Printable View
¶λλωστε, δεν υπάρχει κανένας χρυσός κανόνας που να δέχεται ότι με μαθηματική τα ζευγάρια που έχουν διαφορά ηλικίας θα αντιμετωπίσουν προβλήματα, ενώ τα συνομήλικα θα βλέπουν γύρω τους μόνο καρδούλες.( ξέρετε εσείς αν η Χιονάτη χώρισε τον νέο πρίγκηπα για τον ωριμότερο βασιλία??Και δεν υπάρχει συμφερον γιατί και στις δυο περιπτωσεις τον θρόνο τον είχε!!!!:toung: :toung: :toung: :toung:)
Ωραίο το χιουμοριστικό σχόλιό σου Kiara!
Θα μπορούσαμε να μετακινηθούμε και να κάνουμε μια εναλλακτική υπόθεση...πως η χιονάτη (και κάθε χιονάτη), θα μπορούσε να χωρίσει τον συνομιληκό της βασιλιά για τον πολύ νεώτερό της πρίγκιπα...Γιατί όταν μιλάμε για διαφορά ηλικίας, δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο προς μία κατεύθυνση....ε?
φυσικά και δεν πρέπει αλλά δεν μας λέει το παραμυθι αν ο μικρότερος της Χιονάτης πρίγκηπας ήταν και ανήλικος!!!Πάντως και για το ότι είναι πιθανή η σχέση με γυναικα μεγαλύτερη πιστεύω ότι ισχυούν τα ίδια:love: :love: :love:
Όμως στην εποχή που ζούμε διαφορετική αντιμετώπιση έχει μια γυναίκα που τα φτιάχνει με έναν μικρότερο της από ότι ένας άντρας...
Και το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι ότι την σκληρότερη κριτική την δέχεται από γυναίκες :blink: :cheesy:
Είμαστε ώρες ώρες :nuts:
[QUOTE=gwrgina25;24629]...Και το περίεργο της όλης υπόθεσης είναι ότι την σκληρότερη κριτική την δέχεται από γυναίκες ...QUOTE]
Είναι κριτική με βάση σύμφωνη του βίου τους ή ζήλεια?
Γιατί υπάρχουν και περιβάλοντα (παρέες, ας πούμε καλύτερα), όπου κάθε μομφή τους δείχνει οτι για άλλη μια φορά κάναμε το σωστό (και όχι το αρεστό).
Την κριτική την δέχεται περισσότερο από γυναίκες, επειδή εκείνες συμβιβάστηκαν στη ζωή τους και δεν σκέφτηκαν ποτέ να προτάξουν τις επιθυμίες τους. Είναι, λοιπόν, αναμενόμενο να αντιδρούν έτσι όταν κάποια κάνει αυτά (γενικά να αψηφήσει τα κοινωνικά δεδομένα) που αυτές δεν τόλμησαν.:sad2:Quote:
Originally Posted by gwrgina25
"Ο νέος είναι ωραίος, αλλά ο παλιός είναι αλλιώς" ;)
Και αυτό ισχύει και για τα δύο φύλα.
Αν σε μία σχέση δεν είναι ζητούμενα και η αμοιβαιότητα, η πείρα στην διαχείριση κρίσεων, η δυνατότητα κατανόησης, η ωριμότητα, και μένουμε μόνο στον έρωτα, στις καρδούλες και στα "θα σ' αγαπώ για πάντα", με όλο το συμπάθιο και με την καλή την έννοια, συγγνώμη φίλοι μου, αλλά όταν έρθουν στα δύσκολα οι καταστάσεις, τότε οι αιθεροβάμονες θα ανακαλύψουν επώδυνα τον νόμο της βαρύτητας και διάφορους άλλους νόμους φυσικής (όπως πχ της αντοχής δομικών υλικών) ή άλλους του Αστικού Δικαίου :cheesy:
Perfect Συμφωνώ απόλυτα ως προς τα ζητούμενα σε μία σχέση.
Πάντως οι αιθεροβάμονες μπορεί να είναι και συνομήλικοι, μπορεί και να έχουν μεγάλη διαφορά ηλικίας, μπορεί, μπορεί.......:toung: :bigsmile:
Quote:
Originally Posted by Δ. Μ.
Λέγοντας "Αιθεροβάμονες" αναφέρεσαι σε όσους που περιμένουν από νεότερους ανθρώπους ουσία, δυνατότητα κρίσης, κατανόηση κλπ, απ' ότι προκύπτει απο το κείμενο....Επειδή γενικά φαίνεσαι έξυπνος άνθρωπος, με εξέπληξε αυτό το σχόλιο! Το να αναζητά κάποιος την ουσία στις εμπειρίες του ή το να είναι σε θέση να αγαπήσει και να αγαπηθεί ή το να είναι σε θέση να κατανοήσει, να είναι συνειδητός, δεν έχει να κάνει με την ηλικία και ευτυχώς. Θα ήταν πολύ κρίμα αν συνέβαινε αυτό. Ολοι έχουμε γνωρίσει νέους με συνειδητότητα απίστευτη, και "ώριμους", μόνο κατά το ημερολόγιο, που δεν μπορούν ούτε το θυμό τους να διαχειριστούν.
Η κρίση "οι νέοι δεν δύνανται να "αποδώσουν", στα παραπάνω που ανέφερες, μου θυμίζει κλισέ, συνειρμό αυτόματο και συνιστά περιοριστική πεποίθηση.
Υπ όψιν, δεν είμαι τόσο νέα ώστε να θεωρηθεί πως υπερασπίζω εαυτόν! χεχε
Όχι, δεν εννοώ αυτό ακριβώς. Πιστεύω ότι πολλοί νέοι σε ηλικία έχουν να επιδείξουν αξιοθαύμαστη ωριμότητα και δυνατότητα κρίσης, κατανόηση και οτιδήποτε άλλο απαιτεί ο ορισμός του σόφρωνα και χρηστού ανθρώπου. Θα πρέπει και εσύ όμως να συμφωνήσεις ότι οι νέοι/ες που χαρακτηρίζονται από αυτά τα προσόντα δεν αποτελούν και την μεγάλη πλειοψηφία.Quote:
Originally Posted by Yolanda
Σε ευχαριστώ για τον καλό σου λόγο, αλλά μάλλον δεν διαθέτω ικανοποιητική δόση εξυπνάδας :embarrest . Θα έλεγα όμως ότι είμαι ευφυής (καταλαβαίνεις την διαφορά ε; )Quote:
Επειδή γενικά φαίνεσαι έξυπνος άνθρωπος, με εξέπληξε αυτό το σχόλιο
Όπως σου γράφω και πιο πάνω, δεν διαφωνούμε επί της ουσίαςQuote:
Το να αναζητά κάποιος την ουσία στις εμπειρίες του ή το να είναι σε θέση να αγαπήσει και να αγαπηθεί ή το να είναι σε θέση να κατανοήσει, να είναι συνειδητός, δεν έχει να κάνει με την ηλικία και ευτυχώς. Θα ήταν πολύ κρίμα αν συνέβαινε αυτό
Δεν αναφέρω κάτι τέτοιο και μακριά από εμένα τα κλισέ και οι περιοριστικές πεποιθήσειςQuote:
Η κρίση "οι νέοι δεν δύνανται να "αποδώσουν", στα παραπάνω που ανέφερες, μου θυμίζει κλισέ, συνειρμό αυτόματο και συνιστά περιοριστική πεποίθηση
Ούτε και εγώ, χεχε!Quote:
Υπ όψιν, δεν είμαι τόσο νέα ώστε να θεωρηθεί πως υπερασπίζω εαυτόν! χεχε
Για να είμαι πιο κατανοητός: η πράξη δείχνει ότι οι δυσκολίες σε ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ δύο ατόμων της ίδιας νεαρής και χωρίς αξιόλογη διαφορά ηλικίας είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστουν από τα άτομα αυτά, σε αντίθεση με σχέσεις στις οποίες ο ένας εκ των δύο εκ πείρας, η οποία προέρχεται και από την ηλικία του/της, διαθέτει μεγαλύτερη και καλύτερη ικανότητα διαχείρισης κρίσεων που δύναται να αποβούν μοιραίες για την σχέση. :cheesy:
Το εξυπνος μαλλον ηταν σχετικο...οπως το βλεπει κανειςQuote:
Originally Posted by Δ. Μ.
Το βλέπω με τα μάτια της ψυχής, συνήθως. Εσύ; :love:Quote:
Originally Posted by Alien1
Εμενα δεν ξερω γιατι μου συμβαινει αυτο. Απο εφηβη ελκομαι απο μεγαλυτερους αντρες, οι οποιοι ομως εχουν εντελως παιδιαστικη συμπεριφορα...:toung:
Οσο για τους διδυμους συμφωνω απολυτως.Το θεμα ειναι πως επιθυμεις να ζησεις την εκαστοτε στιγμη.Εγω προσωπικα μια ετσι κ μια αλλιως,δεν εχω καταληξει κ δεν ξερω αν προκειται..
Για να είμαι πιο κατανοητός: η πράξη δείχνει ότι οι δυσκολίες σε ουσιαστικές σχέσεις μεταξύ δύο ατόμων της ίδιας νεαρής και χωρίς αξιόλογη διαφορά ηλικίας είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστουν από τα άτομα αυτά, σε αντίθεση με σχέσεις στις οποίες ο ένας εκ των δύο εκ πείρας, η οποία προέρχεται και από την ηλικία του/της, διαθέτει μεγαλύτερη και καλύτερη ικανότητα διαχείρισης κρίσεων που δύναται να αποβούν μοιραίες για την σχέση. :cheesy:[/QUOTE
ορθόν: Εκεί είναι το ζουμί. Στη διαχείριση κρίσεων. βασικός μηχανισμός μακρόημέρευσης μιας σχεσης.Κι αυτή την διαχείριση , απο ό,τι δείχνει η σημερινή ζωή, δύσκολα την επιτυγχάνουν συνομίληκοι, που εύκολα προτάσσουν το εγώ.Γι αυτό άλλωστε ζευγάρια με διαφορά ηλικίας , εύλογη (εως και 15 χρόνια) διανύουν μεγάλο βαθος στο χρόνο αν επιλέξουν ανιδιοτελώς να μείνουν μαζι. :)
Με τα ματια της λογικης :love:Quote:
Originally Posted by Δ.Μ
Διοτι ισως εισαι και εσυ ελαφρως ανωριμη.Quote:
Originally Posted by Anastasy
Υποθετω
ΦΤΟΥ!!! double post και δεν σβηνει
Παιδιά είναι πολύ ωραίο το άρθρο αλλά έχει μεγάλη επέκταση.
θα σας πω την δική μου περίπτωση. Σε μικρότερη ηλικία ήμουν παρά πολύ πουριτανή, απόλυτη και με πολλά ταμπού. καθώς τα χρόνια πέρασαν η ζωή ήρθε και με δίδαξε...
Ήμουν κάπου στα 24 όταν βρέθηκα σ ένα πάρτι ξαφνικά με πλησιάζει ένας νεαρός γύρο στα 19-20 και μου κάνει πλάκα .Μάλιστα πρέπει να αναφέρω ότι, εκείνο το βράδυ είχε έρθει στο πάρτι κ κάποιος που ενδιαφερόταν για μένα λίγο μεγαλύτερος από μένα και ωραίο παιδί . Εγώ όμως ούτε που ασχολήθηκα μαζί του , από την άλλη δε από την στιγμή που με πλησίασε ο μικρός με την πλάκα που μου έκανε , το μυαλό μου ήταν συνέχεια εκεί «κεραυνοβόλος έρωτας» . Κι αυτός να με περιτριγυρίζει πολύ όλο το βράδυ. Κάποια στιγμή έφυγα από το πάρτι και πήγα σπίτι μου, δηλ αυτός με πήγε , το μυαλό μου άρχισε να τρελαίνεται από την μια η λογική από την άλλη η έντονη επιθυμία που δεν μπορούσα να την δαμάσω. Σκέφτηκα εκείνη την στιγμή να του κάνω μια αναπάντητη από απόκρυψη στο τηλέφωνο του, έτσι κι έγινε δεν πρόλαβα όμως να το κλείσω κ με παίρνει αυτός αμέσως κ μου λέει το εξής : «που είσαι βγές έξω από το σπίτι σου κ περνάω να σε πάρω, θέλω να σου μιλήσω» έτσι άρχισε μια σχέση 3 ετών με πολύ πάθος και ένταση. Η εμπειρία μου αυτή με δίδαξε να μην είμαι απόλυτη κ παρότι δεν είχε την επιθυμητή έκβαση αυτή η σχέση για μένα είναι η αφετηρία της εσωτερικής μου απελευθέρωσης. Ίσως αυτός ο άνθρωπος να μη κατάλαβε ποτέ τη μου έδωσε , όμως εγώ ξέρω πολύ καλά τη ήτανε για μένα κ γι αυτό το λόγο δεν θα τον ξεχάσω ποτέ .
Αυτά τα λίγα για τον έρωτα που χρόνια δεν κοιτά , ούτε μάτια έχει, ούτε αφτιά
παρά είναι ένας δρόμος που δεν ξέρεις που σε πάει απλά τον ακολουθείς γιατί αυτό που σε κάνει να νοιώθεις είναι μοναδικό…..
να πω και εγω την γνωμη μου σχεσει με μεγαλους που εκανα πικρα μου εχαν φερει ενω ο δικος μου δυο χρονια διαφορα μια χαρα περνω οι μεγαλοι εχουν πελλες ανασφαλιες ασε πιστευω οτι οτι φερονται σαν μωρα και το μωρο το κανεις καλα αυτους τοιποτα και μια γιαγια μου ειχε πει καποτε οτι εχοντας μικρη διαφορα γερνατε μαζι οχι ο καθενας μονος του και οι αντρες το βιωνουν περιεργα
Τίποτα δεν είναι απόλυτο. Ο έρωτας δεν έχει κανόνες, δεν έχει λογική. Μα αυτό είναι γνωστό θα μου πείτε. Ο έρωτας σημαίνει αισθάνομαι, όλα τα άλλα είναι "πρέπει" που μας επιβάλλονται από τους κανόνες της κοινωνίας. Στο χέρι, ή μάλλον καλύτερα, στην καρδιά του καθενός είναι αν θα τα ασπασθεί ή όχι. Ερωτεύτηκα έναν άντρα αρκετά μικρότερο απο μένα. Δεν το επιδίωξα, απλά συνέβη, το ένοιωσα...
αχχχ! ετσι ελεγα κι εγώ πριν 2 χρόνια!. είμαι 36 και πριν 2 χρόνια ερωτεύτηκα εναν 10 χρόνια μικρότερό μου. Τρελός έρωτας, τρελή αγάπη, όλο υποσχέσεις, όνειρα και σχέδια, που κράτησε 1,5 χρόνο! αφέθηκα κι αφέθηκε! το ζησα οσο δεν πάει άλλο! έδωσα όσα δεν έδωσα ούτε καν στον πρώην άντρα μου!
Τώρα βέβαια έχασα το άλλο μου μισό και μπορώ να πω ότι έχασα τα πάντα! Ο έρωτας δεν κοιτάει χρόνια! ¶μα σε χτυπήσει τυφλώνεσαι!
Το θέμα ειναι να τυφλώνονται κι οι δύο εξίσου !
Δεν το μετάνοιωσα ποτέ, απλά δε νομίζω ότι θα το ξαναέκανα! (αλλά και πάλι τέτοιοι έρωτες εμφανίζονται 1 φορά, ίσως και καμμία):love:
Δεν τον εχω ξεπεράσει !:sad:
Μου άρεσε πολύ αυτό που γράφτηκε για το Λέοντα και το εκκαθαριστικό... :laugh:
Πάντως σε μια πρόσφατη ιστορία που πήγε να ξεκινήσει με κάποιον 6 χρόνια μικροτερό μου αν και μου άρεσε πολύ δεν ξεκίνησα κάτι μαζί του.Ίσως έφταιγε ότι ήταν πολύ μικρός...Αν δηλαδή τον συναντούσα όταν εγώ θα ήμουν 35 κι αυτός 30 τα πράγματα να ήταν διαφορετικά καθότι σίγουρα θα ήταν κι ο ίδιος πιο ώριμος...
Σε γενικές γραμμές δεν κατακρίνω τέτοιου είδους έρωτες απλά προσπαθώ να τους αποφεύγω μιας και τα περισσότερα παραδείγματα δείχνουν ότι πρόκειται για κάτι εφήμερο...Θα μου πεις βέβαια ότι ένας έρωτας με δυο άτομα κοντά στην ηλικία δεν μπορεί να είναι εφήμερος;Μπορεί απλά τώρα μιλάμε για θέματα πιθανοτήτων...Κατά τη γνώμη μου ένας έρωτας με μεγάλη διαφορά ηλικίας έχει περισσότερες πιθανότητες να τελειώσει πιο γρήγορα...Όχι πάντα αλλά τι περισσότερες φορές...:cry:
Εγώ λιγάκι δύσκολα θα μπορούσα να ερωτευτώ κάποιον που είναι παραπάνω απο 5 χρόνια μεγαλύτερος μου... Αν και λένε ποτέ μη λές ποτέ, θεωρώ αυτή τη περίπτωση λίγο δύσκολη. Θέλω μέχρι ενός σημείου να συμβαδίζω με τον άλλον και να έχω κάποια κοινά πράγματα στην καθημερινότητα... Δεν θα μπορούσα δηλαδή να είμαι πχ 16 χρονών να πηγαίνω σχολείο και ο άλλος να είναι 23 και να πηγαίνει φαντάρος..:wacko: Τις σχέσεις που γίνονται μετά τα 40 και υπάρχει μεγάλη διαφορά ηλικίας δεν τις κατακρίνω γιατί τότε ο άνθρωπος ζητάει άλλα πράγματα και δίνει περισσότερη σημασία στην εμπειρία και στον χαρακτήρα του άλλου. Όλες τις άλλες σχέσεις όμως δεν τις βλέπω με καλό μάτι γιατί λίγο σπάνια, δεν παίρνει ο ένας κάτι από τον άλλον... Είναι λίγο δύσκολο. Υπάρχει στις περισσότερες περιπτώσεις (όχι όλες), μία δόση συμφέροντος.:embarrest
Μου αρέσουν οι άντρες που είναι μεγαλύτεροί μου, με μια διαφορά ηλικίας μέχρι 7-8 χρόνια..Έχουν κάτι να μου πουν, έχουν ζήσει περισσότερα πράγματα και οι εμπειρίες τους είναι σαφώς διαφορετικές. Δεν νομίζω -πάντα με μια μικρή επιφύλαξη, γιατί δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει- ότι θα μπορούσα να κάνω σχέση με άντρα μικρότερο ή συνομήλικο..
έχω μια σχέση με κάποιον μεγαλυτερό μου κατα 11 χρονια. είμαι πολύ ευτυχισμένη και τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε δεν πηγάζουν από τη διαφορά της ηλικίας μας. οι δικοί μου κρατούν αποστάσεις, χωρίς ποτέ να γίνονται επικριτικοί. έτυχε να ερωτευτώ αυτόν τον άνθρωπο και τις περισσότερες φορές λησμονούμε το γεγονος ότι δεν είμαστε συνομήλικοι. υπάρχει πλεόνασμα αλληλοσεβασμού και καταφανής προσωπική ελευθερία..
Εγώ ποτέ δεν κατέκρινα τις σχέσεις με διαφορά ηλικίας.. Πρέπει ο άντρας να είναι λίγο ώριμος.:love: Να έχει εμπειρία από τη ζωή και να ξέρει τι πρέπει να κάνει για να σε έχει δίπλα του.
γιατί καλέ είναι απίθανο οι παρθένοι να κάνουν σχέση με μεγαλύτερο?μαλλον επηρεάζομαι από ωροσκόπο!!!
αυτό που κοιτάω σε κάποιον πάνω απο όλα είναι η επικοινωνία.να καταλαβαίνει δηλαδή τι λεω και τι εννοω πισω απο αυτό κάποιες φορες.
Με νοιάζει η συντοφικότητα και κοιτάω πολύ τη συμπεριφορά του άντρα απέναντι στη γυναίκα σε πολλά θέματα.
Αυτα ένα άτομο στα 24 δύσκολο να μου τα προσφέρει αλλα όχι απιθανο φυσικά.
αυτό που μετράει είναι η χημεία που θα νιώσω όταν γνωρίσω κάποιον.
Έτσι δε κοιτάω τίποτα αλλο.Δε με νοιάζει κάτι άλλο.
οι κανόνες υπάρχουν αλλα δε νομιζω ότι είναι ανήθικο να μαι με κάποιον 20 χρόνια μεγαλύτερο αν πραγματικα μου το φωνάζει η καρδια και η ψυχή μου.
Δε ξέρω τι θα προδιαγράψει το μέλλον αλλα αυτό και με κάποιον συνομίληκο παλι δε θα το ξέρω.Το θέμα είναι να ζήσω αυτό που επιθυμώ για όσο αντέξει.
Θα μου προσφέρει πολλα και κυρίως αναμνήσεις.Στη ζωή δεν είμαστε για να λειτουργουμε με βάση το ''σωστο'' και το ''λάθος'' αλλα για να ΖΟΥΜΕ
Θεωρώ πολύ χειρότερο μία γυναίκα να ναι με κάποιον παντρεμένο παρά με κάποιον μεγαλύτερο.Πάλι δεν είναι όμως θέμα ηθικής ή κανόνων.Ειναι θέμα ανθρωπιας.
οταν ερωτευόμαστε δε κοιτάμε ληξιαρχική πράξη γεννήσεως.
Δεν κοιτάμε τίποτα που μπαινει ανάμεσα στα ''θέλω'' μας από τη στιγμή βέβαια που δεν δημιουργουμε προβλήματα σε άλλους με τις πράξεις μας.
[quote=taurus_24;39989]αυτό που κοιτάω σε κάποιον πάνω απο όλα είναι η επικοινωνία.να καταλαβαίνει δηλαδή τι λεω και τι εννοω πισω απο αυτό κάποιες φορες. /quote]
Και τι είναι ο άνθρωπος μελλοντολόγος ή χαρτορίχτρα για να τα καταλαβαίνει? Καλύτερα να του ζητήσεις να πάει στην άκρη ενόω βουνού να σου φέρει ένα λουλούδι παρά να καταλάβει τι εννοείς πίσω από αυτά που του λες! Θα πρέπει να του το εξηγείς και μετά να του το σχεδιάζεις κιόλας για να το καταλάβει:cheesy:
[QUOTE=panther;39996]γενικά καλέ να καταλαβαίνει μην είναι ζαβό!!:nuts:Quote:
Originally Posted by taurus_24
θέλω να ειναι τσακάλι!!!!!!:love:
Περναω το συντροφο μου 5 χρόνια, είναι κάποιες φορές που νιώθω όντως τη διαφορά κυρίως σς θέματα τρόπου επικοινωνίας.. αλλά είμαι μαζί του επειδή νιώθω ότι σε αρκετά πράγματα είναι ώριμος αλλα .. υπάρχει παντα ένα αλλά..είναι και μακριά επειδή σπουδάζει και μου λείπει και δυσανασχετω..Πάντως πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να κουραστούμε σε μια σχεση, αν αξίζει έρχονται όλα από μόνα τους, εννοείται τα όμορφα.., και τα "φαινομενικά" άσχημα πάλι κάπου όμορφα βγαίνουν..Απλά ρισκάρουμε.Και η ζωή άλλωστε ένα ρίσκο δεν είναι?
παντα τα ειχα με ατομα 10 χρονια μεγαλυτερα μου ... ανωμαλια χαρακτηρα και αυτο !!
Μια χαρά σε βρίσκω :nuts: Πόσο είσαι τώρα είπαμε; :cheesy:Quote:
Originally Posted by skouliki04
Συμφωνώ απόλυτα!Quote:
Originally Posted by kritikia
Με μία διαφορά σε μένα......
Ενώ μου αρέσουν οι μεγαλύτεροι άντρες, πάντα με πλησιάζουν μικρότεροι
γιατί μικροδείχνω!!!!!
ΦΤΟΥ γκαντεμιά! ΦΤΟΥ!:blink:
Ράστα, ράστα παιδεράστα στο τέλος θα μου φωνάζουν!:toung:
η καλύτερη και η πιο δυνατή σχέση που είχα ήταν με αρκετά μεγαλύτερο, κανείς συνομηλικός ή μικρότερός μου δεν μπορεί να τον φθάσει,η ζωή δεν έχει πρέπει και κανόνες , ο έρωτας δεν έχει λογική και η αγάπη όταν έρχεται στη ζωή μας είναι δώρο του σύμπαντος που πρέπει να το αρπάξουμε.
Και όμως η σύντροφος μου είναι Παρθένος, εγω Ζυγός και όταν γνωριστήκαμε καλά..πριν από 28 μήνες εκείνη ήταν 38 και εγώ 51. Μπας και χτύπησα φλέβα χρυσού και δεν το έχω καταλάβει; Θα εκτιμούσα τις απόψεις σας
Quote:
Originally Posted by pantherΚαι τι είναι ο άνθρωπος μελλοντολόγος ή χαρτορίχτρα για να τα καταλαβαίνει? Καλύτερα να του ζητήσεις να πάει στην άκρη ενόω βουνού να σου φέρει ένα λουλούδι παρά να καταλάβει τι εννοείς πίσω από αυτά που του λες! Θα πρέπει να του το εξηγείς και μετά να του το σχεδιάζεις κιόλας για να το καταλάβει :cheesy:Quote:
Originally Posted by taurus_24
Κι όμως.
Όταν με τον άνθρωπό σου είσαι Ένα, όχι όμως να το λες μόνο και να το αισθάνεσαι από τα αυτιά και κάτω αλλά κυρίως από τα αυτιά και επάνω, δεν χρειάζονται ούτε καν λόγια για να καταλάβει ο ένας τι θέλει, νοιώθει, σκέφτεται ο άλλος. Το πολύ μια ματιά - και αν. Δεν θα συνεχίσω να πω ότι αυτή η «επικοινωνία» μπορεί να γίνει ακόμα από απόσταση μεγάλη γιατί θα μου πείτε οι περισσότεροι ότι είμαι δήθεν, υπερβολικός, φαντάζομαι πράγματα, νομίζω ότι, κλπ. Οι υπόλοιποι που το έχετε βιώσει ξέρετε για ποιο συναίσθημα μιλάω, και την τύχη να το έχει βιώσει κάποιος στη ζωή του.
Συμφωνώ μόνο με την panther στο ότι τα λόγια μπορεί να αποπροσανατολίσουν, και σαν πιο κυρίαρχη αίσθηση να μην επιτρέψουν την πραγματική αντίληψη - ροή συναισθημάτων. Γι αυτό κάποιες φορές καλύτερη είναι η σιωπή. Κι ευτυχισμένα είναι τα ζευγάρια εκείνα, που η σιωπή τους μπορεί να δονεί το δωμάτιο, μπορεί μόνη και γεμίζει την ψυχή. Αυτό, το θεωρώ κορύφωση σε μία σχέση.
Και για να μην θεωρηθώ εκτός θέματος να πω ότι τα συναισθήματα αυτά τα έχω ζήσει με γυναίκες πολύ μικρότερές μου. Ίσως η ωριμότητα, η λογική, (και η ίδια η ζωή με τις ανάγκες της) να έχουν κάνει τις συνομήλικές μου πολύ ορθολογίστριες. Να τους έχουν στερήσει αυτό το πανέμορφο ψυχικό δώρο, την έσχατη από τις θεϊκές ιδιότητες που έχουν απομείνει στον άνθρωπο. Ίσως πάλι, καθώς αλλάζουν οι εποχές, οι νεότερες γενιές να απολαμβάνουν πιο απλόχερα μια ευλογία σπανιότερη στους προηγούμενους.
Αυτό το τελευταίο, θα είναι καλό σημάδι.
Ειναι γνωστή η επιθετικότητα του Alien!!! Διαφωνεί με τους πάντες και τα πάντα! Και ειναι σχεδόν πάντα εριστικός με τις γυναίκες!
Παιδιά αν υπαρχει έρωτας και αγάπη, μια νορμάλ διαφορά ηλικίας (των 10 ετών π.χ.) ειναι επιτρεπτή νομίζω. Μετά μιλάμε για άλλα .....που χρήζουν άλλου είδους ψαξίματος!
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μόνο στο σημείο αυτό; Απ' ό,τι έχω διαπιστώσει από τις προσωπικές μου εμπειρίες, ο άνθρωπος δεν αλλάζει όσα χρόνια και αν περάσουν, ό,τι και αν του συμβεί στη ζωή του. Μπορεί να ωριμάσει, μπορεί να εξελιχθεί, μπορεί να πισωγυρίσει, αλλά η φύση του παραμένει η ίδια όπως τότε που πήγαινε στο δημοτικό. Αν είναι ορθολογιστής ή ευαίσθητος ή εσωστρεφής ή αισιόδοξος -ή οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με τη φύση ενός ανθρώπου- στα πενήντα του, ακριβώς το ίδιο θα ήταν και στα δέκα, το ίδιο θα είναι και στα ογδόντα. Με τη μόνη διαφορά πως μεγαλώνοντας κάποιοι προτιμούν να κρύβουν κάποια χαρακτηριστικά τους και να τα καταπέζουν, πιθανόν γιατί τους δημιουργούν άλλα προβλήματα με το περιβάλλον τους, και κάποιοι άλλοι απλώς δεν βλέπουν το λόγο γιατί θα πρέπει να καταπιέζουν τη φύση τους για να αρέσουν σε κάποιους, που έτσι κι αλλιώς δεν θα έκαναν τον κόπο να αλλάξουν αντίστοιχα για χάρη τους -και καλά κάνουν κατά τη γνώμη μου και σε όποιον αρέσει.Quote:
Originally Posted by Δείμων
Προσωπικά βίωσα μια τέτοια εμπειρία, έτσι όπως την περιγράφεις και με πιο "ανατριχιαστικές" λεπτομέρειες πνευματικής ταύτισης (έως και απίστευτες, γι αυτό και δεν τις είπα ποτέ σε κανέναν), όχι στα είκοσι ούτε στα τριάντα, αλλά στα... σαράντα έξι...:dizzy:
Τέτοιες εμπειρίες δεν συμβαίνουν κάθε μέρα και ούτε είναι σίγουρο πως θα συμβούν ποτέ στη ζωή σου. Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτές οι καταστάσεις δεν έχουν να κάνουν με ηλικίες ούτε με κανόνες... κοινωνικής συμπεριφοράς. Και είμαι σίγουρη πως όλοι όσοι πιστεύουν το αντίθετο, αν τους τύχει κάτι τέτοιο θα παραμερίσουν όλα όσα έλεγαν μέχρι τότε, τουλάχιστον για μια και μοναδική φορά στη ζωή τους.
Quote:
Originally Posted by Argiro
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου
Ετσι, έτσι :bigsmile:Quote:
Originally Posted by Argiro
Συμφωνώ απολύτως :cheesy:
Ο άνθρωπος δεν αλλάζει. Αλλάζει η εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του και απλώς δείχνει διαφορετικός, γιατί είτε προβάλλει κάποια στοιχεία του είτε αποκρύβει κάποια άλλα.
Ομοίως συμφωνώ και με τα τελευταία. Κλασικό παράδειγμα ...ο Κυριακού :nuts: