Originally Posted by
nanstenka
Να με συγχωρείτε που εγείρω αυτό το θέμα και μάλιστα χωρίς να έχω κάτι ιδιαιτέρως διαφωτιστικό να πω.
Ωστόσο θεωρώ πως πρέπει να γίνουν κάποιες διακρίσεις γιατί με τον όρο "αυτόματη γραφή" συγχέονται πράγματα και καταστάσεις που κατά τη γνώμη μου είναι διακριτά, ακόμα και αν μπαίνουν σε χωράφια για τα οποία δύσκολα μπορεί κανείς να εκφέρει εμπεριστατωμένη άποψη και συχνότερα μάλλον εναπόκεινται στο τι πιστεύει ο καθένας ότι μπορεί να συμβαίνει ή όχι.
Από ψυχαναλυτική σκοπιά ναι, η ψυχανάλυση στην προσπάθειά της να αγγίξει, να φωτίσει,να ερευνήσει, να ερμηνεύσει και να χρησιμοποιήσει το υποσυνείδητο με σκοπό την έρευνα και περισσότερο τη θεραπευτική του αξία ανέτρεξε πολύ συχνά στη χρήσή αυτόματης γραφής.
Όπως, ως γνωστόν, έκαναν και μάλιστα περίπου την ίδια περίοδο και αργότερα οι υποστηρικτές του κινήματος του σουρεαλισμού και ντανταΪσμού στην διανόηση και την τέχνη.
Το είδος αυτής της "αυτόματης γραφής" είχε σαν απώτερο σκοπό να εγείρει και να δώσει φωνή στο υποσυνείδητο, μεταφέροντας στο χαρτί λέξεις, εικόνες και σκέψεις πολλές φορές ακατάλληπτες- και όσο πιο πολύ δεν έβγαζαν νόημα, τόσο το καλύτερο, εθεωρείτο πως ο σκοπός είχε περισσότερο επιτευχθεί .
Για το λόγο αυτό, η ψυχαναλυτές έθεταν την γραφή ως μέσο στους ασθενείς τους και οι σουρεαλιστές ποιητές ρύθμιζαν τα ξυπνητήρια τους να τους διακόπτουν εν μέσω της νυκτός με το μολύβι στο χέρι ώστε να μην χάσουν δευτερόλεπτο από αυτό που το υποσυνείδητό τους είχε να τους πει. Κάτι σαν κυνηγοί ονείρων ή εφιαλτών ή αχαλίνωτης καθαρά φαντασίας. Έτσι η ανθρωπότητα γνώρισε το"Η γη είναι μπλε σαν ένα πορτοκάλι" και άλλα πολλά.
Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η αυτόματη γραφή επέφερε κάποια αποτελέσματα και μηνύματα αδιαμφισβήτητα και πράγματι ανέσειρε από τα συρταράκια του μυαλού πληροφορίες ή και αισθήσεις που βοήθησαν τόσο την ψυχαναλυτική θεραπεία όσο και τις ανάγκες των καλλιτεχνών της εποχής.
Ωστόσο,όσο εξελιγμένες και αν ήταν οι τεχνικές αυτές αυτόματης γραφής δεν έπαυαν να απιτούν την συνειδητότατη χρήση τους από τους ενδιαφερόμενους.Πρώτα από τον ψυχαναλυτή στον ασθενή και στη συνέχεια τον ίδιο τον καλλιτέχνη που το επεδίωκε.
Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι βρέθηκαν να έχουν γράψει σε κατάσταση ύπνου. Εδώ η χρήση παραμένει μεν ασυνείδητη και μπορεί όντως να συνδέεται στενά με το υποσυνείδητο και πολύ στενά μάλιστα όπως συμβαίνει και στην ονειρική κατάσταση ή και όπως υπό την επήρεια ναρκωτικών και παραισθησιογόνων ουσιών.Αλλά συνδέεται πάντα με το υποσυνείδητο δηλ, με το μυαλό μας.
Υπάρχει λοιπόν μια ειδοποιός διαφορά μεταξύ υποσυνειδήτου και άλλης οντότητας ή πραγματικότητας αν θέλετε.Αυτό λοιπόν εναπόκειται στον καθένα να το κρίνει...
Πάντως, όταν ένα άτομο λειτουργήσει ως διάμεσος και παράξει αυτόματη γραφή τέτοιου τύπου δεν ανοίγει τα συρταράκια του υποσυνειδήτου αλλά επικοινωνεί. Επικοινωνεί όχι πάντα με τη θέλησή του...η διαδικασία μπορεί δηλ, να ξεκινήσει πραγματικά αυτόματα, ασυνείδητα και ελεύθερα , το άτομο εξαρτάται σε τι στάδιο βρίσκεται, ξέρει ότι κάτι συμβαίνει χωρίς να ξέρει τι, αναπτύσσει διαλεκτική σχέση διανοητικά και δεν έχει απαραίτητα υποβάλει τον εαυτό του σ' αυτή τη διαδικασία.
Εχει τότε δαπανήσει εξαιρετική, ενέργεια και έχει παράξει "λόγο" ποιοτικά κατά τη γνώμη μου διαφορετικό από τις πρώτες περιπτώσεις.
Ωστόσο, η άποψη μου είναι ότι σπάνια ακόμα και τέτοιου είδους γραφή μπορεί να προβλέψει μέλλον.