Oκ επειδη μπερδευτηκα με θεμα περι ευτυχιας..ειναι κανεις ευτυχισμενος?και οχι απλα θεωριες να νιωθει χαρα....γιατι εχω να του η τους κανω ερωτηση...
Printable View
Oκ επειδη μπερδευτηκα με θεμα περι ευτυχιας..ειναι κανεις ευτυχισμενος?και οχι απλα θεωριες να νιωθει χαρα....γιατι εχω να του η τους κανω ερωτηση...
Εγω αυτη τη φαση ζωης που περναω τωρα εχω πιασει τον εαυτο μου να μετραει πολλες περισσοτερες στιγμες ευτυχιας απο αλλες εποχες της ζωης μου...:bigsmile:
Ναι νομιζω οτι ειμαι ευτυχισμενη τωρα για ποσο δεν ξερω οποτε....ρωτα ΤΩΡΑ:toung:
Όπως επάνω έτσι και κάτω, όπως μέσα έτσι κι έξω. Η εσωτερική μας ειρήνη απεικονίζεται και στην ειρήνη στη ζωή μας. Η ταραχή στη ζωή μας δείχνει και ταραχή μέσα μας. Αν δεν μπορούμε να σταθεροποιηθούμε κάπου στην εξωτερική ζωή μας είναι γιατί δεν έχουμε άγκυρα και μέσα μας. Τα δύο είναι αχώριστα.
Η ευτυχία - καλά ρωτάει το Τοξοτάκι - είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Ποιο κομμάτι του εαυτού μας είναι ευτυχισμένο; Αν κάποιος είναι ευαίσθητος και πληγώνεται εύκολα, ευτυχεί όταν δεν τον πληγώνουν και νιώθει ασφάλεια. Αν κάποιος είναι φιλόδοξος και επιθυμεί δύναμη, θεωρεί ότι ευτυχία είναι η ικανοποίηση που νιώθει όταν την αποκτά. Αν μιλήσουμε μεταφυσικά μπορεί να φτάσουμε και στη "διαστροφή" να νιώθει ευτυχισμένος κάποιος που πονάει, γιατί πιστεύει ότι από τον πόνο θα εξελιχθεί.
Τι είναι τελικά η ευτυχία; Αν ευτυχία είναι απλά ένα συναίσθημα, τότε για καθέναν είναι κάτι διαφορετικό. Ετυμολογικά στη γλώσσα μας σημαίνει τύχη. Ο καθένας από μας όμως σήμερα τι εννοεί; Μήπως καθένας το δικό του;
Το τί πληρώνει κάποιον και τον κάνει ευτυχισμένο είναι θεμιτό, όσο αυτό δεν υπονομεύει την ύπαρξη και τα δικαιώματα του άλλου...
Νομίζω παντως ο ο σοφός Σόλων τα 'χει πει καλύτερα...
Μα σαφως ο καθενας το δικο του...το οτι εγω ειμαι ευτυχης πχ γιατι βλεπω καθε πρωι την θαλασσα και ηρεμει η υπερενεργεια που διαθετω και καποιες φορες με ταλαιπωρει, δεν σημαινει οτι το ιδιο κανει ευτυχισμενο και καποιον αλλο...:bigsmile:
Και επισης δεν γινεται να υπεραναλυουμε τα συναισθηματα....χανουν το νοημα..τα αισθηματα τα νοιωθουμε....:love:
Το πρόβλημα όμως είναι ακριβώς αυτό. Ότι είναι συναισθήματα. Έμμεσα από όλη αυτή την κουβεντα ορίζουμε την ευτυχία ως κατάσταση συναισθήματος. Όμως αυτό μπορεί να είναι μία παγίδα. Τι γίνεται όταν επειδή νιώθουμε ευτυχισμένοι, σε μία δεδομένη κατάσταση, σταματάμε να εξελισσόμαστε; Η αδράνεια είναι έμφυτη στο ανθρώπινο ζώο (επίτηδες χρησιμοποιώ τη λέξη ζώο). Υπάρχει κίνδυνος αν συνδέσουμε την ευτυχία αποκλειστικά με μία κατάσταση συναισθήματος. Η κίνδυνος της αιώνιας στασιμότητας.
... (διπλό ποστ)
Δεν μπορούν όλα να προωθούν. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ισορροπία μέσα μας. Κάτι πρέπει να υπάρχει που θα μας συγκρατεί.
Όπως επίσης δεν μπορούμε να κατηγοριοποιούμε τα πάντα... αυτό είναι συναίσθημα, αυτό όχι. Η φιλοδοξία πχ. δεν μπορεί να θεωρηθεί συναίσθημα αμιγώς.
Ενας φοβερός καθηγητής φιλοσοφίας που είχα, μου έλεγε κάποτε σε μια προσωπική μας συζήτηση.............."Ευτυχία για μενα ειναι, να φιλοσοφείς το ασήμαντο!!!Τι κανει παιδί μου Ουρανία η μύγα εις το φτύμα?"
Βάση αυτού...θεωρω οτι ολοι οι συμμετέχοντες σ'αυτην την συζήτηση πρεπει να νιώθουν πολυ ευτυχισμένοι
.:love::love:
Συμφωνώ. Ούτε και η ασφάλεια είναι αμιγώς συναίσθημα. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα αμιγές συναίσθημα. Η κατηγοροποίηση είναι όντως δυσάρεστη. Δυσκολεύει τη ζωή και στην προκειμένη περίπτωση δε φέρνει κι ευτυχία. Είναι απαραίτητη όμως για να αρχίζουμε να διακρίνουμε τι γίνεται μέσα μας. Είναι αυτό που έλεγα πριν. Νιώθω καλά, άρα δεν πειράζω το status quo ή αρχίζω και ψάχνομαι και ανακινώ πράγματα; Εκεί ήταν κι η αρχική ένσταση μου στο θέμα που αφορούσε τα "πουλάκια".
ώραία τα λέμε και τα γράφουμαι μα πιστευω ότι στη ζωη όλα τα συναιστήματα χοράνε
για σκευτήτε μια ζωη γεμάτη ευτυχία.......
για εμένα η ευτυχία είναι το αλάτι
τα συναισθήματα αλλάζουν όταν έχουμε ασχημες στιγμές θυμώμαστε τις καλες και πέρνουμε στα πάνω μας ή οτι θα περάσει και με δύναμη προχοράμε
για ποιο λόγο άλλωστε έχουμε ή νιώθουμε τόσα συναισθήματα
και για ποιο λόγο υπάρχουν;
Μιλάει ο ωροσκόπος σου. Και ο Ήλιος μου θα συμφωνήσει μαζί σου. Αλλά από πλευράς εξέλιξης το να νιώθεις καλά δεν είναι πάντα θετικό.... Αν κάναμε από μικροί αυτό που θέλαμε δε θα μαθαίναμε ούτε να μιλάμε ούτε να διαβάζουμε... Όλα αυτά τα μάθαμε επειδή έπρεπε... Ξεβολευτήκαμε την πρώτη ημέρα στο σχολείο...
Όπως λέει κι η ioni τα συναισθήματα αλλάζουν και έρχονται και φεύγουν. Και στο τέλος συμπληρώνω εγώ δε μένει τίποτα... Απολύτως τίποτα... Μόνο η μνήμη... Και γιατί όλα αυτά; Για ποιο λόγο; Τα συναισθήματα είναι καλά ΤΩΡΑ. Όμως η ζωή δεν είναι μόνο τώρα.
Στην πραγματικότητα αυτό που λέει η Μαρουλίτα είναι σωστό, Μαρία. Αλλά για πολύ λίγους ανθρώπους. Που έχουν φτάσει σε υψηλή συνειδητότητα. Αυτοί πράγματι έχουν ως τελικό ιδανικό να πάνε με τη ροή. Είναι η κατάληξη της εξέλιξης. Διάβαζα προχθές ότι ο Ρούντολφ Στάινερ ήξερε ότι θα γινόταν απόπειρα δολοφονίας εναντίον του και πήγε παρόλα αυτά. Ο Σωκράτης δέχτηκε το κώνιο. Όμως ανθίσταμαι στην άποψη αυτή, γιατί σε μας τους υπόλοιπους ερμηνεύεται αλλιώς. Ερμηνεύεται ως αδράνεια. Δε χρειάζεται να κάνω τίποτα, αφού νιώθω καλά. Όποιος ψάχνεται έχει κάποιο θέμα. Δεν πάει έτσι. Αν είναι απλά να νιώθω καλά το κάνω με το αλκοόλ. Το κάνω και με το χορταράκι. Δεν μπορούμε να ανάγουμε σε ιδανικό το να νιώθω καλά. Όχι εμείς. Εμείς έχουμε να παλέψουμε σε άλλους τόπους πριν φτάσουμε εκεί που η ροή έχει νόημα. Και στους δικούς μας τόπους πρέπει να ζοριστούμε. Εκεί είναι η διαφορά του συνειδητά.
Μάλλον ο ωροσκόπος σου μιλάει... γιατί άκρη δεν βλέπω να βγάζουμε! :toung:
Μην είσαι απόλυτος γι'αυτά που μαθαμε επειδή έπρεπε. Το ότι κατι πρέπει να γίνει δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αντικειται και στις επιθυμίες μας. Και οι συμβάσεις χρειάζονται αλλά και οι προσωπικές μας επιθυμίες. Είναι καθαρά υποκειμενικό το πώς εκλαμβάνουμε το καθετί νέο που έρχεται στη ζωή μας υπό μορφή μάθησης.
Διαφωνώ ότι δεν εξελισσόμαστε όταν νιώθουμε καλά. Και αυτό είναι υποκειμενικό. Οταν νιώθεις καλά δεν αποκλείεται να λαμβάνεις ανατροφοδότηση για να κανεις ενα βήμα παραπέρα....
Σαφως και πρεπει να προβληματιζομαστε..και οχι δεν πιστευω καθολου στις τεχνητες ευτυχιες και στους παραδεισους του Ποσειδωνα..Απλα χρειαζεται μαι παυση παντα για να μετρησουμε τι κανουμε και τι αποκομισαμε απο την ζωη μεχρι της στιγμη της στασης..η αεναη κινηση εχει παγιδες.Λογω κεκτημενης ταχυτητας χανεις εικονες και συναισθηματα.
Δεν είμαι ακριβώς απόλυτος, αλλά αντιρρησίας (γνώρισμα διδύμων). :)
Σκοπός του διδύμου είναι να υποστηρίζει την άλλη άποψη για να υπάρχει ισορροπία. Αν υποστηρίζατε όλοι εδώ τη λογική θα υποστήριζα το συναίσθημα. Σε κάποιους αυτό φαίνεται και σαν υποκρισία (η κριτική για τους διδύμους).
Πέραν πλάκας, αυτά που λες είναι σωστά, αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο. Όταν πια έχουμε επίγνωση και έχουμε μάθει να συμβιβάζουμε.
Ο καθε ανθρωπος ανα φασεις της ζωης του μπορει να θεωρει οτι διαφορετικα πραγματα θα τον εκαναν ευτυχισμενο...Και δε μιλαμε για περιοδικη χαρα αλλα για ενα μονιμο συναισθημα πληροτητας ισως...γιατι χαρουμενες στιγμες θα υπαρχουν πολλες φορες και σε περιοδους αναμπουμπουλας! Μπορει ας πουμε να σου λειπει κατι που το θεωρεις βασικο για να νιωσεςι ευτυχισμενος αλλα ας πουμε να υπαρχουν πολλες χαρουμενες στιγμες με φιλους π.χ που σε κανουν να το ξεχνας για λιγο ή κατι αντιστοιχο...ομως το κενο αυτο θα συνεχισει να υπαρχει ακομα κι αν καποιες στιγμες κρυβεται....Τωρα αν τελικα φτασεις να ¨κατεχεις¨ αυτο που θεωρεις οτι θα σε κανει ευτυχισμενο μπορει και να επαναπαυτεις οπως λεχθηκε ή να δραστηριοποιηθεις περισσοτερο προς νεους ιως δρομους ή κατευθηνσεις διεκδικωντας κ σ αλλους τομεις πραγματα ή καταστασεις που θα συνδραμουν κι αυτα δευτερευοντως ή οχι στην ευτυχια....Το θεμα ειναι οτι πολλες φορες οι ανθρωποι ακομα κι οταν εχουν πετυχει αυτο που θεωρουσαν οτι θα τους κανει ευτυχισμενους κι αφου οντως εχουν νιωσει ετσι καποια στιγμη μπορει να το θεωρησουν ως κατι δεδομενο κι οχι ως την ευτυχια που αναζητουσαν και τοτε επερχεται η κατω βολτα και ξανα απ την αρχη
Ξεκαθαρη απαντηση δεν πηρα...η κανεις σε αυτη το φορουμ δεν ειναι ευτιχισμενος η απλα θα μεινω με την ερωτηση...
Αν συνεχίσετε να τσατάρετε όπου βρείτε, κάποια από τα θέματα, που ενδεχομένως ενδιαφέρουν μέλη μας, θα καταλήγουν στην μαύρη τρύπα.
Κατανοητή η διάθεση πειράγματος και η επιθυμία χαλάρωσης, αλλά δεν παύει να είμαστε μέλη ενός αστρολογικού φόρουμ.
Η εννοια της ευτυχιας και πως αυτη μετουσιωνεται απο ιδεα σε πραξη, πραγματικα στο ζωδιο του Ταυρου φαινεται να ειναι η κτηση, το "εχω" αρα "υπαρχω".
Ομως αγαπητη Aries Engineer η αληθεια ειναι οτι μια εντονη εμφανιση Υδροχοοικου στοιχειου σε ενα γενεθλιο ωροσκοπιο μπορει να μειωσει την ενταση του "εχω"μεσω των οικονομικων κτησεων και να τονωσει μια πιο ιδεαλιστικη προσεγγιση της ζωης και της ευτυχιας.
:love::love:
Αρα η ευτυχια ειναι υποκειμενικη..αρα σταθερο συμπερασμα δεν βγαινει...