νομιζα πως την είχα βρει...
αλλά...
τώρα που ξέρω πως δεν ήταν εκείνος δεν θέλω κανέναν...:cry:
Printable View
νομιζα πως την είχα βρει...
αλλά...
τώρα που ξέρω πως δεν ήταν εκείνος δεν θέλω κανέναν...:cry:
Μια απορία. Όταν για κάποιο λόγο χωρίζεις απο την αδελφή ψυχή σου, κι έχουν περάσει χρόνια χωρίς να τον βλέπεις, γίνεται να αισθάνεσαι κάπως όταν είναι σε άσχημη φάση; Δηλαδή να το αισθάνεσαι κι εσύ;
γίνεται...
Καλησπέρα,
Αδελφή Ψυχή όλοι αυτό δεν αναζητούμε?Εγώ λοιπόν την βρήκα στο πρόσωπο μιας γυναίκας σε ένα cafe κι όταν την κοίταξα στα μάτια είδα τον εαυτό μου να καθρεφτίζεται....Συγκλονίστ ικα....Από εκείνη την μέρα ζώ και αναπνέω για εκείνη..Είναι πραγματικά πολυ περίεργο πόσο πολύ συγχρονιζόμαστε και αναρωτιέμαι πως γίνεται να ξέρει πάντα πως νιώθω και τι θέλω κάθε στιγμή?!!
Μάλλον επειδή η αγάπη είναι καθρέφτης....Το πιο περίεργο είναι ότι εγώ είμαι ζυγός με ωροσκόπο υδροχόο και εκείνη είναι υδροχόος με ωροσκόπο ζυγό....Ας με σταμάτήσει κάποιος γιατί μπορώ να μιλάω ώρες για εκείνη....
Ας αφεθούμε λοιπόν για να νιώσουμε...
Πιστεύω οτι την έχω βρεί...είναι ένα άτομο που απο την πρώτη στηγμή που το γνώρησα ένοιωσα οτι υπήρχε πάντα μέσα στην ζωή μου.. στην αρχή πίστευα οτι μιλόυσε ο έρωτας/ενθουσιασμός... 4 χρόνια μετά μπορεί να μην είμαστε πια ζευγάρι αλλα είναι πάντα ο ένας δίπλα στον άλλον όσα εμπόδια και άν υπάρχουν...Είναι κάτι το παράξενο συμπλήρώνει ο ένας τον άλλον , περνάει ο ένας αυτα που πέρασε και κάποια στιγμη ο άλλος σαν να γίνετε η ανταποδωση της στήρηξης...Είναι αυτό που λένε το νιώθεις ... το καταλαβαίνεις οτι ήρθε... πριν τον γνωρήσω ένιωθα οτι κάτι θα μου αλλάξει την ζώη και το έκανε ... με τον δικό του τρόπο... το μόνο που ξέρω είναι πως αν δεν ήταν αυτο το άτομο τίποτα δεν θα ήταν ίδιο... :embarrest :bigsmile:
Εγώ πάλι, έχω βρει 2-3 αδερφές ψυχές: το ταίρι μου και κάνα-δυο φίλους. Περίεργο όταν συναντάς τέτοιους ανθρώπους. Είναι αυτό "σαν να σε ξέρω από χρόνια".
Πάντως με το ταίρι μου, έχουμε αναπτύξει απίστευτη επικοινωνία. Ό,τι έχει ο ένας, το αισθάνεται και ο άλλος. Ακόμα και όταν χωρίσαμε για κάνα-δυο μήνες, εξακολουθούσε αυτό να γίνεται. Απίστευτο....
είναι όμως άλλο πράγμα να βρίσκεις το άλλο σου μισο...ειναι...δεν περιγράφεται...αφήστε...
Νομίζω ότι εχω βρει αυτό που λένε "αδερφή ψυχή".Νιώθω τα πάντα γι'αυτόν...πότε δεν είναι καλά,πότε με σκέφτεται,τα πάντα...αλλά μάλλον είναι μονομερές...:embarrest Αυτό είναι το χειρότερο!!Να νιώθεις τόσα πολλά για κάποιον κι εκείνος να μην μπορεί να νιώσει αυτή την ένταση με την οποία τον σκέφτεσαι...:love:
Kαι εγώ την έχω βρει την αδελφή ψυχή μου, μονο, που γνωριστήκαμε πριν απο 9 χρόνια. Υπηρχε έλξη, παθος, στοργή, κοιταζόμασταν στα μάτια και χανόμασταν. Δεν μπορεσε όμως να κρατήσει πολύ. Τα χρόνια που περασαν επικοινωνουσαμε, η ίδια στοργή το ίδιο ενδιαφέρον, το ίδιο παθος. Ο ένας ρωτουσε τον άλλο εάν παντρευτηκε. Με ανακουφιση ακουγαμε και οι δύο όχι.
Πρόσφατα μου ζητησε να ξαναβγουμε, δειλα δειλα. Τα μάτια μου βούρκωσαν. Τί μέλλει γεννεσθαι δεν ξερω, αυτο όμως που ειναι γεγονός είναι ότι ειναι η αφελφη ψυχή μου. Όταν πονάω είναι παντα κοντα μου. Στν ιδέα ότι θα παθει κατι τρελαινομαι. Αυτα.
Αφού υπάρχει ανταπόκριση από τη μεριά του κι εσύ τον θες το ίδιο γιατί δεν το κυνηγάς;Είσαι από τις τυχερές που μπορεί να έχει στο πλάι της την αδερφή ψυχή της...Μην το αφήσεις έτσι...:love:Quote:
Originally Posted by ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ