Ερωτικά «αντίο» και η λαχτάρα της επανασύνδεσης

Quote:

---

Originally Posted by roadrunner

Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;

Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ

---

Aγαπητη Roadrunner
Αν και δεν εχω το χρονο αλλα ουτε και την διαθεση αυτη την στιγμη για εξηγησεις... θα προσπαθησω να σου εξηγησω πως νιωθω εγω τον χωρισμο

"Ομορφος χωρισμος" δεν υπαρχει...
αυτες οι δυο λεξεις δεν συνυπαρχουν και ουτε προκειται να συνυπαρξουνε τουλαχιστον για μενα.

Συνηθως απο την στιγμη που υπαρξει χωρισμος προκειται για σοβαρο λογο και οχι γιατι εκατσε το τασακι στραβα και δεν πειραζει...

Μολις γινει ο χωρισμος παει ΤΕΛΟΣ..και το τελευταιο πραγμα που με ενδιαφερει ειναι να βαλω σε συγκεκριμενη σχεση μου Ηappy end και να καθομαι να ψαχνομαι αμα φταιω εγω η αυτη η ο γειτονας

Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!!!
Δυστυχώς ο χωρισμός εμπεριέχει το στοιχείο του πόνου, γιατί με έναν τρόπο, όσα ονειρεύτηκες ή πιθανόν προσδοκούσες, αναιρείται και ανατρέπεται. Είτε φεύγεις πρώτος είτε σου ζητείται να φύγεις από τη σχέση, ο χωρισμός πονάει γιατί σε αποκόβει από μία κατάσταση που κάπου μέσα σου την είχες "τακτοποιήσει" διαφορετικά.
Όταν όμως ο χρόνος καταφέρει να σε γιατρέψει, μπορέσει να επουλώσει τα όποια τραύματα, γυρίζεις πίσω και συνειδητοποιείς πως με έναν τρόπο, όσο κι αν πληγώθηκες, το τέλος μιας σχέσης όσο και η ίδια, αποτελούν ένα μάθημα ζωής, που σε έκανε να γνωρίσεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες, σου έδωσε την ευκαιρία να βιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανάλογα με το βαθμό ωριμότητάς σου, να εξελιχθείς σαν άνθρωπος.
Ακούγονται πολύ ιδανικά και βέβαια, όταν βρίσκεσαι ακόμη στη δύνη ενός χωρισμού, το μόνο που σε ανακουφίζει, είναι η σκέψη πως σε λίγο θα χτυπήσει το τηλέφωνο και θα ακούσεις τη φωνή του άλλου να σου λέει πως σ' αγαπάει και θέλει να είστε πάλι μαζί..
Ανθρώπινα και πολύ κατανοητά όλα αυτά, νομίζω για όλους μας. Το μόνο που ίσως βοηθάει σε αρνητικές καταστάσεις, είναι η θετική μας στάση απέναντι σ' αυτές. Τί οφείλουμε να διδαχτούμε κάθε φορά, σε τί βαθμό ένα αρνητικό περιστατικό μπόρεσε να μας ωριμάσει και να μας κάνει πιο ανθρώπινους, πιο ανεκτικούς προς τους συνανθρώπους, με περισσότερη κατανόηση για τις αδυναμίες μας και κατά συνέπεια για τις δικές τους. Κατανόηση για την ατελή μας φύση, που μόνο μέσα από τη ζωή και τα βιώματά της, προχωρά προς την όποια "τελείωση".

Quote:

---

Originally Posted by GORDANA

Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα!!!
Δυστυχώς ο χωρισμός εμπεριέχει το στοιχείο του πόνου, γιατί με έναν τρόπο, όσα ονειρεύτηκες ή πιθανόν προσδοκούσες, αναιρείται και ανατρέπεται. Είτε φεύγεις πρώτος είτε σου ζητείται να φύγεις από τη σχέση, ο χωρισμός πονάει γιατί σε αποκόβει από μία κατάσταση που κάπου μέσα σου την είχες "τακτοποιήσει" διαφορετικά.
Όταν όμως ο χρόνος καταφέρει να σε γιατρέψει, μπορέσει να επουλώσει τα όποια τραύματα, γυρίζεις πίσω και συνειδητοποιείς πως με έναν τρόπο, όσο κι αν πληγώθηκες, το τέλος μιας σχέσης όσο και η ίδια, αποτελούν ένα μάθημα ζωής, που σε έκανε να γνωρίσεις πτυχές του εαυτού σου που δεν ήξερες, σου έδωσε την ευκαιρία να βιώσεις πρωτόγνωρα συναισθήματα και ανάλογα με το βαθμό ωριμότητάς σου, να εξελιχθείς σαν άνθρωπος....

---

Γειά σου GORDANA, με τα ωραία σου...
... είμαι απόλυτα σύμφωνος, έτσι ακριβώς είναι!
http://myhoroscope.gr/showpost.php?p=26247&postcount=2
;)

Πιστεύω ακράδαντα και το υποστηρίζω μετά μανίας μπορώ να πω, πως τίποτα στην ζωή μας δεν γίνεται τυχαία. Τίποτα δεν συμβαίνει χωρίς κάτι να μείνει απο αυτό, είτε ως συναίσθημα, είτε ως αποθημένο, είτε ως δίδαγμα ζωής.
Κάθε τι όμορφο γεμίζει την ψυχή μας με αγαλίαση και ευτυχία, έτσι γνωρίζουμε απο προσωπική εμπειρία τι ακριβώς σημαίνουν οι δύο αυτές δυνατές λεξούλες και γινόμαστε κοινωνοί τους.
Κάθε τι που μας πονάει πάλι, μας γεμίζει δύναμη, ωριμότητα και επίσης μας καθιστά πιο προσεκτικούς. Λάθη που κάναμε στο παρελθόν τα αποφεύγουμε τώρα πια διότι ξέρουμε τι είδους κατάληξη θα έχουμε. Γινόμαστε περισσότερο προσεκτικοί, διορατικοί και δεν αφήνουμε να κυλούν απλά στην τύχη τους όλα αυτά που τα θεωρούμε...αγκαθάκια.
Μέσα απο τον πόνο αντλούμε δύναμη, απεριόριστη δύναμη και αυτό είναι και η εξέλιξή μας!
Μπορεί στην αρχή ενός χωρισμού να κυριαρχούν συναισθήματα όπως αυτά του θυμού, του μίσους ενίοτε, της οργής, που σιγά σιγά γίνονται πόνος και λύπη.
Αυτά ο καθένας μας μπορεί με το χρόνο -καλά λένε πως είναι ο καλύτερος γιατρός- να τα ανάγει σε όφελος.
Το όφελος, είναι μια απο τις διαδικασίες όπου υποβάλει ο καθένας μας τον εαυτό του τονίζοντας την προσαρμογή και την αξιοπρέπειά του.
Με το όφελος αναρωτιόμαστε: τί θέλω εγώ για μένα τώρα?
τί άνθρωπος θέλω να είμαι?
ποιές οι συνέπειες της συμπεριφοράς μου?
Αρχίζουμε να αγαπάμε εμάς, όπου εδώ αγάπη σημαίνει γνώση, ευθύνη, σεβασμός, ωριμότητα, εμπειρία, χρόνος.

Σε μια σχέση, η στήριξη, η κατανόηση, η ανταπόδοση, το συναίσθημα, το κίνητρο, η επικέντρωση και οι κοινοί στόχοι, είναι αυτά που κυριαρχούν.
Στην συντροφικότητα πάλι, κυριαρχεί η αναπλήρωση της μοναξιάς, η κατανόηση, η προσοχή-φροντίδα, ο διαχωρισμός, η αγάπη, ο έρωτας, η εξέλιξη, οι κοινές ανάγκες.
Όταν κάποιο ή κάποια απο αυτά χολαίνει, τοτε η σχέση βρίσκεται σε κρίση, και άν δεν δωθεί η ανάλογη σημασία και αφεθούν κομμάτια στην τύχη , τότε επέρχεται το τέλος με όλα τα προαναφερόμενα..

Πάντα ένα "αντίο" πονάει, αλλά άν διαχειριστούμε σωστά το συναίσθημά μας, τότε θα έχουμε το λιγότερο για εμάς κόστος..

ΦΟΒΕΡΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΤΟ ΑΝΤΙΟ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΕΝΙΩΘΑ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΝΑ ΖΩ. ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΠΟΛΥ ΑΝΩΡΗΜΑ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΤΙΣ:pleasantry:

θα ήθελα να σας συγχαρώ για το καταπληκτικό άρθρο σας. Πραγματικά δεν πιστεύω να μην υπάρχει άνθρωπος που λίγο πολύ να μην τον έχει αγγίξει. Λυπάμαι αλλα θα συμφωνήσω ότι πολύ πιστεύουμε ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλές φορές να διαιωνίζουμε καταστάσεις που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα έπρεπε καν να τις συζητάμε. Είναι λοιπόν οι ανασφάλιες που νιώθουμε για τον εαυτό μας βιώματα που έχουμε ζήσει ο τρόπος και το περιβάλλον που μεγαλώσαμε και ανατραφήκαμε και ο χαρακτήρας του καθενός μας. Τις αιτίες πλέον τις έχουμε αναγνωρίσει. Το δύσκολο είναι από την στιγμή που θα μπεις σε αυτό το τρυπάκι να βρεις την δύναμη και να ξεφύγεις.

Ναι οκ αλλα υπαρχουν και σχεσεις που αναβιωνουν μετα απο ενα χωρισμο και η επανασυνδεση δεν ειναι επιστημονικο σεναριο

Quote:

---

Originally Posted by skorpion

Ναι οκ αλλα υπαρχουν και σχεσεις που αναβιωνουν μετα απο ενα χωρισμο και η επανασυνδεση δεν ειναι επιστημονικο σεναριο

---

Perfect Συμφωνώ απόλυτα. Υπάρχει και αυτή η πλευρά στο νόμισμα.

Θα συμφωνήσω εδώ με alien.
Όταν χωρίζεις χωρίζεις. Τί να την κάνεις την επανασύνδεση? Το θέμα είναι να προχωρήσεις ,όχι να πηγαίνεις με την όπισθεν. Η ζωή πάει μπροστά, δε λέει να της πηγαίνουμε κόντρα.
Στο μεταξύ υπάρχει και το άλλο: όταν κάτι τελειώνει σημαίνει ότι δεν άξιζε ή δε σου ταίριαζε. Αν κάποιος σου φερθεί σκάρτα μία φορά, είναι νόμος ότι θα κάνει το ίδιο και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.
Προσωπικά οι δικοί μου χωρισμοί μου έκαναν πάντα καλό. Μάθαινα περισσότερα. Και κυρίως, έφευγε η σαπίλα απ'τη ζωή μου.:vic:

Quote:

---

Originally Posted by gia_pep

Θα συμφωνήσω εδώ με alien.
Όταν χωρίζεις χωρίζεις. Τί να την κάνεις την επανασύνδεση? Το θέμα είναι να προχωρήσεις ,όχι να πηγαίνεις με την όπισθεν. Η ζωή πάει μπροστά, δε λέει να της πηγαίνουμε κόντρα.
Στο μεταξύ υπάρχει και το άλλο: όταν κάτι τελειώνει σημαίνει ότι δεν άξιζε ή δε σου ταίριαζε. Αν κάποιος σου φερθεί σκάρτα μία φορά, είναι νόμος ότι θα κάνει το ίδιο και την επόμενη και τη μεθεπόμενη.
Προσωπικά οι δικοί μου χωρισμοί μου έκαναν πάντα καλό. Μάθαινα περισσότερα. Και κυρίως, έφευγε η σαπίλα απ'τη ζωή μου.:vic:

---

Δηλαδη θεωρουμε δεδομενο ο,τι καθε χωρισμος συμβαινει, γιατι δεν αξιζε η σχεση, γιατι δεν μας ταιριαζε, γιατι ο αλλος μας την εκανε; Δεν υπαρχουν αλλες περιπτωσεις που να "σηκωνουν" επανασυνδεση;
Το κακο ειναι οτι πολλοι κολλανε στην πιθανοτητα, που δεν ειναι επιστημονικο σεναριο, -οπως ειπε η φιλη παραπανω-, αλλα δεν παυει να ειναι η εξαιρεση στον κανονα.... :cry: Αλλωστε η ελπιδα αυτο δεν ειναι; Η επιθυμια να πραγματοποιηθει η εξαιρεση του κανονα...