Ο φορέας του ανθρώπου "εγώ" με τον οποίο ο άνθρωπος δρα στο αστρικό πεδίο, είναι κατά τη Θεοσοφία και τον Αποκρυφισμό το αστρικό σώμα, αυτό που οι Αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν θυμικό, κι αποτελείται από ύλη λεπτότερη της αιθερικής, ονομαζόμενη αστρική. Για να εξετάσουμε το ανθρώπινο αστρικό σώμα κατά την περίοδο της ύπαρξής του στον αστρικό κόσμο και να μελετήσουμε τη φύση και την ουσία του καθώς και τις σχέσεις του με το αστρικό βασίλειο, παρίσταται ανάγκη να εξετάσουμε διαδοχικά τα αστρικά σώματα:
α) του μη ανεπτυγμένου ανθρώπου,
β) του κοινά ανεπτυγμένου ανθρώπου, και
γ) του πνευματικά ανεπτυγμένου.
α) Το αστρικό σώμα του μη ανεπτυγμένου ανθρώπου, είναι μια νεφελώδης, χαλαρά οργανωμένη και αόριστα διαγραφόμενη μάζα αστρικού πνεύματος - ύλης που περιέχει υλικά αστρικής ύλης και στοιχειακής ουσίας, που έχουν ληφθεί από όλες τις υποδιαιρέσεις του αστρικού πεδίου, αλλά με μεγάλη υπεροχή συστατικών των κατώτερων υποδιαιρέσεων. Έτσι, είναι πυκνό και τραχύ στην υφή, ικανό ν' ανταποκρίνεται σε όλες τις διεγέρσεις που προέρχονται από τα πάθη και τις ορέξεις. Τα χρώματα που παράγονται από τους παλμικούς ρυθμούς είναι αμαυρά, θολά και σκοτεινά. Οι αποχρώσεις που επικρατούν είναι οι καστανόχρωμες, οι αμαυρές, οι ερυθρές και οι θολές πράσινες. Σ' ένα τέτοιο αστρικό σώμα δεν παρατηρείται καμία λάμψη ή γρήγορα εναλλασσόμενη αναλαμπή χρωμάτων, αλλά τα διάφορα πάθη καταδεικνύονται σα μεγάλα κύματα, ή όταν είναι βίαια σαν αναλαμπές. Η γενετήσια ορμή π.χ. θα στείλει κύμα με χρώμα θολής καρμίνας, η μανία, αστραπή ζοφερού ερυθρού.
Το αστρικό σώμα είναι μεγαλύτερο από το φυσικό, κι επεκτείνεται γύρω του σε 25 ως 30 εκατοστά προς όλες τις διευθύνσεις στην περίπτωση που εξετάζουμε. Τα κέντρα των οργάνων των αισθήσεων είναι εν ενεργεία όσο υφίστανται από έξω κάποια επίδραση, όμως σε κατάσταση ανάπαυσης τα ρεύματα της ζωής είναι απαθή, και το αστρικό σώμα χωρίς να διεγείρεται ούτε από το φυσικό ούτε από το νοητικό κόσμο, παραμένει νυσταλέο κι αδιάφορο. Σταθερό χαρακτηριστικό της μη ανεπτυγμένης κατάστασης είναι ότι η ενέργεια παρακινείται περισσότερο απ' έξω παρά από την ενδότερη συνείδηση.
Για να κινηθεί ο λίθος πρέπει να υποστεί ώθηση. Το φυτό κινείται ελκυόμενο από το φως και την υγρασία. Το ζώο ενεργεί ενοχλημένο από την πείνα. Ο ελάχιστα ανεπτυγμένος άνθρωπος έχει ανάγκη εξωτερικών παρακινήσεων.
Εφόσον η διάνοια έχει αναπτυχθεί ελάχιστα δεν μπορεί να έχει πρωτοβουλία ενέργειας. Τα κέντρα υψηλής ενέργειας συνδεόμενα με την ανεξάρτητη δράση των αστρικών αισθήσεων μόλις είναι ορατά.
Βαριά κτυπήματα από τον εξωτερικό κόσμο, ηδονής και πόνου, απαιτούνται για να τον διεγείρουν και να τον ωθήσουν σε δράση. Όσο πιο πολυάριθμες και βίαιες είναι οι αισθήσεις, τόσο περισσότερο αισθάνεται, τόσο περισσότερο αναπτύσσεται. Κατ' αυτό το στάδιο η ποιότητα λίγο ενδιαφέρει. Αυτά που απαιτούνται κύρια, είναι η ποσότητα κι η αντοχή. Η απαρχή της ηθικής του ανθρώπου προέρχεται από τα πάθη του. Ασήμαντη δόση αυταπάρνησης στις σχέσεις με τη σύζυγο, το παιδί τον φίλο, είναι το πρώτο βήμα προς τα άνω με την παραγωγή παλμών στη λεπτότερη ύλη του αστρικού του σώματος και της προσέλκυσης προς αυτό περισσότερης στοιχειακής ουσίας, με παρεμφερή ποιότητα. Το αστρικό σώμα μεταβάλλει διαρκώς τα υλικά του κάτω από την επίδραση των παθών, των ορέξεών, των επιθυμιών και των συγκινήσεων.
Κάθε αγαθή επίδραση ισχυροποιεί τα λεπτότερα μέρη του σώματος, διώχνει μερικά από τα χονδροειδέστερα συστατικά, παρασύρει σε αυτό τα λεπτότερα υλικά και προσελκύει γύρω του αγαθοεργά στοιχειακά, επικουρικά της προόδου προς ανανέωση. Όλες οι κακές επιδράσεις έχουν εκ διαμέτρου αντίθετα αποτελέσματα. Ισχυροποιούν τα χονδροειδέστερα συστατικά, αποδιώκουν τα λεπτότερα, παρασύρουν στο σώμα περισσότερα από τα πρώτα, και προσελκύουν στοιχειακά συντελώντας στη φθορά.
Οι ηθικές και διανοητικές δυνάμεις του ανθρώπου στην προκειμένη περίπτωση, είναι τόσο εμβρυακές ώστε να μπορεί να λεχθεί ότι η κατασκευή ή οι μεταβολές του αστρικού σώματος γίνονται μάλλον προς χάριν αυτού παρά απ' αυτόν. Αυτό εξαρτάται μάλλον από τις εξωτερικές περιστάσεις παρά από την ίδια του τη θέληση, αφού είναι χαρακτηριστικά κατώτατου βαθμού ανάπτυξης να κινείται ο άνθρωπος από τα έξω και από το σώμα του κι όχι από το εσωτερικό του κι από τη διάνοια. Είναι σημείο σημαντικής προόδου όταν ο άνθρωπος αρχίζει να κινείται από τη θέλησή του, από την ίδια του την ενέργεια, από δική του πρωτοβουλία κι όχι παρακινούμενος από επιθυμίες, δηλαδή με την ανταπόκριση σε εξωτερική έλξη ή ώθηση.
Κατά τη διάρκεια του ύπνου, το αστρικό σώμα περιβάλλοντας τη συνείδηση, φεύγει από το φυσικό φορέα, αφήνοντας το χονδροειδές και το αιθερικό σώμα να κοιμούνται.
Εν τούτοις, κατά το στάδιο αυτό, η συνείδηση στο αστρικό σώμα δεν είναι σε εγρήγορση, γιατί λείπουν οι ισχυρές επαφές που την κεντούν όσο βρίσκεται στο φυσικό πλαίσιο και τα μόνα πράγματα που επηρεάζουν το αστρικό σώμα είναι τα χονδροειδέστερης μορφής στοιχειακά που εξαποστέλλουν σε αυτό παλμούς οι οποίοι αντανακλούν στο αιθερικό και το χονδροειδή εγκέφαλο και γίνονται αιτία για κτηνώδεις απολαύσεις.
Το αστρικό σώμα επιπλέει ακριβώς πάνω από το φυσικό, συγκρατείται από την ισχυρή του έλξη κι έτσι δεν μπορεί ν' απομακρυνθεί απ' αυτό.
β) Στον άνθρωπο με κοινή ηθική και διανοητική ανάπτυξη, το αστρικό σώμα παρουσιάζει πολύ μεγάλη πρόοδο σε σύγκριση με αυτά που περιγράψαμε. Είναι μεγαλύτερο σε μέγεθος, τα διάφορα υλικά του βρίσκονται σε ισορροπία μάλλον και η παρουσία σπανιότερων ειδών δίνει κάποια φωτεινότητα στο σύνολο, μολονότι η έκφραση των ανώτερων συγκινήσεων καθώς επιδρά μέσα απ' αυτό εξαποστέλλει ωραία κύματα χρωμάτων. Οι γραμμές του είναι καθαρές και καθορισμένες, αντί για αόριστες και μεταβλητές όπως είναι στην προηγούμενη περίπτωση, και το σώμα αυτό προσομοιάζει προς τον κτήτορα. Προφανώς γίνεται φορέας του ενδότερου ανθρώπου με οριστική οργάνωση και σταθερότητα, με σώμα κατάλληλο κι ενεργητικό, ικανό να συντηρεί εαυτόν, χωρισμένο από το φυσικό τοιούτο. Αν και διατηρεί μεγάλη πλαστικότητα, έχει εν τούτοις φυσιολογική μορφή, που επανακτά αμέσως μόλις σταματήσει η πίεση που κάνει τις γραμμές να μεταβάλλονται. Η ενεργητικότητά του είναι σταθερή, και γι' αυτό βρίσκεται σε διηνεκή παλμική κίνηση, εμφανίζοντας ατέλειωτες ποικιλίες μεταβλητών αποχρώσεων. Παρόμοια οι "τροχοί" είναι καθαρά ορατοί αν και δεν είναι ακόμη εν ενεργεία. Ανταποκρίνεται γρήγορα σε κάθε διαβιβαζόμενη επαφή προς αυτό, διαμέσου του φυσικού σώματος και διεγείρεται από τις εσωτερικές επιρροές της ενσυνείδητης οντότητας.
Τότε η μνήμη κι η φαντασία, αντί για το σώμα, το παρακινούν να ενεργήσει και το ωθούν σε δράση.
Ο καθαρμός του αστρικού αυτού σώματος, διενεργείται με τον ίδιο τρόπο όπως και στην προηγούμενη περίπτωση, με την απώθηση των κατώτερων συστατικών, με την παραγωγή παλμών ανταγωνιστικών προς αυτά και την εισαγωγή λεπτότερων υλικών για αντικατάστασή τους. Αλλά τώρα, η αυξανόμενη ηθική και διανοητική ανάπτυξη του ανθρώπου, θέτει τη δόμηση σχεδόν ολοκληρωτικά κάτω από τον ίδιο έλεγχο, μιας και δεν παρασύρεται πλέον από δω κι από κει από διεγέρσεις εξωτερικής φύσης, αλλά σκέπτεται, κρίνει, ανθίσταται ή υποχωρεί εφόσον θεωρεί κάτι τέτοιο ορθό. Με την άσκηση της καλά διευθυνόμενης σκέψης, θα μπορέσει γρήγορα να επηρεάσει το αστρικό του σώμα. Εκεί η τελειοποίησή του θα προχωρήσει γρήγορα.
Για την επιτυχία αυτού του σκοπού δεν είναι απαραίτητο να κατανοήσει ο άνθρωπος το "modus operandi" (μέγεθος του έργου) όπως δεν είναι απαραίτητο να κατανοήσει τους νόμους του φωτός για να βλέπει.
Στη διάρκεια του ύπνου, το καλά αναπτυγμένο αστρικό σώμα συνήθως φεύγει από το φυσικό του περίβλημα, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν κρατείται αιχμάλωτο απ' αυτό όπως στην προηγούμενη κατάσταση.
Περιπλανιέται στον αστρικό κόσμο φερόμενο εδώ κι εκεί από τα αστρικά ρεύματα, κι ενώ η εν εαυτώ συνείδηση δεν είναι διόλου ικανή να διευθύνει τις κινήσεις του, είναι άγρυπνη κι ασχολείται με την απόλαυση των δικών της νοητικών οραμάτων, είναι όμως ικανή να δέχεται εντυπώσεις δια του αστρικού της καλύμματος και να τις μεταβάλλει σε διανοητικές εικόνες. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος, μπορεί ν' αποκτά γνώσεις κι εκτός του φυσικού του σώματος και να τις αποτυπώνει στον εγκέφαλο με μορφή ζωηρού οράματος ή ονείρου, ή αν δεν υπάρχει τέτοια συνοχή μνήμης να τις μεταβιβάζει στη συνείδησή του που βρίσκεται σε εγρήγορση (σαν προαισθήματα, κ.λπ.).
γ) Το αστρικό σώμα του ανεπτυγμένου πνευματικά ανθρώπου, αποτελείται από λεπτότατα μόρια κάθε υποδιαίρεσης της αστρικής ύλης, των λεπτότερων ειδών που επικρατούν εντός του. Είναι, δηλαδή, το αστρικό του σώμα ωραίο, φωτεινό κι έγχρωμο, με αποχρώσεις άγνωστες για τη φυσική όραση που εμφανίζονται με την επίδραση των εσωτερικών παραγομένων πιέσεων από την καθαρή διάνοια. Οι πύρινοι τροχοί (Τσάκρας) δικαιολογούν πλήρως την ονομασία τους και η περιστροφική τους κίνηση δείχνει την ενεργητικότητα των ανώτερων αισθήσεων. Τέτοιο σώμα είναι, με την ακριβή έννοια των λέξεων, φορέας συνείδησης αφού κατά την πορεία της εξέλιξης ζωογονήθηκε σε κάθε ένα από τα όργανά του και υπάγεται στον πλήρη έλεγχο του κτήτορα.
Όταν ο άνθρωπος εγκαταλείπει το φυσικό του σώμα αποσυρόμενος στον εαυτό, δεν υφίσταται απώλεια της συνοχής της συνείδησης αλλά απλά αποβάλλει το βαρύτερο ένδυμα κι απελευθερώνεται από το μεγάλο βάρος.
Μπορεί να κινείται οπουδήποτε στην αστρική σφαίρα με τη μεγαλύτερη ταχύτητα και δεν είναι αιχμάλωτος των γήινων περιοριστικών συνθηκών. Το σώμα του ανταποκρίνεται στη θέλησή του, αντανακλά τη σκέψη του κι υπακούει σ' αυτήν. Έτσι οι ευκαιρίες προς εξυπηρέτηση της ανθρωπότητας αυξάνουν καταπληκτικά και οι δυνάμεις του κατευθύνονται από αρετή κι αγαθοεργία. Η έλλειψη χονδροειδών μορίων στο αστρικό σώμα το καθιστά ανίκανο ν' ανταποκρίνεται στις παρακινήσεις των κατωτέρων επιθυμιών κι έτσι αυτές απομακρύνονται απ' αυτό μια και είναι έξω από τη δικαιοδοσία τους. Το όλο σώμα πάλλεται καθώς απομακρύνεται στις υψηλότερες συγκινήσεις. Η αγάπη μέσα του αναπτύχθηκε σε αφοσίωση, η ενέργειά του χαλιναγωγήθηκε από την υπομονή. Προσήνης, πράος, ήρεμος, γεμάτος δύναμη, με κανένα ίχνος ανησυχίας, ιδού ο άνθρωπος "ον πάντα τα siddhis (οι Απόκρυφες Δυνάμεις) είναι έτοιμα να υπηρετήσωσι".
Το αστρικό σώμα σχηματίζει τη γέφυρα υπεράνω του χάσματος που χωρίζει τη συνείδηση και το φυσικό εγκέφαλο. Οι εντυπώσεις που συλλαμβάνονται από τα όργανα των αισθήσεων και μεταβιβάζονται στα χονδροειδή κι αιθερικά κέντρα, μεταβαίνουν από εκεί στα αντίστοιχα αστρικά κέντρα. Εκεί υφίστανται κατεργασία από τη στοιχειακή ουσία και μεταβάλλονται σε συναισθήματα, κι εκεί παρουσιάζονται στον εσωτερικό άνθρωπο σαν αντικείμενα της συνείδησής του, των αστρικών παλμών που παράγουν αντίστοιχους παλμούς στα υλικά του νοητικού σώματος. Με αυτές τις διαδοχικές διαβαθμίσεις λεπτότητας του πνεύματος - ύλης, οι βαριές εντυπώσεις των γήινων αντικειμένων μεταβιβάζονται στη συνειδητή οντότητα κι αντίστροφα, οι παλμοί που γεννιούνται από τις σκέψεις μεταβιβάζονται δι αυτής της γέφυρας στο φυσικό εγκέφαλο κι εκεί παράγουν φυσικούς παλμούς αντίστοιχους με τους νοητικούς.
Αυτός είναι ο κανονικός φυσιολογικός τρόπος με τον οποίο η συνείδηση συλλαμβάνει εντυπώσεις από τα έξω κι αποστέλλει αντίστροφα εντυπώσεις προς τα έξω. Με τη συνεχή αυτή δίοδο παλμών αναπτύσσεται κύρια το αστρικό σώμα. Το ρεύμα αυτό επιδρά πάνω του τόσο από τα έσω όσο κι από τα έξω, ανελίσσει την οργάνωσή του κι εξυπηρετεί τη γενική του ανάπτυξη. Έτσι γίνεται μεγαλύτερο, λεπτότερο στην υφή, με γραμμές καθορισμένες και περισσότερο οργανωμένες εσωτερικά, αποκτώντας σταθερότερες γραμμές.
Εξασκημένο έτσι ν' αποκρίνεται στη συνείδηση, γίνεται βαθμιαία ικανό να δρα σαν ξεχωριστός φορέας της και να μεταβιβάζει ευκρινώς σε αυτήν τους παλμούς που συλλαμβάνει απ' ευθείας από τον αστρικό κόσμο.
Πολλοί από εσάς ίσως έχετε κάποια μικρή πείρα ότι μερικές εντυπώσεις που γίνονται συνειδητές από τα έξω, δεν προέρχονται από κάποια φυσική επαφή, αν και γρήγορα επιβεβαιώνονται από κάποιο εξωτερικό συμβάν. Είναι συνηθισμένες εντυπώσεις που συναντούν απ' ευθείας το αστρικό σώμα και μεταβιβάζονται απ' αυτό στη συνείδηση. Οι εντυπώσεις αυτές συχνά εμφανίζονται σαν προβλέψεις κι εκ των υστέρων επιβεβαιώνονται. Όταν ο άνθρωπος αναπτυχθεί πολύ - αν και οι βαθμοί ανάπτυξης ποικίλλουν αρκετά, για άλλους λόγους - εγκαθιδρύονται δεσμοί μεταξύ του φυσικού και του αστρικού σώματος, όπως και μεταξύ του αστρικού και του νοητικού σώματος, με τρόπο ώστε η συνείδηση λειτουργεί αδιάσπαστα και στη μια κατάσταση και στην άλλη, χωρίς η μνήμη να παρουσιάζει κενά όπως στον κοινό άνθρωπο που παρεμβάλλεται μη συνειδητή περίοδος κατά τη δίοδό του από το ένα πεδίο στο άλλο.
- Ο άνθρωπος δύναται να χρησιμοποιεί ελεύθερα τις αστρικές του αισθήσεις ενώ η συνείδηση λειτουργεί στο φυσικό σώμα. Έτσι ευρύτερες λεωφόροι γνώσης θα είναι το επακόλουθο της σε εγρήγορση συνείδησής του. Πράγματα που ήταν πριν αντικείμενα πίστης, καθίστανται αντικείμενα γνώσης, κι έτσι μπορεί ο άνθρωπος να ελέγξει αυτοπροσώπως την ακρίβεια πολλών Θεοσοφικών και Απόκρυφων διδασκαλιών για τα κατώτερα τμήματα του αόρατου κόσμου
(Dr. Annie Besant).
