Λεμουρία - Μια χαμένη Ήπειρος

Πολλές φορές έχουμε ακούσει να μιλούν, άλλοτε με πειστικότητα κι άλλοτε ονειροπόλα για την ιστορία μίας χαμένης ηπείρου, της Ατλαντίδος. Ερευνητές ασχολήθηκαν με το μυστήριο της ύπαρξής της, άλλοι πίστεψαν σ’ αυτήν, άλλοι θεώρησαν πως δεν υπήρξε κι ότι ήταν αποκύημα φαντασίας.
Ωστόσο, λιγότεροι έχουν ασχοληθεί με μία άλλη ήπειρο, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, εκεί που σήμερα δεν έχουμε παρά συστάδες ηφαιστειογενών νησιών. Πρόκειται για την θρυλική ήπειρο της Λεμουρίας.
Μου είχε κάνει εντύπωση, το πρώτο βιβλίο που βρέθηκε στα χέρια μου, σχετικά με τον πολιτισμό της Μου ή Λεμουρίας. Τότε, δεν είχε μεταφραστεί στα ελληνικά, αλλά το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο συγγραφέας, James Churchward, έκανε μία ανακάλυψη, βοηθώντας τους Ινδούς ιερείς, στη περίθαλψη των ασθενών, μετά από μία φυσική καταστροφή.
Εκεί βρήκε κάποιες πλάκες, που μετά από επίπονες κι επίμονες προσπάθειες πολλών μηνών, έπεισε τους ιερείς να συμβάλουν στη αποκρυπτογράφησή τους, δείχνοντάς του τον τρόπο.

Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως έφθασε στο συμπέρασμα πως οι πρώιμοι πολιτισμοί Ελλήνων, Χαλδαίων, Βαβυλωνίων, Περσών, Αιγυπτίων και Ινδών προήλθαν από τη Μου. Η ήπειρος αυτή εκτεινόταν από τη Χαβάη μέχρι τα νησιά Φίτζι και το νησί του Πάσχα.
Σ’ αυτή την όμορφη χώρα, κατοικούσε κάποτε ένας λαός που αποίκησε τη γη και χάθηκε σε μία δίνη φωτιάς και νερού, μετά από φοβερούς σεισμούς και πλημμύρες πριν από 26.000 χρόνια. Λέγεται πως η αρχή της μπορεί να φθάνει τα 121.000 χρόνια.

Η αλήθεια είναι πως πολλές εσωτεριστικές ομάδες συγκλίνουν στο γεγονός πως οι Λεμούριοι ήταν η Τρίτη ρίζα φυλή που αποίκησε τη γη και η πρώτη που ανέπτυξε τη δική μας ενσαρκωμένη μορφή. Ο Churchward θεωρεί πως εκεί έλαβε χώρα η πρώτη εκδήλωση του ανθρώπου. Στην ουσία, η άποψή του ταιριάζει με αυτή των εσωτεριστών.

Για περισσότερο από δύο χρόνια μελέτησε την αρχαία γλώσσα Νάγκα-Μάγια, για να μπορέσει να κατανοήσει και το βαθύτερο νόημα των ιερών αυτών γραφών. Η αλήθεια είναι πως άλλοι ερευνητές, όπως ο Σκοτ-Έλιοτ, αλλά κι αντίθετοι της άποψης για ύπαρξη ενός τέτοιου πανάρχαιου πολιτισμού, θεώρησαν λιγότερο σοβαρές τις παρατηρήσεις του Churchward, καθώς τα ιερά γραπτά δεν βγήκαν, όπως είναι φυσικό, από το ναό και δεν μπόρεσε να τα παρουσιάσει αυτούσια.

Ωστόσο, θα ήταν άδικο να προσάψουμε μία ευφάνταστη ιστορία σε έναν άνθρωπο που γύρισε ολόκληρο τον κόσμο και κατέγραψε εντυπωσιακές ομοιότητες, παραλλήλισε στοιχεία και ειδικά αυτά από ανασκαφές του Μεξικού, του αρχαιολόγου Νίβεν και αφιέρωσε πενήντα χρόνια από τη ζωή του στη συλλογή ενδείξεων ή αποδείξεων για τη θεωρία του.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολόγος εξεπλάγη από τις έρευνες που έδειξαν ότι υπήρξαν πολιτισμοί χαμένοι από φυσικές καταστροφές, που έχουν την απαρχή τους πολύ πριν τη γνωστή ιστορία. Ακόμη, βρήκε μεγάλες ομοιότητες στις δικές του ανακαλύψεις με μνημεία της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ένας άλλος ερευνητής, ο Λε Πλονζόν, ανακάλυψε στον τάφο της Βασίλισσας Μου των Μάγια (περίεργη σύμπτωση το όνομά της; ) ένα κόσμημα από πράσινο νεφρίτη, το οποίο ονόμασε «Το Φυλαχτό της Βασίλισσας Μου». Πράσινο Νεφρίτη ανακάλυψε κι ο Νίβεν. Όμως, το συγκεκριμένο ορυκτό δεν υπάρχει στην Αμερικανική ήπειρο. Προέρχεται είτε από την Κίνα, είτε από την Μητρική Γη, όπως την ονόμαζαν, την Λεμουρία.

Τα στοιχεία δείχνουν πως η Μου ή Λεμουρία ήταν μία όμορφη τροπική χώρα, με απέραντες πεδιάδες. Είχε πλούσια καλλιεργήσιμα εδάφη και βοσκοτόπια. Ακόμη οργιώδη τροπική βλάστηση. Ήταν ένας παράδεισος χωρίς ψηλά βουνά, με ποτάμια και λίμνες. Ζούσαν τότε 64.000.000 άτομα εκεί, σε μία ειρηνική ζωή. Υπήρχαν δέκα φυλές με ένα αρχηγό. Ο ηγέτης είχε τον τίτλο Ρα και η αυτοκρατορία λεγόταν «η αυτοκρατορία του Ήλιου». Από αστρολογικής πλευράς, η Μου ανάγεται στην εποχή του Λέοντα. Το ιερογλυφικό του Λέοντα στον ζωδιακό, είναι το σύμβολο της Μου.

Όλοι πίστευαν στην θρησκεία της Θεότητας μέσα από τα σύμβολα, στην αθανασία της ψυχής και θεωρούσαν πως η ψυχή επιστρέφει στην «μεγάλη πηγή» από την οποία προήλθε. Οι άνθρωποι ήταν καλλιεργημένοι, ψηλοί για τα δικά μας δεδομένα (μερικοί ερευνητές πιστεύουν πως ήταν γιγάντιοι για τα δικά μας μεγέθη), με λευκή ή σταρένια επιδερμίδα, σκούρα μάτια και ίσια μαύρα μαλλιά. Ήταν σπουδαίοι θαλασσοπόροι και ταξίδευαν μακριά. Είχαν αποικίες, αλλά διατηρούσαν το κέντρο του πολιτισμού. Είχαν τεράστιους λίθινους ναούς χωρίς σκεπές, για να δέχονται τις αχτίνες του Ρα. Οι ανώτερες τάξεις φορούσαν πολυτελή ρούχα και κοσμήματα. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν για πολλούς ερευνητές, τηλεπαθητικοί, ενδεχόμενα έκαναν αστρικά ταξίδια και στη πρώτη περίοδο της ενσάρκωσής τους, ήταν ερμαφρόδιτα όντα.
Αυτή η όμορφη γη της επαγγελίας, κέντρο πολιτισμού, γραμμάτων και τεχνών, δέχθηκε μία βίαιη ανατροπή. Τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις και σεισμοί χωρίς προηγούμενο έπληξαν τα νότια μέρη της. Ένα μεγάλο μέρος της καταστράφηκε. Αλλά οι κάτοικοι μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα δεινά και ξανάστησαν τη χώρα τους. Με τον καιρό ξαναβρήκαν τη γαλήνη τους.

Αλλά, πολλές γενιές αργότερα, ένα νέο κύμα σεισμικών και ηφαιστειακών εκρήξεων, έμελλε να πλήξει ανεπανόρθωτα την Λεμουρία. Τα γραπτά αναφέρουν σε ένα απόσπασμα: «Ολόκληρη η ήπειρος σείστηκε και τραντάχτηκε όπως τα κύματα του ωκεανού. Η χώρα δονήθηκε όπως τα φύλλα των δέντρων στην καταιγίδα. Οι ναοί και τα παλάτια κατέρρευσαν, τα μνημεία και τα αγάλματα γκρεμίστηκαν. Οι πόλεις γέμισαν ερείπια».
Η περιγραφή δείχνει όλη τη φρίκη που κατέστρεφε πλέον οριστικά μία ολόκληρη φυλή. Οι φλόγες ήταν διαμέτρου πέντε χιλιομέτρων. Κατακλυσμιαία κύματα έπνιξαν τις πεδιάδες. Το έδαφος σχίστηκε και πενήντα εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα νερού καταβρόχθισαν τη πληγωμένη γη. Το μεγαλύτερο τμήμα της καλύφθηκε από ένα βαρύ σύννεφο για 13.000 χρόνια περίπου. Από εκείνο τον επίγειο παράδεισο, δεν έμειναν παρά μικρές ομάδες νησιών, γεμάτα ρήγματα από τα ενεργά ηφαίστεια που υπάρχουν από κάτω τους. Σ’ αυτόν τον ωκεανό, δόθηκε – περίεργη ειρωνεία ίσως! – το όνομα «Ειρηνικός».

Τα στοιχεία που παρατίθενται και συγκρίνονται για του λόγου το αληθές, από τους υποστηρικτές της Μου, με κύριο όλων τον Churchward, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου πίστεψε κι αγάπησε την Μου, αναφέρονται στις πλάκες Ναακάλ στην Ινδία, στα πέτρινα μνημεία του Μεξικού του Νίβεν, στο Χειρόγραφο του Τροάνα, ένα αρχαίο βιβλίο των Μάγια στο Γιουκατάν, στο ιστορικό αρχείο της Λάσα στο Θιβέτ, στην πυραμίδα Ξοχικάλο του Μεξικού, στη Μπούρμα της Καμπότζης, σε ευρήματα του νησιού του Πάσχα, αλλά κι άλλων νησιών του Ειρηνικού, σε ευρήματα στην Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών.

Για μας τους Έλληνες, το πιο εντυπωσιακό είναι πως ο συγγραφέας βρήκε στοιχεία μέσα στα αρχαία κείμενα, όπως του Πλάτωνα, του Πρόκλου, του Πλούταρχου κι άλλων. Για παράδειγμα, ο Πλάτωνας στον Κριτία και τον Τίμαιο αναφέρεται στην χαμένη αυτή ήπειρο « Η Ήπειρος της Μου είχε δέκα λαούς».
Ωστόσο, το πιο σημαντικό, θα έλεγα πως είναι το μυστικό που κρύβεται στον ελληνικό αλφάβητο.

Το ελληνικό αλφάβητο, βρήκε ο Churchward, πως περιγράφει την καταστροφή της Μου! Με την αποκρυπτογράφηση της γλώσσας των αρχαίων γραπτών της Ινδίας, ο άνθρωπος αυτός υποστηρίζει πως το αλφάβητο δεν είναι παρά η περιγραφή της καταβύθισης της Λεμουρίας. Βρίσκει μάλιστα πως η προέλευση του Ελληνικού Σταυρού, του οποίου η καταγωγή είναι πονοκέφαλος για τους αρχαιολόγους, έχει τη ρίζα της στη Λεμουρία.

Καθώς οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έχουν αναφέρει την ύπαρξη της ηπείρου του Ειρηνικού Ωκεανού, έχει ενδιαφέρον για μας τους Έλληνες να δούμε πώς το αλφάβητό μας περιγράφει το έπος της καταστροφής της Μου. Για τον Churchward, το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί ένα μνημείο προς τιμήν εκείνων των μακρινών προγόνων, που έχασαν τη ζωή τους στην βύθιση της Λεμουρίας. Η γλώσσα της περιγραφής είναι στη διάλεκτο Κάρα-Μάγια και θα δώσω πέρα από ένα σύντομο παράδειγμα της αντιστοιχίας των λέξεων, την ελεύθερη απόδοση, πάντα κατά τα γραπτά του συγγραφέα.

Για κάθε ενδιαφερόμενο, το βιβλίο έχει εκδοθεί πλέον και στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Ιάμβλιχος, με τον τίτλο «Λεμουρία, η χαμένη ήπειρος θεών και ανθρώπων». Αν και υπάρχουν στο εμπόριο κι άλλα βιβλία που αναφέρονται στη Μου, η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως το συγκεκριμένο περιέχει τις περισσότερες μελέτες και ενδείξεις.

ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΡΑ-ΜΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Άλφα αλ – πα - χα Σπάζουν με δύναμη τα νερά
Βήτα μπε – τα απλώνονται πάνω από τις πεδιάδες
Γάμα καμ – μα σκεπάζουν τη γη
Δέλτα τελ – τα σε χαμηλούς τόπους. Όπου
Έψιλον επ –ζιλ-ον- ομ υπάρχουν εμπόδια, σχηματίζονται όχθες
και ανεμοστρόβιλοι.
Ζήτα ζε – τα Δέρνουν τη γη
Ήτα ετ – χα με νερό.
Θήτα θεθεχα – χα Τα νερά απλώνονται
Ιώτα ιο – τα σε καθετί που έχει ζωή και κινείται
Κάπα κα – παα Τίποτα δεν μπορεί να τα εμποδίσει πια
Λάμδα λαμ-μπα-τα και η ήπειρος της
Μι μου Μου βυθίζεται.
Νι νι Μόνο κορυφές
Ξι ξι εμφανίζονται πάνω από τα νερά.
Όμικρον ομ- ικ- λε- ον Ανεμοστρόβιλοι φυσούν παντού
Πι πι και σιγά-σιγά
Ρο ια – χο μέχρι που φυσά
Σίγμα ζι- ικ-λε- ον κρύος αέρας. Εκεί
Ταυ ταου που πριν υπήρχαν κοιλάδες,
Ύψιλον ου- πα- ζι- λε- ον τώρα υπάρχει άβυσσος, κρύα βάθη
κυκλικοί τόποι
Φι πε- χι που περιέχουν λάσπη.
Χι χι Ένα στόμα
Ψι ψι ανοίγει, ατμοί
Ωμέγα ο – μεκ – κα ξεχύνονται και ηφαιστειακά ιζήματα.

Ένα μόνο παράδειγμα θα δώσω για τις έννοιες όπως τις καταγράφει από τις μελέτες του στις τοπικές διαλέκτους ο συγκεκριμένος συγγραφέας, κι είναι το γράμμα Άλφα, όπου Αλ= βαρύ, πάα=σπάζω, χα= νερό.
Το συγγραφέας, μέσα στο βιβλίο του παραθέτει και το ελληνικό αλφάβητο με ιερατικούς χαρακτήρες της Μου. Μάλιστα έχει γραφεί να διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά, σε οριζόντιες γραμμές.

Ο ελληνικός σταυρός, ήταν πάντα ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες, λόγω του ότι συναντάται σε πολλές επιγραφές σε αρχαίους λαούς. Εμφανίζεται ιδιαίτερα σε κείμενα της Κεντρικής Αμερικής. Υπήρξε το βασικό σύμβολο του Πριγκηπικού Θυρεού της Μου, της Αυτοκρατορίας του Ήλιου. Κατά τον συγγραφέα, ο συνδυασμός των στοιχείων, επιβεβαιώνει την θέση του πως στη μακρινή αυτή εποχή, οι Έλληνες έχουν την Μητρική τους Γη.

Για την καταγωγή των Ελλήνων λέγονται και θα ειπωθούν πολλά. Η σιγουριά του μεγάλου αυτού κι ακούραστου ερευνητή, ωστόσο, το να ανάγει την απαρχή του ελληνικού στοιχείου στην πρώτη εμφάνιση της ανθρώπινης ύπαρξης επί της γης, έχει κάτι ξεχωριστό να μας πει. Σε μας έγκειται, να προχωρήσουμε, να μελετήσουμε και να σκεφθούμε!

Πολύ ωραίο άρθρο κυρία Σίμου.
Είχα ακούσει για τη Λεμουρία, αλλά δεν ήξερα τίποτε άλλο.
Με διαφωτίσατε αρκετά. Ευχαριστώ πολύ.

Δεν ξέρω εάν πρόκειται για την Λαμουρια η την Ατλαντίδα έχω ακούσει ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου και αν τη δει κάποιος από ψηλά σχηματίζουν τον αστερισμό του Σείριου όπου κάποιο αστέρι απ το σχηματισμό του,( αστερισμού του Σείριου) πριν από 12 περίπου χιλιάδες χρόνια ήταν ο πολικός Αστέρας, δηλαδή στον μέγα μήνα του λεοντα,Και ότι οι πυραμίδες έχουν φτιαχτεί για να υπενθυμίζουν αυτό το γεγονός της καταστροφής του περασμένου πολιτισμού

Όσο για την καταστροφή της πιστεύω ότι οφείλεται σε πόλεμο των οποίο ξεκίνησαν αυτοί οι οποίοι ήταν εμβολιασμένη και μπορούσαν να ζήσουν μέχρι και χίλια χρόνια Και κατείχαν πυρηνική ενέργεια Την οποία ο Προμηθέας την έδωσε στούς κοινούς ανθρώπους δηλαδή στούς ανθρώπους που δεν ήταν εμβολιασμένοι και οι οποίοι στο τέλος κέρδισαν και τον πόλεμο. Εμβολιασμένους ενοώ τους ανθρώπους τους οποίους επέλεγαν οι άνθρωποι της Ατλαντίδας η Λεμουρίας, τους εμβολιαζαν κι έτσι δεν γερνούσαν γρήγορα, επιβράδυνε τη γήρανσηΓι αυτό το λόγο είχαν αναπτύξει τόσο μεγάλο πολιτισμό γιατί αυτοί οι άνθρωποι κατείχαν πάρα πολλές γνώσεις και τέχνες Απόρροια των χρόνων που ζούσαν Όταν λοιπόν κέρδισαν τον πόλεμο οι κοινοί άνθρωποι αποφάσισαν ότι δεν αξίζει να θυσιάζεις τόσα πολλά για να ζήσει πολλά χρόνια Και ότι είναι προτιμότερο να ζεις μία απλή και σύντομη ζωή

Quote:

---

Originally Posted by stam_ba

Δεν ξέρω εάν πρόκειται για την Λαμουρια η την Ατλαντίδα έχω ακούσει ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου και αν τη δει κάποιος από ψηλά σχηματίζουν τον αστερισμό του Σείριου όπου κάποιο αστέρι απ το σχηματισμό του,( αστερισμού του Σείριου) πριν από 12 περίπου χιλιάδες χρόνια ήταν ο πολικός Αστέρας, δηλαδή στον μέγα μήνα του λεοντα,Και ότι οι πυραμίδες έχουν φτιαχτεί για να υπενθυμίζουν αυτό το γεγονός της καταστροφής του περασμένου πολιτισμού

---

Ο πολικος αστερας ειναι το αστρο Α της μικρης αρκτου.Το συγκεκριμενο αστρο ειναι ακομα ορατο.(συμφωνα με τον Σιμοπουλο):love:

Αγαπητά μέλη

Σχετικά με τον Σείριο, ήταν πράγματι στη θέση του Πολικού Αστέρα εκείνη την παλιά εποχή. Λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, ο Πολικός Αστέρας δεν είναι πάντα ο ίδιος. Την εποχή των Λεμουρίων και των Ατλαντίνων, ήταν όντως ο Σείριος και οι πυραμίδες έχουν αυτή την κατεύθυνση.

Αυτό που λέτε για τα πυρηνικά ή άλλα σχετικά όπλα, δεν αφορά την Λεμουρία, που είναι μία ήπειρος που υπήρξε στον Ειρηνικό ωκεανό και οι κάτοικοι ζούσαν ειρηνικά, με ευημερία. Αφορά τους Ατλάντιους, που έζησαν στην Ποσειδωνία, στον Ατλαντικό ωκεανό και είχαν πολεμοχαρή διάθεση, δημιουργώντας προβλήματα στους γύρω λαούς, με ιδιαίτερη δε αντιπαλότητα προς τους Δραβίδες της "δικής μας" περιοχής.

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

Κα Σίμου δεχθείτε και τα δικά μου συγχαρητήρια. Εχω διαβάσει πολλά άρθρα για την Λεμουρία, την Ατλαντίδα, τους Ανδρομέδειους, τους Πελασγούς, τους υποχθόνιους κλπ. αλλά πρώτη φορά διαβάζω περί της αλφαβήτου μας και της ελεύθερης μετάφρασης και με εκπλήσσει. Εχετε καμμία πληροφόρηση για την περιοχή Γκόριτσα του Βόλου ?

Αγαπητή amazon60

Ευχαριστώ για τα ευγενικά σας σχόλια. Έχω ακούσει σε γενικές γραμμές, αλλά δεν έχω κάποιο κείμενο στα χέρια μου, που θα έδινε περισσότερες πληροφορίες. Αν γνωρίζετε περισσότερα εσείς, ευχαρίστως να τα μοιραστείτε μαζί μας, είτε με ένα σχόλιο, είτε και με ένα άρθρο. Θα ήταν ενδιαφέρον να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας και στον τομέα αυτό.

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

Εχω πληροφορηθεί ότι εάν δει κάποιος από ψηλά το λόφο της Γκόριτσας βλέπει το Δελφικό Εψιλον και ότι υπάρχουν Ανδρομέδειοι εκεί επάνω που μιλούν αρχαία ελληνικά. Δεν μιλούν σε όλους παρά μόνο σε όσους τους χαιρετίσουν στη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν τότε και λέγοντας συγκεκριμένη φράση. Το δεύτερο που ελέγχουν είναι ο λοβός του αυτιού του ατόμου που συνομιλούν. Το δε περπάτημά τους είναι σχεδόν σαν να ίπτανται.:bigsmile:

Πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σας κα Σίμου. Ελπίζω να ακολουθήσουν και άλλα παρόμοια!:bigsmile:

Συγχαρητήρια όχι μόνο για το άρθρο σας αυτό αλλά και για όλα όσα έχω διαβάσει. Είστε ένας πολύ σοβαρός λόγος για να παρακολουθεί κανείς την ιστοσελίδα αυτή η οποία είναι ούτως ή άλλως πολύ ενδιαφέρουσα. Ευχαριστούμε πολύ και περιμένουμε κι άλλα τέτοια ωραία άρθρα.

Πολύ ωραίο κείμενο, αλλά εξακολουθώ να έχω την απορία: γιατί όλοι αυτοί οι κατά καιρούς αξιόλογοι ερευνητές δεν παρουσιάζουν της αποδείξεις τους στο ευρί κοινό; Σοβαρές και αδιάψευτες αποδείξεις, για να ησυχάσουμε και εμείς από τις συνεχείς υποθέσεις του καθενός;

Δεν ξέρω πια, αυτό το "ταξίδεψε σε όλον τον κόσμο και από μελέτες του σε αρχαία κείμενα, κατέληξε στο ότι...." με έχει κουράσει πολύ σε όλα αυτά τα θέματα. Γιατί, πώς είναι δυνατόν να έχει τόσο συγκεκριμένες πληροφορίες (περί της βλάστησης, του πληθυσμού, του πολιτισμού), χωρίς να έχει σοβαρά ιστορικά στοιχεία στα χέρια του;

Αναγνωρίζω βέβαια ότι θα υπάρχει έντονη διαμάχη μεταξύ αυτών και των ιστορικών. Πόσο μάλλον, άμα εμπλέκονται και τα "συμφέροντα" και οι γνωστές θεωρίες περί συνομωσίας κλπ.

Επίσης, όσον αφορά εκείνα τα κείμενα, γιατί δεν μπορεί να τα βγάλει από τους ναούς, έστω και με την μορφή φωτογραφιών;

Αγαπητέ Deodonus

Σύμφωνα με τον συγγραφέα, δεν του επέτρεψαν οι ιερείς να βγάλει τα κείμενα έξω από τον ναό. Στην ουσία, ούτε οι ίδιοι τα άγγιζαν. Αλλά τους έπεισε να συμμετέχει στο έργο της συντήρησης. Αν και αυτό σίγουρα φέρνει σε δύσκολη θέση τους άλλους ερευνητές, που θα ήθελαν ένα πιο απτό στοιχείο, οι πληροφορίες που μας δίνει στο βιβλίο, η σύγκριση με άλλα μέρη του κόσμου, καταλήγουν σε συμπεράσματα που δείχνουν πως υπάρχει ένας κοινός ιστός μεταξύ διαφόρων τόπων και πολιτισμών. Αυτό δεν αμφισβητείται εύκολα. Έστω και με αμφιβολία για κάποια σημεία, έχουμε ενδείξεις πως δεν είναι η ιστορία όπως μας την διδάσκουν.

Με ενδιαφέρει πολύ η ιστορία της Λατινικής Αμερικής. Στις ¶νδεις υπάρχει μουσείο με ιδιωτική πρωτοβουλία, που δυστυχώς οι επίσημοι ιστορικοί αρνούνται να μελετήσουν στην εγκυρότητά του και να εκφέρουν γνώμη. Γιατί φαίνεται αληθινό στα στοιχεία του και τότε, θα ανατραπούν πολλές ανόητες θεωρίες περί "αγρίων" και "απολίτιστων φυλών" που έζησαν εκεί παλιά. Κάποιες φυλές έκαναν μέχρι και εγχειρήσεις εγκεφάλου και καισαρικής τομής, όπως στην Αίγυπτο. Αλλά φαίνεται πως είναι πιο εύκολο να αγνοούμε στοιχεία, παρά να ανατρέψουμε κάποια παραμύθια της ιστορίας.

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

Έχω και εγώ ακουστά την (ολοένα και πιο βάσημη) θεωρία περί της κοινής καταβολής των πολιτισμών. Και συμφωνώ σε αυτήν, όπως και στο ότι οι άνθρωποι τότε δεν ήταν και τόσο "προτώγονοι" όσο τους αποκαλούμε.

Εγώ το βλέπω στην καλλιτεχνική έκφραση (που είναι πιο κοντά στο αντικείμενό μου). Πρόσφατα μάλιστα ανακαλύθφικε μία τοιχογραφία ηλικίας 9.000 ετών. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν και οι σπηλεογραφίες, που μας πάνε πάρα πολύ πιο πίσω. Πώς είναι δυνατόν "προτώγονοι" άνθρωποι να έφτιαξαν τέτοια έργα τέχνης? Με τί τεχνική? Με τί μαστορία? Με τί "χέρι"? Δεδομένου ότι "όλη μέρα κινηγούσαν από'δω και από'κει"? Μου είναι πολύ δύσκολο να το δεχθώ.

Αυτό που παρουσιάζω είναι κυρίως το παράπονό μου, ότι δεν δίνεται η σωστή σημασία σε αυτές τις έρευνες, για τον έναν ή τον άλλον λόγο (μην καταστρέψουμε και το μεγαλείο της ευρωπαϊκής αναγέννησης, που δείχνει την "ανωτερώτητα του δυτικού πολιτισμού σε αντίθεση με όλο τον άλλον πλανήτη"...αν το σκεφτεί κανείς έτσι...). Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι όποιες σοβαρές και αξιόλογες έρευνες να χάνονται μέσα σε ένα κάρο επιπόλεα συμπεράσματα του καθενός, ψεύτικες ιστορίες, λάθος ερμνηνίες και φαντασιοπληξίες.

:)

Quote:

---

Originally Posted by Deodonus

Αυτό που παρουσιάζω είναι κυρίως το παράπονό μου, ότι δεν δίνεται η σωστή σημασία σε αυτές τις έρευνες, για τον έναν ή τον άλλον λόγο (μην καταστρέψουμε και το μεγαλείο της ευρωπαϊκής αναγέννησης, που δείχνει την "ανωτερώτητα του δυτικού πολιτισμού σε αντίθεση με όλο τον άλλον πλανήτη"...αν το σκεφτεί κανείς έτσι...). Και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι όποιες σοβαρές και αξιόλογες έρευνες να χάνονται μέσα σε ένα κάρο επιπόλεα συμπεράσματα του καθενός, ψεύτικες ιστορίες, λάθος ερμηνείες και φαντασιοπληξίες.

:)

---

Αγαπητέ φίλε

Έχω κι εγώ την ίδια άποψη και συμφωνώ μαζί σας. Δυστυχώς, η ιστορία γράφεται από τους δυνατούς της εκάστοτε εποχής, εκείνους που αρέσκονται στο να ρυθμίζουν την τύχη των λαών. Είναι κρίμα...

φιλικά
Λίλιαν Σίμου

συμφωνω με την Λιλλιαν..καιρος να αλλαξει αυτο..

Η ιστορική μελέτη είναι λίγο δύσκολη σε αυτές τις περιπτώσεις... Τα ιστορικά στοιχεία μπερδεύονται πολλές φορές με παραδόσεις εσωτεριστικές και δεν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς εύκολα την ιστορία από το μύθο. Οι παραδόσεις του εσωτερισμού που μιλούν για ρίζες φυλές μιλούν για εμφάνιση της τρίτης ρίζας φυλής εκατομμύρια χρόνια πριν την εποχή μας... Η χρονολόγηση αυτή δεν ταυτίζεται βεβαίως με τη χρονολόγηση των 26.000 ετών που από ό,τι κατάλαβα αναφέρει αυτός ο συγγραφέας...

Πιθανότατα υπήρχαν χαμένες ήπειροι και πολιτισμοί που δεν ξέρουμε, αλλά η ιστορική έρευνα πρέπει να προχωρήσει σταδιακά και να ξεδιαλύνει τα στοιχεία που αφορούν το πρόσφατο παρελθόν μας από τυχόν παραδόσεις που αφορούν τη μεταφυσική καταγωγή της ανθρώπινης φυλής...

Διαφορετικά χανόμαστε λίγο και ανακατεύουμε πράγματα διαφορετικά μεταξύ τους, όπως είναι της μόδας λίγο σήμερα (βλέπε εκπομπές που συνδέουν το χριστιανισμό, τους Έψιλον και τους εξωγήινους όλα σε μία ομπρέλα)...

Θα ήταν ενδιαφέρον, εάν και εφόσον το επιθυμούν μέλη να οργανώσουμε μία ομάδα μελέτης που σιγά σιγά μπορεί να εμφανίζει αναφορές σε τέτοια θέματα μέσα από το site...

Αν θέλει η κυρία Σίμου μπορεί να μας υποδείξει και θέματα για μελέτη...

Quote:

---

Originally Posted by Βασίλης Παπαδολιάς

.....
Διαφορετικά χανόμαστε λίγο και ανακατεύουμε πράγματα διαφορετικά μεταξύ τους, όπως είναι της μόδας λίγο σήμερα (βλέπε εκπομπές που συνδέουν το χριστιανισμό, τους Έψιλον και τους εξωγήινους όλα σε μία ομπρέλα)...
...

---

Πράγματι, από το ένα άκρο έχουμε φτάσει στο άλλο. Παλαιότερα η πρόσβαση στην πληροφορία (και η διακίνησή της) ήταν ένα ζήτημα έως και πολύ επικίνδυνο, ενίοτε. Τώρα πια, με την υπερπροσφορά της καταλήγουμε εν τέλει και πάλι στο ίδιο αποτέλεσμα λόγω της αντικειμενικής αδυναμίας μας να αναλύσουμε τις πληροφορίες.
Έπεσε πρόσφατα στα χέρια μου μια ...τριλογία γνωστού τηλεπωλητή και τα συναισθήματα που μου δημιουργήθηκαν κυμάνθηκαν από αυτά που προκαλούν σπαρταριστά γέλια, έως (δυστυχώς) ...ανείπωτη θλίψη. Πολλοί όμως τα γραφόμενά του τα θεωρούν δεδομένα και πραγματικότητα:cry: