Quote:
Originally Posted by Δείμων
Ότι χρειαζόταν! έχεις δίκιο δεν νομίζω ότι έχει καμμια σχέση με ύλη, απλά τα παρατάς όλα!
Printable View
Quote:
Originally Posted by Δείμων
Ότι χρειαζόταν! έχεις δίκιο δεν νομίζω ότι έχει καμμια σχέση με ύλη, απλά τα παρατάς όλα!
Μα αυτή η μορφή Αγάπης δεν ζητάει ανταλλάγματα...Ως έτσι κανείς δεν θυσιάζει τίποτα!!!!Κανείς δεν εγκαταλείπει τίποτα....και βέβαια η στέρηση ούτε από μακρυά κοιτάει!!!!!Αυτή η Αγάπη μόνο νοιώθει άλλον έναν ολοκληρωμένο άνθρωπο!!!!!τί Ωραία...μόνο δύο ολοκληρωμένοι άνθρωποι μπορούν να γεννήσουν τάτοια Αγάπη...Είναι σαφές ότι υπάρχει..ολοκληρωμένοι άνθρωποι δυστυχώς υπάρχουν λίγοι...:love::love::love:Quote:
Originally Posted by Δείμων
Quote:
Originally Posted by εφη ταδε-ταδε εφη
ναι ομως νομίζω ότι η αναφορά γινόταν για τον έρωτα.. η αγάπη είναι κάτι ήρεμο κτλ. και νομίζω ότι είναι απογοητευτικό να λέμε ότι υπάρχουν λίγοι ολοκληρωμένοι άνθρωποι γιατί σε όλους υπάρχει η δυνατότητα της ολοκλήρωσης απλά είμαστε λίγο τεμπέληδες και οι περισσότεροι δε γνωρίζουμε... και είναι λίγο ουτοπικό να λες ότι δε ζητάς κάτι στην αγάπη γιατί και το ένα ποτήρι νερό που μπορεί να χρειαστεί να σου φέρουν λογικά το ζητάς. Νομίζω ότι γίνονται θυσίες για τον άλλο αλλά αυτές οι θυσίες επιλέγεις εσύ να τις κάνεις, σε εσένα δε σου κοστίζουν τίποτα και μπορεί να είναι τεράστιες και σου δίνουν χαρά γιατί δεν είναι κακό να δίνεις και επειδή η ζωή δεν είναι και πολύ εύκολη και χρειάζεται παραχωρήσεις ορισμένες φορές, νομίζω ότι εγκαταλείπεις μια προηγούμενη οπτική και βλέπεις από μια άλλη, του συντρόφου σου. Αυτό είναι ένα κομματάκι έρωτα για μένα.
Τι να σου πω βρε Δειμωνακο μου...για τον Javier Bardem το ομολογω θα εκανα τα παντα!!Ακομαι ΚΑΙ ΠΑΙΔΙ!!!!!!!!!!!!!:toung::toung:Quote:
Originally Posted by Δείμων
Τέτοιες χαζομάρες κάνετε εσείς οι γυναίκες και μετά λένε που πήγανε οι άνδρες. τώρα γιατι κλαίς είναι ώριμη συμπεριφορά αυτή απο γυναίκα. το παιχνίδι το έχετε χάσει να το ξέρεις. Για την απόμακρη συμπεριφορά των ανδρών εσείς φταίτε. Η δική σου ιστορία πλέων είναι μια κοίνη ιστορία που ακούω πολύ συχνά . Λυπάμαι πολύ... χάθηκε η μαγεία της γυναίκας.
νομιζω οτι αυτο συμβαινει και σε αντρες..οχι μονο σε γυναικες...Quote:
Originally Posted by giannis942
χάνοντας το παιχνίδι τα κορίτσια υπονοείς ότι κερδίζουν τ αγόρια?ή είναι όλοι χαμένοι?οι απόμακροι είναι πιο ευτυχισμένοι από τους ανώριμους?ή απλά έχει ο καθένας το ρολάκι του?και ποιός αποφασίζει αν χάθηκε η μαγεία?ο σκηνοθέτης?Quote:
Originally Posted by giannis942
Απορίες της τελευταίας στιγμής...εύχομαι σε όόόόλους μας καλή χρονιάάάάάά΄!!!!!!!!!!!Γεμάτη μαγικές στιγμές από την πολύ Αγάπη!!!!!!!!!!!!!!!!:love::love::love:
μάλλον δεν διάβασες όλη τη συζήτηση...Ανιδιοτέλεια περιγράφω..δίπλα βάλε ό,τι θέλεις και ό,τι σε ικανοποιεί...καλή χρονιάάάάάάά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!:love:: love::love:Quote:
Originally Posted by colibri
Ο Ερωτας είναι ενα συναίσθημα που σε γεμίζει, που σε κανει να πετάς και να κάνεις τρέλλες. Ο Ερωτας δεν έχει λογική και ναι στον έρωτα ρισκάρεις. Οταν περάσει ο ερωτας τότε δύο πράγματα μπορεί να συμβούν ή να αγαπήσεις αυτόν τον άνθρωπο ή να μην τον αγαπήσεις. Η κοπέλλα που έγραψε το άρθρο πιστέυω εγώ ότι δεν τον αγάπησε για αυτό και έψαξε να βρεί την αγάπη αλλού. Το έκανε. Διαφορετικά δεν θα συνέχιζε να μιλαεί με το τρίτο προσωπο αν αγαπούσε τον Γιαννη.Quote:
Originally Posted by christina25
Συμφωνω στο να χωρισει ενα ζευγαρι αν δεν αγαπηθει αλλα το αν αγαπας εναν ανθρωπο το καταλαβαινεις και χωρις να γνωρισεις καποιον αλλον. Το σχόλιο μου αφορά τις γυναίκες που απορούν γιατι οι αντρες φέρονται όπως φέρονται στις γυναίκες. Πιστευω πως οι αντρες φερονται ασχημα στις γυναικες γιατι ειναι πιο συναισθηματικοι απο εμας. γιατι όταν αγαπησουν ποναμε πιο πολυ απο εμας αλλα επειδη ο αντρας πρέπει να φαινεται δυνατός πρέπει να το κρυψει. πιστευεις οτι ο Γιαννης θα ξαναεμπιστευτει ευκολα γυναίκα ή πιστευεις οτι απο εδώ και πέρα θα κοροιδευει τις γυναικές; μπορει και να ξαναεμπιστευτει απανταω εγω αλλα θα αργησει πολυ. οσο πιο συναισθηματικός είναι τόσο πιο πολυ θα αργησει.
Σκεψου παλιες σου σχέσεις τι σκεφτοσουν οταν ο αντρας που εβγαινες τοτε εκανε κατι που δεν σου αρεσε. οτι ειναι μαλακας. τι παράξενο ομως ο περισσοτερος αντρικος πληθυσμος να ειναι μαλακες. ολες οι γυναικές αυτο λεμε και βαζω και τον εαυτο μου μεσα. δεν ειναι ομως μαλακας, απλως αυτος ο ανθρωπος βλεπει κατι σε σενα ή σε μενα που θα πρεπε να το εχουμε όλοι οι ανθρωποι. Αξιοπρέπεια και σεβασμο στον εαυτο μας.
Χμμμμ πολυ γενικευμενο μου ακουγεται αυτο.Quote:
Originally Posted by christina25
Δεν πιστευω οτι ολοι οι ανδρες ειναι ιδιοι αλλα ουτε εχουν και τις ιδιες αντιδρασεις.
Aσε που και εμεις οι γυναικες κρυβουμε αρκετες φορες τα συναισθηματα μας για να μην πληγωθουμε και προσποιουμαστε, εξαλλου στην -ηθοποια- ειναι γνωστο οτι ειμαστε καλυτερες απο τους ανδρες...
Προτιμω να παρω μια ουδετερη σταση στο συγκεκριμενο ζητημα και να μην το βλεπω φεμινιστικα.
Ωραία,απλά και ανεφάρμοστα.Quote:
Originally Posted by εφη ταδε-ταδε εφη
Ισως να το έχω διατυπώσει λαθος και να φαινετε οτι το βλεπω φεμινιστικα. Ισα ισα που προσωπικα πιστευω οτι σε πολλα πραγματα οι αντρες ειναι καλυτεροι απο εμας οπως και το αναποδο. Ακομη πιστευω οτι το ενα φυλο εχει αναγκη το αλλο για να ολοκληρωθει. Συμφωνω στο οτι και εμεις οι γυναικες κρυβουμε συναισθηματα και μαλιστα καλυτερα απο τους αντρες. Αλλα επιμενω στο οτι οι αντρες αν το θελησουν αγαπανε πιο βαθια και πιο ειλικρινα απο εμας τις γυναικες. και αν αυτους τους αντρες εμεις οι γυναικες δεν τους προσεξουμε τοτε το παιχνιδι ειναι εις βαρος μας. Και Βαζω και τον εαυτο μου μεσα.Quote:
Originally Posted by Eleni67
μου αρέσουν οι άνθρωποι που πιστεύουν ότι υπάρχει κάτι περισσότερο από το φαί,από τις ανάγκες(!) και τον ύπνο...μου αρέσουν οι άνθρωποι που θεωρούν την Αγάπη και τον έρωτα άλλη μια ανάγκη μες τις πολλές...τι ωραία που είναι η ζωή μαζί τους:love:Quote:
Originally Posted by ailama_p
Συμφωνώ.Παραδόξως είναι και οι πνευματικές ανάγκες μέσα σ'αυτά.Αλλά ακόμα και σ'αυτό υπάρχει παγίδα.Π ά ν τ α κάπου,κάτι,κάποιος...Quote:
Originally Posted by εφη ταδε-ταδε εφη
Και τελικά είναι πολύ δύσκολο να διακρίνεις το είδος της αγάπης και του έρωτα που σε καλύπτει. Π.χ.θες ένα ροζ bon-bon κόντρα σε όλα(πάλι) ειδύλλιο έτσι για να κάνεις το πείραμά σου ή την αγάπη που είναι αμφίδρομη,ζόρικη,αποδεδειγ μένη που χτίζεις κάθε μέρα.Όλα μέσα στο παιχνίδι είναι.Δεν μπορείς να τα έχεις όλα γι'αυτό αποφασίζεις προσεκτικά(λέμε τώρα).
αυτό εννοώ λέγοντας "δυστυχώς λίγοι ολοκληρωμένοι άνθρωποι"...οι πνευματικές ανάγκες είναι υπόθεση του καθενός..οι πολλοί με τους πολλούς όμως...!!Quote:
Originally Posted by ailama_p
Ναι,όλα μέσα στο παιγνίδι είναι...για όποιον θέλει απλά να παίζει,οι ρόλοι πολλοί και τα παιγνίδια άφθονα...όρεξη να 'χεις:love::embarrest:love:
Όπως νομίζεις...Quote:
Originally Posted by εφη ταδε-ταδε εφη
Πάντως...όντως,ωραία είναι να ζεις με αυτούς.
αν και μήνες καθυστερημένη απάντηση, γιατί η Αφροδίτη στην Παρθένο τι έχει ρε παιδιά? δεν ερωτευεται εύκολα, αλλά όταν φτάνει σε σημείο να τα φέρει όλα τούμπα, (πάντα μετά από ΠΟΛΛΕΣ εσωτερικές διεργασίες), ποιός μπορεί να πει ότι δεν είναι ερωτας που να σέρνεσαι στα πατωματα?
έχω απορία, αν μετά από τόσους μήνες, ο "Γιάννης" του άρθρου έχει βρεί αλλού την ευτυχία, και η "πρωταγωνίστρια" βρηκε την ευτυχία στο νέο έρωτα. Είναι πολύ εύκολο να ηθικολογούμε κατηγορώντας αυτόν που φέυγει από μια σχέση ότι έκανε 'κακό" στον άλλον κτλ κτλ. αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω, είναι ότι εφόσον όλα τα συναισθηματα σε μια σχέση είναι αμοιβαία, πώς γίνεται και το ότι "στραβώνει" το πράγμα το αντιλαμβάνεται μόνο ο ένας από τους δύο, ενώ ο άλλος είναι στον κόσμο του. Και συνηθως ούτε να ΄παραδεχτεί θέλει, ούτε να αντιμετωπίσει τα πράγματα. Από προσωπικό βίωμα, νομίζω ότι ο έρωτας μπορεί να κρατησει πολλά χρόνια, περισσότερα από 1 σίγουρα. και φυσικά μετασχηματίζεται σε αγάπη κτλ κτλ, εκτός αν από τον πολύ μετασχηματισμό καταλήξει σε αυτη την αδελφική αγάπη, όπου ο άλλος είναι τα πάντα εκτός από εραστης πια...πώς μένεις να το παλέψεις αυτό? για χάρη της αγάπης? (να σημειώσω ότι συμφωνώ με τον Κ. Βασίλη, δε θυμαμαι σε ποιά σελίδα, ότι κότσια θέλει να μείνεις κ να το παλέψεις κ όχι να την κάνεις έτσι απλά, αλλά μέχρι πότε?)
A δεν τα μαθες??!!!!Quote:
Originally Posted by Alaia
¶κου εμένα που τα ξέρω από πρώτο χέρι: :bigsmile:
O Γιαννάκης κι η τσουπρίτσα μας καλοπερνάνε και τα δυο μας τα παιδιά...:toung:
ο καθένας με το νέο του αμόρε...:wink2:
έμαθαν, βλέπεις, να ζουν ολοκληρωτικά στο παρόν και να χαίρονται τις σχέσεις τους, όσο αυτές είναι να κρατήσουν, χωρίς να τις μετατρέπουν σε άλυτους γρίφους, σπαζοκεφαλιές και συναισθηματικά τουρλού...:bigsmile:
Φιλοι μου διαβαζοντας, συμφωνησα με πολλες αποψεις.Προσωπικα,στο παρελθον θα εκανα το ιδιο με την ηρωιδα...θα τα τιναζα ολα στον αερα για να ακολουθησω την καρδια μου...Οταν νιωθεις ερωτευμενος εισαι ενας μικρος θεος...το συναισθημα αυτο δεν το αλαζα με καμια ασφαλεια....κ δεν μπορουσα να του αντισταθω οσο κ αν "επρεπε".Εχω βρεθει σε αναλογη θεση...η μαλλον μονο με αυτο τον τροπο αλλαζα συντροφους στο παρελθον.Οταν ενω ημουν σε σχεση τυχαια καποιος εκανε την μεγαλη διαφορα.Κ παντα νομιζα οτι αυτος ειναι ο "ενας" που στην πορεια καποιος τελικα τον ακυρωνε.Δεν ξερω αν φταιω εγω κ οι επιλογες μου.Το σιγουρο ειναι πως δεν θα ηθελα να μου ξανασυμβει.Ο τελευταιος τετοιος "ανεμοστροβιλος" στη ζωη μου που ειναι κ αντρας μου τωρα, με εχει τοσο μπερδεμενη που αν μου συνεβαινε κατι παρομοιο θα μου εστριβε κυριολεκτικα.Αυτο το τελευταιο ρισκο τελικα μου εμαθε πως ο "ενας" δεν υπαρχει κ δεν προκειται να υπαρξει ποτε.Αυτο το μαθημα ζωης το καταλαβα...πονεσε πολυ ομως κ μερικες φορες ποναω ακομα!!!!
Για το συγκεκριμένο θέμα θα απαντήσω αν και καθυστερημένα πως στην ζωή είναι καλύτερα να μην μετανοιώνεις για πράγματα που εκανες, αλλά για πράγματα που δεν έκανες....
Ρίσκο δεν είναι να αφήνεις τον ΄δεδομένο΄ και να έχεις τον επόμενο έξω από την πόρτα να περιμένει... Ρίσκο είναι να αφήνεις τα ΄δεδομένα΄ γιατί απλά θέλεις περισσότερα....
To thanks μόνο και μόνο επειδή αυτά ακούγονται από το στόμα ενός Καρκίνου! :cheesy:Quote:
Originally Posted by vikou
Και όχι μόνο Γιάννη......!!!!!!
Και γιατί πολλοί είναι αυτοί που χωρίζουν και ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό , ούτε θέλουν να επανασυνδεθούν....
Γιατί αντιλαμβάνονται ότι το «βόλεμα» σε μια σχέση, τελικά δεν οδηγεί πουθενά.....
Γιατί πολλοί είναι αυτοί που βασίσουν την ευτυχία τους ,πάνω στον εαυτό τους και όχι πάνω στον άλλο....
Και για όλα τα υπόλοιπα «γιατί» που κρύβει το ........ «απλώς θέλω περισσότερα.....» της vikou....
Και είναι πολύ πιο δύσκολο να το εφαρμόσει ένας Καρκίνος, πίστεψέ με..Quote:
Originally Posted by Δείμων
Όμως έρχεται κάποια στιγμή που αναγνωρίζουμε ακριβώς τι είναι αυτό που ζητάμε, με τι θα συμβιβαζόμαστε, ποιές υποχωρήσεις μπορούμε να κάνουμε χωρίς να ΄χαλαστούμε΄, και για πόσο.. Και το μεγαλύτερο λάθος είναι να εθελοτυφλούμε οχυρωμένοι πίσω από το ενδιαφέρον μας για τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας..
Εάν τον έχεις στην μπαλκονόπορτα όμως είναι...
Quote:
Originally Posted by vikou
Διαβάζοντας όλες τις απόψεις μου έρχονται ΄διάφορα πράγματα στο μυαλο...αισθάνομαι πως ο καθένας παράθεσε την γνώμη του με βάση την εμπειρία του, τις γνώσεις του και την "υποκειμενική" αντίληψη του.Γράφτηκαν διάφοροι ορισμοί και θεωρίες για έννοιες όπως αγάπη, έρωτας, πόνος, θύμα, θύτης, ρίσκο κλπ.Είμαστε σίγουροι πως όλοι μας έχουμε στο νου μας τα ίδια πράγματα?Για κάποιον έρωτας είναι εθισμός, για άλλον αυταπάτη...για κάποιον αγάπη είναι το να βάζεις τον άλλον πάνω από τον εαυτό σου...για άλλον να δινει και να παίρνει ισαξια...Υπάρχη άραγε κοινός νους?Και αν ναι πόσο αλάθητους θεωρούμε τους εαυτούς μας για να μπορέσουμε να κρίνουμε τους άλλους??Όλοι έχουμε βρεθεί στην ζωή μας σε διάφορες καταστάσεις...άλλοτε πονέσαμε..άλλοτε μας πόνεσαν..άλλοτε μισήσαμε..άλλοτε αγαπήσαμε..΄΄αλλοτε αφεθήκαμε...άλλοτε κρυφτήκαμε...Αυτό είναι η ΖΩΗ!!
Διάβασα την άποψη " το δύσκολο είναι να φύγεις" και την εκδιαμέτρου αντίθετη "το δυσκολο είναι να μείνεις"...το δύσκολο για τον καθένα είναιι διαφορετικό προφανώς και η επιλογή επίσης δική του.
Όλοι διάβαζοντας το άρθρο μπήκαν είτε στην θέση του "θύτη" είτε στην θέση του "θύματος"....αλλά εγω ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ποιος έιναι ο θύτης και ποιο το θύμα....και οι δύο κάτι πήραν, κάτι έμαθαν!Σκεφτήκατε ποτέ πως οι άνθρωποι που συναναστρεφόμαστε δεν έρχονται τυχαία στην ζωή μας?Ασχολούμαστε με την αστρολογία...θα έπρεπε να ξέρουμε πως οι καταστάσεις που βιώνουμε στην ζωή μας μας διδάσκουν, μας βοηθάνε, μας καθοδηγούν στην επίγνωση του εαυτού μας, στην συνειδητότητα, στην ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ.Δυστυχώς ή ευτυχώς για κάποιους το μονοπάτι έιναι δύσβατο...
και ΟΛΟΙ κάνουμε ΄λάθη...
Quote:
Originally Posted by GeorginaV
Ευτυχώς ! ! ! Διαφορετικά θα ήταν βαρετό... Ίσως και να νοιώθαμε λιγότερο ζωντανοί...
Λατρεύω τα, καλούμενα ως,.......ΛΑΘΗ ΜΟΥ :love: :love: :love: και Θα συνεχίσω κάνοντας τέτοια... Νοιώθω ότι κάθε φορά που μαθαίνω από μια ανάλογη ιστοριούλα (φουλ στα λάθη) και δεν επαναλαμβάνω (πάνω από δύο...άντε τρεις,με πέντε φορές :toung: :bigsmile:) τα καθέκαστα είναι σαν να πραγματοποιώ ένα μικρό εξελικτικό βηματάκι.
Στο κάτω κάτω τι είναι λάθος και τι σωστό??? Η ηθική για παράδειγμα μελετά το ορθό και το εσφαλμένο. Ωστόσο, εγείρεται ένα πρόβλημα, αφού οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις -μερικές φορές διαμετρικά αντίθετες- σχετικά με το τι είναι ορθό και τι εσφαλμένο. Εκτός από τις διαφορετικές απόψεις των ατόμων, υπάρχουν κοινωνικές κι πολιτισμικές διαφορές. Το ερώτημα είναι, μήπως, ό,τι ο καθένας θεωρεί ορθό είναι εξίσου ορθό;;;
Όπως είπε ο Σωκράτης στον Ευθύφρων, ''Το Αγαθό είναι Αγαθό επειδή το αγαπούν οι Θεοί ή οι Θεοί το αγαπούν επειδή είναι Αγαθό;;;'' όταν ο δεύτερος μιλώντας για την ευσέβεια και την αρετή αποφάνθηκε ότι, ''το Αγαθό είναι εκείνο που αγαπούν οι Θεοί''......
Γιατρεύουμε και γιατρευόμαστε....Θύτες, θύματα και λοιποί ....συγγενείς, δεν υπάρχουν (προσωπική άποψη). Βρεθήκαμε εδώ για κάποιο λόγο και όλα συμβαίνουν επίσης για κάποιο λόγο...Κουμπώνουμε με διάφορους ανθρώπους για να ''δούμε'' ή να ''δείξουμε'' κάτι. Μαθαίνουμε ασταμάτητα και όλοι έχουν κάτι να μας πουν...Ας αφουγκραστούμε, ας μας αφουγκραστούν.......
Είμαστε υπεύθυνοι για τις επιλογές μας οπότε καλό είναι να τις απολαμβάνουμε για όσο καιρό τις υποστηρίζουμε!!! και όταν απομακρυνθούμε, θα δούμε............όσα κερδίσαμε! ! !:love:
Όπως κι αν παιχτεί, αυτό το παιχνίδι, με ή χωρίς ρίσκο, έχει μόνο νικητές... (επίσης προσωπική άποψη).
η''' οσα χασαμε ..Quote:
Originally Posted by ania31
κουκι
Από το στόμα μου το πήρες...!!! Αλλά είπα να μη το γράψω γιατί σκέφτηκα ότι στους περισσότερους δεν αρέσει να χάνουν τίποτα...!!! Εκεί πιστεύω όμως ότι κρύβεται όλη η γοητεία....του έρωτα και όχι μόνο...!!! Όταν κερδίζεις κάτι (δε λέω...καλό είναι...) το παίρνεις, το κάνεις δικό σου, το προσαρμόζεις σα ρούχο πάνω σου...όταν χάνεις όμως...δεν είσαι ποτέ ξανά ο ίδιος...!!!
είσαι μέσα στο μυαλό μου....!
:bigsmile::love:
Quote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Συμφωνώ και...διαφωνώ (το μυαλό μιας Παρθενο-Υδροχοο-Διδυμο-Λέαινας φταίει :laugh:).Quote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Ακόμη κι αν ''χάσαμε'' κάτι (κάτι απροσδιόριστο=είναι διαφορετικό για τον καθένα επό εμάς) δεν είμαστε κερδισμένοι...:love:τελικά??? Δεν είμαστε οι ίδιοι -όπως πολύ σωστά έγραψε η whisperer- για μένα αυτό είναι κέρδος.
[QUOTE=ania31;94829
Ακόμη κι αν ''χάσαμε
δεν είμαστε κερδισμένοι...:love:τελικά???[/QUOTE]
Οχι χαμενοι ειμαστε,
με την πικρη εμπειρεια σαν κερδος και καλα...
να πας να κανεις το βημα ...το ρισκο ..και να την πατησεις
να γκρεμισεις μια καλη σχεση..
δεν ξερω ..η αφροδιτη μου στον αιγωκερα δεν μου δεινει εδαφος να κατανοησω τετειες καταστασεις....οταν τις ακουω.:cry:
κουκι:bigsmile::love:
Ενώ η δική μου στον Καρκίνο:cry: πάει πίσω??? :love::embarrestQuote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Επιλέγω (πλέον) τα δύσκολα :laugh:
Είναι οι μέρες ''Ουράνιες'' και προτιμώ να χάσω κάτι από το να μείνω στάσιμη. Εξάλλου το ρίσκο δεν είναι μόνο δικό μας, έχει λόγο και ο σύντροφος....ο οποίος μια χαρά μπορεί να κάνει το ίδιο (να χαλάσει μια καλή σχέση κλπ) γιατί έτσι του την έδωσε.....οπότε τίποτα σταθερό και σίγουρο.....Το ρίσκο είναι σχετικό....
Βλέπω την θετική πλευρά :bigsmile: κι ας θεωρούμαι χαμένη.
γιατι ετσι του την εδωσε;:nuts:Quote:
Originally Posted by ania31
ε.οχι και να ρισκαρω για το χλεχλε που ετσι του την εδωσε:toung::nuts:
καπως ετσι θα του την ξαναδωσει και αντε γεια :cheesy:
απλα λιγο προσοχη με τα ρισκα γενικως..:bigsmile:
κουκι:love:
<link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Czwh%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtm l1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> </w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" LatentStyleCount="156"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 90.0pt 72.0pt 90.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;} </style> <![endif]--> Ομολογώ ότι δεν διάβασα :embarrest το αρχικό post και έχω αρχίσει να υποψιάζομαι, από την απάντηση σου, ότι μιλάει για απιστία. Είμαι στο τρέξιμο και δεν διαβάζω τα πάντα. Ξεκινάω από το τέλος, όπως στα βιβλία….Η αφορμή για να γράψω δόθηκε με την φράση ''όλοι κάνουμε λάθη''…Quote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Δεν είμαι υπέρ της απιστίας ούτε υποστήριξα κάτι τέτοιο γράφοντας για ρίσκο. Απλά είπα ότι πολλές φορές όταν εσύ, εγώ, εμείς, αναμένεις-νω-νουμε σταθερότητα από τον σύντροφο, εκείνος μας κάνει ''δώρο''….. μια νέα φιλενάδα. Από αυτή την άποψη δεν μπορείς να μιλάς για μονόπλευρο ρίσκο.ΠαρΆ όλα αυτά οι επιλογές των άλλων είναι, για μένα, σεβαστές και πίστεψέ με δεν μιλάω εκ του ασφαλούς.
¶λλωστε το ρίσκο όπως είπα δεν θα είναι μόνο δικό μου…
<o:p> </o:p>
Προσοχή με τα ρίσκα ναι , αλλά πώς θα εξελιχθούμε εάν βαδίζουμε στο μονοπάτι της σιγουριάς??? Εάν δεν ρισκάρουμε παραμένουμε στάσιμοι. Έτσι νοιώθω. Αυτό δεν έχει να κάνει και με την αρχή μιας σχέσης, μη δεσμευμένων ανθρώπων??? Όχι μόνο με το πώς θα τελειώσει ή με την απιστία.
Αυτή είναι η ουσία για μένα. Η εξέλιξη. Τώρα αν η άποψη μου θεωρείται άρνηση ήττας σεβαστό και αυτό.
Ο Σωκράτης έχει πει τα πάντα.... :love::love:
Σε ευχαριστώ πολύ:love::love::love::love:
Δεν βάζω μυαλό ....με τίποτα!!!!!:embarrest :laugh:
-Αύριο θα :embarrestδιαβάσω όλα τα post-
Νομίζω πως πρέπει να ρισκάρεις σε τέτοια θέματα ανεξαρτητα απο την εξέλιξη,η το αν μας ικανοποιήσει η όχι η ανταπόκριση του άλλου, αρκεί να έχεις πεισθεί ότι αξίζει τον κόπο:love: ακόμα και αν τα πράγματα δεν εξελιχθούν αντάξια με τις προσδοκίες μας......:cry:
Το θέμα είναι να μην αφήνει κανείς κενά και ανικανοποιητα "θέλω" γιατί πάντα θα μένει με την απορία μήπως η ζωή του θα ήταν καλύτερη αν........τότε είχε τολμήσει να ρισκάρει.........:embarrest
Οπως πιθανόν σας έχω ξαναγράψει για μένα το στοίχημα ζωής δεν είναι να μετανοιώνεις για πράγματα που έκανες, αλλά για πράγματα που δεν έκανες.............:cry:
Μα κάθε φορά που αρχίζει μια νέα ιστορία είναι και έναι νέο ρίσκο..Εξάλου τι νόημα έχει η ζωή χωρίς το ρίσκο? Πριν απο 2 εβδομάδες πίστευα και εγώ πως οι θυσίες που είχα κάνει είχαν βγεί σε καλό και πως παρά τις δυσκολίες της καθημερινότητας ήμασταν καλα μέχρι που ανακάλυψα μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα αλλα δε το έβαλα κάτω.Λέω ναι σε κάθε νέα πρόκληση που θα μου εμφανιστεί γιατί καλό είναι να ακούμε και την καρδιά μας..:):)
Ωραίο θέμα !
Θα μπορούσα να γράψω ολόκληρο βιβλίο αναλύοντας το..
θα πω όμως δυο πράγματα.
1. Είναι διγαμία να αγαπάς και να ονειρεύεσαι:love:
2. Όποιος προσέχει στον έρωτα, δεν αξίζει να τον ζήσει...:)
... καλή είναι η λογική αρκεί να μην πηγαίνει κόντρα στο ένστικτο.;)
ένα πιθανό τρίτο άτομο σε μια σχέση, πάντα κάποιο κενό καλύπτει:confused:;)
όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων!Quote:
Originally Posted by aries engineer
το να παίρνουμε τέτοια ρίσκα είναι αναμφίβολα δύσκολη υπόθεση. Σίγουρα όμως πολύ πιο έντιμη από το να προσπαθούμε να διατηρούμε παράλληλα τέτοιες καταστάσεις και να υποκρινόμαστε σε ένα άνθρωπο που - από ότι τουλάχιστον λεει το άρθρο - φέρεται παραπάνω από ''εντάξει''.
Κάθε άνθρωπος κάνει τις επιλογές του και δέχεται τα αποτελέσματα αυτών.
Πιστεύω πως δεν υπάρχει κανόνας για το αν τέτοιες αποφάσεις είναι σωστές ή λάθος.
Αυτά κρίνονται στον απολογισμό και μόνο εκ του αποτελέσματος.
Όταν αρχίζουν να δημιουργούνται μέσα μας ερωτικά συναισθήμτα για κάποιον άλλον, τότε σίγουρα η σχέη που έχουμε ήδη έχει ρωγμές απλά ο ''άλλος'' είναι η αφορμή να τις δούμε.
...και μετά γίνεται η αιτία για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, τα όρια μας..
ο μεγάλος έρωτας της ζωή μας έρχεται μόνο μια φορά. Ή του απλώνουμε το χέρι ή τον αφήνουμε να φύγει, παγιδευμένοι στην ψευδαίσθηση ότι ήταν πάνω από τα μέτρα μας. :love:
Ο μεγάλος έρωτας στη ζωή μας έρχεται κάθε φορά που είμαστε έτοιμοι να τον υποδεχτούμε και έχουμε ανοίξει διάπλατα τα παράθυρα της καρδιάς μας.
Βασική προυπόθεση είναι ένας ...πλούσιος 5ος οίκος και ένας ...πάμπλουτος 9ος!
Ας μην αφήσουμε βέβαια και τον Ουρανό έξω από το παιχνίδι, γιατί ενίοτε μετατρέπει το στάσιμο έλος σε γάργαρο ρυάκι ή σε ορμητικό καταρράκτη, αναλογα με το πόσο τολμηροί είμαστε.