Όταν ψυχολογικά είστε πεσμένοι τι κάνετε για να το αντιμετωπίσετε ????

Quote:

---

Originally Posted by raingirl

να κρεμάμε αυτούς που μας ρίξανε η μας νευριάσανε για παραδειγματισμό αν βέβαιά τους μαστιγώναμε ταυτόχρονα ακόμα καλύτερα!! Perfect

---

Μετά έρχεσαι στη στήλη ΜΟΥ και αναρωτιέσαι γιατί δεν;;;;; ΕΜΜΜΜ εκτίθεσαι δημόσια και πως ΘΑΑΑΑΑ;;;;; :toung:

Τίποτα!Κλείνω παντζούρια,κουρτίνες (την ημέρα) ή τα ανοίγω(την νύχτα,ειδικά αν έχει φεγγάρι),γκρινιάζω όλη την ώρα και απολαμβάνω την κατάστασή μου:embarrest Αλλωστε είναι πάγια κατάσταση αυτή για εμάς τα βαμπίρ...μάλλον μας προξενεί μελαγχολία η νύχτα:toung:

Χμμ..μάλλον αλλάζω περιβάλλον..

Εγώ τελευταία έχω βρει πολύ χαλαροτικό και αναζωγονιτικό το να πλένω τα πιάτα ή να κάνω μικρο-τακτοποιησούλες στο σπίτι μου (Καρκινάκι είμαι :)).

Για πόσα πιάτα μιλάμε; :toung:

Quote:

---

Originally Posted by ScP

Για πόσα πιάτα μιλάμε; :toung:

---

Αρκετα ωστε να ταξιδεψεις [να πας, να μεινεις και να γυρισεις!] κοιταζοντας τον νεροχυτη!! Κατσαρολες και οτι σε βγαζει απο την επαναληψη των κινησεων εξαιρουνται!!! :nuts: :cheesy: :cheesy:

Quote:

---

Originally Posted by Deodonus

Εγώ τελευταία έχω βρει πολύ χαλαροτικό και αναζωγονιτικό το να πλένω τα πιάτα ή να κάνω μικρο-τακτοποιησούλες στο σπίτι μου (Καρκινάκι είμαι :)).

---

Ως καρκινάκι ,καταλαβαίνω!
Καλή λύση αλλα όπου ξεκιναω μικροτακτοποιησούλες οπως λές καταλήγω σε....πληρη μετακόμιση και μετά δεν βρίσκω τίποταααααααα!
Στα πιάτα συμφωνω και να είναι ντουζίνες ολόκληρες!!!:laugh:

Δεν ερχεσαι μια βολτα κι απο μενα;
Εχω πιατα και σιδερωμα να σε κερασω!!:cheesy:

Πιατα μετά χαράς...σιδέρωμα όμως λΕπάμαι αλλα δεν θα μπορέεεσωωωωω:toung:

Ελα ντε; τι κάνεις για να ανέβεις;Εγώ λειτουργώ μάλλον κατά περίπτωση.
Βγαίνω με φίλους κολλητούς όπου και να γρινιάξω δεν θα δυσανασχετήσουν,ακούω τα πιό κλαψιάρικα του Πάριου και αφού πλαντάξω κανα-δυό μέρες μετά τα πέρνω στο κρανίο και λέω "αστο καλό","δεν θα αφήσω τίποτα να μου χαλάει τη διάθεση" και τέλος οδηγώ για κάμποση ώρα όπου το φιλοσοφώ με τον εαυτό μου και καταλήγω σε αποφάσεις σημαντικές που με ηρεμούν (κατα κάποιο τρόπο).Πάντως πιστεύω οτι το καλύτερο ειναι να κανεις υπομονή ,να περιμένεις και σύντομα θα γίνει κάτι που θα σου φτιάξει την ψυχολογία.Και προπάντων να χαμογελάμε.Κάθε μέρα,κάθε πρωί.Ετσι ειναι η ζωή....