Σύνοδος πολλών πλανητών στον 1ο οίκο

Καλησπέρα σε όλους!!

Θα ήθελα να ρωτήσω πως αντιμετωπίζει κανείς κάποιον που έχει σύνοδο πολλών πλανητών στον 1ο οίκο.Συγκεκριμένα ο γιος μου έχει σύνοδο Ερμή -Σελήνης -Ουρανού στον Υδροχόο και τετραγωνίζουν όλοι αυτοί με τον Κρόνο στον 4ο στον Ταύρο.Εχω βρει την ανάλυση του χάρτη στο site, ταιριάζουν όλα (έξυπνος, πολύ ατίθασος αλλά σε μόνιμη σύγκρουση με όλους).Υπάρχει κάπου αναφορά στο site για το πως μπορώ να το χειριστώ, γιατί η κόντρα και ο περιορισμός δεν έχει αποτέλεσμα. Πως να ελέγξεις κάποιον με τον Ουρανό στον 1ο οίκο; Είναι μικρός και ανησυχώ!! Η Αστρολογία μπορεί να βοηθήσει σε αυτές τις περιπτώσεις και αν ναι που να ψάξω;:unsure:

Ευχαριστώ!!

Πόσο ετών είναι ο γιος σου???
Πάντως ακόμα και μικρός να είναι σίγουρα δεν είναι η λύση η κόντρα ή η επιβολή κανόνων ή περιορισμών σε τέτοιου είδους άτομα γιατί θα τον κάνετε να θέλει να ξεφύγει όσο το δυνατόν πιο μακριά, (κι ίσως τώρα να μη μπορεί επειδή είναι μικρός αλλά όταν μεγαλώσει...)!
Η αγάπη του για ανεξαρτησία και ελευθερία θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλη!

Επίσης όσο μεγαλώνει θα θέλει ακόμα περισσότερο ελεύθερο χώρο γύρω του!
Συνεπώς μπορείς να τον συμβουλεύεις αλλά όχι να απαιτείς!

Καλό θα είναι αντί να τον μαλώνετε, να του δείχνετε σεβασμό για την ατομικότητά του και να τον ενθαρρύνετε να την εκφράζει αλλά κατάλληλα!

Το σημαντικό, όπως και για κάθε παιδί πιστεύω, είναι αντί να προσπαθούν να επιβάλλουν οι γονείς τα λεγόμενα 'σωστά' και 'πρέπει' πάνω στο παιδί, να προσπαθήσουν να γίνουν και φίλοι με το παιδί, να συζητάνε μαζί του, να το βλέπουν και σαν παιδί από τη μια αλλά και σαν να ναι ώριμος άνθρωπος από την άλλη (μου τη σπαει ιδιαίτερα το να βλέπω γονείς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους σαν να ναι χαζοχαρούμενα αρκουδάκια - τα παιδιά είναι ψυχές με απεριόριστο δυναμικό αλλά και ...παρελθόν), να του δίνουν χώρο για αυτοέκφραση κι ανάπτυξη...με απλά λόγια αν θέλεις να σε ακούσει προσπάθησε όχι να του επιβληθείς αλλά να τον 'κερδίσεις'...

Τώρα αν όντως είναι πολύ τσακπινογαργαλιάρης καλό θα είναι να μάθει να πληρώνει και τις μαγκιές του δηλ. να μάθει την υπευθυνότητα από μικρός! Ας τον ελεύθερο, συμβούλεψέ τον αλλά να του ξεκαθαρίζεις από την αρχή ότι θα ναι υπεύθυνος για τη συμπεριφορά του κι ότι θα πληρώσει τα τυχόν του λάθη χωρίς να τρέχει μετά κλαίγοντας σε σένα...

Τώρα για μεγαλύτερη ανάλυση χρειάζονται και τα υπόλοιπα στοιχεία από τον χάρτη...
Τα παραπάνω που έγραψα σου τα λέει εκείνο το μέρος του εαυτού μου που αντιστοιχεί κατά κάποιο τρόπο με τις συγκεκριμένες πτυχές του γιού σας:bigsmile:
και σίγουρα δεν αποτελούν επίσημη αστρολογική απάντηση...:nuts:

Quote:

---

Originally Posted by zoze

Πόσο ετών είναι ο γιος σου???

---

Θεωρητικά, γεννήθηκε τον Μάιο του 2000 :bigsmile:
Κατά βάση συμφωνώ με αυτά που λες, πρέπει η ενεργητικότητα και ο δυναμισμός να διοχετεύονται σε δημιουργικές κατευθύνσεις και πρακτικές που αποφορτίζουν την συσσωρευμένη ένταση (ξεθέωμα στη γυμναστική, kick boxing και τέτοια :toung: )

Διαφωνώ όμως σε αυτό

Quote:

---

Το σημαντικό, όπως και για κάθε παιδί πιστεύω, είναι αντί να προσπαθούν να επιβάλλουν οι γονείς τα λεγόμενα 'σωστά' και 'πρέπει' πάνω στο παιδί, να προσπαθήσουν να γίνουν και φίλοι με το παιδί, να συζητάνε μαζί του, να το βλέπουν και σαν παιδί από τη μια αλλά και σαν να ναι ώριμος άνθρωπος από την άλλη (μου τη σπαει ιδιαίτερα το να βλέπω γονείς να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους σαν να ναι χαζοχαρούμενα αρκουδάκια - τα παιδιά είναι ψυχές με απεριόριστο δυναμικό αλλά και ...παρελθόν),

---

Το παιδί είναι παιδί και ο γονιός του είναι γονιός και όχι φιλαράκι του. Φίλους θα κάνει. Γονείς όμως άλλους ΔΕΝ θα κάνει. Και πιστεύω ότι ο ρόλος του γονιού δεν είναι να κάνει παρέα με το παιδί του αλλά να το προετοιμάσει σωστά ώστε να μπορέσει αυτόνομα να κινηθεί αργότερα.

Το παιδί θέλει καθοδήγηση και εκπαίδευση. Όσο ...παρελθόν και να διαθέτει, όσο ...βούδας και να είναι, δεν παύει να είναι παιδί, τουτέστιν άμαθο και άπειρο. Το αν ο γονιός, για πρακτικούς και μόνο λόγους, πλασάρει και μια εσάνς φιλίας δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζει από τον κύριο σκοπό του που είναι η προετοιμασία για το μέλλον.
¶λλο πράγμα να κατορθώσει ο γονιός να έχει την απαραίτητη επαφή με το παιδί του, η οποία θα του δώσει και τη δυνατότητα να το κατανοήσει καλύτερα (και κατ' επέκταση να το καθοδηγήσει καλύτερα) και άλλο πράγμα η φιλία. :bigsmile:

Nαι, όντως διαφωνούμε Μητσάκο κι από ότι το κόβω θα διαφωνεί κι ο μικρός μας αφού με τόσους πλανήτες στον Υδροχόο (και τον Ουρανό στον 1ο) μάλλον δεν θα πολυκαταλαβαίνει από γονείς και πρέπει και συντηρητικούρες παρά μόνο από φίλους!
Κι όταν λέω φιλία δεν εννοώ το εσκεμμένο πλασσάρισμα για φιλία με σκοπό κάτι άλλο αλλά αληθινή φιλία και ψυχική επαφή! Οπότε αν η λέξη φιλία παραπέμπει σε καφέδες, μπαράκια κλπ. αντικατέστησέ την με τη 'ψυχική επαφή'!

Είπα ότι τα παιδιά γενικά πρέπει να αντιμετωπίζονται και σαν μικρά παιδιά που όντως είναι αλλά και σαν μεγάλοι από την άλλη, με την έννοια του σεβασμού στην ατομικότητά τους! Τα παιδιά πολλές φορές καταλαβαίνουν περισσότερα πράγματα από όσα νομίζουμε!

Φυσικά και πρέπει να τα προστατεύουμε, να τα βοηθάμε, να τα μαθαίνουμε πράγματα κλπ...αλίμονο! Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να διαφωνήσει μαζί σου σ' αυτό! Εγώ απλά έθιξα το πώς, δηλ. με ποιόν τρόπο θα γίνει αυτό!

Κι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται συνήθως από τους περισσότερους γονείς είναι να κάνει τα παιδιά να βαριούνται τους γονείς τους και να τους 'αγαπάνε' από 'πρέπει'! Είναι όμως στα αλήθεια αξιαγάπητοι?

Επίσης, να ρωτήσω και κάτι άλλο?
Έχουμε αναρωτηθεί όμως πρώτα,αν όντως τα παιδιά έχουν δίκιο σε μερικά πράγματα, πριν πάμε να τα διδάξουμε?
Μήπως έχουμε ξεχάσει τα ουσιώδη κι έρχονται τα παιδιά να μας τα θυμήσουν?
Μήπως το μέλλον (new age) κι οι αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν χρειάζονται νοοτροπίες που στα παλιά και σκονισμένα μάτια φαίνονται ακραίες κι επαναστατικές?:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by zoze

Nαι, όντως διαφωνούμε Μητσάκο κι από ότι το κόβω θα διαφωνεί κι ο μικρός μας αφού με τόσους πλανήτες στον Υδροχόο (και τον Ουρανό στον 1ο) μάλλον δεν θα πολυκαταλαβαίνει από γονείς και πρέπει και συντηρητικούρες παρά μόνο από φίλους!
Κι όταν λέω φιλία δεν εννοώ το εσκεμμένο πλασσάρισμα για φιλία με σκοπό κάτι άλλο αλλά αληθινή φιλία και ψυχική επαφή! Οπότε αν η λέξη φιλία παραπέμπει σε καφέδες, μπαράκια κλπ. αντικατέστησέ την με τη 'ψυχική επαφή'!

---

Ανεξάρτητα από την ψυχική επαφή, οι ρόλοι είναι διακριτοί. ¶λλος του γονέα και άλλος του φίλου. Δεν υποστηρίζω ότι ο γονιός δεν πρέπει να έχει ψυχική επαφή με το παιδί του. Αλίμονο. Υποστηρίζω όμως ότι ο γονιός μπορεί και να μετέρχεται μέσου που κάτω από άλλες συνθήκες θα χαρακτηριζόταν ...ανήθικο. Π.χ. ψεματάκια με τη μορφή παρομοιώσεων προκειμένου να αποφύγει κάτι βλαβερό ή επικίνδυνο. Ή ακόμα, να ενδιαφερθώ σαν φίλος προκειμένου να δω για ποιον λόγο μου γύρισε με καρούμπαλο από το σχολείο :nuts:

Quote:

---

Είπα ότι τα παιδιά γενικά πρέπει να αντιμετωπίζονται και σαν μικρά παιδιά που όντως είναι αλλά και σαν μεγάλοι από την άλλη, με την έννοια του σεβασμού στην ατομικότητά τους! Τα παιδιά πολλές φορές καταλαβαίνουν περισσότερα πράγματα από όσα νομίζουμε!

---

Παράλληλα με τον σεβασμό της ατομικότητας πρέπει να υπάρχει και ο αντίστοιχος του σεβασμού των άλλων. Και αποδεδειγμένα, όταν κάποιος δεν μπορεί να διαχειριστεί την ελευθερία που του δίνεται, είτε λόγω απειρίας είτε λόγω απουσίας δομών που να την προστατεύουν, χρειάζεται κάποιος που να ξέρει, διαφορετικά έχουμε κατάχρηση. Δεν μπορεί 100 η αλεπού και το αλεπόπουλο 110.
¶λλο να αφουγκράζεσαι τις ανάγκες και την ανησυχία του παιδιού προκειμένου να το διευκολύνεις να βρει το δρόμο του και άλλο να του δίνεις δικαιώματα που μπορεί να διαχειριστεί μόνο ένας ώριμος ενήλικος.
Το ότι υπάρχουν φορές που αισθάνονται πολύ περισσότερα τα παιδιά από τους μεγάλους δεν το αμφισβητώ, αμφισβητώ την ικανότητά τους να "τακτοποιήσουν" αυτά τα συναισθήματα και να τα αναλύσουν χωρίς καθοδήγηση.

Quote:

---

Φυσικά και πρέπει να τα προστατεύουμε, να τα βοηθάμε, να τα μαθαίνουμε πράγματα κλπ...αλίμονο! Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που να διαφωνήσει μαζί σου σ' αυτό! Εγώ απλά έθιξα το πώς, δηλ. με ποιόν τρόπο θα γίνει αυτό!
Κι ο τρόπος με τον οποίο γίνεται συνήθως από τους περισσότερους γονείς είναι να κάνει τα παιδιά να βαριούνται τους γονείς τους και να τους 'αγαπάνε' από 'πρέπει'! Είναι όμως στα αλήθεια αξιαγάπητοι?

---

Αυτά αφορούν τους ...γονείς και το κατά πόσο ήταν αυτοί προετοιμασμένοι προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα δικά τους παιδιά. Και δυστυχώς, δεν είναι μόνο βαρεμάρα που προκαλούν πολλοί από αυτούς, αλλά και μίσος και, το χειρότερο, απάθεια...

Quote:

---

Επίσης, να ρωτήσω και κάτι άλλο?
Έχουμε αναρωτηθεί όμως πρώτα,αν όντως τα παιδιά έχουν δίκιο σε μερικά πράγματα, πριν πάμε να τα διδάξουμε?
Μήπως έχουμε ξεχάσει τα ουσιώδη κι έρχονται τα παιδιά να μας τα θυμήσουν?
Μήπως το μέλλον (new age) κι οι αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να γίνουν χρειάζονται νοοτροπίες που στα παλιά και σκονισμένα μάτια φαίνονται ακραίες κι επαναστατικές?

---

Το χάσμα των γενεών είναι τόσο παλιό όσο και ο ...Ουρανός με τον Κρόνο :nuts: Είναι στο πλαίσιο της φυσικής διαδικασίας και της εξέλιξης. Δεν αλλάζει. Αυτό που ενίοτε αλλάζει είναι ο τρόπος με τον οποίο η κάθε πλευρά προσεγγίζει την άλλη και πώς αυτές οι δύο από κοινού παράγουν τον επόμενο τρόπο προσέγγισης. Η βάση είναι μία: ο μικρός θα κάνει πράγματα επειδή δεν ξέρει και ο μεγάλος δεν θα κάνει επειδή ξέρει. Και τα δύο χρήσιμα είναι :bigsmile:

Aγαπητη Μαρια κατανοω τις ανησυχιες σου γιατι παρομοιες ανησυχιες εχω κ εγω για το δικο μου το παιδι,το οποιο εχει πολυαστρια στον Τοξοτη (ηλιο,σεληνη,ερμη,αφροδιτη κ πλουτωνα σε τετραγωνα με αρη , ουρανο κ κρονο στον 4ο ).
Ειναι 5,5 ετων κ τα 4,5 χρονια (λεω τα 4,5 γιατι τον 1ο χρονο ηταν το τελειοτερο παιδι που θα μπορουσε να εχει καποιος) αναρωτιεμαι κ ψαχνομαι πως να αντιμετωπισω αυτο το παιδι το οποιο ειναι ενα γλυκο,εκδηλωτικο κ τρυφερο πλασμα που ομως ειναι ιδιορρυθμο,δραστηριο, υπερκινητικο κ δεν μπορει σε κανενα βαθμο να ελεγξει την περισσια ενεργεια που εχει κ που μεσα σε 5 λεπτα εχει καταφερει να σε τρελανει.
Για να γυρισω ομως στην δικη σου περιπτωση,καταλαβαινω οτι προκειται για ενα πολυ εξυπνο παιδι με αρκετες ιδιορρυθμιες κ μια ατιθαση συμπεριφορα λογω διαφορετικοτητας,τασεις, τις οποιες θα προσπαθειτε παντα να ελεγχετε με αποτελεσμα τις περισσοτερες φορες το παιδι να νιωθει καταπιεσμενο κατω απο τους κανονες κ τα πρεπει που επιβαλλει η οικογενεια.
Η Γνωμη μου ειναι,πως μαλλον πρεπει να χαλαρωσετε ,η καθοδηγηση κ η εκπαιδευση που σωστα αναφερει ο Μητσακος, πρεπει να δινεται στο παιδι με τροπο πρωτοτυπο ωστε να μην τις αισθανεται σαν αναγκαια κακα αλλα σαν ενα ειδος παιχνιδιου,οπου θα εχει το δικαιωμα να επιλεξει αναμεσα σε δυο δρομους
Η πολυαστρια στον 1ο οικο συνηθως δειχνει αρκετο εγωισμο γι αυτο επιβαλλεται, το παιδι να συμμετεχει σε ομαδες που αποτελουνται απο παιδια της ηλικιας του,χωρις να νιωθει υποχρεωμενο να συμμετεχει γιατι πρεπει αλλα γιατι ετσι θα αποκτησει φιλους, κατι το οποιο ειναι σημαντικο στην ζωη του για πολλους λογους.
Κατι αλλο που θελει προσοχη ειναι ο Κρονος στον 4ο (δεν ειναι η καλυτερη οικοθεσια για τον κρονο),που σημαινει οτι το παιδι θα ειναι πολυ πιο ελεγχομενο κ συγκρατημενο απο οτι πιστευτετε κ καθως θα μεγαλωνει θα ανακαλυψετε πως παρα την αντιδραστικη κ ατιθαση συμπεριφορα του, στις κρισιμες καταστασεις θα λειτουργει με συνεση κ υπευθυνοτητα δειχνοντας πολυ πιο ωριμο απ οτι τα παιδια της ηλικιας του,γι αυτο λιγοτερο αγχος,περισσοτερο χιουμορ κ πολλες πολλες δραστηριοτητες.
Επισης, φρονω πως τα παιδια πρεπει να αντιμετωπιζονται αναλογα με την ηλικια τους κ σε καμμια περιπτωση ενα παιδι δεν μπορει να αντιμετωπιζεται σαν μεγαλος κ οσο μεγαλωνει σαν μωρο,ετσι λοιπον σε ενα παιδι της ηλικιας των 4 με 5 δεν δυναται να του μιλαμε σαν να ειναι βρεφος αλλα ουτε να του συζηταμε τα προβληματα που αντιμετωπιζουμε ως γονεις προκειμενου να ανταπεξελθουμε στις υποχρεωσεις μας. Ετσι λοιπον για παραδειγμα, οταν εχουμε το παιδακι μας στο δρομο κ κλαιει κ χτυπειται ασταματητα γιατι θελει να φαει παγωτο μεσα στο καταχειμωνο δεν του χαιδευουμε τα αυτακια λεγοντας "αγορακι μου νια νιαρ "αλλα του εξηγουμε γιατι δεν του παιρνουμε το παγωτο κ οτι αν παρει το παγωτο πολυ απλα δεν θα παει στο παρτυ, στον παιδοτοπο η οπουδηποτε αλλου θελει να παει γιατι θα ειναι αρρωστο κ το βαζουμε να διαλεξει εκεινο παιρνοντας κ την ευθυνη της επιλογης του.
Να εισαι σιγουρη Μαρια μου οτι τις περισσοτερες φορες θα επιλεξει αυτο που εσυ θελεις κ συχρονως θα του εχεις δωσει κ το δικαιωμα της επιλογης.

ΥΓ. Σου προτεινω να διαβασεις το βιβλιο του Lawrence E Shapiro,'Πως να μεγαλωσετε ενα παιδι με υψηλο ΕQ" το οποιο ειναι ενας πρακτικος οδηγος που εστιαζει στους τροπους με τους οποιους θα βοηθηθουν τα παιδια ωστε να λυνουν τα προβληματα τους,να συνεργαζονται με τους αλλους κ.τ.λ.

Πάντως, άσχετα με την πολυαστρία στον 1ο, και τα δύο παιδάκια σας έχουν Κρόνο στον 4ο, θέση πολύ δύσκολη για ένα άτομο. Αυτό ουσιαστικά δείχνει μεταξύ άλλων πως μεγαλώνοντας θα έχουν το αποθυμένο οτι καταπιέστηκαν στην παιδική ηλικία, ότι δεν αγαπήθηκαν όσο θα ήθελαν άσχετα εαν αυτά έχουν όντως συμβεί, ή όχι. Πάντως κάτι τέτοιο μπορεί να οφείλεται εν μέρει στην εγωιστική τους συμπεριφορά ή την καταπίεση που αισθάνθηκαν εξαιτίας της ανεξάρτητης φύσης τους. Και ο Υδροχόος (ωροσκόπος στην πρώτη περίπτωση) αλλά και ο Τοξότης, είναι ζώδια που θέλουν ανεξαρτησία, ελευθερία και όλα τα σχετικά, πράγμα το οποίο δεν μπορεί να δοθεί ανεξέλεγκτα σε νεαρή ηλικία (λογικό). Το κλειδί εδώ θεωρώ οτι είναι η καλή επικοινωνία μεταξύ παιδιού-γονέα, μέσα σε όρια όμως ώστε ο καθένας να αντιλαμβάνεται τον ρόλο του (φιλία δεν μπορεί να υπάρχει. Τα παιδιά χρειάζονται ασφάλεια από κάποιον δυνατότερο).

Ευχαριστω όλους πάρα πολύ για τις πολύτιμες πληροφορίες!! Λόγω απουσίας δεν τις διάβασα έγκαιρα.Ο γιος μου γεννήθηκε στις 22/02/2001,ώρα 04.50 και έχει Ωροσκόπο στην 25η του Αιγόκερω.Τα πράγματα ήταν σκουρα από μικρή ηλικία αλλά έγιναν αφόρητα, όταν απέκτησε στον 5ο χρόνο της ζωής του, μέσα σε 2 χρόνια 2 αδερφάκια.Εγινε ζηλιάρης και η μόνιμη απάντηση σε όλα ηταν "ΟΧΙ"

Ότι και να του κάνουμε λέει πως δεν τον αγαπάει κανείς και δίνει την εντύπωση ενός αχάριστου παιδιού, ενώ κατά βαθος είναι πολύ ευαίσθητος,μιας και κλαίει αμέσως όταν κάποιος έχει πρόβλημα.Οι φίλοι του είναι η ζωή του όλη, με το ζόρι διαβάζει ενω είναι πανέξυπνος, δεν έχει καλή σχέση με τον πατέρα του.

Πάντα έρχεται σε μένα και νοιώθω πως δεν μπορώ να τον βοηθήσω, γιατί δε θα θέλαμε με τον άντρα μου να ακολουθούμε διαφορετική γραμμή στη διαπαιδαγώγηση.
Πολεμικές τέχνες που προαναφέρθηκαν τον πήγα, αλλά ενώ ήταν αστέρι, ήταν πολύ ανταγωνιστικός και όταν έκανε λάθη απογοητευόταν και ζήτησε να τον σταματήσω.

Πραγματικά με έχει προβληματίσει πολύ και φοβάμαι πολύ την εφηβεία που έρχεται μήπως και "ξεφύγει".Θέλω πραγματικά να τον αφήσω ελεύθερο, αλλά φοβάμαι μην έχει τα αντίθετα αποτελέσματα:unsure:

Σας ευχαριστώ και πάλι όλους σας !!!!:love:

Quote:

---

Originally Posted by 3bit

Ευχαριστω όλους πάρα πολύ για τις πολύτιμες πληροφορίες!! Λόγω απουσίας δεν τις διάβασα έγκαιρα.Ο γιος μου γεννήθηκε στις 22/02/2001,ώρα 04.50 και έχει Ωροσκόπο στην 25η του Αιγόκερω.Τα πράγματα ήταν σκουρα από μικρή ηλικία αλλά έγιναν αφόρητα, όταν απέκτησε στον 5ο χρόνο της ζωής του, μέσα σε 2 χρόνια 2 αδερφάκια.Εγινε ζηλιάρης και η μόνιμη απάντηση σε όλα ηταν "ΟΧΙ"

Ότι και να του κάνουμε λέει πως δεν τον αγαπάει κανείς και δίνει την εντύπωση ενός αχάριστου παιδιού, ενώ κατά βαθος είναι πολύ ευαίσθητος,μιας και κλαίει αμέσως όταν κάποιος έχει πρόβλημα.Οι φίλοι του είναι η ζωή του όλη, με το ζόρι διαβάζει ενω είναι πανέξυπνος, δεν έχει καλή σχέση με τον πατέρα του.

Πάντα έρχεται σε μένα και νοιώθω πως δεν μπορώ να τον βοηθήσω, γιατί δε θα θέλαμε με τον άντρα μου να ακολουθούμε διαφορετική γραμμή στη διαπαιδαγώγηση.
Πολεμικές τέχνες που προαναφέρθηκαν τον πήγα, αλλά ενώ ήταν αστέρι, ήταν πολύ ανταγωνιστικός και όταν έκανε λάθη απογοητευόταν και ζήτησε να τον σταματήσω.

Πραγματικά με έχει προβληματίσει πολύ και φοβάμαι πολύ την εφηβεία που έρχεται μήπως και "ξεφύγει".Θέλω πραγματικά να τον αφήσω ελεύθερο, αλλά φοβάμαι μην έχει τα αντίθετα αποτελέσματα:unsure:

Σας ευχαριστώ και πάλι όλους σας !!!!:love:

---

Φίλη μου επιμένω οτι το πρόβλημα του εστιάζεται στον Κρόνο 4ο. Ο άντρας μου έχει τον Κρόνο στην ίδια θέση και απο την πρώτη στιγμή που τον γνώρισα είχε σοβαρό θέμα με την οικογένεια του, παράπονα ότι αγαπούσαν περισσότερο την αδερφή του και ιδιαίτερο θέμα με τον πατέρα του οτι ήταν επιβλητικός απέναντι του. Εγώ προσωπικά γνώρισα μια οικογένεια σαν όλες τις άλλες, έναν πατέρα που αγαπάει τον γιό του αλλά μια μητέρα μάλλον αποστασιοποιημένη με έντονο δέσιμο με την κόρη της. Ο άντρας μου ηρέμησε όταν του έκανα ανάλυση και του εξήγησα οτι όλα αυτά είτε ήταν η αντίληψη του είτε πρέπει επιτέλους να τα αφήσει πίσω του. Σε συμβουλεύω να γίνεις πιο συναισθηματική απέναντι του και μην δείχνεις να ακολουθείς την γραμμή του άντρα σου, γιατί νοιώθει ανταγωνιστικά απέναντι στον μπαμπά του. Έχει την ανάγκη σου πίστεψε με. Αλήθεια, η Σελήνη του τι όψεις κάνει;

Η Σελήνη του κάνει σύνοδο με Ερμή και Ουρανό στον Υδροχόο στον 1ο οίκο όλοι τεραγωνίζουν με τον Κρονο στον 4ο.Μάλλον έχεις δίκιο σε όσα ανέφερες,γιατί ενώ τσακώνεται πολύ με τον πατέρα του, δεν τον νοιάζει ιδιαίτερα.Το πρόβλημά του είναι ότι νομίζει, πως εγώ δεν παίρνω το μέρος του.Προσωπικά μένω ουδέτερη, γιατί είναι κάτι μεταξύ τους και νομίζω θα ήταν καλύτερα να τα βρουν μόνοι τους. Μετά του εξηγώ, αλλά απ'ότι φαίνεται δεν του αρκεί και μάλλον πρέπει ν΄αλλάξω τακτική και να κάνω αυτό που προτείνεις.

Ευχαριστώ για όλα!!!:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by 3bit

Η Σελήνη του κάνει σύνοδο με Ερμή και Ουρανό στον Υδροχόο στον 1ο οίκο όλοι τεραγωνίζουν με τον Κρονο στον 4ο.Μάλλον έχεις δίκιο σε όσα ανέφερες,γιατί ενώ τσακώνεται πολύ με τον πατέρα του, δεν τον νοιάζει ιδιαίτερα.Το πρόβλημά του είναι ότι νομίζει, πως εγώ δεν παίρνω το μέρος του.Προσωπικά μένω ουδέτερη, γιατί είναι κάτι μεταξύ τους και νομίζω θα ήταν καλύτερα να τα βρουν μόνοι τους. Μετά του εξηγώ, αλλά απ'ότι φαίνεται δεν του αρκεί και μάλλον πρέπει ν΄αλλάξω τακτική και να κάνω αυτό που προτείνεις.

Ευχαριστώ για όλα!!!:bigsmile:

---

Είδες; Το παιδί έχει χτυπημένη Σελήνη.Αυτό σημαίνει οτι πληγώνεται και στιγματίζεται. Προσπάθησε να πλησιάσεις το αγοράκι σου, κρίμα είναι. Δείξε του οτι έχει ένα σύμμαχο χωρίς αυτό να σημαίνει οτι γίνεστε εχθροι εναντίον του πατέρα. Καλή επιτυχία!!!

Αγαπητή μου 3bit,

για να λειτουργήσει σωστά ένας τέτοιος Κρόνος πρέπει το παιδί να κατανοήσει την φύση και την σημασία των κανόνων (γιατί υπάρχουν οι κανόνες) και πολύ περισσότερο να συμμετέχει και το ίδιο στην διαμόρφωσή τους. Ένα παιδί πιο δύσκολα συμμορφώνεται με κανόνες που δεν καταλαβαίνει και με τους οποίους δεν συμφώνησε και που νιώθει ότι του επιβάλλονται. Το ίδιο ισχύει και για τις ευθύνες που αντιστοιχούν στην ηλικία του.

Μπορείτε να του εξηγήσετε ότι η οικογένεια είναι μια ομάδα και κάθε ομάδα χρειάζεται κανόνες για να λειτουργήσει σωστά. Επίσης, η συμπεριφορά κάθε μέλους μιας ομάδας επηρεάζει την ζωή όλων των υπόλοιπων μελών. Μπορείτε να του δώσετε παραδείγματα. Π.χ. αν του αρέσει το ποδόσφαιρο, ρωτήστε τον τι θα συμβεί αν σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα οι ποδοσφαιριστές κάνουν ο καθένας ότι θέλει, παίζει σε όποια θέση θέλει, χωρίς να ακολουθούν τις οδηγίες του προπονητή και τους κανόνες του παιχνιδιού. Κτίστε πάνω στην απάντησή του ώστε να καταλάβει την σημασία των κανόνων.

Συζητήστε μαζί του τους κανόνες της δικής σας οικογένειας και αφήστε τον να συμβάλει στην διαμόρφωσή τους. Αυτό θα τον κάνει να είναι πιο υπεύθυνος στην τήρησή τους. Εξηγήστε του, με ερωτήσεις πάντα ώστε η απάντηση και η κατανόηση να προέρχεται από τον ίδιο, τι θα συμβεί σε κάθε περίπτωση αν κάποιο μέλος της οικογένειας δεν τηρεί κάποιο κανόνα.

Κάντε το ίδιο και για τις ευθύνες που έχει ο καθένας. Δώστε του παραδείγματα. Τι θα συμβεί π.χ. αν ο μπαμπάς κι η μαμά αποφασίσουν ότι δεν θέλουν να πηγαίνουν στην δουλειά; Τι θα συμβεί αν το σπίτι σας πιάσει φωτιά και ο πυροσβέστης σας πει ότι δεν έχει διάθεση να έρθει να την σβήσει;

Είναι σημαντικό να κατανοήσει ότι οι πράξεις μας είναι επιλογές μας και οι επιλογές μας έχουν συνέπειες. Εξηγήστε του κάθε φορά που κάνει κάτι τι συνέπειες είχε η πράξη του στον εαυτό του και τους άλλους. Ρωτήστε τον πώς νομίζει ότι μπορεί να επανορθώσει. Κι είναι σημαντικό να βιώνει τις συνέπειες των πράξεών του όχι ως τιμωρία αλλά ως αποτέλεσμα της πράξης του.

Μην τον πιέζετε να διαβάζει, αυτό σπάνια έχει αποτέλεσμα. Αν ένα απόγευμα δεν διαβάσει ρωτήστε τον τι πιστεύει ότι θα συμβεί την άλλη μέρα στο σχολείο. Αν φέρει ένα κακό βαθμό ρωτήστε τον αν του αρέσει αυτός ο βαθμός και αν πιστεύει ότι τον αντιπροσωπεύει. Αν η απάντηση είναι όχι ρωτήστε τον τι σκοπεύει να κάνει γι' αυτό. Συζητήστε μαζί του γιατί είναι θετικό γι' αυτόν να έχει καλούς βαθμούς. Κι αφήστε τον να αναλάβει την ευθύνη του αφού κατανοήσει.

Είναι πολύ βασικό αυτές οι συζητήσεις να γίνονται με μεγάλο σεβασμό και χωρίς ίχνος επίκρισης. Επίσης είναι πολύ αποτελεσματικό το να κάνετε τουλάχιστο μια φορά την βδομάδα και σε καθορισμένη ώρα μια συζήτηση όλη μαζί η οικογένεια και να συζητάτε τα προβλήματα που προκύπτουν μέσα στην βδομάδα αλλά και άλλα κοινά θέματα, π.χ. πού θα πάτε διακοπές. Ο καθένας πρέπει να είναι ελεύθερος να θέσει τα θέματα που θέλει και οι λύσεις να βρίσκονται από κοινού. Αυτό αυξάνει την συνεργασία και η συμμετοχή του παιδιού στις λύσεις των προβλημάτων αυξάνει την αυτοεκτίμησή του και μαθαίνει τον τρόπο να λύνει με διάλογο τα προβλήματά του.

Π.χ. μπορείτε να θέσετε το θέμα ότι τα παιδιά δεν έρχονται στην ώρα τους στο τραπέζι για το βραδυνό φαγητό. Μπορείτε να τους εξηγήσετε ότι αυτό για σας σημαίνει ότι έχετε να μαζεύετε το τραπέζι δυο ή τρεις φορές, σημαίνει ότι αργείτε να πλύνετε τα πιάτα και ότι είστε ήδη πολύ κουρασμένη κι έτσι δεν σας μένει ελεύθερος χρόνος να κάνετε κάτι που θέλετε. Αφήστε τα παιδιά να προτείνουν λύσεις για το πρόβλημα, π.χ. να αλλάξετε την ώρα που τρώτε ή ο γιος σας να πλένει μόνος του το πιάτο του όταν αργεί να έρθει στο τραπέζι.

Αυτά πιστεύω θα τον έκαναν πιο υπεύθυνο και πιο συνεργάσιμο, αντί να αισθάνεται καταπιεσμένος και αντιδραστικός. Επίσης αυτό ανεβάζει την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό ενός παιδιού γιατί νιώθει ότι και οι άλλοι τον σέβονται. Η πειθαρχία μετατρέπεται σε αυτοπειθαρχία με την κατανόηση και την συναίνεση στους κανόνες. Αντίθετα, οι φωνές και οι τιμωρίες έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα.

Ο Κρόνος αυτός τον κάνει να αισθάνεται ότι το περιβάλλον του μπλοκάρει την αυτοέκφρασή του, ότι το περιβάλλον του δεν καταλαβαίνει τις ανάγκες του και ότι δεν τον σέβονται, δεν τον αποδέχονται και επομένως δεν τον αγαπούν. Αυτό είναι πλήγμα στην αυτεκτίμησή του (ότι κι αν δείχνει τώρα) και θα του δημιουργήσει ανασφάλειες και φόβο αποτυχίας. Το να μην βιώνει τους δεσμούς αγάπης μέσα στην οικογένεια θα τον κάνει να αισθάνεται μόνος του. Με τον καιρό θα αναπτύξει καχυποψία ως προς τις προθέσεις των άλλων και πονηριά για να αποφεύγει ότι τον καταπιέζει και τις συνέπειες των πράξεων του.

Αν νιώσει όμως ότι το περιβάλλον του τον σέβεται και τον υπολογίζει και ότι οι κανόνες είναι χρήσιμοι και είναι επιλογή του να τους ακολουθεί τότε θα γίνει πιο υπεύθυνος και πιο ώριμος. Τότε θα μπορέσει να βιώσει και την αγάπη που σίγουρα νιώθετε γι' αυτόν.