Χα χα καλόοοο
Εξυπνοι οι ... στραταίοι. Οχι σαν τους ναυτικούς τους δικούς μας που όλο έκπληξη έκαναν στη σύζυγο πως και καλά είναι στην.... Ιαπωνία και ήταν στο αεροδρόμιο.... Μάντεψε ποιος πάθαινε στο τέλος την μεγάλη έκπληξη... :clapping:
Printable View
Είμαι κι εγώ σε μια σχέση τριγώνου εδώ και δύο χρόνια. Εκείνος παντρεμένος 5 χρόνια με μία πολύ νεώτερή του, εγώ σε διάσταση τα τελευταία χρόνια. Εκείνος λείπει για επαγγελματικούς λόγους στο εξωτερικό - έρχεται Ελλάδα Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι. Η σχέση με τη σύζυγό του συμβατική και αρκετά μυστήρια ακόμη και για τον ίδιο. Εγώ, τον έχω χωρίσει 4 φορές το τελευταίο χρόνο, όμως μου είναι αδύνατο να αντισταθώ στην έλξη που μου ασκεί, καθώς η ψυχή μου αναγνωρίζει σε αυτόν κάτι εξαιρετικά οικείο και μοναδικό. Να είναι καρμική σχέση? κι αν η καρμική σχέση είναι με τη σύζυγό του?... δεν υπάρχουν ποτέ οι απαντήσεις ούτε τέλος στον πόνο του να μοιράζεσαι αυτόν που αγαπάς. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αυτά που αισθάνομαι, ίσως μόνο αυτοί που έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο. Πάντως το θέμα παραμένει άλυτο και συνεχίζεται για... όσο τελικά αντέξω.
Όσον αφορά την ιστορία του ...κέρατου και μόνο,το μοναδικό θύμα ήταν η κοπέλα του μεγάλου σου έρωτα.Όχι μόνο συνέβαινε ό,τι συνέβαινε,αλλά και αμετανόητα απ την πλευρά σας την έδερνε η άγνοια και δεν είχε τη δυνατότητα να πάρει αποφάσεις για τη σχέση της και τη ζωή της.Αν τον έδιωχνε σε κείνη τη φάση,ίσως και ο άλλος να έτρωγε κόλλημα για το τί έχασε και να άλλαζε τακτική(καθώς μερικοί άνθρωποι θέλουν "φτύσιμο"για να πάρουν λίγο μπρος).Εσύ πλήρωσες απλά το τίμημα των επιλογών σου.Στο κάτω κάτω αφού ήταν στα χωρίσματα και τον ήθελες τόσο πολύ,μπορούσες να κάνεις λίγη υπομονή.Δεν έκανες,λούσου τα και κλάψε ελεύθερα,έχοντας όμως υπόψιν ότι ήταν επιλογή σου.Ανθρώπινο είναι,όπως ανθρώπινα είναι και τα λάθη που κάνουμε όλοι.Μην βάζεις όμως τον εαυτό σου στην ίδια θέση μ αυτόν που δεν έφταιξε σε τίποτα.Όσο για το πόσο θύμα ήταν αυτός...ασχολίαστο.Και το τέλος που ήταν αισιόδοξο;Ο χρόνος θα δείξει...γυρνάει και ο τροχός...
Δεν ξέρω βρε συνφορουμίτες.Μέχρι πρότινος ήμουν υπέρ της ελευθερίας του λόγου αλλά μ όλα αυτά που ακούω και διαβάζω,έχω αρχίσει να πιστεύω πως αν ήταν στο χέρι μου θα απαγόρευα :weird: την κυκλοφορία περιοδικών τύπου Cosmopolitan και "λογοτεχνικών"βιβλίων κλάσεως Μάγισσες της Σμύρνης.Νομίζω πως διαβρώνουν απελπιστικά τις συνειδήσεις ανθρώπων που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν την φαντασία απ την πραγματικότητα.
Εν τέλει ,μάλλον θα συμφωνήσω με την αγαπητή Κία όσον αφορά την ερμηνεία του αβατάρ της :love:
Καλό μεσημέρι σε όλους.
πες τα Λευκη μου!
Το έθεσες πολύ ωραία Λευκή μου!
Καθένας κάνει τις επιλογές του και πληρώνει τις συνέπειες αυτών ;) Και αν πράτταμε όσα γράφουν τα περιοδικά θα είχαμε κινδυνέψει ουκ ολίγες φορές με κακοχαρακτηρισμούς!
Ρίσκπεκτ συμφορουμίτισσα-συν-Υδροχοάκι Λευκή :bigsmile: :bigsmile:
Είναι μεγάλη κουβέντα αυτό που λες. Συναισθηματικά συμφωνώ, αλλά πρέπει να είμαστε σύμφωνοι, πιστεύω εγώ, και με την λογική. Ο εκμαυλισμός των συνειδήσεων είναι μεγάλη μπίζνα και θέλει προσεκτική αντιμετώπιση. Αν παρασυρθούμε και λειτουργήσουμε όπως το "κτήνος", αρχίσουμε δηλαδή να του μοιάζουμε, τότε δεν θα έχουμε διαφορά από αυτό.
(φυσικά αυτό δεν αναιρεί την δυνατότητά μου και την υποχρέωσή μου να επεμβαίνω αποφασιστικά, εννοείται ;) )
Παρανόησις.Απλά το κράτος οφείλει να προστατεύει τους πολίτες του.Όπως αντιμετωπίζει τους ανήλικους ως ανθρώπους οι οποίοι πρέπει να προστατεύονται με ειδική νομοθεσία,λόγω της "αντικειμενικής"τους τάσης να μην μπορούν να διακρίνουν κάποιες καταστάσεις τόσο καλά όσο ένας ενήλικας,έτσι νομίζω πως πρέπει να προστατεύσει και τους ανθρώπους με εμφανώς προβληματική κατανόηση της πραγματικότητας και των άγραφων νόμων που διέπουν τις ανθρώπινες σχέσεις.Καλώς ή κακώς,δεν είναι όλοι σε θέση να διατηρήσουν "χαρακτήρα"μετά τις χυδαιότητες που διαβάζουν και τους παρουσιάζονται ως φυσιολογικές,αναγκαίες και δικαίωμά τους.Ίσως να ήταν καλό να εξαπλωνόταν αυτή η τακτική και στις εκπομπές των διαφόρων "μελλοντολόγων" που εκτός απ το ότι κοροϊδεύουν τον κοσμάκη,μας χαλάνε και την πιάτσα:toung: