Η λέξη πλανήτης έχει τη ρίζα της στην ελληνική λέξη «πλανώμαι», με την ευρύτερη έννοια του κινούμαι. Έτσι, όταν αναφέρουμε τη λέξη πλανήτης, εννοούμε ένα σώμα που κινείται.
Μέχρι τον 17ο αιώνα δεν υπήρχε σαφής εικόνα για την κίνηση των πλανητών. Ο πρώτος που έριξε φως πάνω σε αυτό το θέμα, και έκανε κατανοητές τις κινήσεις των πλανητών, ήταν ο Γιοχάνες Κέπλερ.
Όταν κοιτάξουμε τους πλανήτες από τη Γη, δίνουν την εντύπωση ότι εκτελούν δύο κινήσεις, μία ορθή (κίνηση προς τα εμπρός) και μία ανάδρομη (κίνηση προς τα πίσω, οπισθόδρομη).
Κατά την ορθή κίνησή τους φαίνονται να σταματούν σε κάποιο σημείο και ν' αρχίζουν ανάδρομη κίνηση. Αλλά και πάλι να σταματούν για να επιστρέψουν και να ξεκινήσουν την αρχική ορθή φορά τους.
Σε σχέση με τους ανάδρομους πλανήτες έχουν διατυπωθεί διάφορες απόψεις.
Ο Αλεξάντερ Ρουμπερτί, στο βιβλίο του «Οι κύκλοι του γίγνεσθαι» αναφέρει: «Ο όρος ανάδρομος πλανήτης δεν σημαίνει τον πλανήτη που κινείται προς τα πίσω, αλλά αυτόν που δίνει αυτήν την εικόνα, καθώς κινείται σε μία (α) χρονική περίοδο πλησιέστερα στη Γη». (Ο πλανήτης έλκεται από τη Γη και καθώς ξεφεύγει από την κανονική του τροχιά κινείται με κατεύθυνση προς αυτή).
Από αστρολογικής πλευράς, ο ανάδρομος πλανήτης, όταν βρίσκεται σ' ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, εκφράζει τις αντιδράσεις του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου, με έναν καθαρά υποκειμενικό τρόπο.
Για να γίνει πιο σαφής η κατανόηση των ανάδρομων πλανητών θα πάρουμε ως σημείο αναφοράς το ζωδιακό σημείο στη μηδέν (0) μοίρα του Κριού. Έστω ότι στη μηδέν (0) μοίρα του Κριού υπάρχει κάποιος πλανήτης. Αυτός ο πλανήτης θα αποτελεί πάντα την απαρχή ενός νέου κύκλου εμπειριών.
Αν στο ίδιο σημείο, μηδέν (0) μοίρα του Κριού, βρίσκεται κι ο Ωροσκόπος τότε ο πλανήτης -εφόσον βρίσκεται σε ανάδρομη φορά- αντί να συνεχίσει την πορεία του μέσα στο ζώδιο του Κριού, θα προχωρήσει μέσα στο ζώδιο των Ιχθύων, από την 30η προς την 29η μοίρα κ.λπ. Και εφόσον στην μηδέν (0) μοίρα του Kριού -όπως είπαμε- είναι ο Ωροσκόπος, ο ανάδρομος πλανήτης θα κινηθεί μέσα στο δωδέκατο (12ο) οίκο.
Στην προκειμένη περίπτωση, αναφέρομαι σε αυτό το παράδειγμα για να παραλληλίσω τη φύση του ανάδρομου πλανήτη, διότι η συμπεριφορά του είναι όμοια με αυτή του ζωδίου των Iχθύων, του κυβερνήτη του, του Ποσειδώνα, και του δωδέκατου (12ου) οίκου.
Αυτό σημαίνει ότι οι ανάδρομοι πλανήτες αναγκάζουν τον άνθρωπο να βιώνει εμπειρίες του παρελθόντος. Τον αναγκάζουν να καταπιαστεί εκ νέου με ημιτελείς καταστάσεις, που άφησε πίσω του κάποτε, και να συμπληρώσει τα κενά που υπάρχουν, σε όποιο επίπεδο δραστηριοτήτων κι αν είναι αυτά.
Ο ρόλος των ανάδρομων πλανητών, στο σημείο αυτό, μπορεί να θεωρηθεί θετικός. Το άτομο μαθαίνει να χειρίζεται τις όποιες καταστάσεις που υπαγορεύονται από τον ανάδρομο πλανήτη και οι οποίες υπάρχουν ως αναμνήσεις στο υποσυνείδητό του.
Ο ανάδρομος πλανήτης λειτουργεί σε υποκειμενικό επίπεδο, γι' αυτό η δράση του δεν είναι εμφανής, στις εξωτερικές δραστηριότητες του ατόμου. Ο τρόπος λειτουργίας του στην πράξη είναι όμοιος με αυτόν του Πλούτωνα, και δεν είναι λίγες οι φορές που, αυθεντίες αστρολόγοι, προβληματίζονται να καταλήξουν σε συμπεράσματα, για τη δράση ενός ανάδρομου πλανήτη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ανάδρομοι πλανήτες δημιουργούν ένα τελείως διαφορετικό δυναμικό πεδίο, από τους πλανήτες που έχουν ορθόδρομη φορά. Αυτό, όμως, το δυναμικό πεδίο δε γίνεται εύκολα κατανοητό, και έτσι δημιουργούνται προβλήματα, κυρίως συμπεριφοράς.
Ο άνθρωπος, μέσω των ορθόδρομων πλανητών του, μπορεί και αλλάζει την ενέργεια που αποκτά από αυτούς, καθώς αυτή η ενέργεια έχει μία αυξανόμενη κατακόρυφη άνοδο και μετά μία φυσιολογική πτώση.
Δεν συμβαίνει, όμως, το ίδιο και με τους ανάδρομους πλανήτες. Διότι ο ανάδρομος πλανήτης, όπως αναφέρει ο Σούλμαν στο βιβλίο του «ανάδρομοι πλανήτες», αναγκάζει τον άνθρωπο να περνά από την τριπλή φάση της ανάδρομης διαδικασίας, δηλαδή:
1. Το αυτόματο πήδημα, που κάνει μέσα στο χρόνο, με σκοπό να ζήσει το μέλλον τώρα.
2. Αυτό που είχε δει φευγαλέα πριν, το βλέπει στο μέλλον και νιώθει ότι βρίσκεται ήδη εκεί.
3. Καθώς η εμπειρία είναι βαθιά ριζωμένη στο παρελθόν, ζει ξανά την προσμονή για ένα μέλλον που έχει ήδη συμβεί.
Δεν θα γίνει αναλυτική μελέτη επάνω στη θεωρία του Σούλμαν σε αυτό το άρθρο, όμως αξίζει να σημειωθεί ότι στις φάσεις 1 και 2, με την προσπάθεια να ζει κανείς στο μέλλον, δέχεται τις αλληλοδονήσεις του μέλλοντος - παρελθόντος, έτσι ώστε ούτε η αστρολογία να μην μπορεί να προβλέψει τον τρόπο με τον οποίο θα συμπεριφερθεί το άτομο (γιατί είναι καθαρά προσωπικό το θέμα). Αντίθετα, αυτός που ανήκει στην τρίτη φάση αντιδρά με έναν ολότελα διαφορετικό τρόπο, από τους άλλους. Δείχνει να ξέρει τι θέλει, και γι' αυτό η συμπεριφορά του δε δημιουργεί ερωτηματικά.
Εξαιτίας της τριφασικής εξέλιξης, το άτομο δοκιμάζεται στη ζωή του σε διαφορετικά χρονικά διαστήματα, πράγμα που δεν συμβαίνει με τα άτομα που έχουν πλανήτες σε ορθή φορά.
Οι ανάδρομοι πλανήτες, όχι μόνο γυρίζουν το άτομο στο χθες, (στον περασμένο μήνα, στον περασμένο χρόνο), αλλά σύμφωνα με την Καρμική αστρολογία -άποψη που δεν μπορώ εύκολα να υιοθετήσω- το κάνουν να παλινδρομεί και σε προηγούμενες ζωές, οι αναμνήσεις των οποίων μεταφέρονται στην παρούσα ζωή.
Ο ανάδρομος πλανήτης χρωματίζεται από τις ιδιότητες του ζωδίου που καταλαμβάνει, τις οποίες «εκδηλώνει» σαν εμπειρίες που πάρθηκαν προγενέστερα.
Αξίζει τον κόπο, λοιπόν, ο άνθρωπος ν' ασχοληθεί με τα μηνύματα που του δίνει ο ανάδρομος πλανήτης του. Γιατί έτσι θα αναπτύξει μία καθαρότερη και αντικειμενικότερη αντίληψη, γύρω από τη σημασία του, και θα δημιουργήσει μία πιο οργανωμένη παραγωγική ζωή.
Υπάρχουν πολλές θεωρίες και απόψεις για τους ανάδρομους πλανήτες όπως των Βιρτζίνια Έομπανκ και Τζόαν Γουικένμπεργκ. Όπως και του Τζων Μακ Κόρμπι, που στο βιβλίο του «ανάδρομοι πλανήτες», τονίζει ότι η συμπεριφορά του ατόμου που, στο γενέθλιο ωροσκόπιό του, έχει περισσότερους από τέσσερις ανάδρομους πλανήτες (ανώτερης οκτάβας) χαρακτηρίζεται από υποκειμενικότητα, εσωστρέφεια και μοναχικότητα.
Κατά τον Μπιλ Τιερύ, όσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός των ανάδρομων πλανητών, σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, τόσο πιο έντονος είναι ο υποκειμενισμός του ανθρώπου, σε σχέση με τα ενδιαφέροντα και τους δεσμούς του. Όμως, στον τρόπο της σκέψης και της δράσης του παρατηρείται κάποια αυθεντικότητα, διότι αυτός ο άνθρωπος δεν επηρεάζεται από το εξωτερικό περιβάλλον του.
Γράψαμε ένα ενημερωτικό άρθρο και όχι μια εμπεριστατωμένη μελέτη όπως για περιπτώσεις που οι ανάδρομοι πλανήτες συμμετέχουν σε διάφορες θετικές ή αρνητικές όψεις, όπως και δεκάδες άλλα σημεία που μόνο μέσα από μια Σχολή Αστρολογίας μπορούν να εξηγηθούν.
Κλείνοντας ας κρατήσουμε στο μυαλό μας ότι πολλές σχολές της αστρολογίας πιστεύουν ότι οι ανάδρομοι πλανήτες παίζουν τον ρόλο του αγγελιαφόρου, προγενεστέρων εμπειριών, τις οποίες βίωσε το άτομο σε προηγούμενες ενσαρκώσεις του, και από τις οποίες, δυστυχώς, δε διδάχθηκε όσα έπρεπε ή δεν τις συνειδητοποίησε τότε, με αποτέλεσμα να τις αναβιώσει στην παρούσα ζωή του.
Επειδή αυτή δεν είναι παρά μία άποψη, πιστεύω ότι δε θα πρέπει να γίνει οπωσδήποτε κανόνας. Βέβαια, οι ανάδρομοι πλανήτες δεν υπακούουν σε εξωτερικές επιταγές, αλλά μόνο στην εσωτερική, δική τους φωνή.
Αλλά, έστω κι έτσι, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αρνητική δρώσα δύναμη. Επομένως, οι ανάδρομοι πλανήτες, όπως είδαμε, μπορεί να λειτουργούν αρνητικά, αλλά από την άρνηση να ξεπηδούν και θετικά στοιχεία.
Τα άτομα με ορθόδρομους πλανήτες έχουν ιδιαίτερη αντίληψη για τον χρόνο και τον χώρο και ζουν σύμφωνα με αυτήν (την αντίληψη), έτσι συμβαίνει και με το «ανάδρομο» άτομο. (Αυτός είναι ένας όρος για το άτομο που έχει περισσότερους των τριών ανάδρομων πλανητών στο ωροσκόπιό του ή και μόνον έναν ανάδρομο πλανήτη, που βρίσκεται στον Ωροσκόπο ή το Μεσουράνημα).
Από στατιστικές έρευνες έχει βρεθεί ότι το 92% του πληθυσμού της Γης έχει, έναν, τουλάχιστον, ανάδρομο πλανήτη.
Συμπερασματικά, λοιπόν, μπορούμε να πούμε ότι η ανάδρομη κίνηση των πλανητών, σε ένα γενέθλιο ωροσκόπιο, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη του ΕΓΩ.
Αν μπορεί κανείς, βέβαια, να εισχωρήσει μέσα στις αόρατες δυνάμεις τους και να ανακαλύψει τη λειτουργικότητά τους, τότε ενδέχεται να βρει την ατραπό -μέσα από τις εμπειρίες του παρελθόντος- που οδηγεί στο μέλλον και στην τελειότητα του εαυτού του.
