Παιδιά "ξένα" μέσα στην οικογένειά τους [?]

Δεν ξέρω αν βρίσκομαι στην σωστή τοποθεσία για να ανοίξω ένα νέο θέμα. Εάν είμαι σε λάθος τόπο, παρακαλώ τους
διαχειριστές να μεταφέρουν το θέμα μου στην σωστή θέση.

Έχω λοιπόν αυτήν την απορία: Πώς συμβαίνει - και αυτό το έχω παρατηρήσει κάποιες φορές μέσα σε οικογένειες - ένα απο τα παιδιά να αισθάνεται τελείως ξένο σε σχέση με τους γονείς του και τα αδέλφια του, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας παρ΄όλες τις αντιθέσεις τους να "λειτουργούν" μεταξύ τους. Επιπροσθέτως, αυτά τα "ξένο παιδί" αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον [θείους/θείες, ξαδέλφια, παπούδες, γιαγιάδες].

Τέτοιου είδους παιδιά, σε όλη τους την ζωή συμπεριφέρονται λες και κάτι τα αποκόλλησε αυθαίρετα απο την πραγματική τους οικογένεια και τα πέταξε σε ΑΣΧΕΤΟΥΣ.

Η Ψυχολογία δέχεται τέτοιου είδους συμπεριφορές μέσα στην οικογένεια και μάλιστα τις έχει χαρακτηρίσει σαν ένα σύνδρομο, του οποίου όμως το όνομα δεν θυμάμαι.

Μήπως κάποιος γνωρίζει να μου πεί ποιές όψεις είναι αυτές που καθρεφτίζουν τέτοιες συγκυρίες?

Πολύ ωραίο και ενδιαφέρον το θέμα που ανοίξατε.
Δεν έχω διαβάσει κάτι σχετικό οπότε δεν ξέρω και να απαντήσω αλλά σίγουρα θα υπάρχει κάποια αστρολογική παράμετρος!;)

ΠΟΛΥ ενδιαφερουσα ερωτηση ! Το σκεφτομουν και εγω παρα πολυ αυτο !
Περιμενω να δω αποψεις :)

Όντως πολύ ενδιαφέρουσα η συγκεκριμένη ερώτηση. Πιστεύω ότι πραγματικά συμβαίνει αυτό, δηλαδή κάποιες φορές ένα παιδί της οικογένειας να αισθάνεται "ξένο" μέσα στην οικογένεια και κυρίως ως προς τους γονείς του. Κάπου είχα διαβάσει ότι σ' αυτό το "γεγονός" συντελεί και η θέση του Χείρωνα (πλανήτης και οίκος) που έχουμε στο γενέθλιο χάρτη μας. Βέβαια, αυτό δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει.

Έχω λοιπόν αυτήν την απορία: Πώς συμβαίνει - και αυτό το έχω παρατηρήσει κάποιες φορές μέσα σε οικογένειες - ένα απο τα παιδιά να αισθάνεται τελείως ξένο σε σχέση με τους γονείς του και τα αδέλφια του, ενώ τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας παρ΄όλες τις αντιθέσεις τους να "λειτουργούν" μεταξύ τους. Επιπροσθέτως, αυτά τα "ξένο παιδί" αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον [θείους/θείες, ξαδέλφια, παπούδες, γιαγιάδες].

Το θέμα που θίγετε νομίζω πως όσο περίπλοκο ακούγεται άλλο τόσο απλό είναι. Όταν γεννιέται ένας άνθρωπος κληρονομεί τα γονίδια των γονιών του τα οποία δεν σχετίζονται μόνο με τα φυσικά χαρακτηριστικά. Η εκδήλωση του χαρακτήρα ενός ανθρώπου καθορίζεται από τα ερεθίσματα που θα δεχτεί πρωτίστως από την οικογένεια. Φαντάζομαι πως όλοι έχετε ακούσει πως "αν δώσεις σ' ένα παιδί αγάπη θα εκδηλώσει αγάπη" και το αντίθετο. Όμως, πως γίνεται να δώσεις σ' ένα παιδί αγάπη κι αυτό να εκδηλώσει αντίθετα συναισθήματα ή να νιώθει πως δεν έχει εισπράξει αγάπη;

Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός, δεν παύει όμως να είναι ένα "συνοθύλευμα" γονιδίων διαφορετικών ανθρώπων με διαφορετικούς συγγενείς και επίκτητων χαρακτηριστικών που αποκτιώνται με την πάροδο του χρόνου. Επομένως ένας άνθρωπος "γεννιέται και ταυτόχρονα γίνεται" κατά τη δική μου αντίληψη με ένα προβάδισμα στο "γεννιέται".

Όσον αφορά το κομμάτι της αστρολογίας νομίζω πως αυτό που μπορεί άμεσα να δείξει είναι πως εκλαμβάνουμε τους γονείς και την οικογένεια μας γενικότερα. Πράγματι συμβαίνει συχνά παιδιά που γεννήθηκαν στην ίδια οικογένεια να νιώθουν ξένα προς αυτήν και να βιώνουν με πολύ διαφορετικό τρόπο τους γονείς ή να αντιδρούν διαφορετικά απ' ότι τα αδέρφια τους.

Εδώ όμως να πω πως ακόμη κι αν μεγαλώνουν με τους ίδιους ανθρώπους δεν έπεται πως δέχονται την ίδια συμπεριφορά. Διαφορετικά χειρίζεται ένας γονιός ένα ζωηρό και απείθαρχο παιδί απ' ότι ένα ήσυχο και δεκτικότερο στους όρους και κανόνες που του επιβάλλουν.

Αυτό δεν είναι τόσο περίεργο παιδιά γιατί μιλάμε για διαφορετικές ψυχοσυνθέσεις, ωστόσο, είτε λίγο, είτε πολύ αν ψάξουμε το οικογενειακό μας δέντρο όλο και με κάποιον θα μοιάζουμε περισσότερο στον χαρακτήρα, προσθέστε τα επίκτητα στοιχεία και θα δείτε την πολυπλοκότητα των χαρακτήρων.

Στην οικογένεια μου είμαστε 4 αδέρφια, δεχτήκαμε τις ίδιες επιρροές και βιώσαμε τα ίδια γεγονότα. Η μητέρα μας, μας αντιμετώπισε όλους με τον ίδιο τρόπο και μας έδειξε την ίδια αγάπη. Στα 4 παιδιά τα 3 έχουμε Σελήνη στον Υδροχόο, το ένα στον Ταύρο, όλοι σε όψη με Ποσειδώνα. Αυτό σημαίνει πως όλα τα παιδιά πάνω κάτω εκλαμβάνουμε τη μητέρα μας με παρόμοιο τρόπο, είναι όμως δυνατόν να έχουμε τα ίδια συναισθήματα όλοι; Όχι βέβαια γιατί ο καθένας είναι διαφορετικός κι αυτό φαίνεται στο κάθε ωροσκόπιο ξεχωριστά γιατί ο καθένας είναι ξεχωριστός.

Όσο για τις όψεις, νομίζω πως ένα ωροσκόπιο που έχει έντονα τα Κρόνιο/Ουράνια/Ποσειδώνια/Πλουτώνια στοιχεία (το κάθε στοιχείο για διαφορετικούς λόγους) θα μπορούσε να δείξει αποξένωση. Ήλιος/Σελήνη σε δύσκολες όψεις με εξωκρόνιους και φυσικά ο 4ος για να μην πω και ο 8ος που σχετίζεται άμεσα με την κληρονομικότητα μας. Για τον χείρωνα δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα εκτός κι αν έχει άμεση σχέση με τα φώτα σε συνδυασμό πάντα με τα προηγούμενα.

Δεν είχα δει το ποστ σου τόσο καιρό, αλλά αυτό που θα ήθελα να σου πω, είναι ότι η περίπτωση των «ξένων» παιδιών , στην οποία αναφέρεσαι, δεν έχει πέσει στην αντίληψη μου ό,τι σχετίζεται με κάποιο γνωστό ψυχογενές σύνδρομο.
Πιθανώς να μπερδεύεσαι με το pas ή το σύνδρομο του αποξενωμένου γονέα. Σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για τον γονέα που μένει απομακρυσμένος μετά από ένα διαζύγιο κτλ. ή που ο ένας γονιός «φροντίζει» να τον κατηγορεί , οδηγώντας –μοιραία- στην αποξένωση.

Όμως, αυτό που περιγράφεις εσύ, ανήκει σε μία εντελώς άλλη κατηγορία. Το να «επιλέγει» ένα άτομο να θεωρεί τον εαυτό του «ξένο» με το υπόλοιπο σύνολο της οικογένειάς του , και της ευρύτερης οικογένειάς του, δεν είναι σπάνια περίπτωση και πολλές φορές τα άτομα αυτά αρχίζουν να φτιάχνουν στο μυαλό τους σενάρια υιοθεσίας. Πολλές φορές διαδίδουν στον περίγυρό τους ότι είναι υιοθετημένα, χωρίς αυτό να αληθεύει βέβαια. Κάποιοι το σκέφτονται χωρίς να το ανακοινώνουν, αλλά αυτό δεν διευκολύνει την κατάσταση που παίρνει διαστάσεις νεύρωσης.
Αυτό που είναι σίγουρο, είναι ότι καμία από αυτές τις περιπτώσεις των ατόμων δεν έχει έναν υγιή ψυχισμό.
Όταν ένα άτομο επιθυμεί να είναι «ξένο» από την οικογένειά του, στην ουσία επιλέγει να είναι «ξένο» από κάποιο συναίσθημα ή το συναίσθημα γενικότερα, με όλες τις προεκτάσεις που μπορεί να έχει αυτό. Οι λόγοι ποικίλουν. Η γενεσιουργός αιτία μπορεί να έχει άπειρες εκδοχές.

Δεν θα διαχώριζα το είδος της ψυχικής διαταραχής γιατί όταν μιλάμε για νευρώσεις γενικότερα, η ρίζα είναι πάντα στην οικογένεια και μοιραία θα ελέγξουμε εξονυχιστικά την Σελήνη, τον άξονα 4ου \10ου και την σχέση της με τον Ήλιο. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, από τους αργούς πλανήτες θα έδινα προβάδισμα στον Ποσειδώνα. , λόγω της ψευδούς εντύπωσης που για κάποιο λόγο εξυπηρετεί τον ψυχισμό του ατόμου , και φυσικά τον Πλούτωνα για τον μηχανισμό αποξένωσης που πυροδοτεί ως άμυνα.

Δυστυχώς πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, δεν επιλέγει το ίδιο το παιδί να νιώθει ξένο μέσα στην οικογένεια... είναι οι καταστάσεις που το κάνουν να νιώθει έτσι, έχω υπάρξει ουκ ολίγες φορές μάρτυρας σε περιστατικό όπου η μητέρα μπροστά στις 2 έφηβες κόρες μου εξηγεί γιατί αγαπά τη μία περισσότερο από την άλλη... φαντάζομαι ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο ποσειδώνας έχει βάλει το χεράκι του, ή και ο κρόνος

Quote:

---

Originally Posted by koritsii

Δυστυχώς πολλές φορές, αν όχι τις περισσότερες, δεν επιλέγει το ίδιο το παιδί να νιώθει ξένο μέσα στην οικογένεια... είναι οι καταστάσεις που το κάνουν να νιώθει έτσι, έχω υπάρξει ουκ ολίγες φορές μάρτυρας σε περιστατικό όπου η μητέρα μπροστά στις 2 έφηβες κόρες μου εξηγεί γιατί αγαπά τη μία περισσότερο από την άλλη... φαντάζομαι ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο ποσειδώνας έχει βάλει το χεράκι του, ή και ο κρόνος

---

Εννοείται ότι είναι ακριβώς έτσι. Πάντα κάτι υπάρχει πίσω από κάθε τέτοια συμπεριφορά και γι’ αυτό το «επιλέγει» , το έχω βάλει μέσα σε εισαγωγικά. Στην πραγματικότητα κανείς δεν επιλέγει κάτι τέτοιο. Αποτελεί ένα είδος άμυνας. Αν προσέξεις, το γράφει και η Τίνα πιο πάνω σχετικά με τον Κρόνο. Ωστόσο, δεν υπάρχει κάποιος πλανήτης που αποτελεί τον μίτο της Αριάδνης. Στην πραγματικότητα οι απαντήσεις προκύπτουν από την εξέταση του συνόλου του χάρτη και όλοι οι πλανήτες είναι το ίδιο σημαντικοί.

Η φίλη μας έθεσε ένα ερώτημα ζητώντας γνώμες, για το ποιες όψεις θα μπορούσαν να δείχνουν κάτι τέτοιο. Από τις παραπάνω τοποθετήσεις προκύπτει ότι δεν υπάρχουν όψεις ή πλανήτες που να λειτουργούν με προκαθορισμένο τρόπο. Αν όμως θέλαμε να δώσουμε ένα προβάδισμα (προβάδισμα και όχι να απομονώσουμε!), τότε θα έπρεπε να ψάξουμε λίγο καλύτερα την φύση του θέματος και να δούμε ποιος πλανήτης θα μπορούσε να σκιαγραφείται και πιθανώς να βρεθεί εμπλεκόμενος.

Μία έκδηλη αιτία αποξένωσης είναι αυτό που περιγράφεις στο ποστ σου. Όμως στο ίδιο αποτέλεσμα μπορούν να οδηγήσουν πολλές και διαφορετικές αιτίες, πολυπλοκότερες. Πολλές φορές ο ναρκισσισμός είναι αυτός που οδηγεί σε μία τέτοια στάση (ο ναρκισσισμός με την κλινική του έννοια, η αγάπη που απευθύνεται στην εικόνα του εαυτού ). Σε αυτή την περίπτωση, στην εικόνα του εαυτού που έχει οικοδομήσει το άτομο, ενδέχεται να μην ταιριάζουν τα μέλη της οικογένειά του. Να τα αντιλαμβάνεται ως απειλή αποδόμησης του ναρκισσιστικού του οικοδομήματος και έτσι να τα αποξενώνει.

Για να γίνω πιο κατανοητή, αν ένα παιδί μεγαλώνει σε μια οικογένεια εσωστρεφή και αντικοινωνική, αλλά το ίδιο το παιδί προσπαθεί να αντιδράσει σε αυτό που αντιλαμβάνεται ότι του δημιουργεί πρόβλημα στην κοινωνικοποίησή του με τα άλλα παιδιά , μπορεί να αναπτύξει μία εντελώς αντίθετη , μη συνειδητή συμπεριφορά, και ταυτόχρονα να απωθεί με κάθε τρόπο την εμπλοκή του με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.
Όμως, ακόμα και ο ναρκισσισμός έχει τις αιτίες του , αφού το ζητούμενο του ατόμου είναι να συντηρεί μια εικόνα που εκείνο νομίζει πως μόνο μέσω αυτής μπορεί να αξίζει την αγάπη, ακόμα και του ίδιου του εαυτού του. Ότι χωρίς αυτή την εικόνα , δεν μπορεί να υπάρξει.

Στην πραγματικότητα νομίζω πως όλοι παρασυρθήκαμε να απαντήσουμε σε κάτι που στην ουσία δεν επιδέχεται απάντησης. Τα ψυχολογικά θέματα προκύπτουν από το σύνολο του ωροσκοπίου και μπορούν να ξεκαθαριστούν μόνο με προσωπική επαφή με το πάσχον πρόσωπο.

Όλα τα παραπάνω κορίτσια περιγράφουν με πολύ ωραίο και κατατοπιστικό τρόπο τις πιθανές όψεις που μπορεί να προδιαθέτουν τέτοιες καταστάσεις.

Η επιρροή του Κρόνου είναι αναμφίβολη.. αν δεν κάνω λάθος, όταν είναι σε δύσκολη όψη με τα φώτα μας δείχνει κάποια αποστασιοποίηση από τον πατέρα (ήλιο) ή τη μητέρα (σελήνη).

Σε κάθε περίπτωση, και ανεξάρτητα από την όποια προδιάθεση, οι γονείς έχουν καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη μιας υγιούς συναισθηματικής σχέσης με τα παιδιά τους.
Τα παιδιά δεν μεγαλώνουν με αυτόματο πιλότο, η φυσική και συναισθηματική παρουσιά των γονιών είναι απαραίτητη. Η συναισθηματική και ψυχική μας ισορροπία κλειδώνει στα 5 πρώτα χρόνια της ζωής μας.

Από τη στιγμή της γέννησής του ο άνθρωπος είναι εξαρτημένο ον. Είναι ευθύνη του γονιού να το αγκαλιάσει και να του δημιουργήσει ένα ασφαλές και σταθερό συναισθηματικό περιβάλλον.
Το πιο δύσκολο πράγμα για πολλούς γονείς είναι να αποδεχτούν τα παιδιά τους όπως είναι. Ως εκ τούτου, προβάλλουν πάνω τους τις φιλοδοξίες και τους στόχουν που ενδεχομένως δεν κατάφεραν οι ίδιοι.

Όταν το παιδί τους δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους, απογοητεύονται και καλλιεργούν οι ίδιοι την απόσταση. Δεν μπορώ να δεχτώ ότι ένα πλάσμα που έρχεται στον κόσμο κρατάει αποστάσεις από τους γονείς του. Εξάλλου κάτι τέτοιο είναι ενάντια στη φύση!
Η απόσταση δεν δημιουργείται στην ενήλικη ζωή, τα λάθη έχουν γίνει πολύ νωρίτερα. Αργότερα απλά βλέπουμε τα αποτελέσματα.
Με όλη μου την αγάπη:love: και την καλή πρόθεση λέω σε όλους τους γονείς να αγκαλιάζουν και να αποδέχονται τα παιδιά τους για όλα όσα είναι. Καθένας μας είναι ένας μοναδικός και ξεχωριστός άνθρωπος. Αποφύγετε να προβάλλετε πάνω τους δικές σας επιθυμίες. Δημιουργήστε κλίμα αποδοχής, ασφάλειας και σταθερότητας και βοηθήστε τα να ανακαλύψουν αυτό που τα κάνει μοναδικά... όλοι έχουμε κάτι που δεν το έχει κανένας άλλος;) :):love:

Γεια σου erikaki. Αρχικά να σου πω ότι όλα τα θέματα που άπτονται της ψυχικής ζωής των ανθρώπων μου φαίνονται πάντα πολύ γοητευτικά και αυτός είναι ο λόγος που έδωσα στον εαυτό μου λίγο χρόνο για σκέψη. Το συγκεκριμένο θέμα που θέτει η Theresa alma μου κίνησε το ενδιαφέρον για έναν πολύ βασικό λόγο. Έτυχε να γνωρίσω δύο γυναίκες που έλεγαν ότι έχουν υιοθετηθεί , κάτι που δεν ήταν αλήθεια. Η μία μάλιστα είχε πει ότι οι γονείς της έχουν καεί σε τροχαίο , ενώ μερικά χρόνια αργότερα ήρθαν να την δουν (η κοπέλα είναι Γαλλίδα που ζει στην Ελλάδα) και ήταν ολοζώντανοι και μάλιστα η ομοιότητα με την μητέρα της ήταν εντυπωσιακή! Και στις δύο περιπτώσεις το οικογενειακό τοπίο παρουσιαζόταν θολό και για κάποιο λόγο τα άτομα ήθελαν να αφήνουν την εντύπωση ότι δεν είναι μέλη της οικογένειάς τους.

Σε όλο το ποστ σου τονίζεις ότι τα παιδιά δεν ευθύνονται (κάτι που είναι αυτονόητο) και ότι οι γονείς πρέπει να αγαπάνε τα παιδιά τους (κάτι που επίσης είναι αυτονόητο) και συμφωνούμε. Λες επίσης ότι η διαμόρφωση του χαρακτήρα κλειδώνει μέχρι τα 5 , κάτι που όλοι γνωρίζουμε ότι είναι σχεδόν έτσι (η διαμόρφωση του χαρακτήρα δεν τελειώνει εκεί και οι εμπειρίες της μετέπειτα ζωής μπορεί να επηρεάσουν δραματικά. Μόνο να σκεφτείς την εφηβεία, αρκεί).

Δεν μπορώ να καταλάβω αν το νόημα της τοποθέτησής σου ήρθε από κάποια εντύπωση ότι δεν μοιραζόμαστε την ίδια αφετηρία. Κανείς δεν λέει κάτι αντίθετο. Μάλιστα , με διαφορετικό τρόπο, τα ίδιο εννοούμε όλοι. Όμως το θέμα μας είναι, πως θα μπορούσαμε να το δούμε αυτό σε ένα χάρτη. Ο Κρόνος είναι ένα το κρατούμενο, το οποίο είχε ήδη αναφέρει η Τίνα. Πιο κάτω , εκφέρω μία άποψη ότι ο Ποσειδώνας και ο Πλούτωνας θα μπορούσε να βρεθούν εμπλεκόμενοι, μια και στην εμπειρία μου με τις περιπτώσεις που αναφέρω πιο πάνω, ήταν οι μόνοι που είχαν μία ιδιαίτερα έντονη εμπλοκή με τα φώτα των δύο αυτών γυναικών. Όμως δύο άτομα δεν είναι ικανό δείγμα για να αναφερθεί με σιγουριά. Το σίγουρο είναι ότι ο Κρόνος δεν ήταν εμπλεκόμενος , αν και θα μπορούσε να βρεθεί σε πολλές άλλες , παρόμοιες υποθέσεις.

Από αυτό και μόνο, το προσωπικό μου συμπέρασμα είναι ότι κάθε περίπτωση μπορεί να έχει τα δικά της, μοναδικά χαρακτηριστικά. Οι δύο αυτές γυναίκες τυχαίνει να έχουν και οι δύο Σελήνη στους Ιχθείς. Στο χάρτη της Α, αυτό που δίνει τον γενικό τόνο, είναι ένα σφιχτό τετράγωνο του Ήλιου της με τον Πλούτωνα και στην Β, η σύνοδος της Σελήνης της με τον Ποσειδώνα. Αυτός είναι ο λόγος που αναφέρθηκα στους δύο αυτούς πλανήτες.
Αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι στους κανόνες της ψυχικής ζωής των ανθρώπων, δεν υπάρχουν αφορισμοί . Σαφώς και οι βασικές αρχές είναι η βάση από την οποία ξεκινάμε να δούμε ένα θέμα , αλλά ο τρόπος που εκδηλώνεται είναι διαφορετικός για τον κάθε άνθρωπο και άρα εκφράζεται διαφορετικά μέσα στον χάρτη του.

Ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι δεν κάνουμε κανέναν διαγωνισμό για το ποιος θα διατυπώσει την πιο σοφή άποψη, εν είδει θεμελιώδους κανόνα. Το θέμα είναι να διατυπώσουμε απόψεις και να τεκμηριώσουμε τους λόγους που τις υποστηρίζουμε, χωρίς να φανταζόμαστε ότι η άποψη του καθενός έρχεται για να αναιρέσει ή να ακυρώσει την άποψη του προηγούμενου. Εκφράζοντας αυτό, ελπίζω να διαλύεται ή όποια πιθανή εντύπωση ότι οι προηγούμενες τοποθετήσεις μου ήταν τέτοιου χαρακτήρα.

Αλίμονο αν ένιωθαν ξένοι από την οικογένειά τους όσοι είχαν τετράγωνα , συνόδους ή αντιθέσεις ή όσοι είχαν αντίστοιχες όψεις Πλούτωνα, Ουρανού και Ποσειδώνα.
Τέτοιες όψεις θα βρεθούν σε κάθε χάρτη ενός ατόμου που έχει δυσκολίες στην ψυχική του ζωή. Το θέμα είναι να προσπαθήσουμε να βγάλουμε ένα συνειρμικό συμπέρασμα για το ποιοι πλανήτες θα μπορούσαν να βρεθούν εμπλεκόμενοι στο συγκεκριμένο θέμα που τέθηκε και γιατί (κάτι που δεν είμαι σίγουρη ότι είναι σοφό, αφού ξέρουμε ότι πολλά είναι αυτά που μπορεί να συμβαίνουν).

Προσωπικά δεν είμαι ακόμα σίγουρη , αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν με καλύπτουν οι στερεοτυπικά εμπλεκόμενοι πλανήτες για μια τέτοια υπόθεση ακραίας συναισθηματικής στάσης αποξένωσης . Ίσως να ήταν χρήσιμο να μας έκανε μια πιο εκτενή αναφορά στην περίπτωση που έχει στο μυαλό της η Theresa alma και να μας έλεγε κάποια στοιχεία του χάρτη του ανθρώπου που έχει στο μυαλό της. Θα μπορούσαμε να βγούμε πιο ωφελημένοι από το να καταλήγουμε σε υποθετικά συμπεράσματα ή στερεοτυπικά κλισέ μιας επιφανειακής προσέγγισης.

Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση στο ερώτημά μου.

Ημερομηνία γέννησης 24/02/1955 άνδρας. Ώρα δεν γνωρίζω.


Με τον άνθρωπο αυτόν γνωριζόμαστε πάνω από 30 χρόνια, και ισχύει πραγματικά αυτό που περιέγραψα στην αρχή. Κάτι τον πήρε και τον πέταξε κατα λάθος μέσα στην οικογένεια.

Καμμία σχέση!
Από το παράστημά του μέχρι το σκεπτικό του και από τον ψυχισμό του μέχρι την κοινωνική του συμπεριφορά.

Λες και όλη η ΕΥ-ΓΕΝΕΙΑ [δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, λεπτοί τρόποι, τεκμηριωμένη σκέψη, σεβασμός πρός τους συνανθρώπους του] κληροδοτήθηκε αποκλειστικά σε αυτόν, αφήνοντας τους άλλους στο περιθώριο.

Μαύρο- Άσπρο...

Και το αστείο είναι πως η οικογένεια θεωρεί αυτόν σαν το μαύρο πρόβατο.

Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αλληγορία του Πλάτωνα με το σπήλαιο.

Μόνο που στο σπήλαιο έχουν παραμείνει μόνον η οικογένειά του και κάμποσοι άλλοι του συγγενικού περιβάλλοντος.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι έξω απο αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by theresa_alma

Σας ευχαριστώ όλους για την ανταπόκριση στο ερώτημά μου.

Ημερομηνία γέννησης 24/02/1955 άνδρας. Ώρα δεν γνωρίζω.


Με τον άνθρωπο αυτόν γνωριζόμαστε πάνω από 30 χρόνια, και ισχύει πραγματικά αυτό που περιέγραψα στην αρχή. Κάτι τον πήρε και τον πέταξε κατα λάθος μέσα στην οικογένεια.

Καμμία σχέση!
Από το παράστημά του μέχρι το σκεπτικό του και από τον ψυχισμό του μέχρι την κοινωνική του συμπεριφορά.

Λες και όλη η ΕΥ-ΓΕΝΕΙΑ [δικαιοσύνη, αξιοπρέπεια, λεπτοί τρόποι, τεκμηριωμένη σκέψη, σεβασμός πρός τους συνανθρώπους του] κληροδοτήθηκε αποκλειστικά σε αυτόν, αφήνοντας τους άλλους στο περιθώριο.

Μαύρο- Άσπρο...

Και το αστείο είναι πως η οικογένεια θεωρεί αυτόν σαν το μαύρο πρόβατο.

Το μόνο που μου έρχεται στο μυαλό είναι η αλληγορία του Πλάτωνα με το σπήλαιο.

Μόνο που στο σπήλαιο έχουν παραμείνει μόνον η οικογένειά του και κάμποσοι άλλοι του συγγενικού περιβάλλοντος.
Όλοι οι υπόλοιποι είναι έξω απο αυτό.

---

Theresa alma ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία και κρίμα που δεν έχουμε ώρα γέννησης. Πάντως, από μία ματιά που έριξα ο άνθρωπος έχει τον Ήλιο στους Ιχθείς και την Σελήνη στους Ιχθείς ή στις πρώτες μοίρες του Κριού. Και στις δύο περιπτώσεις ο Κρόνος δεν κάνει όψη με τα φώτα του. Αμέσως-αμέσως επιβεβαιώνεται αυτό που λέω πιο πάνω, ότι δεν υπάρχουν αφορισμοί και «σιγουράκια» σε τέτοια θέματα.

Η ακριβείας αντίθεση του Άρη με τον Ποσειδώνα και το τετράγωνο του Κρόνου με τον Ερμή, ίσως να μπορούσαν να μας δώσουν πληροφορίες για αυτόν τον άνθρωπο, αν είχαμε την ώρα γέννησης και καταστρώναμε το ωροσκόπιό του. Αν ξέραμε το ρόλο του Ερμή και του Άρη στον χάρτη του. Και πάλι όμως, τα φώτα θα παρέμεναν ανεπηρέαστα, κάτι που φαίνεται παράξενο για ένα άνθρωπο που νιώθει όλα όσα μας περιγράφεις στο πρώτο ποστ, σε σχέση με την οικογένειά του. Βλέπεις –πράγματι- δεν υπάρχουν κανόνες, μόνο πιθανότητες και ενδεχόμενα…

Η αληθεια ειναι οτι περιμενα απαντησεις σε αυτο το θεμα γιατι με ενδιαφερει, μιας και εγω καπως ετσι νιωθω στην οικογενεια μου. Για την ακριβεια νιωθω οτι εχω πεσει απ το διαστημα . Και γνωριζω 2 ακομη ατομα (στενους φιλους των οποιων ξερω τα ωροσκοπια) που αντιμετωπιζουν την ιδια κατασταση απο μικρη ηλικια . Καποια συμπερασματα εχω βγαλει ,υπαρχει ενα κοινο σκηνικο θα ελεγα στον χαρτη του καθενος μας, αλλα και παλι δε μπορεις να βγαλεις ενα κανονα. Θεωρω παρα παρα πολυ σημαντικο ομως τον κυβερνητη του 4ου οικου.

Η αληθεια ειναι οτι η αποξενωση μου ακουγεται κατι παρα πολυ ουρανιο. Σαν να ντιλαμβανομαι τον εαυτο μου ως κατι εντελως ξεχωριστο.. Τι ποιο ουρανιο. Κ αν δω τον χαρτη μου μπορω να το κατανοησω απο διαφορες πλευρες ( π.χ. κυβερνητης 4ου σε αντιθεση με τον ουρανο και τον ποσειδωνα κτλπ κτλπ). Δεν θα ηθελα να χρησιμοποιησω λεξεις οπως ναρκισσισμος κτλπ , γιατι πιστευω οτι δεν υπαρχει λογος να βαζουμε στη συζητηση ορους και τυπους διαταραχης προσωπικοτητας - το θεμα ειναι να αναλυσουμε το φαινομενο και να καταλαβουμε το ΓΙΑΤΙ καποιος εχει μπει στη διαδικασια να βλεπεις τον εαυτο του τοσο διαφορετικο απ τους αλλους, οχι να τον χαρακτηρισουμε καπως. Αυτο δε θα βοηθησει κανεναν σε κατι.

Και για να μην ξεχειλωνουμε το θεμα πρεπει να υπαρχει μια αυστηροτητα πανω στο τι θεωρουμε "αποξενωμενος απ την οικογενεια μου". Υπαρχουν διαβαθμισεις. Το οτι π.χ. εμενα μου αρεσει το κοκορετσι και σε ολα τα υπολοιπα μελη της οικογενειας μου δεν αρεσει, και τσακωνομαστε πανω σε αυτο, δε νομιζω οτι συνιστα αποξενωση... Ουτε το οτι δεν εχουμε την τελεια σχεση και δεν λεμε τα προσωπικα μας , δεν ειμαστε φιλοι με τους γονεις και τα αδερφια μας.

Αυτο που εχω εγω στο μυαλο μου ειναι ενα τεραστιο εξελικτικο ΧΑΣΜΑ το οποιο δυστυχως δεν γεφυρωνεται. Αυτο φανταζομαι οτι ηταν και η βασικη ιδεα του ατομου που ξεκινησε το ποστ, αυτο φανταζομαι οτι εννοει. Πως μπορει να δημιουργηθει αυτο το χασμα? Να δωσω ενα πολυ απτο παραδειγμα.
Μορφωση. Παρε ενα παιδι απο μια φτωχη οικογενεια με αμορφωτους γονεις και βαλτο να κοινωνικοποιηθει σε ενα περιβαλλον εκλεπτισμενο οπου θα μαθει εντελως διαφορετικα πραγματα. Αμεσως αμεσως το παιδι μπαινει σε εναν αλλο κοσμο ο οποιος δεν εχει καμια επαφη με το οικογενειακο του περιβαλλον. Αντε μετα να μπορεσει να συννενοηθει με τους γονεις του.

Το παραδειγμα που σκεφτηκα ειναι αρκετα απλοικο , για να δωσω μια εικονα , και δεν ειναι καν ο λογος που εγω π.χ. νιωθω ετσι για την οικογενεια μου (γιατι οπως ειπε και η κατια οι λογοι για τους οποιους δημιουργειται κατι μπορει να ειναι απειροι και δεν υπαρχουν τυποποιημενες απαντησεις).

Παντως για το πως φαινεται αυτο σε ενα ωροσκοπιο πιστευω οτι πρωταρχικο ρολο παιζει ο κυβερνητης του 4ου ΚΥΡΙΩΣ , αλλα σιγουρα και η κατασταση ηλιου και σεληνης. Και αν τυχαινει να ειναι και χτυπημενοι αλλα και κυβερνητες του 4ου, τοσο το χειροτερο.

Εχω και διαφορες αλλες θεωρειες για τις οποιες δεν ειμαι και απολυτα σιγουρος , οποτε το μονο που μπορει να κανει κανεις νομιζω ειναι ερευνα και συλλογη και αξιολογηση στοιχειων και ωροσκοπιων. Και φυσικα παντοτε βοηθαει να γνωριζεις επι προσωπικου το ατομο του οποιου τον χαρτη αναλυεις- γιατι ουσιαστικα ψυχαναλυεις το ιδιο το ατομο , και χωρις τη βοηθεια του και τις απαντησεις του , δουλεια δεν κανεις . Ψυχολογια και αστρολογια πανε μαζι, πλεον γι αυτο ειμαι σιγουρος. Σχεδον. Οσο σιγουρος θα μπορουσε να ειναι δηλαδη καποιος με σεληνη στο διδυμο. :cool:

Κάτια μου φυσικά και μοιραζόμαστε όλοι την ίδια αφετηρία! Δεν είχα ούτε στο ελάχιστο διαφορετική εντύπωση όταν έγραφα το post.

Γι' αυτό εξάλλου στην αρχή του post μου γράφω ότι τα λέτε όλες πολύ ωραία και πολύ κατατοπιστικά. Εγώ απλά ήθελα να συμπληρώσω τη σπουδαιότητα του ρόλου των γονέων στη συναισθηματική ισορροπία αλλά και οικειότητα που αναπτύσσουν με τα παιδιά τους.

Ίσως να τόνισα το θέμα - άθελά μου - σε μεγαλύτερο βαθμό από ότι έπρεπε. Το δέχομαι:love:
Μάλλον με επηρεάζει η καθημερινή συναναστροφή μου με πολλές μικρές και ευαίσθητες ψυχούλες και στο συγκεκριμένο θέμα έχω παραπάνω ευαισθησια.

yoo, με αυτό που γράφεις: "Η αληθεια ειναι οτι η αποξενωση μου ακουγεται κατι παρα πολυ ουρανιο. Σαν να ντιλαμβανομαι τον εαυτο μου ως κατι εντελως ξεχωριστο.. Τι ποιο ουρανιο. Κ αν δω τον χαρτη μου μπορω να το κατανοησω απο διαφορες πλευρες ( π.χ. κυβερνητης 4ου σε αντιθεση με τον ουρανο και τον ποσειδωνα κτλπ κτλπ). Δεν θα ηθελα να χρησιμοποιησω λεξεις οπως ναρκισσισμος κτλπ , γιατι πιστευω οτι δεν υπαρχει λογος να βαζουμε στη συζητηση ορους και τυπους διαταραχης προσωπικοτητας - το θεμα ειναι να αναλυσουμε το φαινομενο και να καταλαβουμε το ΓΙΑΤΙ καποιος εχει μπει στη διαδικασια να βλεπεις τον εαυτο του τοσο διαφορετικο απ τους αλλους, οχι να τον χαρακτηρισουμε καπως. Αυτο δε θα βοηθησει κανεναν σε κατι" , με κάνεις νασκέφτομαι ότι είναι πολύ σημαντικό το με ποιους κάνω μία τέτοιου είδους συζήτηση και σε τι είδους επικοινωνία ελπίζω.

Ο "Ναρκισσισμός" δεν είναι χαρακτηρισμός! Χαρακτηρισμός είναι ο "ανόητος" ή ο "αγενής". Ο ναρκισσισμός είναι θεμελιώδης έννοια στην ψυχολογία και για όσους διαβάζουμε από διαστροφή ή χόμπι, είναι μία από τις πρώτες έννοιες που οφείλουμε να κατανοήσουμε. Έτσι που το πασρουσιάζεις, είναι σαν να χαρακτηρίζουμε κάποιον, με το να πούμε ότι ενδέχεται να είναι φοβικός.

Επειδή είμαι αυτή που αναφέρθηκα στον ναρκισσισμό, ως μία πιθανότητα ( και το τονίζω πιθανότητα(!) ), θα ήθελα να κάνω την σημασία της έννοιας πιο κατανοητή. Στο παράδειγμά σου αυτό που γράφεις: "Μορφωση. Παρε ενα παιδι απο μια φτωχη οικογενεια με αμορφωτους γονεις και βαλτο να κοινωνικοποιηθει σε ενα περιβαλλον εκλεπτισμενο οπου θα μαθει εντελως διαφορετικα πραγματα. Αμεσως αμεσως το παιδι μπαινει σε εναν αλλο κοσμο ο οποιος δεν εχει καμια επαφη με το οικογενειακο του περιβαλλον. Αντε μετα να μπορεσει να συννενοηθει με τους γονεις του." , αν το άτομο έχει απλώς ένα θέμα συνεννόησης, τότε αυτό είναι φυσιολογικό επόμενο. Αν όμως αυτή η κατάσταση κάνει το άτομο να νιώθει ότι δεν έχει καμία σχέση με την οικογένειά του, ότι είναι συναισθηματικά "ξένο", ότι κάτι δεν πάει καλά και ότι κάποιο πέπλο μυστηρίου καλύπτει τους οικογενειακούς του δεσμούς, τότε ο ναρκισσισμός είναι εκείνος που εμπλέκεται σε όλο αυτό το παιχνίδι του μυαλού και της ψυχικής του ζωής. Τα "ΓΙΑΤΙ" στα οποία αναφέρεσαι, μόνο στην προσέγγιση της ψυχικής ζωής του ατόμου μπορούν να βρεθούν. Το βρίσκω λίγο αντιφατικά οξύμωρο αυτό, από την μία να θέλεις να αναλύσεις το φαινόμενο και από την άλλη να αποφευγεις την όποια ανάλυση.

Ελπίζω να είναι κατανοητό ότι στην ψυχολογία "νάρκισσος" δεν είναι ο ωραιοπαθής ή εκείνος που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, τις ικανότητές του κλπ. Τότε θα μιλούσαμε για "ψευδαισθήσεις μεγαλείου", που είναι κάτι άλλο.
Ξεκαθάρισα τη θέση μου γιατί όπως ο ίδιος αναφέρεις στο ποστ σου, είναι -πράγματι- πολύ εύκολο να ξεχειλώσουμε τις έννοιες. Τέλος, μικρότερο ή μεγαλύτερο μερίδιο ναρκισσισμού, έχουμε όλοι οι άνθρωποι, και για να φτάσουμε να μιλάμε για διαταραχή της προσωπικότητας που αναφέρεις, πρέπει να πάμε στις ακραίες μορφές του ναρκισσισμού.

Ωστόσο, στο βαθμό που θέλω να συννενοηθώ, τότε ναι, θα χρεισημοποιώ λέξεις και έννοιες που αποτυπώνουν αυτό ακριβώς που θέλω να πω, μέχρι να ανακαλυφθούν καινούργιες, ώστε να τις αντικαταστήσω. Ελπίζω να μην έχεις αντίρρηση...

Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σε αυτό: "πρεπει να υπαρχει μια αυστηροτητα πανω στο τι θεωρουμε "αποξενωμενος απ την οικογενεια μου". Υπαρχουν διαβαθμισεις"

Μια που εχω φορτωμενο 4ο θα μπορουσα να δωσω την δικη μου οπτικη γωνια για το θεμα με τον τροπο που το βιωσα η βιωνω εγω .

Η αληθεια ειναι οτι ενιωθα διαφορετικη απο την οικογενεια με την στενη εννοια του ορου οπως περιγραφεται στον 4ο.Την πατρικη οικογενεια.Διαφορετικη ομως ,οχι ξενη . Θεωρω οτι ο ορος που χρησιμοποιειται στην συζητηση ειναι υπερβολικος .Το γεγονος οτι καποιο ατομο λαμβανει καλυτερη μορφωση ,επειδη "τα παιρνει τα γραμματα " περισσοτερο απο τα αδερφια του η επειδη ειναι πιο "δυναμικο" απο τους γονεις του ,δεν τον καθιστα ξενο.

Θεωρω οτι η φυση ειναι πολυ σοφη και για καποιο λογο μας "στελνει" μεσα σε μια οικογενεια η μια ομαδα ,ωστε να συμπληρωσουμε τα κενα της .

Σαν παιδι ενιωθα οτι επρεπε να σηκωσω ενα "βαρος" επειδη κανεις αλλος δεν μπορουσε μεσα στην οικογενεια. Αυτο δεν σημαινει οτι μ αρεσε η οτι ειχα πραγματικα την δυνατοτητα να το κανω απλα το ενιωθα σαν "πρεπει" .Αυτο αλλαξε τον χαρακτηρα μου και με σκληρυνε και στις μετεπειτα σχεσεις μεσα και εξω απο την οικογενεια. Θεωρουμαι πιο δυναμικη,πιο εγωιστρια και πιο σκληρη απο τους υπολοιπους και ομως η ιδια νιωθω διαφορετικα με τον εαυτο μου .

Αυτη η εικονα της "πιο δυνατης" δημιουργει στους αλλους την εντυπωση οτι δεν εχω αναγκη νταντευματος.Πραγμα που ηταν και ειναι λαθος ,γιατι εχω τεραστια αναγκη .Ωστοσο αναλαμβανωντας ενα ρολο μεσα στην οικογενεια δεν μπορεις μετα να τον "πεταξεις" απο πανω σου ευκολα.

Ετσι ενα κομματι του εαυτου μου μενει κρυμμενο απο την οικογενεια μου γιατι πρεπει να καλυψω τα κενα των αλλων και να μην δειχνω αδυναμια .Ετσι νιωθω λιγο αποξενωμενη επειδη ακριβως αναπτυξα διαφορετικα χαρακτηριστικα ,επειδη αλλοιως δεν θα "επιβιωνε " η οικογενεια.

Δεν ξερω αν πιανεται τι θελω να πω .Εχω κληρονομησει ουσιαστικα την "αδυναμια "και την "υπερευαιασθησια " της οικογενειας αλλα ταυτοχρονα ειχα η αναπτυξα εκεινα τα χαρακτηριστικα που θα την βοηθουσα να μην κατρακυλησει προς τα κατω .

Ισως και αυτα τα διαφορετικα "ξενα" παιδια μεσα στην οικογενεια δεν ειναι παρα η απαντηση της φυσης ωστε η μικρη αυτη ομαδα να καταφερνει να εχει εκεινα τα χαρακτηριστικα που θα την πανε ενα βηματακι εξελιξης παραπανω .

Αλλωστε και η ιδια φτιαχνωντας μια καινουργια οικογενεια θα "κληρονομησω " μεσα σε αυτη καταστασεις της οικογενειας μου + την δικη μου εμπειρια μεσα σε αυτη. Αρα θα φτιαξω μια ομαδα με καποια παρομοιοτυπα χαρακτηριστικα ισως πιο δυνατη απο την υπολοιπη οικογενεια αλλα και παλι πιστευω οτι ,η φυση θα προνοησει σε περιπτωση που η οικογενεια βγαζει ενα πιο brutal :rolleyes: χαρακτηρα προς τα εξω ,οτι θα υπαρξουν μελη που θα δειχνουν ευαισθησια ωστε να κρατηθει μια ισορροπια ...Αλλοιως προβλεπω να περπαταμε στο δρομο με την οικογενεια μου και να μας κλεινουν τα παντζουρια λες και ειμαστε καουμπουδες στην αγρια δυση :p:p.

Ίσως όλοι μας δεν θα έπρεπε να μιλάμε για παιδιά ξένα αλλά αποξενωμένα;

Μιλώντας προχτές με μια κοπέλα που πάντα έδειχνε διαφορετική και απόμακρη από την υπόλοιπη οικογένεια την ρώτησα κάποια πράγματα. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της δεν ήθελε επαφές με κανέναν παρά μόνο με την μητέρα και κυρίως την γιαγιά της.

Ήταν ένα ήσυχο, πειθαρχημένο, λιγομίλητο, παιδάκι που δεν δημιουργούσε προβλήματα, ωστόσο τις περισσότερες ώρες της ημέρας δεν ήθελε κανέναν. Ήθελε να απομονώνεται, να παίζει μόνο του. Προτιμούσε να μένει με τη γιαγιά της και να έρχεται επίσκεψη στους γονείς της και πράγματι αυτό γινόταν συχνά μέχρι να πάει σχολείο, όμως ακόμη και εκεί ήθελε να μένει μόνο του. Η γιαγια του δεν το πίεζε να παίζει με τα άλλα παιδάκια αντίθετα οι γονείς το παρότρυναν να παίζει με τα αδέρφια του και τα παιδιά της γειτονιάς.

Στο νηπιαγωγείο η δασκάλα κάλεσε τους γονείς να τους πει πως το παιδί ενώ είναι από τα καλύτερα μέσα στην τάξη, έχει πρόβλημα και μοιάζει δυστυχισμένο. Όταν δασκάλα και γονείς την ρώτησαν τι συμβαίνει κι αν την πειράζει κανείς εκείνη απάντησε πως δεν την πειράζει κανείς απλά δεν θέλει να βρίσκεται στο χώρο του σχολείου, μαζί με κόσμο. Όταν την ρώτησαν που ήθελε να βρίσκεται τους είπε, πω ήθελε να πάει να μείνει στη γιαγιά της, να παίζει, να διαβάζει και να χορεύει μόνης της κι αν αποφασίσει πως θέλει παρέα τότε να πάει σχολείο.

Μεγαλώνοντας όλο και πιο πολύ απομακρυνόταν από την οικογένεια της, κλειδώνονταν στο δωμάτιο της, άκουγε μουσική, διάβαζε, (ήταν πολύ καλή μαθήτρια) ή χόρευε. Φυσικά είχε προβλήματα με τα αδέρφια της γιατί δεν ήθελε να την ενοχλούν ενώ εκείνα ένιωθαν απόρριψη από εκείνη.

Τώρα πια στα 45 της χρόνια εξακολουθεί να απομονώνεται, να είναι αντικοινωνική, να κρατά πολλά μυστικά, να είναι ιδιόρρυθμη και περίεργη όμως έχει καλύτερες σχέσεις με τα αδέρφια της. Λίγο η αγάπη που της έδειχναν, λίγο οι δικές της συνειδητοποιήσεις ήταν αρκετά για να βελτιωθούν οι μεταξύ τους σχέσεις.

Όταν την ρώτησα γιατί ένιωθε "ξένη" από την οικογένεια της μου είπε πως δεν ένιωθε ξένη αλλά διαφορετική. Μου είπε πως αγαπάει πολύ την οικογένεια της αλλά δεν την ενδιέφεραν όσα έπρεπε να κάνουν μαζί αλλά όσα ήθελε να κάνει μόνη της. Ήθελε αποστάσεις απ' όλους, φυσικά δεν έκανε δική της οικογένεια από επιλογή γιατί δεν ήθελε, δεν μπορούσε να μοιραστεί και να αναλάβει ευθύνες για άλλους ανθρώπους. Δεν το έχει μετανιώσει και πλέον έχει συνειδητοποιήσει πως δυσκόλεψε την οικογένεια της γιατί δεν ήξεραν πως να την χειριστούν και παραδέχτηκε πως αν είχε να αντιμετωπίσει ένα παιδί σαν εκείνη δεν θα ήξερε πως να το κάνει.

Όταν την ρώτησα αν εισέπραξε αγάπη, μου είπε πως εισέπραξε αλλά αυτό που την εκνεύριζε ήταν που ήθελαν να την αγκαλιάζουν και να την φιλούν συχνά. Θα προτιμούσε να είναι λιγότερο εκδηλωτικοί ώστε να μην την "πνίγουν". Αυτό το τελευταίο, δεν το πολυέφαγα, γιατί είναι αντιδραστική κοπέλα και ιδιαίτερα ανασφαλής και όποιος είναι ανασφαλής έχει ανάγκη από εκδηλώσεις αγάπης κι ας μην το παραδέχεται.

Είμαι σίγουρη πως έχετε καταλάβει πάνω κάτω τι επικρατεί στο ωροσκόπιο της εγώ απλώς θα σας το επιβεβαιώσω. Ωροσκόπος στον Κριό, Κρόνος στον 1ο οίκο σε σύνοδο με ωροσκόπο, πολυαστρία στον Υδροχόο, Ουρανό σε αντίθεση με τον ωροσκόπο. Κυβερνήτης 1ου ο Αρης στους Ιχθείς και στον 12ο, κυβερνήτης 4ου η Σελήνη στον Υδροχόο σε τετράγωνο με τον Ποσειδώνα.

Όλα αυτά σας τα έγραψα για να απλοποιήσουμε λίγο το θέμα. Ας δεχτούμε πως καθένας από εμάς είναι διαφορετικός. Αυτή η κοπέλα είτε εισέπραττε αγάπη είτε όχι, θα ένιωθε διαφορετική ή "ξένη" ότι κι αν έκαναν οι γονείς της. Να πω επίσης πως στη συμπεριφορά μοιάζει ακριβώς με τον θείο της χωρίς να είχε καμία συμμετοχή ο ίδιος στη διαπαιδαγώγηση της. Ούτε ιδιαίτερες σχέσεις είχαν αφού κι αυτός δεν πολύαντεχε να έρχεται σε επαφή με κόσμο. Καλλιτεχνικές φύσεις και οι δυο, απόμακροι και απόκοσμοι.

Επομένως καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα, πως τα γονίδια παίζουν καταλυτικό ρόλο. Τώρα, ποιά από αυτά θα είναι περισσότερο λειτουργικά ή όχι ή, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά θα μας δώσουν δεν το ξέρω, αμφιβάλλω κι αν το ξέρουν οι βιολόγοι ή οι γενετιστές, όχι εγώ.

Νομίζω πως το κλειδί είναι να δεχτούμε τα παιδιά μας έτσι όπως είναι χωρίς να προσπαθούμε να τα αλλάξουμε όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό. Όταν βλέπουμε ένα απόμακρο παιδί δεν σημαίνει απαραίτητα πως δεν μας αγαπά ή δεν έχει δεχτεί αγάπη, (αν βεβαίως δεν έχει δεχτεί αγάπη ή βιώνει δύσκολες καταστάσεις, εννοείται πως δυσκολεύει περισσότερο η κατάσταση), σημαίνει πως πρέπει να το αφήσουμε να εκφράσει ελεύθερα την φύση του. Θα εκπλαγείτε όλοι όσοι είστε γονείς όταν δείτε πως θα συμπεριφερθούν τα παιδιά σας, αν για μια ώρα μείνετε εντελώς αποστασιοποιήμένοι, σαν μην βρίσκεστε μέσα στο σπίτι.

Τίνα, είναι σίγουρο ότι το θέμα αυτό δεν ξεκίνησε όσο διευκρινιστικά θα έπρεπε. Σαφώς και είναι άλλο να μιλάμε για «ξένο» και άλλο για «αποξενωμένο» άτομο από την οικογένεια. Όσα σωστά μας περιγράφεις, είναι μια κατάσταση που δεν θα έβρισκα κάτι παράξενο σε αυτή . Υπάρχουν χαρακτήρες με μία προδιάθεση στην εσωστρέφεια ή όπως είπες, μία γονιδιακή προδιάθεση ψυχικής δομής. Έχοντας η ίδια έναν έντονο Ουρανό και μία έμφαση του ωροσκοπίου μου προς την ανεξαρτησία , το μέτρο της αποστασιοποίησης και της αποξένωσης , μάλλον έχει μια χαλαρή οριοθέτηση , που χωρά πολλές ιδιορρυθμίες.

Έτσι, για μένα, είναι δύσκολο να αναγνωρίσω ως πρόβλημα την ανάγκη κάποιου να κρατά αποστάσεις, ακόμα και από τα μέλη της οικογένειάς του. Από την αρχή εξέλαβα το θέμα που έθεσε η φίλη μας στις διαστάσεις ενός πραγματικού προβλήματος και όχι μίας ιδιαιτερότητας χαρακτήρα.

Στην δική μου οικογένεια κυριαρχεί η γη και το νερό με κάποια συμμετοχή του στοιχείου της φωτιάς. Είμαι η μόνη που , παρά τον Ήλιο στους Ιχθείς, έχω έντονο το αέρινο στοιχείο , με πλανήτες και στα τρία ζώδια του αέρα να σχηματίζουν μεταξύ τους τρίγωνα. Αυτό στην πράξη με κάνει να σκέφτομαι εντελώς διαφορετικά και μερικές φορές να βιώνω έντονα την έλλειψη νοητικής και πνευματικής επικοινωνίας. Είμαι σε μεγάλο βαθμό διαφορετική με εντελώς διαφορετικό βάθρο προσέγγισης της ζωής. Αυτό όμως, δεν με κάνει να νιώθω συναισθηματικά αποξενωμένη, τουλάχιστον όχι έξω από το μέγεθος μιας κάποιας αποξένωσης που πιθανά να βιώνουν οι υπόλοιποι για τους δικούς τους λόγους, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο και δεν το έχω καταλάβει.
Με τα χρόνια όμως, το διαφορετικό άτομο επηρεάζεται από τους υπόλοιπους και οι υπόλοιποι από το διαφορετικό άτομο (είναι και το κομμάτι με το οποίο συμφωνώ σε όσα έγραψε hattie πιο πάνω).
Βέβαια , οι κυβερνήτες του δικού μου 4ου\10ου (Σελήνη\Κρόνος), είναι μεταξύ τους σε τρίγωνο και παρά τις όποιες δυσκολίες, αυτή είναι μία αξιόπιστη ένδειξη καλής ροής.
Με τα χρόνια λοιπόν, το αποξενωμένο κομμάτι μαθαίνεις να το επικοινωνείς και να θέτεις τα όρια της προσωπικότητάς σου. Μαθαίνεις να αναγνωρίζεις και αποδέχεσαι τα όριά σου και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο ασφαλής νιώθεις ο ίδιος ή ο άλλος. Εδώ θα συμφωνήσω πολύ με αυτό που είπε ο yoo, σε σχέση με τον Ουρανό. Νομίζω ότι το πώς βιώνει τον Ουρανό του ο καθένας, έχει να κάνει πολύ με το πώς οριοθετεί την έννοια της ελευθερίας , της διαφορετικότητάς του , της αναγνώρισης της διαφορετικότητας του άλλου κλπ. Ένας καλοβαλμένος Ουρανός, θα κάνει αυτή την διαφορετικότητα διαχειρίσιμη και ωφέλιμη, ενώ ένας δύσκολος Ουρανός δεν μπορεί να το χειριστεί καλά και οδηγείται στην αποξένωση της ιδιορρυθμίας του. Και πάλι όμως, μόνο ο Ουρανός, δεν θα έφτανε για να συμβεί κάτι τέτοιο, αν στο σύνολο του χάρτη δεν συνέβαιναν και άλλα, κομβικά πράγματα.

Εδώ θα ήθελα να εκφράσω και κάτι σχετικά με τον Ουρανό. Το είχα διαβάσει πριν πολλά από την Ντάκου και για πολλά χρόνια το επεξεργάζομαι στο μυαλό μου προσπαθώντας να το δω πως λειτουργεί σε χάρτες ανθρώπων. Έλεγε λοιπόν ότι ο Ουρανός μπορεί να γίνει εξαιρετικά ελιτιστής και σνομπ. Με λίγα λόγια, αποκτά μια κακής ποιότητας αντίληψη του διαφορετικού ως αυτοσκοπό. Μετά από χρόνια, σκέφτομαι ότι αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό. Επίσης κατάλαβα ότι ακόμα κι αν ο Ουρανός είναι καλοβαλμένος , όταν είναι έντονος με κάποιο τρόπο, τότε στην προσωπικότητα του ατόμου υπάρχει εγγενώς η προδιάθεση να επιβάλει-με αρμονικό τρόπο- τα ευδιάκριτα όριά του. Να κρατά τις αναγκαίες για τον ίδιο αποστάσεις, που πολλές φορές εκλαμβάνονται σαν διάθεση αποξένωσης.

Αν μετά από όλα αυτά που έχουμε πει όλοι, γυρίσουμε πίσω και δώσουμε ξανά μία απάντηση στην αρχική ερώτηση, ίσως να λέγαμε ότι κάθε περίπτωση είναι μοναδική και μπορεί να προτείναμε , εκτός της συνολικής εξέτασης του χάρτη, να γίνει μία συναστρία με τους χάρτες της υπόλοιπης οικογένειας, ώστε να αναδειχθεί καλύτερα ο τρόπος που κάποια συγκεκριμένη θέση\όψη ή κομβικός σχηματισμός του ωροσκοπίου, βάζει το άτομο σε έναν τέτοιο ρόλο μέσα στην οικογένεια (βέβαια αυτό θέλει να είσαι σε πολύ μεγάλα κέφια ή επαγγελματίας που αμείβεσαι για να το κάνεις. Αλλιώς προέχουν η δουλειά, κάτι λεφτά που περιμένουμε και ο νταλκάς με το πρόσωπο! χαχαχα).

Όπως και να έχει, με το θέμα αυτό είχα το ερέθισμα να σκεφτώ κάποια πράγματα κι αυτό από μόνο του είναι ένα όφελος. Το ίδιο και οι συμπληρωματικές προσεγγίσεις των υπολοίπων, που είχαν ένα νόημα ουσίας για μένα. Συμπεραίνω ότι μόνο το πάσχον πρόσωπο μπορεί να οριοθετήσει τον βαθμό και τον τρόπο που βιώνει την αποξένωσή του, κι αυτό είναι που θα βοηθήσει να αναδειχθεί η πλανητική επιρροή που υπερισχύει στον χάρτη του. Δεν ξέρω ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα, αλλά καμιά φορά φτάνουμε στον ίδιο προορισμό και από διαφορετικούς δρόμους…

καλησπερα!!!
ειμαι ενα απο αυτα τα παιδια που αισθανονται ξενα μεσα στην οικογενεια τους...
εχω 2 αδερφια τα οποια ειναι 10 χρονια μεγαλυτερα μου κι εχουν παντρευτει και οι 2 σε πολυ μικρη ηλικια..εγω ειμαι το μαυρο προβατο :p ..οι γονεις μου ειναι χωρισμενοι απ τα 14 μου..ο πατερας μου ζει σ αλλη χωρα με τον οποιο δεν εχω συχνη επικοινωνια και με τα δερφια μου ειμαστε σε 2 διαφορετικους κοσμους..
ο ουρανος στον γεννεθλειο μου χαρτη ειναι στον 4ο οικο σε αντιθεση με μεσουρανημα και ερμη και τετραγωνο με κρονο στον 12ο σε συνοδο με ωροσκοπο :wacko: και τωρα που θα περασει ο κρονος απ τον 4ο (σκορπιος) δεν θελω να ξερω τι με περιμενει..:wacko:
στον 3ο οικο που εχει σχεση με τ αδελφια και το σοι εχω τον πλουτωνα!!!..ο οποιος κανει αντιθεση με αφροδιτη και αρη στον κριο...αυτα..πιστεβω οτι δε νομιζω οτι θελετε ν ακουσετε κι αλλα..τα συμπερασματα δικα σας..
για μενα η οικογενεια μου ειναι οι ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ..μ αυτους μεγαλωσα και απ αυτους εμαθα να ζω..αυτοι με στηριξαν στα δυσκολα της ζωης μου...και συνεχιζουν να το κανουν οπως κι εγω για εκεινους..

Έχω μια υποψία, ότι ο ερμής αντιπροσωπεύει την παιδική ηλικία ενός ατόμου και ως εκ τούτου κακές όψεις πλανητών με ερμή σε ένα γενέθλιο χάρτη ενδεχομένως να δηλώνουν δύσκολη παιδική ηλικία... προσωπικά έχω ερμή σύνοδο με κρόνο (κάτι με βάρη που έλεγε και η hattie23), μια φίλη μου έχει ερμή τετράγωνο κρόνο (όπως και η roubini) και ένα συγγενικό πρόσωπο που ένιωθε (και ήταν) απομονωμένο απτον πατέρα του με ερμή σύνοδο κρόνο... αυτό δε σημαίνει βέβαια πως τέτοιες όψεις δηλώνουν αποκλειστικά αυτό, απλά τις κατέθεσα ως ενδεχόμενα

και εγώ έχω ερμή σύνοδο με κρόνο και σαν παιδί ένιωθα απόμακρο τον πατέρα μου.
Δεν μπορώ να το καταλάβω βέβαια αυτό αστρολογικά δεδομένου ότι ο Ήλιος συμβολίζει τον πατέρα σε ένα χάρτη.

Μεγαλώνοντας βέβαια, κατάλαβα ότι ο πατέρας μου είναι άνθρωπος που δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματά του και εγώ αυτό το αντιλαμβανόμουν σαν απόσταση.
Είναι και ο άρης του πάνω στον ήλιο μου, οπότε τα πράγματα δυσκόλευαν λίγο παραπάνω.

Κάποια στιγμή απλά αποδέχτηκα ότι έχει και αυτός τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα άρα και τον δικό του τρόπο να δείχνει τα συναισθήματά του... οπότε σταμάτησα να τον κρίνω και να παραπονιέμαι.
Εξάλλου όταν κρίνεις τους ανθρώπους δεν έχεις χρόνο να τους αγαπήσεις.