Οταν παίρνεις γεμίζεις τα χέρια σου, όταν δίνει γεμίζεις την καρδιά σου.
Καλύτερα να γεμίζουμε την καρδιά μας με αγάπη, παρά με πικρία και θυμό...
Printable View
Οταν παίρνεις γεμίζεις τα χέρια σου, όταν δίνει γεμίζεις την καρδιά σου.
Καλύτερα να γεμίζουμε την καρδιά μας με αγάπη, παρά με πικρία και θυμό...
πολύ ωραίο .. θέμα.. πιστεύυω τρώγεται κρύο...
και με μισος.. :P
έχω τάσεις εκδίκισης.. αλλα πιο πολυ στις σχεσεις..
με την έννοια οτι θέλω να τον δω να "καταστρεφεται" μετα απο μενα..
δε ξέρω πως ακούγετε.. αλλα το νιώθω..
τωρα δε ξέρω... μηπως οφείλετε στο οτι έχω πλούτωνα σε σκορπιό και στον 1ο οίκο???:wacko::cheesy:
δέν έχω κάτι άλλο σε σκορπιο παντως..
αλλα δεν έχω άσχημες όψεις με πλούτωνα.. μπορω να πω θετικές..:)
Αν και έχω ήδη εκφράσει την άποψή μου για το συγκεκριμένο θέμα, ωστόσο επειδή βλέπω ότι οι περισσότερες απαντήσεις έχουν να κάνουν με πρώην, θα παραθέσω μια ατάκα της γνωστής (σε όσους παρακολουθούσαν το "Sex and the City") Σαμάνθα: Πάντα υπάρχει ένας διαγωνισμός με τον πρώην σου.. λέγεται "Ποιος θα πεθάνει μίζερος".. :bigsmile:
Quote:
Originally Posted by dinula
Δε χρειάζεται να έχεις κάτι άλλο σε Σκορπιό.......:cheesy::cheesy::cheesy:
Πλάκα κάνω, όλες το έχουμε σκεφτεί, εσύ με τόσο "λίγο" Σκορπιό μπορεί και κάπως παραπάνω :bigsmile:
χαχα:cheesy:Quote:
Originally Posted by pecora nera
όντως.. κ εγω βασικά νομιζα ότι αθτο οφείλονταν στο λεων που εχω αφροδίτη.. αλλα νομιζω οτι οταν έχεισ 1ο οίκο σε ενα πλανητη έχεισ έντονα τα στοιχια..αυτα..
αν δε κανω λαθος..εε???
...ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ, για ποιο πραγμα ακριβως μιλαμε;;
Για την επιθυμια της εκδικησης που μπορει να παραμεινει εσσαει επιθυμια που ισως καποια στιγμη ξεφουσκωσει ή για την πραγματοποιηση της επιθυμιας;; [ξεχωρα απο το αν θα ικανοποιηθει μετα την εκδικηση ή οχι...]
Στην πρωτη περιπτωση παντως, αν καποιος ισχυριστει οτι δεν εχει νιωσει ποτε και για κανενα λογο την αναγκη να εκδικηθει, απλως δεν θα τον πιστεψω!!! :nuts::embarrest
[QUOTE=starfish;
Στην πρωτη περιπτωση παντως, αν καποιος ισχυριστει οτι δεν εχει νιωσει ποτε και για κανενα λογο την αναγκη να εκδικηθει, απλως δεν θα τον πιστεψω!!! :nuts::embarrest[/QUOTE]
Συμφωνώ μαζί σου, όμως εάν στο μεσοδιάστημα μεταξύ επιθυμίας και πράξης για εκδίκηση μπεί η λογική, η επιθυμία πάει περίπατο.....:bigsmile: Και νομίζω στους περισσότερους αυτό συμβαίνει.
Quote:
Originally Posted by starfish
Εννοειται και ολοι το εχουμε σκεφτει..το ζητουμενο ειναι το αποτελεσμα που θα επιφερει σε εμας μια πραξη εκδικησης...το κερδος..ή τι θα χασουμε...ποιο θα ειναι το αντιτιμο??Και εκει υπεισερχεται η ρουφιανα η λογικη και η εφυια ετσι???
Εγω ειμαι της αποψης κανε οτι νιωθεις ...θες να εκδικηθεις,εκδικησου δεν θες?μην το κανεις...ειναι ανωφελο να λες σε καποιον που ειναι φορτισμενος: "Υπαρχει και αλλος τροπος" ή "Ειναι κακο!"....αλλιως ο θυμος που νιωθει θα γυρισει πισω σε αυτον.
¶ρα καλύτερα να σερβίρεται ζεστό...:blink::toung:Quote:
Originally Posted by Αφροδίτη
Σπανιότατα σου δίνεται τέτοια ευκαιρία (να το σερβίρεις ζεστό), οπότε... δεν το σερβίρεις καθόλου:cheesy:Quote:
Originally Posted by BlackOrWhat
Ποτε ζεστη δεν σερβιρετε η εκδικηση γιατι δεν εχεις την ψυχραιμια που ειναι απαραιτητη,παντα κρυα και οσο παγωμενη γινεται και περιμενεις οσο χρειαστει για τον κανεις τον αλλον να χασει την γη κατω απο τα ποδια του να μην ξερει απο που του ηρθε ......ειναι μερικες φορες που δεν ξεχνας απλα περιμενεις για να σερβιρεις το παγωμενο πιατο...............Quote:
Originally Posted by Αφροδίτη
φιλικα Δεσποινα Κουκι
Με αγγίζει πολύ το θέμα παιδιά γιατι είμαι σκορπιός με ωροσκόπο σκορπιό και άλλους 3 πλανήτες στο σκορπιό...ότι και να μου κάνει κάποιος το θυμάμαι 30 χρόνια μέχρι την κατάλληλη στιγμή...Πάντως όσο κι αν θέλεις να εκδικηθείς από θεού υπάρχει κάτι που ο λαός το λέει απλά....''όταν κάνεις...πιπί στη θάλασσα το βρίσκεις στο αλάτι....Quote:
Originally Posted by palavo
lol!!η φιλη μου εχει ωροσκοπο σκορπιο σε συνοδο με Αφροδιτη,Πλουτωνα,Ερμη στον σκορπιο....μωρε αν υπαρχει επομενη ζωη,οσους δεν μπορεσε να εκδικηθει σε αυτην,την εχουν κατσει!!!...
Θα μου επιτρεψεις να διαφωνησω! Η λογικη το μονο που θα καταφερει ειναι να κρατησει την επιθυμια φυλακισμενη. Δεν θα την εξαφανισει. Θα εξαφανιστει μονο οταν δεν θα εχει να τραφει. Αλλα αυτο θελει τον χρονο του...Quote:
Originally Posted by Αφροδίτη
Και αυτό δεν εξαρτάται απο εμάς??? το κατά πόσο τρέφουμε μέσα μας την ανάγκη για εκδίκηση? Και βέβαια εξαρτάται απο το πως βιώνει ο καθένας τις καταστάσεις και πόσο εύκολα μπορεί να γυρίσει σελίδα. Κρίνοντας απο τον εαυτό μου, έχω νιώσει πολλές φορές την επιθυμία να εκδικηθώ, περνώντας όμως λίγος καιρός μπορώ να δω πιό ξεκάθαρα να επουλώσω τις πληγές μου και αποφασίζω να μην δηλητηριάζω άλλο πλέον τον εαυτό μου..... :love:Quote:
Originally Posted by starfish
Γι αυτό ακριβώς λέμε ότι πάντα πρέπει να αφήνουμε ένα διάστημα να περάσει προτού πράξουμε. Κανείς δεν ωφελήθηκε δρώντας υπό την επήρεια του θυμού και της οργής.:embarrest
Eχεις δικιο καλη μου!Quote:
Originally Posted by Αφροδίτη
Αυτο που θελω στην ουσια να τονισω με οσα γραφω, ειναι οτι δεν ειναι παιχνιδακι να αντιμετωπιζει κανεις τα σκοτεινα του συναισθηματα. Οτι θελει κοπο, μαχη [αν οχι πολεμο] μεγαλο αυτοελεγχο και χρονο. Και αυτο το συνειδητοποιει κανεις οσο πιο δυνατο χτυπημα φαει, αρα, οσο πιο δυνατο συναισθημα εκδικησης νιωσει.
:love:
Σωστά! Αν προσπαθήσουμε να εκδικηθούμε υπό την επήρεια του θυμού και της οργής, το πιο πιθανό είναι να μην να τα καταφέρουμε, τουλάχιστον στο βαθμό που θα θέλαμε. Θέλει οργάνωση και υπομονή, έτσι ώστε να πετύχουμε τα μέγιστα. Για αυτό και λέμε ότι "η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο". :bigsmile:Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Μερικες φορες οι πληγες δεν κλεινουν τρεχουν και αιμοραγουν ,πονανε ,δεν υπαρχει φαρμακο να γειανουν και αυτη την ρημαδα την σελιδα για να την γυρισεις μονο οταν εκδικηθεις γυρναει .........Quote:
Originally Posted by Αφροδίτη
με εκτιμηση
Επειδή μπορεί να παρεξηγηθούμε όλοι εμείς οι υπέρμαχοι της εκδίκησης από την ανωτερότητα όσων την αποκηρύσσουν -αν όντως είναι έτσι και δε μένει μόνο στα λόγια όσων θέλουν να πλάσουν για τον εαυτό τους την εικόνα του ατάραχου και υπεράνω, που δήθεν τα έχει βρει με τον εαυτό του-, και επειδή η χρόνια αναμονή για εκδίκηση χαρακτηρίστηκε από κάποιον ομιλητή ως "μιζέρια", θα ήθελα να προβώ σε ορισμένες διευκρινίσεις:
1ον δεν αναλώνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας σχεδιάζοντας μηχανορραφίες, για να κάνουμε κακό σε κάποιον. Απλώς, η ζωή είναι τόσο μεγάλη..........που σου φέρνει από μόνη της κάποια στιγμή αυτόν που σε πλήγωσε μπροστά σου.
2ον με τον όρο "εκδίκηση" δεν εννοούμε πάντα οτι θα προκαλέσουμε ανεπανόρθωτο κακό στον άλλο. Απλώς θα πάρουμε το αίμα μας πίσω. Πώς μπορεί να γίνει αυτό; υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι: από την αδιαφορία και την ανωτερότητα μέχρι και το να ρίξεις στα μούτρα του άλλου γυμνή την αλήθεια που μπορεί να τον πληγώσει πολύ...(θα ήθελα πολύ να παραθέσω παραδείγματα, αλλά δεν έχω χρόνο. Για όποιον έχει απορίες, ας με ρωτήσει)
3ον όλοι οι άνθρωποι ζούμε με το αίσθημα του δικαίου και γι' αυτό της εκδίκησης, απλώς κάποιοι έχουμε τα κότσια να το παραδεχθούμε. Επειδή όλοι ζούμε σε μια κοινωνία που βασίζεται στην έννοια της ανταπόδοσης είτε θετικής, που εκφράζεται με την ευγνωμοσύνη είτε αρνητικής, που εκδηλώνεται με την εκδίκηση, όλοι θέλουμε να ανταποδώσουμε, όταν νιώσουμε το αίσθημα της αδικίας. Ούτε ο Καζαντζάκης ούτε ο Εμπειρίκος ούτε κανείς άλλος που μπορεί να παρατεθεί ως παράδειγμα δεν ξέρουμε τι έκανε στην πραγματική του ζωή.... ¶ραγε αυτοί έμειναν αμόλυντοι από το μικρόβιο της εκδίκησης;;;;;;;;;;;;;;;;Συγκεκρι μένα, πιστεύω πως η σεξουαλική ανικανότητα του Καζαντζάκη εκδηλωνόταν με μισογυνιστικές τάσεις... Αυτό πώς θα το χαρακτηρίζαμε, άραγε;;;;;;;;ανωτερότητα;;;;;;;
4ον οι διαβαθμίσεις της αδικίας και γι' αυτό της εκδίκησης είναι διάφορες και ανάλογης βαρύτητας. Σίγουρα, μπορεί να μην ασχοληθούμε ιδιαίτερα με κάποιον που μας παράτησε, αλλά μπορεί να θελήσουμε να σκοτώσουμε το δολοφόνο του παιδιού μας, όπως για παράδειγμα έκανε ένας πατέρας κάποτε στην Κρήτη, που ο δολοφονός του γιου του έμεινε ατιμώρητος.
Μπορεί η εκδίκηση, νοούμενη ως αυθαίρετη παρέμβαση στα πράγματα, για την αποκατάσταση της τάξης, να θεωρείται στοιχείο πρωτογονισμόύ, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις είναι πιο δίκαια και πολιτισμένη και από τα ίδια τα πράγματα...κυρίως σε δικαστικές περιπτώσεις.
Ας δούμε, λοιπόν, την έννοια αυτή λίγο πιο σφαιρικά και μη μένουμε μόνο σε ένα γκόμενο που μας παράτησε ή μια φίλη που μας πρόδωσε...Υπάρχει πολύς πόνος και πέρα από αυτά...
"Ούτε ο Καζαντζάκης ούτε ο Εμπειρίκος ούτε κανείς άλλος που μπορεί να παρατεθεί ως παράδειγμα δεν ξέρουμε τι έκανε στην πραγματική του ζωή...."
Παρένθεση, ο Καζαντζακης και ο Εμπειρίκος δεν μπορουν να παρατεθούν ως παράδειγμα και δεν εξετάζουμε τι έκαναν στην προσωπική τους ζωή (καλό είναι ) γιατί ανηκούν στην κατηγορία καλλιτέχνες και ΔΕΝ ειναι αντιπροσωπευτικό παράδειγμα ...και καπως ακομψο να τον λέμε μισογύνη ε?? Αν ήταν έτσι κανείς δεν θ ανέβαζε πχ έργα του Ζενέ....:nuts:
Θα ήθελα να καταλαβω αν τελικά εννοεις, οτι η ειλικρινής ανωτερότητα ειναι ενα μέσο εκδίκησης, ενω η δήθεν ανωτερότητα ειναι ενα μέσο προβολής ενός στημένου "εγώ". Επίσης οταν λες οτι "η ζωή είναι τόσο μεγάλη..........που σου φέρνει από μόνη της κάποια στιγμή αυτόν που σε πλήγωσε μπροστά σου".......Τι πιστεύεις?Οτι για ποιόν λογο στον έφερε μπροστά σου?Για να αναλάβεις εσύ το ρόλο του Κριτή?Quote:
Originally Posted by Dion-DoubleDoor
Το αισθημα δικαίου, το ταυτίζεις μ'αυτό της εκδίκησης αν καταλαβα καλά.Το σεβομαι ειναι δικαιωμα σου....όμως οχι!Δεν μπορείς να μιλάς για όλους...όσον αφορά εμένα τουλάχιστον, δεν θα το επέτρεπα σε κανέναν.Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους!!!!!Quote:
Originally Posted by Dion-DoubleDoor
Για τον κ.Καζαντζάκη και τον κ.Εμπειρίκο εχεις δίκιο!Δεν ξέρουμε τι έκαναν στην πραγματική τους ζωή.....και δεν εχουμε το δικαίωμα να τους κρινουμε....
Ο δολοφόνος του παιδιού του δεν εμεινε ατιμώρητος....ΙΣΟΒΙΑ εφαγε !!!Αλλα δεν τον εκτελέσανε. Οχι δεν ειναι και πολύ πρωτόγονο, να παιρνουμε το νόμο στα χερια μας......εμενα γιατι μου κάνει κατι σε Κλίντ Ιστγουντ ή Τζον Γούειν, για μια χουφτα δολλάρια, ο καλος ο κακός και ο ασχημος κτλ πολλά?????Quote:
Originally Posted by Dion-DoubleDoor
ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!
Δίκαια και πολιτισμένη δεν ξέρω αν μπορεί να είναι... εγώ το βλέπω σαν εκλογίκευση του ενστίκτου μας να τιμωρήσουμε... Και ναι, ίσως είμαι έξω από το χορό και πολλά τραγούδια λέω, αλλά η απόδοση δικαιοσύνης δεν μπορεί να βασιστεί σε ενστικτώδεις κινήσεις. Το αν ο νόμος και η απόδοσή του φέρνει την ισορροπία ανάμεσα στην πράξη και το μετά την πράξη είναι μια άλλη υπόθεση... Θεωρητικά όμως αν το δούμε και κυρίως ανθρωπιστικά, η εκδίκηση και η τιμωρία έχει εδώ και κάτι αιώνες εξοβελιστεί από τα δικονομικά συστήματα....Quote:
Originally Posted by Dion-DoubleDoor
από εκεί που η συζήτηση είχε σαν αντικείμενο την ανταλλαγή απόψεων περί εκδίκησης, έφτασε στην επιχειρηματολογία για το αν είναι ορθό να παίρνει κανείς τη δικαιοσύνη στα χέρια του?? :wacko:
ένα επόμενο θέμα θα μπορούσε να ήταν και η εφεύρεση του τροχού, δε λέω :toung: δεν ειρωνεύομαι, απλά το κλίμα νομίζω πως θέλει λίγο ..ξαλάφρωμα :bigsmile:
σοβαρά όμως, καλό είναι να υποστηρίζει κανείς τις θέσεις του και άλλο τόσο καλό νομίζω είναι να εξετάζει και το "μέχρι που".. είναι χρήσιμο να το κάνει. το να "αναγκάζεις" με τον τρόπο σου τους άλλους να υποστηρίξουν τα αυτονόητα (πράγμα που καλά κάνουν εφόσον τίθεται θέμα), κατά τη γνώμη μου είναι χάσιμο ενέργειας.
φιλικά.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο τροχός πάντα γυρίζει ολα εδω πληρωνονται
έστω και με δόσεις! :toung:Quote:
Originally Posted by staray
Για να το αλαφρύνω λίγο.... :embarrest:embarrest
Οταν θιγεσαι,πληγωνεσαι και πιανεις πατο,αυτοματα η εκδικηση μοιαζει η λυση,αλλοι λοιπον εκδικουνται,αλλοι πανε στο ψυχολογο τους και το συζητουν χρονια,αλλοι δεχονται μια συγνωμη και πανε παρακατω,αλλοι απλα αγαπανε αλληλους,τοσοι ανθρωποι,τοσες αλλιωτικες γνωμες και αντιδρασεις.Αλλα μη μου πειτε οτι αυτο το τερατακι της εκδικησης δεν σας εχει ολους καποια στιγμη κανει να φτιαχνεται φανταστικα σεναρια αντεκδικησης με ενα κρυφο χαμογελο ικανοποιησης...:evil:
η εκδικηση ειναι κατι περιεργο δε το εχω νοιωσει για κανεναν
ακομη κ για ανθρωπους που θα επρεπε κ οταν εμαθα οτι κατι κακο τους συνεβει αντι να το χαρω στεναχωρηθηκα ΔΕΝ ειμαι αγια αλλα ποτε δε θα κανα κατι για να πληγωσω
δεν ειμαστε εμεις τιμωροι
ας πιστεψουμε στη μοιρα κ να αφησουμε "καποιον αλλο" να κανει κατι γι αυτο και να μεινουμε καθαροι κ μακρια απο κακιουλες γιατι μετα παει η εκδικηση της εκδικησης την εκδικηση και δεν τελιωνει ποτε
Να είστε σίγουροι ότι όλοι πέρνουμε το μερτικό μας σε αυτή την "αέναη ζωή". Και αυτοί που εκδικούνται και αυτοί που δεν εκδικούνται. Η επιλογή και η ελευθέρα βούληση είναι στην κρίση του καθενός. Τώρα... τι θα θερίσει??? ότι σπείρει. Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από την ανταποδοτική δικαιοσύνη ή αλλιώς "Νόμος του κάρμα". Αυτός που δρά ενάντια στους συμπαντικούς νόμους να ξέρετε ότι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα πάρει πίσω ότι του αξίζει. Λέτε ότι αν δεν αποφασίσετε να ανταποδώσετε "οδόντος αντί οδόντος......" το κακό που μπορεί να σας έκανε κάποιος, αυτός ο κάποιος δεν θα "τιμωρηθεί ποτέ"??? Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα. Σας έχει τύχει ποτέ να βρίσκεστε σε απόγνωση?? να οικτήρετε την τύχη σας??? να έχετε ένα τόσο βαθύ πόνο που να νομίζετε ότι σας ξεριζώνουν την καρδιά???? να απευθύνεστε στο ΘΕΟ και να λέτε θεέ μου γιατί εγώ τι έχω κάνει και αξίζω τόσο πόνο??? Εεεε....!!!! ψάξτε λίγο ακόμη δεν μπορεί κάτι θα έχετε και έχουμε κάνει όλοι. Γι αυτό βρισκόμαστε ακόμη στην γη. Έχουμε χρέη να ξεπληρώσουμε. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε τόσο το καλύτερο για μας. Είθε να αλλάξουμε προς το καλύτερο. Από μας εξαρτάτε.
Αν όλοι εφαρμόζαμε το "οφθαλμός αντί οφθαλμού", σήμερα θα ζούσαμε στον κόσμο των τυφλών..
:love::love::love:
Πολύ καλό θέμα... Αν και το πρόσεξα αργά...
Υπήρξα πολύ φανατισμένη με το θέμα της εκδίκησης... Αλλά μόνο στο μυαλό μου!!! Τα σενάρια που δημιουργούσα για το πως να εκδικηθώ αυτόν που μου έκανε κακό τολμώ να πω ότι ήταν επιστημονικής φαντασίας... Από πράξη τίποτα. Οι ενοχές πολλές...
Μέχρι που συνειδητοποίησα, λίγο αργά βεβαίως, ότι όλες αυτές οι σκέψεις προέρχονταν από τον απίστευτο πόνο που ένιωθα κάθε φορά, ο οποίος ενεργοποιούσε όλους εκείνους τους φόβους που πολύ όμορφα είχα αποθηκεύσει μέσα στο υποσυνείδητο μου και δεν το είχα πάρει χαμπάρι...
Σήμερα, όταν πληγώνομαι ή θυμώνω (δευτερεύον συναίσθημα), το μόνο που κάνω είναι να προσπαθώ να καταλάβω από ποιο κομμάτι του υποσυνείδητου μου προέρχεται και να το αποδεχτώ... Χωρίς να χρειάζεται πια να "εκδικούμαι" κανέναν...
:bigsmile:
Quote:
Originally Posted by sag_femme
Πολύ ωραίο αυτό, μπράβο!Quote:
Originally Posted by sag_femme
Συνήθως εκδίκηση ζητούν αυτοί που φορτώνουν στον απολεσθέντα όλο τους το εγώ και όχι μόνο την αγάπη τους
Μετά τα παρακάλια να είμαστε μαζί με χώρισε και επιδεικτικά παρουσιάζεται μπροστά μου με άλλη.Δεν είμαι άτομο εκδικητικό αλλά θέλω να τιμωρηθεί.Η θεία δίκη κάπου πρέπει να ......είναι.
ΘΕΟΔΟΣΙΑ.Μπράβο σου.Το τέλειο μήνυμα.Πόσο καλό μου έκανε να ήξερες.
η εκδίκηση δυστυχώς είναι ένα πιατο που τρώγεται κρύο & λέω δυστυχώς γιατί σαν Κριός θα προτιμούσα να τρώγεται "χθές" ,το σήμερα & το αργότερα είναι βασανιστικό. Παρ ΄όλα αυτά μπορώ να περιμένω χρόνια αρκεί να το σερβίρω.Συνήθως την χαρίζω (υποθέτω φταίει ο αρης στον καρκίνο ,ωροσκόπος & αφροδίτη στους ιχθείς ) όσον αφορά τον εαυτό πλην μίας εξαίρεσης στα ερωτικά οπου δεν την έχω σερβίρει ακόμη μετα από 10χρονια .Εκεί όμως που θα είμαι αμειληκτη θα είναι σε όποιον τολμήσει να πληγώσει την αδελφή μου
Σωστα τα λεςQuote:
Originally Posted by sag_femme
ολοι μας εχουμε βιωσει το αισθημα της εκδικησης...με πολλους διαφορετικους ..τροπους αλλοτε περιμενουμε την ευκαιρια και αλλοτε την δικαιωση...θεωρω οτι ερχεται παντα την καταλληλη στιγμη εστω κ αν εχουν περασει χρονια.. αλλα στους επεισοδιακους χωρισμους...πρεπει να παιζουμε τον γιατρο και να λεμε τις 3 μαγικες λεξουλες......Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.........
Προσωπικα,πιστευω πως η εκδίκηση όταν θα έρθει η ώρα που θα μπορέσεις να την πάρεις,θα σου έχει περάσει και δεν θα θές καν να ασχολήθεις..Αλλά απο την άλλη πάλι...υπάρχει καλύτερη εκδίκηση απ αυτό????Perfect