και εγω που εχω διαφορα γυρω στα 8 με 10 χρονια αναλογα ποσο ειναι ο αλλος? :cheesy::toung::bigsmile: ειναι πολυ η λιγο πως το βλεπετε ? χιχιχι :embarrest
Printable View
και εγω που εχω διαφορα γυρω στα 8 με 10 χρονια αναλογα ποσο ειναι ο αλλος? :cheesy::toung::bigsmile: ειναι πολυ η λιγο πως το βλεπετε ? χιχιχι :embarrest
Είχα ακριβώς την ίδια σχάση με τον πατερα μου,κάποτε μου έδωσε μια σφαλιάρα, και μια φορά θύμωσε μαζί μου και δεν μου μιλούσε για μία ολόκληρη εβδομάδα. Από τότε τον μίσησα που ήταν τόσο άκαρδος με την κόρη του, και έχουμε την ίδια ψυχρή σχέση που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.Και είμαι το ίδιο εγωίστρια στις σχέσεις μου.Quote:
Originally Posted by athinoula85
το μονο που εχω να πω πια ειναι πως ολοι μας εχουμε περασει πολλα πραγματα στην παιδικη ηλικια μας και μασ εχουν επιρεασει πολυ ωστε να θεωρητε παιδικο τραυμα!! αλλοι λιγοτερο εντονα αλλοι πολυ εντονα! εγω προσωπικα δεν εχχω περασει και τα καλυτερα απο μικρη ! αυτη η ευτυχια μου κρατησε ως τα 12 και πολυ βαζω! ειναι δυσκολο να υπαρχει στη ψυχη μας τραυμα εμενα με κινηγαει ακομα και θα συνεχισει να το κανει αλλα οκ! εχω ζησει μια παρομια κατασταση σας την φιλη μας αθηνα αλλα δυστιχως τα τραυματα δεν με αφισαν σε αυτο το σημειο εχω και αλλα ομως δεν τα ξερει κανεις ουτε γονεις ουτε τπτ και ετσι δεν με καταλαβενουν πως νιωθω γιατι το νιωθω και τα λοιπα! τεσπα σας κουρασα
φιλικα
ειρηνη
Σαγηνευτικές μπορεί να είναι τέτοιες σχέσεις όταν εσύ είσαι 15 κι εκείνος 35.
Αν εσύ φτάσεις 40 κι εκείνος είναι 60, ε, δεν είναι και το καλύτερο που θα μπορούσε να σου συμβεί...
Πάντως εμένα ενώ παλιότερα με γοήτευαν οι μεγαλύτεροι άντρες τώρα δεν θα ήθελα
καμία τέτοια σχέση. Και νομίζω πως το καλύτερο για ένα ζευγάρι είναι να ''ενηλικιώνεται'' μαζί,
να έχει κοινά βιώματα αλλά και τις ίδιες αντοχές για καλή ζωή. Ο μεγαλύτερος θα σου δώσει μασημένη τροφή εκτός κι αν έχει το σύνδρομο του Πίτερ Παν :nuts: και συμβαδίζετε μια χαρά οι δυό σας.
Μία οικογενειακή μας φίλη που είναι σήμερα στα 58 και καλοστεκούμενη, ζωηρή, μορφωμένη,
πολύ θετικός άνθρωπος με αγάπη για τα ταξίδια κι εκείνος 76 με αρχές γεροντικής άνοιας, δύστροπος, σπίτι - πλατεία, πλατεία - σπίτι, δεν μπορεί πια να οδηγήσει, παίρνει ένα ισχυρότατο
κοκτέιλ φαρμάκων που του δημιουργούν παραισθήσεις:nuts:. Και να φανταστεί κανείς ότι μέχρι τα 70 του ήταν κοτσονάτος!
Μπορεί λόγω του ότι η κυρία αυτή έχασε τους γονείς της μικρή (τη μαμά της στη γέννα και τον πατέρα λόγω κακιάς μητριάς) να ένιωσε αυτό που μέσες άκρες περιγράφει ο Φροιντ, όταν τον συνάντησε. Τότε καλά θα ήταν, τώρα τι γίνεται? :weird:
Καλή μου popininja:bigsmile:, δεν ξέρω που έχεις τους άλλους πλανήτες σου.... Ο ήλιος σου όμως στον Ταύρο απότι μαθαίνω στα μαθήματά μου σαν πολύ αρχάρια.... έχει ανάγκη την ασφάλεια.... Δεν είναι κακό αυτό, είναι μιά ανάγκη και οι ανάγκες χρήζουν εκπλήρωσης.... Και οι περισσότεροι από μας, κλείνουν να ικανοποιήσουν αυτή την ανάγκη...
Η κυρία αυτή λοιπόν ΕΖΗΣΕ με τον άνθρωπό της....
Δεν είμαστε όμως άφθαρτοι, ούτε αθάνατοι..... Και η σχέση με έναν συνομίληκο δεν μπορεί να μας εξασφαλίσει ούτε αιώνια σύμπνοια, ούτε αιώνια αγάπη ή υγεία. ¶σε που ποτέ δεν ξέρεις πότε, πού και πώς θα σεβρει ο πνευματικός θάνατος, η απογοήτευση και η βαριεμάρα....
Χώρια που μιλάμε για σαγηνευτικές σχέσεις.... Δηλαδή υπάρχει αυτό το κλικ που κάνει δυό ανθρώπους να κολλήσουν... Πνευματική, ψυχική, επικοινωνιακή και σωματική ταύτιση κι ας υπάρχει η κοινωνικά κατακριτέα μεγάλη διαφορά ηλικία!... και λοιπόν; αυτές οι σχέσεις μοιάζουν ή είναι καρμικές, δίνουν ευτυχία, ολοκλήρωση και κάποια μαθήματα... Μετά τα μαθήματα μπορεί ο καθένας να συνεχίσει....
Τελικά αυτές τις σαγηνευτικές σχέσεις θέλει μεγάλο θάρρος για να τις ΖΗΣΕΙ κανείς αλλά και μεγάλη δύναμη για να τους γυρίσεις την πλάτη.... Και έπειτα δεν συμβαίνουν στον καθένα μας....
Γιαυτό καλύτερα ας μη κρίνουμε κάτι που δε μας δώθηκε η ευκαιρία να το βιώσουμε ή που δεν είχαμε το τσαγανό να το καλωσορίσουμε στη ζωή μας, να το ΖΗΣΟΥΜΕ και να εξελιχθούμε ανάλογα μέσα από αυτή τη διαδικασία.
Φιλικά :love:
Κατερίνα
Τοποθετήθηκα μόνο σε πρακτικά θέματα συμβίωσης.Quote:
Originally Posted by parkat
Δεν έκρινα κανέναν και τις προτίμησεις του.:bigsmile:
Είχα και το θάρρος να το ζήσω, το βίωσα σε όλο του το μεγαλείο
και του άνοιξα διάπλατα την πόρτα να περάσει. Τώρα αν αυτό το λέμε τσαγανό...
εγώ έχω άλλη άποψη επί τούτου. :bigsmile:
Επίσης καλό είναι να μην κάνουμε επίθεση
και να μιλούμε για άλλους που δεν γνωρίζουμε, απλά και μόνο μαντεύοντας.
Είναι ένας άγραφος κανονας της διαδυκτιακής επικοινωνίας.:bigsmile:
Δεν ξέρω αν άθελα μου σου άγγιξα κάποια ευαίσθητη χορδή
αλλά δεν αναφέρθηκα κάπου προσωπικά. :bigsmile:
Μια χαρά είναι οι σχέσεις με όποια διαφορά ηλικιακή αρκεί να μας κάνει,
να μας ταιριάζει. Τώρα εάν επέλθει η ρίξη, η βαρεμάρα και όλα τα συναφή
νομίζω πως είναι καλυτερα να μην έχω να αντιμετωπίσω και το χάσμα των γενεών.
Κανένας δεν μας λέει ότι θα ζούμε για πάντα ευτυχισμένοι με κάποιον στην ηλικία μας,
δεν υπάρχουν συμβόλαια στις ανθρώπινες σχέσεις.
Και δεν βλέπω το λόγο να με κάνει να νιώθω περισσότερο ασφαλή ένας που έχει τα διπλά μου χρόνια
από έναν που είναι ίσα με μένα.
Δεν γνωρίζω την ηλικία σου αλλά είναι γνωστό ότι οι γυναίκες όσο μεγαλώνουν
προτιμούν νεαρότερους συντρόφους. Κάτι θα ξέρουν αυτές.
Η ιστορία θα το δείξει.
Υ.Γ. Αν ρωτήσεις τώρα την κυρία θα σου πει ότι θα του έριχνε ''μία μεγάλη μούτζα''
όπως η ίδια αναφέρει χαριτολογώντας...
Δεν είναι OK κατά τη γνώμη μου . Η σχέση με τους γονείς είναι από τις σημαντικότερες και μας ακολουθεί πάντα, όσο κι αν προχωράμε όσα καινούργια και αν μας έρθουν. Μιλάω αποκλειστικά για λογαριασμό μου βέβαια, αλλά καλό θα ήταν πάσει θυσία να μην προτιμούμε την αφωνία που μεγαλώνει το κενό.Quote:
Originally Posted by zw_epimenontas
<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /><o:p></o:p>
Παρότι έζησα ένα σωρό άλλες συγκινήσεις στο ενδιάμεσο, μου στεκόταν μόνιμα στο λαιμό που με τους γέρους μου τα σπάσαμε πολύ νωρίς. Αν και με τον τρόπο ζωής και τις επιλογές μου τους είχα ήδη απαντήσει (τα μάθαιναν από καλοθελητές) μου πήρε καμιά εικοσπενταριά χρόνια να τους την πώ στα ίσια για όσα με απομάκρυναν. Και δεν το έκανα για αλισβερίσι -δεν περίμενα κάτι από αυτούς- ήθελα μόνο να ξεφορτώσω. Γιατί άμα δεν ξεφορτώσεις το τιγκαρισμένο πόρτμπαγκάζ πληρώνεις ένα κάρο σε βενζίνες. Και άμα αυτές στερέψουν δεν είναι εύκολο να πάς και να ξαναφουλάρεις.
Όταν τελικά άρχισα να αδειάζω πίκρες και κατηγορίες και αυτοί είτε είχαν κάτι να μου πούν, είτε όχι, άρχισαν σιγά-σιγά να ξεφουσκώνουν στα μάτια μου και από γιγάντια προβλήματα μεταμορφωνόταν σε ανθρωπάκια σαν και του λόγου μου. Τώρα πιά ανταλλάσουμε και μια καλημέρα, όχι πως περάσαμε με τη μία στο ιδανικό, αλλά το βλέπεις στα μάτια τους ...πόνεσαν και νοιάζονται.
Ποτέ δεν είναι αργά, εκτός και αν το επιλέξουμε εμείς
Αχ, να πω και εγω τον καημο μου οπως παντα με εναν κρονο σε συνοδο με τον ηλιο στο 4ο και συγκυβερνητη στο ζωδιο του υδροχοου στο 7ο και αρη στον αιγοκερω σε εξαγωνο με τον κρονο ,τωρα που ειμαι 25 δηλαδη θα πρεπει να ψαξω για εναν 53 ετων:??????blink: :cheesy:
Δεν πιστευω οτι οι σχεσεις με διαφορα ηλικιας ειναι σαγηνευτικες ...Αστε που η μητερα μου θα με ξεματιαζε αν με εβλεπε να φερνω συντροφο πιο μεγαλο απο τους γονεις μου ( μαμα 48 :cheesy:).Ουτε πιστευω οτι για ολα τα φταινε οι γονεϊκες σχεσεις.Αλλωστε ποιος δεν εχει προβλημα με τους γονεις του ? Καποιος μπορει να ειχε παραχαιδευτει και τωρα να τα βλεπει σκουρα και καποιος αλλος να νιωθει στερημενος που δεν τον παραχαιδευψαν.Για μενα σχεσεις τετοιες απλα συμβαινουν .Αλλα ειναι καταδικασμενες να στηριζονται απο ενα σημειο και μετα καθαρα σε λογους συνηθειας και ενδεχομενως "λυπησης" .Οταν παραδειγμα εγω στα 30 αποφασισω να παντρευτω αν λαβω υποψη την συνοδο μου θα με σαγηνευε ενας ανδρας 58 χρονων .οσο και αν κρατιεται σε 10 χρονια που εγω θα ειμαι 40 εκεινος θα ειναι 68 ...ποσο μπορει να κρατηθει ενας ανθρωπος.?Αν εμενα θα ηταν γιατι πραγματικα θα ενιωθα τυψεις να τον αφησω γερο και μονο.Και δεν ειναι θεμα σκληροτητας ειναι θεμα εξελιξης.Μπορει σαν κοριτσακια να βλεπαμε στο λυκειο τους συμμαθητες μας σπυριαρηδες και τον 30 γυμναστη λουκουμι αλλα στα 40 μας ειμαστε πιο ωριμες ,πιο δυνατες και κατασταλγμενες,δεν χρειαζομαστε την εμπειρια και την σοφια καποιου εχουμε διανυσει την αποσταση που εκανε εναν μεγαλο ανδρα γοητευτικο :toung:
Απο την αλλη δεν με γοητευουν ουτε οι σχεσεις με καποιον μικροτερο (αν και τα τελευταια χρονια την εχω πατησει μεχρι και με 6 χρονια μικροτερο:cheesy:).Δεν μπορω να παρω σοβαρα ανδρες ακομα και λιγα χρονια μικροτερους απο μενα .Γενικοτερα ειμαι υπερ των συνομιληκων σχεσεων αντε το πολυ + - 3 χρονια
:embarrest Στήν ζωή είναι όλα πολύ σχετικά........:weird: Καλό είναι να βαδίζουμε χωρίς αποκλεισμούς γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει έναν ανθρωπο ανα πάσα στιγμή να αναθεωρήσει τα μέχρι τώρα ακλόνητα δεδομένα του....:unsure:
Οταν μου πέρασε η ......ορμή της νιότης συνειδητοποίησα ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιώ συχνα την εκφραση ΄"θέλω αυτό" στην ζωή μου γιατί είδα πόσο μεταβλητό ήταν......:love:
Πιο χρησιμο είναι να συνειδητοποιήσουμε "τι δεν θέλουμε" που νομίζω πως έχει μεγαλύτερη σταθερότητα!
Παραδείγματος χάρη σταθερά ενας ανθρωπος μπορεί να ξέρει τι δεν θέλειστην σχέση του,δεν θέλει να τον υποτιμούν, να τον εξαπατούν,να χρησιμοποιούν βία εναντίον του,( καποιοι, βέβαια δεν ενοχλούνται και απο αυτό), πάντως το τι δεν θέλω βασίζεται σε πιο σταθερά θεμέλια, ενώ το θέλω βασίζεται σε εξωτερικά ερεθίσματα τα οποία μεταβάλονται και μας κάνουν τελικά να "θέλουμε" πράγματα τα οποία μας εδωσαν το ερέθισμα που μέχρι τώρα ενδεχόμενα αγνοούσαμε....:embarrest
Ενταξει ποτε δεν λες ποτε.Αλλα περα τωρα απο τον εξωτερικο η εσωτερικο παραγοντα υπαρχει και ο παραγοντας της βιολογιας που ειναι ακλονητος αιωνες τωρα.Σαφως ενας μεγαλυτερος μπορει να σε σαγηνευσει για καποιο διαστημα με την ωριμοτητα του και την ευγενεια (λογω εμπειριας) κατι που οι νεοι ανδρες δεν εχουν.Ωστοσο σαν νεος ανθρωπος εχεις αναγκες που δεν μπορουν να καλυφθουν ."Το θελω " δεν ειναι ειπωμενο ετσι στον αερα.ειναι τι ζητας απο καθε ηλικια.Ενας ανθρωπος 20,30,40 χρονων εχει ζωη μεσα του και αναγκη να την ανακαλυψει να την χορτασει .Τωρα ενας ανθρωπος που θα ειναι πολλα χρονια μεγαλυτερος του το εχει ζησει το θεμα ,μπορει να τον συμβουλευψει και να τον προστατευψει αλλα δεν εχει ορεξη να το ξαναζησει ,οταν το εχει φαει στην μαπα και το ξερει,
Ειμαι της αποψης οτι δεν πρεπει να στερουμε απο καποιον την ηλικια του και τα θελω του οσο ανωριμα και αν ειναι.Πιστευω οτι ενας ανδρας 50-60 χρονων ακομα και 40 σου λεω με μια κοπελιτσα 20 χρονων ,της στερει πραγματα.Το πιο σημαντικο να φαει τα μουτρα της σε λαθος σχεσεις και να μαθει να ειναι δυνατη.Ειτε το θελει ειτε οχι θα λειτουργησει σαν τον "μπαμπακα που προστατευει " και οχι σαν τον εραστη που διεκδικει ,γιατι εκεινος εχει βιωσει τον ρολο του σαν εραστη τα προηγουμενα χρονια μεσα απο αλλες σχεσεις.
Δεν πιστευω οτι δεν ειναι συναρπαστικες αυτες οι σχεσεις .Πιστευω οτι δεν κρατανε στο χρονο μεσα.
Συμφωνώ μαζί σου:bigsmile: Απλά να έχουμε σε μια άκρη του μυαλού μας το οτιδηποτε μπορεί να συμβεί και σε μας και να αποτελέσει μεγάλο σχολείο.....:embarrest
Ασφαλώς δεν αναφέρομαι μόνο στο συγκεκριμένο ζήτημα ,αλλά γενικά.......
Και γενικά μιλώντας σου λέω μακρυα οι αφορισμοί απο εμάς γιατί δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει!!!
Πάντως με όσα είπες δεν διαφωνώ ....:bigsmile:
Ποτε μην λες ποτε...αλλα αν μου εφερναν κανεναν ''μπαμπακα ''
οι κορες μου για γαμπρο 7 εγκεφαλικα θα παθαινα επιτοπου:nuts::cheesy:
ασε τα φυτιλια που θα εβαζα στην σχεση αυτη μεχρι να παρει τομπουλο ο παππους:laugh::bigsmile:
κουκι:laugh::bigsmile::love::cheesy:
Τωρα που το σκεφτομαι βεβαια τα γεροντια θα εχουν περαση σε λιγο καιρο...Αν σκεφτειτε οτι ο βασικος πεφτει στα 450-500 ευρω και υπαρχουν συνταξιουχοι των 800 -1.000 ευρω πως να μην τους ερωτευτεις?:toung: ο ερωτας του συνταξιουχου τωρα δικαιωνεται ! Προς το δρομο που χαραξαν οι ελληνες σοσιαλιστες που παντρευτηκαν μικρουλες:toung:.Ετσι μπορω να το καταλαβω να παρω καποιον 28 -30 χρονια μεγαλυτερο μου (οπως εγραψα και σε αλλο ποστ λογω συνοδου ηλιου-κρονου η συνομιληκο θα βρω η γερομπαμπαλη.καθοτι τα παιδια του 84 θα τα φαει η ξενιτια και η μαρμαγκα ετσι που τα καταφεραν οι μεγαλυτεροι με βλεπω στα 30 με τον 60 για να μην πειναω:toung:). Ε,παντως τοσα χρονια μεγαλυτερος για τα ωραια του τα ματια δεν θα τον παρω :bigsmile: σορρυ αλλα να υπαρχει και μια λογικη ...
Σαγηνευτικές ή μη,με διαφορά ηλικίας ή χωρίς,ερωτικές φιλικές ή σεξουαλικές,καθένας σ αυτή τη ζωή διαλέγει και παίρνει αυτό που του αξίζει,καλό ή άσχημο
:love:
Mαλλον παίρνει αυτό που θεωρεί πως χρειάζεται.
Μια κοπέλα που από νεαρή ηλικία έχασε το πατρικό πρότυπο, είτε λόγω θανάτου, είτε λόγω άσχημου διαζυγίου θα αναζητήσει να καλύψει ένα τετοιο κενό σε σχέσεις με μεγαλύτερους άντρες θεωρώντας ότι έτσι θα επισκιάζει την ανασφάλεια που νιώθει
Αντίστροφα ένας νεαρός που δεν πήρε ποτε τη στοργή και την μητρική αγάπη, θα αναζητήσει μια γυναίκα μεγαλύτερη να τον "φροντίζει". Μια γυναίκα που δεν θα έχει το κυνηγι της επιτυχίας στα επαγγελματικά όπως οι συνομήλικες του. Αυτά πολύ πολύ γενικευμένα βέβαια, μιας και η ανθρώπινη ψυχοσύνθεση είναι εξαιρετικά πολύπλοκη.:embarrest
Όπως και να το κάνουμε, μια σχέση πάντα κάτι μας δίνει. Μικρό ή μεγάλο, όσοι είναι εκτος δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Είναι θεωρώ θέμα βιωμάτων που μας οδηγούν....
ναι αλλα γιατι θεωρουμε οτι την στοργη αυτη μπορουμε να την παρουμε μοναχα απο καποιον μεγαλυτερο μας ?δεν σας εχει τυχει να λειτουργησετε μεσα σε μια σχεση σας ως "μαμα" ακομα και με εναν ανδρα μερικα χρονια ποιο μεγαλο απο εσας ?Εγω τον εχω παιξει τον ρολο της μαμας μεσα σε σχεση με ατομο πιο μεγαλο απο εμενα αλλα ενιωθα οτι εγω επρεπε να τον φροντιζω.
Εμενα οι γονεις μου χωρισαν αλλα οπως εχω ξαναπει τον βιωσα το χωρισμο σαν ανακουφιση γιατι δεν θα επρεπε οι δυο τους να ειχαν παντρευτει . δεν μου ελειψε το πατρικο προτυπο ομως γιατι τον ρολο αυτον τον επαιξε πρωτα ο παππους μου και επειτα η μητερα ξαναπαντρευτηκε πολυ γρηγορα και ετσι εζησα "το προτυπο του μπαμπα " μεσα στο σπιτι.
Οπως εχω πει ολοι μας θα νιωθουμε κενα σε σχεση με τους γονεις μας ,το θεμα ειναι οτι δεν πρεπει τα θεματα αυτα να μας γινουν εμμονη .στο φιναλε αν το σκεφτουμε λογικα το γεγονος οτι θα μας αγαπησει μια μεγαλυτερη γυναικα η ενας μεγαλυτερος ανδρας το κενο θα παραμεινει μεσα μας γιατι ο πατερας η η μητερα μας και παλι θα ειναι το ατομο εκεινο που δεν μας αποδεχτηκε.
Σαν παιδι και σαν εφηβη (μερικες φορες ως και σημερα) εχω κοντρες με τους γονεις μου πανω σε πολλα θεματα αλλα πλεον εχω μαθει να χειριζομαι αλλοιως τις καταστασεις.Στην ηλικια που ειμαι μπορω να τους καταλαβω γιατι κανουν τα λαθη που κανουν και αντι να τους κρινω απλα να τους αγαπω γιατι αυτο εχουν αναγκη ακομα και αν δεν μπορουν να το εκφρασουν.
Μου εχει τυχει προσφατα να συνειδητοποιησω οτι ενα ατομο που αγαπουσα πολυ και θεωρουσα οτι με ειχε πληγωσει στο παρελθον να εκφραστει απεναντι μου και να καταλαβω τωρα μετα απο χρονια οτι τις πραξεις του και τα λογια του τα καταλαβαινα λαθος και τοι το ιδιο συνεβαινε και απο την μερια του.
πρεπει να δινουμε χρονο στους ανθρωπους και στις καταστασεις πριν αρχισουμε την αυτολυπηση για το τι μας ετυχε στην ζωη μας
Δεν θεωρώ ότι το συγκεκριμένο ζήτημα είναι θεμα αυτολύπησης, ούτε θέμα ρόλων σε μια σχέση. Μιλάω καθαρά για συναισθηματικά κενά. Στους ρόλους υπάρχει μια ενεργητική συμμετοχή και των δύο ατόμων, ακόμα και όταν το ένα παραδίνεται σε μια παθητικότητα. Τα κενά ήδη υπάρχουν πριν τη σχέση και απλά αναζητά το άτομο υποσυνείδητα τρόπους να τα καλύψει.
Επίσης θεωρώ διαφορετικό το πατρικό πρότυπο και διαφορετικό το αρσενικό πρότυπο. Το να είναι κανείς πατέρας (δεν μπαίνω σε διακρίσεις καλός ή κακός πατέρας) είναι μια ιδιότητα που το συνδέει με ξεχωριστό τρόπο με το παιδι, από ό,τι ένας θείος/παππους/πατριος/κλπ. Πρόκειται κατά την ταπεινή μου γνώμη για μια ιδιότητα που μπορεί να καταβαραθρώσει ή να βελιτώσει την ψυχοσύνθεση του παιδιού-δέκτη. Συνακόλουθα να του δημιουργήσει αίσθημα ασφάλειας, αυτοπεποίθησης κλπ ή αντίστροφα ανασφάλειες, εμμονές, ανταγωνιστικότητα κλπ. Δεν μπορώ να πιστεψω ότι την ίδια δυναμική έχει ενα αντρικό πρότυπο μέσα στο σπίτι.
Ωστόσο, φοβαμαι ότι αυτό ειναι το κατώφλι για το offtopic...:embarrest
και ομως ετσι οπως το θετεις πεφτουμε σε μια αντιφαση.
Απο την μια λεμε οτι το κενο μας το εχουμε απο την ελλειψη ενος πατρικου προτυπου η μητρικου και ετσι "δικαιολογουμε" την επιλογη ενος μεγαλυτερου ανδρα η γυναικα πλαι μας που ομως θα λειτουργησει καθαρα διπλα μας ως γυναικειο η ανδρικο προτυπο.
Σε καμμια περιπτωση δεν θα καλυψει την ελλειψη του πατρικου/μητρικου προτυπου αρα μια σχεση με μεγαλυτερο γιατι ακριβως αλλη αναγκη εχουμε απο τον πατερα και απο την μητερας μας.
Απο την αλλη δεν πιστευω οτι καποιος αλλος μεγαλυτερος ανθρωπος που μας μεγαλωνει ειτε ειναι παππους η θειος η ακομα και ενας ανθρωπος που μας εχει υιοθετησει δεν μπορει να λειτουργησει διπλα μας οπως θα λειτουργουσε ενας γονιος
Αλλα συμφωνω οτι ειναι αναλογα με τα βιωματα του καθενα η αποφαση.Εγω δεν αναπτυξα ποτε κολλημα με κανενα απο τους δυο μου γονεις ωστε να πω οτι "μου λειπει "κατι σε τετοιο βαθμο που θα το αναζητησω σε εναν ανδρα μεγαλυτερο.
Το θεμα είναι ότι δεν δικαιολογείται η αναζήτηση μεγαλύτερου, απλά αναζητάμε ένα κίνητρο στη βασική του μορφή. Γι'αυτό και δεν θεωρώ ότι ειναι αντίφαση. Αν υπήρχε αναγκη δικαιολογησης ναι. Δεν διαφωνώ. Απλά αναζητάμε οθόνη να προβάλουμε όσα μας ταλανίζουν, αν δεν εχουμε την πρωτογενή πηγή δημιουργίας του κενου. Αυτό δεν σημαίνει σαφώς ότι καλύπτεται το κενό ή ότι δεν διαιωνιζουμε μια εμμονη (πχ μπορεί να είναι και μια υποβόσκουσα επιθετικότητα)
Μπα το αποφασισα θα μεινω γεροντοκορη παρα να παρω ανδρα 30 χρονια μεγαλυτερο (λογω συνοδου) ειδα ζευγαρι αυτη κοντα στα σαραντα αυτος κοντα στο θανατο και λεω να μου λειπει το βυσσινο .Παπια θα αλλαξω στον πραγματικο μου πατερα :cheesy:
Αν και αυτη με τα χρηματα αυτου θα στελνει καμμια υπηρετρια αλλα και παλι παιδια δεν παλευεται τετοιο θεαμα ...Εκτος αν εισαι πολυ απογοητευμενος απο τις προηγουμενες σχεσεις σου η εχει αποφασει να αυτοτιμωρηθεις για καποιο λογο
Πάρε 15 :toung: Κρόνος είναι και αυτός! :bigsmile:
(Διόρθωση για αποφυγή παρεξηγήσεων: 15 χρόνια μεγαλύτερό σου, όχι 15 άντρες!)
Εδώ θα συμφωνήσω πως οι σχέσεις με διαφορά ηλικίας είναι αδιέξοδες....
Όταν όμως είσαι 22, και γνωρίζεις κάποιον στα 40-45, και σε σαγηνεύει, σε γοητεύει, διαβάζει απέξω κι ανακατωτά το μυαλό και το κορμί σου, σε μαγεύει, σε οδηγεί σε "άλλα" μονοπάτια, αδιάβατα, και σου μαθαίνει "τέχνες" κρυφές και μυστικά ανείπωτα.... ε τότε πως να αντισταθείς???
Η Μαγκιά είναι να "ρουφήξεις" το κρασί ως τον πάτο του ποτηριού, αλλά να μη μεθύσεις, να μην κολλήσεις, και το κυριότερο, να μην πιστέψεις πως μπορεί να υπάρχει μέλλον...
(Κρόνος / Αφροδίτη τρίγωνο, σε 8ο και 3ο)
Η όψη Κρόνου/Αφροδίτης λειτουργεί και αντίστροφα??
Τα πιπίνια θα έρχονται αθρόα μετα τα πρωτα -άντα???
:p:p:p:p:p
Ετσι βαρεμένες που είμαστε εμείς οι γυναίκες δεν θα έρχονται; Θα έρχονται και τρέχοντας μάλιστα. Και αν κατά τύχη οδηγάς και Φερράρι,κούνα που σε κούναγε. Πήγαινε για ειδικό λίφτινγκ από τώρα............αχ τέλος πάντων εσείς τα αγοράκια - ημήπως είσαι κορίτσι και κάνω γκάφα - αν δεν σκεφτείται τον Νοητάκι σας - μέρα νύχτα και εσαεί μέχρι τα βαθιά γεράματα, παθαίνετε ένα κάτι.
Λέω να γράψω κανά άρθρο Πλούτωνας/Ηλιος/Αρης............με πιάνεις;
Με Κρόνο\Αφροδίτη σε καλή σχέση, μπορεί τα πιπίνια να έρχονται, αλλά η «βαριά» σου δέσμευση και η τάση για πίστη και συνέπεια, αν δεν υπάρχει κάτι που το ανατρέπει στον χάρτη, δεν θα σου επιτρέπουν τέτοια ευχάριστα διαλύματα. Οπότε φρόντισε να «καβατζωθείς» το πιπίνι από την αρχή, γιατί μάλλον θα σου μείνει μέχρι το τέλος… :pQuote:
Originally Posted by toulis
Χαχα...αν σε πιάνω λέει...σεξ και βια στη Μολδαβία!!!Quote:
Originally Posted by Χρυσάνθη Σπίγγου
Ακόμα έχω χρόνο για να τσιτώσω το μουτράκι μου...
Όσο για το Νοητάκι μας είπαμε...οι άντρες είμαστε απο τον Άρη!!!!
Πιπίνι να σου πω την αλήθεια μεχρι στιγμής δεν έχω δει...Quote:
Originally Posted by katiakiss
Έχω την εντύπωση οτι το τρίγωνο Αφροδίτης/Κρόνου,τουλάχιστον σε προσωπικό επίπεδο με κάνει λιγότερο ενθουσιώδη και πιό ουσιαστικο και ξεκάθαρο.
Όχι ακριβως το target group των κορασίδων που φυσικά αναζητούν άλλα πράγματα...
Έλπίζω για το καλυτερο όμως περιμένοντας να γκριζάρει το μαλλί μου...
:D
Κοίτα touli πάνω που είχα αρχίσει να σε συμπαθώ μου την βγαίνεις με πολύ κόκκινο και δεν σε αντέχω.
Τι πάει να πει εσείς οι άντρες είστε από τον Αρη; Και τέλος πάντων αν είστε από τον Αρη, από που στο καλό τέλος πάντων να ερχόμαστε άραγε εμείς οι γυναίκες μου λες;
Οσο για το βία, βιάσου για να σε γράψουν οι εφημερίδες και να έχουμε τίποτε άλλο από Τσοχατζόπουλο να κουβεντιάζουμε όταν παίζουμε μπιρίμπα pls!
Αν είναι και βία δίχως σεξ, αλλά σκέτη ακόμα καλύτερα.............στην Μολδαβία δεν έχει εφημερίδες ευρείας κυκλοφορίας και τα νέα περνάνε πρώτα λογοκρισία από το φύλαρχο. Οπότε κάλιο γρήγορα εδώ και τώρα παρά ποτέ...............με πιάνεις;
Ναι συμφωνώ. Αλλωστε το γκρίζο σου πάει μούρλια!
Υπάρχει και βιβλίο...ααα αδιάβαστη σας βρίσκω...! :p
"Άνδρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη". καλό ε? σαν λογοπαίγνιο πάντως λέει... :lol:
Quote:
Originally Posted by Χρυσάνθη Σπίγγου
Σε επιβεβαιώνω Μαρία. Υπάρχει! Από τίτλο έσκιζε και έτσι την είχα πατήσει κι εγώ. Το αγόρασα και στη συνέχεια διαπίστωσα ότι «έφαγα παλτό», και δεν ήταν και χειμώνας να πιάσει τόπο… :pQuote:
Originally Posted by whisperer
Το παλτό το έφαγα και εγώ. Σαν αυτό που έλεγα....................διαβάστε ότι βρείτε μπροστά σας.
Αλλά εγώ ρωτώντας απο που είμαστε εμείς οι γυναίκες αλλού το πήγαινα και εντελώς σε άλλες πονηριές σκεφτόμουνα να το πάω..........οψόμεθα
Η όψη Αφροδίτης - Κρόνου, όσο αφορά τις γυναίκες, "φωνάζει" πως ψάχνει για σοβαρότητα καθως τα αισθήματά της έχουν μια τάση να είναι πιο συγκρατημένα και συγκροτημένα.
Επόμενο είναι να αναζητά και συντρόφους αναλόγων χαρακτηριστικών και όχι απαραίτητα "φορτωμένους", φραγκάτους, χλιδάτους και σπάταλους. Εκεί θα πρέπει να αναζητήσουμε συνδυασμούς Αφροδίτης με Δια/Ηλιο.
Τωρα σε ότι αφορά τους ανδρες, η όψη Αφροδίτης/Κρόνου ίσως να μαρτυρά πως δεν πρόκειται για κορόιδα που θα ξεμωραθούν με το πρώτο πετάρισμα της βλεφαρίδας από κάποια πονηρούλα και νεαρή τίνκερμπελ.
Προσωπικά, θα εμπιστευόμουν ιδαίτερα κάποιον άνδρα με όψη Αφροδίτης/Κρόνου, κι ας είναι και λιγάκι "ξινός". Θα στρωσει σιγά σιγά.:lol:
Άλλωστε πιο πολλές μύγες πιάνεις με το μέλι παρά με το ξύδι...:p
Συμφωνώ «σχεδόν» , γιατί κακά τα ψέματα, ο συνδυασμός Αφροδίτη\Κρόνου την θέλει την οικονομική του επιφάνεια. Οικονομική επιφάνεια και οικονομική ασφάλεια και ένα κύρος και μία αξιοσέβαστη θέση στην κοινωνία και την μάνα του και τον πατέρα του θέλει ο συνδυασμός αυτός. Απλώς τα θέλει με ένα κόσμιο και αξιοπρεπή τρόπο. Δηλαδή, η Αφροδίτη \Πλούτωνας, τον παντρεύεται και τον Λάκι Λουτσιάνο άμα λάχει. Η Αφροδίτη \Κρόνος θα σκεφτεί και τι θα πει ο κόσμος. Η Αφροδίτη\Δίας δεν αρκείται μόνο στην ύλη. Θέλει και κοσμοπολίτικη ζωή. Ανοίγματα και εμπειρίες.Quote:
Originally Posted by taurine
Η Αφροδίτη\Κρόνο στον άντρα, μια από τα ίδια είναι, μη νομίζεις. Μπορεί να του αρέσει η σοβαρή, η καριερίστας, η λίγο μεγαλούτσικη… Πάντως οι άνθρωποι αυτοί, δεν ερωτεύονται αναξιόπιστα ρεμάλια. Εγώ με αυτό το τρίγωνο πως την πάτησα δεν ξέρω…:lol:
Καλησπερα και απο μενα. Εχω τριγωνο αφροδιτη-κρονο,εξαγωνο αφροδιτη-δια,αφροδιτη στουs διδυμουs.Μια φορα σκεφτηκα να απιστησω,αλλα τελικα προτιμησα να χωρισω.Το θεωρησα λιγο δειλο εκ μερουs μου.Οσογια το οικονομικο μεροs,κοιταζω τη δικη μου τσεπη και οχι τι εχει ο αλλοs,αρκει να μην ειναι τεμπεληs! ΚΑΙ σαν Καρκινοs οταν εχω εγω ανεση,εχουνκαι αυτοι που αγαπω.
Έτσι είναι Χωριό. Όλα είναι σχετικά , γιατί μπορεί να έχεις μία όψη , όπως αυτή του Κρόνου\Αφροδίτη, αλλά δεν την έχεις σκέτη, όπως κι εγώ. Η επιρροή του Δία και μόνο, αλλάζει όλο το σκηνικό, όπως σε μένα η ισχυρότατη επιρροή του Ουρανού προς την Αφροδίτη. Αυτός είναι ο λόγος που λέμε πάντα ότι δεν μπορείς να βγάλεις σωστό συμπέρασμα από μία μόνο όψη.:)Quote:
Originally Posted by χωριο
ΚatiaKiss δεν ξερω τι εννοειs με τα ρεμαλια,ομωs κι αυτα εμπειριεs μαs δινουν,αρκει να μη τα παντρευομαστε χα χα.
Πολύ ευχάριστη κουβεντούλα πιάσατε..εμένα η Αφροδίτη μου είναι όλο τρίγωνα κι εξάγωνα,ή πιο χαρούμενη μες το ωροσκόπιο μου-και πως να μην είναι άλλωστε(ιχθείς-my cosmos).
Εχει εξάγωνο με Δία,και χωρίς να με έχει απασχολήσει ποτέ η οικονομική κατάσταση του άλλου,όσο περνάνε τα χρόνια θέλω να περνάω καλά-και όχι απαραίτητα έξω.Μικρότερη ήταν πιο δεδομένο αυτό,περνούσα πιο εύκολα καλά,κυκλοφόρησα αρκετά,τελοσπάντων δικαιώθηκε ο Δίας.
Αυτό που με αντιπροσωπεύει όμως είναι το τρίγωνο Αφροδίτης/Ουρανού!
Όταν έπαιζα σαν παιδάκι με τη"σπείρα" που είχαμε φτιάξει με την αδελφή και την ξαδέλφη μου,ξαφνικά έλεγα ΒΑΡΙΕΜΑΙ και έφευγα-το θυμούνται ακόμα..
Μια ζωή πίστευα πως αν μάθεις κάποιον στ'αλήθεια η ανία είναι αναπόφευκτη,σαν αρρώστια.
Από τις σχέσεις που΄είχα έφευγα από θανατηφόρα βαρεμάρα
κι αυτό που θέλω να πω είναι η αγάπη που έχω για τον Ουρανό τελικά,το έλεγα και στην Ταυρίνα τις πράλλες.
Αγαπώ τα αναπάντεχα και τις εκπλήξεις,και τα απροσδόκητα στη ζωή.Μια μέρα είδα το λιοντάρι και έτσι γνωριστήκαμε,στο χώρο της δουλειάς που ήμουν απεριποίητη και κουρασμένη.
Ισως να ήταν και η χειρότερη μέρα μου τότε,και κει που τα είχα παρατήσει...τσακ! το αγγελάκι με τα φτερά..το τι έκανε ο Ποσειδώνας είναι άλλο θέμα.
Αλλά αγαπώ τον Ουρανό,τους Υδροχόους και όλα τα στοιχεία τους,κι ας με "κυβερνάει" άλλος..
Το θέμα είναι ότι και σε μένα αρέσουν οι μεγαλύτεροι(ακμή 7ου στον Αιγόκερω),
και πάντα έχουν σύνοδο Αφροδίτης/καναπέ!
Πάντως κι ο σύζυγος έχει εξάγωνο Αφροδίτης/Κρόνου.
Όλα καλά Μαράκι και η σύνοδος Αφροδίτη\καναπέ, ήταν το ρεσιτάλ σου απόψε! ΚΟΡΥΦΑΙΟ!!!!!!!!!!Quote:
Originally Posted by maria76
…Αλλά τι να σου κ-άσει το τρίγωνο Ουρανού \Αφροδίτης που έχεις, όταν έχεις σύνοδο Σελήνης\Ουρανού; Πλάκα μας κάνεις; Η σύνοδος αυτή ευθύνεται για την ασύστολη ανία που νιώθεις και την ανάγκη σου για αλλαγή. ;)
Καλημερα Μαρια. Οταν λεμε διαφορα ηλικιαs για ποσα χρονια μιλαμε? Δεν εννοω το συζυγο σου,γενικα ρωταω.