αντιφαση.

Απο την μια λεμε οτι το κενο μας το εχουμε απο την ελλειψη ενος πατρικου προτυπου η μητρικου και ετσι "δικαιολογουμε" την επιλογη ενος μεγαλυτερου ανδρα η γυναικα πλαι μας που ομως θα λειτουργησει καθαρα διπλα μας ως γυναικειο η ανδρικο προτυπο.

Σε καμμια περιπτωση δεν θα καλυψει την ελλειψη του πατρικου/μητρικου προτυπου αρα μια σχεση με μεγαλυτερο γιατι ακριβως αλλη αναγκη εχουμε απο τον πατερα και απο την μητερας μας.

Απο την αλλη δεν πιστευω οτι καποιος αλλος μεγαλυτερος ανθρωπος που μας μεγαλωνει ειτε ειναι παππους η θειος η ακομα και ενας ανθρωπος που μας εχει υιοθετησει δεν μπορει να λειτουργησει διπλα μας οπως θα λειτουργουσε ενας γονιος

Αλλα συμφωνω οτι ειναι αναλογα με τα βιωματα του καθενα η αποφαση.Εγω δεν αναπτυξα ποτε κολλημα με κανενα απο τους δυο μου γονεις ωστε να πω οτι "μου λειπει "κατι σε τετοιο βαθμο που θα το αναζητησω σε εναν ανδρα μεγαλυτερο.

[kiaRRa]

Το θεμα είναι ότι δεν δικαιολογείται η αναζήτηση μεγαλύτερου, απλά αναζητάμε ένα κίνητρο στη βασική του μορφή. Γι'αυτό και δεν θεωρώ ότι ειναι αντίφαση. Αν υπήρχε αναγκη δικαιολογησης ναι. Δεν διαφωνώ. Απλά αναζητάμε οθόνη να προβάλουμε όσα μας ταλανίζουν, αν δεν εχουμε την πρωτογενή πηγή δημιουργίας του κενου. Αυτό δεν σημαίνει σαφώς ότι καλύπτεται το κενό ή ότι δεν διαιωνιζουμε μια εμμονη (πχ μπορεί να είναι και μια υποβόσκουσα επιθετικότητα)

[hattie23]

Μπα το αποφασισα θα μεινω γεροντοκορη παρα να παρω ανδρα 30 χρονια μεγαλυτερο (λογω συνοδου) ειδα ζευγαρι αυτη κοντα στα σαραντα αυτος κοντα στο θανατο και λεω να μου λειπει το βυσσινο .Παπια θα αλλαξω στον πραγματικο μου πατερα

Αν και αυτη με τα χρηματα αυτου θα στελνει καμμια υπηρετρια αλλα και παλι παιδια δεν παλευεται τετοιο θεαμα ...Εκτος αν εισαι πολυ απογοητευμενος απο τις προηγουμενες σχεσεις σου η εχει αποφασει να αυτοτιμωρηθεις για καποιο λογο