Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;;

[λαβωμένο ξωτικό]

Πέρα απο ολα αυτα τα πολυ σημαντικα στοιχεία - απόψεις που διαβασα παραπάνω,θέλω να ρωτήσω την άποψη σας στο εξής:Εάν συναντήσεις για μια μόνο μέρα έναν ανθρωπο , μετά απο 2 μιση χρόνια, το πιο πιθανό είναι να μην θυμάσαι καν την μορφή του.Αν όμως αυτη η ακατανίκητη έλξη που ένιωσες τότε εξακολουθεί να υπάρχει ακόμη και τώρα με την ίδια ακριβως ένταση και αν έχεις χάσει τα ίχνη του και δεν έχεις τρόπο να τον συναντήσεις αλλα το εύχεσαι συχνά υπάρχει περίπτωση να συμβεί κανένα θαύμα?Λένε πως η σκέψη είναι ζωντανός οργανισμός που όσο τον τρέφεις μεγαγώνει και φτάνει σαν "ενεργειακό κύμα" να αγγίζει το άτομο που μας ενδιαφέρει...και κείνο το λαμβάνει με κάποιο τρόπο..με λίγα λόγια θέλω να πώ μπορεί τοσο επίμονο συναισθημα να είναι μονόπλευρο?ο άνθρωπος αυτός δυστυχώς δεν είναι έλληνας και ζει στην ιταλία..Δεν ξέρω αν ποτέ θα τον ξαναδώ σίγουρα όμως εχει χαραχτει στο μυαλό μου...και ας έχασα εκείνο το ραντεβου που με έκανε να χάσω και κείνον...:sad2:

[παλίρροια]

Αν κρίνω απο την αίσθηση του ανικανοποιητου η οποία με διακατέχει (βέβαια είμαι απο τους πολύ δύσκολους ανθρωπους που γνωρίζω στη ζωή μου........) μάλλον δεν την έχω βρεί.......:embarrest
Εκείνο που θα της έλεγα πάντως είναι πως την περιμένω.......και ξέρω ότι θα έρθει, γιατί σε κάθε ανθρωπο όσο δύστροπος και να είναι αξίζει να ζήσει το ονειρό του!!

[starbright]

οχι και δυστυχως δεν ελπιζω πλεον...

οσοι θεωρω οτι μου ταιριαζουν ειναι αλλου...:unsure:

[Δείμων]

..με λίγα λόγια θέλω να πώ μπορεί τοσο επίμονο συναισθημα να είναι μονόπλευρο?ο άνθρωπος αυτός δυστυχώς δεν είναι έλληνας και ζει στην ιταλία..Δεν ξέρω αν ποτέ θα τον ξαναδώ σίγουρα όμως εχει χαραχτει στο μυαλό μου...και ας έχασα εκείνο το ραντεβου που με έκανε να χάσω και κείνον...:sad2:

Αν ήταν το γραφτό σας να βρεθείτε, θα είχατε βρεθεί. Για να χάσεις το ραντεβού, το κάρμα σου//σας επιτάσσει ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να το χάσεις. Οπότε ούτε να στενοχωριέσαι (στεγνός εγωϊσμός είναι αυτό και ανώριμη, παιδική επιθυμία) ούτε να πιστεύεις πως θα έπρεπε να είχατε συναντηθεί. Προφανώς, υπάρχει λόγος άσχετος από την κακοτυχία, που συνέβη αυτό το νήμα γεγονότων, και θα δικαιωθεί στο μέλλον σου. Μόνο όμως εάν το αφήσεις πίσω και προχωρήσεις, ώστε τον λόγο αυτόν να επιτρέψεις να συμβεί.

Για να «επικοινωνήσεις» διαισθητικά, το συναίσθημα οφείλει να είναι αμοιβαίο. Η ισχύς του πομπού δεν υποκαθιστά τον (συντονισμένο) δέκτη και αντίστροφα.

οχι και δυστυχως δεν ελπιζω πλεον...

οσοι θεωρω οτι μου ταιριαζουν ειναι αλλου...:unsure:

Αυτό το «πλέον» από το στόμα μιας 31-χρονης πολύ με άρεσε... Καλή μου, γνωρίζω ανθρώπους που βρήκαν το αδελφόψυχο στα προχωρημένα χρόνια τους οπότε είναι νωρίς να απογοητεύεσαι. Να στενοχωριέσαι, ναι - όπως όλοι, και ένα παραπάνω όπως κάθε ευαίσθητο Ψαράκι που σέβεται τον Ήλιο του. Με την ευκαιρία όμως, διάβασε καί το αρχικό μήνυμα της συζήτησης αλλά και το προηγούμενο κομμάτι με όσα συζητούσα τελευταία - ειδικά αυτό

Αστρολογία για όλους - View Single Post - Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;;

Οι σχέσεις έχουν μία εν πολλοίς προδιαγεγραμμένη πορεία, ερωτεύομαι - ανεβαίνω - χωρίζω - τσακίζομαι. Αυτά πάνε μαζί ξέρεις, όσο ψηλότερο το ένα τόσο βαθύτερο το άλλο, και τίποτα δεν κρατάει για πάντα ώστε να πεις ότι την πτώση θα την αποφύγεις. Κάποια στιγμή θα έρθει, έστω και με τη συνειδητοποίηση ότι «ξαφνικά» βρέθηκες σε ένα σχεσιακό τέλμα ετών. Τσάκισμα είναι και αυτό. Κλειδί εδώ είναι ή οι συνεχεις δυναμικές αμοιβαίες ανανεώσεις, ή αντιδιαμετρικά η παραδοχή και το βόλεμα. Όμως, έχουμε ήδη ξεφύγει πολύ από εκείνο που ετούτη η συζήτηση σκιαγραφεί σαν αδελφή ψυχή..

[WHITE.HORSE]

αναρωτιέμαι ..
η αδελφή ψυχή είναι ένας άνθρωπος που θα τον έχουμε για πάντα στην ζωή μας ..???
μπορει για λίγο να την έχουμε στην ζωή μας .. και μετά τι .... ????

[la_luna]

Καλησπέρα :bigsmile:
απΆ όσα έχω διαβάσει, «αδελφή ψυχή» μας (soulmate) θεωρείται κάθε άτομο με το οποίο συναντηθήκαμε είτε για πολύ είτε για μόνο λίγα λεπτά στη ζωής μας και από το οποίο πήραμε ή στο οποίο δώσαμε κάποια μαθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά. ΓιΆ αυτό και οι σχέσεις αδελφής ψυχής δεν είναι μόνο ερωτικές, αλλά μπορεί να είναι συγγενικές, φιλικές, επαγγελματικές κ.ά. Για παράδειγμα, ένας καλός φίλος ή ένα απαίσιο αφεντικό που μας «βγάζει το λάδι» μπορεί να είναι μία από τις «αδελφές ψυχές» μας (λέγεται ότι στη ζωή μας συναντούμε πολλές αδελφές ψυχές μας, γιατί είναι πολλές) αφού με τη συμπεριφορά του μας «σπρώχνει» σε ένα μάθημα αυτογνωσίας (αν καταφέρουμε να το δούμε αυτό)!!!!
Αστρολογικά (για να μην ξεχνιόμαστε) μάλλον αυτές οι σχέσεις εκφράζονται με συναστριακές σκληρές όψεις (αν πρόκειται για αρνητικά μαθήματα) ή ευνοϊκές όψεις (αν πρόκειται για θετικότερα μαθήματα) (Αυτό είναι αυθαίρετο συμπέρασμα στο οποίο έχω καταλήξει δίχως να έχω πολλές αστρολογικές γνώσεις:unsure…
Αυτό που μάλλον όλοι μας ψάχνουμε /ονειρευόμαστε /ευχόμαστε είναι να γνωρίσουμε τη «δίδυμη ψυχή»(ή «το άλλο μισό») (twin soul / twin flame) (έννοια κυρίως των New Age θεωριών), που θεωρείται πως είναι μία και μοναδική για τον καθένα μας (το Συμπόσιο του Πλάτωνα αναφέρεται σε αυτή) και με την οποία έχουμε μια υπερβατική σύνδεση και σχέση, που μοιάζει κάπως με όσα περιέγραψε ο Δείμων στα posts του… Αλλά λέγεται πως η συνάντηση με την δίδυμη ψυχή μας γίνεται σπάνια, γιατί μια τέτοια σχέση προϋποθέτει την προσωπική ολοκλήρωση (:blink και των δύο για να μπορέσει να λειτουργήσει και να βιωθεί … (Αλλά αν βιωθεί…!!!!!!!!!!!!!!!!).

Anyway, εύχομαι σε όλους μας το καλύτερο….

[εφη ταδε-ταδε εφη]

Κοραλλία μου και πάλι σαν δελφή ψυχή εννοώ κατι τελείως διαφορετικό... Αδυνατώ να το εξηγήσω με λόγια, εάν δεν περιγράφεται ο έρωτας φαντάσου πόσο περισσότερο αυτή η κατάσταση ανώτερου επιπέδου. Στον έρωτα όπως παραδέχτηκες μπορείς να δεχτείς να δίνει ο ένας συνέχεια και ο άλλος να παίρνει για να συντηρηθούν τα δήθεν κεκτημένα του δεσμού, εξαιρετικά συνηθισμένο φαινόμενο με πάντα προβλέψιμη ημερομηνία (κατά)ληξης. Ή να φέρεις τον εαυτό σου σε ένα επίπεδο καλής συμβιωσιμότητας με τους άλλους, αναγνωρίζοντας και διορθώνοντας ή προσέχοντας λάθη και ελαττώματα - όλα αυτά σε εισαγωγικά.

Δύο αδελφές ψυχές από την άλλη δίνουν και παίρνουν τα πάντα έτσι ακριβώς όπως είναι, χωρίς να χρειαστεί να βιάσουν στο παραμικρό τον εαυτό τους και χωρίς να αφαιρείται το παραμικρό από τους ίδιους. Αντίθετα, η επαγωγική πλήρωση του ενός επιστρέφει την φόρτιση στον άλλον, δεν μπορώ να το περιγράψω καλύτερα από δύο πόλους ενέργειας που όταν βρίσκονται μαζί ακτινοβολούν συντονισμένα καταλύοντας κάθε κανόνα εντροπίας.

Είναι κάτι που βιώνεται, και που όταν το ζήσεις δεν υπάρχει πια βήμα πίσω. Έχουν ανοίξει τόσα νέα «δωμάτια» μέσα σου τα οποία δεν γνώριζες καν ότι μπορεί να υπάρξουν. Η απώλεια αυτού του προσώπου σαν τον παράγοντα που τα αποκάλυψε και του μοναδικού που μπορεί να τα συμπληρώσει σημαίνει κενό στην ψυχή, οι τοίχοι που ανοίγονται ανοίγονται μόνιμα και δεν ξανακλείνουν.

Ακριβώς όπως συμβαίνει με κάθε επέκταση της συνειδητότητας οτιδήποτε βρίσκεται πέρα από τον αντιληπτικό μας ορίζοντα αδυνατούμε πλήρως να το εννοήσουμε αλλά όταν ο ορίζοντας επεκταθεί το «βλέπουμε». Και αφού το γνωρίσουμε, θα πρέπει μετά να ξεγελάμε τον εαυτό μας για να συγκαλύψουμε αυτή τη γνώση και δήθεν να την αφαιρέσουμε από τα βιώματά μας ή ότι την συμπληρώνουμε με κάτι άλλο.

Συμφωνώ μαζί σου..στο μόνο που διαφωνώ είναι το κενό..είναι ανύπαρκτο το κενό.. λειτουργεί όπως και να έχει...τον γνώρισα κι αυτό δεν αλλάζει..υπάρχει κι αυτό μου αρκεί...γιατί η ψυχή δεν έχει κενά..μόνο Φως

[Δείμων]

Θα επανέλθω σε αυτό Έφη.

[WHITE.HORSE]

""Αν ήταν το γραφτό σας να βρεθείτε, θα είχατε βρεθεί. Για να χάσεις το ραντεβού, το κάρμα σου//σας επιτάσσει ότι θα ΕΠΡΕΠΕ να το χάσεις. """


επειδή εγώ δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα όσο εσείς ( αυτό ειναι βέβαιο ) έχω μια απορροία με βάση αυτό το θέμα του κάρματος κ την αδελφή ψυχή .... υπάρχουν άνθρωποι που πραγματικά τους κυνηγάει μια κακοτυχία κ μια λάθος επιλογή ατόμων ... δεν καταλαβαίνω τι κάρμα είναι αυτό ... ήρθαν σε αυτή την ζώη μόνο για να πληρώνουν σφάλματα προηγούμενων ζωών ????

κ αν οπως είπε παραπάνω μια φίλη η αδελφή ψυχή μπορεί να ειναι ο εργοδότης ο φίλος ο γειτονας ο καθε ενας που μας δίνει ένα μαθημα στην ζωη αυτη καλό ή κακό κ φυσικά η παραμονή του στην ζωή μας ειναι σχετική όσον αφορά τον χρόνο μπορεί να ειναι από λίγο μέχρι πολύ!!!! ... τοτε γιατι η φιλη μας με το παλικάρι απο την ιταλια να μην ειναι η αδελφή ψυχή της απλά το κάμα της να επιτασει να ζήσουν μακρία ο ενας απο τον αλλον ???
λίγο μπερδεύτηκα ....

[Δείμων]

H διδασκαλία του Κάρμα αφορά κυρίως τις θρησκείες που πιστεύουν στην μετενσάρκωση. Εάν δεν πιστεύεις στην αθάνατη καθ' οιονδήποτε τρόπο και έννοια ψυχή και την επιστροφή της στα γήινα, μην προσπαθείς να εξηγήσεις τη ζωή σου υπό το κλασικό καρμικό πρίσμα. Δεν γίνεται να παίρνουμε μονάχα το όποιο κομμάτι μιας θεωρίας ξεκάρφωτα επειδή μας εξυπηρετεί και να αποποιούμαστε τα υπόλοιπα, χωρίς τουλάχιστον να πλάσουμε μία ολοκληρωμένη δική μας άποψη που να το δικαιολογεί

Από την Καρμική σκοπιά, ό,τι «κακότυχο» μας συμβαίνει οφείλεται είτε σε φαύλες περασμένες ζωές είτε στη μη διάθεσή μας να δεχτούμε τις καρμικές επιταγές. Έτσι, παρόμοια γεγονότα επαναλαμβάνονται στη ζωή (ή στις ζωές) μέχρι να συμμορφωθούμε σε αυτά και να έρθει η εξιλέωση - το Νιρβάνα. Παρόμοιες αντιλήψεις συναντώνται προσαρμοσμένες ανάλογα σε όλες τις θρησκείες, ακόμα και στον Χριστιανισμό, και έχουν να κάνουν με τον συμπαντικό νόμο της δράσης και της αντίδρασης, της επανόρθωσης και της ισορροπίας (τρίτος νόμος του Νεύτωνα και του... Κοκκινόπουλου )

Σύμφωνα με αυτά, αφού το Κάρμα οδήγησε τη νεράιδα μας να ζήσει μακριά από το παλικάρι, σημαίνει ότι αυτή είναι η επιταγή (η λέξη με την διττή της έννοια εδώ) που πρέπει να εκ-πληρωθεί για κάποιους λόγους που δεν μπορούμε εύκολα να γνωρίζουμε. Εάν επρόκειτο για την αδελφή ψυχή, θα είχε δημιουργηθεί μεταξύ τους μία μεγαλύτερη αλληλεπίδραση ή, όπως πολύ σωστά λες, πιθανόν να είναι η αδελφή ψυχή αλλά με την ξαφνική απώλειά της να θέλει να οδηγήσει την φίλη μας σε κάποια ιδιαίτερα μονοπάτια ζωής και σκέψης.. Γι αυτό πρότεινα να συνεχίσει τη ζωή προσπερνώντας.


Να τονίσω στο σημείο αυτό ότι επειδή δεν έχω θίξει την κοινωνική ηθική των καρμικών θεωριών, του μοιραίου, της ειμαρμένης, του κισμέτ, και γενικά του Παράδεισου της Κόλασης και της κάθε είδους άνωθεν κρίσης, δεν σημαίνει ότι τα αποδέχομαι ασυζητητί κιόλας.