Printable View
Πράγματι ! … , έχεις απόλυτο δίκιο!
Ως τόσο, (δεν ξέρω αν αυτό λέγεται περηφάνια ή εγωισμός ή εγώ θα σταθώ στα δύο και εκεί κάτω δεν πέφτω, αλλά…), και 'γω ένιωσα να παίρνω κάτι σε παρόμοια περίπτωση. Συμπερασματικά, αυτό που μου έμεινε είναι πως σαν Καρκίνος δεν τα ρισκάρω τελικά όλα για όλα, ούτε βγαίνω συχνά απ το καβούκι μου… Το κόστος βέβαια είναι μεγάλο!
Υπέροχο το άρθρο!
Αλλά....
Πόσοι άραγε απο όλους εμάς, που λίγο έως πολύ έχουμε βιώσει έναν χωρισμό, μετά το πένθος μας γι αυτόν, έχουμε κάνει τις δικές μας αυτοκριτικές?? Πόσοι αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας "λάθη" που πράξαμε, άθελά μας ίσως , και ίσως και ηθελημένα, και είμαστε στην πεισματική (ας μου επιτραπεί η έκφραση) φάση διόρθωσής τους?
Και όλα αυτά άραγε εξαρτώνται μόνο απο εμάς ή και απο την καλή διάθεση του άλλου προσώπου να ακούσει την εσωτερική φωνή στην περίοδο της κρίσης??
Απλά..αναρωτιέμαι...
Σιγα μην καθισεις να δινεις και "ομορφο χωρισμο" σε ατομα που σε χρησιμοποιησαν και απο πανωQuote:
Originally Posted by GORDANA
Δεν μιλαω για ολες τις περιπτωσεις φυσικα αλλα δεν αξιζει να δινεις σε ολους ""ομορφο χωρισμο"" ιδιαιτερα στο καθε καθ*κι της ζωη σου
Εκτος αμα θες να εισαι κοροιδο και να σε ξαναχρησιμοποιησουν αργοτερα
Δηλαδή αγαπητέ alien έχουν πάντα οι άλλοι που σε χωρίζουν λαθος κι εσύ ποτέ;;:weird:
Εγώ παλι το βλέπω αντίθετα.Οτι πάντα φταίω εγώ.Ειτε γιατί έκανα λάθος επιλογή και κατα βαθος το ήξερα,ή γιατί μέσα στην σχέση φέρθηκα με λάθος τρόπο κτλ κτλ.Φροντίζω να εντοπίζω και να εστιάζω στα δικά μου λάθη αντί να επικεντρώνομαι στα λάθη του άλλου.Ετσι τουλάχιστον βελτιώνω καποια πράγματα στον εαυτό μου και θεωρώ πώς κανένας χωρισμός όσο επώδυνος κι αν ήταν δεν ήταν αχρηστος.
Οταν καποιος εστιάζει μόνο στα λάθη των άλλων,κατηγορεί μονιμως τους άλλους και δεν ειναι διατεθειμενος να αναγνωρίσει τις δικές του ευθύνες και λάθη,παραμένει κατά την άποψη μου,εκτός από δυστυχισμένος-καθότι παντου βλέπει εχθρούς-στάσιμος πνευματικά και ψυχικά.Κατι που είναι αντίθετο με την φύση του ανθρώπου που οπως λεει η λεξη, κοιτάζει ψηλά,να ανέβει ένα σκαλοπατακι στην πνευματική εξελιξη,κερδίζοντάς το με κόπο ,όπως αρμόζει σε καθετί που αξίζει.
Πολύ σωστή η Roadrunner!!
Quote:
Originally Posted by roadrunner
Συμφωνώ και γώ, πρώτα κοιτάζω κατάφατσα την αφεντομουτσουνάρα μου, και ύστερα παραπέρα, διαφορετικά θα έπεφτα συνεχώς στα ίδια λάθη.
Δεν γίνεται να κατανοήσουμε την συμπεριφορά του/της άλλου και να αποδεχτούμε τον χωρισμό, χωρίς να μας βαραίνει κάτι μετ'έπειτα, όταν αυτό δεν διέπεται από την αυτοκριτική μας.
Εγώ πάλι θεωρώ πως σε μια σχέση φταίνε και οι δύο για ότι λάθη γίνονται. Απλά, ίσως κάποιος να φταίει περισσότερο. Δεν είναι ωραίο να παίρνεις πάνω σου λάθη του άλλου ατόμου. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του.Quote:
Originally Posted by roadrunner
Στα υπόλοιπα συμφωνώ απόλυτα μαζί σου!;)
Νομίζω πως ήμουν ξεκάθαρη.:bigsmile:Quote:
Originally Posted by roadrunner
Δεν εξετάζω ποιος φταιει περισσότερο ή λιγοτερο και θεωρώ οτι δεν με αφορούν καθόλου τα λαθη των αλλων.Ασχολούμαι καθαρά με τον εαυτό μου και τα λάθη του και προσπαθώ να με βελτιώνω.
Ο χωρισμός ανάμεσα σε δυο ανθρώπους μπορεί να οφείλεται και στους δύο αλλά δεν εστιαζω σε αυτό γιατί δεν παίζει κανένα ρόλο,πέρα από να επαναπαυτώ.Το θέμα που εθεσα ειναι το τί θα αποκομίσει ο καθένας από αυτόν και τό αν θα γίνει αφορμή για να εξελιχθει.
πολυ καλο το αρθρο!με βρισκει απολυτα συμφωνη!
Μια αγαπη δεν τελειωνει μ εναν χωρισμο...