Re: Απορία καρμικού τύπου
Απορία καρμικού τύπου:
Οι συμβατικές όψεις του ωροσκοπίου υποδηλώνουν τάσεις. Αυτό, από μόνο του, προϋποθέτει ενεργή και συνειδητή προσωπικότητα και ως τέτοια, κάθε άτομο μπορεί να κάνει πράξη το καταταλαιπωρημένο τσιτάτο "ο σοφός κυβερνά τα άστρα του". Σε ένα τέτοιο επίπεδο, γεννιούνται, αναπτύσσονται και εξελίσσονται φυσιολογικά όλων των ειδών οι σχέσεις (συναστρίες πάσης μορφής, επί το αστρολογικότερον).
Οι όψεις σχετικά με τους Δεσμούς και ότι άλλο μπορεί να υποδηλώνει εκπλήρωση καρμικού χρέους είτε ανάγονται σε ψυχολογική βάση (sic) είτε σε περισσότερο περιοριστικούς άξονες, προϋποθέτουν ασύνειδη κατάσταση, άντε το πολύ πολύ ξυπνήματος από τον λήθαργο ("συνειδητοποίηση"). Εκτός από το προφανές προβληματικό της θεώρησης γενικά, δημιουργούνται πολλά προβλήματα τόσο σε επίπεδο εξέτασης ατομικού ωροσκοπίου, όσο και στο συσχετισμό του με άλλα μέσω της συναστρίας (για το δε Σύνθετο, δεν συζητάω, εκεί γίνεται μεγάλο πάρτυ).
Κοινώς, η εκάστοτε ψυχή αριθμός ΧΨ - 326897736938ακλπ678/342, που στην παρούσα ενσάρκωση φέρει το τάδε όνομα και το δείνα ωροσκόπιο, και οφείλει να φέρει εις πέρας την υπ' αριθμόν 7849346783/3658 αποστολή, ακόμη δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Συναντάει την ψυχή υπ' αριθμόν ΚΛ- 8909809/ηκλοπ/6746583, η οποία είναι πιο συνειδητοποιημένη, έχει μελέτήσει καλά το χάρτη που της αντιστοιχεί στην παρούσα ενσάρκωση και το έχει βάλει αμέτι μουχαμέτι να αφυπνήσει και την ψυχολογικώς ασύνειδη ΧΨ. Αν το καταφέρει, έχει καλώς, κερδίζουνε και οι δύο πόντους σχετικά με την επόμενη ενσάρκωση. Αν δεν το καταφέρει, υπάρχει πρόβλημα.
Το σενάριο μπορεί να ισχύσει και στην περίπτωση που η ΚΛ δεν ασπάζεται τη θεωρία της μετενσάρκωσης, αλλά την "ψυχολογική" προσέγγιση του όποιου θεωρούμενου χρέους. Το ζήτημα είναι πως μια τέτοια αστρολογική ανάγνωση είτε σε επίπεδο γενέθλιου ωροσκοπίου είτε σε συναστρικού δημιουργεί πολλά πολλά προβλήματα. ¶λλο είναι να αναπτύσσεται μια σχέση επάνω στη βάση του "έχουμε τετράγωνο ερμή - άρη και ίσως πρέπει να το λάβουμε κάπως υπόψη μας" κι άλλο το " ο βδ σου είναι στον 1ο οίκο και μένα στον 7ο, πρέπει να συντονίσουμε τις εξελίξεις μας".
Και εδώ τίθεται το καρμικό ερώτημα: αν το άλλο μέλος της σχέσης νομίζει πως εκτός από το υποτιθέμενο δικό του χρέος ξέρει και το δικό σου και προσπαθεί να στο επιβάλλει, τι κάνεις;
Κοινώς, ορισμένα πραγματάκια μπορούν να έχουν, εκτός των άλλων, πολύ πολύ ενοχλητικές προεκτάσεις.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
gargoyle
Απορία καρμικού τύπου:
Οι συμβατικές όψεις του ωροσκοπίου υποδηλώνουν τάσεις. Αυτό, από μόνο του, προϋποθέτει ενεργή και συνειδητή προσωπικότητα και ως τέτοια, κάθε άτομο μπορεί να κάνει πράξη το καταταλαιπωρημένο τσιτάτο "ο σοφός κυβερνά τα άστρα του".....................
Κοινώς, η εκάστοτε ψυχή αριθμός ΧΨ - 326897736938ακλπ678/342, που στην παρούσα ενσάρκωση φέρει το τάδε όνομα και το δείνα ωροσκόπιο, και οφείλει να φέρει εις πέρας την υπ' αριθμόν 7849346783/3658 αποστολή, ακόμη δεν το έχει πάρει χαμπάρι. Συναντάει την ψυχή υπ' αριθμόν ΚΛ- 8909809/ηκλοπ/6746583, η οποία είναι πιο συνειδητοποιημένη, έχει μελέτήσει καλά το χάρτη που της αντιστοιχεί στην παρούσα ενσάρκωση και το έχει βάλει αμέτι μουχαμέτι να αφυπνήσει και την ψυχολογικώς ασύνειδη ΧΨ. Αν το καταφέρει, έχει καλώς, κερδίζουνε και οι δύο πόντους σχετικά με την επόμενη ενσάρκωση. Αν δεν το καταφέρει, υπάρχει πρόβλημα.
Το σενάριο μπορεί να ισχύσει και στην περίπτωση που η ΚΛ δεν ασπάζεται τη θεωρία της μετενσάρκωσης, αλλά την "ψυχολογική" προσέγγιση του όποιου θεωρούμενου χρέους. Το ζήτημα είναι πως μια τέτοια αστρολογική ανάγνωση είτε σε επίπεδο γενέθλιου ωροσκοπίου είτε σε συναστρικού δημιουργεί πολλά πολλά προβλήματα. ¶λλο είναι να αναπτύσσεται μια σχέση επάνω στη βάση του "έχουμε τετράγωνο ερμή - άρη και ίσως πρέπει να το λάβουμε κάπως υπόψη μας" κι άλλο το " ο βδ σου είναι στον 1ο οίκο και μένα στον 7ο, πρέπει να συντονίσουμε τις εξελίξεις μας".
Και εδώ τίθεται το καρμικό ερώτημα: αν το άλλο μέλος της σχέσης νομίζει πως εκτός από το υποτιθέμενο δικό του χρέος ξέρει και το δικό σου και προσπαθεί να στο επιβάλλει, τι κάνεις;
Κοινώς, ορισμένα πραγματάκια μπορούν να έχουν, εκτός των άλλων, πολύ πολύ ενοχλητικές προεκτάσεις.
Και εσύ τώρα τι θες, να συνειδητοποιηθούμε; Ε;
Θες να σκεφτούμε; Να νιώσουμε δυνατοί; Να διεκδικήσουμε; Ε; Για πες μου, προβοκατόρισσα εσύ, για πες, για πες :nuts:
Re: Απορία καρμικού τύπου
Χωρίς να θέλω να ανοίξω απαραιτήτως διάλογο, μια και οι διάλογοι μας δεν έχουν μέχρι τώρα και την καλύτερη κατάληξη, νομίζω ότι θεωρείς αυτονόητα κάποια πράγματα που δεν είναι απαραίτητα.
Εν πρώτοις η κατάσταση του "σοφού" που κυβερνάει τα άστρα του δεν είναι δεδομένη και όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν κατακτήσει αυτό το σημείο. Ειδικά εμείς εδώ που γράφουμε όλα αυτά τα εντυπωσιακά και κοκορευμόμαστε σίγουρα δεν το έχουμε κατακτήσει. Για να το κατακτήσεις πρέπει να είσαι σε θέση να ελέγξεις τον εαυτό σου πλήρως, πράγμα που σημαίνει τις συναισθηματικές αλλά ακόμη και τις σωματικές σου λειτουργίες. Τότε ελέγχεις πλήρως τη "μηχανή" που λέγεται προσωπικότητα και μπορείς να "ξεκινήσεις" να λες ότι "θα προσπαθήσεις" να κυβερνήσεις τα άστρα σου. Όλα αυτά είναι καταστάσεις που είναι εν δυνάμει δηλαδή. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο και ισχύουν οι προβλέψεις. Επειδή ακριβώς συμπεριφερόμαστε ως μηχανές που αντιδρούν αυτόματα και άρα προβλέψιμες. Από τη στιγμή που κάποιος έχει πλήρη έλεγχο του εαυτού του είναι σε θέση να ξεφύγει από το μηχανισμό αυτό και τότε μπορεί να δει κανείς γι'αυτόν να μην ισχύει καμία πρόβλεψη.
Τώρα όσον αφορά τους Δεσμούς δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς όταν λες ότι "προϋποθέτουν" ασύνειδη κατάσταση. Εννοείς ότι ο άνθρωπος που είναι συνειδητός δεν τους αντιλαμβάνεται; Τι ακριβώς; Στην πραγματικότητα οι Δεσμοί όπως και όλα τα σημεία (ακόμα και ο Ωρόσκπος) κρύβουν μηχανιστικές συμπεριφορές μέσα μας που δεν ξέρουμε ότι τις έχουμε μέχρι που τις ενεργοποιεί κάποιος πλανήτης άλλου ή από διέλευση. Όταν όμως έχουμε εμπειρία τέτοιων transit ή συναστριών αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάτι εκεί. Και για να το καταλάβουμε περισσότερο αρχίζουμε και το δουλεύουμε. Καμιά φορά διαλέγοντας επίτηδες ανθρώπους με πλανήτες επάνω στα σημεία για να μας δίνουν ερεθίσματα. Επομένως είναι πιο δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε, ναι, αλλά για να το ελέγξουμε απαιτείται περισσότερη συνειδητότητα, όχι λιγότερη.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
Μητσάκος
Και εσύ τώρα τι θες, να συνειδητοποιηθούμε; Ε;
Θες να σκεφτούμε; Να νιώσουμε δυνατοί; Να διεκδικήσουμε; Ε; Για πες μου, προβοκατόρισσα εσύ, για πες, για πες :nuts:
Προβοκατόρισσα; Χεχε, μισό να βάλω την κουκούλα... :cheesy:
Όχι άλλες ενδείξεις χρεών στα ωροσκόπια, περικαλώ. Βλάπτουν σοβαρά τις σχέσεις μεταξύ αφυπνισμένων και μη. :bigsmile:
Re: Απορία καρμικού τύπου
Αν θεωρησουμε οτι πριν κατεβουμε στην γη εχουμε "συμφωνησει" με αλλες ψυχες καποια συμβολαια τα οποια διχνουν την πορεια της ζωης μας τοτε μπορουμε να πιστεψουμε οτι μερικοι ανθρωποι υπαρχουν για να μας κατευθεινουν η να αποπροσανατολισουν.Ετσι η ποιοτητα ψυχης που κουβαλαμε θα μας βοηθησει να βρουμε τον δρομο μας εφοσον και εμεις εχουμε ανοιχτα τα αυτια μας και τα ματια μας.Ο εγωισμος και η ισχυρογνωμοσυνη δεν βοηθανε πιστευω σε τετοιες καταστασεις και το να επανεξεταζουμε την πορεια της ζωης μας δεν ειναι κακο ακομα και αν αφορμη ειναι ανθρωποι τους ποιους δεν εμπιστευομαστε, το γνωριμο λαθος απο προυγουμενες ζωες ειναι το ευκολο που μας τραβαει το θεμα ειναι να κανουμε την υπερβασει ακομα και αν στην αρχη ειναι δυσκολο και δεν μας βγενει ανετα.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
Βασίλης Παπαδολιάς
Χωρίς να θέλω να ανοίξω απαραιτήτως διάλογο, μια και οι διάλογοι μας δεν έχουν μέχρι τώρα και την καλύτερη κατάληξη, νομίζω ότι θεωρείς αυτονόητα κάποια πράγματα που δεν είναι απαραίτητα.
Εν πρώτοις η κατάσταση του "σοφού" που κυβερνάει τα άστρα του δεν είναι δεδομένη και όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν κατακτήσει αυτό το σημείο. Ειδικά εμείς εδώ που γράφουμε όλα αυτά τα εντυπωσιακά και κοκορευμόμαστε σίγουρα δεν το έχουμε κατακτήσει. Για να το κατακτήσεις πρέπει να είσαι σε θέση να ελέγξεις τον εαυτό σου πλήρως, πράγμα που σημαίνει τις συναισθηματικές αλλά ακόμη και τις σωματικές σου λειτουργίες. Τότε ελέγχεις πλήρως τη "μηχανή" που λέγεται προσωπικότητα και μπορείς να "ξεκινήσεις" να λες ότι "θα προσπαθήσεις" να κυβερνήσεις τα άστρα σου. Όλα αυτά είναι καταστάσεις που είναι εν δυνάμει δηλαδή. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο και ισχύουν οι προβλέψεις. Επειδή ακριβώς συμπεριφερόμαστε ως μηχανές που αντιδρούν αυτόματα και άρα προβλέψιμες. Από τη στιγμή που κάποιος έχει πλήρη έλεγχο του εαυτού του είναι σε θέση να ξεφύγει από το μηχανισμό αυτό και τότε μπορεί να δει κανείς γι'αυτόν να μην ισχύει καμία πρόβλεψη.
Τώρα όσον αφορά τους Δεσμούς δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς όταν λες ότι "προϋποθέτουν" ασύνειδη κατάσταση. Εννοείς ότι ο άνθρωπος που είναι συνειδητός δεν τους αντιλαμβάνεται; Τι ακριβώς; Στην πραγματικότητα οι Δεσμοί όπως και όλα τα σημεία (ακόμα και ο Ωρόσκπος) κρύβουν μηχανιστικές συμπεριφορές μέσα μας που δεν ξέρουμε ότι τις έχουμε μέχρι που τις ενεργοποιεί κάποιος πλανήτης άλλου ή από διέλευση. Όταν όμως έχουμε εμπειρία τέτοιων transit ή συναστριών αρχίζουμε και καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει κάτι εκεί. Και για να το καταλάβουμε περισσότερο αρχίζουμε και το δουλεύουμε. Καμιά φορά διαλέγοντας επίτηδες ανθρώπους με πλανήτες επάνω στα σημεία για να μας δίνουν ερεθίσματα. Επομένως είναι πιο δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε, ναι, αλλά για να το ελέγξουμε απαιτείται περισσότερη συνειδητότητα, όχι λιγότερη.
Πρώτον, σχετικά με τους "σοφούς" και τις προβλέψεις. Να μην τοποθετούμε το ζήτημα των προβλέψεων σαν να επαληθεύονται όλες οι προβλέψεις. Αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός πως επαληθεύεται ένα ποσοστό (το ακριβές νούμερο σαφώς ποικίλει από άτομο σε άτομο), ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε όχι για καθολική επαλήθευση, αλλά ούτε καν για πλειοψηφική, πολλές φορές. Οπότε, το γεγονός αυτό απο μόνο του δείχνει αρκετά πραγματάκια.
Σχετικά τώρα με τους Δεσμούς και τα λοιπά παρεμφερή, ναι, όντως εννοώ αυτό που περιγράφεις: πως θεωρούνται ότι κρύβουν συμπεριφορές που ο άνθρωπος δεν τις αντιλαμβάνεται (σαν να μην έχει συνείδηση του τι ακριβώς περιλαμβάνει ο χαρακτήρας του ), και περιμένει να έρθει μια διέλευση που θα ενεργοποιήσει τους Δεσμούς για να δει το φως το αληθινό.
Έλεος πια. Από που κι ως που έχουν προκύψει τέτοιες θεωρήσεις, όπως το ότι διαλέγουμε επίτηδες ανθρώπους που ενεργοποιούν τους Δεσμούς , για να ανακαλύψουμε ότι κάτι υπάρχει εκεί; Με ποια βάση το λέμε αυτό, πέρα από τις γνωστές θεωρητικές ασάφειες της Καρμικής Αστρολογίας; Ποιος το επαληθεύει;
Και ιδιαίτερα, τι θα πει "απαιτείται περισσότερη συνειδητότητα να το ελέγξουμε";
Σε απλά ελληνικά, η δομή αυτών των θεωρήσεων είναι τέτοια, που μεταφράζεται ως εξής: Π.χ. μεταξύ μας που διαφωνούμε κιόλας, εσύ, στα 37 σου (και προφανώς πολύ νωρίτερα) έχεις "συνειδητοποιήσει" μέσω διελεύσεων τα μηνύματα των δεσμών και του ωροσκόπου και των υπολοίπων σημείων που προκαλούν μη συνειδητές συμπεριφορές, και εξελίσσεις τον χαρακτήρα σου, ενώ εγώ, στα 29 μου, που δεν έχω "συνειδητοποιήσει" τις συμπεριφορές, παρά τις ενδεχόμενες διελεύσεις πλανητών και προσώπων από τη ζωή μου, έχω πρόβλημα συνειδητότητας του χαρακτήρα μου.
Απλά και αξιωματικά. Απόδειξη επιβεβαίωσης ή απόρριψης του παραπάνω δεν υφίσταται και δεν μας ενδιαφέρει να τη βρούμε με τα ισχύοντα εργαλεία. ¶ρα, το δεχόμαστε ως έχει και άρα, έχουμε αντίστοιχα προβλήματα σε συναστρίες, καρμικές ή μη.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
gargoyle
Πρώτον, σχετικά με τους "σοφούς" και τις προβλέψεις. Να μην τοποθετούμε το ζήτημα των προβλέψεων σαν να επαληθεύονται όλες οι προβλέψεις. Αποτελεί κοινό μυστικό το γεγονός πως επαληθεύεται ένα ποσοστό (το ακριβές νούμερο σαφώς ποικίλει από άτομο σε άτομο), ωστόσο σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μιλάμε όχι για καθολική επαλήθευση, αλλά ούτε καν για πλειοψηφική, πολλές φορές. Οπότε, το γεγονός αυτό απο μόνο του δείχνει αρκετά πραγματάκια.
Σαφώς. Δε μιλώ για καθολική επαλήθευση.
Quote:
Originally Posted by
gargoyle
Έλεος πια. Από που κι ως που έχουν προκύψει τέτοιες θεωρήσεις, όπως το ότι διαλέγουμε επίτηδες ανθρώπους που ενεργοποιούν τους Δεσμούς , για να ανακαλύψουμε ότι κάτι υπάρχει εκεί; Με ποια βάση το λέμε αυτό, πέρα από τις γνωστές θεωρητικές ασάφειες της Καρμικής Αστρολογίας; Ποιος το επαληθεύει;
Και ιδιαίτερα, τι θα πει "απαιτείται περισσότερη συνειδητότητα να το ελέγξουμε";
Κοίταξε η κουβέντα περί συνειδητότητας είναι τεράστια. Ένα πρώτο βήμα είναι αυτό που κάνει κανείς πολύ απλά με ένα ψυχοθεραπευτή. Αρχίζει να παρατηρεί τις αντιδράσεις του. Αλλά μην μπούμε σε αυτή την κουβέντα.
Επίσης για το ότι διαλέγουμε επίτηδες μην το αποκλείεις. Εγώ προσωπικά το έχω κάνει και δεν είμαι και εξαίρεση.
Quote:
Originally Posted by
gargoyle
Σε απλά ελληνικά, η δομή αυτών των θεωρήσεων είναι τέτοια, που μεταφράζεται ως εξής: Π.χ. μεταξύ μας που διαφωνούμε κιόλας, εσύ, στα 37 σου (και προφανώς πολύ νωρίτερα) έχεις "συνειδητοποιήσει" μέσω διελεύσεων τα μηνύματα των δεσμών και του ωροσκόπου και των υπολοίπων σημείων που προκαλούν μη συνειδητές συμπεριφορές, και εξελίσσεις τον χαρακτήρα σου, ενώ εγώ, στα 29 μου, που δεν έχω "συνειδητοποιήσει" τις συμπεριφορές, παρά τις ενδεχόμενες διελεύσεις πλανητών και προσώπων από τη ζωή μου, έχω πρόβλημα συνειδητότητας του χαρακτήρα μου.
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν πάει μόνο με την ηλικία. Εσύ μπορεί να μεγάλωσες με ένα πατέρα που διέγειρε λόγω συναστρίας συγκεκριμένα σημεία στο χάρτη σου κι εγώ να μην τα έχω διεγείρει ποτέ.
Quote:
Originally Posted by
gargoyle
Απλά και αξιωματικά. Απόδειξη επιβεβαίωσης ή απόρριψης του παραπάνω δεν υφίσταται και δεν μας ενδιαφέρει να τη βρούμε με τα ισχύοντα εργαλεία. ¶ρα, το δεχόμαστε ως έχει και άρα, έχουμε αντίστοιχα προβλήματα σε συναστρίες, καρμικές ή μη.
Εντάξει, εγώ δε συμφωνώ με αυτή την άποψη, αλλά δημοκρατία έχουμε...
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
Βασίλης Παπαδολιάς
Κοίταξε η κουβέντα περί συνειδητότητας είναι τεράστια. Ένα πρώτο βήμα είναι αυτό που κάνει κανείς πολύ απλά με ένα ψυχοθεραπευτή. Αρχίζει να παρατηρεί τις αντιδράσεις του. Αλλά μην μπούμε σε αυτή την κουβέντα.
Επίσης για το ότι διαλέγουμε επίτηδες μην το αποκλείεις. Εγώ προσωπικά το έχω κάνει και δεν είμαι και εξαίρεση.
Ναι, αλλά εσύ ξέρεις αστρολογία και συστρατεύεσαι με συγκεκριμένες απόψεις. Είναι επόμενο να κάνεις τέτοιες συνειδητές επιλογές. Δεν νομίζω όμως πως αποτελείς χαρακτηριστικό παράδειγμα. Και ούτε το γεγονός πως δεν είσαι εξαίρεση, όπως λες, σε κατατάσσει αυτομάτως στην κατηγορία του κανόνα.
Quote:
Originally Posted by
Βασίλης Παπαδολιάς
Δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν πάει μόνο με την ηλικία. Εσύ μπορεί να μεγάλωσες με ένα πατέρα που διέγειρε λόγω συναστρίας συγκεκριμένα σημεία στο χάρτη σου κι εγώ να μην τα έχω διεγείρει ποτέ.
Δεν εστιάζομαι στην ηλικία, την ανέφερα ενδεικτικά. Το ζήτημα είναι πως το κάθε άτομο θεωρείται πως δεν έχει πάρει είδηση στοιχεία του χαρακτήρα του που υποτίθεται πως προϋπάρχουν και αυτά ξαφνικά εμφανίζονται μέσα από ένα "ποπ" που πυροδότησε κάποιος. Και φυσικά εμφανίζονται επειδή έπρεπε να εμφανιστούν.
Αυτή είναι σαφώς πολύ διαφορετική θεώρηση από το να δέχεται κανείς πως οι άνθρωποι σαφώς κατά τη διάρκεια της ζωής τους εξελίσσονται, κατ' επιλογή τους όμως.
Quote:
Originally Posted by
Βασίλης Παπαδολιάς
Εντάξει, εγώ δε συμφωνώ με αυτή την άποψη, αλλά δημοκρατία έχουμε...
Με τι ακριβώς δεν συμφωνείς; Ομολογώ πως δεν καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Απόλυτη ελευθερία εξέλιξης δεν υπάρχει νομίζω. Δεν υπάρχει δηλαδή κάτι ιδανικό όπου κανείς να εξελίσσεται αποκλειστικά μόνος του επειδή το θέλει. Όσο για το σημείο της ασυμφωνίας, δε συμφωνώ γενικά στη θεώρηση ότι απόδειξη είναι μόνο ό,τι στέκει μαθηματικά. Για μένα υπάρχει και κάτι που λέγεται βιωματική απόδειξη. Αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να το πιάσουμε τώρα αυτό. Θα πλατυάσουμε πάλι.
Re: Απορία καρμικού τύπου
Quote:
Originally Posted by
Βασίλης Παπαδολιάς
Απόλυτη ελευθερία εξέλιξης δεν υπάρχει νομίζω. Δεν υπάρχει δηλαδή κάτι ιδανικό όπου κανείς να εξελίσσεται αποκλειστικά μόνος του επειδή το θέλει. Όσο για το σημείο της ασυμφωνίας, δε συμφωνώ γενικά στη θεώρηση ότι απόδειξη είναι μόνο ό,τι στέκει μαθηματικά. Για μένα υπάρχει και κάτι που λέγεται βιωματική απόδειξη. Αλλά δεν ξέρω αν έχει νόημα να το πιάσουμε τώρα αυτό. Θα πλατυάσουμε πάλι.
Η εξέλιξη του καθενός σαφώς έχει να κάνει σε κυρίαρχο βαθμό από το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει. Η ευθύνη για τα χαρακτηριστικά του περιβάλλοντος αυτού είναι κατά βάση συλλογική. Δεν υπάρχει κάτι το ιδεατό πουθενά.
Ως προς τις "βιωματικές αποδείξεις", ακριβώς εκεί το σημείο τριβής. Όχι μόνο για τον ορισμό τους, αλλά και για την επιλεκτική αποδοχή τους. Κι εκεί ακριβώς ακυρώνεται σε μεγάλο βαθμό ο ευσεβής πόθος του Μητσάκου και ο δικός μου (έστω και υπό διαφορετική σκοπιά): "Πίστευε και μη, ερεύνα
Τελοσπάντων.
