κάπου διάβασα πως "η μοναξιά υπάρχει μέσα μας όχι για να θυμόμαστε αλλά για να ξεχνάμε"
ποιος ξέρει;
Printable View
κάπου διάβασα πως "η μοναξιά υπάρχει μέσα μας όχι για να θυμόμαστε αλλά για να ξεχνάμε"
ποιος ξέρει;
Aκριβώς την ίδια εμπειρία έχω ζήσει και εγώ ,δηλαδή έναν επεισοδιακό χωρισμό μετά απο μια ακόμα πιο επεισοδιακή σχέση 9 ετών οπου τελικά προδόθηκα και χρησιμοποιήθηκα με άσχημο τρόπο. Έχω χωρίσει 1 χρόνο οπου ήταν και ο πιο δύσκολος της ζωής μου μέχρι σήμερα(είμαι 36 ετών).Έχω ένα κοριτσάκι 6 ετών μέσα απο αυτή τη σχέση οπου είναι και το μοναδικό νόημα της ζωής μου.Πέρα απ΄το παιδί μου είμαι και αισθάνομαι εντελώς μόνη.Ακόμη δεν έχω ανακτήσει τη αυτοπεποίθησή μου ούτε αισθάνομαι ιδιαίτερα δυνατή.Δεν έχω πραγματικούς φίλους αυτή τη στιγμή κοντά μου και αισθάνομαι μια απέραντη ΜΟΝΑΞΙΑ.Κάποια στιγμή θα ανακάμψω αλλά δεν ξέρω πόσο θα μου πάρει αυτό. Απλώς εύχομαι να γίνει σύντομα.Είναι παρήγορο όμως να βλέπεις οτι υπάρχουν άνθρωποι ,όπως εσύ, που βγήκαν νικητές απο τέτοιες δύσκολες καταστάσεις . Όταν δεν επιλέγεις εσύ τη μοναξιά αλλά αναγκάζεσαι να τη ζείς είναι πολύ δύσκολο να συμφιλιωθείς μαζί της.Δεν μπορώ παρά να ελπίζω σε ένα καλύτερο μέλλον. ΕυχαριστώQuote:
Originally Posted by kritikia
Δεν αντέχεται η μοναξιά που νιώθεις οταν είσαι μαζί με άλλους ή όταν είσαι σε μια σχέση που φθίνει. Οταν είσαι αντικειμενικά - πρακτικά μόνος μπορείς να αντέξεις.
Μην ανησυχείς αγαπητή φίλη, κανείς δεν είναι πραγματικά μόνος του αν δεν το προκαλέσει. Εσύ παρά την άσχημη εμπειρία σου, ήσουν τυχερή γιατί απέκτησες την κόρη σου. ¶ρα δεν είσαι σίγουρα μόνη σου. Το παιδί σου θα σου δίνει κάθε μέρα την ελπίδα και την δύναμη να συνεχίζεις.. Η μητέρα μου όταν χώρισα μου είπε μια κουβέντα.. "Εγω δεν σε γέννησα για να σκύβεις το κεφάλι". Και πίστεψέ με ήταν ότι χρειαζόμουν να ακούσω για να αρχίσω πάλι από την αρχή.. Να αντιμετωπίζεις τα πράγματα με γενναιότητα στη ζωή σου, τίποτα δεν μας χαρίζεται.. αλλά για να το αποκτήσουμε πρέπει καθημερινά να δίνουμε τη μάχη μας..Quote:
Originally Posted by farfalina
Τα πράγματα είναι όπως ακριβώς τα λες , απλά αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο δύσκολο στάδιο της διαδρομής προς την ολοκληρωτική αλλαγή της ζωής μου.Ξέρω πως θα τα καταφέρω , και στη μάχη που δίνω καθημερινά (όπως πολύ σωστά αναφέρεις) , θα βγώ νικήτρια κάποια στιγμή. Η μοναξιά όμως δεν παλεύεται εύκολα. Και εννοώ τη μοναξιά που αισθάνεται κάποιος χωρίς πραγματικούς φίλους και χωρίς σύντροφο. Ευχαριστώ για την απάντησή σου.Quote:
Originally Posted by kritikia
Μου έδωσες κουράγιο γιατί μιλάς μέσα απο εμπειρία που έχεις ζήσει εσύ και έχει σημασία αυτό.
Τη συχένομαι τη μοναξιά!!!!!!!!
Πιό πολύ αυτή φοβάμαι.....
Τέτοιες ώρες μοναξιάς το μυαλό κάνει δικά του σενάρια..... Σε εγκλοβίζει σε σκέψεις..... Στα παλιά, τα περασμένα, στα άπειρα όνειρα που ποτέ δεν πήραν σάρκα και ωστά!
Αφού οι άνθρωποι γεννηθήκαμε για να είμαστε με ανθρώπους, προς τι λοιπόν ο λόγος να είμαστε μόνοι μας?????
αχ βρε παιδιά!
Όλοι μόνοι δεν είμαστε;
Κι εγώ είμαι 37 χρονών, χωρισμένη 5 χρόνια από γάμο με 2 αγοράκια. Μπόρεσα και έκανα μιά φοβερή σχέση πριν 2 χρόνια, η οποία έληξε πριν 2 μήνες.... αδοξα. Και πάλι μόνη λοιπόν! Να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια: έχω εξοικιωθεί με το γεγονός ότι θα είμαι μόνη μου και πραγματικά ζηλεύω αυτές που ξαναφτιάχνουν επιτυχώς τη ζωή τους! Τι να πω! Είναι και θέμα τύχης!!!
Προσωπικά οι απαιτήσεις μου εχουν αυξηθεί κατά πολύ και αν μπει κάτι στη ζωή μου θα πρέπει να είναι κατι το ΑΠΟΛΥΤΑ ΚΑΛΟ και όχι μετριότητες. Δεν μπορώ να συμβιβαστώ, γιατί αν το κάνω αυτό τότε η μοναξιά θα είναι μεγαλύτερη. !
Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο το ότι έχεις και τα παιδάκια σου και σε καταλαβαίνω όταν λες ότι οι απαιτήσεις σου είναι πλέον περισσότερες. Τα δεδομένα που ισχύουν τώρα στη ζωή σου είναι διαφορετικά από αυτά που ίσχυαν πριν αποκτήσεις ίσως παιδιά ή πριν παντρευτείς.
Εύχομαι να βρεις αυτό που ψάχνεις... αυτό που θα σε ικανοποιεί και θα σου δώσει πληρότητα! :bigsmile:
Κια, σ ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου..
Το πιστεύω και το ελπίζω και για μένα και όλες όσες ειναι στη θέση μου και πιστεύουν στον εαυτό τους. Μόνο αν πιστεύεις ότι αξίζεις πολύ περισσότερα τότε μόνο μπορείς να βρείς και τα καλύτερα!
(μπορεί παλί και όχι, απλά να ζεις σε μια ουτοπία!)
Αλλά δε βαριέσαι!!!!!
Και αυτό μες το παιχνίδι είναι άλλωστε... Χρειάζεται να ξεφεύγουμε και λίγο από την πραγματικότητα μερικές φορές .. Αλλά και πολύ να ξεφύγουμε, πάντα θα υπάρχει κάτι που θα μας προσγειώσει και πάλι στο έδαφος! ;)Quote:
Originally Posted by didimos