Printable View
H φωτογραφία που έχει βάλει αυτή την περίοδο η ΚΙΑ πάντως ταιριάζει απίστευτα στο συγκεκριμένο θέμα!! Ο συνδυασμός στολισμένων με μπάλες κεράτων και φωτεινής καρδούλας- μύτης παραπέμπει "μπαμ" στις τραγελαφικές (καθώς το κέρατο έχει την τιμητική του) καταστάσεις αυτού του θέματος!!!! :toung:
Quote:
Originally Posted by Anastasy
:laugh: :laugh: :laugh:
Εγώ προσωπικά θα το ερμήνευα ως "μου έχουν ανάψει τα λαμπάκια με αυτά που διαβάζω".......... :love:
Λίγο άσχετο ίσως, αλλά για να μπαίνω και εγώ στην κουβέντα, μήπως γνωρίζετε από πού προέρχεται το επίθετο του κερατά;
Από το Επίτομο λεξικό της μεσαιωνικής ελληνικής δημώδους γραμματείας
κέρατον το· κέρατο. Κέρατο: κέρατον αίγας Σταφ., Ιατροσ. 6152· Πανώρ. Δ΄ 22. Φρ.1) Κάμνω κέρατα του ανδρός μου = απατώ τον άντρα μου: Δεφ., Λόγ. 674.2) (Ξε)φυτρώνουν κέρατα στην αυλή μου = απατώμαι από τη γυναίκα μου: Πτωχολ. Ρ 248, Σαχλ., Αφήγ. 780. [<ουσ. κέρας. Ο τ. στο Meursius και σήμ. Η λ. τον 6.-7. αι. (Lampe)]
Από το λεξικό του Ιδρύματος του Μανώλη Τριανταφυλλίδη
κερατάς ο [<k>eratás] O1 : (προφ.) 1. (υβρ.) ο απατημένος σύζυγος. ΠAP Kάλλιο να λεν τον κερατά, παρά τον κακομοίρη, και από τη βρισιά ακόμη ο οίκτος είναι χειρότερος. || (επέκτ.) βλάκας, κορόιδο: Eγώ σαν τον κερατά δουλεύω όλη μέρα. ΦP του κερατά!, αν είναι δυνατό!, ως έκφραση αγανάκτησης ή για κτ. αυτονόητο. 2. άνθρωπος πονηρός, κατεργάρης· παλιάνθρωπος: Mε γέλασε ο ~. || (συναισθ.) για μικρό παιδί πολύ έξυπνο και ζωηρό: Eίναι αυτός ένας ~! [μσν. κερατάς < κέρατ(ον) -άς (σύγκρ. κερασφόρος)]
Το κερατάς δεν είναι επίθετο, είναι ουσιαστικό :toung:
:bigsmile: :bigsmile: :bigsmile:
Και εδώ κάτι πολύ ενδιαφέρον http://xoirovoskos.blogspot.com/2006...g-post_26.html
Τί κρίμα να μην μπορεί να μας διαβάσει ο Σταματάκος. Και έλεγα τι θα κάνουμε σήμερα(μα διαγωνισμό ετυμολογίας)!
Ασχετο επί του θέματος όμως! Γιατί όλοι έχουν αναφέρθει σε τρίγωνα, τετράγωνα, πολύγωνα (άντε και έναν κύκλο:toung: ) και κανένας δεν προτιμά την ευθεία? :blink:
Γιατί στην ευθεία σκοντάφτεις πιο εύκολα :toung: :laugh:Quote:
Originally Posted by kiaRRa
Γκέλυ μου σε προσκυνώ (βαριέμαι να βρω τη φάτσα), αλλά το σχόλιό σου είναι με πολλές προεκτάσεις....
Θα συμφωνήσω με την αγαπητή Κία και θα συμπληρώσω πως σύμφωνα με τον Μιχαήλ Ψελλό ο "κερατάς" προέκυψε από την παρατήρηση πως στα κερασφόρα ζώα, δεν υπάρχει "συζυγική" πίστη. Αυτά από την άσπρη λέξη. Και μακριά από υμάς :toung:Quote:
Originally Posted by Δ. Μ.
allwste to numero tria ektos apo monos legetai k perittos...
Συμφωνώ, αλλά μην περιμένετε από πρωινό τύπο να είναι στα άγρια μεσάνυχτα αλάνθαστος στην γραμματική :bigsmile:Quote:
Originally Posted by kia
(αν και το αυτί μου έχει πιάσει και τον, αδόκιμο ίσως, ιδιωματικό όρο "η κερατού", οπότε ίσως να υπάρχει και ως διγενές)
Μια εξίσου ενδιαφέρουσα άποψη είναι αυτή που θέλει το ουσιαστικό "κερατάς" να προέρχεται από την εποχή των σταυροφοριών: πλησιάζοντας στον πύργο του ο σταυροφόρος ιππότης, επιστρέφοντας από κάποια εκστρατεία, δήλωνε τον ερχομό του από κάποια απόσταση σαλπίζοντας με ένα κέρας. Αυτό έδινε τον χρόνο στην άπιστη συμβία και στον εραστή της να εξαφανίσουν τα στοιχεία που προδίδαν την σχέση τους :bigsmile:Quote:
Θα συμφωνήσω με την αγαπητή Κία και θα συμπληρώσω πως σύμφωνα με τον Μιχαήλ Ψελλό ο "κερατάς" προέκυψε από την παρατήρηση πως στα κερασφόρα ζώα, δεν υπάρχει "συζυγική" πίστη. Αυτά από την άσπρη λέξη. Και μακριά από υμάς