Η Αστρολογία στην παράδοση του Εσωτερισμού - Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟΥ

Παρατηρώντας τους εαυτούς τους και την φύση οι Μύστες του παρελθόντος έκαναν μια επιστήμη. Κάποιες από τις μεγάλες αλήθειες που μόνο η παρατήρηση της ζωής μπορεί να μας δώσει έφτασαν στην εποχή μας. Για να ξεχωρίσουμε μια μεγάλη αλήθεια αρκεί να την καταλάβουμε όταν την ακούσουμε, να την νοιώσουμε προσιτή και ευκολονόητη. Οι μεγάλες αλήθειες δεν μπερδεύουν το νου, δεν απαιτούν κόπο για να τις καταλάβει κάποιος, είναι σχεδον αυτονόητες.

Ο Ζωδιακός είναι ένα βιβλίο εξαιρετικού πλούτου και βάθους και σε αυτόν εμπεριέχονται τα μυστήρια της ζωής. Πρέπει όμως να μάθουμε να τον ξαναβρίσκουμε και να τον ερμηνεύουμε σε όλες τις εκδηλώσεις της ύπαρξης και στην καθημερινότητα. Τότε η αστρολογία μας δείχνει ένα δρόμο, ακολουθώντας τον βρίσκουμε νόημα στα γεγονότα της ζωής μας και σταματάμε να νοιώθουμε ανυπεράσπιστοι απέναντι στα χτυπήματα της μοίρας.

Το πρώτο βέβαιο βήμα προς την ουσιαστική γνώση που μας προσφέρει η μελέτη της αστρολογίας είναι πως δεν υφίσταται το "τυχαίο".
Κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή μας έχει λόγο ύπαρξης και αποσκοπεί στο να μας απομακρύνει από την άγνοια. Το ανθρώπινο ον πληρώνει, με τις ενσαρκώσεις του, ένα ακριβό τίμημα για να γίνει Κύριος της Σοφίας, και οι οντότητες του Αόρατου Κόσμου (Οντότητες που υπηρετούν το Φως ή το Σκοτάδι ανάλογα) είτε μας βοηθούν είτε μας ταλαιπωρούν, υπηρετούν όμως πάντα τον ίδιο σκοπό : την ολοκλήρωση μας σε όλα τα επίπεδα.

Ας επιτρέψουμε στην αστρολογία να μας δείξει μερικές από τις Μεγάλες Αλήθειες που η Επιστήμη της Μύησης πρόσφερε στην ανθρωπότητα :
Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση αναζητούν το Θεό. Όλα τα όντα χωρίς εξαίρεση έχουν την ανάγκη να ξαναγύρισουν στην Πηγή. Το καταλαβαίνουν με διαφορετικούς τρόπους αλλά στην πραγματικότητα όλα τα όντα αναζητούν το Θεό
Έχετε ανέβει ποτέ στη ρόδα του Λούνα-Πάρκ που στριφογυρίζει; Όταν ήμουν παιδί την έλεγαν "τηγάνι". Μιλάμε για μια στρογγυλή περιστρεφόμενη πλατφόρμα που τα παιδιά ανεβαίνουν πάνω της. Η πλατφόρμα αρχίζει και γυρίζει γρήγορα και σε λίγο αυτοί που βρίσκονται στην περιφέρεια παρασύρονται από την φυγόκεντρη δύναμη, τινάζονται και χοροπηδάνε, ενώ αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο μένουν ήρεμοι στη θέση τους.
Αυτή η απλή εικόνα μας δείχνει ότι όσο περισσότερο απομακρυνόμαστε απο το Κέντρο τόσο επιδρούν πάνω μας ακατάστατες και χαώδεις δυνάμεις. Σιγά-σιγά χάνεται η ισορροπία και η ειρήνη. Αντίθετα όταν πλησιάζεις προς το κέντρο η κίνηση είναι ήρεμη. Αν θέλετε να καταλάβετε την ανάγκη του ανθρώπου να επιστρέψει στην Πηγή, την αναζήτηση του Θεού, μελετήστε την λειτουργία της "φυγόκεντρης δύναμης" στην Φύσική.

Ο Ήλιος είναι το κέντρο του ηλιακού μας συστήματος και όλοι οι πλανήτες περιστρέφονται γύρω του με μια αρμονική κίνηση. Αυτή την αρμονική κίνηση των πλανητών γύρω από τον ήλιο πρέπει να την αποτυπώσουμε στην ζωή μας. Γιαυτο πρέπει να βρούμε μέσα μας το κέντρο, το Πνεύμα, το Θεό. Τότε όλα τα μόρια της υπαρξής μας μπαίνουν στο ρυθμό της Παγκόσμιας Ζωής. Νοιώθουμε πληρότητα. Η αναζήτηση του Θεού, σαν Κέντρου της Ύπαρξης δεν είναι πολυτέλεια ή ανοησία, όπως περνάει σαν μήνυμα στην εποχή μας, ακόμα και σε εκείνους που ασχολούνται με την μεταφυσική ή την αστρολογία. Είναι μια απολύτως φυσική διαδικασία, μια "κατασκευαστική" ρύθμιση του ανθρώπινου όντος. Μην την αποφεύγετε, καμιά διαφορά δεν έχει από την αναπνοή ή το σεξ.

Ζούμε βυθισμένοι μέσα σ' έναν ωκεανό ρευστών που ο Εσωτερισμός ονομάζει με διάφορα ονόματα, ας δεχτούμε την ονομασία "Αστρικό Φως". Το αστρικό φως είναι τόσο ευαίσθητο ώστε σε αυτό εγγράφονται όλα, η πιο ασήμαντη πράξη μας, η πιο ελαφριά συγκίνηση μας, η πιο φευγαλέα σκέψη μας. Είναι μια ύλη εξαιρετικής λεπτότητας που αναδίδουν όλα τα όντα, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα φυτά, οι πέτρες ακόμα και τα αστέρια.
Το ρευστό αυτό ο Ερμής ο Τρισμέγιστος το αποκάλεσε "Τέλεσμα". Σύμφωνα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο : "ο ήλιος (φωτιά) είναι ο πατέρας του, η σελήνη (νερό) είναι η μητέρα του, ο άνεμος (αέρας) το μετέφερε μέσα στην κοιλιά της γής που είναι η τροφός του". Εδώ γίνεται λόγος για τις τέσσερις θεμελιώδεις κοσμικές αρχές από τις οποίες δημιουργήθηκε η ύλη.

Το αστρικό φως έχει την ιδιότητα να καταγράφει ότι συμβαίνει στο Σύμπαν. Για αυτό και οι αληθινά διορατικοί μπορουν να "διαβάσουν" σε ένα αντικείμενο ακόμα και το πεπρωμένο του προσώπου που το είχε στην κατοχή του ή το χρησιμοποιούσε.

Το αστρικό φως εκτείνεται μέχρι τα πέρατα του σύμπαντος.

Ο Ζωδιακός Κύκλος παριστάνει συμβολικά το χώρο που ο Θεός οροθέτησε για να δημιουργήσει τον Κόσμο. Όλα όσα εισχωρούν στο χώρο του Ζωδιακού υπόκεινται στους νόμους της ύλης. Και ο θεμελιώδης νόμος της ύλης είναι η ύπαρξη του χωροχρόνου. Η διαφορά μιας ενσαρκωμένης οντότητας (ένος ανθρώπου δηλαδή) και μιας μη ενσαρκωμένης οντότητας του αόρατου κόσμου είναι η δέσμευση της πρώτης από το χωροχρόνο. Φανταστείτε ότι τη στιγμή της ενσάρκωσης του ο άνθρωπος μπαίνει μέσα στον κύκλο του Ζωδιακού. Φανταστείτε ότι έλκεται από αυτόν και είναι αιχμάλωτός του, αιχμάλωτος του πεπρωμένου του.

΄Οπως λέει ο Αϊβανχωφ : "Τη στιγμή της γέννησης το αιθερικό σώμα του παιδιού, που είναι ακόμη μαλακό και παρθένο κερί, δέχεται τα αποτυπώματα των αστρικών επιδράσεων. Ύστερα, όταν το κερί κρυώσει δεν μπορεί πια ν' αλλάξει. Όταν το παιδί βγάλει την πρώτη του κραυγή ο Ουρανός βάζει τη σφραγίδα του στο αιθερικό του σώμα κα προσδιορίζει το ωροσκοπιό του μέσα στο οποίο είναι γραμμένο το πεπρωμένο του".

Εδώ είναι το σύνορο της Επιστήμης της Αστρολογίας. Πέρα από αυτό το σύνορο ξεκινούν τα ανεξερεύνητα, αλλά όχι εντελώς δύσβατα, εδάφη της Επιστήμης των Επιστημών, της Επιστήμης που υπηρετήθηκε από τα Ιερατεία της Αρχαιότητας και από ανθρώπους που μπόρεσαν να βρουν δρόμους και τρόπους να την μεταφέρουν ιστορικά (Αλχημεία, Μαγεία, Αστρολογία, Καμπαλά είναι μερικοί από αυτούς τους δρόμους). Σύμφωνα με την επιστήμη των Μυστών για να ελευθερωθεί ο άνθρωπος απο τους περιορισμούς που του επιβάλλουν τα άστρα χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια να επικοινωνήσει με το Θεό : έτσι ξεφεύγει από το Νόμο της Ανάγκης για να βρεθεί κάτω από το Νόμο της Χάρης. Η ελευθερία από το πεπρωμένο είναι η ελευθερία που επιθυμεί και επιδιώκει ο άνθρωπος. Μόνο που είναι το τελευταίο πράγμα που θα αποκτήσουμε, αυτό που θα μας βγάλει έξω από τον κύκλο των ενσαρκώσεων και των περιορισμών.

Κάθε άνθρωπος έχει μέσα στο ωροσκόπιό του έναν ειδικό σταυρό που σχηματίζεται από τον Ωροσκόπο (Ανερχόμενο) και τον Κατερχόμενο αφενός, και αφετέρου απο το Ζενίθ και το Ναδίρ. Ανάλογα με τα Ζώδια που βρίσκονται οι βραχίονες αυτού του σταυρού ο άνθρωπος συναντά στη ζωή του τα προβλήματα και τα θέματα που θα τον καθορίσουν.
Είναι στην κυριολεξία οι άξονες στους οποίους θα κινηθεί η ζωή του. Στον "σταυρό του πεπρωμένου" αναφερόταν ο Χριστός όταν έλεγε: "Αν θέλει να με ακολουθήσει κάποιος, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθήσει". Ο πραγματικός σταυρός μας είναι μέσα μας. Το ωροσκόπιο είναι η ένδειξη των προβλημάτων που πρέπει να λύσουμε στη ζωή μας. Πρέπει λοιπόν να πάρουμε το σταύρο μας και να τον σηκώσούμε. Με άλλα λόγια ν' αναλάβουμε τις ευθύνες που η ζωή μας έδωσε και να μη προσπαθούμε να αποφύγουμε τις δυσκολίες που υπάρχουν στην καθημερινότητα του καθενός μας.

Αυτός που προσπαθεί να ξεφύγει από το πρόβλημα θα συναντήσει ένα μεγαλύτερο. Είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να σταθεί απέναντι από τα προβλήματά του και να τα παλαίψει. Δε μπορεί να ξεφύγει αν δε λύσει το πρόβλημα με το οποίο ο αόρατος κόσμος θέλει να του δώσει μαθήματα.

Ο σταυρός του πεπρωμένου είναι το σύνολο των εμπειριών που πρέπει να ζήσει ο άνθρωπος για να πάρει τα μαθήματα που θα του επιτρέψουν να ξεφύγει από την κατώτερη φύση του. Αν ο σταυρός δεν ήταν αναγκαίος ο Χριστός θα είχε πει : "Αφήστε το σταυρό σας και ακολουθήστε με γιατί για να μπορέσετε να με ακολουθήσετε πρέπει να απαλλαχτείτε από όλα τα βάρη" . Αλλά ο Ιησούς είπε "Πάρε το σταυρό σου και ακολούθησέ" γιατί μόνο σηκώνοντας το σταυρό του ο άνθρωπος απελευθερώνεται.

Ο Ιησούς έλεγε "αν θέλει κανείς να με ακολουθήσει ας απαρνηθεί τον εαυτό του". Οι άνθρωποι που έρχονται κάτω από την επιρροή του άξονα Παρθένος-Ιχθύες, του έκτου και του δωδέκατου οίκου είναι εκείνοι που όπως ο Ιησούς θεραπεύουν ασθενείς (6ος οίκος), και που αποδέχονται τους εχθρούς, την απομόνωση και την σταύρωση για να σώσουν αυτούς που έρχονται (12ος οίκος)

Ο άξονας Δίδυμοι-Τοξότης δείχνει τη μελέτη και την διδασκαλία της πνευματικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας.


Λίγα λόγια για τους άξονες του σταυρού του πεπρωμένου

Ο πρώτος άξονας (Κριός-Ζυγός) και ο δεύτερος (Ταύρος-Σκορπιός) αφορούν τη συντροφικότητα.
Αφορά ανθρώπους που πρέπει να βιώσουν την ένωση της Αρσενικής Αρχής (¶ρης ο κυβερνήτης του Κριού και του Σκορπιού) με την Θηλυκή Αρχή (Αφροδίτη ο κυβερνήτης του Ζυγού και του Ταύρου). Στο ανώτερο επίπεδο η Αφροδίτη εκδηλώνεται σαν ανιδιοτελής αγάπη, καλοσύνη και ομορφιά. Ο ¶ρης σαν δύναμη που υποστηρίζει, ενισχύει και υπερασπίζεται το καλό και το δίκαιο.

Υποθέτοντας ότι έχετε υπόψη σας τις ουσιαστικές ιδιότητες των ζωδίων η σημασία του άξονα υποστηρίζει ότι αν ενεργεί κάποιος με το ζωδιό του ωροσκόπου ξυπνά το αντιθετό του (συνδιασμός ανερχόμενου-κατερχόμενου). Αν ενεργείτε με τον Ταύρο ξυπνάτε τον Σκορπιό, αν ενεργείτε με το Ζυγό ξυπνάτε τον Κριό.

Στον Ταύρο η Αφροδίτη εκδηλώνεται έντονα και βίαια, στην κατώτερη όψη της. Σπρώχνει τους ανθρώπους να αγαπιούνται με πρωτόγονο τρόπο, να αγγίζουν, να γεύονται, να αισθάνονται την αγάπη με υλικούς τρόπους. Ύστερα από λίγο καιρό εξαιτίας του άξονα μεταξύ των ζωδίων αισθάνονται τις επιδράσεις του ¶ρη στον Σκορπιό, διαμάχες, βία και καταστροφή. Το μάθημα του άξονα αυτού είναι πως αυτός που αναζητά την υλική, φιλήδονη αγάπη οδηγείται κατ' ανάγκη προς την σκληρότητα και τη βία. Αντίστροφα αν κάποιος βρίσκεται εκτεθειμένος στην κακή επίδραση του ¶ρη που τον ωθεί στη βία και τη σκληρότητα, στο να καταστρέφει κάθε καλή σκέψη ή συναίσθημα σε λίγο καιρό θα παρασυρθει στον αισθησιασμό και στα πάθη.

Ας χρησιμοποιήσουμε την εσωτερική παράδοση για να καταλάβουμε τη διαφορά ανάμεσα στους δύο άξονες.
Ο Αξονας Κριού-Ζυγού αφορά τη ζωή που έκαναν οι πρωτόπλαστοι στον παράδεισο. Ο Αδάμ και η Εύα ζούσαν στον Παράδεισο (βουδικό επίπεδο) που επηρεάζεται από τον Κριό και το Ζυγό. Η ζωή τους ήταν χαρούμενη και γαλήνια. Ο ¶ρης που κυβερνά τον Κριό τους έδινε ενέργεια. Ο Ζυγός στην ιδεατή του μορφή είναι ο αστερισμός της τέλειας ισορροπίας, όλες οι δυνάμεις μέσα τους ήταν σε αρμονία. Δεν γνώριζαν τις ταραχές που δημιουργούν οι δύο άλλοι αστερισμοί που συνδέονται με τους ίδιους πλανήτες : τον Ταύρο και τον Σκορπιό.

Ο Αδάμ και η Εύα που είχαν συνηθίσει να απορροφούν τις ευεργετικές δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης πλησίαζαν σιγά-σιγά τα επόμενα ζώδια. Η επιθυμία τους για γνώση τους ωθούσε προς το Σκορπιό που βρίσκεται μετά το Ζυγό και προς τον Ταύρο που βρίσκεται μετά τον Κριό. Θέλοντας να γνωρίσουν τα νέα στοιχεία και τις δυνάμεις τους μετακινήθηκαν, άφησαν την περιοχή της ισορροπίας και της ειρήνης για να περάσουν κάτω από την επιρροή του Ταύρου και του Σκορπιού. Οι δυνάμεις αυτών των ζωδίων άρχισαν να διαχύνονται επάνω τους. Δεν βρίσκονταν πια στο επίπεδο της τέλειας αρμονίας (βουδικό επίπεδο) αλλά εκεί που παράγονται τα συναισθήματα, η ένταση, οι αναταραχές και οι οδύνες (αστρικό επίπεδο).

Να λοιπον η σημάσια των λόγων του Θεού στον πρώτο άνθρωπο : "Τη μέρα που θα φας αυτό τον καρπό θα πεθάνεις". Αφήνοντας τον εαυτό τους να παρασυρθεί από τις κατώτερες δυνάμεις του ¶ρη και της Αφροδίτης ο Αδαμ και η Εύα πέθαναν στο βουδικό επίπεδο και έπεσαν στο αστρικό. Αυτό ονομάζουν "σε
Σε γενικές γραμμές ο δεύτερος άξονας σε ένα ωροσκόπιο (Ταύρος-Σκορπιός) αφορά τη δύναμη. Δύναμη συναισθημάτων και παθών (Ταύρος) και δύναμη πνευματικής διείσδυσης (Σκορπιος).


Ο τρίτος άξονας (Δίδυμοι-Τοξότης) είναι ο άξονας των σπουδών, συγκεκριμένων οι Δίδυμοι και αφηρημένης φιλοσοφικής σκέψης ο Τοξότης. Παραδοσιακά παράγει δασκάλους και εκπαιδευτές.

Ο τέταρτος άξονας (Καρκίνος-Αιγόκερος) αφορά τη θέση μέσα στην οικογένεια (Καρκίνος) και την κοινωνική καταξίωση και το επάγγελμα (Αιγόκερος).

Ο πέμπτος άξονας (Λέων-Υδροχόος) είναι αυτός της αγάπης : ο έρωτας και τα παιδιά (Λέων), η φιλία και οι πνευματικές συγγένειες (Υδροχόος).

Το ζώδιο του Λέοντα είναι το σπίτι του Ήλιου, της δημιουργικής φωτιάς. Ο Λέων είναι η κοσμική καρδιά που κινεί το αίμα, τη ζωή. Είναι η αγάπη και η δημιουργία των παιδιών. Στην άλλη άκρη του άξονα ο Υδροχόος κυβερνάται από τον Κρόνο που βασιλεύει στον χειμώνα (ο Κρόνος δεν είναι ο μόνος κυρίαρχος του Υδροχόου, υπάρχει και ο Ουρανός που κατέχει την σοφία και συμβολικά χύνει νερό για να ποτίσει την ανθρωπότητα). Οι δύο πόλοι του άξονα είναι λοιπόν η αγάπη και η σοφία, η ζέστη και το κρύο. Ο Υδροχόος είναι ο άνθρωπος, στο επίπεδο της σκέψης και της γνώσης.

Ο Ήλιος μας φέρνει τη ζωή, την αγάπη, ο Κρόνος μας φέρνει τη σοφία και ο Ουρανός μας επιτρέπει να δούμε την αλήθεια. Ο άξονας Υδροχόος-Λέοντας, που θα επιδρά του λοιπού στην ανθρωπότητα, αφού μπαίνουμε στην εποχή του Υδροχόου, απεικονίζει την καινούργια εποχή που οι άνθρωποι θα εργαστούν με την αγάπη του Ήλιου (Λέων) και την σοφία του Κρόνου (Υδροχόος) και θα ζήσουν μέσα στην αλήθεια που φέρνει ο Ουρανός.

Ο Ουρανός δεν ανακαλύφθηκε από τον Χέρσελ. Στις αρχαίες Μυήσεις ο Ουρανός παριστανόταν με τη μορφή ενός ματιού που πετούσε πάνω από τον ωκεανό, η αλήθεια που συνδέεται με τα μάτια.


Ο έκτος άξονας (Παρθένος-Ιχθύς) είναι ο άξονας της θυσίας. Η σκληρή δουλειά του πατέρα και της μητέρας για τα παιδιά τους, η αφοσίωση των νοσοκόμων για τους ασθενείς τους (Παρθένος) και η αυταπάρνηση και θυσία των αγίων και των Μυστών για τη σωτηρία των ψυχών (Ιχθύες).

--------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι πληροφορίες αυτού του άρθρου προέρχονται απο προφορική εσωτερική διδασκαλία στα ευρύτερα πλαίσια του εσωτερισμού της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας. Κάτα κύριο λόγο έχει χρησιμοποιηθεί η Διδασκαλία του Όμρααμ Μιχαήλ Αϊβανχωφ και του δασκάλου του Πέτερ Ντένωφ. Για την αντιγραφή Τόνια.

Πολύ ενδιαφέρουσα η προσέγγιση του άρθρου. Μήπως θα ήταν χρήσιμα κάποια εισαγωγικά στοιχεία της διδασκαλίας των δασκάλων που αναφέρονται; Είναι σημαντικό ο αναγνώστης να γνωρίζει πιστεύω ότι στον εσωτερισμό όπως και στη φιλοσοφία ή την επιστήμη υπάρχουν ρεύματα, ώστε να μπορεί να ξέρει την αφετηρια της κάθε άποψης. Κι ό,τι κάθε ρεύμα καμιά φορά χρησιμοποιεί αλλιώς την αστρολογική γλώσσα για να εξηγήσει τις διδασκαλίες του.

Από ό,τι καταλαβαίνω, πρόκειται για την αδελφότητα στην οποία αναφέρεται η Μπλαβάτσκι, χωρίς όμως να εννοεί κάποια συγκεκριμένη, με αποτέλεσμα να υπάρχουν διάφορες "σχολές" που υποστηρίζουν ότι την εκφράζουν (την Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα). Αλλά και πάλι, δεν είμαι σίγουρος.

Όντως υπάρχουν διάφορες σχολές ή ομάδες μεταφυσικής που θεωρούν ότι εκφράζουν τη Μεγάλη Λευκή Αδελφότητα για την οποία προτομίλησε η Μπλαβάσκι.
Θεωρώ τον "εσωτερισμό" σαν το πιο ολοκληρωμένο φιλοσοφικό σύστημα γιατί δίνει απαντήσεις, εκεί που τα συνηθη συστήματα αδυνατούν. ¶λλωστε και ο υλικός κόσμος είναι πολύ όμορφος κι ακολουθεί και Νόμους, προσωπικά το αποκλείω να είναι τυχαίος.
Η δημοσίευση ακολουθεί τη διδασκαλία της Μεγάλης Λευκής Αδελφότητας, όπως δίνεται από τον Αϊβανχοφ, μια απο τις παγκόσμια γνωστότερες σχολές εσωτερισμού.
Ας κάνω όμως τη διευκρίνηση πως είμαι μελετητής και όχι οπαδός. ΄
Φυσικά θα ξαναγράψω μια πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση του χώρου, αυτή τη φορά δεν είχα πρόθεση να παρουσιασω τον εσωτερισμό. Τό άρθρο αφορούσε κάτι που συχνά ξεχνιέται στην προσέγγιση ενός ωροσκοπίου : τη συνολική αποτίμηση του πεπρωμένου.

Ερώτηση πρώτη: Ένα μωρό που σκοτώνεται στην Παλαιστίνη πχ,πότε προλαβαίνει να πάρει τα μαθήματα που θα το βοηθήσουν να ξεφύγει απ την κατώτερη φύση του;

Ερώτηση δεύτερη: Σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που νομίζουν ότι είναι σοφοί και βρήκαν τη μεγάλη αλήθεια, που στο όνομα του πεπρωμένου τους ως απεσταλμένους του Θεού σκοτώνουν άλλους ,αθώους ανθρώπους που τους νομίζουν δαίμονες,ή στο όνομα της αιώνιας αγάπης σκοτώνουν ανθρώπους για να "είναι αιώνια μαζί",ποιο είναι ακριβώς το πρόβλημα που μπλοκάρει τη διαδικασία επαφής με τον Θεό που αναζητά ο καθένας;

Ερώτηση τρίτη: Μήπως θα ήταν καλύτερα ,ακολουθώντας έναν συλλογισμό απ το γενικό στο ειδικό,να επιλύσουμε πρώτα τα συλλογικά προβλήματα που είναι κοινά στο 90% της ανθρωπότητας και αφού γίνει αυτό το πράγμα να είναι ελεύθερος ο καθένας να ασχοληθεί με τον εαυτούλη του και την εσωτερική του αναζήτηση;Διαφορετικά όχι τίποτε άλλο,αλλά είτε δε θα προλαβαίνει να ζήσει αρκετά είτε θα έχει να ασχοληθεί με πιο σοβαρά προβλήματα που αφορούν άμεσα την επιβίωσή του.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΡΩΤΗ : Δεν ξέρω!!! Δεν ξέρω τι μαθήματα παίρνει ακριβώς η κάθε οντότητα που ενσαρκώνεται. ... Αν ήξερα μάλλον δεν θα βρισκόμουν αναμεσά σας καλή μου Λευκή... Μια θέση γραμματέως του Θεού θα την είχα καπαρώσει -υποθέτω-.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ : Σου έδωσα την εντύπωση ότι κάθησα και έγραψα αυτά που έγραψα για να δικαιολογήσω και να δικαιώσω δολοφόνους;
Καταρχήν σε ποιούς αναφέρεσαι ακριβώς (ή και λιγώτερο ακριβώς);;;;;
Και κατά δεύτερο πως με συνδέεις μαζί τους;
Θα σου έλεγα πως το να διαφωνούμε με τις ιδέες κάποιου (με τις βλακείες του έστω) είναι θεμιτό, χρήσιμο,....μια χαρά είναι!
Το να τον κατηγορούμε όμως κατα αυτόν τον τρόπο είναι άκομψο! Και (χίλια συγνώμη) στερείται λογικής.
Επειδή πληγώθηκα λίγο (και προσβλήθηκα περισσότερο) περιμένω την τεκμηριώση σου.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΡΙΤΗ : Εδώ σε θέλω κορίτσι μου! Γράψε περισσότερα, πολύ περισσότερα. Αυτά είναι λίγα για το πρόβλημα επίβιώσης της ανθρωπότητας. Και ασαφή. Και δεν τα καταλαβαίνω κιόλας.

Χωρίς ίχνος ειρωνίας : γράφω σε αυτό το site για να επικοινωνήσω. Με ενδιαφέρουν όλες οι απόψεις που αφορούν την επιβίωση της ανθρωπότητας, και κυρίως οι διαφορετικές.... να τις καταλάβω και όχι να τις γελοιοποιήσω.

Επειδή είσαι νέο μέλος toniats - χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ξέρεις και κάτι περισσότερο από μας, έτσι - απλά να σε ενημερώσω ότι σε πολλούς που βρισκόμαστε εδώ και καιρό εδώ έχει γίνει ουκ ολίγες φορές ανταλλαγή απόψεων περί του αν υπάρχει τελικά το κάρμα, αν ο εσωτερισμός είναι αλήθεια ή παραμύθι, αν η ζωή είναι σκέτη ύλη ή και κάτι παραπάνω. Κι επειδή υπάρχουν γενικά κάποιες διαφορετικές στάσεις ζωής πάνω στο θέμα, δεν είναι εύκολο να καταλήξει κανείς και σε συμφωνία.

Με το άρθρο σου, άθελα σου, εμπλέκεσαι σε μία τέτοια κατάσταση, που ενδεχομένως δεν το ήθελες κιόλας. If you're up to it, όλα καλά, εγώ απλά σε ενημερώνω... :)

Φιλικά,

Βασίλης

Βασίλη.... εγώ σας βρίσκω πολύ ενδιαφέροντες...
Αλλά μια τεκμηρίωση στο που βασίστηκαν οι παραπάνω ερωτήσεις (και εκτιμήσεις) θα την ήθελα.
Κακό είναι;; :embarrest

Μάλλον σε ήδη φιξαρισμένες απόψεις. Είναι ερωτήματα που έχουν διατυπωθεί ήδη αμέτρητες φορές... :wacko: Μια αναζήτηση σε παλιές συζητήσεις θα σε βοηθήσει να τα δεις και να αποφύγουμε επιπλέον άλλη μία επανάληψη ποστ επί ποστ... ουφ... αγχώθηκα ήδη...

Μάλλον έχεις δίκιο....

Έγραψα ένα blog σήμερα.

Διαβασέ το και πες μου αν γέλασες:embarrest

Quote:

---

Originally Posted by toniats

Βασίλη.... εγώ σας βρίσκω πολύ ενδιαφέροντες...
Αλλά μια τεκμηρίωση στο που βασίστηκαν οι παραπάνω ερωτήσεις (και εκτιμήσεις) θα την ήθελα.
Κακό είναι;; :embarrest

---

Ε, είμαστε, όσο νά 'ναι, είμαστε :toung:

Δεν είναι κακό βεβαίως.Να σου απαντήσω λοιπόν.

Υπάρχουν 2 βασικά φιλοσοφικά στρατόπεδα,αυτό του υλισμού που υποστηρίζει ότι το πρωτεύον είναι η ύλη ,και αυτό του ιδεαλισμού που θεωρεί αρχή των πάντων το πνεύμα και διακρίνεται σε αντικειμενικό και υποκειμενικό.Υπάρχουν διάφορες άλλες φιλοσοφικές θεωρίες,που όμως ξεκινούν από μία απ αυτές τις δύο βασικές και αντιπαλες παραδοχές ή καταλήγουν σ αυτές,επομένως εντάσσονται σε κάποιο απ τα δύο παραπάνω στρατόπεδα.

Αποδέχομαι τον υλισμό που μέχρι στιγμής τον επιβεβαιώνει η επιστήμη(όπου η επιστήμη δεχόμαστε ως ,τα επιτεύγματα που βελτιώνουν τη ζωή του ανθρώπου και εξηγούν πως λειτουργεί ο κόσμος) και απ τη στιγμή που αποδέχομαι τον υλισμό απορρίπτω τον ιδεαλισμό και τις θεωρίες που εντάσσονται σ αυτόν.Σ αυτό το πλαίσιο έθεσα τις 3 ερωτήσεις πιο πάνω με αφορμή το άρθρο που παρέθεσες.Θέλω να δω τι απάντηση θα υπάρξει - όχι απαραίτητα από εσένα- και κατά πόσο θα είναι τεκμηριωμένη.

Δεν αναφερόμουν σε σένα φυσικά.Αναφερόμουν στο γεγονός ότι πολύς κόσμος με τόσο μπόλιασμα από τέτοιες θεωρίες καταντάει να βαφτίζει εαυτόν άγγελο θεού (ανεξαρτήτως ποιανού θεού) και να σκοτώνει όποιον δε του κάθεται καλά,είναι άπιστος,αμφισβητεί το κοράνι,τον κοίταξε στραβά και άρα είναι δαίμονας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Τώρα για τις κοινωνικές προεκτάσεις τέτοιων θεωριών ας μη το συζητήσουμε γιατί θα μας κατηγορήσουν πάλι ότι βγαίνουμε εκτός θέματος.

Όσο για την τρίτη ερώτηση η μόνη απάντηση που μπορώ να σου δώσω είναι επιστημονικός σοσιαλισμός.Δεν μπορώ δυστυχώς να σου τον αναλύσω εγώ και μάλιστα εδώ.Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το κοιτάξεις αντικειμενικά.Ας φτάσουμε όμως πρώτα σ αυτό το επίπεδο και μετά ας κοιτάξει ο καθένας τις...εσωτερικές του αναζητήσεις εφόσον το θέλει.

Τόνια συγχαρητήρια!!! Το άρθρο σου ολοκληρωμένο και απόλυτα κατανοητό. Ο Ομρααμ Mικαέλ Αϊβανχώφ , (λογικά γράφεται με Ο μικρον γιατί είναι ξένο όνομα, αλλά δε βαριέσε!) είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας. Επίσης και ο Μπόρις Μουράβιεφ - "Γνώση" τρεις κύκλοι(εξωτερικός, εσωτερικός, μεσωτερικός).

Χαιρετώ!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Δεν είναι κακό βεβαίως.Να σου απαντήσω λοιπόν.

Υπάρχουν 2 βασικά φιλοσοφικά στρατόπεδα,αυτό του υλισμού που υποστηρίζει ότι το πρωτεύον είναι η ύλη ,και αυτό του ιδεαλισμού που θεωρεί αρχή των πάντων το πνεύμα και διακρίνεται σε αντικειμενικό και υποκειμενικό.Υπάρχουν διάφορες άλλες φιλοσοφικές θεωρίες,που όμως ξεκινούν από μία απ αυτές τις δύο βασικές και αντιπαλες παραδοχές ή καταλήγουν σ αυτές,επομένως εντάσσονται σε κάποιο απ τα δύο παραπάνω στρατόπεδα.

Αποδέχομαι τον υλισμό που μέχρι στιγμής τον επιβεβαιώνει η επιστήμη(όπου η επιστήμη δεχόμαστε ως ,τα επιτεύγματα που βελτιώνουν τη ζωή του ανθρώπου και εξηγούν πως λειτουργεί ο κόσμος) και απ τη στιγμή που αποδέχομαι τον υλισμό απορρίπτω τον ιδεαλισμό και τις θεωρίες που εντάσσονται σ αυτόν.Σ αυτό το πλαίσιο έθεσα τις 3 ερωτήσεις πιο πάνω με αφορμή το άρθρο που παρέθεσες.Θέλω να δω τι απάντηση θα υπάρξει - όχι απαραίτητα από εσένα- και κατά πόσο θα είναι τεκμηριωμένη.

Δεν αναφερόμουν σε σένα φυσικά.Αναφερόμουν στο γεγονός ότι πολύς κόσμος με τόσο μπόλιασμα από τέτοιες θεωρίες καταντάει να βαφτίζει εαυτόν άγγελο θεού (ανεξαρτήτως ποιανού θεού) και να σκοτώνει όποιον δε του κάθεται καλά,είναι άπιστος,αμφισβητεί το κοράνι,τον κοίταξε στραβά και άρα είναι δαίμονας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Τώρα για τις κοινωνικές προεκτάσεις τέτοιων θεωριών ας μη το συζητήσουμε γιατί θα μας κατηγορήσουν πάλι ότι βγαίνουμε εκτός θέματος.

Όσο για την τρίτη ερώτηση η μόνη απάντηση που μπορώ να σου δώσω είναι επιστημονικός σοσιαλισμός.Δεν μπορώ δυστυχώς να σου τον αναλύσω εγώ και μάλιστα εδώ.Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το κοιτάξεις αντικειμενικά.Ας φτάσουμε όμως πρώτα σ αυτό το επίπεδο και μετά ας κοιτάξει ο καθένας τις...εσωτερικές του αναζητήσεις εφόσον το θέλει.

---

Θα αρχίσω από το τέλος για να καταλήξω στην αρχή...
Σαφώς και ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει καλυψει τις βασικές του ανάγκες, προτού αποφασίσει να αναπτύξει το πνεύμα του...αν και μη κεκαλυμένων πρωταρχικών αναγκών, ο αγώνας για αυτοσυντηρηση δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον άνθρωπο να επιλυφθεί της πνευματικότητάς του...βασικά δικαιώματα, τα οποία....χμμμμ!! Δεν είναι αυτονόητα??? Και για τα οποία αυτονόητα πρέπει συνεχώς να αγωνιζόμαστε?? Όμως δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς κανέναν που ασχολείται με την εσωτερική του καλλιέργεια έχοντας καλύψει έστω και μερικώς τις βασικές του ανάγκες και να αγωνίζεται παράλληλα για αυτό το δικαίωμα και στους άλλους ανθρώπους, ίσα ίσα που με την εσωτερική καλλιέργεια γίνεται φανερώτερη η αναγκαιότητα αυτή σε πανανθρώπινο επίπεδο...σε μια κοινωνία λοιπόν που δεν ευνοεί την πνευματικότητα γιατί να μας φαίνεται παράξενο που κάποιος διαλέγει να πάρει το θέμα της προσωπικής του ανάπτυξης στα χέρια του και αναγνωρίζοντας αυτό το δικαίωμα και στους άλλους, να αγωνιστεί με ό,τι μεσα διαθέτει προς αυτήν τη κατεύθυνση??

Τέλος...από τη στιγμή που η επιστήμη υποστηρίζει την αρχή του αιτίου και του αιτιατού αλλά δεν έχει βρεί την πρωταρχική αιτία ή έστω την αιτία που προυπήρξε του σύμπαντος όπως μας είναι "γνωστό", σήμερα, προσωπικά δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά μήτε για τον υλισμό, μηδέ για τον ιδεαλισμό...οπότε αυτόματα είτε ασπαζόμαστε το ένα ρεύμα ή το άλλο, πίπτουμε σε θέμα πίστης...σας είναι κάτι γνωστό??

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Δεν είναι κακό βεβαίως.Να σου απαντήσω λοιπόν.

Υπάρχουν 2 βασικά φιλοσοφικά στρατόπεδα,αυτό του υλισμού που υποστηρίζει ότι το πρωτεύον είναι η ύλη ,και αυτό του ιδεαλισμού που θεωρεί αρχή των πάντων το πνεύμα και διακρίνεται σε αντικειμενικό και υποκειμενικό.Υπάρχουν διάφορες άλλες φιλοσοφικές θεωρίες,που όμως ξεκινούν από μία απ αυτές τις δύο βασικές και αντιπαλες παραδοχές ή καταλήγουν σ αυτές,επομένως εντάσσονται σε κάποιο απ τα δύο παραπάνω στρατόπεδα.

Αποδέχομαι τον υλισμό που μέχρι στιγμής τον επιβεβαιώνει η επιστήμη(όπου η επιστήμη δεχόμαστε ως ,τα επιτεύγματα που βελτιώνουν τη ζωή του ανθρώπου και εξηγούν πως λειτουργεί ο κόσμος) και απ τη στιγμή που αποδέχομαι τον υλισμό απορρίπτω τον ιδεαλισμό και τις θεωρίες που εντάσσονται σ αυτόν.Σ αυτό το πλαίσιο έθεσα τις 3 ερωτήσεις πιο πάνω με αφορμή το άρθρο που παρέθεσες.Θέλω να δω τι απάντηση θα υπάρξει - όχι απαραίτητα από εσένα- και κατά πόσο θα είναι τεκμηριωμένη.

Δεν αναφερόμουν σε σένα φυσικά.Αναφερόμουν στο γεγονός ότι πολύς κόσμος με τόσο μπόλιασμα από τέτοιες θεωρίες καταντάει να βαφτίζει εαυτόν άγγελο θεού (ανεξαρτήτως ποιανού θεού) και να σκοτώνει όποιον δε του κάθεται καλά,είναι άπιστος,αμφισβητεί το κοράνι,τον κοίταξε στραβά και άρα είναι δαίμονας και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο.Τώρα για τις κοινωνικές προεκτάσεις τέτοιων θεωριών ας μη το συζητήσουμε γιατί θα μας κατηγορήσουν πάλι ότι βγαίνουμε εκτός θέματος.

Όσο για την τρίτη ερώτηση η μόνη απάντηση που μπορώ να σου δώσω είναι επιστημονικός σοσιαλισμός.Δεν μπορώ δυστυχώς να σου τον αναλύσω εγώ και μάλιστα εδώ.Το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να το κοιτάξεις αντικειμενικά.Ας φτάσουμε όμως πρώτα σ αυτό το επίπεδο και μετά ας κοιτάξει ο καθένας τις...εσωτερικές του αναζητήσεις εφόσον το θέλει.

---

----------------------------------------------------------------------------------------------------
Γράφω κάτι και θα αργήσω να σου απαντήσω. Συγνώμη.
.....Οπως θα έλεγε και η γιαγιά μου κάλιο αργά παρά ποτέ....

Προσωπικά πιστεύω ότι το δίλημμα υλισμός ή ιδεαλισμός έχει ξεπεραστεί στην εποχή μας. Η επιμονή υπέρ του ενός ή του άλλου στρατοπέδου νομίζω ότι δεν οδηγεί πουθενά. Σε ό,τι με αφορά η ακρότητα είτε από τη μία πλευρά είτε από την άλλη δε με εκφράζει. Δεν πιστεύω στην παντοδυναμία του θείου πνεύματος ούτε όμως και του ηλεκτρονίου.

Επί του άρθρου τώρα θα ήθελα να ρωτήσω αν ο σταυρός που αναφέρεται έχει να κάνει και με κάποιου είδους πρακτική εφαρμογή στο χάρτη. Τι ανάλυση θα έκανε κάποιος δηλαδή βλέποντας ένα χάρτη με τα τέσσερα γωνιακά ζώδια στους δύο άξονες;

Quote:

---

Originally Posted by BlackOrWhat

Σαφώς και ο άνθρωπος θα πρέπει να έχει καλυψει τις βασικές του ανάγκες, προτού αποφασίσει να αναπτύξει το πνεύμα του...αν και μη κεκαλυμένων πρωταρχικών αναγκών, ο αγώνας για αυτοσυντηρηση δεν αφήνει πολλά περιθώρια στον άνθρωπο να επιλυφθεί της πνευματικότητάς του...βασικά δικαιώματα, τα οποία....χμμμμ!! Δεν είναι αυτονόητα??? Και για τα οποία αυτονόητα πρέπει συνεχώς να αγωνιζόμαστε??

---

Εδώ αν θέλεις εξήγησέ μου λίγο καλύτερα τι εννοείς γιατί δεν κατάλαβα που θέλεις να καταλήξεις.

Quote:

---

Originally Posted by BlackOrWhat

Όμως δεν μπορεί να κατηγορήσει κανείς κανέναν που ασχολείται με την εσωτερική του καλλιέργεια έχοντας καλύψει έστω και μερικώς τις βασικές του ανάγκες και να αγωνίζεται παράλληλα για αυτό το δικαίωμα και στους άλλους ανθρώπους, ίσα ίσα που με την εσωτερική καλλιέργεια γίνεται φανερώτερη η αναγκαιότητα αυτή σε πανανθρώπινο επίπεδο...σε μια κοινωνία λοιπόν που δεν ευνοεί την πνευματικότητα γιατί να μας φαίνεται παράξενο που κάποιος διαλέγει να πάρει το θέμα της προσωπικής του ανάπτυξης στα χέρια του και αναγνωρίζοντας αυτό το δικαίωμα και στους άλλους, να αγωνιστεί με ό,τι μεσα διαθέτει προς αυτήν τη κατεύθυνση??

---

Τι ακριβώς εννοείς λέγοντας εσωτερική καλλιέργεια;(χμ,πως ξεχωρίζει ο Τοξότης...:cheesy: )Γιατί εγώ προσωπικά όταν ακούω για καλλιέργεια ενός ανθρώπου (ενιαία αυτή,δεν διακρίνεται σε εσωτερική και εξωτερική,σε επιφανειακή ίσως αν θέλεις) καταλαβαίνω ότι αναφερόμαστε σ έναν άνθρωπο ευγενικό,που αξιοποιεί τη μόρφωση και τις καθημερινές του δραστηριότητες για να γίνει καλύτερος άνθρωπος και να βοηθήσει τον εαυτό του και την κοινωνία,και δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό με το λεγόμενο πεπρωμένο και τις λεγόμενες προηγούμενες ζωές.

Από και και πέρα,αν κάποιος θέλει να ασχοληθεί με τα ενδότερά του(όπως τέλος πάντων τα εννοεί ο καθένας) είναι δικαίωμά του.

Τι εννοείς όταν λές ότι κάποιος έχει καλύψει τις βασικές του ανάγκες;Όταν έγραψα να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες σε συλλογικό επίπεδο εννοούσα να έχουν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως τροφή,κατοικία,ένδυση,πρόσ� �αση στα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της ιατρικής,προστασία απ τις φυσικές καταστροφές.Εάν 1.000.000 άνθρωποι σ αυτοί τη γη θεωρούν - και καλώς θεωρούν-ότι έχουν καλύψει τις βασικές τους ανάγκες και άρα είναι ελεύθεροι να ασχοληθούν με την πνευματικότητα και την εσωτερική τους αναζήτηση,θα ασχοληθούν με την εσωτερική τους αναζήτηση και όχι με το πως θα καλύψουν οι υπόλοιποι τις ανάγκες τους,γιατί τις δικές τους τις έχουν καλύψει ήδη και με το παραπάνω.Όσο υπάρχουν πεινασμένοι,άστεγοι,όσο ενώ αυξάνουν τρομερά οι δυνατότητες να ζουν όλοι καλά και παράλληλα αυξάνεται συνεχώς το ποσοστό αυτών που υποφέρουν,η εσωτερική καλλιέργεια όπως εννοείται απ αυτές τις θεωρίες δεν είχε,δεν έχει και δεν θα έχει κάποιο αποτέλεσμα.


Από κει και πέρα,θεωρώ ότι είναι το να αγωνίζεται κάποιος που ήδη ω του θαύματος έχει καλύψει τις ανάγκες του ,να αποκτήσει αυτό το "δικαίωμα"(και συγχώρεσέ μου τα εισαγωγικά) είναι κοινωνικά οπισθοδρομικό.Γιατί αυτές οι θεωρίες με το κάρμα και τις προηγούμενες ζωές,όπως και των θρησκειών με τις επόμενες βάζουν τους ανθρώπους σε μια λογική ότι κοίταξε,αυτή είναι η αποστολή σου,κάτσε καλά τουλάχιστον σ αυτή τη ζωή χωρίς να ζητάς πολλά πολλά,μην κοιτάς που εγώ τα έχω,και να δεις που θα τα αποκτήσεις στην επόμενη,κάνε λίγο υπομονή.Τόσο καλές προθέσεις καταντούν λίγο ύποπτες.

Γιατί το κατακρίνω;Γιατί καλή μου BlackOrWhat (δεν θυμάμαι και το όνομα σου,συγνώμη) έχω μάθει ότι ο άνθρωπος ζει μια και μοναδική ζωή.Και αν κάποιος πιστεύει ότι υπάρχουν κι άλλες ,οφείλει να παραδεχτεί ότι αυτή ζει σίγουρα.Και αυτή τη μοναδική κατά τη γνώμη μου και σίγουρη κατά γενική ομολογία θέλω να του βελτιώσω καλύπτοντας τις βασικές του ανάγκες.Και αυτή η θεωρία είναι εμποδιστική.


Γιατί το κατακρίνω;Γιατί η θεωρία του υλισμού ΚΑΙ τις βασικές ανάγκες καλύπτει ,ΚΑΙ στην τελική σε αφήνει να ασχοληθείς με τη θρησκευτικότητά σου εφόσον το επιθυμείς πραγματικά.Γιατί είναι πρώτα συλλογική και μετά ατομική.Η θεωρία του πεπρωμένου σε αφήνει απλώς να ασχοληθείς με τα εσωτερικά σου χωρίς όμως απαραίτητα να ασχοληθεί με το συλογικό θέμα,ίσα ίσα αξιοποιείται για να το κάνει πέρα.

Quote:

---

Originally Posted by BlackOrWhat

Τέλος...από τη στιγμή που η επιστήμη υποστηρίζει την αρχή του αιτίου και του αιτιατού αλλά δεν έχει βρεί την πρωταρχική αιτία ή έστω την αιτία που προυπήρξε του σύμπαντος όπως μας είναι "γνωστό", σήμερα, προσωπικά δεν θα έβαζα το χέρι μου στη φωτιά μήτε για τον υλισμό, μηδέ για τον ιδεαλισμό...οπότε αυτόματα είτε ασπαζόμαστε το ένα ρεύμα ή το άλλο, πίπτουμε σε θέμα πίστης...σας είναι κάτι γνωστό??

---

Το θέμα δεν είναι μόνο εκεί όμως.Είναι στο τι επιβεβαιώνεται κάθε μέρα.Δεν λέω όσα λέω επειδή νιώθω την ανάγκη να ξεχωρίζω,να προκαλώ καβγάδες ή να ανήκω σε μια ομάδα και να το παίζω οπαδιλίκι.Κι εμένα μου φαίνεται γοητευτική η ιδέα ότι την απώλεια που είχα θα την αναπληρώσω σε κάποια άλλη ζωή.Κι εμένα μου φαίνεται πολύ ρομαντικό να είμαι μια ζωή και δύο και τρεις και αιώνια με τον άντρα που αγαπώ αυτή τη στιγμή.Κι εμένα μου μου φαίνεται ιδιαίτερα ελπιδοφόρο σαν ιδέα ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο,ανώτερο που με προστατεύει και ότι είμαι ΚΑΤΙ μέσα στην ασημαντότητά μου μέσα στο σύμπαν.Αλλά δεν είναι έτσι.Κι εγω προτιμώ να λέω "έρωτας" παρά "απολήξεις του νευρικού συστήματος που διεγείρονται από ερεθίσματα που μας προκαλούν οι άλλοι"(βασικά δεν έχει καμία σχέση αυτό,αμφιβάλλω κι αν υπάρχει :cheesy: αλλά κατάλαβες τι θέλω να πω).Μου φαίνεται πιο γοητευτικό αυτό το πράγμα να το αποκαλώ "μαγεία" και πραγματικά έτσι το αποκαλώ.Αυτό όμως έχει διαφορά.Καταλαβαίνω ότι είναι απόρροια της ύλης και εκατομμυρίων χημικών αντιδράσεων που γίνονται στο σώμα μου και τον εγκέφαλό μου,οι οποίες δεν τελειώνουν ποτέ.Ο κόσμος αποτελείται από ύλη και από ενέργεια που είναι αποτέλεσμα κίνησης της ύλης.

Ας μην κατηγορούμε τον υλισμό τόσο.Μπορεί να είναι λίγο πεζός αλλά μας δίνει πολλά πράγματα.Το ότι είμαστε πίσω από έναν υπολογιστή αυτή τη στιγμή και κουβεντιάζουμε ,το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Το ότι θα ταξιδέψουμε και θα περάσουμε πάνω από μια σύγχρονη γέφυρα το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Το γεγονός ότι είμαστε το κατά δύναμη υγιεις το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Και κατά τη γνώμη μου ,πέρα απ την υποδούλωση εκατομμυρίων ανθρώπων με τη βοήθεια της θρησκείας, αντικειμενικά δεν υπάρχει κάποιο κοινωνικό αποτέλεσμα του ιδεαλισμού άξιο αναφοράς.

Αγαπητή Λευκή,
μόλις εξηγήσατε πολύ καλύτερα από εμένα αυτά που ήθελα να πώ, στην πρώτη κιόλας ενότητα...επίσης εντάσσω στην προσωπική καλλιέργεια του καθενός και την συνειδητή αναζήτηση της αλήθειας χωρίς να προσκολλάται σε ένα δόγμα ή σε άλλο, έχοντας τις κεραίες του ορθές για κάθε καινούρια πληροφορία, την οποία και οφείλει να επεξεργαστεί. Έτσι κι αλλιώς ό,τι ερευνούμε κάθε μέρα, ό,τι παραπάνω προσπαθούμε να μάθουμε καθημερινά, ό,τι βελτίωση εαυτού προσπαθούμε καθημερινά είναι προς αναζήτηση της αλήθειας, και δεν θα μπορούσα να το ξεχωρίσω από το μοτό του Τοξότη. Αυτό που ήθελα να επισημάνω είναι, πέραν της καθημερινότητας, και αναφερόμενη στην εγκυρότητα της επιστήμης είναι ότι εφόσον τίποτε δεν έχει αποδειχτεί ακόμα, δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα είτε για τον υλισμό είτε για τον ιδεαλισμό, και συνεπώς αν πούμε "αυτό είναι!! :nuts:" είτε από τη μία είτε από την άλλη πλευρά, γινόμαστε δογματικοί...επομένως δεν συμφωνώ με την φράση "δεν είναι έτσι" που έχω υπογραμμίσει...η καθημερινότητα δεν μου λέει τίποτε, η επιστήμη πάντα έκανε και πάντα θα κάνει προόδους σε αυτή τη βάση αλλά το ζητούμενο δεν είναι να μένει στη βάση...το ζητούμενο είναι η ανακάλυψη της υπέρτατης αλήθειας...

Στην εσωτερική καλλιέργεια εντάσσω και την προσπάθεια βελτίωσης, εσωτερικά -να το πώ ψυχικά (??)- ή καλύτερα προσπάθεια απόκτησης αυτογνωσίας, του ανθρώπου, με ό,τι μέσα διαθέσει, όχι φυσικά χωρίς κρίση, ακόμα και μέσω αστρολογίας, που παρ' όλο που δεν έχει αποδειχθεί η επιστημονικότητά της, φαίνεται να δουλεύει σε ένα μεγάλο ποσοστό...ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω, την στιγμή που δεν έχει δωθεί ορισμός για τον όρο "ψυχή", πώς είναι δυνατόν να υιοθετείται στο όνομα της ψυχιατρικής επιστήμης??? Είναι πολλά τα ερωτήματά μου και δεν περιορίζονται μόνο σε αυτό που παραθέτω...είναι όμως μια μεγάλη κουβέντα που δεν νομίζω ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί στα πλαίσια ενός φόρουμ...

στο μόνο που θα ήθελα να σταθώ ίσως είναι στο να μην είμαστε αφοριστικοί και να συνεχίζουμε να ερευνούμε, όσα μπορούμε, με μυαλά ανοιχτά...τίποτε περισσότερο...τίποτε λιγότερο....

Καλή σας ημέρα,
BlackOrWhat

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Το θέμα δεν είναι μόνο εκεί όμως.Είναι στο τι επιβεβαιώνεται κάθε μέρα.Δεν λέω όσα λέω επειδή νιώθω την ανάγκη να ξεχωρίζω,να προκαλώ καβγάδες ή να ανήκω σε μια ομάδα και να το παίζω οπαδιλίκι.Κι εμένα μου φαίνεται γοητευτική η ιδέα ότι την απώλεια που είχα θα την αναπληρώσω σε κάποια άλλη ζωή.Κι εμένα μου φαίνεται πολύ ρομαντικό να είμαι μια ζωή και δύο και τρεις και αιώνια με τον άντρα που αγαπώ αυτή τη στιγμή.Κι εμένα μου μου φαίνεται ιδιαίτερα ελπιδοφόρο σαν ιδέα ότι υπάρχει κάτι μεγαλύτερο,ανώτερο που με προστατεύει και ότι είμαι ΚΑΤΙ μέσα στην ασημαντότητά μου μέσα στο σύμπαν.Αλλά δεν είναι έτσι.Κι εγω προτιμώ να λέω "έρωτας" παρά "απολήξεις του νευρικού συστήματος που διεγείρονται από ερεθίσματα που μας προκαλούν οι άλλοι"(βασικά δεν έχει καμία σχέση αυτό,αμφιβάλλω κι αν υπάρχει :cheesy: αλλά κατάλαβες τι θέλω να πω).Μου φαίνεται πιο γοητευτικό αυτό το πράγμα να το αποκαλώ "μαγεία" και πραγματικά έτσι το αποκαλώ.Αυτό όμως έχει διαφορά.Καταλαβαίνω ότι είναι απόρροια της ύλης και εκατομμυρίων χημικών αντιδράσεων που γίνονται στο σώμα μου και τον εγκέφαλό μου,οι οποίες δεν τελειώνουν ποτέ.Ο κόσμος αποτελείται από ύλη και από ενέργεια που είναι αποτέλεσμα κίνησης της ύλης.

Ας μην κατηγορούμε τον υλισμό τόσο.Μπορεί να είναι λίγο πεζός αλλά μας δίνει πολλά πράγματα.Το ότι είμαστε πίσω από έναν υπολογιστή αυτή τη στιγμή και κουβεντιάζουμε ,το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Το ότι θα ταξιδέψουμε και θα περάσουμε πάνω από μια σύγχρονη γέφυρα το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Το γεγονός ότι είμαστε το κατά δύναμη υγιεις το οφείλουμε στον διαλεκτικό υλισμό.Και κατά τη γνώμη μου ,πέρα απ την υποδούλωση εκατομμυρίων ανθρώπων με τη βοήθεια της θρησκείας, αντικειμενικά δεν υπάρχει κάποιο κοινωνικό αποτέλεσμα του ιδεαλισμού άξιο αναφοράς.

---

Quote:

---

Originally Posted by Βασίλης Παπαδολιάς

Μάλλον σε ήδη φιξαρισμένες απόψεις. Είναι ερωτήματα που έχουν διατυπωθεί ήδη αμέτρητες φορές... :wacko: Μια αναζήτηση σε παλιές συζητήσεις θα σε βοηθήσει να τα δεις και να αποφύγουμε επιπλέον άλλη μία επανάληψη ποστ επί ποστ... ουφ... αγχώθηκα ήδη...

---

:embarrest Έγραψα για το άγχος στο Forum!! :embarrest

Επί του άρθρου τώρα θα ήθελα να ρωτήσω αν ο σταυρός που αναφέρεται έχει να κάνει και με κάποιου είδους πρακτική εφαρμογή στο χάρτη. Τι ανάλυση θα έκανε κάποιος δηλαδή βλέποντας ένα χάρτη με τα τέσσερα γωνιακά ζώδια στους δύο άξονες;[/QUOTE]


Αγαπητέ Βασίλη
Θα προσπαθήσω, σε λογικό χρόνο, να γράψω για την πρακτική εφαρμογή. Επειδή δεν έχω ιδέα από ίντερνετ και αυτό είναι το πρώτο (φόρουμ να το πω;) της ζωής μου και είμαι ενθουσιασμένη, όπως ένα παιδί στο λούνα-παρκ ή ένας ποντικός μέσα σε ένα γεμάτο κελάρι, θέλω λίγο να στριφογυρίσω.....να διαβάσω άρθρα:weird:, να προχτές έδωσα και συγχαρτήρια σε ένα άρθρο και στη συνεχεια διαπίστωσα ότι δεν είχα καταλάβει και πολλά, όχι γιατι δεν τα 'γραφε καλά ο άνθρωπος, αλλά γιατί εγώ διάβαζα "εκ του προχείρου"!

Αν καταφέρω και ξαναβρώ ένα θέμα, νομίζω πως το έχεις ανοίξει εσύ, που ζητά να συστηθούμε "αστρολογικώς" , θα παρουσιάσω το δικό μου ωροσκόπιο , εκεί θα πω για τον σταυρό του πεπρωμένου.

Δεν θεωρώ τον εαυτό μου δεινό αστρολόγο (και δεν είμαι!!)
Υποθέτεις όμως πως είμαι τόσο άσχετη ώστε να σου απαντήσω (για τους άξονες στα γωνιακά ζώδια), χωρίς να μου γράφεις σε ποιο από δαύτα είναι ο ωροσκόπος, και σε ποιό το Μεσουράνημα;;;;
Για το Ναδιρ και τον κατερχόμενο ξέρω!!! είναι στα απέναντι.

Τονια. (και τις μοίρες που βρίσκονται, αν σου είναι εύκολο)

Σορρυ, δεν κατάλαβα ότι θέλεις συγκεκριμένο παράδειγμα...

Θεώρησα ότι υπήρχε κάποιου είδους μοντέλο...

Πάρε το δικό μου αν θέλεις, για να μην ανακατέχουμε τρίτους...

Ωροσκόπος Δίδυμος, Μεσουράνημα Υδροχόος...

Τι λέει λοιπόν αυτό το μοντέλο πρακτικά;

Ο ενασχόληση με το Σταυρό του Πεπρωμένου αφορά μόνο όσους αστρολόγους και μαθητές της αστρολογίας πιστεύουν πως το πεπρωμένο μας έχει και αυτό το αποτύπωμα του σΆ ένα αντίγραφο του Ουρανού τη στιγμή της γέννησης μας, στον Ζωδιακό κύκλο, όχι σε όσους προτιμούν να διαβάζουν στο Ζωδιακό τις τάσεις του χαρακτήρα, θεωρώντας τους πλανήτες και τους αστερισμούς απλά σημεία αναφοράς ή αρχετυπικά σημεία και όχι ουράνιες οντότητες. Σαν τέτοιες περιέχουν αρχέτυπα, μπορούν -σαν αντανάκλαση- να δηλώνουν χαρακτηριστικά, ελαττώματα και συμπεριφορές. Είναι όμως κάτι παραπάνω, το «όλον» δεν είναι απλά το σύνολο των μερών που το απαρτίζουν. Η προσπάθεια να πλησιάσουμε όσο γίνεται περισσότερο στην κατανόηση ενός ουράνιου σώματος ή αστερισμού αφορά την «ανώτερη έκφραση» της ποιότητας του.

Επί του θέματος τώρα : Στρέφουμε τα μάτια μας στον Ουρανό και βλέπουμε να σχηματίζεται ένας Σταυρός που ορίζεται στα 4 σημεία του ορίζοντα …Τη στιγμή που γεννιόμαστε (που ανατέλλουμε, ακούσια ή εκούσια εδώ η Ιστορία σιωπά) βρισκόμαστε στο πιο ανατολικό σημείο του ζωδιακού κύκλου (ωροσκόπος). Αυτό το σημείο περιγράφεται από την αστρολογία (η 13η μοίρα του τάδε ζωδίου δηλώνει …κλπ). Ο Χρόνος προχωρά και εμείς μαζί του, αρχίζουμε να προχωράμε μπροστά πηγαίνοντας προς το απέναντι σημείο, στη δύση. Ο άξονας ωροσκόπου και κατερχόμενου είναι ο δρόμος μας.

Αν θέλουμε να το δούμε από την πλευρά των ιδιοτήτων μιας προσωπικότητας, αυτό που γίνεται συνηθέστερα στην αστρολογία, ο άξονας λειτουργεί για να δηλώσει μια ιδιότητα που εκδηλώνεται τη στιγμή της γέννησης και στη διάρκεια της ζωής μας θα μας οδηγήσει στην απέναντί της.
Και αυτό είναι πεπρωμένο (φυγείν αδύνατον με άλλα λόγια) είτε θέλουμε να μιλάμε για ιδιότητες, είτε για γεγονότα (που θα συμβούν για να λειτουργήσουν οι ιδιότητες)

Στο άρθρο : … «η σημασία του άξονα υποστηρίζει ότι αν ενεργεί κάποιος με το ζώδιο του ωροσκόπου ξυπνά το αντίθετό του….αν ενεργείτε με τον ταύρο ξυπνάτε τον Σκορπιό, αν ενεργείτε με τον Κριό ξυπνάτε το Ζυγό»


Προχωράμε λοιπόν στον άξονα ωροσκόπου-κατερχομένου.
Πάνω στο κεφάλι μας υπάρχει ο Ουρανός , ότι βρίσκεται στο βόρειο ημισφαίριο του ζωδιακού μας. Στα πόδια μας –για την ακρίβεια στο υπέδαφος που βρίσκεται κάτω από τα πόδια μας- ότι υπάρχει αντίστοιχα το νότιο ημισφαίριο του ζωδιακού μας κύκλου.
Εξετάζουμε πλανήτες και ζώδια ανάλογα με το σε ποιο ημισφαίριο βρίσκονται.
Οι πλανήτες του Β. Ημισφαιρίου αφορούν το κεφάλι μας – το κεφάλι είναι το κέντρο της Νόησης (σε αντιδιαστολή με την καρδιά που είναι το κέντρο των αισθημάτων) ο Πνευματικός Κόσμος, η Ανώτερη Σκέψη.

Το έδαφος είναι, κατΆ εμέ, η διαδικασία ενσάρκωσης, τα πέλματα ακουμπούν σε αυτό. Συμβολίζουν το φυσικό πεδίο. Δανείζομαι «ως συνήθως» από τον Αϊβανχωφ : «τα πόδια συμβολίζουν την περιοχή που ο άνθρωπος είναι τρωτός. Η ιδέα αυτή εκφράζεται στην Ελληνική Μυθολογία από το μύθο της Αχίλλειας πτέρνας.» Που είναι τρωτός ο άνθρωπος; στο υλικό πεδίο.

Ο άξονας από το ανώτερο MC και το κατώτερο IC σημείο ενός ωροσκοπίου είναι η περιοχή του Εγώ (με την εσωτεριστική χρήση του όρου, δηλαδή Εγώ σαν η εκδήλωση της ενσαρκωμένης οντότητας. Ένα Ον που ενσαρκώνεται στο υλικό πεδίο δεν μπορεί να εκδηλωθεί πλήρως. Το Εγώ είναι το κομμάτι της εκδήλωσης, ξεκινά από το ΜC (κεφάλι) και καταλήγει στο ΙC (πόδια) : ποσότητα ύλης και πνεύματος που λειτουργεί στην παρούσα ενσάρκωση.

Οι σχέσεις μεταξύ πλανητών βορείου και νοτίου ημισφαιρίου είναι οι πολιτιστικές ανταλλαγές πνεύματος-ύλης κλπ.
Νομίζω πως είναι αρκετά απλό και αυταπόδεικτο. Στην τελική ο Σταυρός του Πεπρωμένου είναι η συνάντηση των δύο αξόνων του Εγώ σου και της Ζωής. Τον φορτώνεσαι και προχωράς.

Γράφω κάποια λίγα λόγια για τους άξονες στο άρθρο.
Σε «τρελή» απλοποίηση : μια προσωπικότητα MC-IC γεννήθηκε με χαρακτηριστικές συνθήκες Asc και έχοντας εκπαιδευτεί (σε πρότερες προσπάθειες) σε συνθήκες που ορίζει το ζώδιο του Asc θα οδηγηθεί υποχρεωτικά (πεπρωμένο) στο σημείο της δύσης και θα αντιμετωπίσει όσα το ζώδιο της Δύσης (κατερχόμενος) ορίζει και αυτό είναι το πλαίσιο δράσης και ανάπτυξης της .

Σαν παράδειγμα : η αποστολή του Ιησού ορίζεται από τους άξονες Δίδυμου Τοξότη και Παρθένου Ιχθύων. Ας συνδέσουμε αρχικά την Παρθένο με τον Ιχθύ. Μια εκδήλωση της Παρθένου είναι η στέρηση εξαιτίας της αρρώστιας. Στην Ανώτερη Μορφή της είναι ο χώρος του Θεραπευτή. Ο Θεραπευτής Ιησούς θεραπεύει (λόγω της Αγνότητας του στην Μεταφυσική) και ταυτόχρονα της επιθυμίας του να βοηθήσει, αποδεχόμενος να σηκώσει το κάρμα του ασθενούς, να πληρώσει αυτός το κάρμικό του χρέος. Αυτή ήταν ή θυσία του. Έτσι ερχόμαστε από τον Παρθένο στο ζώδιο του Ιχθύ που είναι το ζώδιο των δοκιμασιών και της προδοσίας. Ο άξονας Δίδυμου-Τοξότη οδηγεί με τον ίδιο τρόπο από τη γνώση, την εμπειρία και την ολοκληρωμένη ζωή (ας δούμε τον έφηβο των Διδύμων σαν την οντότητα που έχει τελειώσει τα μαθήματα της ζωής –όταν τελειώσουμε με τα μαθήματα των ενσαρκώσεων δεν θα είμαστε γέροι σύμφωνα με τη εσωτερική παράδοση αλλά χαρούμενα παιδιά-) στη Διδασκαλία και την επιστροφή στο Υλικό Πεδίο από τη θέση του Δασκάλου, μιας οντότητας δηλαδή που έχει τελειώσει τον κύκλο των ενσαρκώσεων και έρχεται στη γη για να διδάξει την ανθρωπότητα.


Μάλλον χρειαζόταν λίγη θεωρεία ακόμα Βασίλη!

Quote:

---

Originally Posted by toniats

Ο ενασχόληση με το Σταυρό του Πεπρωμένου αφορά μόνο όσους αστρολόγους και μαθητές της αστρολογίας πιστεύουν πως το πεπρωμένο μας έχει και αυτό το αποτύπωμα του σʼ ένα αντίγραφο του Ουρανού τη στιγμή της γέννησης μας, στον Ζωδιακό κύκλο, όχι σε όσους προτιμούν να διαβάζουν στο Ζωδιακό τις τάσεις του χαρακτήρα, θεωρώντας τους πλανήτες και τους αστερισμούς απλά σημεία αναφοράς ή αρχετυπικά σημεία και όχι ουράνιες οντότητες. Σαν τέτοιες περιέχουν αρχέτυπα, μπορούν -σαν αντανάκλαση- να δηλώνουν χαρακτηριστικά, ελαττώματα και συμπεριφορές. Είναι όμως κάτι παραπάνω, το «όλον» δεν είναι απλά το σύνολο των μερών που το απαρτίζουν. Η προσπάθεια να πλησιάσουμε όσο γίνεται περισσότερο στην κατανόηση ενός ουράνιου σώματος ή αστερισμού αφορά την «ανώτερη έκφραση» της ποιότητας του.

---

Πολύ ωραία αυτή η εισαγωγή και θα σχολιάσω μόνο αυτήν, γιατί το άλλο θέλει πιο πολύ μελέτη. Με αφορμή αυτή την εισαγωγή αξίζει τον κόπο να πούμε εδώ πιο συγκεκριμένα πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι εσωτερικοί αστρολόγοι τη διαδικασία των αστρολογικών επιρροών, για να λυθούν ίσως και κάποιες απορίες περί πεπρωμένου και ελεύθερης βούλησης.

Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που έχω διαβάσει εγώ τουλάχιστον, η αστρολογική επίδραση όπως λες κι εσύ δεν ξεκινά στο φυσικό επίπεδο, αλλά σε ανώτερα επίπεδα και συγκεκριμένα στο αστρικό. Όπως λέει κι κος Συμεώνογλου στο βιβλίο του Η ¶λλη Αστρολογία η αστρολογική επίδραση κατέρχεται από το αστρικό στο φυσικό επίπεδο όπου η αντιμετώπιση που δέχεται από τον αποδέκτη μπορεί να ποικίλλει. Εάν είναι σε θέση να ελέγξει τα του φυσικού πεδίου (ανεπτυγμένη προσωπικότητα) είναι σε θέση να επηρεάσει τον τρόπου που θα εκδηλωθεί η επίδραση στο φυσικό πεδίο, αλλά δεν είναι ικανός να αναιρέσει το μοτίβο που έχει δημιουργηθεί στο αστρικό.

Αντίθετα, αν έχει τη δυνατότητα (ως μαθητής τουλάχιστον) να εισέλθει στο αστρικό και μπορεί να ασκεί επίδραση σε αυτό, μπορεί να επηρεάσει ακόμη και το μοτίβο που δημιουργείται στο αστρικό πριν κατέλθει στο φυσικό επίπεδο.

Με την έννοια αυτή η ελευθερία είναι σχετική και δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος κανόνας για το τι είναι πεπρωμένο και τι ελεύθερη βούληση στην αστρολογία.