Ιχνηλάτες της ψυχής των νεκρών

Από τα αρχαία ακόμη χρόνια, φαίνεται πως οι άνθρωποι επιθυμούσαν να επικοινωνούν με τα πνεύματα των νεκρών, καθώς θεωρούσαν πως οι ψυχές γνώριζαν τα μελλούμενα. Στην αρχαιότητα, λοιπόν, και συγκεκριμένα κατά την ρωμαϊκή περίοδο, η νεκυομαντεία (από το νέκυς που σημαίνει νεκρός) η επικοινωνία, δηλαδή των ζωντανών με τους νεκρούς προγόνους τους ή μη, γνώρισε μεγάλη άνθηση. Οι νεκυομάντεις ή ψυχαγωγοί ακολουθούσαν συγκεκριμένη τελετουργία, πάντα με τη χρήση μαγείας, με την οποία καλούσαν την ψυχή του νεκρού από τον ¶δη και στη συνέχεια την συμβουλεύονταν για την πορεία και τις επιλογές που θα έπρεπε να ακολουθήσουν. Τέτοιο παράδειγμα μας δίνει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, όταν ο Οδυσσέας επισκέφθηκε την μάγισσα Κίρκη και εκείνη με τη σειρά της τον συμβούλεψε να κατέβει στον ¶δη να βρει την ψυχή του μάντη Τειρεσία και να τον ρωτήσει για το μέλλον του.

Όταν οι κοινωνίες από ειδωλολατρικές εξελίχθηκαν σε χριστιανικές, η νεκυομαντεία θεωρήθηκε μέθοδος αντιχριστιανική και βλάσφημη, γιατί οδηγούσε στη σπίλωση της ψυχής των νεκρών. Κι αυτό γιατί η χριστιανική πίστη πρεσβεύει ότι η ψυχή, αμέσως μετά τον θάνατο, εγκαταλείπει το σώμα (εν μορφή αέρος, πνεύματος ή σκιάς) και ελευθερωμένη πλέον από τις υλικές ανάγκες, αφοσιώνεται σε κάτι ανώτερο. Συνεπώς, με την πάροδο του χρόνου, η χρήση της νεκυομαντείας ξεχάστηκε και πήραν τη θέση της ο πνευματισμός και η παραψυχολογία.

Αυτές οι δύο έννοιες ασχολούνται με το ίδιο αντικείμενο, με τη μόνη διαφορά ότι ο πνευματισμός ασχολείται με κόσμους μη ορατούς σε εμάς, όπου οι κάτοικοί τους προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους του "ζωντανού” κόσμου. Η παραψυχολογία πάλι υποστηρίζει ότι όλα τα μεταφυσικά φαινόμενα προέρχονται από την επίδραση της ψυχής των ανθρώπων του “ζωντανού” κόσμου. Ο πνευματισμός, λοιπόν, μελετά την ύπαρξη πνευματικών όντων, προερχόμενα από παραφυσικά φαινόμενα που χρησιμοποιούν οι ενδιάμεσοι (τα μέντιουμ), τα οποία μελετά η μεταψυχική.

http://myhoroscope.gr/articles/images/ixn3.jpg

Παραψυχολογία και Πνευματισμός

Στο συγκεκριμένο σημείο, είναι απαραίτητο να επεξηγήσουμε τον ορισμό της μεταψυχικής και με τί ασχολείται, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον όρο "πνευματισμός". Μεταψυχική, λοιπόν, ή παραψυχολογία ορίστηκε (συγκεκριμένα το 1905 από τον Σαρλ-Ρομπέρ Ρισέ) η επιστημονική έρευνα που έχει ως στόχο την εξέταση και τη μελέτη παραφυσιολογικών φαινομένων με τη βοήθεια ενός μέντιουμ. Είναι άξιο αναφοράς ότι μεταψυχική δεν σημαίνει απαραίτητα έρευνα πέρα της ψυχικής ζωής, αλλά πέρα από τους φυσικούς και φυσιολογικούς τρόπους με τους οποίους αυτή εκδηλώνεται. Γι' αυτό το λόγο, η μεταψυχική μελετά δύο είδη φαινομένων, αυτά που θεωρούνται φυσικά και αυτά που θεωρούνται ψυχικά φαινόμενα. Στα φυσικά κατατάσσουμε την τηλεκινησία, την ανύψωση αντικειμένων στον αέρα, τα ακουστικά φαινόμενα και πολλά άλλα. Ενώ, στα ψυχικά κατατάσσουμε την τηλεπάθεια, τη διόραση, τη διαίσθηση, την πρόγνωση και οτιδήποτε παρόμοιο.

Ο πνευματισμός έγινε γνωστός για πρώτη φορά το 1847, όταν ελαβαν χώρα κάποια παραφυσικά φαινόμενα και πιο συγκεκριμένα συνομιλίες με πνεύματα στο σπίτι των αδελφών Kate και Margaret Fox στο Hydesville της Νέας Υόρκης. Οι ίδιες επιβεβαίωσαν ότι επικοινωνούσαν με το πνεύμα ενός νεκρού μικροπωλητή. Στην πορεία της διερεύνησης των φαινομένων αυτών, ο ¶λαν Καρντέκ, με κριτήριο τις συνομιλίες/ επαφές που γίνονταν με τα πνεύματα, κατηγοριοποίησε τα πνεύματα ως εξής: ατελή, αγαθά και καθαρά πνεύματα. Την περίοδο εκείνη έγιναν γνωστά και τα μέντιουμ ή αλλιώς οι ενδιάμεσοι και το φαινόμενο του πνευματισμού πήρε μεγάλες διαστάσεις, καθώς όλο και περισσότερος κόσμος αναζητούσε αυτή τη λύση στα προβλήματά του.

Τα τελευταίο όμως αιώνα (στα μέσα του 20^ου) ένα διαφορετικό φαινόμενο απασχόλησε ψυχολόγους και παραψυχολόγους. Η επικοινωνία – αυτή τη φορά - των νεκρών με τους ζωντανούς, χωρίς προηγουμένη ανάκληση ή κάλεσμα των τελευταίων. Μια ομάδα ερευνητών της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών θέλησε να ασχοληθεί με το παραπάνω φαινόμενο, με στόχο να εξακριβώσει εάν η συνείδηση ενός ατόμου προσπαθεί να επιβιώσει και μετά το θάνατό του.


Μας χτυπούν την πόρτα; Μαρτυρίες επικοινωνίας

<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/ixn6.jpg align=right hspace=6 vspace=1</div>Το θέμα του τί υπάρχει μετά το θάνατο πήρε μεγάλες διαστάσεις και ο κάθε φορέας υποστήριζε τις απόψεις του. Η εκκλησία έμενε στις απόψεις περί κόλασης και παράδεισου, οι ψυχολόγοι υποστήριζαν ότι όλα αυτά είναι φαντασίες και τερατουργήματα του ανθρώπινου εγκεφάλου λόγω της απώλειας του οικείου προσώπου και οι παραψυχολόγοι δεν έδιναν κάποια σαφή απάντηση, καθώς γνώριζαν μόνο για το φαινόμενο της επικοινωνίας των ζωντανών με τους νεκρούς και όχι το αντίστροφο.

Όμως, οι περισσότεροι άνθρωποι αναρωτιούνται: τί γίνεται όταν επέλθει ο θάνατος ενός δικού μας ανθρώπου; Πόσο ικανοί είμαστε τελικά να αντιμετωπίσουμε έναν αιφνίδιο θάνατο; Πως αντιδρούμε όταν αυτές οι ψυχές (οι νεκροί) προσπαθούν να επικοινωνήσουν μαζί μας; Πρόκειται όντως για προσπάθεια των νεκρών να έρθουν σε επαφή με τους ζωντανούς ή είναι παραίσθηση;
Μετά από τις παραπάνω ανησυχίες, κάποια άτομα (που δεν γνωρίζονταν μεταξύ τους) βρήκαν το θάρρος και εκμυστηρεύτηκαν σε ψυχολόγους και παραψυχολόγους τις δικές τους εμπειρίες. Ανέφεραν σχεδόν όλοι ότι τουλάχιστον δύο με τρεις φορές στη ζωή τους τούς έτυχε μια από τις παρακάτω μεταθανάτιες εμπειρίες, έχοντας τα όνειρα ως κοινό σημείο.

Η Έλεν, 39 χρονών, αφηγείται ότι η θεία της, το συγκεκριμένο βράδυ του συμβάντος βρισκόταν στο νοσοκομείο λόγω αρρώστιας. Η Έλεν, είδε στον ύπνο της την θεία να της λέει: “Σήκω, ήρθε η ώρα να φύγω … ειδοποίησε και τους υπόλοιπους”. Θυμάται ότι ήταν τόσο έντονο το όνειρο που ξύπνησε. Γύρισε και είδε το ρολόι ότι ήταν 03:13 τα ξημερώματα. Δεν έδωσε σημασία. Το επόμενο πρωί, την ειδοποίησαν ότι η θεία της είχε πεθάνει το προηγούμενο βράδυ στις 03:10 τα ξημερώματα.

¶λλοι υποστηρίζουν ότι αισθάνθηκαν την παρουσία των νεκρών δίπλα τους, άσχετα με το χρονικό διάστημα που έχει περάσει από τον θάνατο τους:
Ο Τομ, 40 χρονών, αναφέρει ότι ένα πρωινό τέσσερα χρόνια μετά από τον θάνατο της γυναίκας του, την αισθάνθηκε να βρίσκεται μέσα στο σπίτι τους και συγκεκριμένα απέναντί του, όπως συνήθιζε. Το πιο περίεργο ήταν ότι ο σκύλος τους είχε πάει δίπλα στην καρέκλα που αισθανόταν ότι καθόταν η γυναίκα του και γάβγιζε. Ωστόσο, το πλέον αξιοπερίεργο ήταν ότι και ο γιος του, σε διαφορετική χρονική στιγμή της ίδιας μέρας, αισθανόταν ότι άκουγε χτύπους που προέρχονταν από την κουζίνα και συγκεκριμένα από το χώρο του τραπεζιού.

¶λλοι ανέφεραν ότι μύριζαν το άρωμα του αγαπημένου τους μέσα στο σπίτι και αισθάνονταν κάποιο χέρι να τους ακουμπά:
Η Μαίρη, 14 ετών, έχασε τον πατέρα της από ατύχημα σε ηλικία 5 ετών. Ένα βράδυ (σε ηλικία 14 ετών) ήταν τόσο στεναχωρημένη με κάποιο προσωπικό της πρόβλημα σε σημείο να κλαίει για 2 ώρες. Θυμάται ότι φώναξε και αναζήτησε τον πατέρα της. Μετά από μισή ώρα και όταν πλέον είχε ηρεμήσει αισθάνθηκε κάποιον να την αγκαλιάζει τόσο ζεστά που αισθάνθηκε ασφάλεια, δεν γύρισε γιατί νόμιζε ότι ήταν η μητέρα της που πιθανόν την είχε δει να κλαίει και είχε πάει να την ηρεμήσει. Η Μαίρη φώναξε το όνομα της μητέρας της, μα όταν γύρισε δεν είδε κανέναν δίπλα της. Σηκώθηκε να την ψάξει και όταν την βρήκε στο σαλόνι να βλέπει τηλεόραση, παραξενεύτηκε. Την ρώτησε εάν είχε πάει πριν λίγο στο δωμάτιο της και την είχε αγκαλιάσει, αλλά εκείνη το αρνήθηκε. Όταν γύρισε στο δωμάτιό της, ήταν πολύ έντονη η μυρωδιά της αγαπημένης κολόνιας του πατέρα της.

¶λλοι πάλι ανέφεραν ότι διαισθάνονταν κάποια πράγματα για το νεκρό, ότι έβλεπαν διάφορα σύμβολα, ότι τον έβλεπαν μπροστά τους και πολλά άλλα παρόμοια γεγονότα.

Σε όλες τις παραπάνω περιγραφές, οι άνθρωποι αυτοί δεν ήξεραν εάν έπρεπε να ονομάσουν τους νεκρούς πνεύματα ή φαντάσματα. Οι ερευνητές της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών του Λονδίνου Myers, υποστήριξαν ότι πνεύματα ορίζονται οι ψυχές των νεκρών που καλούνται από τα μέντιουμ, ενώ φαντάσματα αυτά που γίνονται ορατά μόνο από τον παρατηρητή.


Αντίλογος και επιχειρήματα

<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/ixn4.jpg align=left hspace=6 vspace=1</div>Οι ψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι οι ανθρώπινες δυνατότητες μάς είναι σχεδόν άγνωστες. Πιστεύουν ότι όταν κάποιος χάνει ένα δικό του πρόσωπο, είναι λογικό να αντιδρά περίεργα και να αισθάνεται την παρουσία των νεκρών διπλά του, γι' αυτό και οι περισσότεροι ψυχολόγοι αμφισβητούν την εγκυρότητα των φαινομένων αυτών. Το πιο γνωστό τους επιχείρημα ήταν και είναι, ότι το σύμπαν μας χαρακτηρίζεται από το φαινόμενο του ηλεκτρισμού, καθώς η σύσταση των ατόμων αποτελείται από ηλεκτρόνια, δηλαδή ηλεκτρικά σωματίδια.

Στηριζόμενοι στην εσωτερική διδασκαλία της αρχαίας σοφίας εξηγούν ότι σύμφωνα με τους νόμους της φύσης δεν υφίσταται το θαύμα, παρά μόνο η μαγεία που μας είναι εντελώς άγνωστη και ιδιαίτερα επικίνδυνη εάν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά.
Συγκεκριμένα, ο Δρ Πράις, το 1955, έγραψε ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science και στο οποίο αντιτάχθηκε στις θέσεις της Παραψυχολογίας. Εκτός των άλλων, ανέφερε ότι εάν υφίσταντο τα παρ' αίσθηση ψυχικά φαινόμενα, τότε αυτά θα ήταν σωτήρια για τον κόσμο κυρίως για την πρόβλεψη καταστροφών. Επίσης, υποστήριξε ότι τα φαινόμενα έρχονται σε αντίθεση με τις σημερινές επιστημονικές γνώσεις και εφόσον δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία, η παραψυχολογία δεν μπορεί να υφίσταται. Τέλος, αναφέρθηκε στη μελέτη του Σόουλ, υποστηρίζοντας ότι ο τελευταίος ακολούθησε λάθος μεθόδους στα πειράματά του και πιθανόν να υπήρξε πρόθεση εξαπάτησης.
Μετά από δεκαεπτά χρόνια συνεχών συγκρούσεων μεταξύ ψυχολόγων και παραψυχολόγων για τα διάφορα πειράματα και την εγκυρότητα αυτών, το 1972 ο Δρ Πράις έγραψε ένα γράμμα στο ίδιο περιοδικό, όπου ανακαλούσε τις απόψεις του για τα πειράματα του Σόουλ.

Στις παραπάνω απόψεις αντιτάχθηκαν γνωστοί ερευνητές και παραψυχολόγοι όπως ο Σαρκό, ο Γάλλος αστρονόμος και φιλόσοφος Κάμιλλος Φλαμμαριόν, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Δουβλίνου Μπάρρετ και πολλοί άλλοι. Όλοι οι παραπάνω ασχολήθηκαν πρώτιστα με το βαθύτερο νόημα των αρχαίων διδασκαλιών ξεκινώντας από την Καββαλά, τη μαγεία και την ερμητική φιλοσοφία που έχει σκοπό την εξερεύνηση της ψυχής και του πνεύματος και εν συνεχεία την κατανόηση του ορατού εκ του αοράτου.

Φυσικά, δεν θα ήταν σωστό να μην αναφερθώ στον άνθρωπο που πρώτος εκείνος ασχολήθηκε με την κατανόηση της ψυχής, του συναισθηματικού και νοητικού επιπέδου αλλά και με την ερμηνεία των νοημάτων και των συμβόλων της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο Φρόυντ, λοιπόν, έδωσε την ώθηση να ασχοληθούμε με την ανάλυση του πνεύματος και της ψυχής.
Ο Samuel Johnson γράφει ότι εμείς οι άνθρωποι σε όλη μας τη ζωή προσπαθούμε να απομακρύνουμε τις σκέψεις περί του θανάτου. Και συμφωνεί ο Πασκάλ στους “στοχασμούς” του ότι εφόσον οι άνθρωποι δεν κατάφεραν να εξαφανίσουν τις αρρώστιες και τον θάνατο, απλά επέλεξαν να μη τον σκέπτονται καθόλου.
Ο Φλαμμαριόν σκιαγραφεί τη ζωή μας ως ένα μονοπάτι σκοτεινό που στα δεξιά και αριστερά του είναι τοποθετημένα σπιτάκια πολύ μικρά με έναν σκοπευτή το καθένα. Σκοπός του σκοπευτή είναι να αδειάσει τις σφαίρες του στα σώματα των περαστικών. ¶λλοι από αυτούς πεθαίνουν νωρίς, ενώ κάποιοι άλλοι πολύ αργότερα.
Ο Ουώλτερ Σκοτ αναρωτιέται εάν η ζωή μας είναι ένα όνειρο και ξυπνάμε την ώρα ακριβώς που πεθαίνουμε. Μήπως ζούμε σε ένα είδος αντικατοπτρισμού, ο οποίος δημιουργεί ψεύτικες εικόνες ή μήπως τελικά αυτές οι εικόνες δεν είναι ψεύτικες, αλλά αντικατοπτρίζουν αυτό που βρίσκεται έξω από τη γη. Κάποιες απαντήσεις από τους αρχαίους πολιτισμούς σίγουρα υπήρχαν, αλλά πιθανότατα να χάθηκαν μαζί με την βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας!

Είναι σημαντικό, τέλος, να γίνει κατανοητό ότι εκτός από τους ορθολογιστές επιστήμονες, που δηλώνουν ότι δεν γνωρίζουν, όλοι οι υπόλοιποι (θρησκείες, εσωτερικές σχολές, μεταφυσικοί ερευνητές κλπ.) υποστηρίζουν ότι σε αντίθεση με το σώμα, η ψυχή είναι αθάνατη. Η διαφοροποίησή τους είναι ότι δεν υπάρχει ομοφωνία ως προς τη μετενσάρκωση, δηλαδή η αθανασία της ψυχής είναι ξέχωρο ζήτημα από τη μετενσάρκωση. Η δεύτερη προϋποθέτει την πρώτη, αλλά η πρώτη δεν προϋποθέτει τη δεύτερη.

Κάτι παραπλήσιο βλέπουμε στην ινδική φιλοσοφία, ότι δηλαδή η ψυχή δεν είναι ίση με το πνεύμα, απλά είναι το μέσο με το οποίο το πνεύμα “κατεβαίνει” στον κόσμο των “ζωντανών”. Η ψυχή άλλοτε επιλέγει το σώμα και άλλοτε το πνεύμα, μέχρι να φτάσει εκείνη η στιγμή που το ανθρώπινο σώμα θα αποβιώσει και θα συνεχίσει ελεύθερη το ταξίδι της, μέχρι να φτάσει στο ανώτατο σημείο όπου θα απορροφηθεί τελείως από το άυλο και αιώνιο πνεύμα.

Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι γίνεται σύνθεση των στοιχείων από πειράματα που έχουν στην κατοχή τους και από πειράματα που έχουν δρομολογηθεί να λάβουν χώρα στο μέλλον και για τα οποία δεν ήρθε ο καιρός να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό. Συμβουλεύουν, λοιπόν, να κρατήσουμε όλοι στο μυαλό μας τα ερωτήματα αυτά και ίσως κάποια μέρα να φτάσουμε στο σημείο να δούμε ότι η επόμενη μεγαλύτερη επανάσταση θα λάβει μέρος στην εσωτερική και όχι στην εξωτερικευμένη πλευρά μας!


Πηγές:
Astralinsight.gr - astrology Resources and Information.
Paranormal - Wikipedia, the free encyclopedia
Paranormal Phenomena
Main Page - Wikipedia, the free encyclopedia
Redirecting...
Εγκυκλοπαίδεια Δομή
Πνευματισμός, Νεκρομαντεία, μεταφυσική, παραψυχολογία

Καλημέρα σε όλους.

Εγώ έχω να παραθέσω τις δικές μου εμπειρίες, που έχουνε σχέση με τις δύο γιαγιάδες μου,
πεθαμένες και οι δύο πάρα πολλά χρόνια τώρα.

Η μία γιαγιά, πολύ πιο αγαπημένη.
Τώρα θα γράψω γι' αυτήν.
Ονειρεύτηκα λοιπόν ένα βράδι, -πάνε πολλά χρόνια-
ότι κάναμε εκδρομή με πολύ κόσμο και βρεθήκαμε στο χωριό (το ένα από τα δύο. Κάθε γιαγιά στο χωριό της...).
Ξεμάκρυνα από το πλήθος και πήγα στο σπίτι, στη γιαγιά μου.
Ήταν εκεί, και περάσαμε τις επόμενες ώρες μαζί.
Έτσι όπως ήτανε όταν ήμουνα κοριτσάκι και περνούσαμε εκεί τα καλοκαίρια.
Η γιαγιά να μαγειρεύει και να της κάνω παρέα, να μιλάμε, να κάνουμε δουλειές μαζί κτλ.
Κάποια στιγμή λοιπόν, άρχισαν να μου κορνάρουνε απ' έξω.
Είχανε μαζευτεί οι υπόλοιποι στα αυτοκίνητα και θα φεύγαμε.
Και λέω στη γιαγιά μου:
"Αχ! Γιαγιά, δε θέλω να φύγω... Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου."
(γιατί πραγματικά αισθανόμουνα πάρα πολύ ωραία. Γαλήνια και απλά, και αισθανόμουνα
όλη την αγάπη της γιαγιάς μου σε κάθε κύτταρό μου)
Γυρνάει λοιπόν η γιαγιά μου και μου λέει:
"Δεν είναι η ώρα σου ακόμη παιδί μου. Τώρα πρέπει να πας μαζί τους,
κι εμείς θα ανταμώσουμε κάποια άλλη στιγμή".

Αυτό το όνειρο, ακριβώς όπως σας το περιέγραψα, το είδα άλλη μια φορά.
Με τα ίδια λόγια.

Σημείωση: επειδή αυτοί στους οποίους το εκμυστηρεύτηκα στο παρελθόν
κατευθείαν με ρώτησαν (όλοι) αν μου συνέβαινε κάτι εκείνη την περίοδο,
αν δεν ήμουνα καλά, αν ήθελα να πεθάνω κτλ,
σας λέω εκ των προτέρων ότι όχι, δε μου συνέβαινε τίποτα.
Το τελείως αντίθετο. Ήμουνα φοιτήτρια ακόμη, τα μυαλά πάνω από το κεφάλι,
τάβλι και φραπέδες όλη μέρα, κιθάρες, ξενύχτια... Μια χαρά δηλαδή. Έγνοιες και προβλήματα μηδέν.

Αυτό για τώρα, δε θέλω να σας κουράσω.
Αν ενδιαφέρεται κανένας, έχω κι άλλα δύο περιστατικά να παραθέσω.

Σας χαιρετώ.

Quote:

---

Originally Posted by Servant of the Light

Καλημέρα σε όλους.

Εγώ έχω να παραθέσω τις δικές μου εμπειρίες, που έχουνε σχέση με τις δύο γιαγιάδες μου,
πεθαμένες και οι δύο πάρα πολλά χρόνια τώρα.

Η μία γιαγιά, πολύ πιο αγαπημένη.
Τώρα θα γράψω γι' αυτήν.
Ονειρεύτηκα λοιπόν ένα βράδι, -πάνε πολλά χρόνια-
ότι κάναμε εκδρομή με πολύ κόσμο και βρεθήκαμε στο χωριό (το ένα από τα δύο. Κάθε γιαγιά στο χωριό της...).
Ξεμάκρυνα από το πλήθος και πήγα στο σπίτι, στη γιαγιά μου.
Ήταν εκεί, και περάσαμε τις επόμενες ώρες μαζί.
Έτσι όπως ήτανε όταν ήμουνα κοριτσάκι και περνούσαμε εκεί τα καλοκαίρια.
Η γιαγιά να μαγειρεύει και να της κάνω παρέα, να μιλάμε, να κάνουμε δουλειές μαζί κτλ.
Κάποια στιγμή λοιπόν, άρχισαν να μου κορνάρουνε απ' έξω.
Είχανε μαζευτεί οι υπόλοιποι στα αυτοκίνητα και θα φεύγαμε.
Και λέω στη γιαγιά μου:
"Αχ! Γιαγιά, δε θέλω να φύγω... Θέλω να μείνω εδώ μαζί σου."
(γιατί πραγματικά αισθανόμουνα πάρα πολύ ωραία. Γαλήνια και απλά, και αισθανόμουνα
όλη την αγάπη της γιαγιάς μου σε κάθε κύτταρό μου)
Γυρνάει λοιπόν η γιαγιά μου και μου λέει:
"Δεν είναι η ώρα σου ακόμη παιδί μου. Τώρα πρέπει να πας μαζί τους,
κι εμείς θα ανταμώσουμε κάποια άλλη στιγμή".

Αυτό το όνειρο, ακριβώς όπως σας το περιέγραψα, το είδα άλλη μια φορά.
Με τα ίδια λόγια.

Σημείωση: επειδή αυτοί στους οποίους το εκμυστηρεύτηκα στο παρελθόν
κατευθείαν με ρώτησαν (όλοι) αν μου συνέβαινε κάτι εκείνη την περίοδο,
αν δεν ήμουνα καλά, αν ήθελα να πεθάνω κτλ,
σας λέω εκ των προτέρων ότι όχι, δε μου συνέβαινε τίποτα.
Το τελείως αντίθετο. Ήμουνα φοιτήτρια ακόμη, τα μυαλά πάνω από το κεφάλι,
τάβλι και φραπέδες όλη μέρα, κιθάρες, ξενύχτια... Μια χαρά δηλαδή. Έγνοιες και προβλήματα μηδέν.

Αυτό για τώρα, δε θέλω να σας κουράσω.
Αν ενδιαφέρεται κανένας, έχω κι άλλα δύο περιστατικά να παραθέσω.

Σας χαιρετώ.

---

Εγώ έχω ακούσει ότι όταν βλέπεις τους νεκρούς στον ύπνο σου σημαίνει προστασία.

Θα σας πω και εγω ενα περιστατικο αγαπητα μελη
Εγινε πριν 25 χρονια και αφορα τον επειτα κουμπαρο μου ,ηταν παντρεμενος με ενα υπεροχο πλασμα ειχαν κλεφτει στα 21 τους περιπου γιατι δεν ηθελαν οι γονεις της και παντρευτηκαν επειτα απο ενα χρονο τρελλη αγαπηειχαν. Εκαναν αμεσως 2 παιδια ,στα τρια χρονια γαμου ειχαν και τα δυο τα μωρα ,ομως το κοριτσι αυτο 24 ετων τοτε της χτυπησε την πορτα ο καρκινος χωρις κανενα ελεος και καμια ελπιδα να το παλεψει ....:cry:πεθανε μετα απο λιγους μηνες.
Η απωλεια της δεν περιγραφεται με λογια ,τον πονο του κουμπαρου μου ,
την τριτη ημερα απο τον θανατο της[ υποψην οτι ο κουμπαρος μου δεν πιστευει σε μεταφυσικα ουτε καν τι ζωδιο ειναι δεν ξερει ]ηταν στην καμαρη τους και στο κομο πανω ειχε δυο κορνιζες με φωτο τους απο τον γαμο τους τις κοιτουσε ,εκλεγε και ξαφνικα αρχισαν οι φωτο να κουνιουνται δυνατα και επεσαν κατω .[εγω πιστευω ηταν ενα μυνημα της να προχωρησει παρακατω ετσι εδειξαν και τα γεγονοτα εξαλλου]
Στα σαραντα της γνωρισε την καλητερη μου φιλη αυτος βρηκε παρηγορια αλλα εμεις ειχαμε φρικαρει με την φιλη μου που πας της λεγαμε ,ομως πεσαμε εξω ολοι αυτα τα παιδια αγαπηθηκαν και παντρευτηκαν εγω τους παντρεψα και τους βαφτισα την κορη τους που το ονομα ηταν φυσικα της κοπελας που εφυγε ....
Επανερχομαι και λεω οτι πιστευω οτι του εδωσε σημαδι οτι κοιτα μπροστα εγω εφυγα.....
με σεβασμο προς ολα τα αγαπητα μελη Δεσποινα

Μα στα σαραντα της???
σορυ απλα μου φαινεται καπως....

Quote:

---

Originally Posted by skorpion

Μα στα σαραντα της???
σορυ απλα μου φαινεται καπως....

---

και σε εμας αγαπημενη σκορπιον μας φανηκε καπως ....και ολοι της λεγαμε τι κανεις;που πας ;εσυ εισαι κοριτσακι 20 ετων ,αυτος θελει απο σενα παρηγορια και ολα αυτα....., η φιλη μου τον ερωτευτηκε σφοδρα και δεν ακουγε τιποτα...αυτος πιστευω βρηκε μια τρυφερη αγκαλια,αποκουμπι και σιγα-σιγα την αγαπησε ,αλλα καμια φορα μερικα ισως γεγονοτα ειναι γραμμενα ........να γινουν ετσι......
Του μεγαλωσε τα δυο του παιδια εκαναν και μαζι αλλα δυο και εγιναν και παπουδες εχουν και εγγονι .
φιλικα

Quote:

---

Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ

και σε εμας αγαπημενη σκορπιον μας φανηκε καπως ....και ολοι της λεγαμε τι κανεις;που πας ;εσυ εισαι κοριτσακι 20 ετων ,αυτος θελει απο σενα παρηγορια και ολα αυτα....., η φιλη μου τον ερωτευτηκε σφοδρα και δεν ακουγε τιποτα...αυτος πιστευω βρηκε μια τρυφερη αγκαλια,αποκουμπι και σιγα-σιγα την αγαπησε ,αλλα καμια φορα μερικα ισως γεγονοτα ειναι γραμμενα ........να γινουν ετσι......
Του μεγαλωσε τα δυο του παιδια εκαναν και μαζι αλλα δυο και εγιναν και παπουδες εχουν και εγγονι .
φιλικα

---

Αχ τέλεια είναι τόσο ρομαντικά όλα αυτά...:love:

Καλησπέρα σε όλους σας,:laugh::laugh::laugh:
Panther άρθρο σου είναι πάρα πολυ ωραίο.PerfectPerfectPerfect
Εγώ ξέρω οτι οι νεκροί όταν τους δεις έχουν κάτι να σου πούν.
Εγώ έχω χάσει τον μεσαίο αδερφό μου στα 3,5 χρόνια του και είναι φορές που νιώθω έντονα την παρουσία του, ειδικά σε κάποιες δύσκολες στιγμές που πέρασα. Σημείωση οτι δεν πρόλαβα να τον γνωρίσω γιατί ήμουν μόλις 1 ετών όταν πέθανε.Ένα απο το πολλά περιστατικά το πρώτο που συνέβει πριν 8 χρόνια είναι : Ήμουν μόνη στο σπίτι και στο δωμάτιο μου έχουμε τα εικονίσματα, και αναρωτήθηκα δυνατά γιατί να μην είναι εδώ που τον χρειάζομαι, και λες και μπήκε μέσα ένα αεράκι ενώ όλες οι πόρτες ήταν κλειστές και έπεσε στα πόδια μου το είκόνισμα του Αγίου Νικολάου. (τον αδερφό μου το έλεγαν Νικόλα!!!), σαν να μου λεγέ οτι είναι εδώ μαζί μου. Η αλήθεια είναι οτι ένιωσα λίγο περίεργα αλλά ξέρω οτι πολλές φορές είναι σπίτι μας και σαν μικρός άγγελος μας προστατεύει. Ακόμα και ο σκύλος κάνει μερικές φορές χαρούλες σαν κάποιος να είναι εδώ.
Η μητέρα μου πάλι σε πολύ σηματικα γεγονότα καλά ή άσχημα την προετοιμάζει ο αγαπημένος της θείος. Για πρώτη φορά τον είδε οταν ήταν έγκυος εμένα και όλοι έλεγαν οτι ήμουν αγόρι αλλά εκείνος της ανακοίνωσε οτι θα ήμουν κορίτσι (μιάς και ο ίδιος τα είχε ιδιαίτερα αδυναμία), σε άλλη φάση της είπε οτι θα πάρει κοντά του την γιαγιά μου και οτι θα την προσέχει, όπως και για τον άδερφό της μητέρας της είπε το ίδιο. Το επόμενο πρωϊνό έμαθε οτι πέθαναν.
Όλοι έχουμε βιώσει φαντάζομαι πολλά περιστατικά.
Πιστεύω οτι αγαπημένα πρόσωπα που είχαν στην καρδιά τους αγάπη απο εκεί ψηλά που βρήσκονται αγωνιούν για την τύχη μας και προσπαθούν να μας στείλουν κάποια μηνύματα είτε για να μας προστατέψουν, είτε για να μας καθησυχάσουν.
Ελπίζω να μην σας κούρασα.
Καλή συνέχεια.Καλό βράδυ:bigsmile::bigsmile::bigsmile:

πριν δυο και χρόνια έχασα τον ανηψίο μου το πρώτο απο όλα τα παιδια τον αδελφό μου την ωρα που είπαν οι γιατροι ότι έφυγε(απο τροχαιο)στο δωμάτιου του μεγάλου γιού μου είχα μια εικόνα του Χριστού επεσε χωρίς να σπάσει το τζάμι όρθια ο Σπύρος δεν την έχει άκόμα κρεμάσει και δεν θέλει,με το ανηψιό μου είχα πολύ καλή σχέση
εγώ τρόμαξα κατάλαβα ότι κατι δεν πηγενε καλά και κοίταξα την ώρα όταν μας ιδοποίησαν ήταν η ώρα που έπεσε το εικόνισμα

ΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ ΖΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ !!!!!!!

...............ο κοσμος των νεκρων και των ζωντανων !!!...αληθεια ποσο λαθος υπαρχει και μονο στην εκφραση που χρησιμοποιουμε για να διακρινουμε τους κοσμους αυτους ...
............καταρχην βρε παιδια ....ενας ειναι κοσμος που ζουμε αλλα συμβαινει να ειναι πολυδιαστατος και οι υπαρξεις που κινουνται μεσα σε αυτο τον κοσμο διακρινονται σε υπαρξεις ενσαρκες και μη ενσαρκες ...επιπελον δεν κινουνται ολες οι υπαρξεις σε ολες τις διαστασεις παιδια ......
...λοιπον <ο κοσμος των νεκρων και ο κοσμος των ζωντανων> , δεν διακρινονται με τον τροπο που συνηθως τους διακρινουμε .. καταρχην γιατι μιλαμε για νεκρους ενω ολοι μας λιγο πολυ παραδεχομεστε την συνεχεια της ζωντανης ψυχης μετα θανατο ??θελω να πω οτι μιας και η ζωη συνεχιζεται και μετα την αποσκιρτηση απο το ενσαρκο σκαριφημα μας ...ο κοσμος των απενσαρκωμενων καθολου μα καθολου δεν ειναι κοσμος των <<νεκρων>> ..η εκφραση αυτη ειναι αστοχη και δηλωνει την αγνοια μας και την ολοκληρωτικη μας εξαρτηση απο την συμπυκνωμενη υλη , την ενσαρκη υλη ..μιλαμε για αυτην σαν να προκειται για την μονη ζωντανη υλη ..σαν να χανει την ιδιοτητα της ζωης οτιδηποτε εχει απαγκιστρωθει απο αυτην την ενσαρκη υλη ....και εδω βρισκεται η βασικη μας ενσταση ...

...οοοχι λοιπον!!!,,,,, καθολου νεκρος δεν ειναι ο κοσμος των απενσαρκωμενων ψυχων ,,,ισα ισα ειναι πιο <<ζωντανος >>απο τον κοσμο των ενσαρκων ...εχει πολυ περισσοτερες δυνατοτητες και γενικα λιγοτερη αγνοια για τις δυναμεις που κινουν την ζωη ...και επιπλεον δεν ειναι ενας αλλος κοσμος αλλα καποιες αλλες διαστασεις του ιδιου κοσμου στον οποιο κινουνται κι οι ενσαρκοι ....οι οποιοι σημειωτεον ελαχιστα επικοινωνουν με αυτες τις αλλες διαστασεις ..εν συγκρισει με την επικοινωνια που καταφερνουν οι απενσαρκωμενοι...

ΑΡΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ <<ΚΟΣΜΟΥΣ >> ΤΩΝ ΕΝΣΑΡΚΩΝ ΨΥΧΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ
< ΜΗ ΕΝΣΑΡΚΩΝ >> ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΥΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ...........

........πολλα ειναι παντως τα ζητηματα που αφορουν απο κοινου κι εμας που διαθετουμε προς το παρον ενσαρκωμα και εκεινους που δεν διαθετουν ..με καποιο οχι παντα ευχαριστο και προωθητικο της ζωης τροπο ....οι αναγκες μας εχουν περιπλακει και μαλιστα σε σημειο να μπαινει σοβαρος φραγμος πολλες φορες στην εξελιξη μας εν γενει σαν ψυχες ...πολλοι και δυσθεωρητοι οι νομοι της μεταστασης και αναστασης των ψυχων ...μια διαδικασια που απο αυτη στην κυριολεξια εξαρταται το ποιον και η ενταση των ενεργεακων πεδιων μεσα στα οποια διαβιουν οι ενσαρκοι ...ΓΙΑΤΙ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΠΑΙΔΙΑ ,ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ..ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙΣ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΑΠΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΑΛΛΕΣ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΕΝΣΑΡΚΩΣΘΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΠΕΝΣΑΡΚΩΘΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΩΣ .....ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ...ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΕΥΘΕΤΗΘΕΙ ΑΚΟΜΗ ΣΤΑ ΠΕΔΙΑ ΠΟΥ ΑΡΜΟΖΟΥΝ ΓΙΑ ΑΥΤΕΣ ,,,,ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΕΧΟΥΝ ΧΑΘΕΙ ΚΑΙ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ....Η ΚΡΑΤΙΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΦΥΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΕΝΩ ΘΕΣΗ ΚΑΜΜΙΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ...............αχαχαααχχχχχχχ� �χχ!!!αφηστε μεγαλο προβλημα!!! ...

.......για παραδειγμα σκεφτειτε τοσοι νεκροι στην Αιτη !!!..τι πιστευετε οτι θα απογινουν τοσοι ανθρωποι βιαια απενσαρκωμενοι αληθεια ..πιστευετε οτι στο πιτσ φιτιλι θα διευθετηθουν οι ψυχες τους ..αχχχα αχχχ οχι το πιο πιθανον ειναι να γυρνουν ετσι για αιωνες ..μια μαζα αναρχη και χαυνωμενη ψυχων επηρεαζοτας τις ζωες των ενσαρκων επικινδνυνα ...και αποτελωντας ευκολο χειραγωγισιμο ογκο ψυχων για επιτηδειους μαγους και τσαρλατανους του αποκρυφισμου ..που ψαχνουν αγωνιωδως για τα πειθηνια και τυφλωμενα εξαρτημενα υποχειρια τους ..αχχ αλιμονο ο κοσμος των απενσαρκων ζει αναμεσα μας,,, αλιμονο,,, και υποφερει δεμενος με αλυσσους αιωνοβιους πολλες φορες κανοντας και εμας να υποφερουμε ................οπου βιαιος ,τραγικος ,ατομικος ή μαζικος θανατος ,,,ενα στοιχειό της φυσης γεννιεται και μια καταρα της ζωης ...ανεξελεγκτη ...αλιμονο !!!!!!!!!!!


(ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΟΥΣ ΑΠΟ ΠΡΟΩΡΟ, ΠΑΡΑΦΥΣΗ ΕΚΒΙΑΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ ............. ως ελαχιστος φορος τιμης...........Το <Μαρτυριο> σας τελειωνει !!!!!!!!!!!!!)

Καλησπερα.μολις σημερα διαβασα τη δημοσιευση κ τα σχολια- νεο μελος. Νομιζω οτι εκτος απο το γνωσιακο / θεωρητικο επιπεδο του θεματος, υπαρχει κ η εσωτερικη γνωση για την παρουσια των ψυχων στον εδω φυσικο κοσμο. Μπορει να μην εχουμε ολοι σχετικη εμπειρια αλλα την αισθηση ή εστω την υποψια οτι ο κοσμος των ψυχων ειναι υπαρκτος. Χρονια ειχα αυτην την αισθηση, για ποιο λογο δεν ξερω. Δεν εδινα σημασια ομως, απωθουσα τετοιες σκεψεις ως μη αποδεκτες στο περιβαλλον μου. Μεχρι που η προσωπικη εμπειρια μου επεβαλε να παραδεχτω οτι δεν προκειται απλα για αισθηση αλλα για πραγματικοτητα. Πραγματι οι ψυχολογοι λενε οτι ειναι αναμενομενο να εχεις ψευδαισθησεις στις περιπτωσεις απωλειας αγαπημενων ανθρωπων. Προσωπικα δεν ειχα καμια ψευδαισθηση οταν εβλεπα τη μορφη του αγαπημενου μου προσωπου μεσα στο σπιτι μου. Ενος ανθρωπου που δεν επετρεψε στον εαυτο του να εχει φυσικο τελος, που φευγοντας δεν ειμαι ακομα σιγουρη αν η αποφαση του ηταν συνειδητη ή παρορμηση της στιγμης. Ειχα μεγαλο ψυχικο δεσιμο με τον ανθρωπο αυτο. Εβλεπα τα ματια του κ ηξερα οτι εβλεπα την ψυχη του. Αισθανομαι οτι το δεσιμο αυτο δεν εσπασε με το θανατο του. Νιωθω ακομα κ τωρα, 3 χρονια μετα την αγωνια της περιπλανησης της ψυχης του. Ειμαι σιγουρη γι αυτο που νιωθω κ ειμαι σιγουρη οτι δεν ειναι ουτε ψευδαισθηση ουτε απλα μια δικη μου αγωνια για εκεινον.

H AYTOKTONIA ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΔΥΣΧΕΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΒΑΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ..

,,,,,,,,,,αγαπητή φίλη ,,,αν το προσφιλές σου άτομο εφυγε με αυτοχειρία ειναι δυσκολα τα πραγματα για την ψυχη του...δεν μπορεις να φανταστεις ποσοι παραγοντες υπαρχουν που αναστελλουν και δυσχεραινουν την μετάβαση της ψυχής στα καταλληλα για αυτην πεδία και την διευθετηση της ωστε να εμπεδωσει τη βιωμενη εμπειρια της και να ετοιμαστει για μια νεα ενσάρκωση,,,
τετοιοι παραγοντες ειναι η πχ η προκληση σε άλλους πονου αναιτιου ...η βιαη και δολοφονικη απενσαρκωση...
...επίσης η αυτοχειρία ειναι ένας παραγοντας τετοιας επιπλοκης για την διευθετηση της ψυχης μετα την απενσαρκωση της ,,,
επισης η ψυχή αδυνατει να διευθετηθει αν οι αμεσοι συγγενεις του απενσαρκωμένου υποφέρουν με τον χαμό του ή γενικα αν αντιμετωπιζουν καταστασεις προβληματικές και επωδυνες ...πχ η ψυχή μια μητερας που πεθαινει αφηνοντας πισω τα ανηλικα παιδια της , η τα παιδια που αντιμετωπιζουν τα μυρια προβληματα διαβίωσης..

αρα...οι συγγενεις και οι φίλοι έχοντας επιγνωση των μεταβατικών αυτων καταστασεωνκαι των επιπλοκών τους θα πρεπει με καταλληλο διαλογισμό να βοηθησουν το απενσαρκωμενο αγαπημενο τους προσωπο να φυγει για τον τοπο προορισμού του ....
..υπαρχουν ψυχές χρόνια ολοκληρα και αιωνες θα ελεγα που στοιχειωνουν και βασανιζονται σε ορισμένους τόπους γυρνωντας σαν ταλαιπωρες σκιες αναμεσα στους ενσαρκους πολλες φορές χωρίς να καταλαβαινουν τι τους συνεβει ..δεν εχουν επιγνωση του θανατου τους...ναι ακριβώς ετσι ..και μη παραξενευστε..
εμεις από την πλευρα μας ωστοσο μπορουμε να διαλογιστούμε πανω στην επικοινωνια μας μαζί τους οσοι εχουμε το ψυχικο σθενος για κατι τέτοιο..... η επικοινωνια θα ερθει μεσω ονειρων συνήθως ...
με ενα ενσυνειδητο ονειρο μπορουμε να πιασουμε επαφη να μαθουμε τι βασανιζει την περιπλανωμενη ψυχη και σε τι κατασταση βρισκεται ,,,και να την ωθησουμε προς αποδεσμευση και μετασταση ωστε να διευκολυνουμε την πραγματωση του εξελικτικου της πεπρωμενου ..

ΒΟΗΘΗΣΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΣΟΥ ...Η ΕΠΑΦΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΝΕΙΡΟ ...ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΦΥΓΉ -ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΝΙΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥ ....ΘΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΛΑΦΡΥΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒ¶ΛΛΟΝΠΕΔΙΟ ΣΟΥ ...Η ΛΥΠΗ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΜΟ ΕΝΟΣ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ...
ΑΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΝΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑΜΕ ΕΓΩΙΣΤΙΚΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ...ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΓΝΩΣΙΑΣ , ΑΠΟΧΑΥΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΨΥΧΙΚΟΥ ΑΔΙΕΞΟΔΟΥ ....

Ενσυνειδητο ονειρο... Δυστυχως δεν ειμαι εξοικειωμενη με τετοιες πρακτικες. Εχω ευχηθει εχω πρασπαθησει να ερθω σ επαφη σε ονειρικο επιπεδο.στα τρια κ πλεον χρονια που εχει φυγει ομως ειναι ζητημα να το εχω δει 5 φορες εκ των οποιων τις τρεις μου ελεγε με παραπονο γιατι βιαστηκαμε να το κηδεψουμε ενω ειμα ακομα ζωντανο, μια φορα με προειδοποιησε ρητα - κοφτα για θεμα υγειας κ μια τελευταια που δε μπορω να θυμηθω ακριβως τι συνεβη, απλα ξυπνησα στεναχωρημενη. Χωρις να εχω ασχοληθει ιδιαιτερα με μεταφυσικα θεματα ολα αυτα που μολις διαβασα, κ με την ευκαιρια θερμα ευχαριστω για την απαντηση σου, υπηρχαν μεσα μου ως η δικη μου αληθεια, την οποια ηταν κ ειναι πολυ δυσκολο να εξηγησω στους γυρω μου. Αρχικα ηταν ο θυμος οι τυψεις ο πονος το σοκ αλλα κυριως η απελπισια της αγνοιας μεθοδου παροχης βοηθειας για την ψυχη του ανυρωπου αυτου. Απελπισια κ αγωνια για το τι θα μπορουσα να κανω κ δεν ξερω να το πραξω. Αποφασισα να κανω αυτο που ενιωσα οτι ειναι σκοπιμο. Να σταματησω να πενθω, να στατησω να γινομαι κομματια, να φερνω την εικονα του στο μυαλο μου σκεπτομενη «μην ανησυχεις, με βλεπεις ειμαι καλα, κοιτα εσυ να βρεις το δρομο σου... Να βρεις το δρομο σου...». Ψυχικο σθενος να αποδεσμευσω την ψυχη του ανθρωπου αυτου βρηκα. Θα ημουν λιγη αν δεν εβρισκα, θα του εκανα κακο. Καποιες φορες επιανα τον εαυτο μου να του κραταω κακια γιατι ενιωθα οτι ετσι τον κραταω εδω γυρω, καπου κοντα μου, να προσπαθει να τον συγχωρεσω. Λαθος, εκ προοιμιου εγωιστικο σφαλμα. Νομιζω οτι επανορθωσα, προσπαθω τουλαχιστον, αν κ αισθανομαι οτι ακομα ψαχνει να βρει το φως.

:embarrest Πολύ σοβαρά όλα όσα αναφερατε απο τις εμπειρίες σας......
Με έχει απασχολήσει πάρα πολύ το συγκεκριμένο θέμα.....:cry:
Κατά αρχήν θεωρώ ότι είναι πολύ σχετικό το "πότε" κανείς ολοκληρώνει τον κύκλο ζωής που του καθορίστηκε απο το Δημιουργό....Αυτό γιατί βλέπουμε πολύ νέους ανθρώπους να φεύγουν ,και όλοι εμείς θεωρούμε πώς είναι νωρίς... Ομως δεν γνωρίζουμε πολλά για την ισορροπία που μπορεί να υπάρχει στο σύμπαν διότι ίσως είχαν έρθει για ενα έργο το οποίο και τελικά εχουν ολοκληρώσει απλά δεν μπορούμε εμείς να το αντιληφθούμε.....:embarrest Πονάει όλο αυτό,αλλά ο ανθρωπος βλέπει πολύ λίγα πράγματα σε σχέση με αυτά που συμβαίνουν γύρω του.....
Οσο για την παρουσία των ανθρώπων μας που έχουν φύγει,αναμφισβήτητα πιστεύω πως υπάρχει ,δεδομένου πως κάθε ανθρωπος έχει ενέργεια (μεγάλη ενέργεια συνήθως όχι μετρήσιμη) η οποία αποδεσμεύεται απο το σωμα κατα την διαδικασία του ¨θανάτου" δεν ξέρουμε όμως πως διοχετεύεται,πως κατανέμεται και κάτω απο ποιές συνθήκες γίνονται όλα τα παραπάνω.....
Αυτά εντελώς αποστασιοποιημένη απο το συναισθημα,που αν το προσθέσουμε και αυτό αντιλαμβανόμαστε ότι οι σχέσεις αυτών που "είναι ακόμα εδώ",και αυτών που έχουν φύγει δεν τελειώνουν ποτέ......:love:
Προσωπικά όποτε πραγματικά είχα ανάγκη να επικοινωνήσω με κάποιον δικό μου "ερχόταν" πάντα κοντά μου όταν "αντιλαμβανόταν" οτι συναισθηματικά "είμαι έτοιμη' για κάτι τέτοιο,διότι όλα τούτα για να τα "δείς" μπορείς μόνο με το συναισθημα,:love:είναι απο τα λίγα θέματα που η λογική δεν έχει καμία θέση......:embarrest

ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΜΑΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

...το λαθος που συνηθως γινεται οταν συζηταμε για τα μεταθανατια πραγματα ειναι να θεωρουμε σωνει και καλα ως δεδομενη και απολυτη αξια την ενσαρκη παρουσια μας ...μια παρουσια που αντιλαμβανομαστε ως τρομερη απωλεια κατα το θανατο ..αυτο ειναι το συνηθες λαθος εκκινησης σε μια συζητηση για τη << ζωη μετα θανατον>>...

...η συζητηση θα πρεπει να ξεκιναει απο την θεωρηση της προγενεσιας ζωης ...τι ειμασταν πριν κατεβουμε σε τουτη την σαρκα ...και τι ειμαστε ενω παραμενουμε δεμενοι πανω της ...
...αν δεν απαντησουμε σε αυτα τα ερωτηματα καθε συζητηση για την μεταθανατον ζωη θα κατανταει περιορισμενη και ατελεσφορη ...

...να καποιες αρχικες ιδεες εκκινησης που αν δεν τις αποδεχεται κανεις τοτε απαντησεις οριστικες και διαφωτιστικες για την μετα θανατον ζωη δεν θα μπορεσει ποτε να λαβει...

-ειμαστε οντοτητες ενεργειακες και διακεκριμενες,,, διαγουμε βιο περαν της ενσαρκης παρουσιας ,,δηλαδη η ζωη μας δεν ξεκιναει με την γενεση της σαρκας μας δηλαδη αυτου του μακροπλεγματικου υλοενεργειακου "σκαριφηματος" ,,αλλα προυπαρχει και απλα δεσμευεται μερος της κατα την ενσαρκωση ...

-η ψυχικη ενεργεια που εκφραζεται κατα την διαρκεια μιας ενσαρκης ζωης δεν ειναι παρα μερος της συνολικης μας εξατομικευμενης ενεργειας ,,αρα ενω ειμαστε εν σαρκι ταυτοχρονως ως οντοτητες ψυχικες συμβαινει να ειμαστε και καπου αλλου ....που ακριβως ??? ειναι ενα αλλο μεγαλο κεφαλαιο...

ΑΡΑ ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΜΟΝΟ ΜΕΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΑΤΟΜΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΤΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ ΩΣ ΟΝΤΟΤΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΕΣ ....

...αυτο ειναι το ενα ...το αλλο που πρεπει να εχουμε υποψιν ειναι οτι κατα την ενσαρκη αναπτυξη μας ολο και μεγαλυτερο μερος της ενεργειας αυτης δεσμευεται ,,,και η μεγιστη δυνατη δεσμευση ερχεται κατα την ωριμοτητα δηλαδη απο τα 50 χρονια κι πανω,,,,
,,,, εκτος αν συντρεχουν αλλοι ανασχετικοι παραγοντες οποτε το ενσαρκο ατομο αδυνατει να ""κατεβασει"" την μεγιστη δυνατη και αναλογη ως προς την εξελιξη του ψυχικη ενεργεια ...
...οταν το ενσαρκο σωμα μας εξασθενει απο τις κακουχιες της διαβιωσης και τις αρρωστειες τοτε αρχιζει η αναστροφη διαδικασια ...δηλαδη η αποδεσμευση της ψυχικης ενεργειας μας η οποια εν μερει ολοκληρωνεται κατα τη στιγμη του φυσικου θανατου του ενσαρκου σωματος μας ...

...και λεμε εν μερει γιατι δυστυχως τα πραγματα ειναι πολυ περιπλοκα ...τα νεκρο ενσαρκο σωμα για μεγαλο χρονικο διαστημα παραμενει η φυλακη ενος μη αμελητεου μερους της ψυχικης μας ενεργειας αυτο σημαινει οτι για ενα μεγαλο χρονικο διαστημα βιωνουμε μια πραγματικη ζωη εν ταφω μεσα δηλαδη στο παραπηγμα το ψυχρο και χωματινο στο οποιο τιθενται τα νεκρα σωματα μας ...βιωνοντας ολες τις φυσικες μακαβριες διεργασιες της αποσυνθεσης που συντελουνται ....

....υπαρχουν βεβαια ψυχες και ψυχες ..οσο πιο εξελιγμενη πνευματικα ειναι η ψυχη οσο καλα πιο εστιασμενη στην ουρανια ενεργειακη της παρουσια την διαρκη ... τοσο πιο γρηγορα ...αποδεσμευεται εντελως απο το σωμα που οδευει στην σηψη.. οι κατωτερες και πιο εξαρτημενες απο την παχυλη υλη δυστυχως βιωνουν μια πολυ μακρα εμπειρια κατω απον ταφο ..και αυτο ειναι πραγματικα μια τρομερη κατασταση για την οποια θα πρεπει να γινουν σοβαρες συζητησεις και να ληφθουν αποφασεις ...σχετικες με τον τροπο διαχειρισης των σωματων των νεκρων .................................................

συνεχιζεται....>>>


<<ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΩΜΑΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΑΛΛΟΘΕΝ (ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΔΙΑΜΕΝΟΥΜΕ ),,, ΔΕΜΕΝΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΡΥΔΙ ΤΗΣ ΕΝΣΑΡΚΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ ΜΑΣ ...
Η ΑΛΛΟΘΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΜΕΤΡΙΑΣΕΙ Η ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΨΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΚΟΥΧΙΕΣ ΤΗΣ ΕΝΤΕΥΘΕΝ ΕΝΣΑΡΚΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ ,,,ΠΡΟΚΑΛΩΝΤΑΣ ΡΙΖΙΚΗ ΑΝΑΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΕΞΕΥΓΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ,,,,ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΣΑΡΚΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΩΡΕΡΗ ΥΛΗ-ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑ ΜΑΖΙ ΤΗΣ .............>>