ΑΦΙΕΡΩΜΑ γάμος Επιδίωξη: ΓΑΜΟΣ

«Έλα να... παντρευτούμε darling!»
Eρωτευόμαστε παράφορα, αγγιζόμαστε με πάθος, κοιταζόμαστε στα μάτια και ψιθυρίζουμε «θέλω να είμαστε για πάντα μαζί». Και το εννοούμε απόλυτα. Μια ευχή που κάνουμε στ' αστέρια που πέφτουν και υφαίνει όνειρα οικογενειακής θαλπωρής με χαριτωμένα κουτσούβελα τριγύρω.
¶ραγε θα πραγματοποιηθεί;

«Αχ Ευανθία μου, 17 χρονών(!!!) ...γεροντοκόρη, που να βρω ένα καλό παλικάρι να με πάρει, που ακόμα και με προξενιό προτιμούν τις νεότερες!»
Κάποτε λοιπόν -σχεδόν από την εφηβεία- η γυναικεία καταξίωση βίωνε εφιαλτικές στιγμές όταν γινόταν χρήση του κωδικού «δεσποινίς», που σε κομψά ελληνικά σήμαινε ανύπαντρη. Και αν ο Εξορκιστής αντί για την ανατριχιαστική Λίντα Μπλέρ είχε για πρωταγωνιστή κάποιο ξυλουργικό αντικείμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση τον ρόλο δικαιωματικά θα κέρδιζε το «ράφι»! Αυτού του τύπου οι αγωνίες πλέον μυρίζουν κλεισούρα και ναφθαλίνη και μόνο οι μαυρόασπρες ελληνικές ταινίες μπορούν -εν είδη λαογραφίας- να μας τις υπενθυμίσουν με ακρίβεια.

Η χειραφέτηση του ωραίου φύλου, τόσο η οικονομική όσο και η σεξουαλική, άλλαξε τους ρόλους μέσα και έξω από την οικογένεια, με αποτέλεσμα το «και έσονται οι δύο εις σάρκαν μία» να αποτελεί μια εξίσου σταθερή αλλά διαφοροποιημένη ως προς τα αίτια επιδίωξη. Η άγαμη θυγατέρα και η ασπίλωτη «τιμή της» έπαψε επιτέλους να ταλανίζει την οικογένεια με την ευθύνη της προίκας και το απωθημένο της «αποκατάστασης», συμπαρασύροντας στην αφάνεια το κοινωνικά «καθώς πρέπει» μέλλον του να γεννάει και να φροντίζει το σπίτι.

Οι καιροί ευτυχώς άλλαξαν και το χρυσό γυναικείο όνειρο του «να ντυθώ νυφούλα» είναι πλέον άρρητα δεμένο με την επισημοποίηση μιας ερωτευμένης σχέσης ή αλλιώς με την εγγύηση της συναισθηματικής κάλυψης.


Βέρα στο δεξί ή στο αριστερο;
<div align=left><img src=http://www.myhoroscope.gr/articles/images/gamos2.jpg align=left hspace=6 vspace=1</div>«Πιστεύω ότι και τα λεφτά του Bill Gates να κερδίζει μια γυναίκα δεν μπορεί να ισοσκελίσει την ανάγκη της να μοιράζεται, να φροντίζει και να αισθάνεται ότι έχει έναν άνδρα δίπλα της για τις καλές και κακές στιγμές» εξηγεί η 25χρονη Μαρία, τελειόφοιτος νομικής.

«Το να παντρευτώ για μένα σημαίνει αίσθημα εμπιστοσύνης και κοινών στόχων αλλά κυρίως μεγαλύτερη συναισθηματική ασφάλεια και κατά συνέπεια επιβεβαίωση της ποιότητας της σχέσης μεταξύ δυο ανθρώπων. Τη μητρότητα μπορείς να την έχεις και εκτός γάμου. Όταν όμως υπάρχει καλή συναισθηματική και σεξουαλική -χημεία- δεν καταλαβαίνω γιατί κάποια στιγμή να μην παντρευτείς» τονίζει η Νεφέλη που συζεί ένα χρόνο τώρα και εργάζεται ως γραφίστρια.

«Ο γάμος στις μέρες μας νομίζω ότι ενδιαφέρει εξίσου τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες. Αυτό συμβαίνει γιατί ο φόβος της μοναξιάς όσο μεγαλώνεις αυξάνει και η παρουσία ενός μόνιμου συντρόφου προσφέρει ψυχολογική ασφάλεια και στους δυο. Προσωπικά θεωρώ ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο πλέον είναι ο οικονομικός παράγοντας που καθυστερεί τη δημιουργία οικογένειας και την απόκτηση παιδιών» επισημαίνει η 30χρονη Αγγέλα, ιδιωτική υπάλληλος, που ευελπιστεί μετά από τρία χρόνια δεσμού να παντρευτεί μέσα στο 2006.

Προφανώς οι επίδοξες «νύφες» σκέφτονται από νωρίς τον γάμο αλλά καταλήγουν σε αυτόν κοντά στα πρώτα «άντα». Από στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας η μέση ηλικία γάμου κυμαίνεται μεταξύ των 27 και 29 -κυρίως για τις γυναίκες- και για τους άνδρες ακόμη παραπάνω. Και αυτό γιατί ο ρόλος του «κουβαλητή» είναι βαθιά ριζωμένος στον Έλληνα, οπότε σημαντικός παράγοντας στο να ντυθούν γαμπροί είναι το να αποκτήσουν πρώτα την οικονομική άνεση που θα τους επιτρέπει να προσφέρουν στην οικογένεια. Και αυτό επιμηκύνει την ηλικία γάμου, εξηγούν οι ειδικοί.
Όμως ο χορός του Ησαΐα, είτε είναι τσάμικο είτε καταλήγει σε εκείνον του Ζαλόγγου, στη συνείδηση του έθνους καλά κρατεί. Το «πότε» είναι το ζητούμενο.


Οι 7 μύθοι του νυμφίου & του έγγαμου βίου

Ο γάμος είναι απόφαση για μια ζωή:
Σιγά μη και μας καταδιώκει σαν τον σχιζοφρενή με τα ...στέφανα. Το «για πάντα» είναι υπερβολικό -και ας κολακεύει τις ανασφάλειές μας- ενώ στη πορεία αποδεικνύεται του λόγου το αληθές και τότε αποκτά αξία. ¶λλωστε και τα διαζύγια μες τη ζωή είναι.

Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα:
Πώς ακριβώς; Με τσεκούρι, με περίστροφο ή με υδράργυρο στο αυτί; Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο έρωτας είναι από καιρό νεκρός, απλώς ουδείς από τους ενδιαφερομένους ήθελε να το παραδεχτεί. Η κυνική καθημερινότητα όμως φροντίζει πάντοτε να μας το υπενθυμίζει!

Με τον γάμο δένεις τον ...γάιδαρό σου:
Δεν ξέρω πόσο κολακευτικό είναι να παρουσιάζεις τον άνδρα σου λέγοντας «και από εδώ ο δεμένος γάιδαρός μου, Λίτσα μου»! Και το μόνο που αποτρέπει από ενδεχόμενο χαστούκι, είναι η γαϊδουρινή υπομονή του συζύγου με τέτοιες συστάσεις. Ωστόσο αν νομίζουμε ότι μόνο με τον γάμο ο καλός μας θα μας αφοσιωθεί αποκλειστικά και αμετάκλητα, τότε ας λάβουμε υπόψη ότι αν τα κέρατα είχαν δάχτυλα δεν θα προλάβαιναν να δείχνουν «δεμένους» όνους να βόσκουν σε ξένα -της οικογενειακής εστίας- λιβάδια.

Οι άνδρες θεωρούν τον γάμο «κρεμάλα»:
Αυτή την τοποθέτηση την έχουν διαδώσει οι ίδιοι οι άνδρες βασιζόμενοι ωστόσο στην «ροζ» απαίτηση των γυναικών όπου μετά τον γάμο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται και βρέξει χιονίσει η σύζυγος συνιστά το αποκλειστικό αντικείμενο του πόθου. Έτσι ο άνδρας «κυνηγός» με το που γίνεται σύζυγος ξεχνάει τις υπόλοιπες γυναίκες γύρω του και ταριχεύεται. Ό,τι είναι ο άνθρωπος πριν παντρευτεί είναι και μετά. Απλώς με τον έγγαμο βίο παχαίνει ευκολότερα.

Οι καπάτσες τυλίγουν τους αμετανόητους εργένηδες:
Το ποιοι τύποι γυναικών μπορούν πραγματικά να «τυλίξουν» έναν άνδρα -και μετά ενδεχομένως να τον καπνίσουν ως άφιλτρο- είναι μια παλιά ιστορία που από τον Σαμψών και τη Δαλιδά ως τα gossip πρωτοσέλιδα αφορά ουσιαστικά όχι την πλανεύτρα γυναίκα αλλά τον άνδρα, τα πιστεύω του και πολλές φορές τις αδυναμίες του. Τόσο οι «σκληροί» τύποι όσο και οι «πονεμένοι» singles είναι ωραίοι για σήριαλ, αλλά στην αληθινή ζωή είτε είναι ευθυνόφοβοι ή συναισθηματικά «ψυχροί». Και οι «μοιραίες» γυναίκες στη ζωή τους είναι εκείνες με τον μεγαλύτερο εγωισμό που τους ιντριγκάρουν, γιατί ξέρουν να τους δίνουν πολύ λιγότερα από όσα οι ίδιες απολαμβάνουν.

Αν με αγαπούσε πραγματικά θα παντρευόμασταν:
Τρίχες baby, τρίχες. Ο έρωτας, η αγάπη και η συντροφικότητα δεν καθορίζονται θεσμικά αλλά συναισθηματικά. Όσο πιέζουμε το amore για παντρειά τόσο ενδεχομένως θα αντιδρά και οι λόγοι μπορεί να είναι από οικονομικοί ως οικογενειακοί καθώς και ζητήματα καριέρας. Το καλύτερο είναι μια εμπεριστατωμένη απάντηση από μέρους του που δεν θα αφήνει περιθώρια αμφιβολιών ώστε να μην μοιάζει με δικαιολογία. Αν δεν εμπιστεύεστε τους λόγους που επικαλείται στο αν και πότε θα παντρευτείτε, τότε σκεφτείτε τι κουίζ αμφιβολιών θα βιώσετε αν γίνετε σύζυγός του!

Ο γάμος δεν «συμπαθεί» τα... ετερώνυμα!
Η θεωρία ότι «τα ετερώνυμα έλκονται» ισχύει στη Φυσική αλλά από ό,τι φαίνεται στις ανθρώπινες σχέσεις βλάπτει σοβαρά την μονιμότητα και τη δημιουργία οικογένειας. Πρόσφατη αμερικανική έρευνα έδειξε ότι σε μεγαλύτερο ποσοστό άντρες και γυναίκες που επιλέγουν συχνότερα για μόνιμο σύντροφο κάποιον με τον οποίο έχουν αρκετά κοινά χαρακτηριστικά καταλήγουν και ευκολότερα στα σκαλιά της εκκλησίας και μάλιστα αυξάνουν τις πιθανότητες ο γάμος τους να έχει διάρκεια και να είναι επιτυχημένος.

Αντιθέτως όταν τα δύο φύλα έλκονται από άτομα που όχι μόνο δεν τους μοιάζουν αλλά και δεν βρίσκονται το ίδιο οικονομικό και κοινωνικό status ή δεν εκφράζουν παρόμοιες απόψεις σχετικά με τη δέσμευση και την οικογένεια, το πιθανότερο είναι να χωρίσουν ή αν παντρευτούν να μην αντέξουν στο χρόνο. Από την ίδια έρευνα φαίνεται ότι οι άνθρωποι που πιστεύουν στις ικανότητες τους και στον εαυτό τους -που έχουν δηλαδή ανεπτυγμένη «αυτοεκτίμηση»- είναι πιο εκλεκτικοί στην επιλογή συντρόφου και αυτό τους οδηγεί στις περισσότερες των περιπτώσεων, σε πιο ευτυχισμένες σχέσεις.

Οι ερευνητές Πίτερ Μπάστον και Στίβεν Έμλεν δήλωσαν σε επιστημονική εφημερίδα ότι: «από τα αποτελέσματα της έρευνάς μας, οι άνθρωποι που αναζητούν μια σταθερή και μακροχρόνια σχέση δεν θα πρέπει να ψάχνουν για τον σύντροφο με τις υψηλότερες δυνατές προδιαγραφές, αλλά για τον σύντροφο με όσο το δυνατό περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά». Το πιάσατε το ...υπονοούμενο!
Βεβαίως, υπάρχουν και οι στιγμές που μας ξεφεύγει ο έλεγχος. Και πάλι οι σύμβουλοι γάμου μας προτρέπουν: «Αναπτύξτε την ικανότητα να λύνετε τα προβλήματα!».

καλόόόό:bigsmile:
ένας μου είχε παρομιάσει το γάμο σαν ένα δοχείο πυ πάνω έχει μέλι στη μέση το μέλι ανακατεύεται με κάτι αλλο μην το αναφέρω και μετά μένει μόνο αυτό
ή τοάλλο σοφό
παντρευώμαστε αυτον που αγαπάμε και όχι με αυτόν που είμαστε ερωτευμένη

Καλησπέρα,;)
πάρα πολύ καλό το άρθρο σου, γραμμένο με πολύ όμορφο τρόπο!!
Συγχαρητήρια!!!Perfect Perfect Perfect

:clapping:
πολύ καλό άρθρο!
ioni: δε συμφωνώ με την παρομοίωση. πιστεύω ότι η ποιότητα του γάμου εξαρτάται μόνο από το ζευγάρι και ότι αν ο γάμος μοιάζει με αυτό που ανέφερες θα φταίει ΜΟΝΟ το ζευγάρι. :love:
και βέβαια όπως ανέφερες ioni, πρέπει να σκεφτόμαστε καθαρά πριν παντρευτούμε γιατί αν παντρευτούμε επειδή είμαστε μόνο ερωτευμένοι, τότε θα υπάρξουν προβλήματα στο γάμο.
:love:

Ο γάμος θέλει μια ωριμότητα σκέψης και ο έρωτας δεν την ευνοεί ιδιαίτερα....

Λένε... "δεν είναι ο έρωτας παιδί της λογικής"...και είναι πολύ σωστό κατά τη γνώμη μου!

Πολύ εύστοχο το άρθρο σας!!
Εκ πείρας θα αναφέρω ότι ναι, τα αντίθετα έλκονται, αλλά δεν μένουν μαζί!! τουλάχιστον όχι για πολύ και όχι ποιοτικά.
Νομίζω πως η καλύτερη συνταγή για έναν επιτυχημένο γάμο, είναι να υπάρχει αγάπη και σεβασμός για το σύντροφο, κατανόηση και να ταιριάζουν πολύ οι δύο σύντροφοι. Η καθημερινότητα και τα προβλήματά της μπορούν να σβήσουν και το πιο φλογερό πάθος και στο τέλος να ξυπνήσεις ένα πρωί και να δεις απέναντί σου έναν άγνωστο.
Οι άνθρωποι που αποφασίζουν να παντρευτούν πρέπει να γνωρίζουν πως τα δύσκολα τότε αρχίζουν κι αν οι δύο σύντροφοι δεν είναι αποφασισμένοι να δίνουν καθημερινό αγώνα για να διατηρήσουν τη σχέση τους, το παιχνίδι είναι χαμένο.

Ποοοολύ καλό το άρθρο της κας Κάντζιου.
Αντε σιγά σΙγά να λέγονται τα πράγματα όπως έχουν ΣΗΜΕΡΑ. Βαρέθηκα να ακούω παρωχημένα κλισέ επι του θέματος :)

Ωραίο το άρθρο σας και πολύ καλογραμμένο!
Εγώ πιστεύω ότι δεν έιναι απαραίτητο να ταιριάζεις σε όλα με το έτερον ήμισυ γιατί αν ήταν έτσι νομίζω ότι το ζευγάρι θα βαριόταν πολύ έυκολα και θα έπεφτε πολύ γρήγορα σε ρουτίνα... κάτι που σκοτώνει πολλά πράγματα μέσα στη σχέση!
Ε, εντάξει πρέπει να υπάρχει και ένα όριο στις διαφορές όπως επίσης και αρκετοί συμβιβασμοί.... :amuse:

για πολλους ο γαμος πλεον γινεται για πρακτικους λογους!τελευταια επειδη παντρευονται πολλοι γνωστοι μου και τι δεν εχω ακουσει!οπως:
1λεμε να κανουμε το γαμο γιατι χρειαζομαστε και λεφτα για να φτιαξουμε το σπιτι,στην αρχη λεγαμε για κλειστο γαμο αλλα αν σκεφτεις οτι οι ταδε φιλοι μας μαζεψαν 10000Ε ενας ανοιχτος γαμος ειναι πλεον δελεαστικος!
2ειμαστε και οι δυο δημοσιοι υπαλληλοι με το γαμο ο ενας θα τραβηξει τον αλλο...
3 καναμε τον γαμο για να παρουμε δανειο...
4ο με τον γαμο πηρα τα μορια που χρειαζομουν γι ατην ταδε προκυρηξη...
5και το συνηθες εμεινε εγκυος η κοπελα και παντρευτηκανε!

...γι αυτο λεω εγω ο γαμος ειναι πρακτικος και βολευει ολους!

Πολύ ωραίο το άρθρο!!:nuts: Έγώ πιστεύω ότι λέμε "για πάντα" γιατί καλό είναι όταν παντρεύονται 2 άνθρωποι να μην χωρίζουν.. είναι ιερό το μυστήριο και δεν είναι ωραίο να διαλύεται.:noworry:

Quote:

---

Originally Posted by zeta1987

Πολύ ωραίο το άρθρο!!:nuts: Έγώ πιστεύω ότι λέμε "για πάντα" γιατί καλό είναι όταν παντρεύονται 2 άνθρωποι να μην χωρίζουν.. είναι ιερό το μυστήριο και δεν είναι ωραίο να διαλύεται.:noworry:

---

Νομίζω ότι όταν φτάνεις στο στάδιο να παντρευτείς κάποιον/α έχεις συνειδητοποιήσει και τις ευθύνες/ χαρές/ πίκρες κτλ που θα μοιραστείς με αυτό το άτομο. Δυστυχώς υπάρχουν και ζευγάρια που το κάνουν για πρακτικούς λόγους (όπως ανέφερε ένα άλλο μέλος πριν) κάτι το οποίο με βρίσκει σε κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις τελείως αντίθετη. Και εντάξει να παντρευτείς γιατι έμεινες έγκυος (ίσως είναι και η πιο λογική κατάσταση).. αλλά να παντρευτείς γιατί συγκεντρώνεις περισσότερα μόρια και έχεις περισσότερες ελπίδες να πάρεις τη θέση??? Ήμαρτον ρε παιδιά, αλλά αν το κράτος θεωρεί ότι έχω λιγότερα "προσόντα" επειδή δεν παντρεύομαι.. ε, τότε καιρός να αλλάξω χώρα, γιατί σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι ανύπαντρες γυναίκες έχουν ισοδύναμη μεταχείριση με τις παντρεμένες και οι ανύπαντρες μητέρες χαίρουν καλύτερης ή ίσης μεταχείρισης με τις παντρεμένες.. Έχω την εντύπωση ότι ο "ρατσισμός" για μια ανύπαντρη γυναίκα εν έτη 2007 δεν έχει αλλάξει καθόλου στην Ελλάδα.. απλά τον έχουν "μεταμορφώσει" θέτοντας πλέον αλλα κριτήρια που σου αποδίδουν την ταμπέλα ανύπαντρη!

Αραγε ο θεσμός του γάμου ενδιαφέρει μόνο τις γυναίκες?

Quote:

---

Originally Posted by elenikol

Αραγε ο θεσμός του γάμου ενδιαφέρει μόνο τις γυναίκες?

---

Μα απολύτως αποκλειστικά τις γυναίκες πιστεύω, αντε και τους άνδρες... πως να τον αποφύγουν :laugh:
Ανδρες, απαντήστε παρακαλώ :amuse:

Quote:

---

Originally Posted by elenikol

Αραγε ο θεσμός του γάμου ενδιαφέρει μόνο τις γυναίκες?

---

Κατά βάση.... ναι!
Λίγοι είναι οι άνδρες που τους ενδιαφέρει ο γάμος.... και συνήθως δεν το κάνουν και τόσο φανερό. Μη σου πω ότι μπορει να είναι και μετρημένοι στα δάχτυλα... του ενός χεριού :cheesy:
Αλλά όπως και να το κάνουμε, και να μη θέλαμε δηλαδή, ο θεσμός του γάμου κατά κανόνα προσάπτεται στις γυναίκες... Είναι άμεσα συνδεδεμένος... :embarrest

Και στα δικά μας... οι ελεύθερες!!
Είμαι υπέρ του γάμου, ως επισφράγισμα της αγάπης ενός ζευγαριού και ως προθάλαμο της οικογένειας..

Quote:

---

Originally Posted by GELLO

Και στα δικά μας... οι ελεύθερες!!

---

Γιατί;;;:amazed:;Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω(τουλάχιστον όχι άμεσα).:toung:

Πολλά μπορεί να μας προσάπτουν, μεταξύ σε αυτά και επιμονή για γάμο, αλλά τίποτα πλέον δεν μπορεί να γενικευθεί.Ειναι μια απόφαση που καθένας μας θα παρει με βάση το τί ζητάει στην ζωή του.Προσωπικά δεν είμαι αντίθετη με τον θεσμό του γάμου και της οικογένειας, αλλα σίγουρα δεν το θεωρώ αυτοσκοπό ή μέσο ολοκλήρωσης μου.:bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by GELLO

........................Είμαι υπέρ του γάμου, ως επισφράγισμα της αγάπης ενός ζευγαριού και ως προθάλαμο της οικογένειας..

---

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω και θα προσθέσω ότι ο γάμος δίνει την δυνατότητα για βαθύτερη αγάπη αρκεί να είναι ώριμα για κάτι τέτοιο και τα δύο μέλη του. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι όσοι και όσες βιώνουν έναν ευτυχισμένο γάμο ζουν περισσότερο.
Βέβαια χρειάζεται δουλειά και επαγρύπνηση για να ανθίσει.

Συμφωνώ απόλυτα... Πρέπει να υπάρχει απόλυτη ωριμότητα και από τις 2 πλευρές.

Quote:

---

Originally Posted by elenikol

Θα συμφωνήσω με τα παραπάνω και θα προσθέσω ότι ο γάμος δίνει την δυνατότητα για βαθύτερη αγάπη αρκεί να είναι ώριμα για κάτι τέτοιο και τα δύο μέλη του. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι όσοι και όσες βιώνουν έναν ευτυχισμένο γάμο ζουν περισσότερο.
Βέβαια χρειάζεται δουλειά και επαγρύπνηση για να ανθίσει.

---

Οι άνδρες όμως ζούνε λιγότερο ούτως η άλλως. Τι να το κάνουμε...:nuts:

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Γιατί;;;:amazed:;Ευχαριστώ αλλά δεν θα πάρω(τουλάχιστον όχι άμεσα).:toung:

---

Είσαι σίγουρη για αυτό? Αν τον είχες και σου λεγε να παντρευτείτε θα του έλεγες όχι? :bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Είσαι σίγουρη για αυτό? Αν τον είχες και σου λεγε να παντρευτείτε θα του έλεγες όχι? :bigsmile:

---

Δεν με ξέρεις:cheesy:
Τον είχα,την έκανα με το γνωστό στρίβειν δια του αρραβώνος και ξαναεχω αλλά δεν το κουνάω ρούπι στο θέμα γαμος. Προσωπικά δεν πρόκειται να κανω αυτή την κίνηση μέχρι να νιώσω ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρη ότι είναι όντως αυτό που θέλω και πως όντως έχω βρεί το πιο σωστό ταίρι για μένα αλλά και σωστό πατέρα για τα παιδιά που θα κάνω.:bigsmile: Πολλά θέλω γι΄αυτό δηλώνω ανώριμη για γάμο:toung:

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Δεν με ξέρεις:cheesy:
Τον είχα,την έκανα με το γνωστό στρίβειν δια του αρραβώνος και ξαναεχω αλλά δεν το κουνάω ρούπι στο θέμα γαμος. Προσωπικά δεν πρόκειται να κανω αυτή την κίνηση μέχρι να νιώσω ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρη ότι είναι όντως αυτό που θέλω και πως όντως έχω βρεί το πιο σωστό ταίρι για μένα αλλά και σωστό πατέρα για τα παιδιά που θα κάνω.:bigsmile: Πολλά θέλω γι΄αυτό δηλώνω ανώριμη για γάμο:toung:

---

Μπορέι να μην σε ξέρω αλλά έχω πείρα από αυτά και μπορώ να φανταστώ :cheesy:
και εκτός αυτού άλλιώς χαρακτηρίζεται αυτός που είσαι τώρα. Αν ήταν αρραβωνιαστικός θα πήγαινες για γάμο. Τώρα άμα τον έχεις στο ψάξιμο και να δεις αν ταιριάζετε... δεν ξέρω, αλλιώς θα την έλεγα την σχέση :bigsmile:
(χωρίς παραξήγηση τα πιο πάνω ε?)

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Μπορέι να μην σε ξέρω αλλά έχω πείρα από αυτά και μπορώ να φανταστώ :cheesy:
και εκτός αυτού άλλιώς χαρακτηρίζεται αυτός που είσαι τώρα. Αν ήταν αρραβωνιαστικός θα πήγαινες για γάμο. Τώρα άμα τον έχεις στο ψάξιμο και να δεις αν ταιριάζετε... δεν ξέρω, αλλιώς θα την έλεγα την σχέση :bigsmile:
(χωρίς παραξήγηση τα πιο πάνω ε?)

---

Συμβιώνω αγαπητέ μου Μητσάκο μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει, καθώς βλέπεις τον σύντροφό σου όπως είναι στην καθημερινότητα του.:bigsmile:
Συμβίωση το λοιπόν.Το περιστασιακό δεν θα χωρούσε στην κουβέντα μας έτσι κι αλλιως. Να αρραβωνιαστώ δεν το θεωρώ απαραίτητο, αν το αποφασίσω θα πάω κατευθείαν στο ψητό:toung:

Δεν αμφισβητώ το θεσμό, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.Αμφισβητώ όμως τα κίνητρα του καθένα και πρωτίστως τα δικά μου.Ισως παίρνω υπερβολικά πολύ σοβαρά το θέμα, αλλά επιπόλαιη κίνηση χωρίς να σκεφτώ αυτά που έγραψα πρίν, δεν θα ηθελα να κανω.

Το προσωποποιησαμε όμως και ζητώ συγγνώμη απο τα μέλη.:embarrest

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Συμβιώνω αγαπητέ μου Μητσάκο μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει, καθώς βλέπεις τον σύντροφό σου όπως είναι στην καθημερινότητα του.:bigsmile:
Συμβίωση το λοιπόν.Το περιστασιακό δεν θα χωρούσε στην κουβέντα μας έτσι κι αλλιως. Να αρραβωνιαστώ δεν το θεωρώ απαραίτητο, αν το αποφασίσω θα πάω κατευθείαν στο ψητό:toung:

Δεν αμφισβητώ το θεσμό, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.Αμφισβητώ όμως τα κίνητρα του καθένα και πρωτίστως τα δικά μου.Ισως παίρνω υπερβολικά πολύ σοβαρά το θέμα, αλλά επιπόλαιη κίνηση χωρίς να σκεφτώ αυτά που έγραψα πρίν, δεν θα ηθελα να κανω.

Το προσωποποιησαμε όμως και ζητώ συγγνώμη απο τα μέλη.:embarrest

---

οκ :embarrest

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Συμβιώνω αγαπητέ μου Μητσάκο μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει, καθώς βλέπεις τον σύντροφό σου όπως είναι στην καθημερινότητα του.:bigsmile:Συμβίωση το λοιπόν.

---

Μα και η συμβίωση μια μορφή γάμου δεν είναι?? Δηλαδή το ότι δεν έχεις βάλει την "κουλούρα" τι σημαίνει?? Η σημαντικότερη διαφορά είναι ότι γλιτώνεις τα έξοδα του διαζυγίου όταν χωρίσεις.:sad2:
Πάντως συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου αγαπητή roadrunner, κινούμαι στο ίδιο μήκος κύματος!:cheesy:

Quote:

---

Originally Posted by kritikia

Μα και η συμβίωση μια μορφή γάμου δεν είναι?? Δηλαδή το ότι δεν έχεις βάλει την "κουλούρα" τι σημαίνει?? Η σημαντικότερη διαφορά είναι ότι γλιτώνεις τα έξοδα του διαζυγίου όταν χωρίσεις.:sad2:
Πάντως συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου αγαπητή roadrunner, κινούμαι στο ίδιο μήκος κύματος!:cheesy:

---

Ναί είναι αλλά η άτυπη δεσμευση είναι ανάμεσα στο ζευγάρι και μόνο,δεν μπλέκονται παιδιά, συγγενεις κτλ.:bigsmile:Τα έξοδα του διαζυγίου δεν με απασχολούν παντως:laugh:

Για να συμπληρώσω την άποψη μου, πιστευω πως κατά βάση αυτά που βρίσκουμε ελκυστικά (και καποτε μυθοποιούμε)στην αρχή της σχέσης είναι αυτά που μετά απο κάποιο διάστημα μας ωθούν να φύγουμε τρέχοντας!:nuts:Η συμβιωση θεωρώ λοιπόν οτι δίνει την ευκαιρία να απομυθοποιήσεις τον άλλον και να δείς αν αυτό που έμεινε τελικά σε καλύπτει ή όχι και δεν σε δεσμεύει κάτι άλλο να παραμένεις εκεί χωρίς να το θέλεις.:bigsmile:Εξάλλου η ζωή δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει.Ανατροπές γίνονται συχνά και μου αρέσει να διαθέτω μια σχετική ελευθερία επιλογών χωρις το βαρος της κουλούρας!

Χαίρομαι που υπάρχει κι άλλος ανθρωπος που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο:bigsmile::bigsmile:

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Ναί είναι αλλά η άτυπη δεσμευση είναι ανάμεσα στο ζευγάρι και μόνο,δεν μπλέκονται παιδιά, συγγενεις κτλ.:bigsmile:Τα έξοδα του διαζυγίου δεν με απασχολούν παντως:laugh:

Για να συμπληρώσω την άποψη μου, πιστευω πως κατά βάση αυτά που βρίσκουμε ελκυστικά (και καποτε μυθοποιούμε)στην αρχή της σχέσης είναι αυτά που μετά απο κάποιο διάστημα μας ωθούν να φύγουμε τρέχοντας!:nuts:Η συμβιωση θεωρώ λοιπόν οτι δίνει την ευκαιρία να απομυθοποιήσεις τον άλλον και να δείς αν αυτό που έμεινε τελικά σε καλύπτει ή όχι και δεν σε δεσμεύει κάτι άλλο να παραμένεις εκεί χωρίς να το θέλεις.:bigsmile:Εξάλλου η ζωή δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει.Ανατροπές γίνονται συχνά και μου αρέσει να διαθέτω μια σχετική ελευθερία επιλογών χωρις το βαρος της κουλούρας!

Χαίρομαι που υπάρχει κι άλλος ανθρωπος που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο:bigsmile::bigsmile:

---

Και εγώ μαζί σου Roadrunner!:bigsmile: Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου... Τον άνθρωπο που θα παντρευτείς πρέπει να τον έχεις ζήσει έστω και λίγο.. Για να προλάβεις μελλοντικές απογοητεύσεις, όταν πια θα είναι πολύ αργά. ;)

ποοοολυ καλο!
αλλα συζητουσα με μια φιλη μου τελευταια και μου ειπε κατι πολυ ωραιο, δεν εχει τοσο σημασια ποσα κοινα σημεια εχεις με τον αλλο, οσο το ποσο μπορεις να δεχθεις αυτα που δεν ταιριαζουν με τα δικα σου......
και το πιστευω, γιατι σε μια καλη σχεση δεν χρειαζεται ταυτιση αλλα ταυτοτητα.

Μ' άρεσε πολύ αυτό που είπες (είπε η φίλη σου δηλαδή).
Είναι πόσο μπορείς να ανεχτείς τις διαφορές που έχεις με τον άλλον και κατά πόσο μπορείς να συμβιβαστείς με αυτές!

Να μιλησω και εγω τωρα με κυβερνητη 7ου Κρονοοοο(:wacko:)..Ο γαμος ειναι ενας θεσμος μεν ναι αλλα απαραιτητος δε διοτι διατηρει την συνοχη στην οικογενεια.Εαν δεν υπαρχει στοχος να δημιουργηθει οικογενεια(με πανω απο δυο μελη...:bigsmile:) δεν υπαρχει λογος γαμου.Βεβαια εχω φιλη που παντρευτηκε για να παρουν δανειο για σπιτι...
Απλα οι γυναικες ειμαστε ρομαντικες και σκεφτομαστε παντα πως θα ειμαστε με νυφικο.Το κακο ειναι σε αυτο το νυφικο να ταιριαζει οποιοσδηποτε γαμπρος!
Εκει νομιζω γινεται το λαθος.Πρωτα βρισκω τον ανθρωπο που θα με εμπνευσει και μετα παντρευομαι.Αν εχω φτιαξει ολη την τελετη και χωραει οποιοσδηποτε στην κενη θεση γαμπρου...Ε..τοτε υπαρχει προβλημα...:bigsmile:
Οσο για τους αντρες...ε δεν ειναι και τοσο τρομερο πια..τι να πω!:laugh:

Quote:

---

Originally Posted by κατυ

ποοοολυ καλο!
αλλα συζητουσα με μια φιλη μου τελευταια και μου ειπε κατι πολυ ωραιο, δεν εχει τοσο σημασια ποσα κοινα σημεια εχεις με τον αλλο, οσο το ποσο μπορεις να δεχθεις αυτα που δεν ταιριαζουν με τα δικα σου......
και το πιστευω, γιατι σε μια καλη σχεση δεν χρειαζεται ταυτιση αλλα ταυτοτητα.

---

Νομιζω πως αυτη η φραση βαζει τα πραγματα στη θεση τους!

Oι ομοιότητες διευκολύνουν το γάμο και οι διαφορές τον εξελίσσουν, αν βέβαια γίνονται όλα με συνείδηση και βάθος. Δυστυχώς ξεχάσαμε ή δεν μάθαμε ποτέ πως να αγαπάμε εααυτόν αλλά και αλλήλους και κάναμε τη μοναξιά λάβαρο. Και δεν μιλάω για μοναχικότητα αλλά για μοναξιά!!!Μοναξιά που οδηγεί διαρκώς σε νέους έρωτες με την ελπίδα ότι εδώ θα γίνει το όνειρο πραγματικότητα από φόβο μήπως και έλθουμε αντιμέτωποι με τους φόβους και τις ανασφάλειες μας! Ο γάμος σαν ουσία θέλει κότσια και αντοχή στην ρουτίνα και κυρίως πραγματική υπέρβαση. :love:

Quote:

---

Originally Posted by chandramani

Oι ομοιότητες διευκολύνουν το γάμο και οι διαφορές τον εξελίσσουν, αν βέβαια γίνονται όλα με συνείδηση και βάθος. Δυστυχώς ξεχάσαμε ή δεν μάθαμε ποτέ πως να αγαπάμε εααυτόν αλλά και αλλήλους και κάναμε τη μοναξιά λάβαρο. Και δεν μιλάω για μοναχικότητα αλλά για μοναξιά!!!Μοναξιά που οδηγεί διαρκώς σε νέους έρωτες με την ελπίδα ότι εδώ θα γίνει το όνειρο πραγματικότητα από φόβο μήπως και έλθουμε αντιμέτωποι με τους φόβους και τις ανασφάλειες μας! Ο γάμος σαν ουσία θέλει κότσια και αντοχή στην ρουτίνα και κυρίως πραγματική υπέρβαση. :love:

---

Θέλει κότσια, όπως είπες, επιμονή, υπομονή και διάλογο!

Quote:

---

Originally Posted by chandramani

Oι ομοιότητες διευκολύνουν το γάμο και οι διαφορές τον εξελίσσουν, αν βέβαια γίνονται όλα με συνείδηση και βάθος. Δυστυχώς ξεχάσαμε ή δεν μάθαμε ποτέ πως να αγαπάμε εααυτόν αλλά και αλλήλους και κάναμε τη μοναξιά λάβαρο. Και δεν μιλάω για μοναχικότητα αλλά για μοναξιά!!!Μοναξιά που οδηγεί διαρκώς σε νέους έρωτες με την ελπίδα ότι εδώ θα γίνει το όνειρο πραγματικότητα από φόβο μήπως και έλθουμε αντιμέτωποι με τους φόβους και τις ανασφάλειες μας! Ο γάμος σαν ουσία θέλει κότσια και αντοχή στην ρουτίνα και κυρίως πραγματική υπέρβαση. :love:

---

Πολύ σωστά τα όσα λές.. Εγώ έχω και την άποψη ότι όταν κάνεις ή έχεις μία σχέση που γίνεται μακροχρόνια, δεν πρέπει να σκέφτεσαι τον γάμο σαν αποτέλεσμα ή τι θα πεί ο κόσμος ή να παντρευτώ να πάρω δάνειο κλπ. Πρέπει να έρθει αυθόρμητα όταν καταλάβεις και έχεις δοκιμαστεί πολύ σε αυτή τη σχέση και είσαι σίγουρος/η (άν όχι απολύτως αλλά κατα κάποιο μεγάλο ποσοστό) ότι μπορείς να ανταπεξέλθεις. Οι άνθρωποι που ονειρεύονται νυφικά και ταξίδια του μέλιτος χωρίς η σχέση τους να μπορεί να αντέξει κάτι τέτοιο είναι μεν ρομαντικοί αλλά πιστεύω ότι δεν θα έχουν και πολλή επιτυχία αν κάνουν το βήμα.Γιατί είμαι της άποψης ότι γάμος είναι όλα τα υπόλοιπα εκτός από τα νυφικά και τις μπομπονιέρες. Αυτά είναι πολύ επιφανειακά κατά την γνώμη μου πάντα.

Αγαπητή zeta1987 ο γάμος σαν θεσμός πιστεύω πως έχει αποτύχει, όχι διότι δεν αξίζει σαν θεσμός αλλά επειδή του"φορτώσαμε" πολλά: ανασφάλειες, φόβους, χρήματα και χίλια δυό άλλα που δεν τον αφορουν. Εδώ καταντήσαμε να αντιμετωπίζουμε τους άγαμους ως κακόμοιρους...εδώ να δεις ρατσισμό! Θαρρώ πως ένας γάμος σημαίνει αληθινή ένωση και δέσμευση στα καλά και στα κακά. Δεν χωράει λιποταξίες εδώ. Και όσο για τα ρομαντικά νυφικά που λες, καθώς επίσης και όλοι οι υπόλοιποι ρομαντισμοί του τύπου γαμήλια ταξίδια, γλέντια γάμου σε απρόσωπα τραπέζια κτλ αυτά νομιζω πως είναι εφευρέσεις εμπορικού καθάρά ενδιαφέροντος που εξυπηρετούν τις τσέπες κάποιων. Λες και ο ρομαντισμός χωράει σε νυφικά ή γαμπριάτικά κοστούμια με ανθοδέσμες και μακιγιαρισμένους καλεσμένους στο χρώμα της επίδειξης και του εγωισμού.
Για του λόγου το αληθές όμως θα ήθελα να πως έχω παρεβρεθεί και σε μυστήρια πέρα για πέρα αληθινά και ταπεινά που άνοιξαν το δρόμο σε μια κοινά δυναμική πορεία!:bigsmile:

Όντως ο θεσμός του γάμου έχει αποτύχει από μόνος του και εμείς οι άνθρωποι φταίμε για αυτό.Συμφωνώ και μου αρέσουν όλα όσα λές!

Quote:

---

Originally Posted by chandramani

Για του λόγου το αληθές όμως θα ήθελα να πως έχω παρεβρεθεί και σε μυστήρια πέρα για πέρα αληθινά και ταπεινά που άνοιξαν το δρόμο σε μια κοινά δυναμική πορεία!:bigsmile:

---

Αυτό είναι κιόλας ένα γεγονός που μας δίνει το μήνυμα ότι υπάρχουν περιθώρια και ελπίδα να μην ισωπεδωθούν τα πάντα!:cheesy:

Είχα πει να μη γράψω σε αυτό το θέμα, αλλά εντέλει με έτρωγε το χέρι μου. Πολύ πολύ συνοπτικά έχω να τοποθετηθώ ως προς τα εξής:

Πρώτον, να λείπουν οι "επιθέσεις" στο διπολάκι, ειδεμή θα έχετε να κάνετε μαζί μου. :cheesy:

Δεύτερον, έχω πολλές ενστάσεις ως προς το περιεχόμενο αλλά και τον τρόπο γραφής του άρθρου, ωστόσο καλύτερα να μην επεκταθώ ,ώστε να μη θεωρηθεί ως πρσωπική επίθεση απέναντι στη γράφουσα.

Τρίτον, προσωπικά τον αμφισβητώ το "θεσμό" . Καθώς και τις "επιτυχίες" ή τις "αποτυχίες" του ως τέτοιον. Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι που φορτωθήκαμε στις καμπούρες μας - και όχι στους αστραγάλους - αυτή τη μπάλα καταδίκου και ο καθείς φουκαράς ανεξαρτήτως φύλου και ιδιοσυγκρασίας αισθάνεται υποχρεωμένος σε κάποια συγκεκριμένη φάση της ζωής του να τιμήσει τον "θεσμό", στο πλαίσιο ενός αριθμού υποχρεώσεων απέναντι στην κοινωνία. (Οι παροικούντες την ιστοσελίδα παρακαλείσθε να ανακαλέσετε στη μνήμη σας και το θέμα "Γάμος and the city", αν δεν με απατά η μνήμη μου).
Και μη χειρότερα...

Τέταρτον, δεν κατανόησα γιατί ντε και καλά πρέπει να συνδέουμε τον γάμο με κάθε λογής "μυστήρια" και συναφή μεταφυσικά παρακλάδια. Δεν είμαστε όλοι Χ.Ο. σε αυτή τη χώρα και πολύ περισσότερο σε αυτόν τον κόσμο. (Έτσι, για να μη ξεχνάμε και το κοινωνικοπολιτικό σκέλος που αφορά το ζήτημα του πολιτικού γάμου.)

Ευελπιστώ πως κάποια στιγμή θα πάψει να υφίσταται ο "θεσμός" και ο κάθε άνθρωπος θα μπορεί ελεύθερος να επιλέξει τον τρόπο ζωής του και προσφοράς απέναντι στην κοινωνία, απαλλαγμένος από πάσης φύσεως ψευδεπίγραφες "θεσμικές" επιταγές.

Καλό απόγευμα.

Συμφωνώ με αυτά που λέει η προηγούμενη από μένα, αλλά όταν μετά έρχονται και παιδιά, και τα παρατάνε από εδώ και από εκεί; Τότε τί γίνεται;

Quote:

---

Originally Posted by Maraki29

Συμφωνώ με αυτά που λέει η προηγούμενη από μένα, αλλά όταν μετά έρχονται και παιδιά, και τα παρατάνε από εδώ και από εκεί; Τότε τί γίνεται;

---

Ακριβώς γι'αυτό το λόγο. Για να μην αισθάνεται ο καθένας υποχρεωμένος να γίνει γονιός, μόνο και μόνο επειδή το επιτάσσει ο "θεσμός". Κάπως έτσι πληρώνουν τα σπασμένα άπειρα μικρούλια ανά την υφήλιο.

Είναι διαφορετική η ικανότητα της αναπαραγωγής από αυτήν του να γίνεις γονιός.