«Κρόνος, ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού… Χωρίς πλάκα!»

Κατανοώ το ξάφνιασμα και την αιφνίδια ανατροπή των όσων μέχρι τώρα έχει διαβάσει περί Κρόνου, ο αθώος –πλην- ανυποψίαστος αναγνώστης. Ο πλανήτης στον οποίο αποδίδονται όλα τα δεινά και οι συμφορές του μάταιου τούτου κόσμου, είναι στην ουσία το κλειδί στο μυστήριο της χιουμοριστικής δεινότητας ενός ανθρώπου.
Πριν σκεφτείτε ότι ο Κρόνος έχει πλάκα, αλλά μαρμάρινη με το όνομά μας πάνω, ας δούμε μαζί τι ακριβώς είναι το χιούμορ και το προϊόν του χιούμορ που είναι η κωμωδία.

Από το επιστημονικό πρίσμα της ψυχολογίας, το χιούμορ είναι συγκεκαλυμμένη οργή:

Κατά τον Φρόυντ το χιούορ σημαίνει όχι μόνο τον θρίαμβο του Εγώ αλλά και τον θρίαμβο της αρχής της ευχαρίστησης, η οποία μπορεί να επιβληθεί έναντι των δυσκολιών της ζωής. Ανήκει σε μια σειρά από επινοήσεις της ανθρώπινης ψυχικής ζωής "για να διαφύγει τον καταναγκασμό της οδύνης, που αρχίζει με τη νεύρωση και κορυφώνεται με την παράνοια, και στην οποία συμπεριλαμβάνονται η μέθη, η αυτοβύθιση και η έκσταση". Ο μηχανισμός αυτός επιτρέπει την έκφραση βασικά αγχογόνων συναισθημάτων και ιδεών χωρίς την πρόκληση άγχους (τόσο στο άτομο που τον χρησιμοποιεί όσο και στους άλλους που συμμετέχουν) με εστιασμό στην αστεία ή ειρωνική πλευρά τους. Έτσι απαγορευμένες επιθυμίες - σεξουαλικές ή επιθετικές - μπορούν να εκφρασθούν με μορφή αστείου και να μην εκδραματισθούν.

Από καλλιτεχνικής απόψεως, κωμωδία είναι η αποδόμηση του δράματος.

Μήπως οι λέξεις «οργή» και «δράμα» αρχίζουν μέσα σας να βρίσκουν μια λογική συνάφεια με τον παρερμηνευμένο κυβερνήτη του Αιγόκερω, Κρόνο;
Γιατί να μην είναι χιουμορίστας ο ανάλαφρος δίδυμος (Ερμής)… Ο χαρούμενος τοξότης (Δίας)… Ο εκκεντρικός υδροχόος (ουρανός) και άλλα ζώδια που πιθανότατα θα περίμενε κανείς ότι τους ταιριάζει αυτή η τόσο προσφιλής μας ιδιότητα, το χιούμορ;

Πριν απΆ όλα να ξεκαθαρίσουμε ότι σε περίπτωση κακών πλανητικών όψεων, οι χοντράδες (τοξότης), η προσβλητική κριτική (κριός, παρθένος), η ασυνάρτητη γελοιότητα και η μπαρούφα (υδροχόος, δίδυμος) , ο καυστικός σαρκασμός (Σκορπιός) είναι κάθε άλλο παρά χιούμορ.
Το ίδιο το χιούμορ προϋποθέτει ένα πνευματικό επίπεδο και έναν ακούραστο νου που έχει την δυνατότητα να βλέπει καθαρά που βρίσκετε το λάθος (το δράμα) και στην συνέχεια να μπορεί να το «ξορκίσει» δια της οδού των αστεϊσμών. Σαν μια τεχνική αποσυμπίεσης μιας άβολης κατάστασης (οργή-επιθετικότητα). Ο Κρόνος, μέσα από την διαδικασία του αυτοπεριορισμού και της απώθησης, δημιουργεί συσσωρευμένη οργή-επιθετικότητα.

Εμείς εδώ, δεν προσπαθούμε να δούμε ποιος έχει την διάθεση να κάνει πλάκα, αλλά με ποιανού την πλάκα γελάμε. Ποιος έχει το χάρισμα, το ταλέντο.
Ας μπούμε λοιπόν λίγο πιο βαθιά στο χωράφι της αστρολογίας και ας προσπαθήσουμε να συνθέσουμε το προφίλ ενός ανθρώπου που έχει αυτό το χάρισμα.

Βάση αυτού : «…Έτσι απαγορευμένες επιθυμίες - σεξουαλικές ή επιθετικές - μπορούν να εκφρασθούν με μορφή αστείου και να μην εκδραματισθούν» Κάθε τι που υποβάλει τον άνθρωπο στην μη έκφραση των συναισθημάτων του, αλλά στον αυτοέλεγχο-αυτοπεριορισμό, αστρολογικά συνδέεται με τον πλανήτη Κρόνο. Αν το χιούμορ είναι ένας κοινωνικά αποδεκτός τρόπος να εκφράσουμε την καταπιεσμένη μας οργή, τότε ποιο ζώδιο είναι αυτό που αυτοπεριορίζεται αν όχι ο Αιγόκερως; Ποιο ζώδιο ενδιαφέρεται για την κοινωνική αποδοχή αν όχι ο Αιγόκερως;

Δεν είναι τυχαίο που διάσημοι κωμωδοί, στην προσωπική τους ζωή υποφέρουν από χρόνιες καταθλίψεις και δεν θυμίζουν σε τίποτα εκείνα τα πλάσματα που μας προκαλούν γέλιο στην σκηνή, στην μεγάλη οθόνη ή στα γραφόμενά τους, ανάλογα με την καλλιτεχνική τους ιδιότητα. Αυτό βεβαίως, δεν σημαίνει πως το χιούμορ είναι αποκλειστικότητα του Αιγόκερω. Κάθε άλλο! Το εποικοδομητικό, αποδεκτό, έξυπνο και δημιουργικό χιούμορ όμως, προϋποθέτει έναν καλά τοποθετημένο Κρόνο. Και όταν λέω «καλά», αυτό το «καλά» έχει να κάνει με το θέμα με το οποίο εξετάζουμε. Εννοώ μια δυναμική ύπαρξη Κρόνου μέσα σε ένα γενέθλιο χάρτη. Θα αναφέρω ως παράδειγμα τον γενέθλιο χάρτη του Γούντι ¶λεν που ο Κρόνος πρωταγωνιστεί κάνοντας τετράγωνα με τους Ερμή, Ήλιο, Δία\ αντίθεση με ωροσκόπο και βρίσκεται στην γωνιακή θέση του 7ου. Θα περίμενε κανείς πως ένας από του «βασιλιάδες» της κωμωδίας θα ήταν τόσο Κρόνιος τύπος; Ο ίδιος έχει δηλώσει άλλωστε, ότι πάσχει από κατάθλιψη και ότι στην προσωπική του ζωή είναι μια θλιβερή παρέα!

Το σίγουρο είναι ότι η Κρόνια επίδρασή του τον «βοήθησε» να εκφράσει την απωθημένη του οργή-επιθετικότητα με έναν υπέροχο και σχεδόν ιδιοφυή τρόπο.
Όλα αυτά με κάνουν - ελπίζω και εσάς- να σκέφτομαι πως αν η ψυχολογία και η αστρολογία δεν βαδίσουν χέρι-χέρι, η επιθυμητή κατανόηση της σε βάθος επίδρασης της αστρολογίας στον ανθρώπινο ψυχισμό, δεν είναι δυνατό να γίνει κτήμα μας.

Η αξία της αστρολογίας δεν περιορίζεται στην πρόβλεψη. Το πραγματικό της μεγαλείο βρίσκεται στην σε βάθος ανάλυση και κατανόηση του ψυχολογικού αντίκτυπου.
Αν αντί για: «η επόμενη έκλειψη γίνεται πάνω στον Ήλιο μου και κοντά στην σελήνη μου» πούμε «η επόμενη έκπληξη γίνεται πάνω στον Ήλιο μου και μεσοτοιχία με την σελήνη μου», αμέσως-αμέσως ξορκίζουμε το αρνητικό συναίσθημα, άρα μειώνουμε τον φόβο και ο φόβος είναι πάντα κακός σύμβουλος!

Γελάστε άφοβα! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός!

Perfect Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση για το χιούμορ ,που πράγματι δεν μπορεί κανείς να προσδιορίσει με ακρίβεια,τι ακριβώς είναι ,πως εκφράζεται,μια και για καθέναν απο μας η αντίληψη του γίνεται με διαφορετικό τρόπο.....:embarrest
Ευχαριστούμε πολύ!!:cheesy:

Πολύ ωραίο κείμενο, Κάτια

Ο Κρόνος είναι φίλος μας, τον αγαπάμε τον Κρόνο! (σαν τους Γερμανούς ένα πράγμα..:toung:)

Ειδικά την τελευταία σου πρόταση, θα την γράψω 15 φορές για να την εμπεδώσω!:wacko:

Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός! Ο Κρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός!

Αλήθεια τώρα, πολύ ενδιαφέρουσα οπτική, μπράβο..:love:

ΚΡΟΝΟΣ=11888 ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ....

ΔΙΟΤΙ

1. Κρόνος παραδοσιακός κυβερνήτης του 11ου οίκου
2. Μετον Κρόνο στον 8ο, ψάχνουμε απελπισμένα για ψυχολόγο, ψυχαναλυτή, ψυχίατρο, ...μάντες και μαχαιροβγάλτες. (στο 11888 φυσικά)
3. Με δυνατή παρουσία Κρόνου στον χάρτη μας, σίγουρα ξεπερνάμε τα 88.

το τελευταίο με πάει αλλού....

μήπως μωρε ο Μητσοτάκης έχει καμιά σχέση με το 11888...???

αντωνια

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, χωρίς να είμαι και σίγουρη αν είναι σωστό αυτό που λέω, υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους ζεις σου βγάζουν ξεκάθαρα έναν Κρόνιο χαρακτήρα, άνθρωποι σφιγμένοι και κάπως απόμακροι που η λέξη χιούμορ δεν υπάρχει ούτε στο λεξιλόγιο τους..

Και υπάρχουν επίσης άνθρωποι με έντονο Κρόνο, όπως τα παραδείγματα που αναφέρεις, με έντονο χιούμορ, που όμως δεν δίνουν -άμεσα τουλάχιστον- την αίσθηση του Κρόνιου τύπου..

Ποια η διαφορά ανάμεσα στους δύο Κρόνιους τύπους;; Θα μπορούσε να είναι μια έντονη παρουσία Δία-Ουρανού, δλδ μια ανατρεπτική αισιοδοξία, που μετατρέπει τα "κατάλοιπα" του Κρόνου σε χιούμορ;;:unsure:

Quote:

---

Originally Posted by gold soul

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, χωρίς να είμαι και σίγουρη αν είναι σωστό αυτό που λέω, υπάρχουν άνθρωποι που όταν τους ζεις σου βγάζουν ξεκάθαρα έναν Κρόνιο χαρακτήρα, άνθρωποι σφιγμένοι και κάπως απόμακροι που η λέξη χιούμορ δεν υπάρχει ούτε στο λεξιλόγιο τους..

Και υπάρχουν επίσης άνθρωποι με έντονο Κρόνο, όπως τα παραδείγματα που αναφέρεις, με έντονο χιούμορ, που όμως δεν δίνουν -άμεσα τουλάχιστον- την αίσθηση του Κρόνιου τύπου..

Ποια η διαφορά ανάμεσα στους δύο Κρόνιους τύπους;; Θα μπορούσε να είναι μια έντονη παρουσία Δία-Ουρανού, δλδ μια ανατρεπτική αισιοδοξία, που μετατρέπει τα "κατάλοιπα" του Κρόνου σε χιούμορ;;:unsure:

---

Καμία διανοητική διεργασία δεν μπορεί να φτάσει στην εξωτερίκευσή της χωρίς τον Ερμή. Ο Ερμής είναι αυτός που στο τέλος θα κάνει την διαφορά ή η έμμεση παρουσία του από οικοθεσία. Ένας καλός 3ος ας πούμε ή ένας Ερμής σε ζώδιο έξαρσης. Ο κυβερνήτης του 3ου σε θετική όψη και πολλές άλλες όψεις που βοηθούν τον Κρόνο να εξωτερικεύσει την οργανωμένη και προσεκτική του περίσκεψη.Για να στο κάνω πιο σαφές όμως, κωμωδία είναι η αποδόμηση του δράματος (που βιώνει ο Κρόνιος) και οι θετικές όψεις είναι εκείνες που θα τον οδηγήσουν να τις εκφράσει. Ένας Ερμής σκέτος δεν θα έχει τι να εκφράσει αν δεν το βιώσει πρώτα ο Κρόνος.

Συμπληρωματικά να πω ότι η ίδια με ένα τετράγωνο Κρόνου- Ερμή, στην επαγγελματική μου ζωή έχω «χρεωθεί» την κωμωδία και όταν χτυπάει το τηλέφωνο, με θέλουν πάντα για κάποια κωμωδία. Απορούσα πάντα πως εγώ, που δεν με λες και τον πιο χαρούμενο άνθρωπο, γράφω πάντα κωμωδία. Ο Κρόνος μου είναι όμως στον Δίδυμο και στον 3ο οίκο μου. Ο φυσικός κυβερνήτης του 3ου μου είναι σε τρίγωνο με τον ουρανό. Ο Κρόνος μου κάνει ένα μεγάλο τρίγωνο στον αέρα με Αφροδίτη και ουρανό. Το μεσοδιάστημα του Ερμή με τον ουρανό μου κάνει σύνοδο με το ζενίθ και τον ¶ρη μου στον Αιγόκερω. Αυτό που με έκανε να ξεχωρίσω στην δουλειά μου (σύμφωνα με όσα λένε οι άλλοι) είναι το μέτρο που έχω στο χιούμορ (άλλο χιούμορ και άλλο μπαλαφάρα) και η δυνατότητά μου να φτιάχνω κωμικούς χαρακτήρες αλλά όχι γελοίους. Το μυστικό μου όπλο άρα, ήταν ο Κρόνος και χωρίς αυτόν δεν θα είχα την γνώση του δράματος ώστε να το αποδομώ μετουσιώνοντάς το σε κωμωδία.

ΥΓ: Να ευχαριστήσω την Τίνα Ζαχαριάδου για την διαφωτιστική της παρατήρηση σε ένα θέμα που με απασχολούσε για καιρό.

Να είσαι καλά Κάτια:bigsmile: Με σύνοδο Κρόνου Αφροδίτης λέω πολύ συχνά....πλάκα ΜΕ κάνεις;;!:laugh: Τώρα επιτέλους έχω και την αστρολογική προσέγγιση:laugh:

Πέραν της ...πλάκας, ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας τις (αστρολογικές και όχι μόνο)σκέψεις σου:bigsmile:

Όμως, Κάτια μου, γιατί το δράμα ως έννοια να είναι Κρόνος και όχι Πλούτωνας; Και ο Πλούτωνας έχει πιο πολλή απωθημένη επιθετικότητα απ' ότι ο Κρόνος.

Η σύγχρονη ψυχολογία πάντως λέει ότι η ειρωνεία είναι συγκαλυμένος θυμός και επιθετικότητα και όχι το χιούμορ. Το χιούμορ μπορεί να είναι εκτόνωση άγχους αλλά ταυτόχρονα είναι και μια υγιής λειτουργία του ανθρώπου.

Quote:

---

Originally Posted by Κοραλλία Μόζορα

Όμως, Κάτια μου, γιατί το δράμα ως έννοια να είναι Κρόνος και όχι Πλούτωνας; Και ο Πλούτωνας έχει πιο πολλή απωθημένη επιθετικότητα απ' ότι ο Κρόνος.

Η σύγχρονη ψυχολογία πάντως λέει ότι η ειρωνεία είναι συγκαλυμένος θυμός και επιθετικότητα και όχι το χιούμορ. Το χιούμορ μπορεί να είναι εκτόνωση άγχους αλλά ταυτόχρονα είναι και μια υγιής λειτουργία του ανθρώπου.

---

¶ργησες Κοραλλία μου και είχα αρχίσει να ανησυχώ!

Ας τα πάρουμε ένα- ένα. Φυσικά και το χιούμορ είναι υγιής εκτόνωση. Αυτό ακριβώς λέμε. Ωστόσο το χιούμορ παραμένει μια εκτόνωση και αυτό από μόνο του προϋποθέτει την συσσώρευση αρνητικών συναισθημάτων. Αλλιώς γιατί να χρειάζεται η εκτόνωση;
Η σύγχρονη ψυχολογία υποστηρίζει ότι το χιούμορ είναι μία υγιής εκτόνωση ως χρήση αυτοπροστατευτικού μηχανισμού . Αυτό δεν σημαίνει ότι καταργεί τις αιτίες πυροδότησής του. Ακόμα δέχονται ότι το χιούμορ είναι μεταμφιεσμένη επιθετικότητα.
Το θέμα μας είναι να διερευνήσουμε τις διαστάσεις του χιούμορ που όπως και να το κάνεις, έχει μέσα του κάτι πικρό. Έναν ευρηματικό και αναπάντεχο τρόπο να σου δείξει την αλήθεια χρυσώνοντας το χάπι. Το εξετάζουμε σε επίπεδο πραγματικού ταλέντου σε αυτό, και ως τέτοιο, για να το διαχειριστείς πνευματικά χρειάζεται μια σχετική απόσταση από συναισθηματική εμπλοκή την αποφασιστική στιγμή της σύλληψης.
Ο Πλούτωνας ως κυβερνήτης υδάτινου ζωδίου δεν είναι και τόσο καλός στην αντικειμενική αποστασιοποίηση και ως 8ος προτιμά να μένει αθέατος. Του πάει η ειρωνεία και ο σαρκασμός αλλά εδώ μιλάμε για χιούμορ. Ο Κρόνος την αποστασιοποίηση και την λογικοποίηση την έχει στο τσεπάκι και ως 10ος , εκεί ο ¶ρης (που ρυθμίζει την επιθετικότητα ) έχει την έξαρσή του και εκφράζει την επιθετικότητά του με κοινωνικά αποδεκτούς τρόπους και η ενέργειά του μπαίνει σε ένα εποικοδομητικό κανάλι. (δεν εμπλέκω τον ¶ρη, απλώς τον χρησιμοποιώ μια και αναφερόμαστε σε επιθετικότητα)
Ωστόσο θα επαναλάβω, κι ας έχω γίνει κουραστική, ότι η κωμωδία βασίζεται στην αποδόμηση του δράματος, άρα το δράμα προηγείται της κωμωδίας. Κανένας δημιουργός δεν μπορεί να εκφραστεί επιτυχημένα αν η έμπνευση δεν πηγάζει από τα βιώματά του. Και για να εκφραστεί, τα βιώματά του πρέπει να «μπουκώνουν» την ψυχή του και να θέλει να τα βγάλει προς τα έξω. Ο Κρόνος είναι εκείνος που μας φέρνει σε επαφή με την θλιβερή πλευρά της ζωής , τα «μη» και τα «πρέπει» που μας γεμίζουν οργή και απωθημένα. Αυτοπεριορισμός και ενοχοποίηση. Ο Κρόνιος 10ος δεν είναι το κοινωνικό αντίκτυπο του τρόπου που μεγαλώσαμε ( 4ος ) ; Χρειάζεται μπόλικος Κρόνος για να μπορέσεις να δεις την αλήθεια κατάματα και μετά να αρχίσεις να δουλεύεις με αυτήν. Να πάρεις το δράμα και να αρχίσεις να γελάς με αυτό.
Σκέψου τις καλύτερες κωμωδίες που έχεις δει και φέρε στο μυαλό σου την κατάσταση με την οποία γελούσες. Στις πραγματικά καλές κωμωδίες, οι καταστάσεις κάθε άλλο παρά αστείες είναι. Οι ήρωες στην ουσία τους είναι τραγικοί. Ο δημοφιλής μπακαλόγατος με τον Χατζηχρήστο, ήταν ένα φτωχό χωριατόπαιδο που κοιμόταν σ’ ένα άθλιο κρεβάτι στο πίσω μέρος μιας μπακαλοταβέρνας και που όλοι γελούσαν μαζί του και κανείς δεν τον εκτιμούσε στην ουσία. «Το πάρτι» με τον Πίτερ Σέλερ είχε για πρωταγωνιστή έναν ταλαίπωρο Ινδό.
Ο κατάλογος είναι τεράστιος και αφού είναι σαφές ότι ένας Ερμής δεν φέρνει την άνοιξη στην υπόθεση του χιούμορ, αναζητάμε τον πλανήτη που να μπορεί να φέρει τα στοιχεία του δράματος και ταυτόχρονα να έχει την δυναμική της προσεχτικής οργάνωσης της σκέψης και της αποστασιοποίησης.
Ας μην ξεχνάμε ότι η απαρχή της εφαρμογής των αστεϊσμών στην τέχνη ως κωμωδία, ξεκίνησε με την αρχαιοελληνική σάτιρα και διακωμωδούσε το κράτος και την κοινωνία (Κρόνιος 10ος).

Κάτια μου, το παράδειγμα με τον μπακαλόγατο μου θύμισε μια συζήτηση με τον σύζυγο μου.
Ο μπακαλόγατος είναι η αγαπημένη του ελληνική ταινία, για την κακή μου τύχη την έχει δει άπειρες φορές, λες και το κάνει επίτηδες για να με τσιτώνει.
Την πρώτη φορά που παρακολούθησα τον μπακαλόγατο, αναρωτιόμουν τι ήταν αυτό που του άρεσε τόσο πολύ. Όταν επιτέλους τελείωσε η ταινία, δεν κρατήθηκα και τον ρώτησα. Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής. " Μα έχει φοβερές ατάκες"
Φοβερές ατάκες??? Εμένα μου είχε φανεί τραγική....ένα φτωχό και άβγαλτο παιδί από την επαρχία που το πείραζε όλος ο κόσμος και ένας ώριμος και κάτι παραπάνω σε ηλικία, ερωτευμένος με μια μικρή που δεν θα γύριζε να τον κοιτάξει παρά μόνο για να αγοράσει λουλούδια στην κηδεία του.
Ωστόσο δεν έχω πειστεί πως ο Κρόνος είναι ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού. Οργή και απωθημένα δεν μας γεμίζει μόνο ο Κρόνος, ενίοτε κι η Σελήνη, ο Ποσειδώνας και φυσικά ο Πλούτωνας.
Επίσης, σαρκαστικό και ειρωνικό στυλ δεν έχει μόνο ένας Σκορπιός αλλά κι ο Αιγόκερως..
Συμφωνώ πως για να δεις την αλήθεια κατάματα χρειάζεται ο Κρόνος όμως το να πάρεις το δράμα και να γελάσεις, σημαίνει απομυθοποίηση του δράματος, μπορώ να δεχτώ τον Κρόνο ως συμμετέχοντα εδώ από την άποψη του χρόνου, ναι, με την πάροδο του χρόνου και το μεγαλύτερο δράμα χάνει την ισχύ του.
Σε γενικές γραμμές νομίζω πως ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού δεν είναι ένας αλλά δυο.
Ο Δίας με τον Κρόνο παρέα. Ο Δίας με την ανάλαφρη και αισιόδοξη στάση ζωής, βγάζει αυθόρμητο, πηγαίο χιούμορ και ο Κρόνος με την λογική και τον αυτοπροστατευτισμό του να μαζεύει τον Δία όταν πετάει τις χοντράδες του.

Quote:

---

Originally Posted by Τίνα Ζαχαριάδου

Κάτια μου, το παράδειγμα με τον μπακαλόγατο μου θύμισε μια συζήτηση με τον σύζυγο μου.
Ο μπακαλόγατος είναι η αγαπημένη του ελληνική ταινία, για την κακή μου τύχη την έχει δει άπειρες φορές, λες και το κάνει επίτηδες για να με τσιτώνει.
Την πρώτη φορά που παρακολούθησα τον μπακαλόγατο, αναρωτιόμουν τι ήταν αυτό που του άρεσε τόσο πολύ. Όταν επιτέλους τελείωσε η ταινία, δεν κρατήθηκα και τον ρώτησα. Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής. " Μα έχει φοβερές ατάκες"
Φοβερές ατάκες??? Εμένα μου είχε φανεί τραγική....ένα φτωχό και άβγαλτο παιδί από την επαρχία που το πείραζε όλος ο κόσμος και ένας ώριμος και κάτι παραπάνω σε ηλικία, ερωτευμένος με μια μικρή που δεν θα γύριζε να τον κοιτάξει παρά μόνο για του αγοράσει λουλούδια στην κηδεία του.
Ωστόσο δεν έχω πειστεί πως ο Κρόνος είναι ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού. Οργή και απωθημένα δεν μας γεμίζει μόνο ο Κρόνος, ενίοτε και η Σελήνη, ο Ποσειδώνας και φυσικά ο Πλούτωνας.
Επίσης, σαρκαστικό και ειρωνικό στυλ δεν έχει μόνο ένας Σκορπιός αλλά και ο Κρόνος.
Συμφωνώ πως για να δεις την αλήθεια κατάματα χρειάζεται ο Κρόνος όμως το να πάρεις το δράμα και να γελάσεις, σημαίνει απομυθοποίηση του δράματος, μπορώ να δεχτώ τον Κρόνο ως συμμετέχοντα εδώ από την άποψη του χρόνου, ναι, με την πάροδο του χρόνου και το μεγαλύτερο δράμα χάνει την ισχύ του.
Σε γενικές γραμμές νομίζω πως ο μεγάλος χιουμορίστας του ζωδιακού δεν είναι ένας αλλά δυο.
Ο Δίας με τον Κρόνο παρέα. Ο Δίας με την ανάλαφρη και αισιόδοξη στάση ζωής, βγάζει αυθόρμητο, πηγαίο χιούμορ και ο Κρόνος με την λογική και τον αυτοπροστατευτισμό του να μαζεύει τον Δία όταν πετάει τις χοντράδες του.

---

Θα συμφωνήσω σε πολλά αλλά με αυτή την λογική, θα έπρεπε να εμπλέξουμε και τον 5ο με τον κυβερνήτη του τον ήλιο. Τον ουρανό για την ανατρεπτική του έκφραση κτλ Δεν θα μπω όμως στην διαδικασία γιατί τίποτα δεν γίνεται χωρίς την συμμετοχή όλων των πλανητών. Έτσι δεν είναι; Όλοι εκείνοι οι διάσημοι κωμωδοί, δεν μπορεί να έγιναν διάσημη στο πλατύ κοινό χωρίς καμία καλή όψη Δία, Σελήνης, Ήλιου, Αφροδίτης…. Τέλος πάντων το κατιτίς τους θα το έχουν! Τον Κρόνο τον ξεχώρισα για την βιωμένη ενσυναίσθηση της Θλίψης-Δράματος σαν βασική προϋπόθεση. Πρώτα πρέπει να κατέχω κάτι και μετά να το επεξεργαστώ εποικοδομητικά με την βοήθεια του Δία, του ουρανού, του Ερμή, του Ποσειδώνα της Σελήνης και όλων των πιθανών συνδυασμών πλανητών-όψεων-θέσεων.
Δεν αποκλείεται δε, ένας άνθρωπος με ελάχιστες Κρόνιες επιρροές να είναι καταπληκτικός χιουμορίστας ! Εδώ μιλώ για το είδος του χιούμορ που μένει. Αυτό που αφήνει έργο.

Κάτια μου,

για να ελέγξουμε τα συμπεράσματά μας πρέπει πρώτα να ελέγξουμε τους ορισμούς πάνω στους οποίους τα βασίσαμε.

Λες για το χιούμορ: "απαγορευμένες επιθυμίες - σεξουαλικές ή επιθετικές - μπορούν να εκφραστούν με μορφή αστείου". Το απαγορευμένο είναι ο Πλούτωνας, αφού αυτός είναι τα ταμπού μας. Οι επιθυμίες σαφώς επίσης είναι του Πλούτωνα. Ο Κρόνος δεν έχει σχέση με επιθυμίες αλλά περισσότερο με "πρέπει" και κανόνες. Ιδιαίτερα οι σεξουαλικές ή επιθετικές επιθυμίες (και επιπλέον απαγορευμένες) είναι ο ορισμός του Πλούτωνα.

Επίσης λες ότι "η κωμωδία είναι η αποδόμηση του δράματος" και ότι "οι ήρωες στην ουσία τους είναι τραγικοί". Το τραγικό ως έννοια είναι καθαρά πλουτώνια. Καθώς και το να "δεις την αλήθεια κατάματα" είναι καθαρά Πλούτωνας, είναι η απογύμνωση της ψυχής για χάρη της αλήθειας.

Όμως δεν θεωρώ τον Πλούτωνα τον πιο χιουμορίστα του ζωδιακού. Κάτι νομίζω δεν πάει καλά με τον ορισμό του χιούμορ. Γιατί αν δεχτούμε για παράδειγμα ότι οι Τοξότες γενικά διαθέτουν χιούμορ (νομίζω κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει αυτό) τότε ο ορισμός του χιούμορ ως συγκαλυμένη σεξουαλική ή επιθετική επιθυμία πάει περίπατο.

Για να βοηθήσω λίγο στην κουβέντα, να ξαναδώσω τον ορισμό της λέξης χιούμορ, προκειμένου να υπάρχει κοινή βάση: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι; (και είναι από τον Τριανταφυλλίδη).
Αναφορικά δε με το κείμενο της Κάτιας, να σας θυμίσω αυτό: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι;
Και τα δύο ποστ-αναφορές προέρχονται από το θέμα "Χιούμορ, μετά τον Τοξότη, τι", που είχα ξεκινήσει και που στάθηκε αφορμή να το ψάξουμε λίγο περισσότερο με την Κάτια. Αν δεν βιαζόταν να το ανεβάσει ντάλα στον Αύγουστο, θα είχαμε προσθέσει και κάποιους χάρτες προς επίρρωσιν των απόψεών της :bigsmile:

Το κείμενο ανέβηκε στη σωστή του ώρα. Είχε γίνει καρμικό ωριαίο με τσοι δεσμοί και τον βαρούνα :unsure:

Και μανταλα-κι

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Για να βοηθήσω λίγο στην κουβέντα, να ξαναδώσω τον ορισμό της λέξης χιούμορ, προκειμένου να υπάρχει κοινή βάση: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι; (και είναι από τον Τριανταφυλλίδη).
Αναφορικά δε με το κείμενο της Κάτιας, να σας θυμίσω αυτό: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι;
Και τα δύο ποστ-αναφορές προέρχονται από το θέμα "Χιούμορ, μετά τον Τοξότη, τι", που είχα ξεκινήσει και που στάθηκε αφορμή να το ψάξουμε λίγο περισσότερο με την Κάτια. Αν δεν βιαζόταν να το ανεβάσει ντάλα στον Αύγουστο, θα είχαμε προσθέσει και κάποιους χάρτες προς επίρρωσιν των απόψεών της :bigsmile:

---

Καλώς τον Μητσάκο! Φίλε μου αισθάνομαι κι εγώ ότι έπρεπε να το ψάξω λίγο ακόμα αλλά όπως λέει και ο Σωκράτης, έμπαινες να βρεις να γίνεται κάτι σε έπαιρνε ο ύπνος. Είπα να ρίξω κάτι να έχουμε να «τραβιόμαστε» και χαίρομαι γιατί «τραβιόμαστε»!

Κοραλλία, χοντρικά το χιούμορ αυτό είναι! Ο ορισμός έχει μικρές παραλλαγές από διατύπωση σε διατύπωση και οι αποχρώσεις μεταξύ σαρκασμού, ειρωνείας και χιούμορ, είναι κοντινές. Το ίδιο το χιούμορ έχει τiς κατηγορίες του. Μαύρο χιούμορ, σαρκαστικό χιούμορ, ειρωνικό χιούμορ…
Ψάχνοντας για το δέντρο, νομίζω πως χάνουμε το δάσος.

Και σχετικά για το αν το τραγικό ταιριάζει στον Πλούτωνα… Η απογύμνωση στο βωμό της αλήθειας κτλ έχω να σου πω ότι αν ψάξεις στις λέξεις-κλειδιά που αντιστοιχούν στους εν λόγω πλανήτες αλλά και σε κάθε πλανήτη, θα βρεις να πιαστείς για να αποδείξεις ότι τραβάει η ψυχή σου! Ο Πλούτωνας μπορεί να είναι ο Πλανήτης του καλού ψήστη (πίτα, καλαμάκι χωρίς κρεμμύδι!) και ο Κρόνος μπορεί να γίνει η καλύτερη πλέκτρια της γειτονιάς (δύο ζιπουνάκια, το τρίτο δώρο!) . Έχεις ακούσει ποτέ εκείνον τον κυριούλη που έβγαινε στην ΕΡΤ και προλόγιζε τις ταινίες; Θυμάσαι με τι ωραία προφορά έλεγε το «δραματική κομεντί»; Ή το «πικρή κωμωδία» του τάδε;

Κανείς δεν αμφισβητεί την θετική και χαρούμενη ενέργεια του Δία αλλά το χιούμορ , η κωμωδία, χρειάζεται να βασιστεί και να ενσωματώσει κάτι το πικρό, το τραγικό, το στριφνό, το άβολο, το πονετικό για να σταθεί. Είναι διανοητική διεργασία που θα βρει διέξοδο μέσα από έναν «βασανισμένο» Ερμή.
Γιατί μας είναι τόσο εύκολο να λέμε ότι η παρουσία του Ποσειδώνα στον Χάρτη ενός ποιητή είναι έντονη και κανείς να μην επαναστατεί με αυτό; Σαφώς και είναι σωστό. Με την ίδια λογική όμως, θα μπορούσα να έρθω και να πω, γιατί να μην είναι ο Πλούτωνας που κατέχει το απόλυτο βάθος και έτσι φτάνει στην ουσία του συναισθήματος και άρα παράγει ποίηση γιατί η ποίηση είναι ένας Λακωνικός και λυρικός τρόπος να εκφράσεις συναισθήματα. Η ποίηση είναι στενά συνδεδεμένη με το υποσυνείδητο του ανθρώπου (8ος).
Αλλά κατά αυτήν την έννοια κάθε καλλιτεχνική έκφραση χρησιμοποιεί την δεξαμενή του 8ου για να πιάσει το συναίσθημα στη ρίζα του. Είναι σαν να λέμε ότι το ποδόσφαιρο χρειάζεται δυνατά πόδια και να υποστηρίζουμε ότι τα χέρια δεν χρειάζονται στον αθλητή.

Γιατί μας είναι τόσο δύσκολο να δεχτούμε ότι το χιούμορ ως απόλυτα διανοητική κατάσταση χρειάζεται την δυνατότητα της αφΆ υψηλού εποπτείας του Κρόνου της πικρής του επίγευσης γιατί ο Δίας σκέτος θα δει την θετική πλευρά των πραγμάτων και ίσως πει την χαριτωμενιά του, αλλά την διαφορά στο αξιοπρόσεκτο χιούμορ θα την κάνει ένας Κρόνος. Αν έχεις προσέξει, υπάρχουν άνθρωποι που όταν ξεκινάν να πούνε ένα αστείο, αρχίζουν και γελάνε χαλώντας την ατμόσφαιρα. Έχεις παρατηρήσει πόσο περισσότερο γελάς όταν το αστείο ειπωθεί με απόλυτη σοβαρότητα; Είναι αυτό που λέμε: «έπρεπε να δεις και το ύφος όμως! Θα έπεφτες κάτω». Όταν κοιτάς τον άνθρωπο που λέει το αστείο, πρέπει να βλέπεις Κρόνο.

Η αντίστιξη του τι περιμένεις με το τι ακολουθεί είναι αυτό που κάνει τους ανθρώπους να γελούν. Μέσα από το τραγικό, δεν περιμένεις κάτι το αστείο κι όταν αυτό συμβεί, εκτονώνεις το συναίσθημα που προηγούμενος σου είχε δημιουργηθεί. Οι κωμικοί που προσπαθούν να κάνουν το κοινό τους να γελάσει με αυτοσχεδιασμούς, αυτό δεν κάνουν; Δημιουργούν πρώτα μια κατάσταση διηγούμενοι τις λεπτομέρειές της και μετά την αποδομούν αιφνίδια με αποτέλεσμα να προκαλούν αμηχανία στα συναισθήματα του θεατή που δεν προλαβαίνει να προσαρμοστεί στα καινούργια συναισθήματα και γελά για να εκτονώσει αυτή την αμηχανία. Έτσι λειτουργούν και τα ανέκδοτα.

Ο Δίας κατά την γνώμη μου χρειάζεται για να έχει την διάθεση κάποιος να κάνει τους άλλους να γελάσουν. Όχι για να έχει το ταλέντο να παράγει γέλιο και μάλιστα τέτοιο για το οποίο συζητάμε. Ένα σύνολο δημιουργικού έργου που θα μείνει.

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Για να βοηθήσω λίγο στην κουβέντα, να ξαναδώσω τον ορισμό της λέξης χιούμορ, προκειμένου να υπάρχει κοινή βάση: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι; (και είναι από τον Τριανταφυλλίδη).
Αναφορικά δε με το κείμενο της Κάτιας, να σας θυμίσω αυτό: Αστρολογία για όλους - View Single Post - Χιούμορ: Μετά τον Τοξότη τι;
Και τα δύο ποστ-αναφορές προέρχονται από το θέμα "Χιούμορ, μετά τον Τοξότη, τι", που είχα ξεκινήσει και που στάθηκε αφορμή να το ψάξουμε λίγο περισσότερο με την Κάτια. Αν δεν βιαζόταν να το ανεβάσει ντάλα στον Αύγουστο, θα είχαμε προσθέσει και κάποιους χάρτες προς επίρρωσιν των απόψεών της :bigsmile:

---

που εισαι βρε παλληκαρι μου;;;;;;:bigsmile::bigsmile::love:
μας ελειψες πολυυυ!!!!:bigsmile:

τωρα μολις ειδα οτι ποσταρες!!!

Quote:

---

Originally Posted by ScP

Το κείμενο ανέβηκε στη σωστή του ώρα. Είχε γίνει καρμικό ωριαίο με τσοι δεσμοί και τον βαρούνα :unsure:

Και μανταλα-κι

---

ο βουρουνα ποιος ειναι;;;
αυτος διπλα απο τον αστεροειδη Κουκισταν;:laugh::laugh:

Δηλαδή εγω Τίνα μου που έχω σύνοδο Δία-Κρόνου στο χαρτη μου....?Ο Δίας είναι κυβερνήτης του Ωροσκόπου και σε κυριαρχία απο οίκο(9ος) ενω ο Κρόνος είναι στο ζώδιο της έξαρσης του-και οι δυο στο Ζυγό...ποιος απο τους δύο πλανήτες είναι ο πιο δυνατός στο χάρτη?Ο Κρόνος συγκρατεί αραγε την πληθωρικότητα του Δία ?{σορρυ για την ασχετη μαλλον ερώτηση μου αλλα παντα την είχα αυτη την απορία :love:}

Γεια σου, Κάτια μου.

Χαίρομαι κι εγώ που τάραξες τα λιμνάζοντα ύδατα και ανέβηκε η αδρεναλίνη!!

Οι λέξεις - κλειδιά για τους πλανήτες δεν βοηθούν πολύ. Το σημαντικό είναι να κατανοήσουμε στην ουσία του το ψυχολογικό προφίλ κάθε πλανήτη που τον διαφοροποιεί από όλους τους άλλους. Θα σου δώσω ένα παράδειγμα από τα δικά σου επιχειρήματα. Λες ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι συναίσθημα, το 12ο κι ο Ποσειδώνας είναι συναίσθημα επομένως γιατί να μην πούμε ότι κι ο 8ος μπορεί να δώσει ποίηση. Όχι, δεν μπορεί γιατί ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι η ανατομία του συναισθήματος κι αυτό δεν οδηγεί στην ποίηση αλλά περισσότερο στην διαδικασία της ψυχολογίας. Είναι η αποδόμηση των φαντασιακών καταστάσεων του Ποσειδώνα.

Αυτό που λέω είναι ότι, κατά την γνώμη μου, ο ορισμός του χιούμορ που έδωσες, εκτός του ότι ταιριάζει απόλυτα στον Πλούτωνα και όχι στον Κρόνο, δεν μπορεί να ισχύει γιατί περιορίζει πολύ το φάσμα του χιούμορ. Δεν έχουν όλα τα αστεία σεξουαλικές ή επιθετικές αναφορές. Ένα παιδί 6 χρόνων που γελά μ' ένα αστείο του Μπόμπου δεν έχει απαραίτητα σεξουαλικές επιθυμίες.

Αν πάλι πούμε ότι το χιούμορ είναι καθαρά διανοητική κατάσταση αυτό μας παραπέμπει περισσότερο στον Ερμή και Ουρανό. Ο Κρόνος είναι λογικός με την έννοια της Γης και όχι διανοητικός με την έννοια του Αέρα. Η Γη δεν αντιστοιχεί σε διανοητικές λειτουργίες αλλά στην κοινή λογική και τα λογικά συμπερασμένα στα οποία μας οδηγούν οι εμπειρίες μας.

Ως προς τον τρόπο που λέγεται ένα αστείο εκεί χρειάζονται ικανότητες ηθοποιού στις οποίες σαφώς υπερτερεί ο Δίας έναντι του Κρόνου.

Ο Κρόνος είναι και παραδοσιακός κυβερνήτης του Υδροχόου...

Quote:

---

Originally Posted by Μητσάκος

Ο Κρόνος είναι και παραδοσιακός κυβερνήτης του Υδροχόου...

---

Και ο ¶ρης του Σκορπιού. Και λοιπόν; ¶ρης και Πλούτωνας είναι το ίδιο πράγμα; Οι παραδοσιακοί κυβερνήτες έχουν πολλά κοινά με τα ζώδια που σήμερα συγκυβερνούν αλλά δεν εκπροσωπούν απόλυτα την ουσία αυτών των ζωδίων. Διαφορετικά θα θεωρούσαμε τον Κρόνο και Ουρανό της ίδιας φύσης, τον ¶ρη και τον Πλούτωνα της ίδιας φύσης κ.λπ.

Εμενα θα μου τη λύσει καποιος την απορία μου?:embarrest

Κοραλλία μου γεια και χαρά σου! Με εσένα κοντά, νιώθω ότι κάτι γίνεται στην αστρολογική μας κοινότητα! (βέβαια αποσπώμαι από την δουλειά μου για να φιλοσοφήσουμε και αυτό δεν το λες επιτυχία, αλλά τέλος πάντων… ¶λλο που δεν θέλω!)

Έγραψες: Θα σου δώσω ένα παράδειγμα από τα δικά σου επιχειρήματα. Λες ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι συναίσθημα, το 12ο κι ο Ποσειδώνας είναι συναίσθημα επομένως γιατί να μην πούμε ότι κι ο 8ος μπορεί να δώσει ποίηση. Όχι, δεν μπορεί γιατί ο 8ος οίκος κι ο Πλούτωνας είναι η ανατομία του συναισθήματος κι αυτό δεν οδηγεί στην ποίηση αλλά περισσότερο στην διαδικασία της ψυχολογίας. Είναι η αποδόμηση των φαντασιακών καταστάσεων του Ποσειδώνα.

Και σε αυτό απαντώ ότι είχα γράψει : Με την ίδια λογική όμως, θα μπορούσα να έρθω και να πω, γιατί να μην είναι ο Πλούτωνας που κατέχει το απόλυτο βάθος και έτσι φτάνει στην ουσία του συναισθήματος και άρα παράγει ποίηση γιατί η ποίηση είναι ένας Λακωνικός και λυρικός τρόπος να εκφράσεις συναισθήματα. Η ποίηση είναι στενά συνδεδεμένη με το υποσυνείδητο του ανθρώπου (8ος). Δεν έγραψα ότι ο 8ος και ο Πλούτωνας είναι συναίσθημα.

Έγραψες: Δεν έχουν όλα τα αστεία σεξουαλικές ή επιθετικές αναφορές. Ένα παιδί 6 χρόνων που γελά μ' ένα αστείο του Μπόμπου δεν έχει απαραίτητα σεξουαλικές επιθυμίες.

Και απαντώ: Σαφώς και δεν έχουν όλα τα αστεία σεξουαλικές ή επιθετικές αναφορές. Αντιστοίχως τα αποθεμένα μας δεν συσσωρεύονται μόνο από ανεκπλήρωτες σεξουαλικές παρορμήσεις. ¶λλωστε ένα παιδί 6 ετών έχει άλλο κίνητρο να κάνει χιούμορ από έναν ενήλικο. Το παιδί άλλωστε, κάνει χιούμορ μιμητικά, δοκιμάζοντας τις επικοινωνιακές του δυνατότητες.

Έγραψες: Αν πάλι πούμε ότι το χιούμορ είναι καθαρά διανοητική κατάσταση αυτό μας παραπέμπει περισσότερο στον Ερμή και Ουρανό. Ο Κρόνος είναι λογικός με την έννοια της Γης και όχι διανοητικός με την έννοια του Αέρα. Η Γη δεν αντιστοιχεί σε διανοητικές λειτουργίες αλλά στην κοινή λογική και τα λογικά συμπεράσματα στα οποία μας οδηγούν οι εμπειρίες μας.

Και απαντώ: Αυτό ακριβώς προσπαθώ να πω σε όλα τα ποστ. Καλώς ο Ερμής και ο Ουρανός, καλός και ο Δίας. Εδώ όμως ψάχνουμε το κλειδί της προσέγγισης του χιούμορ (και επιτέλους ας απαλλαχτούμε από τον τίτλο που αποκλείει την κωμωδία, την σάτιρα και όλες τις κατηγορίες του χιούμορ που μας κάνουν να γελάμε) Όταν λέμε χιούμορ, εννοούμε όλη την γκάμα και για να επανατοποθετηθούμε, μιλάμε για την καλλιτεχνική του έκφραση.

Η σκέτη διανόηση δεν φτάνει χωρίς την κοινή λογική και τα λογικά συμπεράσματα στα οποία μας οδηγούν οι εμπειρίες μας. Με αυτή την δυνατότητα θα μαζέψουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε ώστε διανοητικά να τις μετουσιώσουμε σε κωμωδία. Τις πληροφορίες της θλίψης, των περιορισμών, των «μη» και των πρέπει που γεμίζουν τον άνθρωπο ενοχές και έχει την ανάγκη να ξορκίσει τον φόβο τους κάνοντας κωμωδία ή χιούμορ. Όπως θες πες το.

Πολλοί άνθρωποι γράφουν ποιήματα αλλά οι διάσημοι ποιητές έχουν έντονο τον Ποσειδώνα και είμαι σίγουρη πως αν αναζητήσουμε το κλειδί που κάνει την διαφορά στην ποίηση, θα καταλήξουμε στον Πλούτωνα.
Αν μείνουμε όμως στην κωμωδία, σίγουρα ο Ερμής πρωταγωνιστεί με τον τρόπο που ο Ποσειδώνας πρωταγωνιστεί στην ποίηση, αλλά εδώ η γνώμη μου είναι ότι ο Κρόνος είναι το κλειδί.


Έγραψες ότι: Ως προς τον τρόπο που λέγεται ένα αστείο εκεί χρειάζονται ικανότητες ηθοποιού στις οποίες σαφώς υπερτερεί ο Δίας έναντι του Κρόνου.

Και απαντώ: Και στο θέμα της υποκριτικής υπάρχουν διαβαθμίσεις. Ο Ζυγός βγάζει σύμβολα του σεξ και το Λιοντάρι μεγάλες βεντέτες. Πραγματικά καθηλωτικούς ηθοποιούς που δεν παίζουν απλώς μιμητικά και επιφανειακά, αλλά μπορούν να μπουν στο πετσί του ρόλου και να μας πείσουν ότι είναι ελέφαντες ή ότι ο γάιδαρος πετάει , τους δίνει ο Δίας; Δεν νομίζω.

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by Δείμων

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

---

T;ώρα πλάκα κάνεις ή τα γράφεις στα σοβαρά;



χιουμοράκι:cheesy:

Quote:

---

Originally Posted by Δείμων

Λοιπόν. Επειδή όποτε αναφερόμαστε στα περί χιούμορ κλπ. δεν κατορθώνουμε να βάλουμε τα πράγματα στη σειρά, θα πρότεινα ένα πολύ απλό και διαφωτιστικό (αλλά και διασκεδαστικό!) «πείραμα»: Γιατί δεν παραθέτει ο καθένας μας ένα δείγμα του τί θεωρεί πιο χιουμοριστικό - σε ανέκδοτο, βιντεάκι, σκίτσο, φωτογραφία? Έτσι, θα έχουμε μία χειροπιαστή ένδειξη για το πώς ο καθένας οριοθετεί αυτή την έννοια!
Αρκεί μόνο να μην το γελοιοποιήσουμε το θέμα.

---

επειδη μου αρεσουν τα σοκιν και γελω πολυ με αυτα τα ανεκδοτα
μπορω να εκφραστω ελευθερα;:laugh::toung::nuts:

μμμ.....μην μου πεις τωρα Δειμωνακο μου ...Το αλλο με τον Τοτο το ξερεις;:nuts:
αχαχαχχχαχααα!!!:bigsmile::cheesy:

Τα δυσάρεστα νέα του Σαββάτου

Επειδή η διαχείριση έχει να κάνει δημιουργική δουλίτσα, αναπτύσσοντας το site και το forum, αδυνατεί να διαβάζει ένα προς ένα τα ποστ, να αξιολογεί τις πληροφορίες που έχουν λόγο ύπαρξης και που ο χρήστης - μέλος ίσως θα θελήσει να ανατρέξει κάποια στιγμή χωρίς να είναι αναγκασμένος να διαβάζει "άσχετα ή χιουμοριστικά" ενημερώνει ότι άρεται η απαραίτητη για όλους μας χαλαρότητα του καλοκαιριού και αρχίζει να "σκουπίζει και να εξοβελίζει" διάφορα ποστ προς το αγαπημένο σας φόρουμ.... την Μαύρη Τρύπα χωρίς προειδοποίηση ή σύσταση.

:bigsmile:

Τώρα να πω ότι το γράφω σοβαρά για να έχουμε ένα χειροπιαστό των λόγων μας... καλά άσε δεν θα το πω :toung:

Την καλημέρα μου σε όλους και ιδιαίτερα στην αγαπημένη μου Κάτια!

Η ειδοποιός διαφορά της ποίησης, αυτό που την διαχωρίζει από τα άλλα είδη του λόγου, σίγουρα δεν είναι "το βάθος του συναισθήματος" και σίγουρα η ποίηση δεν είναι "λακωνική και λυρική έκφραση συναισθημάτων". Το έπος είναι ποίηση και μόνο λακωνικό δεν είναι και δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει π.χ. τον Εμπειρίκο λυρικό ποιητή.

Για να πούμε ότι ένας πλανήτης αποτελεί το κλειδί του χιούμορ πρέπει να δώσουμε ένα ικανοποιητικό ορισμό του χιούμορ και να αποδείξουμε ότι η φύση του πλανήτη αντιστοιχεί ακριβώς στον ορισμό αυτό. Το χιούμορ ως έκφραση απωθημένων σεξουαλικών ή επιθετικών επιθυμιών συμφώνησες κι εσύ ότι δεν επαρκεί ως ορισμός.

Ας πάρουμε την άποψη σου ότι η κωμωδία είναι αποδόμηση του δράματος και οι ήρωες της κωμωδίας είναι κατά βάση τραγικοί. Κάθε ορισμός που δίνουμε έχει φιλοσοφικές προεκτάσεις. Ο ορισμός αυτός σημαίνει ότι η ζωή στην ουσία της είναι τραγική και αυτή την τραγικότητα πού και πού την αντιστρέφουμε και γελάμε. Αυτή είναι η κυρίαρχη φιλοσοφική θεώρηση, ιδιαίτερα από τον υπαρξισμό και μετά. Η ζωή είναι κατά βάση τραγική γιατί αντιμετωπίζει αμετάκλιτα το φάσμα του θανάτου. Αυτή η αντίφαση ζωής - θανάτου (που είναι η βάση της φιλοσοφίας του Παραλόγου του Α. Καμύ) την κάνει να είναι ουσιαστικά τραγική.

Αυτή η υπαρξιακή πάλη του ανθρώπου ανάμεσα στην ζωή και τον θάνατο (δηλαδή ο ορισμός του τραγικού) σίγουρα δεν είναι Κρόνος αλλά Πλούτωνας. Και ούτε για αστείο δεν μπορούμε να πούμε ότι ο Κρόνος αποτελεί την αποδόμηση του τραγικού. Επομένως "Ο μπακαλόγατος" που έφερες ως παράδειγμα δεν είναι τραγικός ήρωας στην ουσία του.

Ο Αλμοδοβάρ έχει γυρίσει κορυφαίες κωμικές ταινίες και επίσης δεν πραγματεύεται την τραγική ουσία της ζωής. Οι χαρακτήρες στις ταινίες του είναι καθημερινοί νευρωτικοί άνθρωποι που παράγει μια νευρωτική κοινωνία.

Επίσης, δεν μπορούμε να θεωρήσουμε το χιούμορ ως εξορκισμό του φόβου και των ενοχών που προέρχονται από την θλίψη, τους περιορισμούς, τα "μη" και τα πρέπει γιατί τότε πρέπει να αποκλείσουμε πολλά είδη χιούμορ και κωμωδίας.

Κατά την γνώμη μου, το χιούμορ είναι η ανατροπή του λογικά αναμενόμενου, η μη λογική σύνδεση εννοιών, το να αντιλαμβανόμαστε εμείς κάτι ως απολύτως λογικό που κάποιος άλλος αδυνατεί να αντιληφθεί. Αυτό πρκαλεί το γέλιο.

Να δώσω ένα παράδειγμα. Στην ταινία "Δέσε με" του Αλμοδοβάρ ένας ψυχοπαθής δραπετεύει από το ψυχιατρείο και απαγάγει μια ηθοποιό που έχει ερωτευτεί από την τηλεόραση. Την δένει πάνω σε ένα κρεββάτι και της ανακοινώνει ότι δεν πρόκειται να την λύσει παρά μόνο όταν τον ερωτευτεί κι αυτή. Σε μια σκηνή, ενώ αυτή είναι δεμένη στο κρεββάτι, αυτός προαπαθεί να την ταϊσει. Αυτή δεν θέλει να φάει και του φωνάζει να την λύσει. Τότε αυτός της απαντά: "Μα τι εγωίστρια που είσαι!" Αυτό προκάλεσε τα γέλια των θεατών, η ανατροπή της λογικής μας. Ποιος είναι ο εγωιστής; Για την δική μας λογική αυτός αλλά αυτός αδυνατεί να δει το λογικό και το ανατρέπει. Αυτό ακριβώς έκανε εκείνη την σκηνή κωμική. Αν δεν ήταν αυτή η ατάκα απλώς θα παρακολουθούσαμε τις ψυχολογικές δυσκολίες ενός ανθρώπου που τον οδήγησαν σε μια παράλογη πράξη. Δεν θα ήταν κωμωδία. Μέσα από μια σειρά από ανατρεπτικές ατάκες, ανατρέποντας το φαινομενικά λογικό, ο Αλμοδοβάρ εξηγούσε γλαφυρά και κωμικά τον εγωιστικό τρόπο με τον οποίο ερωτευόμαστε.

Αυτή η ανατροπή του λογικά αναμενόμενου ή η μη λογική σύνδεση εννοιών που προκαλεί το γέλιο μπορεί κανείς να υποστηρίξει ότι ανήκει περισσότερο από κάθε άλλο πλανήτη (ώστε να αποτελεί το κλειδί του χιούμορ) στην φύση του Κρόνου;

Να παραθέσω κι εγώ μια εμπειρία που ζω.
Είναι δυνατόν να έχει πιάσει τον 7ο οίκο μου, με ακμή στο ζυγό, να πλησιάζει τον γενέθλιο και τους περισσότερους γενέθλιους πλανήτες μου, να ζω το ξεκαθάρισμα σε όλες μου τις σχέσεις ( και ναι είναι αλήθεια και ναι είναι και έντονο) και να αισθάνομαι καλύτερα από ποτέ ;;;;; Το εννοώ!

Κατια μπραβο μ αρεσει πολυ η αναλυση σου!συμφωνω με το αρθρο και με τις απαντησεις σου σε ολα τα ποστ!

Quote:

---

Originally Posted by LUNA009

Κατια μπραβο μ αρεσει πολυ η αναλυση σου!συμφωνω με το αρθρο και με τις απαντησεις σου σε ολα τα ποστ!

---

Σ' ευχαριστώ πολύ. Ωστόσο είναι η προσωπική μου άποψη. Είμαι από τους ανθρώπους που υποστηρίζουν ότι αξίζει να βλέπουμε τα πράγματα από διαφορετικές οπτικές γωνίες. Έχω την πεποίθηση πως αν δεν φιλοσοφούμε και δεν έχουμε το θάρρος να «εκτεθούμε» εκθέτοντας τους εσωτερικούς συνειρμούς μας, η ενασχόληση είναι επιφανειακή και η γνώση στείρα.
Το βρίσκω καλύτερο από το να αναλώνομαι ρωτώντας, σε δεκάδες δημοσιεύσεις, τι θα γίνει όταν η προοδευμένη Αφροδίτη κάνει σύνοδο με τον ¶ρη μου. Βαριέμαι αφόρητα! :wacko:

Quote:

---

Originally Posted by liontarini

Να παραθέσω κι εγώ μια εμπειρία που ζω.
Είναι δυνατόν να έχει πιάσει τον 7ο οίκο μου, με ακμή στο ζυγό, να πλησιάζει τον γενέθλιο και τους περισσότερους γενέθλιους πλανήτες μου, να ζω το ξεκαθάρισμα σε όλες μου τις σχέσεις ( και ναι είναι αλήθεια και ναι είναι και έντονο) και να αισθάνομαι καλύτερα από ποτέ ;;;;; Το εννοώ!

---

Παρ’ ότι είμαστε λίγο εκτός θέματος, επειδή ζω ακριβώς τις ίδιες διελεύσεις (μόνο λίγο πιο σκληρές, κάτι σαν παξιμάδι άβρεχτο ένα πράγμα…) Έχω να σου πω ότι εγώ σε πιστεύω απόλυτα! Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ. Απαλλαγμένη από τα περιττά μου βάρη. Νομίζω πως όταν υπάρχει ωριμότητα, υπάρχει και πιθανότητα αυτόν τον Κρόνο στον 7ο να τον εκμεταλλευτείς προς μεγάλο σου όφελος. Πέτα τα παλιά ρούχα απ’ την ντουλάπα και κάνε χώρο για τα καινούργια. Όσοι μείνουν, θα είναι αγαπημένοι, άνετοι και βολικοί, σαν μια παλιά και αγαπημένη μας φορεσιά για το σπίτι, που δεν θέλουμε να την αποχωριστούμε κι ας έχει τα ελατοματάκια της.
Και όσοι έρθουν, πρέπει να είναι ευχάριστοι σαν τις πιτζάμες της ψυχής μας. :cheesy:

Απίστευτα μοναδικό !!! Ευχαριστούμε για την προσφορά σου.

Σκέψου τις καλύτερες κωμωδίες που έχεις δει και φέρε στο μυαλό σου την κατάσταση με την οποία γελούσες. Στις πραγματικά καλές κωμωδίες, οι καταστάσεις κάθε άλλο παρά αστείες είναι. Οι ήρωες στην ουσία τους είναι τραγικοί. Ο δημοφιλής μπακαλόγατος με τον Χατζηχρήστο, ήταν ένα φτωχό χωριατόπαιδο που κοιμόταν σΆ ένα άθλιο κρεβάτι στο πίσω μέρος μιας μπακαλοταβέρνας και που όλοι γελούσαν μαζί του και κανείς δεν τον εκτιμούσε στην ουσία. «Το πάρτι» με τον Πίτερ Σέλερ είχε για πρωταγωνιστή έναν ταλαίπωρο Ινδό.






Νομίζω πως η τελευταία φράση τα λέει όλα περί κωμωδίας και τραγικού ήρωα-κακομοίρογλου!
Μπράβο Κάτια!

πάρα πολύ ενδιαφέρον και άρτιο κείμενο μπράβο!!!:amuse:Συμφωνώ απόλυτα με το ότι συνήθως άνθρωποι που διακρίνονται για το πηγαίο χιούμορ τους,άλλοτε σαρδόνιο και άλλοτε υποχθόνιο αγγίζοντας το σαρκαστικό χλευασμό,έχουν και μια ισχυρή δόση"'θλίψης"'.Θλίψη που κάποιος θα έλεγε οτί δεν είναι παρά η-κάπως-πιο ανεπτυγμένη ικανότητα εμβάθυνσης,η τέχνη να βλέπεις πέρα από τα επιφαινόμενα...Πολύ εύστοχα και τα παραδείγματα που χρησιμοποιήσες...:amazed:Τουλά� �ιστον από προσωπική εμπειρία διαπιστώνω ότι τα άτομα, των οποίων το χιούμορ είναι ιδιαίτερο και ''για λίγους'', έχουν στο χάρτη τους ισχυρή κρόνια παρουσία!Ε...κ εγώ με εξάγωνο-σελήνη,αλλά κυρίως με σύνοδο στο 10ο οίκο(ακμή στον αιγόκερω)κρόνου- ερμή(στον υδροχόο)-βόρειου δεσμού -μεσουρανήματος κάτι ξέρω...:bigsmile::toung:

Αν θυμάστε τον σπουδαίο Βασίλη Λογοθετίδη στο Σάντα Τσικίτα, θα προσέξατε την ατάκα που λέει στο φίλο του, τον ιδιοκτήτη του nightclub, για να περιγράψει τη φτώχεια και τη δυστυχία του " Τί να κάνω ο καημένος, χάλασα το ντιβανόπανο για να φτιάξω σώβρακο!"
Απίστευτος ηθοποιός.

Quote:

---

Originally Posted by liontarini

Να παραθέσω κι εγώ μια εμπειρία που ζω.
Είναι δυνατόν να έχει πιάσει τον 7ο οίκο μου, με ακμή στο ζυγό, να πλησιάζει τον γενέθλιο και τους περισσότερους γενέθλιους πλανήτες μου, να ζω το ξεκαθάρισμα σε όλες μου τις σχέσεις ( και ναι είναι αλήθεια και ναι είναι και έντονο) και να αισθάνομαι καλύτερα από ποτέ ;;;;; Το εννοώ!

---

Έτσι ακριβώς αισθάνεσαι, και ακόμη δεν είδες τίποτε. Σε λίγο καιρό θα νιώθεις πολύ πιο ανάλαφρος.
Όταν πριν από 10 χρόνια βολτάριζε ο Κρόνος επάνω μου μαζί με τη μεγάλη ευθυγράμμιση και τις 2 απανωτές εκλείψεις, ένιωσα το μεγαλύτερο ξεκαθάρισμα, έναν εξαγνισμό και κυρίως ένιωσα να φεύγει μία ταφόπλακα από το στήθος μου που δεν με άφηνε να αναπνεύσω.