Printable View
Ναι αλλα ειμαστε και πιο προσαρμοστικες και μπορουμε να ελισσομαστε πιο ευκολα ανλογα με αυτον που εχουμε διπλα μας. Με ενα παιδακι δε μπορεις να κανεις τιποτα αλλο απο το να παιξεις δε θα του μιλησεις για ωριμοτητα θα τη ξεχασεις για λιγο ή θα την αναζητησεις αλλου γιατι υπαρχουν και ανωτερα ή το ιδιο εξελιγμενοι αντρες:bigsmile: :toung: :laugh:Quote:
Originally Posted by Alien1
Μήπως τότε δεν θα έπρεπε να μιλάμε για σεξουαλική απελευθέρωση, αλλά για υποταγή των ανθρώπων στα πιο ακραία ένστικτα;Quote:
Originally Posted by roadrunner
Εγώ πάλι δεν είχα παρόμοια εμπειρία ποτέ και ίσως για αυτό είμαι πολύ μα πολύ αυστηρή στις απόψεις μου περί απιστίας αλλά τελικά θα γράψω τι πιστεύω.
Το θέμα της απιστίας νομίζω ότι είναι πιο πολύπλοκο από τις ορμές ή το τυχαίο και αφορά σε αρχές και αξίες του καθενός.
Αν σέβεσε τον εαυτό σου και τις επιλογές σου τότε φροντίζεις να μην τις εξευτελίζεις. Υποτίθετε ότι ο δεσμός σου μπαίνει σπίτι σου και κοιμάται στο κρεββάτι σου και θεωρώ ότι αυτό πρέπει να το σεβαστείς καταρχήν εσύ ο ίδιος. Αν μια επιλογή σου δε σε ικανοποιεί πια για οποιοδήποτε λόγο σηκώνεσε και φεύγεις και για να καταλάβεις ότι δεν σε ικανοποιεί πια μια σχέση δεν χρειάζετε να σου γυαλίσει κάποιος άλλος, το έχεις ήδη νιώσει από πριν για αυτό άλλωστε και τελικά σου γυαλίζει κάποιος άλλος.
Αν παρόλα αυτά ενώ όλα είναι ή τουλάχιστον φαίνονται να είναι όπως "πρέπει" σε μια σχέση αλλά ξαφνικά προκύπτει ο τρίτος άνθρωπος τότε επιβάλλεται να αναλάβεις και τις ευθύνες σου. Δηλαδή όπως βρήκες το θάρρος να εμπλακείς τότε θα αναλάβεις την ευθύνη να ξεκαθαρίσεις και το τοπίο το συντομότερο δυνατό.
Εν ολίγοις η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και τα σωστά και σαφή ξεκαθαρίσματα νομίζω πως βοηθάνε στην πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων.
Πως θα αντιδρούσα εγώ αν συνέβαινε; Δεν θα σας πω γιατί εδώ θα το σκληρύνω και δε λέει....
Σωστοτατο το ερωτημα σουQuote:
Originally Posted by Ζωή και Ζώδια
Αγαπητή μου Magika, με όλο το θάρρος (και με αρκετή διάθεση για χιούμορ), πρέπει να ξέρεις ότι κάποια πράγματα ο άμεσα ενδιαφερόμενος δεν τα μαθαίνει πάντα... Θέλω να πω ότι ίσως δεν πρέπει να είσαι απόλυτη σε κάποια θέματα...Quote:
Originally Posted by magikadespell
:toung:Quote:
Εγώ πάλι δεν είχα παρόμοια εμπειρία ποτέ
Κατά την ταπεινή μου γνώμη (για να έρθουμε και στα σοβαρά), αυτά που γράφεις είναι και οι θεμελιώδεις αρχές πάνω στις οποίες πρέπει να στηρίζεται μια σχέση, γενικά.Quote:
Εν ολίγοις η ειλικρίνεια, ο σεβασμός και τα σωστά και σαφή ξεκαθαρίσματα νομίζω πως βοηθάνε στην πρόληψη δυσάρεστων καταστάσεων
Quote:
Originally Posted by Ζωή και Ζώδια
Ας πούμε το ένστικτο της επιβίωσης που θεωρείται βασικό ένστικτο για την συνέχιση και διαιώνιση του είδους;;;:cheesy:
Τα ένστικτα λεγονται έτσι γιατί προυπήρχαν στα γονίδια μας ,σε αντίθεση με κανονες ηθικής και τους κοινωνικους θεσμους.Εξελιχθηκαμε και τα τιθασευσαμε.:unsure:Αλλά συνεχίζουν να υπάρχουν και να μας "κανουν πόλεμο" απο το ασυνείδητο όπου ο πολιτισμός μας φρόντισε να τα στείλει κακήν κακώς.;)
Μηπως θα έπρεπε να μιλάμε για ισορροπιες τελικά;;Μεχρι που πρεπει να φτανει το ένστικτο-δηλαδή που αρχίζει να γίνεται ακραίο και πού η ηθική γίνεται ακραία;;;;)
Υποτίθεται ότι διαφοροποιούμαστε από τα "θηρία" εξαιτίας αυτής της προσπάθειας που κάνουμε να τιθασεύσουμε τα ένστικτά μας.
Quote:
Originally Posted by Ζωή και Ζώδια
Ναι έτσι υποτίθεται.Πιστευετε ότι είναι μια μάχη άνιση εναντια στον εαυτό μας,μια μάχη χωρίς νόημα;;Αρνούμενοι το "θηριώδες"παρελθόν μας δεν είναι σαν να αρνούμαστε ένα κομματι του εαυτού μας;;;)
Νομίζω πως το ιδανικό είναι να ακούμε και τις φωνούλες των ενστίκτων και να χρησιμοποιούμε και την ηθική.Και τελικά να κάνουμε αυτό το οποίο μας υπαγορευει η καρδιά μας. :bigsmile:
Nαι ομως συνηθως το τι λεει η καρδια σου δεν εχει σχεση με τη λογικη η με το που πρεπει να υπαρχουν καποια ορια
Η ύπαρξη των ορίων επιβάλλεται από την ηθική και γενικά από αξιακά συστήματα που μας αποτρέπουν από το να βγάζουμε ο ένας το μάτι του άλλου.Quote:
Originally Posted by Alien1
Συμφωνώ με τον Alien1