Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;; Και αν ναι πόσο σας βοήθησε στην εσωτερική σας εξέλιξη;; Αν δεν την βρήκατε τι θέλετε να της πείτε;
Printable View
Έχετε βρει την αδερφή ψυχή σας;; Και αν ναι πόσο σας βοήθησε στην εσωτερική σας εξέλιξη;; Αν δεν την βρήκατε τι θέλετε να της πείτε;
Αγαπητή madcat
Αν και το ερώτημα αυτό δεν εμπίπτει στην λογική, αλλά στην αίσθηση κάποιων στοιχείων, νονίζω πως ναι, την έχω βρει. Εκείνο που ένοιωσα είναι έντονη έλξη και ένα στήριγμα. Σαν να είναι το άλλο μισό! Να ξέρω πως μπορώ να μιλήσω χωρίς λόγια και να κατανοήσω χωρίς προσπάθεια...
Να είναι πάντα "εκεί" όταν το χρειάζομαι... Νομίζω αυτή η αίσθηση αφορά την αδελφή-ψυχή.
φιλικά
Λίλιαν Σίμου
Καλησπέρα....
και γω πιστεύω ότι την έχω βρει την αδερφή ψυχή μου...ίσως όμως να μην είμαστε ολήρως έτοιμοι για αυτό και για αυτο να αντιμετωπιζουμε κάποιες αναποδιές...αν η εκτίμησή μου είναι σωστή και όντως είναι αυτό που αισθάνομαι ολα θα πάνε καλά...
Η αδερφή ψυχή σου, είναι κυριολεκτικά το άλλο σου μισό....νιώθεις απερίγραπτη πληρότητα!!!
Γλυκειά μου ΜadCat....
Δυστυχώς... δεν έχω βρεί την αδελφή ψυχή ακόμη... :(
Εχεις κάτι στο μυαλό σου, ώστε να την ξεχωρίσω μέσα στο πλήθος?? :)
φιλάκιααααα :)
όταν την συναντήσεις την αδεφή ψυχή σου πίστεψε με prasina matia θα το καταλάβεις.....θα το νιώθει όλος σου ο οργανισμός!όλο σου το είναι!
..με το καλό λοιπόν σε ολους.....
Τη βρήκα αλλά αυτή δε με βρήκε :biggrin:
Σίγουρα υπάρχει αυτό που ονομάζουμε "αδερφή ψυχή" ή μήπως όλα είναι στο μυαλό μας???
Μήπως είναι κάτι το ψεύτικο, μια ουτοπία??Κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα!!Προσωπικά δεν νομίζω ότι υπάρχει!!Σίγουρα για κάποιους ανθρώπους νιώθουμε μια ιδιαίτερη έλξη ή κάποιο εντονότερο συναίσθημα αλλά δεν νομίζω ότι θα υπήρχε κάποιο άτομο για χάρη του οποίου να δίναμε ακόμα και τη ζωή μας,(!!!)γιατί για μένα αυτό είναι αδερφή ψυχή!!!Το άλλο μας μισό!!!
Κατά καιρούς έχω βρει πολλές φίλες, κολλητές, που τις θεωρούσα την αδελφή ψυχή μου. Ο Αόριστος βέβαια δείχνει ότι δεν τις θέωρώ έτσι πια! Πλέον πιστεύω στη διαφορετικότητα και δε μου αρέσει η φίλη μου να μοιάζει μαζί μου πολύ. (Τα βασικά μου αρκούν.)
Πιστεύω επίσης πως η έννοια της αδελφής ψυχής μάς προσδίδει μία ασφάλεια, ιδιαίτερα κατά την περίοδο της εφηβείας. Η "αδελφή ψυχή" , δε μας αφήνει μόνους στον κόσμο. Ακόμα και αν δεν την έχουμε βρει ακόμα, ξέρουμε πως κάποιο άτομο πάνω στη Γη θα μας καταλαβαίνει απόλυτα.
Να θέσω όμως και ένα ερώτημα: Είμαστε τόσο τυχεροί που θα συναντήσουμε την αδελφή ψυχή μας σε αυτά τα λίγα χρόνια ζωής μας πάνω στη Γη; Και αν το άλλο μου μισό γεννήθηκε πριν 1000 χρόνια;
Η αλήθεια είναι βέβαια πως όταν συναντάμε μερικά άτομα, δε χρειάζεται καν να συνομιλήσουμε για να καταλάβουμε πως ταιριάζουμε και πως θα κάνουμε πολύ παρέα. Εγώ πλέον, το αποδίδω στην αύρα που εκπέμπει το κάθε άτομο και γιατί όχι; σε κάτι που πρέπει να ζήσει με τη βοήθεια του νέου φίλου του!
ΥΓ: Βέβαια δε μπορώ να αμφισβητήσω κανέναν που βρήκε την αδελφή ψυχή του, ίσως και να υπάρχει...
Δε θα ελεγα οτι πιστευω στην κλασσικη εννοια της αδελφης ψυχης.. Δλδ ειναι λιγο μπερδεμενη η φραση "το αλλο μισο", απο τη μια θα συμπληρωνει το ατομο και απο την αλλη θα υπαρχουν πολλες κοντρες αφου ο ενας ειναι το αντιθετο του αλλου(??).. Πιστευω στα κοινα ενδιαφεροντα, στη χημεια, κ.λ. Υπηρξε ενα ατομο με το οποια ειχα απολυτη οικιοτητα (κ εκεινη το ιδιο) ανεξηγητα απ'την αρχη της γνωριμιας μας, οτι ξεραμε ο ενας τον αλλο, κατι που δε μου'χε ξανασυμβει, δεν κατεληξε σε σχεση αλλα σε φιλια.. Βεβαια, δε μπορω να ειμαι απολυτος οτι δεν υπαρχει αφου δε το εχω ζησει.. Γι'αυτο, οσοι και οσες ειναι στην κατηγορια μου, συνεχιστε το ψαξιμο!! :p Οσοι τη βρηκατε ευχομαι ο,τι καλυτερο ;)
Υ.Γ.: Και να απαντησω στην ερωτηση "τι θα της πω;" Οτι ειναι ατυχη που δε με εχει γνωρισει ακομα...! :rolleyes:
Quote:
Originally Posted by madcat
Πιστευω πως υπαρχουν πανω απο ενας ανθρωποι που μπορει να ονομασουμε "αδελφη ψυχη",αναλογα με τι ζηταμε σε καθε στιγμη της ζωης μας.Πολλοι ανθρωποι,μπορει να εμφανιστουν στην ζωη μας και να μας ωθησουν σε αλλη κατευθυνση,διαφορετικο τροπο σκεψης κτλ.Αλλα αυτο δεν τους
κανει "το αλλο μας μισο".Οποτε δεν πιστευω πως κατι τετοιο υφισταται.Τωρα τι θα ελεγα,αν εμφανιζοταν εξ αιφνης;χμμ, μαλλον θα απαιτουσα να με πεισει για το αντιθετο!
Αγαπητή madcat
Το θέμα σου το βαθμολόγησα με 5, εξαιρετικό !
Πράγματι, από τότε που χωρίστηκε το "ερμαφρόδιτο ον" σε δύο (κατά την παράδοση), όλοι οι άνθρωποι ψάχνουν το άλλο τους μισό για να νιώσουν ολοκληρωμένοι !
Προσωπικά, έχω βρει το άλλο μου μισό. Αν και τα αστρολογικά μας στοιχεία είναι διαφορετικά, το ποιο εντυπωσιακό είναι ότι έχουμε τον ίδιο Ωροσκόπο, στις ίδιες μοίρες, κατ' επέκταση, το ίδιο Μεσουράνημα και στις ίδιες μοίρες ! Επίσης, έχουμε κοινούς και τους Δεσμούς της Σελήνης μας !
Όλες οι απόψεις δεκτές !
Φιλικά
Αγαπητή Madcat πιστεύω πως την βρήκα ,αλλά δυστυχώς ήρθε πολύ νωρίς κάποτε και μετά ξαναγύρισε πολύ αργά.Ο πρώτος άνθρωπος που ερωτεύτηκα όταν ήμουν έφηβη αλλά τότε άπειροι και οι δύο δεν το εκτιμήσαμε αρκετά. Σήμερα 25 χρόνια μετά ομολογώ ότι γνώρισα αρκετούς άντρες , παντρεύτηκα αλλά μόνο με εκείνον νιώθω ότι όταν τα βλέμματα μας συναντιούνται δεν χρειάζονται οι λέξεις.Με διαβάζει, τον διαβάζω και με αγγίζει στην ψυχή μου τόσο βαθιά που με φοβίζει.Όλα είναι θέμα χρόνου,σωστής χρονικής στιγμής για να δεις να καταλάβεις και να εκτιμήσεις ότι κάποια συναισθήματα έρχονται μόνο μία φορά στην ζωή μας.Είναι ένα κομμάτι μου αυστηρά προσωπικό που αν και με πονάει με κάνει να αισθάνομαι τυχερή που υπάρχει και ζωντανή γιατί αισθάνομαι...
ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΘΕΛΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΣΥΝΟΜΩΤΕΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥ.
Εγώ δεν την έχω βρει ακόμη! Δεν έχω κάτι να πω πέρα ότι ... θα περιμένω!!! (εγώ και οι c-real ... ένα πράμα!!!):bigsmile::bigsmile::bigsmile:
Με μεγάλη μου λύπη θα ομολογήσω οτι όχι απλα δεν την έχω βρει, αλλα ούτε και κατα προσέγγιση έχω αισθανθεί στη ζωή μου οτι υπάρχει έστω και....πτωχό υποκατάστατό της. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω αγαπήσει-ερωτευτεί-συμπαθήσει κάποια άτομα, δυστυχώς ποτέ δεν ένοιωσα οτι κάποιο απο αυτά είναι το άλλο μου μισό.:sad:
Υ.Γ. Μήπως τελικά είμαι μοναδική????? ;) :cheesy:
Διαβάζοντας τις απόψεις των παραπάνω, αναρωτιέμαι αν αυτό που λέμε "ταυτόχρονη πνευματική σύνδεση", όταν δηλαδή μιλάς με τον άλλο και σε προλαβαίνει ή τον προλαβαίνεις σ' αυτά που θες να πεις ή να πει αντίστοιχα, όταν μπορείς να καταλάβεις αν "κάτι τρέχει" ή όχι, όταν νιώθεις υπέροχα όταν μιλάς μαζί του...μήπως αυτό σημαίνει ότι έχεις βρει την αδελφή ψυχή σου;;; Γιατί αν είναι έτσι, την έχω βρει!!! Αν όχι, και πάλι δε με χαλάει καθόλου, απλά γνωρίζω έναν αξιόλογο άνθρωπο!
Δεν μπορώ να καταλάβω αν την έχω βρει..
Δεν με πολυαπασχολεί όμως, διότι δεν πιστεύω ιδιαιτέρως στη θεωρία αυτή.
:love:
Δεν ξέρω αν έχω βρει την αδερφή ψυχή μου. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι τέτοιο. Γιατί αρκετές φορές στην ζωή μου έχω νοιώσει ότι με ορισμένους ανθρώπους με «συνδέει» κάτι παραπάνω, κάτι από πριν, χωρίς να μπορώ να το εξηγήσω. Πιστεύω ωστόσο ότι όλοι οι άνθρωποι που πέρασαν, που υπάρχουν και θα περάσουν από την ζωή μου δεν είναι τυχαίοι. Έχουν έρθει για κάποιο λόγο, για να μάθω κάτι μέσα από την σχέση μου μαζί τους. Όταν αυτό ολοκληρώνεται τότε φεύγουν από την ζωή μου. Ένα τρελό πράγμα αλλά δεν έχω κρατήσει παιδικές σχέσεις ή επαφές με πρώην συντρόφους.
Πάντως με των τωρινό μου σύντροφο νοιώθω ποιο έντονα από κάθε άλλη φορά ότι μας ενώνει κάτι πολύ παραπάνω….
Πιστεύω οτι έχω βρει την αδερφή ψυχή και το κατάλαβα απο την πρώτη στιγμή οτι αυτός ο άνθρωπος είναι το άλλο μου μισό. Σαν να τον ήξερα χρόνια και να τον περίμενα να έρθει.
Δεν ξέρω αν η αδελφή ψυχή ειναι ένα άτομο ή οι κατά καιρούς γνωριμίες που έχεις προλάβει να εμβαθύνεις και μπορεί να συναντήσεις το άτομο ύστερα απο πάρα πολύ καιρό και να νοιώθεις ότι δεν πέρασε όυτε μερα απο τν τελευταία φορά.Αν είναι έτσι τότε μου έχει συμβεί πολές φορές.Υπάρχει και ένα άτομο ξεχωριστό, που παρά τις διαφωνίες που έχουμε πολλές φορές εντούτοις υπάχει ψυχικό δέσιμο και επικοινωνούμε με τα μάτια και με τα μάτια της ψυχής.Και αυτό είναι πολύ σημαντικό για μένα.
tin exo vri tin aderfi psixi alla distixos se lathos xrono mias kai oi dio eimaste allou...otan erthi loipon sth zoi mas ayth h psixi tha to katalaboume amesos! Tha aisthanthoume plirotita se olous tous tomis tis uparksis mas. To thema omos panta einai na erthi ti sosth ora:bigsmile:
Πρέπει όμως όπως όλοι να γράφεις με ελληνικούς χαρακτήρες και όχι φράγκικους. Ισχύει για όλους και δεν είναι σύσταση, είναι ΚΑΝΟΝΑΣ. Δικαιολουγούνται ένα δυο ποστ από άγνοια αλλά με τις ευλογίες όχι.
Αν ο υπολογιστής σου δεν έχει ελληνικούς χαρακτήρες να φροντίσεις σε παρακαλώ πολύ να εγκαταστήσεις.
Το θέμα δεν είναι διαπραγματεύσιμο όπως καταλαβαίνεις :bigsmile:
Χμμμ...αν μπορεί να θεωρηθεί αδελφή ψυχή το άτομο που σκέφτεται ότι και συ την ίδια στιγμή, που πάει να πει αυτό που θα έλεγες και συ, που την ώρα που το σκέφτεσαι χτυπάει το τηλέφωνο και θα έκανες και συ την ίδια κίνηση...ομολογώ πως ναι την έχω βρει την αδελφή ψυχή μου. Συμβαίνει να έχω τέτοιου είδους σχέση με έναν άντρα αιγόκερω. Εγώ είμαι υδροχόος. Και πραγματικά απορούμε και οι δύο πως γίνεται να επαναλαμβάνουμε ο ένας τον άλλον....να προλαβαίνει ο ένας τον άλλον! Είναι πραγματικά τρομακτικό:nuts: !
Επειδή το ερώτημα είναι φιλοσοφικό κατα μια έννοια, δεν νοείται λογική απάντηση.Θα μιλήσω με την καρδιά λοιπόν.Δεν ξέρω αν υπάρχει αδελφή ψυχή.Θέλω να πιστεύω όμως πως υπάρχει για όλους ένας άνθρωπος που να μας καλύπτει αν όχι απόλυτα τότε κατα το πλείστον.Αν το προσεγγίζω σωστά, έ ναι τότε υπάρχει.Γιατί αν δεν υφίσταται κάτι τέτοιο τότε δεν έχω λόγο να ελπίζω.Εχω ανάγκη να ελπίζω λοιπόν σε κάτι τέτοιο.Και αν δεν το βρώ ποτέ..Τουλάχιστον θα έχω προσπαθήσει να το βρώ.Θα μου έχει μείνει η ομορφιά της διαδρομής και της αναμονής ενίοτε.Επι του παρόντος, το περιμένω!:smile1:
Προσωπικά, μέχρι στιγμής δεν έχω βρεί αυτό που λέμε, ο άνθρωπος μου, το δεύτερο μισό. Αλλά πιστεύω πολύ..πιστεύω ότι κάπου μακρυά αλλά ίσως και δίπλα μας υπάρχει κάποιος που πραγματικά θα είναι η αδερφή ψυχή μου.
Καμιά φορά όμως θα πρέπει να κινούμε και εμείς λίγο τα νήματα. Σίγουρα θα μου πείτε ότι αυτό δεν μπορεί να γίνει όταν ειδικά δεν γνωρίζουμε που να στραφούμε και σε ποιον να δώσουμε την κατάλληλη σημασία. Απλά πιστεύω πώς ότι κάτι το θέλουμε τόσο πολύ με την θετική σκέψη που κάνουμε και μόνο, βοηθάμε στο να εισπράξουμε και αυτό που αναζητάμε.
Quote:
Originally Posted by Lianax5
Αγαπητή Lianax5
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου! Αυτή η πρόταση είναι το Α και το Ω για μια ήσυχη και ήρεμη ζωή. όταν τα βλέπουμε όλα θετικά, δίνουμε θάρρος και ενέργεια στον ίδιο μας τον εαυτό.
Φιλικά
Ιουλία
Γιατί να ψάξω να βρώ την "αδερφή ψυχή"; Προτιμώ ψυχές που δεν έχουν καμιά είδους "συγγένεια"...Οτιδήποτε άλλο μου θυμίζει αιμομιξία. Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος σάλος πιά για αυτήν την "αδερφή ψυχή"... Δεν είναι πολύ βαρετό να είσαι μέ κάποιον που έχεις τόσες ομοιότητες;
Διαφωνώ λιγακι,μάλλον γιατί αντιλαμβάνομαι διαφορετικά το θέμα,τς αδελφής ψυχής ή του άλλου μισού.
'Αδελφή ψυχή",όχι απαραίτητα όμοια,αλλα μάλλον,το συμπλήρωμα μας ή πιό απλά άτομο με το οποίο υπάρχει το ψυχικό δέσιμο σε τέτοιο βαθμό ωστε να αντιλαμβάνεται τα βαθύτερα συναισθήματα μας/θέλω μας και ταυτόχρονα αγγίζει τον εσωτερικό μας κοσμο,σε βαθμό να μήν χρεάζεται καν η λεκτική η άλλη έκφραση αυτου.Μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο,ανεξάρτητα με το φύλο.
Το άλλο μας "μισό",σύμφωνα με το μύθο,εκ των πραγμάτων δεν θα είναι όμοιο άλλα αυτό που χρειάζεται για να γίνεις ένα και να επιτύχεις την απόλυτη αρμονία.Κάτι σαν το γιν και γιάνγκ.
Δεν νομίζω οτι η αδελφή ψυχή είναι ακριβές αντίγραφό μας.Quote:
Originally Posted by runaway
Ούτε και οτι είναι απαραίτητο να ανήκει σε φύλο αντίθετο με το δικό μας.
Προσωπικά, θα ήθελα να την συναντήσω..
΄Ολα αυτά είναι πολύ ωραία και ρομαντικά αλλα να κάνω μια παρατήρηση; Γιατί υπάρχει η αντίληψη πως σε μια σχέση πρέπει να επιδιώκουμε πάντα την "απόλυτη αρμονία"; Δεν μιλάμε για συνεταιρισμό, μιλάμε για συναισθήματα. Και όταν αυτά είναι σε έντονο βαθμό, ορισμένες φορές είναι αδύνατο να επιτευχθεί κάτι τέτοιο. Εξάλλου, αν έχετε ακουστά, αγαπάς πραγματικά όχι "εξ ατίας" αλλά "παρ΄όλο". Είναι εύκολο για οποιονδήποτε να αγαπήσει κάποιον εξ΄αιτίας των προτερημάτων του, αλλά πολύ πιο δύσκολο να τον αγαπήσει παρ΄όλα τα ελλατώματά του. Πιστεύω ότι το δεύτερο, αν και πιο σπάνιο, είναι πιο αληθινό. Μπορεί να μην πετύχεις την απόλυτη αρμονική ένωση, αλλά θα έχεις καταφέρει να ξεπεράσεις τα όριά σου και αυτό είναι ένα είδος προσωπικής εξέλιξης. Η ένταση που πιθανόν υπάρχει σε τέτοιου είδους σχέσεις ίσως είναι απλά το τίμημα που πρέπει να πληρώσεις, όπως συμβαίνει με οτιδήποτε έχει αξία.Quote:
Originally Posted by roadrunner
Μάλλον δεν εγινα κατανοητη ως προς το τί εννοώ.
Η διαφορετικότητα αναμεσα σε δύο ατομα που ενώνονται,φέρνει την αρμονία.
Μαυρο -ασπρο,πάνω-κάτω,κρύο -ζεστό,θηλυκό-αρσενικό κτλ.
Λέγοντας αρμονια δεν εννοώ αρμονική σχέση,με την έννοια,της μή έντασης ή της ανυπαρξίας του πάθους ή της μη ύπαρξης ελλατωματων κτλ αλλα ισορροπία,αρμονια.
Πάντα απ΄το αντίθετο είναι που μαθαινουμε ,συμπληρωνομαστε και τελικά εξελισσομαστε,εαν φυσικά το θέλουμε.:)
Ίσως να έχεις δίκιο ότι όλα αυτά ακούγονται κάπως ρομαντικά και ιδεαλιστικά. Αλλά έχω την εντύπωση ότι και όταν μιλάμε για το άλλο μας μισό, πάλι χρησιμοποιούμε το "παρόλο". Κανένας δεν είναι τέλειος, κανένας δεν έχει μόνο προτερήματα. Όλοι μας έχουμε γερές δόσεις και από τα δύο. Η όλη ιδέα για το άλλο μας μισό βρίσκεται σε ένα τέτοιο επίπεδο όπου παρόλο... πάλι υπάρχει αυτή η σύνδεση η ανεξήγητη!Quote:
Originally Posted by runaway
Νομίζω ότι λέμε το ίδιο πράγμα. Η ένστασή μου έγκειται στο γεγονός ότι όλοι όταν μιλάνε για τον πραγματικό έρωτα, χρησιμοποιούν φράσεις όπως "αδελφή ψυχή", "το άλλο μου μισό", "απόλυτη αρμονία", "ταύτιση απόψεων" κ.ο.κ. Για μένα ο έρωτας δεν έχει χρώμα ροζ, αλλά κόκκινο, το χρώμα του πάθους. Ξέρεις κανέναν που να ζει με "πάθος" και να έχει "απόλυτη αρμονία"; Μιλάμε για έννοιες που η μία αναιρεί την άλλη. Δεν αμφισβητώ την ύπαρξη κάποιων ατόμων που μπορεί να μας αλλάξουν, όχι τη ζωή αλλά τον τρόπο σκέψης, απλά το αντιλαμβάνομαι διαφορετικά. Και για να γίνω πιο σαφής, παραθέτω μερικούς στίχους του Λ.Μαχαιρίτσα που αντικατοπτρίζουν τη δική μου οπτική γωνία:Quote:
Originally Posted by marouli
"...κι΄αν είμαι εγωκεντρικός, εγώ είμαι ολόκληρος μωρό μου,
γι΄αυτό μπορώ και σ΄αγαπώ, και σ΄αγαπώ σαν εαυτό μου
Δεν είσαι το άλλο μου μισό, εγώ μισώ ότι χωρίζει
Μα είσαι το άλλο μου εγώ...."
Αγαπητή runaway,
πιστεύω πως το τελευταίο σχόλιο που έκανε η Φωτεινή τα λέει όλα. Το ότι λέμε ότι βρήκαμε την αδελφή-ψυχή μας, δε σημαίνει ότι έχουμε απόλυτη ταύτιση απόψεων και συμφωνία και δεν έχει να κάνει μόνο με σχέσεις ερωτικές, αλλά και φιλικές. Το όλο θέμα ανάγεται σε άλλο επίπεδο σύνδεσης, γι'αυτό λέμε ότι παρόλο... υπάρχει αυτή η σύνδεση. Τουλάχιστον έτσι το αντιλαμβάνομαι εγώ, ίσως και κάνω λάθος!
Νομίζω ότι την "αδελφή ψυχή" την βρήκα πριν από μερικά χρόνια. Όμως η κοινωνία, τα "πρέπει" των ανθρώπων είναι πολλές φορές πιο ισχυρά από τα "θέλω" τους και συνεπώς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί. Παρ' όλα αυτά η αίσθηση ότι αποτελείς κορωνίδα στην σκέψη και τα αισθήματα κάποιου είναι πολύ γλυκιά και σημαντική. Άλλωστε νομίζω ότι η ζωή τα φέρνει έτσι ώστε όταν πραγματικά χρειάζεσαι μια αδελφή ψυχή αυτή να έρχεται, με τον έναν ή άλλο τρόπο δίπλα σου. Εμένα λοιπόν η "αδελφή ψυχή" μου με βοήθησε να εξελιχθώ και να σταθώ στα πόδια μου και να μάθω τα βαθιά κρυμμένα μυστικά μου.
......είχα πάει ένα ταξίδι πρόσφατα..... και εκεί που έτρωγα σ' ένα εστιατόριο
αντιλήφθηκα έναν άντρα να με κοιτάζει επίμονα ....Για αρκετή ώρα απέφευγα να τον κοιτάζω σχεδόν πεισματικά...Λες και διαισθανόμουν τι θα συμβεί... και με προστάτευα.
Όταν βρήκα την ευκαιρία και έμεινα μόνη στο τραπέζι, σαν κάποιος με ώθησε να τον κοιτάξω. Αισθανόμουν πως δεν έκανα τίποτα συνειδητά! Σαν μεθυσμένη? σαν ναρκωμένη? σαν κάποιος άλλος να είχε τον έλεγχο.....?Τον "κάρφωσα" σαν να του ζητούσα τον λόγο... κάτι δηλ.πολύ "τραβηγμένο" για το χαρακτήρα μου
Μαγνητιστήκαμε! Σαν κανείς άλλος να μην υπήρχε σ' εκείνο το χώρο....
Είχαμε φτιάξει ένα κουκούλι και ήμασταν μόνο οι δυο μας. Ήταν τόσο όμορφος και είχε τόσο όμορφα γαλανά μάτια......που με διαπέρασαν....
Ένοιωσα όμορφη.......ένοιωσα οικεία......ένοιωσα άγγιγμα.......αγκαλιά
Μιλούσαμε πολύ ώρα με τα μάτια.....Ποτέ δεν έχω ξανακοιτάξει άντρα τόσο έντονα στα μάτια.....Νόμιζα πως κράτησε αιώνες.
Ταράχτηκα, τόσο πολύ που ήθελα να κλάψω χωρίς να ξέρω καλά καλά το λόγο! Έφυγα χωρίς να του μιλήσω, μόνο λέγοντας αντίο με τα μάτια μου!
Μην ρωτήσετε τι σκέφτηκα....Για εβδομάδες αργότερα, έκλαιγα κάθε βράδι που δεν βρήκα το θάρρος να του μιλήσω...αλλά ο χρόνος ήταν τόσο περιορισμένος...εκείνος μόνος του.....εγώ με παρέα....
Σκέφτηκα τη σχέση που είχα, σκέφτηκα την χιλιομετρική απόσταση.....
Όταν επέστρεψα, και αφού κατόρθωσα να αναρρώσω απ' το σοκ, διέκοψα την πολύχρονη σχέση μου, και άρχισα να ψάχνω σαν μανιακή άρθρα απ' το INTERNET για soul mates, love at first sight, και άλλα σχετικά....., θέματα δηλ. που ποτέ δεν με είχαν απασχολήσει.(έτσι βρήκα και αυτό το site)
Θα μου πείτε τι σας τα λέω αυτά?
Γιατί, από τότε βρίσκομαι σε μια δίνη ......μια δίνη που μου αρέσει .....και έτσι αποφάσισα να ταξιδέψω και να τον ψάξω......Και αν δεν τον βρω.....θα τον σκέφτομαι συνέχεια...και θα του είμαι ευγνώμων γιατί μια χιονισμένη ημέρα του Δεκέμβρη, εμφανίστηκε σαν άγγελός μου και με βοήθησε να καταλάβω πως η ζωή που είχα μέχρι τότε δεν μου άξιζε........Σνιφ!
Κατερίνα
Εγώ δεν την έχω βρει ακόμα αλλά ξέρω καλά πως υπάρχει και ξέρει και το άλλο μου μισό πως υπάρχω και θα με βρει εκείνο. Θα πέσει πάνω μου. Θέλω να πω στο άλλο μου μισό: Υπάρχουν χιλιάδες πράγματα μέσα μου που κρατώ συνειδητά τόσα χρόνια για να στα χαρίσω. Σε λίγο ολοκληρώνω τον πρώτο δύσκολο κύκλο της ζωής μου και ξεκινώ καινούριο δρόμο, γεννιέμαι από την αρχή. Ξέρω πως εκεί με περιμένεις. Κάνε λίγο ακόμα υπομονή και πολύ σύντομα θα βρεθούμε....:love:
Δεν είμαι σίγουρη αν έχω ή είχα βρει την αδελφή ψυχή μου και έχασα την ευκαιρία να συνδεθώ μαζί της,ή ποιος είναι ο ακριβής προσδιορισμός της "αδελφής ψυχής":wacko:
Αν και οφείλω να ομολογήσω πως φέτος το καλοκαίρι είδα ένα συγκεκριμένο άτομο με διαφορετικό τρόπο,ένοιωσα για πρώτη φορά ένα συναίσθημα...πως να το εξηγήσω...σαν κάτι μέσα μου να μου έλεγε ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου.:love:
Αυτή η ιστορία με τις αδελφές ψυχές μου δίνει στα νεύρα. Εδώ που τα λέμε θα ήθελα να ανακαλύψω εκείνον που ξεκίνησε να διαδίδει τη φήμη ότι ο βασικός σκοπός στη ζωή μας είναι να βρούμε την αδελφή ψυχή μας και να του χώσω μια κλωτσιά.
Δεν είναι αυτός ο σκοπός μας. Οι πιθανότητές μας να μη τη βρούμε ποτέ είναι αστρονομικά μεγάλες. Ακόμα και αν δεν ήταν, η αδελφή ψυχή που βρίσκουμε στην πορεία ετούτης της ζωής δεν είναι καθόλου απαραίτητο να είναι ένας ερωτικός σύντροφος ή ένας σύζυγος. Ίσως είναι ένας φίλος, ένας δάσκαλος.
Πολλοί άνθρωποι δείχνουν τόσο απογοητευμένοι όταν διαπιστώνουν ότι η αναζήτηση της αδελφής ψυχής είναι μύθος και αισθάνονται λες και τους κλέβουν το αγαπημένο τους παραμύθι. Η παραίτηση από την ιδέα ότι κάπου υπάρχει η αδελφή ψυχή μας και ότι δουλειά μας είναι να τη βρούμε είναι πέρα για πέρα απελευθερωτική.
Είναι λυπηρό να βλέπεις ανθρώπους να μένουν σε μια σχέση όπου υφίστανται κακομεταχείριση επειδή έχουν μπερδέψει τη συνεχή συναισθηματική ένταση με την ιδέα τους για το πώς πρέπει να είναι μια αδελφή ψυχή. Ακόμη και άνθρωποι που οι γάμοι τους είναι μια χαρά σκέφτονται ότι η μεγαλύτερη αποτυχία τους είναι ότι δεν βρήκαν ποτέ την αδελφή ψυχή τους. Ο όρος αδελφή ψυχή χρησιμοποιείται λαθεμένα για να ερμηνεύσει ένα σωρό καταστάσεις από τον πόθο και την άγνοια μέχρι την καταδυνάστευση, την εμμονή και την ενδοοικογενειακή βία.
Ίσως θα βοηθήσει να ξεκαθαρίσουμε τι είναι μια αληθινή αδελφή ψυχή. Έχουμε δημιουργηθεί ως πνεύματα που έχουν και αρσενικές και θηλυκές πλευρές. Στην πραγματικότητα στις ζωές που ζούμε είμαστε άλλοτε άνδρες και άλλοτε γυναίκες.
Επίσης έχουμε δημιουργηθεί μαζί με ένα πνεύμα που είναι το «μονοζυγωτικό μας δίδυμο» και του οποίου οι αρσενικές και θηλυκές πλευρές αποτελούν ουσιαστικά την αντανάκλαση των αντίστοιχων δικών μας. Αυτό το δίδυμο πνεύμα είναι η αδελφή ψυχή μας. Δεν είναι το άλλο μας μισό, ούτε κι εμείς βέβαια το άλλο μισό της αδελφής ψυχής μας. Δεν νομίζω ότι κανείς θεωρεί τον εαυτό του μισό άνθρωπο και δεν βλέπω τίποτα το ρομαντικό στη σκέψη ότι είμαστε όλοι ένα τσούρμο από περιφερόμενα μισά.
Αν δεν είμαστε μισοί άνθρωποι τότε τη στην ευχή σπαταλάμε έστω και ένα λεπτό -άσε που πολλοί το κάνουν για μια ολόκληρη ζωή- ψάχνοντας για το «έτερον μας ήμισυ» το οποίο βέβαια δεν υπάρχει και ο καθένας από μας τους ολόκληρους ανθρώπους δεν θα ήξερε έτσι και αλλιώς τι να το κάνει.
Καλό είναι να μην υποβάλουμε τον εαυτό μας σε όλη αυτή την πίεση και την απογοήτευση να γαντζωνόμαστε σε μια κακή σχέση μέσα από την πλάνη και την πεποίθηση ότι ο άλλος είναι η αδελφή ψυχή μας και γι' αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε μαζί του στο και ας μας «τρώει» η μαύρη δυστυχία. Τι καταθλιπτική σκέψη να νομίζουμε ότι υπάρχει ένας μόνο άνθρωπος σε όλον αυτόν τον πλανήτη με τον οποίο είναι γραφτό να είμαστε μαζί.
Από την άλλη το θέμα του κάρμα, άλλη μια εκνευριστική έννοια που συντηρούν κάποιοι «μελλοντολόγοι» ή και αστρολόγοι. Συντηρείται με σκοπό το κέρδος και καταλήγει να κάνει τους ανθρώπους να υποφέρουν αβάσταχτα αφού στο κάτω κάτω «αυτό είναι το κάρμα τους».
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα ανθρώπων που δεν σταματούν να πιστεύουν ότι μια σχέση τους είναι «καρμική» αθωώνοντας τον εαυτό τους από τα χιλιάδες λάθη τους, και να σπαταλούν το πολύτιμο χρόνο τους και την πολύτιμη ζωή τους ζώντας δυστυχισμένοι μόνο και μόνο για να κάνουν αυτόν τον «ένα και μοναδικό καρμικό σύντροφο» να τους ανακηρύξει «αποδεκτούς».
Κάρμα είναι μια ισορροπία εμπειριών, είναι να γνωρίζεις τι έχεις δουλέψει και τι έχεις μάθει σε προηγούμενες ζωές έτσι ώστε το νέο σου σχέδιο να καταρτιστεί σύμφωνα με αυτό το αποφασίζεις ότι χρειάζεσαι, ακόμη να βιώσεις. Δεν σου το επιβάλλει κανείς, εσύ το επιλέγεις αβίαστα βασισμένος στους δικούς σου στόχους για τούτη τη ζωή με την οποία είσαι έτοιμος να καταπιαστείς.
Έτσι λοιπόν ενώ κάποιοι θα υποστήριζαν ότι το κάρμα μιας γυναίκας είναι να κερδίσει την αποδοχή ενός άνδρα, εγώ θα έλεγα τους κοιτάξει κατάματα και να τους πει «και ποιος δίνει δεκάρα τσακιστή για το τι νομίζετε εσείς;». Αν από την άλλη σε αυτή τη γυναίκα της πουν σταμάτα με τις εμμονές και συνέχισε να μη αναζητήσει στον επόμενο στενό τον επόμενο «μελλοντολόγο» γιατί πρέπει η σχέση να είναι καρμική και ευρέθει η αδελφή ψυχή.
Πιστεύω ότι κάθε έννοια που καταλήγει να είναι υπερβολικά πολύπλοκη και μπερδεμένη και δεν μπορεί να μας θρέψει πραγματικά και να μας εμπνεύσει να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια είναι πια ξεπερασμένη και δεν εξυπηρετεί το σκοπό της.
Διαφωνώ με το "απολυτο",σε ένα θέμα που δεν μπορείς να δώσεις αντικειμενική απαντηση,που δεν εχει αποδειχτεί το αν υπαρχει ή οχι,ή και το αν ακομη η ερμηνεια που δινουμε ειναι σωστή!Υπαρχουν τόσα πραγματα για την φύση μας και την ψυχή μας ακομα να ανακαλύψουμε!
Συμφωνω ομως με τις αποψεις του scp,ειδικά στο οτι σίγουρα υπάρχουν αρκετοί ανθρωποι με τους οποιους μπορει να εχουμε σχέση που να αγγιζει το μεταφυσικο-με την έννοια του, ο καταλληλος ανθρωπος,την καταλληλη στιγμή,με τις καταλληλες προυποθεσεις .Αν δούμε τις σχεσεις μας με την λογική του οτι καθε ανθρωπος που ερχόμαστε σε επαφή,έχει κατι να μας διδάξει ή να διδαχθεί απο εμάς, η ζωή μας σιγουρα θα αποκτουσε καινουργιες προοπτικες.Και φυσικά,ακομα και οι επώδυνες εμπειριες που μας προσφεραν κάποιοι,έχουν το βαθύτερο,εσωτερικό τους σκοπο.Δεν σημαίνει οτι πρεπει να υπομείνουμε άσχημη συμπεριφορά,αντιθέτως το ζητουμενο ειναι να αντιδράσουμε.Αρα σε κάθε ανθρωπο πρεπει να ψάχνουμε τον "δασκαλο",αδελφη ψυχη ή πειτε το οπως αλλιως θελετε,ώστε να βελτιωνομαστε/εξελλισομαστε .
Αει γεια σου βρε Σωκράτη...Συμφωνώ απόλυτα....ούτε εγώ πιστεύω σε θεωρίες περί αδερφών ψυχών παρά μόνο σε ανθρώπους που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλό και να μας ανοίξουν τους ορίζοντες σε μια δεδομένη στιγμή άσχετη ή όταν είμαστε (συνειδητά ή ασυνείδητα΄) έτοιμοι να τους δεχτούμε....και το αντίστροφο βέβαια...Quote:
Originally Posted by ScP