«Μισό λεπτάκι. Υποτίθεται πως από οποιαδήποτε σχέση, αδιάφορο αν είναι ερωτικής ή άλλης φύσεως, κάτι παίρνεις και κάτι δίνεις. Και αυτού του είδους η ανταλλαγή εμπειριών, οδηγεί στην εξέλιξη (όπως εννοείται από τον καθένα).»
Σε αυτό θα συμφωνήσω μαζί σου (και σε αυτό που λες «όπως εννοείται από τον καθένα») .. Παίρνουμε μαθήματα από παντού.
«Ποιό είναι το κριτήριο λοιπόν που κρίνουμε ότι κάποιος βάζει παραπάνω το χεράκι του όσον αφορά την "εξέλιξη" ενός άλλου ατόμου; Επί της ουσίας κι όχι βάσει αστρολογικών δεικτών και μόνο»
Θα σου έλεγα από την προσωπική μου εμπειρία ότι είναι η καθημερινότητα. Το πώς διαχειρίζεσαι την καθημερινότητα με τον άλλον. Πόσο σου αρέσει ο τρόπος που κάθεται, ο τρόπος που πιάνει το τσιγάρο, το πώς σε κοιτάει, πόσο συχνά γελάτε μαζί , τον τρόπο που ξεπερνάτε μαζί τις δυσκολίες. Αστρολογικά είναι ο 6ος οίκος που είναι ενδιάμεσα στον 5ο (γνωριμία-σχέση) και στον 7ο (γάμος)
«Η διάρκεια της σχέσης; Σύμφωνα με τα όσα έχουν ειπωθεί μέχρι τώρα, υποθέτω πως όχι.Το θετικό ή όχι του αποτελέσματος της σχέσης, υπό την έννοια του αισίου τέλους; Επίσης χλωμό»
Έχω καταλήξει για μένα ότι τα επίθετα είναι «συμβάσεις», έννοιες όπως αίσιο, θετικό ή αρνητικό δεν τις καταλαβαίνεις τη στιγμή που βιώνεις εκείνες τις καταστάσεις αλλά αργότερα που με ψυχραιμία κατανοείς τη βαθύτερη έκταση του νοήματος. Δεν ξέρεις από μια φαινομενικά και παροντικά άσχημη κατάσταση τι μπορεί να σου αποφέρει αργότερα. ¶λλωστε αυτή είναι και η μαγεία της ζωής.
« Η επιλογή του ατόμου να θεωρεί πως ο τάδε ή ο δείνα έπαιξαν ρόλο στη ζωή του; Μάλλον το πιο λογικό, εκεί όμως δεν νομίζω πως μπορούμε να μιλάμε για "καρμικότητες" και συναφή. Πρόκειται για συνειδητή αξιολόγηση προσώπων και καταστάσεων»
Και πάλι θα συμφωνήσω, όντως είναι συνειδητή αξιολόγηση αλλά αν έχω καταλάβει υπονοείς ότι η αστρολογία δεν προσφέρει αυτή τη συνειδητή αξιολόγηση? Αν είναι έτσι, διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, θα έλεγα ότι η αστρολογία είναι ένα εργαλείο που αναλόγως το χρήστη ή θα σου κάνει τη δουλειά σου καλά ή θα σου χαλάσει.
« Για να μη ξεφύγουμε όμως από το θέμα, που αφορά τον Μεγάλο Έρωτα, κι επειδή έχει γίνει πολύ της μόδας τα τελευταία χρόνια η αναζήτηση "καρμικών" χαρακτηριστικών στις σχέσεις, νομίζω πως καλό θα είναι να μη δημιουργούνται συγχίσεις περί έρωτος, "καρμικού χρέους", "αδελφής ψυχής", εξελίξεων και λοιπών παρεμφερών εννοιών»
Προηγουμένως ανέφερες ότι «κάτι παίρνεις και δίνεις» αυτό από μόνο του είναι καρμικό γιατί σε αυτή τη δοσοληψία έχουμε ανταλλαγή ενέργειας, απλά πιστεύω ότι η έννοια καρμικό θα έπρεπε να επαναπροσδιοριστεί και να μην νοείται σαν πεπρωμένο ή μοίρα μόνο.
