Όταν ψυχολογικά είστε πεσμένοι τι κάνετε για να το αντιμετωπίσετε ????

Quote:

---

Originally Posted by Ιφιγένεια

Προπαθώ να απασχολώ τον εαυτό μου με πράγματα... κάτι σαν εργασιοθεραπεία, για να μην σκέφτομαι!!! Αρχιζω γυμναστήρια, στοιβους, παρακολουθώ ανελειπως τα μαθήματα της σχολής μου, βγαίνω με φίλους... γένικα προσπαθώ να γεμίζω όλο το 24ωρο μου, αποφεύγοντας να καθομαι μόνη σπίτι...γιατι τοτε αρχίζω και σκέφτομαι... και όταν το κάνω σε τετοιες περιοδους, το κάνω με χαοτικό τροπο!!!!
Όποτε το μηνυμα είναι "ΔΕΝ πρέπει να προλαβαίνεις να σκεφτεσαι!"

---

Είπες τον πιο σωστό και υγιή τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών (αντε μαζί με τον παραπάνω διαλογισμό της skorpaki).
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε.

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

Quote:

---

Originally Posted by friary

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

---

Πιες μία motion.... the energy emotion :toung:

Quote:

---

Originally Posted by friary

Είπες τον πιο σωστό και υγιή τρόπο αντιμετώπισης των δυσκολιών (αντε μαζί με τον παραπάνω διαλογισμό της skorpaki).
Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε.

Είναι όμως μια καλή ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά ε?? ;)

---

Ακριβώς αυτό! Πρέπει να σκεφτόμαστε θετικά... και γι'αυτό προτάσεις όπως "Το πρόβλημα είναι πως δεν έχουμε όλοι τη δύναμη να το κάνουμε" δεν πρέπει ούτε καν να περνάνε από το μυαλό μας!!!! Προσωπικά πιστεύω ότι εμείς επιλέγουμε τι μπορούμε(==θέλουμε) να κάνουμε! Θέλω να πω οτι μπορουμε τα πάντα, αρκει να υπάρχει ισχυρή θέληση από μέρους μας και επιμονή και υπομονή στις δυσκολίες που πάντα υπάρχουν!

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

---

Λίγο όμως, λίγο. Μερικοί το παρακάνουμε :sad:

Quote:

---

Originally Posted by friary

Λίγο όμως, λίγο. Μερικοί το παρακάνουμε :sad:

---

Συμφωνώ:bigsmile:

Πάντως θετικά είναι ναι, απαραίτητο να σκεφτόμαστε, γιατί οι σκέψεις μας κατα κάποιο τρόπο επηρεάζουν αυτά που παθαίνουμε..(στην ψυχολογία λέγεται αυθυποβολή, στις μεταφυσικές επιστήμες λένε ότι δημιουργουμε το αντίστοιχο "μαγνητικό πεδίο" και έλκουμε και τις αντίστοιχες καταστάσεις...)
¶ρα αν θέλουμε τα καλύτερα για τον εαυτό μας ΠΡΕΠΕΙ να σκεφτόμαστε θετικά:bigsmile:

θετικο ειναι και οι συνεπειες... αρκει να μην ενοχλουμε τους αλλους

Το πως μπορει να βοηθησει ο καθενας τον εαυτο του για να ξεπερασει τετοια προβληματα εξαρταται και απο το μεγεθος της "πτωσης" ή αν θελετε το ποσο σημαντικο ηταν το/τα γενονοτα που προκαλεσαν την "κατρακυλα" της ψυχολογιας μας. Τα επιφανειακα τραυματα [οι εκδορες ας πουμε] αντιμετωπιζονται ευκολα και με καθε τροπο.:toung: Τα βαρια τραυματα θελουν πολυ χρονο και αναλογο σεβασμο στην υπαρξη τους. :toung:
Η εργασιοθεραπεια, ενα βαρυ τραυμα δεν το θεραπευει. Απλως το κρυβει, αν καταφερει να το κρυψει.
Η δε θετικη σκεψη σε τετοιες περιπτωσεις ειναι κουφια λογια!!

Υπομονη...

Quote:

---

Originally Posted by Λευκή

Γιατί ντε και καλά να σκεφτόμαστε θετικά;Αν δε βιώσουμε πρώτα και λίγο σκοτάδι ,μετά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε το φως:toung:

---

μαζι σου Λευκη, συμφωνω απολυτα!!!!
Χωρις το σκοταδι δε θα ειχε καμμια σημασια το φως...
Προσωπικα, οταν ειμαι "πεσμενη", περιμενω να περασει γιατι παντα περναει...:bigsmile::bigsmile:

Εμένα με ηρεμεί να ακούω μουσική δυνατά και να τραγουδάω. Εκτονώνομαι.

η ψυχολογικη διαθεση ειναι ζητημα πολυπαραγοντικο...εσυ αυτο που πρεπει να κανεις ειναι να ελαχιστοποιησεις την επιδραση αυτων των παραγοντων και να απομονωσεις την σκεψη σου για ενα διαστημα απο αυτους.ετσι σαν αποτελεσμα θα εχεις επανακτηση του ελεγχου κ κατανοηση του οτι η διαθεση σου ειναι αυστηρα δικη σου υποθεση εστω και σε συναρτηση με το περιβαλλον.σε πρακτικο επιπεδο δηλαδη κλεισε το κινητο[γιατι οποιος κ αν ειναι επιδεινωνει την κατασταση, προσπαθησε την ενταση ευτη να την αξιοποιησεις δημιουργικα μαγειρεψε, ζωγραφισε, τρεξε κανα χιλιομετρο, καθαρισε το σπιτι.σαν τελευταια λυση εγω προσωπικα καταστρεφω αχρηστα πραγματακια οπως κανα τασακι,κανα πιατο η καμια εργασια που μου ειναι αχρηστη. αυτα περι διαθεσης.....

επισης μπορεις να δοκιμασεις να βγεις εξω με φιλους μηπως σου φτιαξει η διαθεση κι αν βλεπεις οτι δε φτιαχνει καθως περναει η ωρα φευγεις για να μη χαλασεις και τη δικη τους

Εγω βγαζω απο μεσα μου το προβλημα μου κουβεντιζοντας το με ανθρωπους που εμπιστευομαι

Δύο πράγματα...πρώτον πρήζω όλους τους γνωστούς για να βγεί από μέσα μου και αφού τους έχω πρήξει πάω μπαλέτο να ξεσπάσω!!!

Εγώ ακούω πολύ μουσική. Η μουσική με πηγαίνει σε κόσμους υπέροχους, γεμάτους από αιθέριες υπάρξεις της φαντασίας μου.
Τι είναι, όμως, η κακοτυχία, η αναποδιά, η απογοήτευση; Τίποτα! Όλα είναι δημιουργήματα της φαντασίας μας. Όλα! Εδώ και πολύ καιρό έχω αρχίσει να αντιλαμβάνομαι διαφορετικά την κάθε ημέρα. Παιδιά, μπορούμε να κάνουμε πολλά από αυτά που νομίζουμε, ή που μάς κάνουν να νομίζουμε. Όντως μπορούμε να κινήσουμε βουνά! Όμως για να κάνουμε τις επιθυμίες μας και τις σκέψεις μας πραγματικότητες, ένα από τα βασικά που πρέπει να έχουμε υπ' όψιν μας είναι η ορθή διάκριση των επιθυμιών και των σκέψεων μας. (Θα συζητήσουμε άλλη φορά περί της ορθής διάκρισης της επιθυμίας και της σκέψης).
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν, δεν υπάρχει καλή "κατάσταση" ή κακή "κατάσταση". Όλα είναι θέμα ερμηνείας.
Επίσης, συμφωνώ και με μία κοπέλα, νομίζω τη memi, ότι δεν πειράζει και να πέσεις, γιατί, αναγκαστικά, θα σηκωθείς πάλι (γιατί, υπάρχει περίπτωση να πάθεις κανά κρύωμα, όσο είσαι στο πάτωμα-έδαφος. Και έτσι, χαζός/ή είσαι να παραμείνεις πεσμένος/η; Όχι βέβαια! Να έχεις στο μυαλό σου ότι μπορεί και να ξαναπέσεις. Πάλι θα σηκωθείς).
Αυτά λοιπόν. Όποιος απαισιοδοξεί, παιδιά, ας μού στείλει μήνυμα. Μη διστάσει. Ένας καλός λόγος είναι γιατρικό στην ψυχή του άλλου.
Εις το επανιδείν.
Ευχαριστώ για την προσοχή σας!

νομιζω οτι μια απο τις καλυτερες λυσεις ειναι... μουσικη, μουσικη,μουσικη!!! επισης εγω πολυ συχνα ασχολουμαι με ρουτινιαρικες δουλειες για να μη σκεφτομαι, π.χ. τακτοποιω συρταρια, χαρτια,βιβλια. βεβαιως πολυ συντομα τα ξαναχαλαω κ νευριαζω οποτε απο την κατασταση στεναχωριας περναω στα νευρα!!!!!!!!!!!!! καλυτερο ομως ε;;;

Quote:

---

Originally Posted by konteo

νομιζω οτι μια απο τις καλυτερες λυσεις ειναι... μουσικη, μουσικη,μουσικη!!! επισης εγω πολυ συχνα ασχολουμαι με ρουτινιαρικες δουλειες για να μη σκεφτομαι, π.χ. τακτοποιω συρταρια, χαρτια,βιβλια. βεβαιως πολυ συντομα τα ξαναχαλαω κ νευριαζω οποτε απο την κατασταση στεναχωριας περναω στα νευρα!!!!!!!!!!!!! καλυτερο ομως ε;;;

---

Ε, οσο να' ναι!!!:bigsmile:
ΠΑντως εγω αποφευγω την μουσικη, οταν δεν ειμαι καλα, εκτος κι αν επιλεξω να ακουσω garage-punk για να εκτονωθω! Επειδη ομως δεν γινεται να σπαω ή να πεταω οτι βρισκεται γυρω μου, ή να με πιανουν ακατασχετα κλαματα [:embarrest] δεν θελω ν ακουω τιποτε!!

Quote:

---

Originally Posted by starfish

Ε, οσο να' ναι!!!:bigsmile:
ΠΑντως εγω αποφευγω την μουσικη, οταν δεν ειμαι καλα, εκτος κι αν επιλεξω να ακουσω garage-punk για να εκτονωθω! Επειδη ομως δεν γινεται να σπαω ή να πεταω οτι βρισκεται γυρω μου, ή να με πιανουν ακατασχετα κλαματα [:embarrest] δεν θελω ν ακουω τιποτε!!

---

Πάντως εγώ όταν είμαι χάλια ακούω ό,τι πιο dark υπάρχει...και για έναν χαζοηλίθιο λογο μου φτιάχνει η διάθεση :cheesy:

Quote:

---

Originally Posted by starfish

Ε, οσο να' ναι!!!:bigsmile:
ΠΑντως εγω αποφευγω την μουσικη, οταν δεν ειμαι καλα, εκτος κι αν επιλεξω να ακουσω garage-punk για να εκτονωθω! Επειδη ομως δεν γινεται να σπαω ή να πεταω οτι βρισκεται γυρω μου, ή να με πιανουν ακατασχετα κλαματα [:embarrest] δεν θελω ν ακουω τιποτε!!

---

(Ε βέβαια, σιγά μην τα έσπαγες. Ως Παρθενάκι, θα έπρεπε να κάνεις μετά ΠΛΗΡΗ αποκατάσταση )

:nuts:

Quote:

---

Originally Posted by BlackOrWhat

Πάντως εγώ όταν είμαι χάλια ακούω ό,τι πιο dark υπάρχει...και για έναν χαζοηλίθιο λογο μου φτιάχνει η διάθεση :cheesy:

---

Παλιοτερα, οταν το εκανα αυτο κατεληγε, να ειναι σκηνικο για αυτοκτονια! Γι αυτο το εκοψα... [Διοτι ακομη και οι Παρθενοι μετα απο κατι τοσο οριστικο δεν μπορουν να αυτο-αποκατασταθουν!!:toung::toung:]

Quote:

---

Originally Posted by friary

(Ε βέβαια, σιγά μην τα έσπαγες. Ως Παρθενάκι, θα έπρεπε να κάνεις μετά ΠΛΗΡΗ αποκατάσταση )

:nuts:

---

Που ως τεμπελα εκ φυσεως [Αφροδιτη στον Ζυγο στον 4ο!] αποφευγω οσο περισσοτερο γινεται!!:laugh::laugh:

Ανάλογα με το "πεσιμο":sad::sad2:. Αν και σε μικρότερη ηλικία η μόνη λύση ήτανε πάντα λιονταρίσια-διασκέδαση, έξοδος,φλερτ κλπ- τώρα όσο πιο πολύ εμβαθύνω στον εαυτό μου τόσο πιο πολύ "εμπεριέχω" πράγματα και καταστάσεις που στο παρελθόν θα με ρίχνανε. Και επειδή σήμερα μου αρέσει το "σκάψιμο" και το 'ψάξιμο" βρίσκω ενδιαφέρον να ψάχνω για θησαυρούς ακόμα και στην πιο σκοτεινή γωνιά. Βέβαια η μουσική είναι ένα σίγουρο μονοπάτι που μπορεί να με οδηγήσει σε διάφορες εκδοχές του "καλά" και μεσα από μια ποσειδώνια διαδρομή στο να ξαναβουτήξω στη χαρά της λιονταρίσιας καρδιάς μου!!!! :bigsmile:

Πιστευω, οτι εμεις τα ψαρακια, εχουμε σαματατζιδικα ξεσπασματα, ε......σαν παιδια που ειμαστε!!
-προσωπικα ειμαι μεγαλο παιδι- γιαυτο ψαχνουμε την απομονωση, στην ψυχολογικη πιεση.....
Σαν παιδια που τα μαλωσαν...παμε στη γωνια....κλεινουμε τα ματια....και ................αρχιζει το εργο.. μπαινουμε σιγουρα σε ενα παραμυθι, και εκει πια, μπορουμε να ειμαστε οι ηρωες του παραμυθιου.... χωρις να μας ποναει η ζωη, χωρις προβληματα της καθε μερας.... μπαινουμε στο μαγικο δασος, οπου θα χαλαρωσουμε μιλωντας με τα ζωα, τα δεντρα, και τα πουλια....
Τωρα....αν ξυπνησουμε, και δεν φοραμε στεμμα.....προσγειωνομαστε γιατι ειμαστε ψαρια...
τι δουλεια εχουμε εμεις με τα στεμματα; -λεω εγω-...το στεμμα ανηκει στα λιονταρια...
εγω; εγω ειμαι το ψαρι, που μολις βγηκε απο το μαγεμενο δασος.....χαλαρη!!!..ανετη... και
λιγο απαθης για το περιβαλον στο οποιο ξυπνησα......σημασια εχει, οτι μπορω να ξαναπαω σε κεινη τη χωρα τη μαγικη, και να ξαναβρω τους φιλους μου, στο μαγεμενο δασος...
και θα ξυπνησω και παλι χαλαρη.......................

Το ψυχολογικό πέσιμο μου βγαίνει πάντα σε νεύρα. :mad: Τί κακό κι αυτό. Οπότε...

1) Πλήρης απομόνωση από τους πάντες. Το έχω βρει ως την καλύτερη λύση, για να μην την πληρώσουν χωρίς λόγο τα αγαπημένα μου πρόσωπα. :worried:

2) Μουσική με την ένταση τέρμα (με ακουστικά για να μην μαλλιοτραβηχτούμε στην πολ/κια, καθώς τέτοιες περιόδους είμαι επιρρεπής στους καυγάδες) :rant:

3) Στα πάαααρα πολύ δύσκολα, σπάσιμο γυάλινων αντικειμένων. :wacko:

Ευχαριστώ το σύμπαν που με έχει κάνει ολίγον "τρεις λαλούν και δυό χορεύουν", οπότε δύσκολα πέφτω ψυχολογικά ή αν γίνει αυτό κρατάει πολύ λίγο. Βαριέμαι εύκολα βλέπετε... Ακόμα και τη θλίψη.

φιλη μου καλη δεν νομιζω οτι ειναι καλο να ξεσπαμε στα γυαλινα... ειναι του σπιτιου σου....και τα καρκινακια αγαπουν το σπιτι.....
μια χαρα ειναι η μουσικη με ακουστικα.....δηλαδη θα ηθελα να εχω εσενα γειτονισσα, επειδη φορας ακουστικα...
αλλα με πιανει τρελλα, με ολους τους γειτονες που δεν φορουν ακουστικα...και επιδεικτικα σερβιρουν τη μουσικη τους σε ολους μας, παραβιαζοντας τον χωρο που θελουμε να ηρεμουμε, να ξεκουραζομαστε, να γινουμε καλα απο τη μονιμη ασθενεια μας, και......που αυτο ειναι το ιδιο μας το σπιτι...
Δεν υπαρχει μερα, που να περαση, χωρις να πονεσω απο την ασθενεια μου.....και οταν ακουω αναγκαστικα, τη μουσικη των αλλων, η υγεια μου επιδεινωνετε λογω κακης ψυχολογιας... γιαυτο.... μπραβο που φορας ακουστικα.... σεβεσε....αυτο θα πει Καρκινος.......και μη μου χαλας την εικονα που εχω για τους καρκινους....σας ξερω σαν φιλησυχα ατομα, σεβαστικα, απολαυση για οικογενεια, με χιουμορ, αλλα και με τον -σταυρο στο χερι- δεν νομιζω λοιπον να τα -σπας- γιατι... αγαπας το σπιτι...ειναι η φωλιτσα σου.....νερο ειμαι και γω, και καπως μοιαζουμε....παντως τα νερα ειναι τα καλυτερα παιδια, μετα ολοι οι αλλοι... και ολοι οι αλλοι μπορει να εχουν χειροτερα ξεσπασματα απο μας τα νερα...
φιλακια!!!!!!

Καλημέρες, καλημέρες! :bigsmile:
riana 57 νερό έχω μπόλικο στο χάρτη, αλλά έχω και αρκετή φωτιά... Φωτιά και λαύρα που λένε!

Ας σοβαρευτώ όμως τώρα. Το σπίτι είναι το κάστρο μου, το οχυρό μου. Κι όταν τα 'σπαγα ήταν από την στεναχώρια και την απελπισία όταν κινδύνευα να το χάσω. Δεν θα επεκταθώ παραπάνω σ'αυτό, φαντάζομαι να καταλαβαίνεις το γιατί. Ήδη είπα πολλά.
Όμως δεν θέλω να "χάσω" κι εμένα. ¶λλωστε το σπίτι χωρίς την ψυχή του ιδιοκτήτη του είτε στις καλές είτε στις κακές του στιγμές, δεν έχει την ίδια αξία. Την συναισθηματική εννοώ. Οπότε κάποια ξεσπάσματα μου τα επιτρέπω (που να μην ξανάρθουν).

Εμ... Ασθένεια είπες... Και μάλιστα μόνιμη... Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, καλή ανάρρωση και γρήγορη αποκατάσταση. Δεν ξέρω αν υπάρχουν θαύματα, αλλά εγώ σου εύχομαι ένα θεαματικό και μάλιστα σύντομα.

Φιλιά κι από μένα καλή μου. Να έχεις μια υπέροχη μέρα! :)

Είτε νερό, είτε φωτιά, είτε γή και αέρας,
το θέμα είναι πως ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ
να ξεσπάμε, αμέσως,
και να μην φυλάμε το σαράκι μέσα μας.
Μας δηλητηριάζει , μας κατατρώει ,
μας αλλοτριωνει την προσωπικότητα
μας κάνει αυτό που λέμε "κακούς" ανθρώπους,
που συνήθως μισούν και φθονούν τους γύρω τους....

ευχαριστω για τις ευχες σου καλη μου cat, αλλα δυστυχως κουβαλαω την ασθενεια μου 21 χρονια.. και καααααααθομαι τα τελευταια χρονια στο σπιτι μου, με συνταξη αναπηριας....τωρα πιστευω τυφλα στα αστρα μου.....αν το πιστευα και πριν πολλα χρονια, ισως τωρα να ημουν καλα...αλλα...οτι πη το γραμμενο στα αστρα μας...
υπομονη και σε σενα ψυχη μου....οι μπορες καποτε σταματανε, και ακολουθουν λιακαδες

και συ δυναμικη μου ταυρινα, μην εχεις παραπονο.....εισαι πιο προσγειωμενη απο μας τα νερα...
εμεις πλαθουμε στο μυαλο μας εναν δικο μας κοσμο....και τον βλεπουμε μονο εμεις....αλλα η πραγματικοτητα, μας δινει πολλες απογοητευσεις,καθημερινα... .....που η πλατη μας δεν μπορει να σηκωση...αστα καλυτερα...να'μαστε παντα καλα ευχη κανω,......και συ που εισε γηινη, και ολοι οι υπολοιποι

εγω απλα ζωγραφιζω και ετσι ηρεμω!!δεν σκεφτομαι τιποτα μετα! :bigsmile:

Ή που θα βάλω μουσική στη διαπασών, (όχι 3-6 απόγευμα), ή που φτιάχνω ένα τσιζκέικ, ή choco-brownies cookies, ή εάν ευνοεί ο καιρός κατεβαίνω στον κήπο να ξεχορταριάσω και να παίξω με τα σκυλιά μου!

Γράφω στο myhoroscope!:laugh:

Αυτό που με βοηθάει περισσότερο είναι να βρεθώ με φίλους. Με την πρώτη σαχλαμάρα που θα πούμε έχω ξεχάσει τη λέξη κατάθλιψη

ΣΛΑΠΑΡΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΔΗΛΑΤΑΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΛΤΑΡΑ ΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΑΡΟΣ...............ΧΑ,ΧΑ, ΤΟΥ ΚΑΝΩ ΝΑΖΙΑ ΚΑΙ ΚΟΥΝΗΜΑΤΑ, ΤΟΥ ΓΝΕΦΩ ΜΕ ΤΟ ΜΑΝΤΗΛΙ, ΜΑ ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΟΥ, ΑΛΛΩΣ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΑΚΑ ΜΠΛΕΞΙΜΑΤΑ ΜΑΖΙ ΜΟΥ.

ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΠΑΙΡΝΩ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΠΡΟΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ ΜΕΡΙΕΣ, ΤΟ ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΟ ΜΟΥ, ΚΑΙ ΟΠΟΙΟ ΘΑΛΑΣΣΙΟ ΘΗΡΙΟ ΒΡΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ ΤΟ ΚΑΜΑΚΩΝΩ...............

ΑΝ ΕΚΤΟΣ ΝΕΡΟΥ, ΚΑΜΑΚΩΝΩ ΟΤΙ ΒΡΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ.................ΧΑ,ΧΑ

ΤΟ ΒΑΡΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΕΠΙΣΚΕΠΤΟΜΑΙ ΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ ΜΟΥ ΜΈΧΡΙ ΟΣΟ ΠΑΡΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΚΑΤΑΧΝΙΑ.

Χρυσάνθη Σπίγγου

Τρωω :laugh:

θελω να μοιραζομαι τις σκεψεις μου με φιλους καλους και εμπιστους...η να ακουω μουσικη!:bigsmile:

Βρε παιδιά κι εμείς οι ψυχολόγοι θα βγούμε στην επαιτεία???
Να σας δω τί θα κάνετε όσοι έχετε δύσκολες όψεις από Πλούτωνες, Κρόνους κι Ουρανούς...
Όσο για τις Ποσειδώνιες..., τρικυκλικά for ever, άλλωστε και οι ψυχίατροι πρέπει να δουλέψουν... :laugh:

Δ.Κ


Υ.Γ. Πάντως όταν η μαμά μου δεν είναι στα καλά της και θέλει μπίρι - μπίρι το οποίο δεν αντέχω, μου λέει: Δεν ντρέπεσαι, είσαι και ψυχολόγος....http://myhoroscope.gr/images/smilies/laugh.gif http://myhoroscope.gr/images/smilies/laugh.gif http://myhoroscope.gr/images/smilies/laugh.gif

Quote:

---

Originally Posted by Dimitraq

Βρε παιδιά κι εμείς οι ψυχολόγοι θα βγούμε στην επαιτεία???
Να σας δω τί θα κάνετε όσοι έχετε δύσκολες όψεις από Πλούτωνες, Κρόνους κι Ουρανούς...
Όσο για τις Ποσειδώνιες..., τρικυκλικά for ever, άλλωστε και οι ψυχίατροι πρέπει να δουλέψουν... :laugh:

Δ.Κ

---

Δημητρα μου, εχεις τα δικια σου, αλλα σας αφηνουμε για τα πολυ δυσκολα......:laugh:


Μεχρι εκεινη την ωρα, προσωπικα κανω συνδυασμο Altec και Στελλας. Επιπροσθετως με το φαγητο
και το γλυκο, (καταλαβαινεις εσυ), την καλη παλιοπαρεα, τσουζουμε τα τσιπουρακια μας.:embarrest:embarrest:embarrest

Τωρα που το σκεφτομαι, δεν ειναι κι ασχημα που θα ξαναχειμωνιασει.:bigsmile:

Quote:

---

Επιπροσθετως με το φαγητο
και το γλυκο, (καταλαβαινεις εσυ), την καλη παλιοπαρεα, τσουζουμε τα τσιπουρακια μας.

---

I like τσίπουροοοοο, μαζί με λουκάνικα (με γεύση πράσου & πορτοκαλιού, μμμμ...) ψητά στο τζάκι, και φοβερή παρέα να αναλύουμε πράγματα και θάματα, από την πολιτικο - οικονομική ζωή της χώρας, μέχρι το καπιταλιστικό αδιέξοδο του μέσου Έλληνα που υιοθέτησε το american dream και τώρα βιώνει την ψυχική αποτελμάτωση ψάχνοντας εναγωνίως την έξοδο κινδύνου...

Είτε έτσι, είτε αλλιώς i like τσίπουρο!!!!!!!! Όχι τίποτα άλλο, θα βγω και :offtopic:


Δ.Κ :love: