Ειπα εγω οτι κρινετε ? :blink: Εσεις δεν ειπατε οτι δεν σας αρεσει και οτι σας εχει κουρασει ο Κοελιο και και και . . . .
Τεσπα απλα ειπα την αποψη μου , τιποτα παραπανω , τιποτα παρακατω :bigsmile:
Printable View
Oλα..ειναι σχετικα οταν πρωτοδιαβασα τον Αλχημηστη ξετρελαθηκα και για αυτο διαβασα και τα υπολοιπα...μπορει να διαβασω και παλι Μαρκαρη που τωρα τον θεωρω εγω εξαιρετικο και να "ξενερωσω"..τελικα την μαγισσα την αφησα εγω athinoula την επιασε η φιλη μου και κολλησε αγρια...:love::love:
Κι εγω θεωρω τον Μαρκαρη εξαιρετικο!!:bigsmile: Εχει εναν απιστευτο τροπο να ξεμπροστιαζει τον μικροαστισμο της νεοελληνικης κοινωνιας χωρις φανφαρες και μεγαλοστομιες... ησυχα, σχεδον σιωπηλα και σχεδον με τρυφεροτητα. Και χωρις να χανει τον φανερο στοχο, που ειναι να γραψει μια καλη αστυνομικη ιστορια.
** Εγω τα τελευταια χρονια εχω κυριολεκτικα κολλησει με τα βιβλια της Ουρσουλα Λε Γκεν και ειδικα με το "Επος της Γαιοθαλασσας"!! Το ξαναδιαβαζω καθε τοσο.:nuts: Αποτελειται απο 6 αυτονομους μικρους τομους και εχει κερδισει μια σειρα βραβειων για βιβλια φαντασιας. Αν και χρησιμοποιει αυτον τον φανταστικο κοσμο απλως ως προφαση για να μιλησει για την δυναμη και την ομορφια της φυσης, τα διλληματα και την πολυπλοκοτητα του ανθρωπινου γενους και για την αποδοχη του διαφορετικου.
Επισης με εχει καταγοητευσει ο Αλαιν ντε Μποττον με την γραφη του. Φερνει την φιλοσοφια εκει που θα επρεπε να βρισκεται εξ αρχης: διπλα στον ανθρωπο. Διαβαστε την "Μικρη φιλοσοφια του Ερωτα" π.χ. και θα καταλαβετε, αν και, και τα υπολοιπα βιβλία του που εχουν μεταφραστει στα ελληνικα [Πως ο Προυστ μπορει ν αλλαξει την ζωη σας και τουλαχιστον ενα ακομη που μιλαει για τα ταξιδια] ειναι εξ ισου ενδιαφεροντα χωρις να γινεται καθολου κουραστικος ή μεγαλοστομος!
απο έλληνες Ζαχαρίας Παπαντωνίου αν και μπορεί να ακολυγετε παιδικό ΤΑ ΨΗΛΑ ΒΟΥΝΑ για εμένα ειναι ένα βιβλίο μοναδικό όπως και τα διηδημά του
απο ξένη λογοτεχνεία ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΗΣ ΕΔΕΜ οταν το διαβασα για πρώτη φορα μου φάνηκε η αρχή του βαρετή μα δεν βαριέσε να το διαβάζεις
Καραγάτης και Σουρής μου αρέσουν προπάντων ο δεύτερος επίκαιρος
Εχω μια αδυναμια στους Ελληνες συγγραφεις γιατι σ αυτους βρισκω συναισθημα, ποιοτητα
και φαντασια. Αγαπημενη η Χρυσα Δημουλιδου. Εχω διαβασει ολα της τα βιβλια, το ενα καλυτερο απ το αλλο ειδικα το τελευταιο της ΣΟΥΙΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ. Ειπισης τα
-Δακρυσμενα Φεγγαρια και Ολα χαθηκαν στη βροχη της Καλης Καρατζα
-Απλα σ αγαπω, Γιαννης και Μαρινα Αλεξανδρου
και αλλα πολλα
το ΣΟΥΙΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ το πήρε η αδελφή μου και μου είπε ότι ειναι πολύ καλό περιμένω να το τελειώση για να το πάρω αν μου αρέσει και εμένα θα το αγοράσω όπως διάβασε το βιβλίο του γ.παπαμηχαήλ και ενώ ήθελα να το πάρω δεν................
Τα βιβλια που θα με συγκλονιζουν περισσοτερο για 8 μηνες περιπου...
θα ειναι τα παιδικα!!!
Αυτα θα διαβαζω καθε μερα...
Ειμαι ενας βατραχος μικρουλης ο Εμανουηλ Α.Μπακακουλης.
Στης καμηλοπαρδαλης την μυτη.
Ασε με να φαω μια ντοματα.
Ρουνι ρουνι το υπουλο κακο γουρουνι.
και αλλα πολλα...καλο ειναι να τα διαβαζουμε ολοι μας καμια φορα...:love:
Προτεινω το καλυτερο των παιδιων και το δικο μου φυσικα....
ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΕΔΙΝΕ...του Σελ Σιλβερσταιν..ενα τρυφερο και παραβολικο παραμυθι για ολες τις ηλικιες...αξιζει πραγματικα.
:love:
Γειά σας κι από μένα...Εγώ ως κλασικό Τοξοτάκι μεγάλωσα διαβάζοντας τον λατρεμενο "παραμυθά" Ιούλιο Βέρν και πολλά από τα βιβλία του με συγκλόνισαν πραγματικά...αλλά στα πιό πρόσφατα από αυτά που έχω διαβάσει θα ξεχώριζα τον Όνομα του Ρόδου του Ουμπέρτο Έκο και το βιβλίο Κώδικας Ντα Βίντσι. Αν έχετε να προτείνετε κάτι καλό είμαι πάντα πρόθυμη να ανακαλύψω τον μαγικό κόσμο ενός άλλου βιβλίου...γιατί το κάθε βιβλίο μας ταξιδεύει με τον δικό του μοναδικό τρόπο...!
Φιλιά!
Εγώ διάβαζα στις διακοπές μόνο τα μαθήματά μου (ηλιακή επιστροφή :cheesy: ) και δεν είχα χρόνο παρά μόνο για το βιβλίο με τίτλο "Γεμάτοι Ζωή" από τις "Εκδόσεις Αβγό" με τιμή 18 ευρώ κι 320 σελίδες
Δεν πρόκειται για λογοτεχνικό βιβλίο αλλά για βιβλίο εκλαϊκευμένης γενετικής και βιολογίας -αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Εμένα μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση ο απλός, άμεσος και κατανοητός τρόπος παρουσίασης των θέσεων και των αντιθέσεων που υπάρχουν σχετικά με τις αντιλήψεις γύρω από το τι θεωρείται ασθένεια και ποιος είναι ο ρόλος της, αλλά και για πολλά άλλα σχετικά με την εξέλιξη των ειδών καθώς και σκέψεις για τη μετάλλαξη η οποία έχει επέλθει στον τρόπο σκέψης του σύγχρονου δυτικού ανθρώπου.
Σας μεταφέρω από το οπισθόφυλλό του:
"Αντιμετωπίζουμε τις ασθένειες ως τους εχθρούς μας, τα μικρόβια και τις μολύνσεις ως πράγματα που πρέπει να καταπολεμήσουμε. Μήπως έχει έρθει καιρός να αναθεωρήσουμε αυτές τις απόψεις; Σε αυτό το έξυπνο και γοητευτικό βιβλίο η εξελικτική βιολόγος Μάρλεν Ζουκ μας κάνει να ξανασκεφτούμε τα ένστικτά μας, καθώς ισχυρίζεται ότι οι ασθένειες είναι οι σύντροφοί μας και όχι οι αντίπαλοί μας.
Από τις πρώτες μέρες της ζωής στη Γη, όταν τα παράσιτα υποκίνησαν τη δημιουργία πολύπλοκων μορφών ζωής, οι αρρώστιες εξελίχθηκαν παράλληλα με εμάς κι έγιναν όχι μόνο μέρος της φύσης αλλά και ουσιαστικές για την υγείας μας.
Αντλώντας από τις πιο πρόσφατες έρευνες και τις πιο ασυνήθιστες μελέτες, η Ζουκ εξηγεί το ρόλο των ασθενειών σε ένα συναρπαστικό εύρος από θέματα: Γιατί οι άντρες πεθαίνουν πιο νωρίς από τις γυναίκες; Γιατί μας ελκύουν οι σύντροφοί μας; Γιατί τα αρσενικά πτηνά δεν έχουν πέος; Γιατί παθαίνουμε – όπως και τα έντομα, τα πουλιά, τα γουρούνια, οι αγελάδες, οι κατσίκες, ακόμα και ορισμένα φυτά – αφροδήσια νοσήματα; Γιατί υπάρχει το σεξ, αντί να πολλαπλασιαζόμαστε μόνοι μας γεννώντας αντίγραφα του εαυτού μας, όπως κάνουν κάποιες σαύρες; Και πώς η μανία με την καθαριότητα μας καθιστά περισσότερο άρρωστους;
Χρησιμοποιώντας τη δική της έρευνα στην φυλετική επιλογή, καθώς και μια σειρά από καταπληκτικές ιστορίες από τον φυσικό κόσμο, η Ζουκ μας κάνει να δούμε τα τρομακτικά παράσιτα με άλλο μάτι."
Εγώ σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα :bigsmile:
Σε ένα από τα πρώτα post αυτού του θέματος ο Μητσάκος έθεσε σωστά το ζήτημα του "... μας συγκλόνισαν".
Όσο πιο μικρός σε ηλικία είσαι τόσο πιο εύκολα "συγκλονίζεσε" από ένα βιβλίο.
Το αγαπημένο μου βιβλίο μικρή, ήταν το "Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν" της Σαρλότ Μπροντέ. 11 φορές το έχω διαβάσει σε διαφορετικές ηλικίες ως τα 12 (η τελευταία φορά) μου άρεσε πολύ και η "Τζέην Έϋρ" της ίδιας συγγραφέως που το είχα πάρει ακριβώς επειδή ήταν δικό της αφού είχα διαβάσει το πρώτο.
Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον όμως, είχα και για Ιούλιο Βερν φυσικά :bigsmile:αλλά και για τους "Μυστικούς 7" που ήταν συναρπαστικά !!!
Αστυνομικά παλιά του πατέρα μου (κάτι ΒΙΠΕΡ) όλα και ακόμα και σήμερα διαβάζω μετά μανίας κάποια έξυπνα αστυνομικά και ψυχολογικά αστυνομικά όπως αυτά που γράφει η κορυφαία Πατρίτσια Χάϊσμιθ. Ανεπιφύλακτα τα συνιστώ όλα της και ιδιαίτερα ένα από τα πρώτα της που είχε δημοσιευθεί σε συνέχειες σε εφημερίδα το "Δυο ξένοι στο ίδιο τρένο" πολύ έξυπνη πλοκή, συναρπαστική !!
Επίσης από την βιβλιοθήκη των γονιών μου είχα διαβάσει ένα βιβλίο -που ήταν σαν εγκυκλοπαίδεια θυμάμαι σε μέγεθος- "Ναύαρχος Νέλσων και Λαίδη Χάμιλτον" αληθινή και γνωστή ερωτική ιστορία. Το καλό σ'αυτό το βίβλιο είναι ότι πέρα από τη διήγηση της ερωτικής τους ιστορίας (που είναι πολύ συγκινητική, για Ποσειδώνιους !!:cheesy:) αναφέρει πάρα πολλά ιστορικά και κοινωνικά στοιχεία της εποχής καθώς και με κάθε λεπτομέρεια τη γνωστή μάχη του Τραφάλγκαρ.
Μια και είμαστε σε αστρολογικό site, πρόσφατα πήρα -και διαβάζω- "το κλειδί του ωροσκοπίου σας" του ¶λαν Λίο και το βρίσκω πάρα πολύ καλό, βοηθητικό και κατανοητό για το επίπεδο μου στην αστρολογία (ας πούμε αρχάρια ή μισό σκαλάκι πιο πάνω από αρχάρια).
Όλα τα βιβλία μια καλή εμπειρία και ο κάθε συγγραφέας έχει το δικό του τρόπο να εκφράζεται.
Πόσοι από μας έχουν διαβάσει αρχαίους Έλληνες συγγραφείς όπως Σοφοκλή,Πλάτωνα, Αισύλο αλλά και Αριστοφάνη.:cheesy:
Αν δεν έχετε επιχειρήσει ακόμη σας προτείνω να δοκιμάσετε γιατί και θα περάσετε καλά αλλα είναι και αυτούσια η Ελληνική Ιδιοσυγκρασία και θα καταλάβετε ότι είναι τόσο σύγχρονα!!! Και διεθνή...
Προσωπικά λατρεύω τις κωμωδίες του Αριστοφάνη γιατί έχουν πολύ γέλιο και απίστευτη πλοκή.(Εκκλησιάζουσες, Αχαρνείς, Βάτραχοι, Ορνιθες):bigsmile:
Για παιδικά βιβλία συνήθως ψάχνω παλιά ασυνήθιστα παραμύθια όπως ο Κυανοπωγωνας , η χρυσοχέρα μυλωνου, τα δώδεκα αδέλφια,αλλά και παραμύθια του Δροσίνη του Παπαδιαμάντη και λατρευώ τον Τριβιζα.......''η Πουπου και η Καρλότα είναι το αγαπημένο μου. :bigsmile:
Λοιπον, τρεις ακομη τιτλοι που δεν με συγκλονισαν ΑΛΛΑ, με ξαφνιασαν, με συγκινησαν, μ εκαναν να γελασω:
1. Eγω ελπιζω να την βολεψω
2. Ο Θεος μας επλασε τζαμπα
3. Ο Ρωμιος και η Ιουλιετα αραβωνιαστηκαν απο κατω
Συλλογες μαθητικων εκθεσεων παιδιων του δημοτικου, απο το Αρζανο της Νοτιας Ιταλιας
Επιμελεια του δασκαλου τους Μαρτσελο ντ' Ορτα, Εκδοσεις Γνωση
The Last Lecture....by Randy Pausch
φανταστικα βιβλια απο αυτα που διαβασα ηταν -η εβδομη μαστιγα-,-ο ταφος του Αλεξανδρου-, οι εναρετοι-:laugh::laugh:
ο αγαπημένο μου βιβλίο μικρή, ήταν το "Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν" της Σαρλότ Μπροντέ. 11 φορές το έχω διαβάσει σε διαφορετικές ηλικίες ως τα 12 (η τελευταία φορά) μου άρεσε πολύ
φοβερό βιβλίο
τελείωσα το ΣΟΥΙΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΙΣΟ καλό να το διαβάσουν και αντρες στο 90% συνφωνώ με την συγραφέα
Εννοείται ρωσική λογοτεχνία, και ελληνική κλασική λογοτεχνία, γιατί θα είναι ούτως ή άλλως είναι τα βιβλία που θα εδινα και στα παιδιά μου στο μέλλον.
Σίγουρα το 1984, Το εκκρεμές του Φουκώ, Ο μικρός πρίγκηπας κλπ.
Αυτη τη στιγμή, εχω κολλήσει με τα βιβλία της Παυλίνας Νάσιουτζικ.
Μιλάμε για μεγάλα νοήματα σερβιρισμένα με τρελό χιούμορ.
Διαβάστε το "Κάψτε τα νυφικά" και το "Μύκονος Μπλουζ".
ahmmm ok ta vivlia pou diavasa kai den bwresa pote na vgalw apo to mualo mou htan ta e3hs
Twilight--->istoria erwta enws vrukolaka kai enws anthrwpou.....kai omws apo ena tetoio vivlio perneis polla munhmata.opws oti h diaforetikotita den paizei kanena apolutos rolo otan theleis kati polu.
filisa lathos vatraxo----> h istoria mias gunaikas pou gurnaei pisw sthn ellada meta ton thanato ths korhs ths apo narkwtika.H eirwnia einai pws 3erei oti autos pou skotwse ths korh ths prwkeite na padreftei thn eterothalh adelfh ths.h ekdikhsh einai ena piato pou twgetai kruo allwste
Alximisths---> 3erw 3erw ti tha peite...eleos me ton Ghoelio omws afto to vilio mou anoi3e ta matia.kai xairomai idiaitera pou to diavasa se mikrh hlikia.Mou edwse na katalavw pws auta pou zhtame sth zwh mas einai brwsta mas kai mas kounane to xeri.....Den ta vlepoume omws giati apo fush mas oi anthrwpoi eimaste ligo apesiodw3oi kai nomizoume pws o theos euxaristietai na mas vlepei na upoferoume.
Epeidh genika eimai vivliofagos exw diavasei para polla vivlia.prwstoparon auta thumamai huhuhu an thumithw kati allo tha to postarw :D
Γεια σου ArgouenVampire,
αν μπορείς, θα σε παρακαλούσα να γυρίσεις το πληκτρολόγιο στα ελληνικά γιατί τα γκρικλις είναι για πολλούς δύσκολα στην ανάγνωση! :)
Δε μηλς για οργογραφικα λα8οι.......
Η ΟΥΡΑΝΙΑ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ του james redfield..
Βέβαια είναι λίγο παλιό,1993-94,αλλά είναι ενα απίστευτο βιβλίο!Ο συγγραφέας μέσα απο μια ιστορία περιπέτειας, μιλάει για ένα αρχαίο χειρόγραφο που βρέθηκε στα δάση του Περού,το οποίο περιέχει 9 Επιγνώσεις-κλειδιά,για την ίδια τη ζωή.
Αναλύει αυτές,αρχίζοντας απο τις συμπτώσεις που εμφανίζονται στη ζωή μας,στα συναπαντήματα που εμείς τα θεωρούμε τυχαία,ενώ είναι όλα κατά κάποιο τρόπο προγραμματισμένα να συμβούν,και όλα μεταφέρουν κάποιο μήνυμα για μας,αρκεί να μάθουμε να το ερμηνεύουμε..
Το τελευταιο βιβλιο που μου αρεσε πολυ ηταν το Βαλς με 12 θεους της Λενας Μαντα.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!! Perfect
Ποτε χωρις την κορη μου, Τα δακρυα του Θεου, Τα δακρυα των αγγελων, Θεανω η λυκαινα της Πολης, Ο Ζορμπας, Ο τυρρανος, Ανεμοδαρμενα Υψη, Ο αλχημιστης, Εχεις τη δυναμη και πολλα πολλα αλλα.... πιστευω οτι καθε αξιολογο βιβλιο εχει κατι να μας δωσει...
Zoelina
Θα συμφωνησω μαζι σου για τον Ζορμπα,τα Ανεμοδαρμενα υψη...τον Αλχημιστη..οντως εξαιρετικα...:love::love:
Αλλα το Θεανω η λυκαινα της Πολης...:unsure:
Προσωπικη μου αποψη παντα εκφραζω, χωρις διαθεση κριτικης και εννοειται στα πλαισια φιλικης κουβεντας...αλλα αναρωτιεμαι..
Τι το αξιολογο εχει το συγκεκριμενο βιβλιο ?
:bigsmile:
Καλησπέρα:bigsmile:. Χρόνια Πολλά σε όλους:love::love:
Πολλά ήταν τα βιβλία που έμειναν ανεξίτηλα στη μνήμη μου.
Ενδεικτικά θα αναφέρω: "Εγκλημα και Τιμωρία" του Ντοστογιέφσκι, 'Ανθρωποι και ποντίκια" του Στάινμπεκ, "Το λάθος" του Σαμαράκη,
"Η μητέρα του σκύλου" του Μάτεση,
"Το κοστούμι στο χώμα" της Καρυστιάννη, "Το Νο 31328" του Βενέζη,
"Η Φόνισσα" του Παπαδιαμάντη", " Ο μικρός πρίγκηπας" του Σαιντ Εξυπερύ, "Ασκητική" του Καζαντζάκη, "Τα ματωμένα χώματα" της Διδώς Σωτηρίου....
Βιβλία του Φιλιπ Ροθ, του Εκο, του Φώκνερ, του Ξανθούλη, του Καραγάτση, όλα της Ζατέλη, της Καρυστιάννη ....και όλα της Βαμβουνάκη:love:
Θεωρώ τον Κοέλο και τον "Αλχημιστή" του υπερεκτιμημένους.... αυτή είναι η προσωπική μου αποψη...
Τώρα διαβάζω το τελευταίο βιβλίο του Θέμελη "Οι αλήθειες των άλλων".
Και ναι.... ντρέπομαι αλλά το κάνω....:bigsmile: τα καλοκαίρια διαβάζω Αντρέα Καμιλέρι και Μάρκαρη.:bigsmile::toung::bigsmile:
Εμένα τα βιβλία με συγκλόνισαν όταν άρχισα να μαθαίνω ανάγνωση. Η αλήθεια είναι πως ήμουν ένα παιδί κλεισμένο σε ένα διαμέρισμα, γιαυτό διάβαζα, διάβαζα... Κάντε ένα Forum με το θέμα "παιχνίδια που μας συγκλόνισαν", εμένα, περισσότερο από κάθε βιβλίο που έπεσε στα χέρια μου, με συγκλόνισαν "τα μήλα", παιχνίδι με μπάλα είναι αυτό, όταν το πρωτόπαιξα, προτοετής φοιτήτρια στην αυλή του Αϊ Δημήτρη στη Θεσσαλονίκη. Και φοβάμαι πως πολλά παιδιά είναι τώρα στη θέση μου.
Ως συνήθως είμαι εκτός θέματος. :wacko:
Το βιβλίο που με συγκλόνισε είναι η "Γκέμα", η πνευματική διαθήκη του Λιαντίνη. Σε αυτό το βιβλίο βρίσκεται σε ψήγματα όλη η σοφία του αρχαίου ελληνικού πνεύματος. Σε αυτό το βιβλίο βρίσκεται και η σύγχρονη φιλοσοφια όπως την αντιλήφθηκε, ένας υπέροχα εγκεφαλικός ακαδημαϊκός.
Κατά τη γνώμη μου σε αυτό το βιβλίο βρίσκεται επίσης και το προσωπικό δράμα του Λιαντίνη.
Ας το εντοπίσω στις ελλείψεις του, ο Λιαντίνης δεν θέλησε να γνωρίσει σε βάθος μια υπέροχη σύγχρονη επιστήμη, τη μόνη που θα μπορούσε να τον βοηθήσει να δει το προσωπικό του κενο χωρίς να φοβηθεί (ή για να είμαι ειλικρινής "χωρίς να αφεθεί στο φόβο" γιατί όλοι όσοι το είδαν φοβήθηκαν). Διαβάζοντας την Γκέμα διαισθανόμουν ότι αυτός ο άνθρωπος δεν πήρε χαμπάρι από Ψυχολογία. Τουτέστιν η αυτογνωσία του ήταν μια αποτίμηση της μόρφωσης και των γνώσεων που απέκτήσε διαβάζοντας βιβλία που τον συγκλόνιζαν. ¶ρα δεν είχε και πολλούς λόγους να συνεχίσει τη ζωή του.
Γιαυτό πιστεύω ότι το έργο συγγραφέων-ψυχοθεραπευτών όπως ο Γιαλομ είναι μια προσφορά στην ανθρωπότητα, το κομμάτι της τουλάχιστον που έχει τη δυνατότητα ν' ανοίγει κανα βιβλίο.
Και επειδή εγώ είμαι μεγάλη γυναίκα (σε ηλικία -42 ετών), η ψυχολογία μπόρεσε να με οδηγήσει στην μεγαλη και αρχαια επιστήμη, τη μήτρα όλων των γνώσεων, την Μεταφυσική. Διαβάζοντας Μπλαβάσκι μπόρεσα να πάρω απαντήσεις, τις πρώτες απαντήσεις που χρειαζόμουν -η μετενσάρκωση εξηγεί ευπρεπώς το χάλι της ανθρωπότητας-. Διαβάζοντας Αιβανχωφ, στη συνέχεια, βρήκα ένα στέρεο φιλοσοφικό υπόβαθρο, για να μην βουτήξω στο κενο της ατομικότητας.
Και ακόμα κρατάω. Τώρα όμως πάω να παίξω....κυνηγητό με τα παιδιά μου.... καλό σας ταξίδι, στα βιβλία, στα παιχνίδια, όπου αγαπάτε...:bigsmile::love::cheesy:
Καλησπέρα σας,
τοβιβλίο είναι κατα την γνώμη μου, η ποιό καλή συντροφιά που μπορεί να σε ταξιδέψει παντού, να σε κάνει να ξεφύγεις, να ξεχαστείς, να χαλαρώσεις, να δεις τη ζωή διαφορετικά, να μάθεις, να συγκινηθείς, να φανταστείς. Αρκεί βέβαια ο συγγραφές του να καταφέρει να σε κρατήσει. Όλα τα είδη έχουν κάτι να προσφέρουν, ότι κάνει το μυαλό μας να σκεφτεί είναι κέρδος...:bigsmile::bigsmile:
Εμένα μερικά από όλα τα βιβλία που με συγκλόνησαν είναι :love::
Ποτέ χωρίς την κόρη μου, Πουλημένες, αυτά τα δύο είναι πραγματικές ιστορίες με συνταρακτικά γεγονότα.
Πέρα απο το Αιγαίο, Ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη, Πρόβα νυφικού, Ο μεγάλος Θυμός, Μαριάνα, Η κόρη του Νείλου, Το κάστρο, και τόσα άλλα που θα γράφω μέρες.. ένα βιβλίο ακόμα που ξεχώρισα είναι ο Αλχιμιστής που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, αν δεις το νόημα του. Πάντος συγγραφείς όπως : Καζαντζάκης, Παπαδιαμάντης, Καραγάτσης, Καριωτάκης, Δέλτα κ.α. όλο το συγγραφικό τους έργο αξίζει πολλά
Απο ποιητές ξεχωρίζουν οι :Βάρναλης, Σεφέρης, Βαλαωρίτης, Ελύτης, Καβάφης, Ρίτσος. Παλαμάς, Σολωμός, Δημούλα Κική, Εγγονόπουλος κ.α.
Σταματάω..γιατί θα συνεχίζω να γράφω...:bigsmile::bigsmile:
Ελπίζω όλοι να διαβάζουμε βιβλία και ειδικά να το περάσουμε στα παιδιά, εμένα η μαμά μου αυτό έκανε.:embarrest:embarrest
Τα βιβλία είναι μια περιπέτεια που μπορείς να τη ζήσεις ανα πάσα στιγμή.
Λατρέυω τον Πρέσφιλντ, τον Μανφρέντι, τον Κοελιο αλλά αν το καλοσκεφτώ τα βιβλία που με συγκλόνισαν μέχρι τα 30 μου είναι:
Ο μικρός πρίγκιπας, ο Αλχημιστής, το ¶ρωμα του Ονείρου (ρομπινς) και ο Μέγας Αλέξανδρος (μανφρεντι)
BLUE TREE Λευκο κοτσυφι..αγαπημενος Μιμης Ανδρουλακης...μια Σκορπισια αναλυση του καπιταλισμου..:toung:Το συνιστω ανεπιφυλακτα!!!:bigsmile::bigsmile:
Διάβασα και διαβάζω πολλά.
Στην εφηβεία μου όμως μαγεύτηκα από τα
''Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά'' του Μουρσελά, το '¶ρωμα'' του Ζίσκιντ, ''Το χρώμα του φεγγαριού΄΄
της Αλκυόνης Παπαδάκη και με το ''Και με το Φως του Λύκου επανέρχονται'' της Ζ. Ζατέλη.
Τα τελευταία χρόνια με άγγιξε ''Το νησί'' της V. Hislop.
Διαχρονική αξία πάντως ο Μίλαν Κούντερα και η Αβάσταχτη Ελαφρότητά του....:love:
Καλοκαίρι έρχεται -εποχιακά τουλάχιστον- καλή εποχή για ανάγνωση
σε χαλαρούς ρυθμούς.
Καλές αναγνώσεις...
Εξαιρετικός και με ασύγκριτο χιούμορ συγγραφέας για μένα είναι ο Τομ Ρομπινς. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω βιβλία του, αλλά μπορώ ανεπιφύλακτα να προτείνω σε όλους το "¶ρωμα του Ονείρου"
Αυτός όμως που πραγματικά αισθάνομαι ότι μου "έδειξε" έναν ουσιαστικό δρόμο, είναι ο Eckhart Tolle με το βιβλίο του "Η δύναμη του Τώρα" (δεν έχω λόγια...)
:love:
Καλησπερα σας...Δεν ξερω τι μπορω να γραψω,εχω εκπλαγει,απ αυτα που δεν εχω διαβασει..εμενα οτι εχω διαβασει με συγλονισε..λατρευω τα παραμυθια του Νασρετιν -Χοτζα..Το πρωτο βιβλιο που αγορασα οταν δουλεψα,την αστρολογια των Παρκερ..ολα τα παραμυθια του Αντερσεν..Λατρευω Τσιφορο(η μυθολογια του ειναι εμπειρια) ,Σουρη..Αλλα δεν θα ξεχασω ποτε οταν μυρισα..ξεφυλλισα,εναν τομο <Δι`απλασης τ`ων πα`ιδων> ηταν απ'τις ποιο αξεχαστες εμπειριες που ειχα ..Ο Κοελο ειναι συναρπαστικος στον πολεμιστη του φωτος...Εμειρια ειναι και η σειρα <των παιδιων της γης>..μπεστ σελερ , η συνεχεια του οσα παιρνει ο ανεμος.. Ο Πτολεμαιος...Και οσα βιβλια μου εχει κανει ο γυιος μου ..και η νουνα του ..παντα μου εχω στοχο 12 βιβλια τον καθε χρονο..και ετσι θα αδικησω ολα αυτα που εχω διαβασει..πολυ ωραιο το θεμα σας..βρηκα τιτλους που θα επιλεξω να διαβασω..ευχαριστω πολυ..
Το ''Μην πέφτεις από τη βουνοκορφή'' (Dont fall off the mountain) εκδόσεις Κάκτος της Σίρλευ Μακλαίην,....αξεπέραστο!!! Γεμάτο περιπέτειες ταξίδια προσωπικές αναζητήσεις, γραμμένο με πολύ χιούμορ και αμεσότητα.
''Ο γλάρος Ιωνάθαν'', ένα συμβολικό βιβλίο για την ελευθερία...
''Οι Μεγάλοι Μύστες'' του Έντουαρντ Σιρέ,...υπέροχη γλώσσα και μεγάλα νοήματα,..
''Ο τυφλός μουσικός'' που το διάβασα όλο σε μία νύχτα και ένιωσα σα να είχα μεταφυσική εμπειρία, τόσο πολύ ταυτίστηκα... όταν το ξαναδιάβασα βέβαια δεν μου έκανε και μεγάλη εντύπωση,... κάτι περίεργο έγινε εκείνη την νύχτα...
''Ο δρόμος του μπλε φεγγαριού'' ...δημοτικό ήμουν ακόμα το θυμάμαι.... εξαίσιο παραμύθι..
Τα συστήνω ανεπιφύλακτα!