Κατα την διαρκεια της κουβεντας εδω προεκυψε το αγαπη η ερωτας και γιαυτο το διευκρινισα.κατα τα αλλα το τι θα μας σωσει ειναι μεγαλη κουβεντα και τοτε πραγματικα θα βγουμε εκτος θεματος.Ζητω το ρισκο λοιπον!:laugh:Quote:
Originally Posted by Δ. Μ.
Printable View
Κατα την διαρκεια της κουβεντας εδω προεκυψε το αγαπη η ερωτας και γιαυτο το διευκρινισα.κατα τα αλλα το τι θα μας σωσει ειναι μεγαλη κουβεντα και τοτε πραγματικα θα βγουμε εκτος θεματος.Ζητω το ρισκο λοιπον!:laugh:Quote:
Originally Posted by Δ. Μ.
συμφωνω με την εμμαλενε πως το ρισκο ειναι απαραιτητο μες στην ζωη!και να σας πω κατι?το να πληγωθεις ειναι και αυτο μερος της ζωης...οποιος προσπαθει να το αποφυγει χανει τα ουσιαστικα πραγματα μεσα στρην ζωη!αν δεν πληγωθεις δεν μαθαινεις..αλλωστε τι νοημα θα ειχε η αγαπη αν δεν υπηρχε η μοναξια και ο πονος..?για σκεφτειτε το!:embarrest
!!!!:sad2:θα συμφωνησω με τους υπολοιπους..............!!!!!!!!!!
Συμφωνώ απόλυτα!!! Η ζωή και ο έρωτας, θέλει ρίσκο, κότσια.... και αλήθεια. Οι σχέσεις μας δεν εταιρικές. Είναι ανθρώπινες. Και εμείς δεν πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν Δημόσιοι υπάλληλοι.
Εγω θα ελεγα οτι καλυτερο ειναι το λεγομενο ελεγχομενο ρισκο δηλαδη οταν νιωθεις οτι αρχιζει να μην σε παιρνει το ολο σκηνικο, να οπισθοχωρεις και να επαναπροσδιοριζεις τον στοχο.....ποτε ολα τα λεφτα σας σε μια επενδυση!!!!!!!!!!Quote:
Originally Posted by alyssa
Σωστό αυτό που λές, να μπορούμε να προστατεύστουμε τον εαυτό μας απο... κοκοτοπιές! το θέμα είναι ποιός το κάνει???... Εγω πάντως ποτέ μου δεν το κατάφερα, πάντα έπερνα το ρίσκο και όπου με βγάλει!:love:Quote:
Originally Posted by aries engineer
Πιστεύω ότι ο Κος Παπαδολιάς έθιξε το εν λόγω θέμα με βαθύ και ψυλολογικό βλέμμα χωρίς καμιά διάθεση κρίσης ή επίκρισης!
Ένα έχω να πω: Μην κρίνετε κανέναν για τις επιλογές του. Όλη αυτή η ιστορία που μας περιγράφηκε στην αρχή, θα μπορούσε να είναι η προσωπική μας ιστορία. Και να συνέβαινε στον καθένα ή στην καθεμιά μας.. Με ρίσκο ή όχι, αυτές είναι προσωπικές επιλογές τις οποίες πρέπει να σεβόμαστε και το μόνο που δεν έχουμε δικαίωμα να κάνουμε είναι να κρίνουμε..
Γιατί το να πει κάποιος ποτέ, είναι τόσο απόλυτο αλλά και τόσο κοντινό..
Δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει η ζωή.. Δεν ξέρουμε τι θα μας ξημερώσει αύριο, δεν ξέρουμε ποιόν θα συναντήσουμε στο επόμενό μας βήμα και τι συναισθήματα θα νιώσουμε..
Προσωπικά, πριν πολλά χρόνια, ήμουν απόλυτη και κάθετη σε αρκετά θέματα. Η πορεία όμως της ζωής μου με διέψευσε αρκετές φορές.. Όλο αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο μάθημα, με ένα αποτέλεσμα:
Να αντικαταστήσω από τη φρασεολογία μου και από τη σκέψη μου τη λέξη ποτέ, με τη λέξη ίσως..
Με αγάπη για έναν καλό, χαρούμενο και δημιουργικό μήνα!
:love::love::love::love::love:
Σας ευχαριστώ!
Σόφη
Κι επειδή πιστεύω ότι, όχι μόνο ΕΡΩΤΑΣ, αλλά γενικά ΖΩΗ είναι να ρισκάρεις,
σας χαρίζω αυτό:
Με το να γελάς, ρισκάρεις να φανείς ανόητος
Με το να κλαις, ρισκάρεις να φανείς συναισθηματικός
Με το να απλώσεις το χέρι σε κάποιον άλλον, ρισκάρεις να εμπλακείς
Με το να εκφράσεις αισθήματα, ρισκάρεις την απόρριψη
Με το να φανερώσεις τα όνειρά σου στους άλλους, ρισκάρεις να γελοιοποιηθείς
Με το αγαπήσεις, ρισκάρεις να μην βρεις ανταπόκριση στην αγάπη
Με το να τραβήξεις μπροστά αντιμετωπίζοντας δυσκολίες, ρισκάρεις να αποτύχεις
Όμως το ρίσκο πρέπει να παίρνεται
Γιατί ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη ζωή, είναι να μην ρισκάρεις τίποτα.
Το πρόσωπο που δεν ρισκάρει τίποτα
δεν κάνει τίποτα, δεν έχει τίποτα, δεν είναι τίποτα.
Μπορεί να αποφεύγει τον πόνο και τις λύπες,
όμως δεν μπορεί να μάθει, να νοιώσει, να αλλάξει, να μεγαλώσει, ή να αγαπήσει.
Αλυσοδεμένο στις σιγουριές του, είναι σκλαβωμένο –
έχει χάσει την ελευθερία του.
Μόνο ένα πρόσωπο που ρισκάρει είναι ΕΛΕΥΘΕΡΟ.
("να ζεις, ν΄αγαπάς και να μαθαίνεις" Λεο Μπουσκάλια)
Με αγάπη
Σόφη
:love::love::love::love::love::love:
ΜΠΡΑΒΟ!!!.....
Σόφη, πέσατε διάνα σε αυτό που μας χαρίσατε να διαβάσουμε..! Ακριβώς έτσι είναι, πρέπει να ρισκάρουμε κι ας δεχόμαστε την απόρριψη, την αποτυχία, την μη ανταπόκριση,την γελειοποίηση των αισθημάτων μας...! Σε αυτή τη ζωή που κληθήκαμε να υπάρξουμε..το μενού είναι πλούσιο. Διαλέγεις και παίρνεις..! Καλύτερα να παθαίνεις και να μαθαίνεις παρά να είσαι ένα σκλαβωμενο και αλυσοδεμένο άτομο στη μιζέρια της ζωής..Ελευθερία λοιπόν..! Μπράβο...πολύ ωραίο αυτό που μας έστειλες..!
μπορει καποιος να ειναι ο καλυτερος ανθρωπος να σε αγαπαει να σε κοιταει στα ματια να σου δινει αυτο που θελεις πριν αυτο το ζητησεις
στην αρχη ειναι υπεροχο τελειο θα ελεγα, μετα απο λιγο αρχιζεις ομως να κουραζεσε ψαχνεις να βρεις τι ακριβως εισαι σε μια τετοια σχεση σιγα-σιγα αρχινας να απομακρυνεσε αππο φιλους γιατι τους βρισκει περιτους κ προσπαθει να σε πεισει οτι μπορει να ειναι τα παντα κ η ζωη σου να ειναι ολη γυρω απαυτον
μετα απο αυτο αρχιζει να ειναι ανιαρο κ ψαχνεις να βρεις κατι αλλο
μπορει να το βρεις μπορει κ οχι
παντως ενα ειναι σιγουρο η ολη κατασταση σε εχει κουρασει τοσο που προτιμαςνα εισαι μονη-ος
το εχω ζησει το ονειρο και αφου καταφερε να βρει κατι αλλο που την εκφραζει ασ το ζηση οσο κ αν κρατηση
οπως ειπαν κ παραπανω ποτε μη λες ποτε κ μην κρινουμε μια κατασταση εαν δεν την εχουμε ζησει απο μεσα
αποκλειετε να μην πονεσε κ η ιδια
Σιγά ρε παιδιά. Είτε είναι η κα Κάντζιου είτε κάποια άλλη την "φάγατε". Πολύ ευγενικές είστε!!! Ωραιότατο άρθρο, με συνοχή που σου κρατάει το ενδιαφέρον να διαβάσεις παρακάτω. Τώρα για τα καθέκαστα της ιστορίας ο καθένας κάνει τις επιλογές του.
Και γιατί κάποια στιγμή πρέπει να τελειώνει...γιατί;;;
Εγώ είμαι ακόμη ερωτευμένη με τον πρώην μου όπως την πρώτη μέρα κι ας είμασταν μαζί 8,5 χρόνια...
Αλλά όταν αγαπάς τον άλλον από πού πηγάζει όλη αυτή η δύναμη και του λες το ναι του χωρισμού;;;
Γιατί να αποδέχεσαι το "ας μείνουμε δυο φίλοι"; Ποιό είναι το νόημα;...
Με συγχωρείτε αν σας φορτώνομαι αλλά αυτά τα ερωτήματα με ταλανίζουν τρομερά... :cry::cry::cry::cry:
Αυτό δεν είναι νόημα, είναι λάθος... :unsure:Quote:
Originally Posted by libraD
Quote:
Originally Posted by Δείμων
Συγγνώμη που το τραβάω, αλλά τί εννοείς με το ότι είναι λάθος; Δεν μπορείς να βάλεις σίδερα στην καρδιά κάποιου για να μείνει για πάντα μαζί σου έτσι δεν είναι;:cry: :unsure:
Συγνώμη εγώ που δεν το εξήγησα :embarrest Λάθος εννοώ είναι το να μείνετε φίλοι. Είναι όχι μαχαίρι, όχι μπάλλα κι αλυσίδα, όχι χειρόφρενο, αλλά... θάνατος καθημερινός γι αυτόν που έχει μείνει πίσω και ελπίζει. Ο κάθετος χωρισμός πονάει - συγκεντρωμένα και δυνατά, σαν ένα τραύμα, σαν ένα σπάσιμο. Μα επουλώνεται γρήγορα. Αυτό το «λίγο λίγο» ματώνει συνεχώς, είναι γλυκύτερο, αλλά κρατάει και σε κρατάει καιρό - χρόνια?... Σαν μια φλεγμονή, μια εσωτερική αιμορραγία που σε σαπίζει.
Σκέψου το έτσι. Ένας χωρισμός φέρνει δεδομένη ποσότητα πόνου και συναισθημάτων. Ουτε παραπάνω, ούτε λιγότερο. Είτε λοιπόν τα αντιμετωπίζουμε όλα μαζί τα ξεπερνάμε κι απελευθερωνόμαστε, είτε τα φοβόμαστε και τα αφήνουμε να μας βγαίνουν λίγα λίγα κάθε φορά και να μας καταπονούν συνέχεια. ¶σε που έτσι όλο και τα ανανεώνουμε με -σχεδόν σίγουρα- πλάνες ελπίδες... Μπορεί να γυρίσει, μπορεί να με θελήσει, κλπ. Και να γυρίσει, για πόσο?... Γιατί? Αξίζει? Και να σε βγάλει πάααααλι από την αρχή?...
Δυστυχώς δεν έχω χρόνο τώρα να συνεχίσω, αν θελεις το συζητάμε άλλη φορά..
Σε αυτό το «εσωτερική αιμορραγία που σε σαπίζει» έχω πολλά να πω. Είναι σοβαρότατος ο λόγος που το κάνουμε - τις περισσότερες φορές γίνεται υποσυνείδητα για να μας λυπηθεί ο άλλος ή με τον συνεχή πόνο μας νομίζουμε ότι του προσφέρουμε κάτι, ακόμα και αν λείπει, εκπληρώνοντας και πάλι υποσυνείδητα ένα «δήθεν» χρέος απέναντί του ή δήθεν αποδεικνύοντας (στον εαυτό μας περισσότερο γιατί εκείνος...!) ότι θυσιαζόμενοι τον αγαπάμε ακόμα άρα η «σχέση» είναι ζωντανή. Προσοχή...
Συμφωνώ με αυτό που λες, ότι δηλαδή όταν συνεχίζεις και βλέπεις τον άλλον είναι σαν πληγή που δεν κλείνει ποτέ, αλλά όσο κι αν προσπαθώ δεν μπορώ να το αποφύγω. Μένουμε πολύ κοντά, μας χωρίζουν μόνο δυο στενά, μετά από τόσα χρόνια, όλοι ξέρουν ότι είχαμε σχέση και συχνάζουμε στα ίδια μέρη, στον ίδιο κύκλο, έχουμε τους ίδιους φίλους και παρόλα αυτά προσπαθώ να δείχνω δυνατή για να μην καταλάβει τίποτα. Πολλές φορές μου είχε πει ότι νιώθει υπεύθυνος για μένα και δε θέλω να του δημιουργήσω τύψεις και να γυρίσει απλά και μόνο επειδή θα δει ότι δεν είμαι κάλά και θα νιώσει για μια ακόμα φορά υπεύθυνος.Quote:
Originally Posted by Δείμων
Μόνο η κολλητή μου ξέρει το πραγματικό μέγεθος του πόνου μου και όσους πρίζω στο myhoroscope.
Ειλικρινά ζητώ συγγνώμη που το κάνω αυτό αλλά ήθελα κάπου να εκφράσω τις απορίες μου γιατί πονάν πολύ και συνήθως είναι πιο έυκολο να το κάνεις σε αυτούς που δε σε ξέρουν από κοντά...Αυτά και πάλι με συγχωρείτε...:unsure:
Πάντως όπως και να 'χει σε ευχαριστώ για τον κόπο που έκανες να απαντήσεις...:embarrest
Διάβασα τις περισσότερες αλλά όχι όλες τις απαντήσεις σε αυτό το θέμα που θεωρώ σωστό....
Πάλι για τον έρωτα μιλάμε....άρα σημαντικότατος στη ζωή μας....ίσως η πρώτη μας προταιρεότητα.....
Είναι πολύ δύσκολο να ερμηνεύουμε τα ''τσαλίμια'' του....
Είναι πολύ τυχεροί όσοι μετά από έναν έρωτα καταλήγουν να αγαπιούνται για πολλά πολλά χρόνια με το συντροφό τους...και τον νιάζονται το ίδιο πάντα...
Νομίζω ότι ο έρωτας σου προκύπτει....δεν τον ψάχνεις.....και όταν σου προκύψει δεν φεύγει από το μυαλό σου....όσα σοβαρά κι αν συμβαίνουν στη ζωή σου. Δεν το θέλεις, γιατί αν το θέλεις τότε ψάχνεσαι....και δεν είναι το ίδιο....
Είναι όταν το πρόσωπο που λατρεύεις είναι κάποιος η κάποια (όχι πάντα) που για όλους τους άλλους είναι το πιο λάθος άτομο για σένα, αλλά εσύ τον /την θεωρείς θεό /θεά και όταν λείπει από την ημέρα σου δεν είσαι ο εαυτός σου.....ενώ έχεις δώσει όρκους αγάπης με τον πατέρα η τη μητέρα των παιδιών σου (που και για εκείνον η εκείνη υπηρξε κάποτε έρωτας μεταξύ σας) και που θέλεις να φύγεις μαζί του /της μακριά από όλα!!! και να υπάρχετε μόνο εσείς οι δύο στον κόσμο.....
:bigsmile:Αυτό που με κάνει να αναρωτιέμαι και θα μπορούσε να είναι ένα θέμα (και δε μιλάμε για έρωτα) είναι οι σχέσεις ανδρικής επιβεβαίωσης......οι οποίες τώρα πια....συμβαίνουν και στις γυναίκες.....μάλλον από αντίδραση....γιατί θεωρώ ότι η γυναίκα πιό δύσκολα λόγω ιδιοσυγκρασίας κάνει ''γρηγοράδες''. Και επειδή στις μέρες μας λιγοστέψατε οι αρσενικοί και το θηλυκό υλικό ''βρωμάει'' έξω :nuts::embarrestκατά πόσο όλο αυτό το λάιφ στάιλ συμβάλλει στην διάλυση μιας οικογένειας:unsure:....χμμμ τι λέτε;
Δεν είναι θέμα φύλου αλλά καθαρά θέμα ανθρώπου.Πάντα υπήρχαν πολλές γυναίκες που έκαναν "γρηγοράδες" όπως λες απλά τότε δεν μπορούσαν να βγουν έξω απ την πόρτα του σπιτιού τους.
Επίσης,τι ακριβώς εννοείς λέγοντας "σχέσεις ανδρικής επιβεβαίωσης"?
Αυτό το οι αρσενικοί δεν υπάρχουν δεν το κατάλαβα ποτέ πάντως:wacko:
Καταλαβαίνω τον πόνο σου αλλά θα πονάει περισσότερο αν είστε φίλοι...Quote:
Originally Posted by libraD
Εσένα δεν σου κάνει αυτό το ''μοντέλο'' θέλεις κάτι παραπάνω από αυτό που μόνο σου προτείνει εκείνος (φίλοι...).
Από την άλλη εκείνος επιβεβαιώνεται κοκορευόμενος ότι μια γυναίκα ''λιώνει'' κρυφά για αυτόν. (γιατί μη νομίζεις ότι δε θα σου φαίνεται...και μη σου πώ ότι μάλλον το ''συντηρεί'' αυτό....ποιές τύψεις ? ίσα ίσα...:suspiciou).
Εκτός αν πιστεύεις ότι κι εκείνος κάπου στο μέλλον....θα ανταποκριθεί περισσότερο (χλωμό το βλέπω).
Πιστεύω ότι πρέπει να εξαφάνιστείς από τη ζωή του (ξέρω δύσκολο λόγω γειτονίας) η με εσωτερική προσπάθεια να βγαίνεις με άλλον....(να χάσει τη μόνιμη θαυμάστρια....) και δείχνωντας φανερή και προκλητικη αδιαφορία άμα τη εμφανίσει....και θα με θυμηθείς ....νομίζω πως θα με δικαιώσεις.....:love:
Δεν πιστεύεις ότι οι γυναίκες σήμερα είμαστε περισσότερες; Νομίζω μέχρι που φαίνεται αυτό.Quote:
Originally Posted by Λευκή
Έπειτα υπάρχουν και άνθρωποι με ιδιαίτερες προτιμήσεις και αυτό λιγοστεύει ακόμη περισσότερο τον καθαρό ανδρικό πληθυσμό.
Επειδή η γυναίκα δύσκολα ενδίδει στο γρήγορο σεξ λόγω ιδιοσυγκρασίας δηλαδή πρέπει να αισθανθεί κάτι περισσότερο για να το κάνει (όχι πως δεν μπορει να το κάνει).
Και νομίζω επειδή νιώθει λίγο πιο απελευθερωμένη σήμερα, ίσως το κάνει πιο συχνα από αντίδραση στην πάγια ανδρική τάση του ''κυνηγού''. Γιατί αυτή η ''τάση'' ανέκαθεν μας πλήγωνε..... εμας τις γυναίκες....και εκδικούμαστε λίγο? Πιστεύω....
Σημείωσε ότι υπάρχουν πάμπολλά ανδρικά περιοδικά και στριπ σώους που κάνουν χρυσές δουλειές ενώ δεν υπάρχει ο αντίστοιχος αριθμός σε αυτά για γυναίκες...γιατί δεν μας ενδιαφέρει έτσι.....
Χμμμμ!! Σκορπίσια συνωμοσία μυρίζομαι...:toung::toung:Quote:
Originally Posted by flame
Πέρα από την πλάκα συμφωνώ με τα παραπάνω και θα ήταν καλύτερο να κρατήσεις αποστάσεις για να επουλωθούν οι πληγές σου!! Τί θα κέρδιζες αν ξαναγύριζε?? Θα ήταν ο ίδιός?? Θα ήσουν η ίδια?? Θα ήταν ίδια τα πράγματα?? Αυταπάτες...νέξτ!! ;)
...άσε που η υπογραφή μου τα λέει όλα...
Quote:
Originally Posted by flame
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, αυτό προσπαθώ να κάνω,να δείξω αδιαφορία(βλέπεις έχω και μια υπερηφάνεια που γίνεται μεγαλύτερη λόγω του ωροσκόπου στον Κριό). Και παρόλο που έχω Αφροδίτη στο Σκορπιό, δε με βοηθάει και ιδιαίτερα γιατί είναι στις τελευταίες μοίρες του 7ου οίκου μου.
Τέλος πάντων, σε ευχαριστώ και πάλι.
libraD:unsure:
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ BlackOrWhat...Ξέρεις εσύ...:love:Quote:
Originally Posted by BlackOrWhat
Ναι αλλά οι άνθρωποι με "ιδιαίτερες προτιμήσεις"ανήκουν και στα δύο φύλα,αν και έχεις δίκιο ως προς το ότι στους άντρες είναι συχνότερα παρατηρημένο απ ό,τι στις γυναίκες.Εκτός αν δεν εννοείς τις ομοφυλοφιλικές.
Τι να σου πω...απ ό,τι έχω παρατηρήσει στο γρήγορο σεξ πολλές ενδίδουν χωρίς να αισθάνονται κάτι ακριβώς γιατί είναι γρήγορο και κοιτάνε απλώς να περάσουν καλά.Στο πιο μόνιμο δεν ξέρω αν ενδίδουν χωρίς να αισθάνονται-εκτός κι αν πρόκειται για την πρώτη φορά όπου συνήθως ενδίδουν σε γρήγορο όντας αισθανόμενες ή σε μόνιμο χωρίς να αισθάνονται.Επίσης,είναι ανάλογα σε τι φάση βρίσκεται η καθεμιά.Όπως και να χει άμα πιάσουμε να αναλύουμε τις σεξουαλικές επιθυμίες φοβίες αναστολές συζητήσεις συμπεριφορές κτλ των γυναικών ,δε θα τελειώσουμε ούτε σε μια βδομάδα....:bigsmile:
ενα πραγμα εχω να πω εμ.....μαλλον δυο το ενα ειναι μπραβο που ρισκαρες
αλλα απο την αλλη πληγωσες εναν ανθρωπο που δεν σου εκανε ΤΙΠΟΤΑ πως θα ενιωθες αν σου το εκαναν αυτό?????????????
Ο κυκλος αυτος εκλεισε αγαπητο μελος ,αργα η γρηγορα αλλος κυκλος αγαπης και ερωτα θα ανοιξει και εσυ θα χορευεις μεσα ξανα μεθυσμενη απο τα καινουργια συναισθηματα,για αυτο ξεκολλα οσο πιο γρηγορα γινεται ,και κατι αλλο ,στην ζωη να ξερεις δεν αγαπαμε μια φορα μονο ισως ο καινουργιος ερωτας να ειναι πιο δυνατος και πιο ουσιαστικος.Quote:
Originally Posted by libraD
Θα σου δωσω μια συμβουλη αν θελεις την ακους αν δεν θελεις την πετας ,επειδη μενετε διπλα-διπλα ,κοινους φιλους κ.τ.λ.,οχυρωσου με εγωισμο και πεισμα ουτε βλεφαρο δεν θα ριχνεις και κανε υπομονη ,ποναει το ξερω κοπελα μου καλη αλλα και τι δεν ποναει στην ζωη ;Και αν σου γκρεμισε τα ονειρα που εκανες ηταν δικο σου το ονειρο ,αυτος με ενα ''να μεινουμε φιλοι'' καθαρισε ,για μενα ειναι οτι πιο σιχαμενο που μπορει να πει καποιος για να χωρισει και καλα με ωραιο τροπο:nuts:,ναι ρε μαγκα ελα να σε κερασουμε και γλυκο :nuts:
Υ.Γ.''Ακου να μεινουμε φιλοι '',ουτε τα κοτσια δεν ειχε να σου πει τον αληθεινο λογο [ βαρεθηκα,η θελω καποια αλλη ,η,η,η, ......τοσα η.. ]αλλα οχι να μεινουμε φιλοι αυτο να μην το συκωσει το πετσι σου για αυτο φτυστον κοπελα μου και αυτον και την φιλια του :nuts:
με εκτιμηση Δεσποινα και συγνωμη για το θαρρος κοπελα μου
Α μπράβο Δέσποινα. Το «φίλοι» σημαίνει ελπίδα, παρακαταθήκη για το μέλλον, ανοιχτό λογαριασμό. Δε μου λες libra εσύ τι λες αν αυτός ερωτευθεί κι αρχίσει να βγαίνει με μιαν άλλη θα συνεχισει να είσαστε... φίλοι? :toung: Που σιγά δηλαδή μην τον αφήσει η νυν!!! (ούτε κι εσύ θα τον άφηνες στη θέση της, εκτός κι αν είσαι ΤΟΣΟ απελπισμένη που νομίζεις ότι και αυτό θα έκανες προ κειμένου να γυρίσει!!!)
Δηλαδή ο κύριος το έχει δίπορτο, αν ξαναμείνω μόνος ξαναπάω στα «σίγουρα» (στο λιμπράκι) και μόλις ξαναβρώ καινουργιέ γουσταριζέ ξαναφεύγω και πάλι φίλοι θάμαστε μπας και το γουσταριζέ χυλοπιτέ και ξαναγυριζέ. Βρε άει. ¶ντρας είμαι και τη ξέρω καλά τη νοοτροπία των πιτσιρικάδων. Που τους περισσότερους από αυτούς τους ακολουθεί και σε πιο προχωρημένες ηλικίες. Μη θαρρείς, δεν είναι μόνο η γυναικεία ψυχολογία μπάχαλο.
Κοίτα να δεις τώρα. Είδα στο προφίλ την ηλικία σου. Και λες ότι είσαστε οχτώμιση χρόνια μαζί. Δηλαδή έχεις περάσει με αυτό το παιδί κάτι λιγότερο από τη μισή συνειδητή ζωή σου. Λογικό είναι να νοιώθεις δέσιμο. Αλλά - πίστεψέ με - και να συνεχίζατε να είσαστε μαζί εσύ θα ήσουν στο κάθε φινάλε η μεγαλύτερη χαμένη. Γιατί τι περιμένεις από αυτόν, να παντρευτείτε και να γεράσετε παρεούλα? Κάτσε σκέψου και πες μου ειλικρινά πώς φαντάζεσαι το μέλλον μαζί του - το πιο αισιόδοξο σενάριο που θα σου έρθει στο μυαλό. Να κάνετε παιδιά? Ή να μείνετε μαζί ως τα 30-40 σου?
Και μετά? Θα είσαι μια μεσήλικη που θα έχει χάσει το παρελθόν της - με μια ζωή κενή, χωρίς εμπειρίες. Διάβασε τη Μπουσκαλιά πιο πάνω. Έχει δίκιο.
Και το ξέρεις.
Πάρε και τους Red να σου το πούνε. Αν δεν είσαι σε αυτά τα ακούσματα να μου πεις να σου δώσω τον άλλο κατάλληλο ύμνο.
YouTube - Red-Let Go
Βρε κοριτσακι μου καλο !!τωρα μολις ειδα και εγω το προφιλ σου ,-εισαι τοσο μικρουλα:love:εισαι απο τα 15 σου μαζι του ;κατι αναλογο θα ειναι και αυτος σε ηλικια ετσι ;φυσικη καληξη ειχε η σχεση σας επρεπε να ανοιξει τα φτερα του για αλλου .Ανοιξε και εσυ τα δικα σου και ας ειναι τραυματισμενα με τον καιρο θα γιανουν ,εχεις να γνωρισεις ερωτες,αγαπες, ειναι ολη η ζωη μπροστα σου :love:,οπως και το πρωην αγορι σου αστον να πεταξει ....Quote:
Originally Posted by Δείμων
με εκτιμηση Δεσποινα:love:
Δυστυχώς το ότι ένα μεγάλο ποσοστό γυναικών ανέχεται μια παραπάνω κατάσταση, από ανασφάλεια , και δεν κατηγορώ γιατί είναι ανθρώπινο, κάνει μερικούς "πιτσιρικάδες" να το εφαρμόζουν όλο και περισσότερο και για όσο περνάει...η απάντηση θα έπρεπε να είναι το μεγαλόπρεπο ΟΧΙ. :bigsmile:Quote:
Originally Posted by Δείμων
...το απότέλεσμα του παραπάνω είναι μερικοί να κατατάσσουν τις γυναίκες (κάποιες), στα αναλώσιμα και ανακυκλώσιμα...είναι σημαντική η διατήρηση της αξιοπρέπειας...
Αυτό το έργο με το ''να μείνουμε φιλαράκια'' το έχω δει..με μεγάλη επιτυχία!Quote:
Originally Posted by libraD
Το μόνο που κατάλαβα είναι ότι σου κλείνει ένας άνθρωπος την πόρτα αλλά σου αφήνει κι ένα παραθυράκι ανοιχτό, έτσι για να παιδεύεσαι και να ελπίζεις. Γενικά οι φράσεις του τύπου, δεν θέλω να σε βλέπω έτσι, εγώ σ'αγαπάω και θέλω να μείνουμε φίλοι, μου υπενθυνίζουν συνεχώς ευθυνόφοβους ανθρώπους και δειλούς.
Με το να σε κρατάει δεμένη με αόρατα δεσμά δεν το λέω αγάπη ουυυυυυύτε φιλία.Αλλά από τη άλλη μην περιμένεις να τα κόψει εκείνος.Ότι κάνεις μόνη σου. Κράτα αποστάσεις όσο μπορείς για να μην σου ξύνει συνεχώς τις πληγές και να ηρεμήσεις λιγάκι. Δεν είναι εύκολες καταστάσεις αυτές, πονάνε πάρα πολύ,αλλά σιγά σιγά επουλώνονται.
Σου έχει τύχει να συμβουλεύεις και να παρηγορείς άλλους ανθρώπους;
Τώρα ήρθε ο καιρός να το κάνεις και για τον εαυτό σου
Καλή δύναμη
Όλα θα πάνε καλά:love:
Κοριτσάκι γλυκό το αποδέχεσαι γιατί σέβεσαι τον εαυτό σου ,τα χρόνια που περάσατε μαζί,γιατί μεγαλώσατε μαζί,γιατί αγάπησες τα όνειρα που μοιραστήκατε..¨οταν ακυρώνεις τον άλλον είναι σα να ακυρώνεις κομμάτι της ζωής σου..Quote:
Originally Posted by libraD
Χρειάζεται χρόνος για να αποχαιρετήσεις όλο αυτό..όταν είσαι έτοιμη θα το κάνεις,να είσαι σίγουρη..Είναι κάτι σαν ίωση ,πρέπει να κάνει τον κύκλο της..
Η Δύναμη πάλι πηγάζει από την Αγάπη σου για σένα...γιατί ενδόμυχα ξέρεις ότι το να συρθείς απλά θα σε αποδυναμώσει και το τελευταίο που θες είναι να πέσεις στα μάτια του..
Η καθαρότητα της πρώτης Αγάπης είναι που μας τυφλώνει τόσο και νομίζουμε πως θα μείνουμε για πάντα έτσι..Περισσότερο όμως πονάει το ότι κάποια στιγμή ξεχνάς..!!!!!ϊσως γι αυτό όλοι αναπαράγουμε (στο μυαλό) στιγμές όμορφες ,γεμάτες έρωτα τρυφερό,για να μην ξεχάσουμε..:love::love:
Καλά σου λένε όλοι LibraD ούτε φίλοι μπορεί να είναι δυο άνθρωποι που υπήρξαν εραστές, ούτε και υγιές είναι αυτό να ισχύει.
Επιπλέον -και πολύ σωστά- κανείς από τους νυν σας δε θα αρέσκεται στην ιδέα ότι η καλή του/καλός της βγαίνει με τον/την πρώην .... φιλικά. Οπότε κάπου εκεί τελειώνει και το "φιλικά" που είχε διάρκεια μέχρι κάποιος από τους δυο να βρει τον καινούριο
Οι μεγαλύτεροι (Δείμων, Δέσποινα) στα λένε σωστά. Συμφωνώ.
Εμπειρία είναι, η πρώτη αγάπη. Όλοι μας είχαμε συναισθηματικά δεσίματα σ'αυτές τις ηλικίες.
Ήταν τα πρώτα για να μάθουμε να ... βαδίζουμε. Και όλοι δύσκολα ξεκολήσαμε αρχικά -κι αν θέλουν θα στο πουν και οι άλλοι- γιατί δεν ξέραμε πολλά και νομίζαμε αυτή ότι είναι η αγάπη και θα κρατούσε για πάντα. Απελπισία με είχε πιάσει -θυμάμαι- προσωπικά ότι θα μείνω χωρίς αγάπη, χωρίς άντρα, κ.λ.π. και γελάγανε όλοι οι μεγαλύτεροι μου !!!
Βγες με φίλες να ξεχαστείς, σίγουρα έχεις κάποιες, οι πρώτοι έξοδοι θα είναι λίγο σαν κηδεία, οι φίλες μοιρολογίστρες, εσύ μέσα στο παράπονο, τα ποτά θα πάνε και θα έρχονται, ώσπου μια βαρετή βραδιά που θα τον .... κλαίτε το "μακαρίτη" θα σαν προσέξει μια ενδιαφέρουσα παρέα από αγοράκια ....... και εκεί ξαναρχίζουν όλα....:bigsmile:
Κάντο και θα δεις ....την ξέρω τη διαδρομή...:cheesy:
Απ' ότι βλέπω είμαστε μεταξύ φίλων Λιμπράκι μας.:cheesy:
Εκμεταλεύσου το αυτό.....
Το λέω γιατί είναι σπουδαίο να νιώθεις ότι έχεις φίλους στο πλευρό σου.
Αν ασχοληθείς λίγο περισσότερο μαζί τους είναι ίσως πιο εύκολο να το ξεπεράσεις....
Γιαυτό λένε (αυτό στο λέω για να το ακούω κι εγώ:embarrest) ότι όταν έχεις έναν έρωτα δεν πρέπει να εξαφανιστείς μέσα σ' αυτόν και κυρίως δεν πρέπει να εξαφανιστείς από τους φίλους σου, δεν πρέπει να χάσεις την αυτονομία σου.
Κι εμείς ερωτευτήκαμε.............αλλά τους φίλους και φίλες δεν τους καίμε.....λέει ένα τραγούδι της Αλεξίου.:love:
Quote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια...Μη ζητάς συγγνώμη που πήρες θάρρος.Το θάρρος εγώ το έδωσα που ανοίχτηκα...Αλλά αυτό κάνω σφίγγω τα δόντια και προσπαθώ να προχωρήσω...Ευχαριστώ και πάλι...:embarrest
Quote:
Originally Posted by Δείμων
Σε ευχαριστώ πολύ...Όλους σας ευχαριστώ πάρα πολύ...Δεν ξέρετε τί καλό μου κάνετε και με γεμίζετε με περισσότερο πείσμα για να τα καταφέρω και να βγω νικήτρια μέσα από αυτό (ωροσκόπος στον Κριό βλέπετε).
Χωρίς να θέλω να σε προσβάλλω δεν πίστευα ότι ένας Δίδυμος θα με συμβούλευε έτσι (ο πρώην μου έχει Σελήνη στους Διδύμους) και συγγνώμη αλλά περνάω τη φάση που είμαι αρνητική σε οτιδήποτε μου τον θυμίζει και συνάμα θέλω ό,τι τον θυμίζει να με περιτριγυρίζει. Πού θα μου πάει θα τα κατάφέρω, μπορώ να τα καταφέρω. Όπως λέει και η φίλη μου, αγάπη μου είσαι θεά και σου αξίζει το καλύτερο,χα χα χα :embarrest (η φίλη μου είναι Κριός με ωροσκόπο Λέοντα και Σελήνη στον Υδροχόο-->νομίζω πως καλά κάνω και είμαστε μαζί τόσα χρόνια έτσι δεν είναι;)
Όσον αφορά το τραγουδάκι, merci...Όντως αυτά τα τραγούδια ακούω και το ήξερα ήδη το συγκεκριμένο. Αλήθεια ποιός είναι ο άλλος ύμνος;
Quote:
Originally Posted by ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΟΥΚΙ
Με περνά 2 χρόνια, 1 μήνα και 27 ημέρες, είναι γεννημένος 28/12/82.
Αυτό προσπαθώ να κάνω, σας ευχαριστώ πολύ. Το ξέρω ότι είμαι πολύ μικρή κι έχω πολλά να ζήσω ακόμα, και γι'αυτό προσπαθώ, πιστέψτε με προσπαθώ πολύ...
Quote:
Originally Posted by skytree
Ευχαριστώ πάρα πολύ, μάλλον έχετε δίκιο. Όσο περνά ο καιρός το βλέπω κι εγώ. Αλλά έρωτας είναι αυτός και συνήθεια 8,5 περίπου ετών και προσπαθώ ειλικρινά να το ξεπεράσω... Ευχαριστώ και πάλι :love: