Printable View
Μηνύματα "ξεπηδούν" μέσα από κρυφά κανάλια του μυαλού, εικόνες που ξαφνικά κάνουν την εμφάνιση τους και μας προϊδεάζουν για το μέλλον. Τι κρύβεται μέσα στον άνθρωπο; Τι δυνατότητες του ανθρώπινου εγκεφάλου μένουν κρυφές από τους επιστήμονες; Κι όμως, μόνο ένα ελάχιστο ποσοστό των ανθρωπίνων δυνατοτήτων έχει γίνει γνωστό και αυτό μετά από χρόνιες και εξαιρετικά κοπιαστικές έρευνες.
"Η κινητήρια δύναμη που επέλεξα να διαβάσω το άρθρο αυτό σήμερα ήταν μια απορία
που είχα σχετικά με το γεγονός, κατα το οποίο πρώτα βλέπω εικόνες στον ύπνο μου και έπειτα τις ζω ίδιες και απαράλλαχτες στο άμεσο μέλλον μου.... ¶ρα αυτές οι εικόνες δεν έχουν να κάνουν με τα όνειρά μου ..... ¶ραγε είμαι στο σωστό δρόμο για να το ψάξω ..."
Καθε ιδέα - γνώμη - βοήθειά σας είναι δεκτή .....
Υπέροχο άρθρο - και οφείλω και ένα μεγάλο Ευχαριστώ για την βιβλιογραφία...
εχω και γω μια απορια πανω σε αυτο δηλ. κατα ποσο ειμαστε στον αστρικο κοσμο την ωρα που κοιμομαστε και κατα ποσο μπορει να ειναι διορατικα ή απλα να εκφραζουν μια μεγαλη επιθυμια τα ονειρα μας;
Ομορφο αρθρο!Το μονο που θελω να πω ειναι οτι η διοραση ειναι κορη της παρατηρησης,και η ενοραση εγγονη της...
Καλησπέρα σε όλους σας. Πολύ ενδιαφέρουσες οι απόψεις και τα άρθρα που επισυνάπτετε. Προσωπικά ανέκαθεν είχα μια ιδιαίτερη κλίση-από μικρό παιδί, για κάθετι που από τους άλλους εθεωρείτο εξωπραγματικό, φανταστικό, μαγικό, μεταφυσικό, ή απλά "γραφικό". Πάντα ενδιαφερόμουν για θέματα όπως ποια είναι πραγματικά η έννοια του θανάτου, τι συμβαίνει μετά από αυτόν,τι είναι το σύμπαν (ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ με το διάστημα), η ύπαρξη βρυκολάκων, μαγισσών, εξωγήινων όντων.
Για να έρθω όμως στο προκείμενο,κάποτε για "πλάκα" και χωρίς ποτέ να έχω ασχοληθεί με το θέμα, είπα σε μια πολύ καλή μου φίλη να της "πω" τα χαρτιά.Το αποτέλεσμα ήταν ότι της είπα πράγματα που δεν γνώριζα, όχι τα κλασσικά του τύπου "σε θέλει ένας σπαθάτος", αλλά θέματα πολύ σοβαρά οικογενειακά της, μέχρι και για θάνατο δικού της ανθρώπου της είχα πει. Το τραγικό-και λέω τραγικό, γιατί από τότε φοβήθηκα και δεν ασχολήθηκα ποτέ ξανά, είναι πως όλα όσα είπα, έγιναν πραγματικά και μάλιστα σε "3" όπως είχα δήθεν δει στα χαρτιά, όντως έγιναν σε 3 εβδομάδες.
'Αλλο περιστατικό που με είχε ταράξει αρκετά, είναι όταν ένα βράδυ κατά την διάρκεια του ύπνου μου, είχα δει τον θάνατο του παππού μου.'Οταν ξύπνησα θυμόμουν το όνειρο μου, αλλά παρά το ότι συνήθως από πολλούς ανθρώπους αυτό ερμηνεύεται διαφορετικά (π.χ. αν δεις ζωντανό άνθρωπο ότι πεθαίνει, του δίνεις ζωή), ένιωθα μια θλίψη. Σηκώθηκα, έφυγα για την δουλειά μου και μετά από λίγες ώρες με ειδοποίησαν να πάω σπίτι γιατί ο παππούς είχε "φύγει".
Το τελευταίο πιο σοκαριστικό για εμένα, είναι όταν πριν από περίπου 2 μήνες, πάλι κατά την διάρκεια του ύπνου μου, είδα τον θάνατο του πατέρα μου. Πάλι όταν ξύπνησα είχα την ίδια θλίψη όπως τότε. Το αποτέλεσμα? Την ίδια εκείνη ημέρα έχασα τον πατέρα μου.
Σε γενικές γραμμές από αρκετά μικρή ηλικία είχα πολύ έντονη διαίσθηση δυστυχώς μόνο για άσχημα πράγματα και πάλι δυστυχώς, συνήθως έπεφτα "διάνα".
Πολύ φίλοι μου, με φοβούνται λίγο, γιατί συχνά δεν προλαβαίνω να πω κάτι και έχει ήδη γίνει.
Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά ήθελα να το μοραστώ μαζί σας. Δεν ξέρω αν απλά τυχαίνει, δεν ξέρω πως αποκαλλείται, αλλά μερικές φορές νιώθω πολύ άσχημα. Πλέον όταν κοιμάμαι και δω ένα άσχημο όνειρο, ζω με τον φόβο μήπως και αυτό πραγματοποιηθεί.
Αυτά είχα να σας πω, ευχαριστώ όλους, για τον χρόνο σας.
Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνετε.
καλησπέρα σε όλη την παρέα
καταρχάς kiaRRa πολύ ωραίο το άρθρο σου απλό και κατανοητό.
τώρα αγαπητή Mystic απ΄ότι φαίνεται σου έχει δωθεί ένα ιδιαίτερο χάρισμα το οποίο δεν χρειάζεται να σε φοβίζει αλλά απεναντίας θα πρέπει να προσπαθήσεις να το κατανοήσεις!!ίσως σε βοηθήσει είτε θετικά είτε αρνητικά!!!καλή δύναμη!!να ΄σαι καλά:cheesy:
Πω πω φοβερό συναίσθημα ....παπαπαπαπα.....:weird::amazed:
από ότι βλέπω Mystic ανήκεις στο ζώδιο του Καρκίνου - από προσωπική μου εμπειρία
να σού πω οτι στους φίλους μου Καρκίνους ή σε όσους έχουν σελήνη στον Καρκίνο έχουν μια διαίσθηση φοβερή ιδιαίτερα όταν πρόκειται για την οικογενειά τους ή για τους φίλους τους ,,,,,, Μη φοβάσε - πρέπει να υπερνικήσεις αυτό σου το φόβο και ίσως βρεις το θάρρος να "προλάβεις" αρνητικές καταστάσεις ....
Φιλικά
Quote:
Originally Posted by MYSTIC
Γεια και από εμένα. Πολυ καλο το αρθρο αλλα μια απορια άλλο η διαισθηση και άλλο η ενοραση?
Αν και ποτέ δεν θα είναι σαφής ο διαχωρίσμος των δύο, η διαίσθηση είναι μια ισχυρή ικανότητα να αισθάνεται το ατομο τα γεγονότα, δηλ. να δέχονται ερεθίσματα και η διακοή και η διόραση και έτσι να "ζει" τα συμβάντα.Quote:
Originally Posted by anemos77
Η ενόραση όμως είναι η ύψιστη βαθμίδα που μπορεί να φτάσει η διόραση. Και θέλει πέρα από όλα τα άλλα έναν τρόπο ζωής που θα ταιριαζε σε άτομο που επιδιώκει την τελείωση (=τελειότητα) του πνευματος. :embarrest
Mystic πρεπει να εχουμε το ιδιο μονο που σε μενα δεν ειναι μονο με την μορφη ονειρων.Μου χουν συμβει καταστασεις απο απλες καθημερινες που εχουν γινει στην καθημερινοτητα ως κ πιο δυσαρεστες... Εβλεπα εναν φιλο μ πεθαμενο στον ξυπνιο μου πριν πεθανει..Εγω πχ ακουω και τον ηχο της καταστασης.Πριν απο ενα μικρο ατυχημα που ειχα ακουσα μια κραυγη που εβγαλα εκεινη τη στιγμη 10 λεπτα πριν συμβει κ ηταν περιεργο γιατι ηξερα οτι ηταν δικη μ κ αναρωτιομουν πως γινεται.Ειλικρινα δεν ξερω πως γινεται αυτο ουτε πως μπορεις να το κουμανταρεις.Φυσικα καθε φορα δεν το λεω σε κανεναν γιατι φοβαμαι οτι θα με πουν ανισορροπη.Βεβαια η μητερα μου τα εχασε τελευταια οταν της ειπα οτι ακουσα τον αδερφο μ να τσακωνεται στο δρομο κ μετα απο 15 μπηκε ο αδερφος μ και μας διηγηθηκε τον τσακωμο του
Ποια κατευθυνση ειναι σωστο να παιρνουν ανθρωποι που τους συμβαινει αυτο??
ευχαριστω:unsure:
Όντως περιεργη "κατάσταση" αλλά η μόνη κατεύθυνση -κατ' εμέ- που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος που του συμβαίνει αυτό είναι να προσπαθεί να μην "τρομάζει" αλλά να διαχειρίζεται με λογική όσα συμβαίνουν.:embarrestQuote:
Originally Posted by smaragdi
Συμφωνώ με την kiaRRa ότι πρώτα απ' όλα δεν πρέπει να τρομάζεις! ότι και αν είναι αν τρομάζεις δεν κάνεις καλό στον εαυτό σου. Δες το σαν κάποιο χάρισμα και όποτε σου συμβαίνει προσπάθησε να είσαι ήρεμη. Δεν ξέρω πως γίνεται να ελέγχονται τέτοια πράγματα, να αναπτύσσονται για καλό εννοώ, δύσκολο το βρίσκω. Δεν ξέρω αν το καταφέρνουν κάποιοι αυτό.Θέλει ηρεμία.
Σου συμβαίνει μια στο τόσο? σε συγκεκριμένες στιγμές, όταν είσαι αγχωμένη για κάτι ας πούμε? ή όταν είσαι ήρεμη κάποια περίοδο? ή γενικά? παρατήρησε πότε σου συμβαίνει. Γνώμη είναι ψάξτο άφοβα και δέξου το άφοβα. Είναι κομμάτι σου!:bigsmile::love:
Mystic κάποιοι αυτό το λένε κατάρα. Όμως πρόσεξε κορίτσι μου. Πρώτον εσύ δεν φταις σε τίποτα απ' όσα βλέπεις ότι θα συμβούν. Να είσαι σίγουρη ότι ΔΕΝ τα προκαλείς, απλά τα γνωρίζεις (τα μαθαίνεις) λίγο ή πολύ πιο πριν. Θα μπορούσες να τα μάθαινες και τη στιγμή που συμβαίνουν, ενω θα είσαι π.χ. χιλιόμετρα μακριά χωρίς καμία επικοινωνία με τον άλλον//τους άλλους. Και δεύτερον πες ότι είναι ένα κοσμικό «δωράκι» που πονάει μεν τις περισσότερες φορές, όμως σκέψου ότι η άγνοια μπορεί να είνα πιο ανώδυνη και θεωρητικά να σε προφυλάσσει - όμως σε κάθε περίπτωση παραμένει άγνοια.
Η γνώση, πάντοτε μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Ο δρόμος που ανοίγεται μέσα από αυτήν οφείλει να είναι ανηφορικός γιατί έτσι μόνο θα μας φέρει σε ψηλότερα επίπεδα. Κι εμείς οφείλουμε να συμβιβαζόμαστε με το ύψος και από ψηλά να κοιτάμε πάντοτε χωρίς φόβο.
Πολύ όμορφο το άρθρο σου! Σε ευχαριστώ πολύ, μου έλυσες πολλές απορίες.
Τα τελευταία 4 χρόνια ζω πολύ όμορφες εμπειρίες μέσω της διόρασης. Βέβαια έχω πολύ δουλειά μπροστά μου για να φτάσω σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο (για εμένα φυσικά!) Είναι αλήθεια ότι όλοι μπορούμε να έχουμε διόραση (ή ακόμα και ενόραση) αρκεί να το ζητήσουμε από το σύμπαν και να δουλέψουμε πολύ!
Είναι ένα άρθρο που ο λιτός λόγος και η ακριβολογία του ξεχωρίζουν.
Ας μου επιτραπει να προσθέσω λίγη "μεταφυσική θεωρία":
Ζούμε βυθισμένοι μέσα σ' έναν ωκεανό ρευστών που ο Εσωτερισμός ονομάζει με διάφορα ονόματα, ας δεχτούμε την ονομασία "Αστρικό Φως". Το αστρικό φως είναι τόσο ευαίσθητο ώστε σε αυτό εγγράφονται όλα, η πιο ασήμαντη πράξη μας, η πιο ελαφριά συγκίνηση μας, η πιο φευγαλέα σκέψη μας. Είναι μια ύλη εξαιρετικής λεπτότητας που αναδίδουν όλα τα όντα, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες ακόμα και τα αστέρια.
Το ρευστό αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος το αποκάλεσε "Τέλεσμα". Σύμφωνα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο : "ο ήλιος (φωτιά) είναι ο πατέρας του, η σελήνη (νερό) είναι η μητέρα του, ο άνεμος (αέρας) το μετέφερε μέσα στην κοιλιά της γής που είναι η τροφός του". Εδώ γίνεται λόγος για τις τέσσερις θεμελιώδεις κοσμικές αρχές από τις οποίες δημιουργήθηκε η ύλη.
Το αστρικό φως έχει την ιδιότητα να καταγράφει ότι συμβαίνει στο Σύμπαν. Για αυτό και οι αληθινά διορατικοί μπορουν να "διαβάσουν" σε ένα αντικείμενο ακόμα και το πεπρωμένο του προσώπου που το είχε στην κατοχή του ή το χρησιμοποιούσε.
Το αστρικό φως εκτείνεται μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος."
Επίσης στο συγκεκριμένο άρθρο διαχωρίζονται έννοιες με αδιευκρίνιστα σύνορα σε πολλά άρθρα που διαπραγματεύονται το ίδιο πολυσυζητημένο θέμα : η σαφής οριοθέτηση της διαφοράς της διόρασης από την ενόραση και την τηλεπάθεια νομίζω πως είναι εξαιρετική.
Και "επί του πρακτέου" :
Τηλεπάθεια: Η τηλεπάθεια είναι συχνά εξαιρετικά ανεπτυγμένη στα παιδιά. Οι γονείς με παρατηρητικότητα μπορούν να έχουν μεγάλες εκπλήξεις.
Ας πω ένα παράδειγμα : πρίν από καιρό πήρα την κόρη μου να πάμε μαζί στο σούπερ μάρκετ. Ήθελα να αγοράσω ένα καινούργιο τηγάνι, και σε όλη τη διαδρομή σκεφτόμουν το τηγάνι ΚΑΙ ΜΌΝΟ (να το πάρω, να μην το πάρω, πάλι θα γκρινιάζει ο άντρας μου τι τα θέλω τόσα τηγάνια αφού δεν τηγανίζω πάρα μόνο αυγά!!). Όταν παρκάραμε το παιδί με κοίταξε "υποτιμητικά" και ρώτησε "καλά, για ένα τηγάνι κάνεις έτσι;;"
Εννοείται πως τέτοια επεισόδια συμβαίνουν συχνά στο σπίτι μας, και συνέβαιναν συχνότερα όταν τα παιδιά ήταν πιο μικρά και η προσοχή τους ήταν περισσότερο στραμένη σε μας.
Η τηλεπάθεια συνήθως εμφανίζεται ανάμεσα σε ανθρώπους με στενό ψυχικό σύνδεσμό. Και (αρνητική) προέκταση της είναι η συνειδητή ψυχική επίθεση.
Παρότι δεν μου αρέσει να μιλάω με γενικολογίες για αόριστες κρατικές απειλές και συνομωσίες θεωρώ ότι όσοι έχουν ιδιαίτερα τηλεπαθητικά χαρίσματα δεν χρειάζεται να τα διαλαλούν. Πιστεύω πως είναι η πιο περιζήτητη ειδικότητα για "ειδικές μυστικές Υπηρεσίες" κρατών όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία.
Ελληνική Βιβλιογράφια : εκδόσεις Διόπτρα Βεριτσάγκιν (ειδικός αξιωματούχος του της πρώην ΕΣΣΔ), βιβλίο Θωρακίστε την υγεία σας, διαβάστε τι λέει ο κυριούλης στον πρόλογο :
....το 1982 με επισκέφτηκε στο γραφείο μου, στο κτίριο διοίκησης του ερευνητικού συμπλέγματος μιας από τις στρατιωτικές εγκαταστάσεις κοντά στο Αικατερινμπουργ ο υπεραισθητικός Πιοτρ Κελντοροβσκι. Εκείνη την εποχή είχε το βαθμό του συνταγματάρχη...βάλθηκε να ανακαλύψει αν θα είχα αντίρρηση να αφήσω το πρόγραμμα με το οποίο ασχολείτο η ομάδα μου....
....Σήμερα είναι πολύ πιο εύκολο να μιλήσουμε για αυτό το σύστημα από ότι τα χρόνια εκείνα. Ακόμα και τώρα όμως νιώθω μια αδιόρατη ανησυχία αποτυπώνοντας στο χαρτί τις λέξεις "ψυχοτρονικό όπλο".
Αυτό ήταν το αντικείμενο έρευνας της ομάδας μου. Στα μάτια των συντηριτικών στρατιωτικών φάνταζε λίγο φαιδρό, γιαυτό και δεν λαμβάνονταν όλα τα αυστηρά μέτρα ασφάλειας, όπως ρητά όριζε ο νόμος.
Αντίθετα μια άλλη ομάδα εργαζόταν σε ένα ανάλογο πρόγραμμα στη Μόσχα κάτω από απόλυτη μυστικοτητα και για αυτό δεν γνωρίζω τις λεπτομέριες.
Τι είναι όμως ψυχοτρονικό όπλο, το σχέδιο ΣΣ0709 "Φιλία" που επίσημα διακόπηκε; Η ουσία του βρίσκεται στο εξής : η σκόπιμα κατευθυνόμενη ενέργεια ενός υπεραισθητικού ανθρώπου (ή μιας ομάδας ατόμων) μπορεί να προκαλέσει αλλαγές στη συνείδηση ενός άλλου ανθρώπου (ή μιας ομάδας). Για παράδειγμα : αν σε έναν δικτάτορα που βρίσκεται σε συνομιλίες με ηγέτη γειτονικού κράτους, εμφανισθεί ξαφνικά επίμονος πονοκέφαλος ή ζάλη το πιθανότερο είναι να μην ολοκληρωθούν οι συνομιλίες. Αν ο ίδιος αυτός δικτάτορας νιώσει επιθετικότητα ή προσβεβλημένος από τον συνομιλητή του, τότε το αποτέλεσμα των συνομιλιών θα είναι ακριβώς το αντίθετο από το επιθυμητό....αν σε μια κρίσιμη για τη χώρα στιγμή ο επικεφαλής είναι αναποφάσιστος και η αντιπολίτευση δεν διακρίνεται για την αποτελεσματικότητα της τότε η εξουσία θα πάει σε χέρια τρίτων (Παναγία μου!!!!)
Εκτός απο αυτές τις περιπτώσεις, η συντονισμένη επίδραση μιας ομάδας υπεραισθητικών-ενεργειακών ατόμων μπορεί να προκαλέσει, ας πούμε, καρδιακή προσβολή σε έναν γηρασμένο ηγέτη ή να οδηγήσει στην ανάπτυξη καρκίνου σε ένα νεότερο άνθρωπο....Όσο για πράγματα απλα όπως η δημιουργία αναστάτωσης και κλίματος μίσους στην οικογένεια ενός κρατικού παράγοντα είναι περιττό να κουβεντιάσουμε καν.
Εργαστήρια που ασχολούνται με ψυχοτρονικά προγράμματα υπάρχουν σε κάθε κράτος και είναι αναπόσπαστο τμήμα του τομέα κατασκοπίας.....
Γράφει και άλλα ο κύριος Βεριτσάγκιν, επι του παρόντος όμως νομιζω τεκμηριώθηκα...
:unsure:Καλημερα σε ολους τελεια τα αρθρα σας αλλα εχω μια απορια αυτο το χαρισμα φενεται στον γενεθλιο χαρτη υποθετο οτι οι πλανητες που θα συμμετεχουν ειναι ο Πλουτωνας, η Σεληνη και ο Ερμης , ισως σε τριγωνο και οι οικοι ειναι 1ος , 5ος , 9ος :love: σωστο η λαθος :love: ειδου η απορια
Moυ εχει σπασει τα νευρα βρε παιδια ενα ονειρο τελευταια..:wacko:Την πρωτη φορα εβλεπα ενα αεροπλανο να πεφτει ουσα στο εδαφος και τις αλλες δυο φορες ειμαι σε ενα αεροπλανο και καθως αυτο πεταει μας προσπερναει με μεγαλυτερη ταχυτητα ενα αλλο με αποτελεσμα να εχουμε εντονες αναταραξεις ..το αεροπλανο που μας προσπερασε...επεσε στο εδαφος και εξεραγη...μην σας φανει αστειο ..αλλα και τις τρεις φορες το αεροπλανο ειναι της ιδιας αεροπορικης εταιριας...Τι καταλαβαινετε εσεις???:weird:
Ότι είσαι σε λάθος θέμα!!!:embarrest
Δεν είναι εύκολο να μην σοκαριστείς όταν διαπιστώνεις ότι έχεις ικανότητες που δεν μπορούν να εξηγηθούν με τη λογική. Εκτός από όνειρα που επαληθεύονταν, είχα αναπτύξει μια ικανότητα να προβλέπω πράγματα που θα ακολουθούσαν. Όταν αυτό αφορά ασθένειες, το θεωρείς καλό και χρήσιμο και το αποδέχεσαι. Όταν όμως προέβλεψα το θάνατο αγαπημένου προσώπου, ξύπνια την ώρα που της μιλούσα, πράγμα που επαληθεύτηκε μερικές μέρες αργότερα το σοκ που υπέστην ήταν σοβαρό. Όχι μόνο από το θάνατο, αλλά και από το ότι θα μπορούσα να προλάβω το ατύχημα αν είχα λάβει και γω η ίδια στα σοβαρά την πρόβλεψή μου. Έκτοτε, από το φόβο μου, αποδυνάμωσα αυτή μου τη δυνατότητα και μόνο μέσω των ονείρων λαμβάνω προειδοποιητικά σημάδια για αυτά που θα ακολουθήσουν..
Κατ' αρχήν, συγχαρητήρια για το άρθρο!
Κι εμένα μου έχουν κατά καιρούς συμβεί παρόμοια φαινόμενα, αλλά τις περισσότερες φορές δεν δίνω την δέουσα ίσως σημασία και, νομίζοντας πως δεν είναι κάτι σημαντικό, το προσπερνάω... Έλα όμως που αργότερα γίνεται πραγματικότητα και μένω με το στόμα ανοιχτό...
Ένα παράδειγμα μόνο να αναφέρω ότι κάθε φορά που βλέπω στο όνειρό μου ότι πέφτω στο νερό ή κάνω μπάνιο στη θάλασσα, αρρωσταίνω.
Επίσης, σχετικά με το άρθρο και την αρνητική διόραση, έχω παρατηρήσει (δεν ξέρω βέβαια αν πρόκειται για το παρόμοιο φαινόμενο ή είναι κάτι άλλο ίσως ασήμαντο) ότι πολλές φορές κάνω πράγματα που δεν θέλω... Σαν κάτι να με σπρώχνει να το κάνω παρά τη θέλησή μου και, παρόλο που θέλω να αντισταθώ και παρόλο που έχω το προαίσθημα ότι θα γίνει αυτό που φοβάμαι, δεν μπορώ να το αποφύγω...! Και στο τέλος αναρωτιέμαι γιατί μπορεί να έχει γίνει, αλλά δεν μπορώ να βγάλω άκρη...:eek:
Βέβαια το συγκεκριμένο φαινόμενο ίσως πάλι λέω να μήν σημαίνει κάτι - ή ίσως πάλι να έχει σχέση με το ότι έχουμε τη δύναμη πολλές φορές με το μυαλό μας να ελκύουμε κάποια πράγματα και να τα κάνουμε να συμβαίνουν - ή μήπως μπορεί αυτό να σχετίζεται και με το φαινόμενο της πεταλούδας... Δεν ξέρω. Πείτε μου κι εσείς τη γνώμη σας... Νομίζεται πως είναι αποφεύξιμο? (εννοώ το να βιώσεις ακούσιες καταστάσεις)
Πολλές φορές νιώθω ότι κάτι θα συμβεί και συμβαίνει αυτό το ίδιο... Κι αυτά που βλέπω στα όνειρα πραγματοποιούνται, αλλά στα όνειρα δεν βλέπω καθαρά τις εικόνες, όπως άλλοι, αλλά όλα εμφανίζονται με συμβολικό τρόπο. Εκτός αυτών, αρκετές φορές μου έχει τύχει να συμβεί κάτι και να νιώθω σαν να το έχω ξαναζήσει αυτούσιο το γεγονός.
Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω αν κανείς γνωρίζει τους τρόπους με τους οποίους μια τέτοια ενορατική και διαισθητική ματιά μπορεί να επιτευχθεί και να εξελιχθεί (εννοώ πέρα από την ασκητική ζωή και τα σχετικά που αναφέρονται και στο άρθρο).
Ευχαριστώ για την όποια βοήθεια!:embarrest
Τα όνειρα είναι πιο πολύπλοκοι μηχανισμοί, τρόποι να μας μιλήσει το υποσυνειδητο μας μέσα από συμβολισμούς. Να μας προετοιμάσει και να μας προειδοποιησει. Το θεωρώ δλδ πιο "εμμεση" επικοινωνια με τον Αστρικο Κόσμο.
Τώρα όσον αφορά την ακούσια συμμετοχη σε γεγονότα θα έλεγα ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Και πώς κολλάει αυτό...
Όταν λαμβάνει χώρα κάποιο συμβάν, βασει θεωριών αυτό έχει ήδη συμβεί σε παράλληλο σύμπαν (αλλη μεγάλη θεωρία) οποτε υποσυνειδητα ξέρουμε ήδη το ρόλο που πρέπει να παίξουμε. Η ύπαρξη μας λοιπον έστω και αν η λογική μας αντιτίθεται, μας οδηγεί στο κατάλληλο σημείο. Εκεί πιστεύω κολλάει και το "ουδεν κακον αμιγές καλου", γιατί ακόμα και αν βγούμε χαμένοι από ένα συμβάν το οποίο δεν μπορέσαμε να αποφύγουμε, πήραμε κάτι. Στην χειρότερη απλά ενα μάθημα, στην καλύτερη μια μεγαλύτερη ευκαιρία ζωής.
Βέβαια πολλές φορες δεν μπορούμε να αποφύγουμε κάτι γιατί απλά υποκύπτουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε στα ενστικτα μας.
Ελπίζω να τα έγραψα κάπως κατανοητά όσα σκεφτομαι!
[QUOTE=annakriari;83037]Κατ' αρχήν, συγχαρητήρια για το άρθρο!
Τέλος, θα ήθελα να ρωτήσω αν κανείς γνωρίζει τους τρόπους με τους οποίους μια τέτοια ενορατική και διαισθητική ματιά μπορεί να επιτευχθεί και να εξελιχθεί (εννοώ πέρα από την ασκητική ζωή και τα σχετικά που αναφέρονται και στο άρθρο).
Ευχαριστώ για την όποια βοήθεια!:embarrest[/QUOTE]
To βιβλίο της Ντέη (αμερικανίδα διαισθητική σύμβουλος) που κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Εσοπτρον Αναπτύξτε την διαίσθηση σας...και ότι άλλο από την ίδια συγγραφέα. Αν βρεις κανένα καλό σεμινάριο στο θέμα γίνεται πρακτική εξάσκηση
Καλή μουQuote:
Originally Posted by vana4
συχώρεσέ με που επανέρχομαι σε μια τόσο δυσάρεστη εμπειρία για σένα
όμως αναρωτιέμαι πως θα μπορούσες να σταματήσεις ένα ατύχημα??
είχες διαισθανθεί ημερομηνία, ώρα, σημείο του ατυχήματος???
αν η διαίσθησή σου δεν ήταν εντελώς ακριβής τι μπορούσες να κάνεις? ...να απαγορεύσεις στο αγαπημένο σου πρόσωπο να μπαίνει σε αυτοκίνητο....?
Το κυριώτερο πρόβλημα των ανθρώπων με διαίσθηση είναι οι απερίγραπτες απαιτήσεις που έχουν από τον εαυτό τους στην συνέχεια.
Θα ήθελα να εξετάσεις την πιθανότητα η Διαίσθησή σου απλά να σε προετοίμαζε (εσένα και κανέναν άλλο) για την επικείμενη απώλεια....
Είναι απολύτως κατανοητά. Μην ανησυχείς! Σ΄ευχαριστώ...Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Αλλά, όσον αφορά το τελευταίο που γράφεις, δεν εννοώ ότι κάνεις κάτι που δεν θέλεις υποκύπτοντας στα ένστικτά σου... Σίγουρα υπάρχει και αυτό. Εγώ εννοώ ότι, ενώ ξέρεις ότι δεν είναι σωστό κάτι, δεν θέλεις να το κάνεις και έχεις και κακό προαίσθημα για το τί θα ακολουθήσει κι όμως πέφτεις στην παγίδα χωρίς τη θέλησή σου... Αυτό απλά σαν διευκρίνιση.:embarrest
Xm οπότε καταλήγω στην άποψη σχετικά με τετελεσμένο συμβαν στο οποίο σε παροντα χρόνο δεν μπορείς να αντισταθείς και παίζεις εναν ρόλο, θέλοντας ή μη.:embarrestQuote:
Originally Posted by annakriari
[QUOTE/] Καλή μου
συχώρεσέ με που επανέρχομαι σε μια τόσο δυσάρεστη εμπειρία για σένα
όμως αναρωτιέμαι πως θα μπορούσες να σταματήσεις ένα ατύχημα??
είχες διαισθανθεί ημερομηνία, ώρα, σημείο του ατυχήματος???
αν η διαίσθησή σου δεν ήταν εντελώς ακριβής τι μπορούσες να κάνεις? ...να απαγορεύσεις στο αγαπημένο σου πρόσωπο να μπαίνει σε αυτοκίνητο....?
Το κυριώτερο πρόβλημα των ανθρώπων με διαίσθηση είναι οι απερίγραπτες απαιτήσεις που έχουν από τον εαυτό τους στην συνέχεια.
Θα ήθελα να εξετάσεις την πιθανότητα η Διαίσθησή σου απλά να σε προετοίμαζε (εσένα και κανέναν άλλο) για την επικείμενη απώλεια....[/QUOTE]
Πολύ σωστά μιλάς και γω την ίδια γνώμη έχω, όμως όταν έχεις μία σημαντική απώλεια, δεν μπορείς να επιβάλλεις στον εαυτό σου τη λογική σκέψη- τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Και το ότι ξέρεις ότι έχεις κάποιες παραπάνω δυνατότητες και δεν τις εκμεταλλεύτηκες σωστά, δεν παύει να σου δημιουργεί ενοχές αλλά και ευθύνες. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς σωστά μια τέτοια γνώση.
Μετά από αυτό το περιστατικό, κάποιους μήνες, είδα στον ύπνο μου ότι ένας φίλος μου πέθανε. Τα όνειρά μου βγαίνουν μέσα σε 3 μέρες. Παράτησα τις εξετάσεις μου, και έτρεχα θυμάμαι μία μέρα ολόκληρη να τον βρώ να τον ειδοποιήσω να προσέχει- δεν είχαμε και κινητά τότε. Δεν του το είπα ποτέ, γιατί πληροφορήθηκα κάτι που είχε πει εναντίον μου. Έτσι, 'πέθανε' για μένα.. Εγω, εκτός από ένα φίλο, είχα χάσει τις εξετάσεις μου, και κυρίως, το γεγονός ότι έψαχνα κάποιον να τον ειδοποιήσω για κάτι που είδα στον ύπνο μου, ' ενοχλούσε' τρομερά τη λογική μου και την εικόνα που έχω εγώ πρώτα από όλους για τον εαυτό μου σαν ισορροπημένο άτομο...
Μακροπρόθεσμα πάντως -για να λέμε και τα θετικά- αυτή η ικανότητα αποτέλεσε τη βάση για πιο αισιόδοξη οπτική της πραγματικότητας, αφού νοιώθω την ασφάλεια, ότι αν είναι να συμβεί κάτι άσχημο, θα το καταλάβω από πριν...
Tώρα μ' αυτά που λέτε μου θυμίσατε μια ταινία που είχα δει:
'Το φαινόμενο της πεταλούδας'!!!
Με τη διαφορά ότι εκεί ήταν για παρελθοντικά γεγονότα ενώ εδώ μιλάμε για μελλοντικά!
Τελικά τα πράγματα είναι και απλά αλλά και πολύπλοκα!
Όταν μιλάμε για τη δύναμη του ανθρώπινου μυαλού, λογικό να είναι και πολύπλοκα και απλά τα πράγματα!Quote:
Originally Posted by zoze
Πολύ σωστά μιλάς και γω την ίδια γνώμη έχω, όμως όταν έχεις μία σημαντική απώλεια, δεν μπορείς να επιβάλλεις στον εαυτό σου τη λογική σκέψη- τουλάχιστον τον πρώτο καιρό. Και το ότι ξέρεις ότι έχεις κάποιες παραπάνω δυνατότητες και δεν τις εκμεταλλεύτηκες σωστά, δεν παύει να σου δημιουργεί ενοχές αλλά και ευθύνες. Είναι δύσκολο να διαχειριστείς σωστά μια τέτοια γνώση.
Δεν έχεις ευθύνες!
Δε γνώριζες ακριβείς συνθήκες, άρα δε μπορούσες να δράσεις!
Η γνώση που διαχειρίζεσαι ανήκει στο χώρο του ασυνειδήτου, εφόσον δεν είναι ακριβής και δεν μπορείς να ενεργήσεις με βάση.
Μετά από αυτό το περιστατικό, κάποιους μήνες, είδα στον ύπνο μου ότι ένας φίλος μου πέθανε. Τα όνειρά μου βγαίνουν μέσα σε 3 μέρες. Παράτησα τις εξετάσεις μου, και έτρεχα θυμάμαι μία μέρα ολόκληρη να τον βρώ να τον ειδοποιήσω να προσέχει- δεν είχαμε και κινητά τότε. Δεν του το είπα ποτέ, γιατί πληροφορήθηκα κάτι που είχε πει εναντίον μου. Έτσι, 'πέθανε' για μένα.. Εγω, εκτός από ένα φίλο, είχα χάσει τις εξετάσεις μου, και κυρίως, το γεγονός ότι έψαχνα κάποιον να τον ειδοποιήσω για κάτι που είδα στον ύπνο μου, ' ενοχλούσε' τρομερά τη λογική μου και την εικόνα που έχω εγώ πρώτα από όλους για τον εαυτό μου σαν ισορροπημένο άτομο...
Η γλώσσα των ονείρων είναι συμβολική (συνήθως!) Βιβλιογραφία η Ξεχασμένη Γλώσσα του Έριχ Φρομ και ο Γιουγκ για την προσέγγιση που κάνει στον Φρόυντ, που είναι ο πρώτος που ασχολήθηκε με τα όνειρα και θεμελίωσε την ψυχολογία.
Επειδή είμαι και εγω διαισθητική αν δω κάποιον κίνδυνο Δεν ενημερώνω τον ενδιαφερόμενο, (ακόμα κι αν δεν έχει πει τίποτα εναντίον μου ...:bigsmile:) ...απλά μένω όσο γίνεται κοντά του και παρακολουθώ την κατάσταση, τίποτε περισσότερο!!
Μακροπρόθεσμα πάντως -για να λέμε και τα θετικά- αυτή η ικανότητα αποτέλεσε τη βάση για πιο αισιόδοξη οπτική της πραγματικότητας, αφού νοιώθω την ασφάλεια, ότι αν είναι να συμβεί κάτι άσχημο, θα το καταλάβω από πριν...[/QUOTE]
Ακριβώς!!
Μια αίσθηση κινδύνου που σου ζητά να απομακρυνθείς από ένα μέρος ας πούμε.
Εγώ χρησιμοποιώ την διαίσθηση όταν χάνω τα παιδιά ή το σκύλο μου!!
Αν νοιώσω κάτι, πρέπει να κάνω γρήγορα!!
Αν παροτι η κάτασταση δείχνει πρόβλημα εγώ δεν νοιώσω κάτι, ο σκύλος μου είναι ασφαλής και θα επιστρέψει.
Όταν η γάτα μου πέθανε ο άντρας μου προσπαθούσε να με πείσει ότι έφυγε....:cry::cry:παρότι μου αποκάλυψε μετά απο 3 μήνες ότι εκείνος την μάζεψε εγώ το ήξερα αμέσως ...παρόλο που την έψαχνα βγαίνοντας τη νύχτα και φωναζοντας την για αρκετές μέρες μετά...
Πάντως (για να το διασκεδάσουμε λίγο το θέμα) με μητέρα Παρθένο και κατα φαντασίαν ασθενή, αν δεν είχα προαίσθημα, θα έπρεπε να κατοικοεδρεύω στα νοσοκομεία :)).
Α! Και εννοείται ότι πλέον δεν ενημερώνω κανέναν (το τρέξιμο που έκανα εκείνη την ημέρα με.. συνέτισε:)) Απλά λέω ένα να προσέχεις με νόημα, και όποιος με λαμβάνει υπόψη του, καλό δικό του κάνει. Καλημέρα :)
Αν θυμάμαι καλά την υπόθεση της ταινίας έδειχνε το ασαφές των προβλέψεων και ότι εύκολα ένας άνθρωπος μπορεί να τρελλαθεί αν μπει στη διαδικασία της ακριβους πρόβλεψης.Quote:
Originally Posted by zoze
Προσωπικά δεν κινδύνεψα, παρότι διαίσθηση και προειδοποιητικά όνειρα έχω από την παιδική μου περίπου ηλικία, γιατί φρόντισα να "κρατηθώ" απο θεωρητικές προσεγγίσεις της ψυχολογίας όπως αυτή του Συλλογικού Ασυνείδητου, της Μεταφυσικής (που τη θεωρώ την μελλοντική φυσική). Και εξάλλου θεωρώ φυσικό ότι συμβαίνει όχι ότι εξηγείται απο την επιστήμη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που εντρυφούν στη Φυσική από Θεωρία της Σχετικότητας και πέρα είναι συνήθως εξαιρετικά δεκτικοί στα μυστήρια του χωροχρόνου, τη διαίσθηση και τα παράλληλα σύμπαντα...Εγώ πάλι την Θεωρία της Απροσδιοριστίας και τον Σρέντικερ (πως τον έλεγαν ακριβώς αυτόν;) και την περίφημη "γάτα" ούτε να τ' ακούω δεν θέλω....καλά έβαλε τη γάτα σε τέτοιο βασανιστήριο? Ειλικρινά δε θέλω να τον ακούω...δεν έμαθα ποτέ αν ήταν μια θεωρητική σύλληψη, ελπίζω πως ναι!, και δεν την πλήρωσε καμια γάτα!! σε παρουσίαση της θεωρίας σε συνέδριο με επιστήμονες....
Η αρχαία ελληνική σκέψη εξηγούσε περίπου τα πάντα καθισμένη ήσυχα απέναντι σε ένα ποτάμι που κυλούσε. Αναφέρομαι στη ρύση του Ηράκλειτου "τα πάντα ρει" και στην λιγότερο γνωστή "Δεν μπορείς να διαβείς δυο φορές το ίδιο ποτάμι".
Για τη διαίσθηση και για πολλά άλλα, έχω πάντα ύποψη μου το απόσπασμα απο τον Ηράκλειτο που χρησιμοποιώ σαν Υπογραφή...
Μου δίνει την ευκαιρία να δικαιολογήσω την επιθυμία μου να βιώσω ένα φαινόμενο, σε όσο περισσότερες μορφές γίνεται, που είναι μεγαλύτερη απο την επιθυμία μου να το εξηγήσω πλήρως και με επιστημονικότητα..:embarrest
Nα ρωτήσω κάτι εγω?
Μήπως γενικά υπάρχει στη συζητηση μια σύγχυση διόρασης και διαίσθησης?
Το 1990, η αδερφή του φίλου μου και μετέπειτα άντρα μου παντρευόταν στην Θεσ/νίκη. Του λέω τότε λοιπόν, μην πας με το αυτοκίνητο γιατί στον γυρισμό θα τρακάρεις. Τσαντίστηκε, με είπε γρουσούζα και τελικά πήγε με το αυτοκίνητο παρά την επιμονή μου. Κατά την διάρκεια της επιστροφής του (τότε δεν υπήρχαν κινητά), προσπαθούσα να βγω από το σώμα μου γιατί ήλπιζα οτι θα μπορούσα έτσι να του πω να κάνει στην άκρη και να ξεκουραστεί (φυσικά δεν ήταν κάτι που κατάφερα). Αργότερα, μου τηλεφώνησε από το νοσοκομείο και μου είπε ότι είχε άγιο γιατί το αμάξι καταστράφηκε ολοσχερώς από το ατύχημα και σώθηκε από θαύμα.Quote:
Originally Posted by toniats
Να σημειώσω και κάτι άσχετο: Επειδή δεν ζηλεύω ΠΟΤΕ την τύχη των άλλων, και γενικά δεν είμαι κακιά, όποτε κάποιος με έχει αδικήσει και το τονίζω το αδικήσει ή με πληγώσει, αυτό το άτομο κάτι παθαίνει. Όχι απαραίτητα κάτι σωματικό, αλλά σίγουρα θα την πληρώσει με κάτι που θα πονέσει. Το βρίσκει δηλαδή μπροστά του. Αυτό αποκλειστικά και μόνο όποτε δεν τσαντιστώ αλλά στενοχωρηθώ για τον τρόπο που μου φέρθηκαν. Αν τσαντιστώ και τα "χώσω" δεν συμβαίνει τίποτα.
Εδώ και καιρό αναρωτιέμαι για αυτή την παρατήρηση.Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Η διαίσθηση είναι μια ανθρώπινη δυνατότητα. Συνήθως χρησιμοποιούμε τον όρο για να περιγράψουμε το «αισθάνομαι κάτι που θα συμβεί», κάποιες φορές εξαιρετικά προσδιορισμένο και άλλες λιγότερο.
Επίσης χρησιμοποιούμε τον όρο για να περιγράψουμε ένα φαινόμενο διακοής ή διόρασης.
Προσωπικά δεν το αντιλαμβάνομαι ως τερατώδες λάθος ή σύγχυση.
Πιστεύω πως η έκτη αίσθηση υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους. Ανάλογα με τις πεποιθήσεις και τον ψυχισμό τους την καλλιεργούν ή όχι, πολλοί μάλιστα αρνούνται να την αντιληφθούν.
Και όμως οι περισσότεροι άνθρωποι είναι τουλάχιστον υποψιασμένοι όταν κάτι, η υγεία τους για παράδειγμα, δεν πάει καλά….συνήθως αρκετά πριν το πρόβλημα δώσει συμπτώματα.
Η διαίσθηση μπορεί να εμφανιστεί σαν διόραση ή διακοή, είναι μορφές διαίσθησης.
Διόραση είναι μια εικόνα σαν φωτογραφία που καρφώνεται στο μυαλό μας. Ή ένα μικρό φιλμάκι που δείχνει ένα γεγονός. Συνήθως έρχεται στο μυαλό μας ξαφνικά, είναι κάποιος ήρεμος, μισοκοιμισμένος ίσως και βλέπει μια «σκηνή» (όχι όνειρο) ότι το παιδί του πέφτει από το ποδήλατο.
Για να είμαι ειλικρινής δίνω περισσότερη σημασία στην διακοή.
Μια εικόνα την ερμηνεύεις όπως θέλεις, η υποκειμενικότητα είναι δεδομένη. Ένα φαινόμενο διακοής όμως είναι δύσκολο να ερμηνευτεί υποκειμενικά. Πόση υποκειμενικότητα υπάρχει σε αυτό που άκουσες;
Θα δώσω δύο προσωπικά μου παραδείγματα διακοής.
Στο πρώτο, που συνέβη πριν από είκοσι και χρόνια, φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη, ξύπνησα ακούγοντας την αδελφή μου να με φωνάζει. Και μάλιστα περισσότερες από μια φορές. Η αδελφή μου ήταν φοιτήτρια στην Πάτρα.
Κοίταξα στον δρόμο, ήμουν σίγουρη πως την άκουσα άλλα δεν ήταν κανένας. Η φωνή της ήταν πεντακάθαρη.
Πέρασαν περίπου τριάντα λεπτά και ξανάκουσα τη φωνή της να λέει το όνομά μου. Μόνο που τώρα βρισκόταν στΆ αλήθεια στην άκρη του δρόμου.
Όπως μου εξήγησε στη συνέχεια, αποφάσισε να έρθει να με δει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά και τα άλλα τηλέφωνα ήταν είδος πολυτελείας για μας, τους φοιτητές της Θεσσαλονίκης. Η αδελφή μου δεν είχε ξανάρθει στην Θεσσαλονίκη. Ο ταξιτζής που την έφερε δεν ήξερε το δρόμο που έμενα και την άφησε κάπου τελείως άσχετα.
Κατάφερε και βρήκε την περιοχή που έμενα, θυμήθηκε την εκκλησία και το ταβερνάκι που της περιέγραφα, στάθηκε στην αρχή του δρόμου και απελπισμένη φώναξε το όνομά μου. Ούτε ή ίδια δεν το πίστευε πως με το που με φώναξε εμφανίστηκα. Κάτι που φυσικά δεν θα συνέβαινε αν δεν την είχα «ακούσει» μέσω της διακοής γιατί τότε πιθανότατα θα κοιμόμουν (ήταν πολύ πρωί) ή μπορεί να βρισκόμουν σε κάποιο εσωτερικό δωμάτιο του σπιτιου, ή ακόμα δεν θα έδινα σημασία στις φωνές που ακούγονταν από το δρόμο.
Η ώρα που άκουσα τη φωνή της πιθανόν να ήταν η στιγμή που κατέβηκε από το ταξί.
Το παραπάνω γεγονός μπορεί να εξεταστεί σαν φαινόμενο τηλεπάθειας, με δεδομένη τη σχέση πομπού-δέκτη ή σαν διακοή εξαιτίας του ήχου.
Πόση σημασία να δώσουμε στην κατηγοροποίηση;
Το σημαντικό είναι ότι τέτοια γεγονότα συμβαίνουν …και μάλλον για να μας διευκολύνουν.
Η δεύτερη περίπτωση που βίωσα το φαινόμενο της διακοής ήταν σε μια δύσκολη περίοδο για τα οικονομικά μου.
Βρισκόμουν σε ένα μεγάλο και γεμάτο κόσμο πρακτορείο προπό, στο κέντρο της Αθήνας, είχα παίξει κάμποσα λεφτά στο τζόκερ και παρακαλούσα το Θεό να κερδίσω όσο πιο πολλά εκατομμύρια γινόταν, αν θυμάμαι παρακάλαγα για καμιά διακοσαριά (εκατομμύρια δραχμές!!)
Μέσα στη φασαρία μια ολοκάθαρη και κοροϊδευτική φωνή μου δήλωσε: «όλα έτοιμα τα θέλεις!!»
Μεταξύ μας είχε δίκιο. Οι ανάγκες μου ήταν πλασματικές. Στην πραγματικότητα είχα αρκετά χρήματα να κάνω αυτά που ήθελα….απλά βαριόμουν να δουλέψω και δημιουργούσα φανταστικές ανάγκες προκειμένου να βρίσκω άλλοθι για την τεμπελιά μου.
Αν μπορούσα να μπερδέψω με κάποια άλλη διαδικασία την διαίσθηση αυτή θα ήταν η λογική. Σε ορισμένες περιπτώσεις (περίπτωση κινδύνου ας πούμε) η λογική διαδικασία είναι εξαιρετικά γρήγορη. Φτάνουμε σε κάποια συμπεράσματα που δεν τα αποδεχόμαστε εξαιτίας του ψυχισμού μας ή της απλής λογικής, που δεν είναι τόσο γρήγορη.
Πριν από χρόνια είδα ένα όνειρο, που ουσιαστικά μου αποκάλυπτε το θάνατο ενός εξαιρετικά οικείου μου προσώπου.
Δεν το θεωρώ διαίσθηση… ο λογικός νους ερμήνευσε για λογαριασμό μου όλες τις ενδείξεις που υπήρχαν, αυτές που εγώ αρνιόμουν να δω από φόβο, παρότι συνέβαιναν μπροστά στα μάτια μου….και μου υπόδειξε το συμπέρασμά του. Για να προετοιμαστώ για αυτά που έρχονταν.
Με παρόμοιο τρόπο αντιλαμβάνομαι τα ατυχήματα, όταν υπάρχει και η πιο μικρή και δυσδιάκριτη ένδειξη για αυτό που πρόκειται να συμβεί. Πχ ένα αμάξι που με προσπερνά πολύ γρήγορα ή απρόσεχτα. ¶λλες φορές όμως τα αντιλαμβάνομαι καθαρά από διαίσθηση….κανένα σημείο αναφοράς….
Στην μεταφυσική είναι δεδομένο, το τονίζω είναι δεδομένο ότι τίποτα, καμιά πράξη των άλλων δεν συμβαίνει εξαιτίας σου.Quote:
Originally Posted by Aries&Libra
Το άτομο παθαίνει ότι παθαίνει εξαιτίας της συμπεριφόρας και του χαρακτήρα του. Αν κάποιος σε έβρισε και μετά τράκαρε δεν βλέπω για ποιό λόγο συνδέεις τα δύο γεγονότα. Αν κάποιος σε διέβαλλε στο γράφειο και στη συνέχεια έπαθε το ίδιο, είναι πιθανό να συνέβει επειδή το προκάλεσε...
Σε κάθε περίπτωση η ευθύνη είναι δικιά του και θα 'θελα να σου τονίσω (χωρίς πλάκα αυτή τη φορά) να μη θεωρείς ότι διαθέτεις κάποια επιπλέον δύναμη επιβολής στο πεπρωμένο των άλλων για κανέναν λόγο....ούτε και εξαιτίας της καλοσύνης σου....η οποία είναι δεδομένο ότι δεν θέλει το κακό κανενός .....ούτε "καλού", ούτε "κακού":love::love:
δεν υπαρχει περιπτωση ομως, φιλεναδα, μεσω του τσακωμού να εκτονώνεται μία ενέργεια όχι της aries αλλα του αλλου κι ετσι να "αδειαζει" καποιο δυναμικό;
έχω σαν παραδειγμα την αστρολογια και τις οψεις αρη - πλουτωνα. πολυ συχνα ενας φοβερος καυγας ειναι "ωφελιμος" γιατι γλιτωνεις χειροτερα, πχ. ενα χοντρο ατυχημα...
Νομίζω ναι...! εγώ όμως όταν τσακώνομαι ενδιαφέρομαι για το δικό μου δυναμικό και μόνο.Quote:
Originally Posted by Βασίλης Παπαδολιάς
Αρη-Πλουτώνα σε σύνοδο έχω γενέθλιο...
Το πως συνδέεις τον καυγά με το ατύχημα θα με ενδιέφερε να μου το εξηγήσεις, αλλά σε κάποιο άλλο θέμα Βασίλη, διότι είμαστε ήδη "εκτός τόπου", χρόνου και κανονισμών....:bigsmile:
πολύ λακό το αθρο όπως και συνέχεια της συζήτησης
εγω παιδια δεν ξέρω αλλά πολλές φορές η διαισθηση με έχει γλυτώσει απο πολλές ασχημες καταστάσης
και ευχαριστω το συμπαν για αυτό
Παρεπιπτόντως κι εγώ έχω απόλυτο τρίγωνο ¶ρη (7ος)-Πλούτωνα (12ος)Quote:
Originally Posted by Βασίλης Παπαδολιάς
τελειο αρθρο!!!
μπραβο!
γεια σας. κατταρχην ενα πολυ ωραιο αθρθρο ακομα!! και ενδιαφερον μιασ και το χαρισμα αυτο το εχω και εγω και δεν ανησυχω για τπτ :cheesy: εινα ι πολυ ομορφο και συναρπαστικο να εχει καποιοσ αυτα τα χαρισματα εστω και αν ξερεις οτι καποιοσ θα πεθανει μετα απο λιγο. και το λεω αυτο γιατι το τελευταιο γεγονος ποθ ηταν αρνιτικο ( γιατι απο τηετικα συνεχομενα ...:cheesy: ) αρνιτικο ειναι οτι ειχα την διοραση να δω οτι ο ποιο αγαπητος και ο πιο αγνος ανθρωπος και συγγενης θα εφευγε απο την ζωη. καθομασταν ολοι μαζι στο τραπεζι και ειδα εικονες και μου ηρθαν ιδεες γιατι σκεψεις δεν λεγοντε οτι ο θειος μου θα πεθανει . και πως ημουν τοσο ηρεμη κ δεν τρομαξα δεν καταλαβενω, τελος παντων μετα απο λιγες ωρες ο θειος μου ο πολυαγαπημενος εφυγε στα χερια του πατερα μου και τα δικα μου.... ειχα παθει σοκ :amazed: και ταυτοχρονα ημουν τοσο ηρεμη. δεν μπορω να εξηγησω το ποτε το πως το γιατι ολα αυτα;;; Ηταν εντελως ξαφνικο γιατι ο ανθρωπος αυτος ηταν υγειης . εφυγε με ανακοπη :cry: να ειναι καλα εκει ποθ βρισκετε .