Δεν νομίζω να διαφωνούμε κάπου Kiarra!!!:love:
Printable View
Δεν νομίζω να διαφωνούμε κάπου Kiarra!!!:love:
Δεν διαφώνησα απλά δεν αντιλαμβάνομαι σε τι μας απασχολεί το πώς οι άλλοι αντιλαμβάνονται τις κινήσεις μας, είτε είναι απόρροια ανωτερότητας είτε αδυναμίας.
Γιατί εδώ που τα λέμε πολλοί που θέλουν να εκδικηθούν δεν μπορούν είτε γιατί εμποδίζονται από τα συναισθήματα τους είτε επειδή δεν έχουν την απαιτούμενη επαφή με το "θύμα" τους.:embarrest
Εγω αυτο το προμελετημενο αισθημα ή αναγκη για εκδικηση δε το ενιωσα ποτε απ οσο θυμαμαι...οι αντιδρασεις μου ειναι εν βρασμω ..... Ουτε μισος εχω νιωσει ποτε αλλα θα πρεπε για ενα συγκεκριμενο ατομο τουλαχιστον, να φανταστειτε εμενα εβλαψε και αλλοι που με αγαπανε το μισουν χιχιχιι! πολυ παλια ιστορια τεσπα! Θα θελα παντως να κραταω περισσοτερο θυμο κτλ χρειαζεται καμμια φορα....Απλα μπορει να στεναχωρηθω σε πιο μεγαλο χρονικο διαστημα ή να αδιαφορησω παντελως ή να πω δεν αξιζει κτλ αλλα να μαι θυμωμενη κτλ για μεγαλο χρονικο διαστημα δε μπορω...μου περναει γρηγορα...δυστυχως?...δε ξερω...
Πολύ σωστό!Εξάλου αμα θες να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου,καλο είναι να αποφεύγεις εκδικήσεις και τα συναφή.
Το πως θα το δει ο αλλος το ανέφερα,για να τονίσω την ματαιότητα του να θεωρεις την αδιαφορία ως τρόπο εκδίκησης.Την "αδιαφορία" πρέπει να την νιώθεις, επειδή έχεις μάθει να δικαιολογείς τις αδυναμίες των αλλων,αφού πρωτα τις εχει αποδεχτεί ως κομμάτι του ίδιου σου του εαυτού.Αυτό ηθελα να πω.
Εγώ πάντως το θέμα "εκδίκηση" το βλέπω σαν "σε δουλειά να βρισκόμαστε" :blink: Φανταστείτε τώρα να κάθεστε και να χαλάτε φαιά ουσία και χρόνο για τί πράμα; Για κάποιον που σας έβλαψε; Και δεν βρίσκετε κανά χόμπυ; Και δεν έρχεστε κοντά με τους φίλους σας; Και δεν το συζητάτε μαζί τους; (όχι το πώς θα εκδικηθείτε, αλλά την όλη κατάσταση). Πολλές φορές, μέσα από συζητήσεις με όσους είναι έξω από το χορό, μπορούμε να ανακαλύψουμε πράγματα για μας και κυρίως τυχόν ευθύνες μας για την κατάσταση του "θύματος" που έχουμε περιέλθει. Εμείς αφήνουμε, πολλές φορές (για να μην είμαι και απόλυτη) να μας βλάψουν... :embarrest
Συμφωνώ απολύτως:bigsmile::love:Quote:
Originally Posted by DrMaroulita
Ειμαι της αποψης οτι ΕΑΝ θελεις να εκδικηθεις καποιον για ενα κακο που σου προξενησε τοτε απλα ΚΑΝΤΟ... Ειναι στην κριση του καθενα , κανονες στο παιχνιδι της εκδικησης δεν υπαρχουν. Η μεγαλη ομως μαγκια ειναι να προσπαθησεις να εισαι 100% συγκεντρωμενος στον στοχο της εκδικησης σου και ΠΟΤΕ να μην επηρεαζεσαι και ενεργεις κατω απο το εκαστοτε θυμου λυπης και οργης. Αυτα τα συναισθηματα ειναι εξαιρετικα αποδιοργανωτικα...
Βεβαια το μονο κακο με την εκδικηση ειναι οτι σε κανει να οπισθοδρομεις και ξεκινας απο το σημειο που ησουν αρχικα.
Προσωπικα πιστευω οτι η καλυτερη εκδικηση ειναι η Μεθοδος του Βασιλια..
Ενα απο τα προνομια των βασιλιαδων ηταν η περιφρονηση , οπου και αν εστρεφε τα ματια του ο βασιλιας αυτη ηταν και η πραγματικοτητα. Σε οτι αγνοουσε και σε οτι εστρεφε την πλατη του ηταν απλα σαν να μην υπηρχε. Αυτη την τακτικη την εφαρμοζε ο Βασιλιας Λουδοβικος ο 18ος στον οποιο αν δεν αρεσες , δεν σου εδινε ουτε καν την παραμικρη ματια και ταυτοχρονα σε περναγε στην ληθη.
ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΑΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΟΥΝ!!
ΑΠΛΑ ΠΕΡΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΛΗΘΗ ....
Quote:
Originally Posted by DrMaroulita
¶σε που όσοι το βλέπουν από ουδέτερη σκοπιά μπορούν να μας κάνουν να αντιληφθούμε ότι έχουμε μεγαλοποιήσει τα πράγματα ανευ λόγου και ουσίας. Τουλάχιστον αποκτήσαμε μια ακόμα εμπειρία και περισσότερο αυτοέλεγχο ίσως...:embarrest
Εντάξει, δεν πιστεύω στην εκδίκηση και αυτό που κάνω είναι να γυρίζω απλά την πλάτη μου και να συνεχίζω τον δικό μου δρόμο. Ισως η αδιαφορία είναι η μεγαλύτερη "εκδίκηση" και νομίζω ότι πρέπει να προσπερνάμε αυτό που δεν αξίζει!!
Η προσωπική μου άποψη είναι αυτό που λέει και ο σοφός λαός:"όλα εδώ πληρώνονται".Αν κάποιος μας έχει βλάψει πραγματικά,και το λέω αυτό για να το διαχωρίσω από κάτι άλλο που ονομάζεται "θιγμένος εγωισμός", είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα "το βρεί μπροστά του".
Και θέλω να πω,ότι αργά ή γρήγορα,γυρίζει ο τροχός και το σύμπαν, ή όπως θέλετε πείτε το (θεία δίκη ή νέμεσις), φέρνουν καταστάσεις υπέρ μας και βρίσκουμε το δίκιο μας.Εκδίκηση μπορούμε να πάρουμε και μέσω άλλων ανθρώπων,δηλαδή ο άνθρωπος που μας έκανε κακό θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει κάτι ανάλογο,ίσως όχι από μας απαραίτητα αλλά από άλλο πρόσωπο.Αν είμαστε εμείς βέβαια,τόσο το καλύτερο για τον εγωισμό μας...
Καταλαβαίνω πως δεν είναι πάντα εύκολο να δείξεις ανωτερότητα και σαν γνήσιος εκπρόσωπος του ζωδίου μου θέλω να εκδικούμαι όταν νιώθω αδικημένη(όχι με κατάστρωση σχεδίων και σε σημείο αυτοσκοπού εννοείται!).Με δύο όρους όμως,υπομονή μέχρι οι συνθήκες να γίνουν κατάλληλες και φυσικά ποτέ δεν κάνουμε κινήσεις που γυρίζουν μπούμεραγκ,συμβαίνει κι αυτό.
Θα συμφωνήσω ότι η αδιαφορία είναι η καλύτερη μέθοδος.Και τα πιο γερά νεύρα σπάνε κάποτε!Κι αν ο άλλος είναι τόσο αναίσθητος που δεν καταλαβαίνει από αδιαφορία τότε πάλι όπως λέει ο λαός "η γλώσσα κόκαλα δεν έχει και κόκαλα τσακίζει" κι ακόμα καλύτερα αν αυτά που θα πείς είναι εύστοχα και όχι μικρότητες ...:toung: