Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση...
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, ένας Δίδυμος με ωροσκόπο Τοξότη μπορεί να έχει χιούμορ ("χυμούς") ή "αττικό άλας" (να τα λέει ...νόστιμα)...αριστοφανικού τύπου;
Printable View
Πολύ ενδιαφέρουσα η συζήτηση...
Δηλαδή, αν κατάλαβα καλά, ένας Δίδυμος με ωροσκόπο Τοξότη μπορεί να έχει χιούμορ ("χυμούς") ή "αττικό άλας" (να τα λέει ...νόστιμα)...αριστοφανικού τύπου;
Από τους ελληνιστικούς χρόνους υπήρχε λέξη, ο αστεϊσμός, που σήμαινε (και εννοείται πως σημαίνει) την επίδειξη ευφυίας-πνεύματος με φραστικά αστεία :bigsmile:Quote:
Originally Posted by Δείμων
Πέρα από αυτά όμως, αν ουσιαστικά θέλουμε να βρούμε τις αστρολογικές βάσεις του χιούμορ, μαζί με τον Ερμή θα πρέπει να έχουμε στον νου μας και τον Κρόνο, καθώς, "σύμφωνα με τις μελέτες" μου, δείχνει να παίζει καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία του (φυσικά, εφόσον έχουμε κατανοήσει την έννοια της λέξης χιούμορ και δεν την συγχέουμε με κάτι άλλο, παραπλήσιο ή όχι :wink2: )
Οι νοητικές ικανότητες θα δώσουν την "έξυπνη ατάκα".... Το συναίσθημα θα δώσει το κίνητρο να εκφραστεί η "ατάκα".... και το ήθος..; θα δώσει την τελική ποιότητα....
¶ρα Τοξότες και πάλι Τοξότες..!!!! Δ.ι.ό.τ.ι αντέχουν να βιώνουν την ανοησία τους, στοχεύοντας στη σοφία.., και πιστεύουν ότι θα φτάσουν..!!!.. χα
¶σε που.. "άνω θρώσκουν" ακόμα και όταν... κάτω βόσκουν..!!!
Καλημερα Μητσακο:bigsmile:Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Αφου αναφερθηκες και σε αλλο πλανητη σε συνδιασμο με τον Ερμη,πιστευω πως και οι οψεις του Ερμη με τον Ουρανο (θετικες) θα μπορουσαν να δωσουν μια αλλη διασταση στο χιουμορ καποιου και στο κατα ποσο θα μπορουσε να πει μια εξυπνη-χιουμοριστικη ατακα γρηγορα....Γιατι αλλιως ''μετραει'' αν πεις μια εξυπνη -χιουμοριστικη ατακα την ιδια στιγμη και αλλιως αν την πεις μετα απο 10 λεπτα,με αποτελεσμα να ''χασεις'' την στιγμη.
Φιλικα:bigsmile:
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Δείμων . Αρκετές είναι οι λέξεις τις οποίες έχουμε δανειστεί … και έχουν προσαρμοστεί στην καθημερινή επικοινωνία μας ,αλλά πιστεύω ότι υπάρχει λόγος .Ενδεχομένως να μην έχουμε προσέγγιση επακριβώς ( ζωτικά) την λέξη που μας δόθηκε από έξω ( που επί της ουσίας προερχόταν από μας...αλλα εχουμε ξεχασει την έννοια )…με αυτή που θα χρησιμοποιούσαμε εμείς στην δική μας γλώσσα . Έτσι ο Έρμης δεν την κάνει δεκτή στην επικοινωνία μας . Έχουμε δηλαδή μέλλον μέχρι να ζήσουμε πραγματικά αυτό που κάποτε ήμασταν …ως λαός .
Παράδειγμα
Αυτός έχει πολύ χιούμορ …
Αυτός έχει πολύ αστεϊσμό… με πιο θα γελάγαμε πραγματικά περισσότερο στην εποχή μας αν το ακούγαμε ?
Εφόσον υπάρχουν άνθρωποι σ αυτή την χωρά όπως π.χ. ο Μητσάκο που έχουν την γνώση να μας πληροφορήσουν για τις λέξεις που χρησιμοποιούσαν οι προγονοί μας πιστεύω ότι είναι θέμα χρόνου να προσεγγίσουμε να αναπτύξουμε και να βελτιώσουμε την ζωή μας σε όλα τα επίπεδα .
Καλημέρα ...Ναταλίνα :bigsmile:Quote:
Originally Posted by Natalia10
Επειδή το θέμα μού έκανε "κλικ", το εξετάζουμε λίγο παραπάνω με μια φίλη-συνεργάτη, ξεκινώντας από την ανάγκη να εκφραστεί κάποιος με αυτόν τον τρόπο, τις απαρχές του θεάτρου και της μιμητικής και την έννοια του αστεϊσμού-χιούμορ, εξετάζοντας παράλληλα χάρτες ατόμων που, κατά γενική ομολογία, έχουν αυτήν την ιδιότητα και ευελπιστώ σε μικρό χρονικό διάστημα να έχουμε μια ολοκληρωμένη ανάλυση του θέματος.
Το στοιχείο του Αέρα μάλλον πρέπει να είναι ισχυρό, αλλά από μόνο του δεν φτάνει, μέχρι τώρα διακρίνουμε έντονο το στοιχείο του Κρόνου (ή του Αιγόκερω), όσο και αν αυτό ξενίζει :cheesy:
Απλώς μην περιμένετε άρθρο του στιλ "Κριός και χιούμορ, Ταύρος και χιούμορ, Δίδυμοι και χιούμορ κλπ, κλπ". Θα έχει περισσότερο φιλοσοφική χροιά και σίγουρα ...χιουμοριστική εσάνς :bigsmile:
Μητσάκο μου,Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
σήμερα αισθάνομαι... πολύ Ζυγίνα και δεν χαλάω χατήρι σε κανένα!
Αν αναζητάτε τις απαρχές του θεάτρου και της μίμησης θα τις βρείτε στις διονυσιακές τελετές και το διονυσιακό πνεύμα από το οποίο ο Κρόνος... πόρρω απέχει.
Αφού πιάσαμε τις ρίζες και την ετυμολογία, να κάνω μιά σημείωση των 2 εκατοστών - ότι από τις απαρχές του ελληνισμού (άρα και γλώσσας μας) υπήρχε το αστείον και το χωρατόν. Το μεν αστείον έλκει την ετυμολογία του από τους αστούς, κατοίκους της πόλης - άστυ, το δε χωρατόν από τους χωρικούς, κατοίκους της υπαίθρου - χώρος. Αμέσως αντιλαμβανόμαστε την διαφορά τους, που δεν είναι μόνο ταξική αλλά και καλλιέργειας, πνευματικού επιπέδου, μόρφωσης κλπ.
Το αστείο δεν το αντιλαμβάνεται εύκολα ένας χωρατατζής ο οποίος θέλει κάτι πιο χοντροκομμένο για να εκδηλώσει και τις πιο χοντροκομμένες αντιδράσεις του. Στο χωρατό πάλι ένας αστός δεν θα αντιδράσει με το τραταχτό γέλιο του χωριάτη αφού δεν θα ικανοποιήσει πλήρως το πνεύμα του και αφού στην ταξική του θέση δεν αρμόζουν ακραίες αντιδράσεις. Φυσικά, όταν μπαίνουμε σε χωράφια τέτοιων διαχωρισμών αρχίζουν και οι φατριοποιήσεις, ο οπαδισμός κλπ - με αποτέλεσμα οι μεν να χαρακτηρίζουν τους δε σαν άξεστους(*) και οι δε τους μεν σαν κρυόκ*λους.
Αν θέλουμε να πάμε λίγο αργότερα στην Ελληνική ιστορία, θα διαπιστώσουμε ότι στους αυστηρούς Βυζαντινούς και σκληρούς τούρκικους χρόνους ο λαός μας δεν επιτρεπόταν και δεν μπορούσε αντίστοιχα να διοχετεύσει την υψηλή πνευματική του ενέργεια στο αστείο. Η εκκλησία απαιτούσε την ψυχή αφιερωμένη στον Θεό, πράγμα πολύ σοβαρό to sh*t with, (o Διονυσσόμορφος Σατανάς καραδοκούσε στη γωνία...!), και οι κακουχίες απο τον κατακτητή (συν η αμορφωσιά) επέβαλλαν μία πιο καταλυτική εκτόνωση. Δύσκολοι καιροί για χιούμορ, το οποίο όπως ξαναέγραψα, όταν ελευθερωθήκαμε και αρχίσαμε την δική μας αναγέννηση κατά μερικούς αιώνες καθυστερημένοι, το επανεισάγαμε από τους λαούς που το είχαν ήδη ανακαλύψει και εξελίξει, και μας το φύλαγαν στις ψυγειόκρυες χώρες τους φρέσκο φρέσκο: Αγγλοσάξωνες και Γάλλους.
Ένα ακόμα λιθαράκι στη συζήτηση, ο Λαζόπουλος είναι πιο κοντά στη σάτυρα παρά στο χιούμορ. (Εάν θέλετε αναλύουμε και το ετυμολογικό της σάτυρας). Πλησιέστερα στο χιούμορ από μεριάς τηλεόρασης μου έρχεται η Μαλβίνα.
(*) άξεστος = προέρχεται από το άξεστο/άξυστο δέρμα, το ακατέργαστο, το οποίο δεν έχει ξυστεί πολλές φορές για να μαλακώσει. Με λίγα λόγια σημαίνει τον χοντρόπετσο άνθρωπο, ίσως και τον σκληρόπετσο, εννοώντας το τραχύ ροζιασμένο δέρμα από τις χειρωνακτικές εργασίες της υπαίθρου.
Γεια σου, Δείμονα μου.Quote:
Originally Posted by Δείμων
Το χιούμορ δεν έλειψε ποτέ από τον λαό μας ούτε και στις πιο δύσκολες περιόδους του, από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα. Ακόμα και στην αυστηρή βυζαντινή εποχή το συναντά κανείς στην κοσμική (δηλαδή μη θρησκευτική) λογοτεχνία και ιδιαίτερα στην λαϊκή ποίηση, πιο αραιά όμως είναι η αλήθεια. Σε σχετικά πιο σύγχρονες εποχές να θυμήσω την Επτανησιακή Σχολή που συντήρησε και ανανέωσε επάξια μια παλιότερη παράδοση. Επίσης, τον 19ο αιώνα έχουν γραφτεί από Έλληνες αστούς διηγήματα και νουβέλλες (άγνωστα στο ευρύ κοινό δυστυχώς) με τέτοιο χιούμορ που μπροστά τους ωχριά το γαλλικό και το αγγλικό. Πιστεύω ότι δεν χρειάστηκε ποτέ να... κάνουμε εισαγωγή αυτό το είδος. Έχουμε δόξα τον Θεό τεράστια δικά μας αποθέματα και μια εξίσου τεράστια παράδοση.
Κοραλλία μου μιλάς για τους χαλαρά Ενετοκρατούμενους Επταννήσιους, ανθρώπους που δεν πέρασαν τούρκικο ζυγό - πράγμα που φαίνεται ακόμα και στα τραγούδια τους, τη μουσική, και όλο τον πολιτισμό τους γενικά. Όπως και για τη μετεπαναστατική λογοτεχνία, όταν δηλαδή ήδη αναγεννιόμασταν σαν έθνος. Σε αυτά είμαστε σύμφωνοι. Όπως και στο ότι πάντοτε υπήρχε φαιδρότητα (με την αρχαία έννοια, όχι με την κακώς σύγχρονη ερμηνεία φαιδρός = γελοίος) στους Έλληνες. Το γέλιο/χαμόγελο άλλωστε -όπως και το κλάμα- είναι τα μόνα από τα συναισθήματα που εξωτερικεύονται και μας διαχωρίζουν από τα ζώα, και είναι και τα δύο απαραίτητα για την υγιή ανάπτυξη του χαρακτήρα.
Αυτό που εννοώ με τα παραπάνω είναι ότι στις σκοτεινές αυστηρές και δύσκολες στιγμές ενός λαού το χιούμορ δύσκολα «βγαίνει», σαν μια διαδικασία που απαιτεί πλήρη πρόσβαση στις ανώτερες διανοητικές λειτουργίες, και αντιθέτως απαιτείται κάτι περισσότερο εύπεπτο για τη διασκέδασή μας. Εκτόνωση και όχι καλλιέργεια. Και με την ευκαιρία πιστεύω ότι αυτές οι δύο λέξεις διαχωρίζουν και περιγράφουν καλά τις διαφορές του χιούμορ από τα υπόλοιπα: το μεν χιούμορ σε υποχρεώνει να σκεφτείς συνεπώς να καλλιεργείς τη σκέψη, ενώ το αστείο πλάκα κλπ. δεν χρειάζονται πολλή φαιά για να τα καταλάβεις και απευθύνονται στο εκτονωτικό διασκεδαστικό κλπ. κομμάτι περισσότερο.
¶ρτι αφιχθεν εις τον Ερμοεγκέφαλό μου :cry: - στα Νεοελληνικά το χιουμορίζειν θα μπορούσαμε να το πούμε και κάνουμε πνεύμα. Πράγμα που δηλώνει την ανώτερη πηγή και στόχο του.
Δείμονα μου,Quote:
Originally Posted by Δείμων
η επατανησιακή παράδοση δεν ξεφύτρωσε από το πουθενά αλλά πάτησε κατά ένα μέρος στην κρητική παράδοση (η Κρήτη ήταν τουρκοκρατούμενη) και η κρητική παράδοση επίσης πάτησε σε άλλες παλιότερες παραδόσεις.
Λες ότι το χιούμορ είναι "μια διαδικασία που απαιτεί πλήρη πρόσβαση στις ανώτερες διανοητικές λειτουργίες". Δηλαδή οι Έλληνες στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έχασαν την εξυπνάδα τους και μόλις απελευθερώθηκαν την ξαναβρήκαν; Ή πιστεύεις ότι έχασαν τον πολιτισμό τους για 400 χρόνια και μετά τον ξαναβρήκαν ως διά μαγείας; Ο πολιτισμός δεν είναι η κουλτούρα που καλλιεργεί η αστική τάξη, που είναι ως επί το πλείστον ξενόφερτη. Και δεν πιστεύω επίσης ότι το χιούμορ είναι προνόμιο μιας ελίτ διανοούμενων. Συναντάς λαϊκούς ανθρώπους που έχουν τόσο έξυπνο και ωραίο χιούμορ που δεν μπορείς να μην το θαυμάσεις.
Quote:
Originally Posted by Κοραλλία Μόζορα
Δείμων, επίτρεψέ μου να διαφωνήσω με το "χαλαρά". Οι Ενετοί ήταν ζόρικοι κατακτητές και στυγνοί επιχειρηματίες, οι οποίοι, ως γνήσιοι πρόδρομοι των σημερινών Ευρωπαίων, μας είχαν βάλει τα δυο πόδια σ' ένα παπούτσι.Quote:
Originally Posted by Δείμων
Όσον αφορά την Κρήτη, την είχαν κι αυτήν οι Ενετοί, καθώς και τα νησιά μας, και γενικά όποιο μέρος διέθετε λιμάνι (Μεθώνη, Κορώνη, Μονεμβασιά, Εύβοια, Ναύπακτος κλπ.) Οι Τούρκοι, πάλι, δεν πολυνοιάζονταν, αρκεί να εισπράττουν τα χαράτσια.
Ξέρω, ξέρω :offtopic:
Νομίζω τα ζώδια του αέρα:
Ο ζυγός έχει την αίσθηση του χιούμορ
Ο υδροχόος γνωρίζει την πηγή του και
Ο δίδυμος έχει... πλάκα
Μια και το θέμα ήδη έχει μετατεθεί από το χιούμορ των ζωδίων στο αν και κατά πόσον η Τουρκοκρατία ήταν σκληρότερη ή η Ενετοκρατία Γιάννη, έχω να πω πως οι μεν Τούρκοι ήταν πολιτιστικά κατώτεροι ενώ οι Ευρωπαίοι ήταν πολιτιστικά ανώτεροι. Θα χαρώ αν αυτό και μόνο το στοιχείο σε ωθήσει ώστε να ερευνήσεις περισσότερο το θέμα πριν εξάγεις με απόλυτο τρόπο συμπεράσματα.Quote:
Originally Posted by leoma
Ακροθιγώς σαν Κερκυραία θα αναφέρω, πως η ομορφιά του τόπου και το ήπιο κλίμα καθώς και η κουλτούρα των κατοίκων ώθησαν τους ανθρώπους στο να αυτοσαρκάζονται πρώτα και να σαρκάζουν με καλοπροαίρετο τρόπο τους διπλανούς τους έπειτα. Γνωρίζετε τη Ρένα Βλαχοπούλου. Δεν είναι υπερβολή αν πω πως κάθε γειτονιά έχει τη δικιά της Ρένα...
Τα λιονταράκια!!!
Αγαπητή μου ΕυτυχίαQuote:
Originally Posted by Ευτυχία
ας μην ξεχνάμε ότι την εποχή της Ενετοκρατίας και της Φραγκοκρατίας η Ευρώπη ζούσε στον Μεσαίωνα κι εκείνη την εποχή δεν μπορούμε να πούμε ότι οι Ευρωπαίοι ήταν ανώτεροι πολιτιστικά από τον ελληνισμό του Βυζαντίου. Αν εννοείς όμως ότι οι Ευρωπαίοι την εποχή εκείνη ήταν ανώτεροι πολιτιστικά από τους Οθωμανούς τότε θα συμφωνήσω.
Προσπαθούμε να μην το μεταθέσουμε το θέμα. :bigsmile: Γι' αυτό και το :offtopic: στο τέλος του ποστ.Quote:
Originally Posted by Ευτυχία
Οι οψεις του Ερμη με τον Δια δεν κανουν κατα καποιον τροπο καποιον Τοξοτη δηλ με αισθηση του Χιουμορ κλπ?
Κάπου είχα διαβάσει πως μια όψη που προσδίδει χιούμορ είναι αυτή του εξαγώνου ερμή-άρη ισχύει άραγε ? :laugh: χμμ αν ισχύει κάτι έχουμε κι εμείς ...
προσωπικά λατρεύω τους Υδροχόους και γελάω πολύ
δεύτεροι οι Δίδυμοι που είναι εύστροφοι
και μετά οι Αιγώκεροι που ξεγυμνώνουν τα πράγματα
δεν γελάω καθόλου με σκορπιούς αφού ακόμα και το χιούμορ τους είναι για εντυπωσιασμό
και τους Λέωντες επίσης
όσο για τους τοξότες ειλικρινά δεν έχω γνωρίσει κανέναν με χιούμορ
Όταν λέω πως οι μεν Τούρκοι ήταν πολιτιστικά κατώτεροι ενώ οι Ευρωπαίοι ήταν πολιτιστικά ανώτεροι, εννοώ από τους κατακτημένους Έλληνες. Φυσικά οι Ευρωπαίοι "βγήκαν" απ το Μεσσαίωνά τους, χάρη στον Βυζαντινό πολιτισμό που διώχτηκε και βρήκε καταφύγιο πρώτα στα Ενετοκρατούμενα Επτάνησα και την Κρήτη και μετά στις ελεύθερες χώρες της Ευρώπης.Quote:
Originally Posted by Κοραλλία Μόζορα
Τέλος θέματος...
Παράλληλη ερώτηση...ποιά ζώδια αντιλαμβάνονται το χιούμορ???? :unsure:
Διδυμος, Παρθενος...:laugh:
παρθενοι μακραν
Χτες ήμουν σε μια παρέα με ένα φιλο Τοξότη με ωροσκόπο Τοξότη
και τον Ήλιο στον ωροσκόπο του.:laugh: Υπάρχει καλύτερο?:nuts:
Αλλάξαμε συκώτι από τα γέλια...
Πανέξυπνο, πηγαίο χιούμορ αλλά καλοπροαίρετο πάντα.
Αν έχει και κανένα καινούριο ανέκδοτο... έλιωσες απ'το γέλιο!:laugh:
υ.γ. Επίσης είναι πάρα μα πάρα πολύ τυχερός.;)
Έχω έναν φίλο Τοξότη που κάθε κουβέντα του είναι από μόνη του μια ατάκα-ανέκδοτο.:toung:Το ίδιο ισχύει και με έναν φίλο μου Δίδυμο!Από εκεί και πέρα μου αρέουν τα άτομα που έχουν αυτοσαρκασμό και μια δόση μαύρου χιούμορ;)
Πολύ το ακούω αυτό για τους παρθένους όμως αλλά βλέπω. Μήπως οφείλεται σε κάποιον άλλο πλανήτη?Quote:
Originally Posted by καιτουλι
Τί σύμπτωση! και εγώ τοξότης, με ωροσκοπο τοξότηQuote:
Originally Posted by popininja
και με σύνοδο σελήνης-ερμή (η όψη του χιούμορ)
αχ!!! αγαπημένοι τοξότες!!!!!!!!!!!!!!!!
....σαν τους τοξότες, τίποτα.. η ψυχή της παρέας!! ;)
μπορεί να χρειαζόμαστε 3 χαπάκια πραγματικότητας τη μέρα για να κατέβουμε από το συννεφάκι μας, αλλά περνάμε καλά και αυτό έχει σημασία!! :)