:toung:
Το χει το όνομα μάλλον.Οπλα:nuts: και τριαντάφυλλα!:toung:
Μην φοβάσαι την φωτιά Kiarra μου:love:
Printable View
είναι δύο και προέρχονται και τα δύο από τραγούδια του Παπακωνσταντίνου
" όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου μα σ'αγαπώ και αυτό νομίζω είναι κάτι.."
κ
"χαραγμένη η καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν...μια φορά μου χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε και άλλο..πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη"
Βρεχει φωτια στην στρατα μου!(δεν κανω πλακα)
Στο γαλάζιο των ματιών σου
μες το βάθος των χειλιών σου
πάρε με, ταξίδεψε με.
Στης αγάπης σου τη ζάλη
στων ονείρων σου την άκρη
πάρε με, ταξίδεψε με.
Πάρε με, ταξίδεψε με
φίλησε με, μέθυσε με, σ' αγαπώ
δώς μου τη δύναμη ν' αντέξω
απ' το ψέμα βγάλε με έξω, σ' αγαπώ.
Στης καρδιάς σου την αλήθεια
βγάλε με έξω απ' τη συνήθεια
πάρε με, ταξίδεψε με.
Να σ' αγαπώ και να φωλιάζω
στων ματιών σου το γαλάζιο
πάρε με, ταξίδεψε με.
Όχι δεν είναι δικά μου... Τα έχω δανειστεί από ένα λεύκωμα καλής μου φίλης.
Γράφω και γω, αλλά δεν έχει τύχει να ποστάρω εδώ.:embarrest
Πολύ όμορφοι οι στίχοι που παραθέσατε όλοι...όμως θα ασπασθώ περισσότερο την εμμονή της φίλης roadrunner σε Metallica, Rory, Guns n' roses, εισάγοντας στην παρέα και τους Bob Dilan και Jimmy Hendrix με "All along the Watchtower"
"There must be some kind of way out of here,"
said the joker to the thief,
"There's too much confusion,
I can't get no relief.
Businessmen they drink my wine,
plowmen dig my earth
None of them along the line know what any of it is worth"
"No reason to get excited,"
the thief, he kindly spoke
"There are many here among us
who feel that life is but a joke
But you and I, we've been through that
and this is not our fate
So let us not talk falsely now, the hour is getting late"
All along the watchtower
Princes kept the view
While all the women came and went
Barefoot servants, too
Outside in the cold distance
A wildcat did growl
Two riders were approaching
And the wind began to howl
σαφώς θα μπορούσαν να αναφερθούν και τόόόόόόόσοι άλλοι...:amuse:
και φυσικά...να μην ξεχνιώμαστε...
Εγώ πάλι προτιμώ κάτι σε Μιλτιάδη Πασχαλίδη...
Της λήθης το πηγάδι...
Εεεε, της παπαρούνας τον ανθό να μην τον εμυρίσεις, να μην τον εμυρίσεις
Εεεε, γιατί σε μένα μάτια μου μια μέρα θα γυρίσεις, μια μέρα θα γυρίσεις
Να μου γυρέψεις τη φωτιά και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά που αφήνουνε σημάδι
Τα χάδια μου τα πέταξα στης λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές που βγαίνουνε σεργιάνι
Εεεε, με διαβατάρικα πουλιά έρωτα να μην πιάνεις, έρωτα να μην πιάνεις
Εεεε, γιατί είναι διαβατάρικα και γρήγορα τα χάνεις, και γρήγορα τα χάνεις
Και σου κουρσεύουν τη λαλιά κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί, χάδι να μου γυρεύεις
Τα χάδια μου τα πέταξα στης λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές που βγαίνουνε σεργιάνι
Πολύ ωραίο:love:
Η υπογραφή σου μου θύμισε μια καταπληκτική μπαλλάντα (λειτουργώ με συνειρμούς:embarrest )των Scorpions το "Born to touch your feelings"
I was born from the sound of the strings
For someone to give everything
To be a song just for your feeling
Close your eyes and I'll try to get in
To waken your heart like the spring
'Cause I was born to touch your feelings
Steal the time, take a song and be glad
Be free as the birds, don't be sad
Your time will come, I'll make you feel it
You're still young like the sun after rain
Follow the light it's not in vain
And you will see I'll touch your feelings
You've got your songs
They are everyday for awhile
Just the only way to feel all right
You've got your songs
They are everyday for awhile
Just the only way to feel all right