Σωστά. Κάτι σαν το φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, ένα πράγμα.Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
¶λλο τα γνήσια πράγματα, και άλλο τα λεγόμενα «κατΆ ευφημισμόν».
Printable View
Σωστά. Κάτι σαν το φεστιβάλ Αθηνών - Επιδαύρου, ένα πράγμα.Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
¶λλο τα γνήσια πράγματα, και άλλο τα λεγόμενα «κατΆ ευφημισμόν».
Το φεστιβάλ που λες άντε και νά χει 30 χρόνια που γίνεται. Μπορείς να το πεις και "θεσμό", ανεξάρτητα από τις καλλιτεχνικές προτιμήσεις.Quote:
Originally Posted by Κασσιόπη
Ο γάμος είναι μια συνθήκη που γίνεται είτε σαν μυστήριο είτε σαν κοινωνικό συμβόλαιο εδώ και χιλιάδες χρόνια και είναι θεσμός. Δεν γνωρίζω κοινωνίες που δεν τον έχουν. Αν ξέρεις πες μου και μένα. :bigsmile:
Ναι να πει η κοπελα να παμε...μην ταλαιπωρουμαστε με μπουμπουνιερες και αηδιες...:bigsmile:Και δεν περιμενε κανεις σε ενα τετοιο θεμα να συμφωνησει αγορακι με κοριτσακι...
Tο αν θα υπάρχουν μπομπονιέρες ή όχι δεν έχει να κάνει με τον θεσμό. Μπορεί να υπάρχουν λουούδια που μοιράζονται. Το θέμα είναι αν δυό άνθρωποι συμφωνούν να συμβιώσουν και πέρα από τους πρακτικούς λόγους αποφασίζουν να κάνουν την αμοιβαία αυτή δέσμευση λίγο η πολύ δημόσια. Χοντρά χοντρά αυτό είν αι ο θεσμός του γάμου για μένα.Quote:
Originally Posted by emmalene
(και δεν ξέρω γιατί μου έρχετε στο μυαλό η παροιμία " όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεαμαστάρια" :love: )
Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Μητσακο....σας απαγορευω:toung:.εχω βρεθει δις (ΔΙΣ) εξω απο την εκκλησια και δις (ΔΙΣ) την εκανα αγαπητε...(σεληνη στον Τοξοτη):bigsmile:Και ναι οσα δεν φτανει η αλεπου...πηδαει και τα φτανει τελικα...:love:
Οσα δε φτανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια, πρεπει να πω οτι αυτη η παροιμια ειναι πολυ σοφη στις μερες μας, χωρις να υπονοω κατι γι αυτα που γραφτηκαν παραπανω, για μενα ο γαμος ειναι θεσμος αν και πιστευω οτι δυστυχως η αντιστροφη μετρηση για να παψει να ειναι εχει αρχισει στην μεταμοντερνα εποχη που ζουμε...
ερώτημα α) είναι δις η είναι δισ. οι φορές που βρέθηκες στην απέξω?Quote:
Originally Posted by emmalene
ερώτημα β) η αλεπού είναι εκπαιδευμένη?
:love:
Τα τριάντα χρόνια δεν είναι μεγάλο διάστημα; Γιατί; Δεν σας κάνει; Μια χαρά μπορείς να το πεις "θεσμό". Με τον ίδιο τρόπο αποκαλείς "θεσμό" και το γάμο.Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Όμως, για να μην τα τσουβαλιάζουμε όλα, ο "γάμος" που γίνεται εδώ και "χιλιάδες χρόνια" έχει διαφορετική μορφή, περιεχόμενο και σκοπό από τον "θεσμό" που συζητάμε. Το κλασσικό βιβλίο του Ένγκελς " Η καταγωγή της οικογένειας, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους" το δείχνει ξεκάθαρα αυτό. Μιλάει για πολλές κοινωνίες και για την αντιμετώπιση του ζητήματος του "γάμου" στο εσωτερικό τους.
Ο γάμος δεν είναι θεσμός. Απλώς δεν ξέραμε τι άλλα χαρακτηριστικά να του προσδώσουμε, και προς μεγάλη χαρά των απανταχού συντηρητικών, μας προέκυψε αυτό. Κατ' ευφημισμόν.
Όσο για το αν θα προκύψει κανένα συμπέρασμα από τη συζήτηση, προσωπικά το μόνο που έχω βγάλει, είναι πως ο καθένας αντιλαμβάνεται την έννοια του θεσμού όπως τον βολεύει.
Καληνύχτα
Η θεσμικη κατοχυρωση του γαμου και της σχεσης του με την κοινωνικη διαρθρωση-αναδιαρθρωση επηλθε στην Ελληνιστικη εποχη & Ρωμαικη αυτοκρατορια. Γαμος και διαζυγιο.
Στην Ανατολικη Ρωμαικη Αυτοκρατορια ο ερως εκτος γαμου ηταν αδιανοητος.
Δυτικος Μεσαιωνας, υστερη ανατολικη Ρωμαικη αυτοκρατορια παλι ο γαμος ως θεσμος αλλα ο ερωτας πιο απελευθερωμενος και εξειδικευμενος - ερωτικα ειδυλια.
Μεταβατικη Εποχη, γαμος χωρις ερωτα, καταδικασμενος ερωτας.
17ος αιωνας ο γαμος παρουσιαζεται ως φυσικο επιστεγασμα του ερωτα και αποδεκτος στοχος ατομικης ευτυχιας (π.χ Αγγλια)
Συγχρονη Εποχη, Ο ερως πρεπει να οδηγηθει σε γαμο ως κοινωνικος κανονας και ατομικη επιθυμια
Μοντερνισμος, γαμος αλλα και μονος ανθρωπος, η συμβιωση, η μονογονεικη οικογενεια, ερωτικη ελευθεριοτητα
Από τα λίγα που εχω διαβάσει σχετικά, ο "θεσμός" του γάμου δημιουργήθηκε εξαιτίας της ανάγκης που προέκυψε όταν οι άνθρωποι αρχισαν να καλλιεργούν την γή και να ασχολούνται με την κτηνοτροφία, να εξασφαλιστεί ( :laugh: )η πατρότητα των παιδιών, ώστε να περνάνε οι περιουσίες τους.
Σήμερα καλύπτει την ανάγκη κάποιων ανθρώπων να "γιορτάσουν" δημοσίως το σμίξιμο τους στην ζωή.Το ζητούμενο για μένα δεν είναι αν είναι θεσμός, αλλά το γεγονός οτι ΚΑΝΕΙΣ δεν μας επιβάλλει να το κάνουμε αν δεν το θέλουμε και δεν είναι αγραφος κανόνας όπως παλιά.
Παρόλα αυτά πολλές γενιές μεγαλώσανε με το -η μόνη λέξη που μου έρχεται είναι- τριπάκι, ότι ο μοναδικός στόχος που ολοκληρώνει τον άνθρωπο είναι ο γάμος και αυτές οι γενιές είναι που ακόμα μας "πιέζουν" με τον ένα ή άλλο τρόπο και σε αυτές τις γενιές στοχεύουν και στηρίζονται όσοι σχετίζονται με το εμπορικό κομμάτι του γάμου(μπομπονιέρες κτλ).
Εγω δεν θα κατακρίνω ουτε αυτούς που κάνουν το βήμα ουτε αυτούς που δεν θέλουν να το κάνουν. Αν μιλάμε για προσωπική ελευθερία τελικά , το θέμα μας στην πραγματικότητα είναι ο καθένας να είναι ουσιαστικά ελευθερος να αποφασίσει ΑΝ θέλει να παντρευτεί ή όχι.
:bigsmile: