Κώδικας Da Vinci

Προσωπικά δεν ξέρω τα πιστεύω του Dan Brown, τον έμαθα μόνο μέσα από τον Κώδικα Da Vinci, τα άλλα του βιβλία δεν έκανα τον κόπο ούτε να τα αγοράσω, ούτε να τα διαβάσω γιατί πολύ απλά δεν με ενθουσίασε το πολυσυζητημένο βιβλίο του. Τώρα... είναι δεν είναι σατανιστής δεν ξέρω... θα το θεωρούσα όμως το ίδιο "επικίνδυνο" αν δεν ήταν και απλά αναφέρει τόσα σύμβολα γιατί αυτά τραβούν την προσοχή και την περιέργεια του αναγνώστη. Δεν έχω εντρυφήσει στην αποκωδικοποίηση συμβόλων όπως είναι η πεντάλφα κ.λπ. (αν και τέτοια θέματα θρησκειολογίας είναι άκρως ενδιαφέροντα), αλλά αυτή η απόλυτη σιγουριά και η αληθοφάνεια του λόγου του με μπερδεύει. Επειδή ακριβώς το συνειδητοποίησα αυτό το πράγμα, επέλεξα να ψάξω για να βρω την αλήθεια. Τώρα ένας έφηβος ή και ενήλικος, μη υποψιασμένος, διαβάζοντας τον κώδικα Da Vinci, ίσως να τα θεωρήσει δεδομένα...

Διάβασα κι εγώ τον κώδικα Da Vinci. (και τους πεφωτεισμένους) Mε καθήλωσε από την αρχή ως το τέλος. Το βέβαιο είναι ότι άρχισα να αναζητώ αλήθειες και να προβληματίζομαι σε θέματα η που αγνοούσα η που θεωρούσα δεδωμένα.

Quote:

---

Originally Posted by marouli

Προσωπικά δεν ξέρω τα πιστεύω του Dan Brown, τον έμαθα μόνο μέσα από τον Κώδικα Da Vinci, τα άλλα του βιβλία δεν έκανα τον κόπο ούτε να τα αγοράσω, ούτε να τα διαβάσω γιατί πολύ απλά δεν με ενθουσίασε το πολυσυζητημένο βιβλίο του. Τώρα... είναι δεν είναι σατανιστής δεν ξέρω... θα το θεωρούσα όμως το ίδιο "επικίνδυνο" αν δεν ήταν και απλά αναφέρει τόσα σύμβολα γιατί αυτά τραβούν την προσοχή και την περιέργεια του αναγνώστη. Δεν έχω εντρυφήσει στην αποκωδικοποίηση συμβόλων όπως είναι η πεντάλφα κ.λπ. (αν και τέτοια θέματα θρησκειολογίας είναι άκρως ενδιαφέροντα), αλλά αυτή η απόλυτη σιγουριά και η αληθοφάνεια του λόγου του με μπερδεύει. Επειδή ακριβώς το συνειδητοποίησα αυτό το πράγμα, επέλεξα να ψάξω για να βρω την αλήθεια. Τώρα ένας έφηβος ή και ενήλικος, μη υποψιασμένος, διαβάζοντας τον κώδικα Da Vinci, ίσως να τα θεωρήσει δεδομένα...

---

Δεν θα ήθελα να παρεξηγηθώ αγαπητοί μου φίλοι. Κάθε βιβλίο όμως που διαβάζουμε μας δημιουργεί ένα συναίσθημα. Αυτό που είπα είναι ότι κάποιες φορές ένιωσα πως προσπαθεί να περάσει μηνύματα που φτάνουν στην αντίπερα όχθη. Τώρα, όσον αφορά τους νεαρούς αναγνώστες, καλό κι ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι διαβάζουν, από μόνο του. Κι αν τους ενδιαφέρει το θέμα, σίγουρα θα ψάξουν. Τους βάζει σ' ένα δρόμο...Έτσι, το παραθέτω σαν δεύτερη σκέψη. Κι αν περνάει ένα μήνυμα αυτό ας είναι να ψάξουμε λίγο βαθύτερα για την αλήθεια. Σίγουρα η σημειολογία στην οποία αναφέρεται ο Μπράουν είναι υπαρκτή. Εξάλλου, όλη η ζωή του Ιησού ήταν ένας συμβολισμός από την αρχή ως το τέλος. Ίσως είναι καιρός να πάψουμε να δεχόμαστε τη θρησκεία όπως μας την έχουν επιβάλλει και να σκύψουμε στα βαθύτερα νοήματα, στην ουσία της Αλήθειας, που ξεπερνάει τα στενά όρια της εκάστοτε θρησκείας. Στη συμπαντική αλήθεια. Μακριά από τα τυχόν συμφέροντα των αρχομανών κάθε εποχής. Αυτές οι προσωπικότητες ,όπως ο Ντα Βίντσι, είχαν συλλάβει τα υψηλά νοήματα,μα δεν μπορούσαν να τα αποκαλύψουν,όχι χωρίς να θεωρηθούν αιρετικοί σε εποχές που κάτι τέτοιο ισοδυναμούσε με αφανισμό. Αν το είχε πράξει, σήμερα δε θα είχαμε την ευκαιρία να προχωράμε στο μονοπάτι που εκείνος και οι όμοιοι του χάραξαν.

Ο Ντα Βίντσι ήταν ένας Μεσαιωνικός άνθρωπος της Αναγεννησιακής περιόδου.
Τοποθετώντας τον σε αυτό το ιστορικό πλαίσιο, ήταν απολύτως σύμφωνος με τις ιδέες και τις αντιλήψεις της εποχής του. Και η γενική αντίληψη της εποχής είναι ότι η Φύση είναι μαγική, διαθέτει δηλαδή μυστικές δυνάμεις που η ανθρώπινη διάνοια από τη φύση της δεν μπορεί να συλλάβει.

Πρόκειται για μια εποχή-μεταίχμιο μεταξύ του Μεσαίωνα και του Διαφωτισμού. Πρεσβεύει την επιστροφή στα καθαρά πρότυπα της κλασσικής αρχαιότητας και πάντα στο πλαίσιο του αριστοτελικού κοσμοειδώλου. Η επιστήμη είναι υποταγμένη στη θεολογική αυθεντία, κάθε προσπάθεια διερεύνησης της φυσικής νομοτέλειας ανάγεται στην ανθρώπινη αλαζονεία να ελέγξει και να κυριαρχήσει τη φύση και συνιστά Υβρη απέναντι στη θεϊκή βούληση.

Ωστόσο, η Αναγέννηση είναι ανθρωποκεντρική. Τοποθετεί τον άνθρωπο στο κέντρο του κόσμου, άξιο να κυριαρχήσει με τις φυσικές του δυνάμεις και σταδιακά τον στρέφει, στον Διαφωτισμό, να διερευνήσει και να διαπιστώσει τις δυνάμεις του νου του, να αποκωδικοποιήσει τη φύση, να διεκδικήσει την αυτοτέλεια και την φυσική του ελευθερία.
Με λίγα λόγια... να αποκτήσει την βεβαιότητα ότι είναι ο ίδιος διαχειριστής του πεπρωμένου του και η ύπαρξή του δεν υπόκειται στη Θεία πρόνοια ή τις άρρητες δυνάμεις της Φύσης.

Οποιες αλήθειες συνέλαβε ο Ντα Βίντσι σίγουρα δεν είναι συμπαντικές και δεν είναι καν αλήθειες με την επιστημονική έννοια του όρου, δηλαδή δεν συνιστούν βέβαιη γνώση. Η στροφή του ανθρώπινου πνεύματος ανήκει σε άλλη εποχή και από ιστορική ειρωνεία υπεύθυνοι στάθηκαν άνθρωποι θεοσεβούμενοι που συγκρουστηκαν με το πανεπιστημιακό κατεστημένο που ήταν ταυτόχρονα και θεολογικό και πολιτικό. Τα αίτια της σύγκρουσης είναι αρκετά ταπεινά...και ο συμβιβασμός ευτυχώς βοήθησε την ανεξάρτητη επιστημονική έρευνα. Το πεδίο της μάχης ήταν η σχολαστικιστική κατανόηση του Αριστοτέλη. Τα συμφέροντα, συντεχνιακά!