Ωραία η δουλειά μου... Να 'χα και μια αιώρα...!

Η δουλειά είναι δημιουργία. Αλλά και αναγκαίο κακό. Μπορούμε πραγματικά να περνάμε καλά στη δουλειά μας, συνδυάζοντάς τη - πότε πότε- με την έμφυτη ροπή μας στην τεμπελιά; Καμιά φορά ναι!
(σημείωση: Αν αυτή τη στιγμή είστε στο γραφείο, συγχαρητήρια! θα καταλάβετε...)

Από τον Γιώργο Ρήγα

Σίγουρα έχετε ακούσει την φράση «ένα μήλο την ημέρα το γιατρό τον κάνει πέρα». Υπήρχε όμως κάποτε ένα μήλο που δεν ήταν και τόσο ευεργετικό. Το μήλο του Παραδείσου. Όταν ο Αδάμ και η Εύα γεύτηκαν τον απαγορευμένο καρπό, ο Θεός θύμωσε, και τους έδιωξε, τους αράδιασε κι ένα κάρο τιμωρίες κι από κει που οι πρωτόπλαστοι ήταν όλη μέρα αραχτοί και άρχοντες, αναγκάστηκαν να μοχθούν για να επιβιώσουν. Και φυσικά αυτή η «κατάρα» δεν απευθυνόταν αποκλειστικά σε αυτούς. Αντίθετα μεταβιβάστηκε και στους απόγονους, ταξίδεψε στο χρόνο και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι σήμερα.

Ακόμη κι αν δεν είστε ιδιαίτερα «φανατικοί» με τη θρησκεία κι αν ο παραπάνω μύθος δε σας λέει και πολλά, το σίγουρο είναι πως είτε μας αρέσει είτε όχι, είμαστε αναγκασμένοι να δουλεύουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε. Υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι πιο τυχεροί που δεν υπόκεινται σε αυτόν τον εξαναγκασμό και στους οποίους πολύ θα ήθελα να συμπεριλαμβάνομαι, όπως κι εσείς φαντάζομαι. Η δουλειά για μας τους λιγότερο προνομιούχους είναι νόμος.

Επειδή όμως κάθε νόμος έχει και τα «παραθυράκια» του, υπάρχουν λύσεις προκειμένου να «εκτίσουμε την ποινή μας» στο οποιοδήποτε «κάτεργο» με όσο το δυνατό πιο ανώδυνο τρόπο και, ποιος ξέρει, μπορεί να περάσουμε και καλά...τουλάχιστον μέχρι να pas πάρουν χαμπάρι!


Βρείτε αυτό που σας ταιριάζει

Με δεδομένο ότι θέλετε δε θέλετε μια δουλειά θα την κάνετε, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να βρείτε αυτό που θα ταιριάζει καλύτερα στα προσόντα, στις επιθυμίες και στις προσδοκίες σας. Όσο ελκυστική κι αν φαντάζει η θέση του διευθύνοντα συμβούλου σε πολυεθνική, αν τα τυπικά προσόντα σας περιορίζονται στο απολυτήριο λυκείου, τότε καλύτερα να το ξεχάσετε. Φυσικά, πέρα από τις πιστοποιημένες γνώσεις σας σημαντικό ρόλο παίζει κι ο χαρακτήρας σας. Αν είστε άνθρωπος κοινωνικός, μια δουλειά γραφείου θα σας στείλει με γοργούς ρυθμούς στην κατάθλιψη.

Αν πάλι είστε άνθρωπος λιγομίλητος, που δεν μπορεί τα «πολλά πολλά», η θέση του υπεύθυνου δημοσίων σχέσεων θα σας στείλει στο ψυχιατρείο. Ένας άλλος παράγοντας που θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπόψη είναι οι απαιτήσεις του κάθε επαγγέλματος. Υπάρχουν επαγγέλματα ιδιαίτερα «σκληρά» που απαιτούν πολλές ώρες εργασίας, υπομονή και γερό στομάχι. Αν είστε φύση ευαίσθητη επιλέξτε ένα επάγγελμα που δε θα ταράξει την πολύτιμη-ψυχική σας ηρεμία και δε σας αναγκάσει να καταφύγετε στα ηρεμιστικά.

Αν όλα τα παραπάνω σας φαίνονται βουνό, μην απελπίζεστε. Υπάρχουν ειδικά τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, αλλά και ειδικοί στους οποίους μπορείτε να απευθυνθείτε προκειμένου να επιλέξετε το επάγγελμα που θα σας αναδείξει. Αφού καταλήξετε περνάτε στο επόμενο στάδιο.


Η αυτο-βιογραφία ενός υποψηφίου

Τώρα που βρήκατε αυτό που σας ταιριάζει, θέλετε να το διεκδικήσετε και πολύ καλά κάνετε. Το πρώτο πράγμα που θα κάνετε είναι να φτιάξετε ένα πολύ καλό βιογραφικό. Όσο κι αν σας αγχώνει αυτό, θα πρέπει να ξέρετε πως το βιογραφικό αποτελεί μια πρώτη, απρόσωπη παρουσίασή σας στους μελλοντικούς εργοδότες σας. Οπότε θα πρέπει να είστε προσεκτικότατοι.

Το βασικό κομμάτι του βιογραφικού σημειώματος αποτελούν οι γνώσεις μας και η προϋπηρεσία -αν υπάρχει. Γενικά γράφουμε αλήθειες, αλλά και «αθώα» ψεματάκια, τα οποία ωστόσο είμαστε σε θέση να υποστηρίξουμε. Ειδικά ως προϋπηρεσία οι περισσότεροι -μην πω όλοι- δηλώνουν τουλάχιστον μία δουλειά από την οποία δεν έχουν περάσει ούτε απ' έξω.

Οπότε μη νιώθετε τύψεις, αλλά αποφύγετε και τις υπερβολές. Προσπαθήστε να τονίσετε τα δυνατά σας σημεία και να παραλείψετε -επιμελώς- τις ελλείψεις σας. Στην περιγραφή του χαρακτήρα σας να είστε χείμαρρος. Δηλώστε εργατικοί, υπεύθυνοι, ότι έχετε ομαδικό πνεύμα και όλα αυτά που θα σας παρουσιάζουν ως πρότυπο συνεργάτη, ανεξάρτητα αν δεν είστε τίποτα από αυτά- αφήστε τους να το ανακαλύψουν μόνοι τους. Με βάση όλα αυτά χαλαρώστε, συγκεντρωθείτε, φτιάξτε ένα όμορφο, πλήρες και εγκωμιαστικό βιογραφικό και στείλτε το μαζί με τις θετικότερές σας σκέψεις. Πολύ σύντομα θα έχετε την πρώτη σας συνέντευξη.


Το παιχνίδι των εντυπώσεων

Και ναι, η μεγάλη μέρα επιτέλους έφτασε. Μη βιάζεστε να χαρείτε. Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πολλοί -και ικανότατοι- υποψήφιοι φτάνουν στην πηγή και δεν πίνουν νερό, ακριβώς επειδή δεν κατάφεραν να πουλήσουν σωστά τον εαυτό τους. Κι επειδή εσείς φτάνοντας στην πηγή δε θέλετε ακριβώς να πιείτε νερό αλλά και σαμπάνια, φροντίστε να ακολουθήσετε πιστά τους κανόνες. Όσοι λένε πως σε αυτές τις περιπτώσει πρέπει απλά να είμαστε ο εαυτός μας έχουν δίκιο, μόνο που παραλείπουν να ανάερους πως χρειαζόμαστε την καλύτερη εκδοχή του.

Αρχικά φροντίζουμε το styling. Επιλέγουμε τα καλύτερα ρούχα που να ταιριάζουν στην περίσταση. Δεν βάζουμε απλά τα «καλά» μας. Είναι νομίζω λογικό πως σε ένα ραντεβού για θέση σε εταιρία θα επιλέξουμε κάτι πιο αυστηρό, ενώ αν, για παράδειγμα, ενδιαφερόμαστε να διδάξουμε power yoga σε γυμναστήριο θα φορέσουμε κάτι πιο ανάλαφρο. Σε κάθε περίπτωση πρέπει μαστέ άνετα με το ρούχο μας και να το έχουμε «προβάρει» προκειμένου να αποφύγουμε τυχόν απρόοπτα του τύπου με κόβει στην κοιλιά» κλπ.

Έχοντας τακτοποιήσει το ενδυματολογικό, περνάμε στη συμπεριφορά μας κατά τη συνέντευξη. Εν ολίγοις θα πρέπει να είμαστε «τόσο-όσο». Να μιλάμε για τον εαυτό μας, αλλά να μη φανούμε εγωκεντρικοί. Να δείξουμε ενθουσιασμό, αλλά να μη φανούμε και χαζοχαρούμενοι. Να δείξουμε αυτοπεποίθηση αλλά να μη φανούμε και ψώνια. Αν θέλουν να μας προσφέρουν κάτι, καλό θα είναι να είναι να μην φανούμε ακατάδεκτοι, αλλά να περιοριστούμε σε έναν καφέ ή ένα χυμό, και να ξεχάσουμε τα σάντουιτς, όσο κι αν το στομάχι μας έχει άλλη άποψη.

Γενικά, αν αυτό είναι εφικτό, προσπαθούμε να κατευθύνουμε εμείς τη συζήτηση. Όπως και στο βιογραφικό, έτσι και τώρα προσπαθούμε να επικεντρώσουμε στα δυνατά μας σημεία. Ωστόσο αν μας ζητηθεί να αναφερθούμε στα αρνητικά μας, ας πούμε και μια δυο αλήθειες και, προς Θεού, μην πάμε να τη βγάλουμε καθαρή με κλισέ τύπου «η τελειομανία μου». Όσο κι αν θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο, οι προϊστάμενοι δεν είναι ηλίθιοι. Από την άλλη βέβαια, μη μας πιάσει και κρίση ειλικρίνειας και αυτοχαντακαθούμε αποκαλύπτοντας για παράδειγμα πως το πρωινό ξύπνημα μας προκαλεί εκνευρισμό που πολλές φορές κρατάει μέχρι το μεσημέρι.

Πάντως μην αγχώνεστε για τα αδύνατα σημεία σας. Φροντίστε να προβάλετε τα καλά σας και μην ανησυχείτε. Τα κακά θα αποκαλύπτονται σιγά σιγά μόλις με το καλό προσληφθείτε... Αν κάνετε όλα τα παραπάνω κι επιστρατεύσετε τη γοητεία σας, δεν θα αργήσει πολύ αυτή η ώρα.


Πώς να δουλεύετε και να «τους δουλεύετε»

<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/lazy.jpg align=right hspace=6 vspace=1</div>Συγχαρητήρια! Προσληφθήκατε! Επιτέλους οι κόποι σας απέδωσαν καρπούς. Δυστυχώς όμως τη χαρά σας γρήγορα διαδέχεται η ρουτίνα. Η βαρεμάρα και η δήλωση «δε θέλω να πάω στη δουλειά σήμερα» θα κάνουν την εμφάνισή τους πολύ γρηγορότερα από ό,τι υπολογίζατε. Μην ανησυχείτε, είναι απόλυτα» φυσιολογικό. Το θέμα είναι πώς θα τη «σκαπουλάρετε» κι αυτή τη φορά. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν κανόνες ή, για να το θέσω καλύτερα, ένα πλαίσιο συμπεριφορών, από το οποίο δεν πρέπει ποτέ και για κανένα λόγο να ξεφεύγετε.

Καταρχήν φροντίστε να τα έχετε καλά με τους συναδέλφους σας. Αφήστε στην άκρη τα μέτωπα και τους ανταγωνισμούς, γιατί στην πρώτη στραβή θα σας καρφώσουν. Γενικά, το πνεύμα συνεργασίας βοηθά και στη δουλειά σας -κυρίως- αλλά μπορεί να μετατρέψει τους συνεργάτες σας σε στρουθοκαμήλους, όταν έχετε τις κακές σας μέρες. Φροντίστε ωστόσο να μην είναι πολλές, άνθρωποι είναι κι αυτοί, κάποια στιγμή θα λυγίσουν.

Εννοείται πως στη λούφα του διπλανού τηρούμε σιγήν ιχθύος και προσδοκούμε, μην πω απαιτούμε, να πράξει αναλόγως κι ο άλλος. Δείξτε αλληλεγγύη και εμπιστοσύνη και το σύμπαν- εν προκειμένω το γραφείο- θα σας ανταμείψει.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Δεν είναι όλοι οι χώροι «γόνιμοι» για να καλλιεργήσετε το αραλίκι σας. Αν μάλιστα οι σχέσεις σας με τους άλλους είναι αυστηρά επαγγελματικές ή αν ο διευθυντής σας είναι μονίμως σε επιφυλακή επιβλέποντας τις εργασίες σας, τότε μάλλον την έχετε βάψει. Πρέπει διαρκώς να αποδεικνύετε πως δουλεύετε. Ένα πρώτο κλασικό κόλπο είναι να πηγαίνετε παντού -δηλαδή μέχρι την κουζίνα για καφέ ή στο γραφείο του κολλητού, αν έχετε- κρατώντας μονίμως ένα ντοσιέ ή κάποια έγγραφα της δουλειάς.

Με αυτή την πατέντα ενδέχεται να τη βγάλετε καθαρή κάποιες φορές, αλλά αν θέλετε πιο μακρά περίοδο χάριτος, θα πρέπει να προβείτε σε πιο δραστικές λύσείς. Η φράση-κλειδί είναι ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ. Ακριβώς αυτό θα επικαλεστείτε όταν θα σας εκφράσουν την απορία τους για τις τόσο συχνές επισκέψεις σας στην τουαλέτα, και όχι φυσικά την αλήθεια που είναι ότι κάθεστε και διαβάζετε περιοδικά. Αυτή θα είναι η δικαιολογία σας όταν θα καθυστερήσετε το πρωί, ή όταν θα ζητήσετε να φύγετε νωρίτερα ή ακόμα και να μην πάτε καθόλου.

Αν μάλιστα έχετε και κανένα φίλο γιατρό που μπορεί να σας γράψει και μια ψευτοδιάγνωση, σωθήκατε, προς Θεού, όχι υπερβολές. Βολευτείτε με μια έλλειψη σιδήρου, άντε και με μια αβιταμίνωση και μέχρι εκεί. Μην πείτε καμιά χοντράδα τύπου σκλήρυνση κατά πλάκας, γιατί και μακάβριο είναι και θα σας απολύσουν, καθώς αποκλείεται να σας πιστέψει κανείς.

Επίσης, ειδικά αν το αντικείμενό σας είναι σχετικό με την τηλεφωνική εξυπηρέτηση πελατών, μπορείτε ωραιότατα να μιλάτε στο τηλέφωνο με τους φίλους σας, μόνο που θα πρέπει να είστε σε ετοιμότητα, ώστε όταν κάποιος μπει στο χώρο σας να προσποιηθείτε πως μιλάτε «επαγγελματικά». Οποιαδήποτε μέθοδο λούφας κι αν επιλέξετε, πρέπει να φανείτε επαγγελματίες. Γενικά δείξτε στους άλλους πως εργάζεστε σκληρά...

Στο γραφείο κάντε πως διαβάζετε κάτι, ενώ ταυτόχρονα ακούτε από τα ακουστικά σας την αγαπημένη σας μουσική- ναι όπως στο σχολείο! Για οποιαδήποτε εκκρεμότητα δηλώστε πως είναι στο τελικό στάδιο, κι ας μην έχετε ιδέα για τι σας μιλάνε. Για οτιδήποτε έχετε καθυστερήσει, ρίξτε το φταίξιμο σε εξωγενείς παράγοντες και διαβεβαιώστε πως σε πολύ λίγο θα είστε έτοιμοι.

Αν πάλι η ασυνέπειά σας έχει χτυπήσει κόκκινο, δικαιολογηθείτε επικαλούμενοι προσωπικά προβλήματα, χωρίς να τα προσδιορίσετε, και δεσμευτείτε πως σύντομα θα τα ξεπεράσετε. Αν είστε γυναίκα αφήστε ένα δάκρυ να κυλήσει - συνήθως πιάνει. Ποντάρετε στην ανθρωπιά και δε θα χάσετε. Αν πάλι τίποτα από όλα αυτά δεν πιάσει και η προοπτική της απόλυσης φαντάζει κάτι παραπάνω από πιθανή, τι να σας πω; Μια λύση υπάρχει. ΔΟΥΛΕΨΤΕ!

Χρησιμοτατο αρθρο τωρα που αποφασισα να αλλαξω δουλειααα...παντως βαση των συμβουλων να αρχισετε να ψαχνετε τις τουαλετες του περιοδικου....:bigsmile:εκτος και αν διαβαζουν αυτο μεσα οποτε συγχωρουνται...:toung:

Πολύ ωραίο άρθρο με γερή αίσθηση του χιούμορ αλλά και πολλές αλήθειες! Σας ευχαριστούμε για τις ιδέες!!;):idea:

Αφιερωμένο στην ΔρΜαρουλίτα και την παρέα της :toung:

Quote:

---

Originally Posted by Dell Piero

Αφιερωμένο στην ΔρΜαρουλίτα και την παρέα της :toung:

---

Και μου ειχε λειψει το χιουμορ.....:cry:

Πραγματικά απολαυστικό το άρθρο!!!

Quote:

---

Originally Posted by Dell Piero

Αφιερωμένο στην ΔρΜαρουλίτα και την παρέα της :toung:

---

:laugh::laugh::laugh: βρε Dell, βρε Dell...... (όπως λέμε, βρε Αία, βρε Αία!!! :toung:)

Ξεχασαμε τη λουφα του υπολογιστη...Δουλευω μανιωδως στον υπολογιστη.... Αν μπορει να θεωρηθει δουλεια το σερφαρισμα στο myhoroscope...

Και δουλειά να μην έκανες, σου δίνει ΓΝΩΣΗ!!! Είναι δυναΜΟΝ να αποκλείσει κάποιος την γνώση; Είναι πιο σημαντική η δουλειά από την γνώση;;; :toung:

Σωστή πάντως η παρατήρησή σου για τον υπολογιστή. Απορώ πως δεν μου πέρασε από το μυαλό... τόσες ώρες που περνάω μαζί του :toung:

Quote:

---

Originally Posted by kia

Σωστή πάντως η παρατήρησή σου για τον υπολογιστή. Απορώ πως δεν μου πέρασε από το μυαλό... τόσες ώρες που περνάω μαζί του :toung:

---

θα το θεωρησες δεδομενο γι αυτο :toung:

Έχω την εντύπωση πως μόνο τα αφεντικά δουλεύουν σε αυτήν την χώρα....
.........άντε και μερικοί που δεν έχουν νοοτροπία υπαλλήλου.
Ποιός έχει σειρά για αναρρωτική??? χεχε

Η δουλειά δεν πρέπει να είναι μέσο επιβίωσης αλλά βελτίωσης της κοινωνίας και της ποιότητας ζωής του ανθρώπου,όπως επίσης και του περιβάλλοντος.Κατά συνέπεια ,κάθε άνθρωπος 1ον έχει δικαίωμα σ αυτήν και δεν πρέπει να αισθάνεται υπόχρεος σε κάθε "καρεκλάκια" που του..."έδωσε την ευκαιρία"να επιβιώσει και 2ον είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι το οποίο θα έχει κάποιο ανθρωπιστικό αντίκρισμα ή έστω τέλος πάντων θα είναι χρήσιμο.Έτσι ,δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε αυτοί που κάθονται και εκμεταλλεύονται ανθρώπους με την απειλή της ανεργίας,ούτε αυτοί που ναι μεν δουλεύουν αλλά κάνουν δουλειές τύπου "δημοσίων σχέσεων"(ήμαρτον!!)Απλά ο καθένας μας έχει διδαχθεί πως πρέπει να τη φέρει στους άλλους για κάτι που είναι δικαίωμά του και πως πρέπει να είναι ευνώμων γι αυτό και όσο κρατήσει.Ωραία τα περί καθησιού αλλά αν ήταν όλοι έτσι και δεν δούλευε κανείς (όπως πρέπει να δουλεύει)θα μας είχαν θερίσει οι αρρώστιες και οι φυσικές καταστροφές ,οι τηλεπικοινωνίες θα ήταν ανύπαρκτες ,τα εγγειοβελτιωτικά έργα επίσης και γενικώς θα μέναμε στάσιμοι από άποψη εξέλιξης της κοινωνίας.Σκοπός είναι η πρόοδος της ανθρωπότητας και όχι τα κέρφη μερικών κηφήνων.

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Η δουλειά δεν πρέπει να είναι μέσο επιβίωσης αλλά βελτίωσης της κοινωνίας και της ποιότητας ζωής του ανθρώπου,όπως επίσης και του περιβάλλοντος.Κατά συνέπεια ,κάθε άνθρωπος 1ον έχει δικαίωμα σ αυτήν και δεν πρέπει να αισθάνεται υπόχρεος σε κάθε "καρεκλάκια" που του..."έδωσε την ευκαιρία"να επιβιώσει και 2ον είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι το οποίο θα έχει κάποιο ανθρωπιστικό αντίκρισμα ή έστω τέλος πάντων θα είναι χρήσιμο.Έτσι ,δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε αυτοί που κάθονται και εκμεταλλεύονται ανθρώπους με την απειλή της ανεργίας,ούτε αυτοί που ναι μεν δουλεύουν αλλά κάνουν δουλειές τύπου "δημοσίων σχέσεων"(ήμαρτον!!)Απλά ο καθένας μας έχει διδαχθεί πως πρέπει να τη φέρει στους άλλους για κάτι που είναι δικαίωμά του και πως πρέπει να είναι ευνώμων γι αυτό και όσο κρατήσει.Ωραία τα περί καθησιού αλλά αν ήταν όλοι έτσι και δεν δούλευε κανείς (όπως πρέπει να δουλεύει)θα μας είχαν θερίσει οι αρρώστιες και οι φυσικές καταστροφές ,οι τηλεπικοινωνίες θα ήταν ανύπαρκτες ,τα εγγειοβελτιωτικά έργα επίσης και γενικώς θα μέναμε στάσιμοι από άποψη εξέλιξης της κοινωνίας.Σκοπός είναι η πρόοδος της ανθρωπότητας και όχι τα κέρφη μερικών κηφήνων.

---

τι τελειο να ηταν ΟΛΟΙ οι εργοδοτες Υδροχοοι...Ναι αυτο ακριβως ειναι ο σκοπος της δουλειας.Το θεμα ειναι η κοινωνια το δεχεται?και καταποσο μπορεις να εφαρμοσεις αυτη την αρχη απο τη στιγμη που η δουλεια ειναι μεσο βιοπορισμου?
:embarrest

Quote:

---

Originally Posted by emmalene

τι τελειο να ηταν ΟΛΟΙ οι εργοδοτες Υδροχοοι...

---

Αχχχ Μακάριιιι! Και οι γονείς επίσης που καταπιέζουν καμια φορά τα παιδιά τους!:cry:

Quote:

---

Originally Posted by emmalene

Ναι αυτο ακριβως ειναι ο σκοπος της δουλειας.Το θεμα ειναι η κοινωνια το δεχεται?και καταποσο μπορεις να εφαρμοσεις αυτη την αρχη απο τη στιγμη που η δουλεια ειναι μεσο βιοπορισμου?
:embarrest

---

Δυστυχώς η κοινωνία δεν το δέχεται και έτσι όπως είναι τα πράγματα η δουλειά που κάνουμε καταντά μία αγγαρεία και όχι δημιουργική έκφραση...:sad2:

Γιαυτο βρισκουμε ενα ενδιαφερον χομπυ-διασκεδαση οπως αυτο το σαιτ και περναμε καλααααααα.:bigsmile:
Αν δεν παινεψεις το σπιτι σου...αααα..:toung:

Το ότι χρησιμοποιείται ο όρος "δουλειά" και όχι "εργασία" είναι ενδεικτικό. Αντί για μισθωτή εργασία έχουμε μισθωτή δουλεία. Να διαβάσετε το βιβλίο "Το δικαίωμα στην τεμπελιά" και το "από την άγρια απεργία στην γενικευμένη επανάσταση". Είναι πολύ ...υδροχοικά :bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Είναι πολύ ...υδροχοικά :bigsmile:

---

:cry:OXI:toung:

Ωραίο το άρθρο σας, συνοψίζει αγώνες ετών για να φέρω αιώρα ενώ το αφεντικό διαφωνεί κάθετα:toung:

Quote:

---

Originally Posted by emmalene

τι τελειο να ηταν ΟΛΟΙ οι εργοδοτες Υδροχοοι...Ναι αυτο ακριβως ειναι ο σκοπος της δουλειας.Το θεμα ειναι η κοινωνια το δεχεται?και καταποσο μπορεις να εφαρμοσεις αυτη την αρχη απο τη στιγμη που η δουλεια ειναι μεσο βιοπορισμου?
:embarrest

---

Το θέμα είναι να μην υπάρχουν προϋποθέσεις ύπαρξης εργοδοτών που εκμεταλλεύονται μισθωτή εργασία.(Μητσάκος σωστή η παρατήρηση,εργασία ήθελα να γράψω.)Απαξ και υπάρχουν,δεν μπορείς να στηρίζεσαι στην καλή τους διάθεση και στο ..ζώδιό τους :toung: για να ζήσεις μια αξιοπρεπή και ευχάριστη ζωή.Έχετε διαμετρικά αντίθετα συμφέροντα και θα κυριαρχήσει ή ο ένας ή ο άλλος.Λόγω κοινωνικοοικονονικού σχηματισμού,κυριαρχεί ο εργοδότης.Τι να πω.Ευτυχώς που σ αυτόν τον κόσμο υπάρχουν Υδροχόοι και Τοξότες:toung:¶ντε και μερικοί Κριοί:toung:

Κριος εργοδοτης και ΚΑΛΟΣ???? που να το ακουσει ενα ζυγακι που ξερω.....:bigsmile::bigsmile:

Kαλά πυο υπάρχουν οι Καρκίνοι γιατί αλλιως δεν θα είχατε υπαλλήλους και θα δίνατε διαταγες στον εαυτό σας:toung:

Πολύ ωραίο άρθρο! :clapping:
Είναι πολύ σημαντικό η δουλεία σου να σε εκφράζει! Αν και το κατάλαβα λίγο αργά -(ας είναι καλά τα ψυχοσωματικά προβλήματα που απέκτησα :crazy:)- πριν λίγο καιρό ξανά έκατσα στα θρανία και τώρα απολαμβάνω ένα νέο και αισιόδοξο μέλλον!!!:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Η δουλειά δεν πρέπει να είναι μέσο επιβίωσης αλλά βελτίωσης της κοινωνίας και της ποιότητας ζωής του ανθρώπου,όπως επίσης και του περιβάλλοντος.Κατά συνέπεια ,κάθε άνθρωπος 1ον έχει δικαίωμα σ αυτήν και δεν πρέπει να αισθάνεται υπόχρεος σε κάθε "καρεκλάκια" που του..."έδωσε την ευκαιρία"να επιβιώσει και 2ον είναι υποχρεωμένος να κάνει κάτι το οποίο θα έχει κάποιο ανθρωπιστικό αντίκρισμα ή έστω τέλος πάντων θα είναι χρήσιμο.Έτσι ,δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε αυτοί που κάθονται και εκμεταλλεύονται ανθρώπους με την απειλή της ανεργίας,ούτε αυτοί που ναι μεν δουλεύουν αλλά κάνουν δουλειές τύπου "δημοσίων σχέσεων"(ήμαρτον!!)Απλά ο καθένας μας έχει διδαχθεί πως πρέπει να τη φέρει στους άλλους για κάτι που είναι δικαίωμά του και πως πρέπει να είναι ευνώμων γι αυτό και όσο κρατήσει.Ωραία τα περί καθησιού αλλά αν ήταν όλοι έτσι και δεν δούλευε κανείς (όπως πρέπει να δουλεύει)θα μας είχαν θερίσει οι αρρώστιες και οι φυσικές καταστροφές ,οι τηλεπικοινωνίες θα ήταν ανύπαρκτες ,τα εγγειοβελτιωτικά έργα επίσης και γενικώς θα μέναμε στάσιμοι από άποψη εξέλιξης της κοινωνίας.Σκοπός είναι η πρόοδος της ανθρωπότητας και όχι τα κέρφη μερικών κηφήνων.

---

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Λόγω κοινωνικοοικονονικού σχηματισμού,κυριαρχεί ο εργοδότης.

---

Σύμφωνα με τα παραπάνω θα έπρεπε να επικρατεί ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό sys, αν όμως δεν είχε εξεληχθεί περισσότερο πνευματικά ο άνθρωπος να κατανοήσει πως ατομικά μόνο δεν καταφέρνει πολλά, ακόμα και η κοινωνική εργασία δεν θα ήταν αγγαρεία γι'αυτόν??? Ή το να είναι πνευματικά ανεπτυγμένος είναι δεδομένο σε μια τέτοια κοινωνία...οι ανθρωποι δεν είναι όλοι ίδιοι, και ακόμα και σε τέτοιες κοινωνίες κάποιος θα κοιτούσε περισσότερο τον εαυτό του...

Δεν διαφωνώ με τα παραπάνω...για συζήτηση...:cheesy:

Απολαυστικό άρθρο :bigsmile:

Τέλος οι διακοπές σήμερα....από αύριο πάλι δουλειά....
και με έχει πιάσει μια τεμπελιά απερίγραπτη...:(

κάποιος να στείλει θετική ενέργεια!!!! επείγον....:(

αυτό το βιβλιο ''το δικαίωμα στην τεμπελιά'' πρέπει να το διαβάσω

Οοοοοοχι,

Καλύτερα διάβασε το "Ο δρόμος Της Ευτυχίας" -Χόρχε Μπουκάι. Θα πάθεις αιώνια αντί -τεμπελίτιδα!

Θα διακσεδάσεις και απο πάνω.

Φιλ -Χρ- Σπ

αν και έχει περάσει τόσος καιρός από την ανάρτηση του άρθρου ομολογώ οτι ήταν εξαιρετικό και ιδιαίτερα χρήσιμο, ειδικά στις μέρες μας.:)

Έχοντας περάσει από το στάδιο της ψύχωσης (κ έρωτα κατά στιγμές) με τη δουλειά, νομίζω ότι ειδικά σε τέτοιους καιρούς είναι απίθανες οι συμβουλές του παρόντος άρθρου-και σας ευχαριστούμε Ζωή κ Ζώδια!!

Έχω βαρεθεί να υποβάλλω τον εαυτό μου σε συνεχή τεστάκια , και θυμώνω που δε διδάχτηκα από κανέναν πως να περνάω από τεστάκια εγώ τον προϊστάμενο, την εταιρεία , το εργασιακό περιβάλλον, το πότε με πιάνουν κορόιδο και να είμαι πάνα large με τους άλλους και αυστηρή με εμένα.

Έχω βαρεθεί την κλασική ατάκα - ε αφού δουλεύεις να λες κ ευχαριστώ!! Έχω βαρεθεί που σχεδόν πλέον έχουν δίκιο ! ΠΟυ το αυτονόητο είναι πολυτέλεια,... που όταν εγώ αξιώνω τα δεδουλευμένα στην ώρα τους είμαι .... πιεστική και ζήτουλας ενώ όταν χρωστάνε είναι άρχοντες.

Ναι λοιπόν! Ευχαριστώ που μας διδάσκετε πως να λουφάρουμε! Και δεν περίμενα ότι θα το πω αυτό ποτέ! Έχω σχηματίσει πλέον στο μυαλό μου την θεωρία ότι συμφέρει πολύ περισσότερο το να δουλεύεις τον κόσμο τώρα με την κρίση, λιγότερη ενέργεια άρα τα ίδια λεφτά σου φαίνονται περισσότερα (φτουράνε πιο πολυ αλήθεια!) εξοικονομώντας έτσι πολύτιμο χρόνο να ηρεμήσεις να σκεφτείς ...να ξεκουραστείς. Και αν κρίνω από πολλούς που βλέπω εκεί έξω,... μη σας πω ότι θα πάρω κ προαγωγή! ....και ο λόγος είναι η ηρεμία! το καθαρό μυαλό!!

Αυτά! φτου στα μαθήματα που περνούσαμε, .... και την προσπάθεια που κάναμε ... μονίμως εξετάσεις, προσηλωμένοι στα δικά μας κ έρχεται το κάθε λαμόγιο εκεί έξω να μας τυλίξει με την κουτοπονηριά! Τώρα προσπαθώ να θυμηθώ πως να κάνω σκονάκια,...και να τεμπελιάζω...! Συμφέρει περισσότερο !

Το πιο χρήσιμο άρθρο! Ευχαριστώ θερμά! (τώρα το διάβασα...!)

Το άρθρο είναι τέλειο,
αναρωτιέμαι όμως γενικά αν το θέμα της δουλειάς το έχουμε πάρει λίγο λάθος... τι εννοώ? Ότι αντί να κάνουμε επαγγελματικά αυτό που πραγματικά μας αρέσει και πάνω σε αυτό που πραγματικά έχουμε κλίση, βρίσκουμε (ή βρίσκαμε...) μια δουλειά απλά για τα λεφτά, όσο το λιγότερο απαιτητική γίνεται και περιμένουμε να τελειώσει για να πάμε σπίτι μας. Όμως έτσι χάνουμε ένα μεγάλο μέρος της μέρας μας χωρίς κανένα κέρδος τουλάχιστον σε πνευματικό - προσωπικό επίπεδο

Ποτέ δεν είναι πραγματικά αργά να κάνει κανείς το επαγγελματικό όνειρο πραγματικότητα.

Απαιτεί βέβαια, προσπάθεια, θυσίες, κόπους, και επίμοχθη υπομονή και επιμονή!

Και να συμπληρώσω Χρυσάνθη σε αυτό που είπες, ένας από τους μεγαλύτερους αντιπάλους μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός, να τον πείσουμε ότι θα πρέπει να φύγει από το βόλεμα και να προσπαθήσει ξανά, από το μηδέν αν χρειαστεί... αλλά όπως λες, απαιτεί πάααρα πολύ προσπάθεια και υποστήριξη από το περιβάλλον μας...

Μελένια μου όσον αφορά την υποστήριξη απο το περιβάλλον, τώρα κάτι μας είπες.

Αρκεί να σου ομολογήσω πως την δική μου επαγγελματική επιλογή ως αστρολόγου την πλήρωσα με αφορισμό, απαξία, και αποδιωγμό τόσο από το άμεσο οικογενειακό όσο και από το πατριωτικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Ωστόσο είναι αληθές, πως σε αυτή τη χώρα που ζούμε τις απαξιώσεις τις έχουν στο τσεπάκι τους και στο άψε σβήσε σου κοτσάρουν ένα σωρό.

Από την άλλη, είμαι βαθύτατα πεποισμένη ότι άμα θέλει ο νοικοκύρης τύφλα να έχουν όλοι οι άλλοι.

Προσωπικά το τίμημα που πλήρωσα με το που ακολούθησα το μεράκι της αστρολογίας ήταν ειλικρινά βαρύτατο. Δεν το μετάνιωσα όμως ποτέ.

Σήμερα μετά από τόσα χρόνιαοι πρώτοι που διακαώς επιθυμούν τις δικές μου γνώσεις, είναι ακριβώς εκείνοι που με αφόρισαν ποικιλοτρόπως.

Κατά πως λέει και ο λαός- ρόδα είναι και γυρνάει.

Είθισται λοιπόν για να κατακτήσουμε το ποθητό, να πρέπει πρώτα να μας απαξιώσουν και μερικοί ίσως να πονέσουμε πάρα πολύ. Αλλά αν το θες....................αυτό το λέει όλα!

Μμμ κρίμα που βρήκες τόσες πολλές αντιστάσεις και δυσκολίες Χρυσάνθη, αλλά το ότι τα κατάφερες και τώρα ζητούν τις γνώσεις σου οι ίδιοι που σε αφόρησαν σε κάνει μεγάλη νικήτρια. Μακάρι όλες μας να έχουν τις δικιές σου δυνάμεις και το πείσμα σου. Ένα έχω να πω, ότι στα παιδιά μας αλλά και στις φίλες ή φίλους μας θα ξέρουμε να δείξουμε την υποστήριξη μας καλύτερα από το να τα βάζουμε εμπόδια...