Τελικά το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στ'άστρα;

Καμιά φορά ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι πέρα από τα άστρα
και τις κατά βούληση επιλογές μας,
είναι η ίδια η ζωή που μας πάει, που μας οδηγεί.
Η αστρολογία από την άλλη δείχνει τάσεις, όπως οι αστρολόγοι
συχνά μας αναφέρουν, και όχι τη μοίρα μας. Το πως θα διαχειριστούμε
τις τάσεις και τα ταλέντα μας είναι και θέμα προσωπικής επιλογής αλλά
και θέμα συνθηκών στην παρούσα φάση της ζωής μας.

Για παράδειγμα, στο χάρτη μου υπάρχουν πολλές αναφορές
που δείχνουν κλίση στις καλές τέχνες, στη συγγραφή και το θέατρο.
Πράγματι αυτά με γοήτευαν από παιδί και ακόμα και σήμερα ασχολούμαι
σε επίπεδο εραστιτεχνικό όχι κατ΄επιλογή αλλά λόγω πρακτικών θεμάτων
όπως εν πρώτοις την άμεση εύρεση εργασίας για βιοποριστικούς λόγους
αλλά και την δαπανηρή περίοδο των σπουδών μιας τέτοιας ειδικότητας.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση δεν έπαιξαν τόσο καθοριστικό ρόλο
ο χάρτης -που μου έδειχνει το δρόμο- και οι επιλογές που θα ήθελα
να πραγματώσω όσο οι συγκυρίες που με έφεραν μπροστά σε κάτι άλλο.

Όπως και να έρχονται τα πράγματα
είτε τα ορίζουμε αυτόβουλα είτε άλλες επιρροές
τα κατευθύνουν
εκείνο που ίσως θα έπρεπε να έχουμε κατά νου
είναι να ανταπεξέλθουμε όσο καλυτερα μπορούμε
και να εκμεταλλευτούμε αυτό που κερδίσαμε
ή μας χαρίστηκε απλόχερα -ποιός άραγε να ξέρει από ποιόν-
στο ζενίθ του.:bigsmile:

Καλημέρα σας :bigsmile:
Πολύ ενδιαφέροντα και το θέμα και η συζήτηση σας… Με βάλατε στο τριπάκι να αμπελοσοφώ πρωινιάτικα… :blink: Μερικές απλές σκέψεις που μου ήρθαν καθώς σας διαβάζω:
Μήπως όλη η συζήτηση για το πεπρωμένο και την ελεύθερη βούλησή μας αντανακλά την ματαιοδοξία μας ως ανθρώπινο είδος ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε πιόνια κανενός Θεού πιστεύοντας ότι διαθέτουμε νου ώστε να διαχειριστούμε μόνοι μας τη μοίρα μας;
Προσωπικά πιστεύω πως αν βλέπουμε τη ζωή ως μια εξωτερική πραγματικότητα (υλική πραγματικότητα που κυριαρχείται από το νου/σώμα), φαινομενικά έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε ή όχι τη μοίρα της ζωής στα χέρια μας και να την κατευθύνουμε όπως εμείς θέλουμε. Ή έτσι να νομίζουμε… Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι και η εξωτερική θεώρηση της αστρολογίας (σημ. οι αστρολογικές γνώσεις μου είναι νηπιακού επιπέδου), όταν μιλά για χαρακτηριστικά ενός ατόμου και τάσεις συμπεριφοράς ή αντιμετώπισης θεμάτων της ζωής του που φαίνονται σε έναν αστρολογικό χάρτη… Και σε αυτή την περιοχή φαίνεται να ενεργοποιούνται ή όχι κάποιες αστρολογικές τάσεις και να εκπληρώνονται ή όχι κάποιες αστρολογικές υποσχέσεις, δίνοντάς μας μερικές φορές την εντύπωση ότι το πεπρωμένο μας δεν είναι πια και τόσο αυστηρά γραμμένο στα άστρα…
Υπάρχει όμως, κατά τη γνώμη μου πάντα, και μια εσωτερική πραγματικότητα, που και αυτή διαφαίνεται μέσα σε έναν αστρολογικό χάρτη… (η πρόσφατη συνέντευξη του Forrest που έχει δημοσιευτεί πριν λίγο καιρό στο σάιτ είναι εξαιρετική και έχει κάποιες αναφορές προς αυτή την κατεύθυνση όπως και διάφορα άλλα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα στο σάιτ). Πιστεύω ότι, στην ουσία, ακόμη και οι επιλογές που νομίζουμε πως κάνουμε μόνοι μας, είναι «προκαθορισμένες» με την έννοια ότι ανταποκρίνονται σε ένα «συμπαντικό σχέδιο» που στόχο έχει να μας εξελίξει ως ψυχοπνευματικές οντότητες (πέρα από το νου/σώμα)… είτε με καλό είτε με άσχημο τρόπο...
Προσωπικά αυτό δεν με «χαλάει» καθόλου…
Περισσότερο προσπαθώ (στο βαθμό που μπορώ) να κατανοήσω τους βαθύτερους μηχανισμούς που ωθούν το «είναι» μου να σκέφτεται, αντιλαμβάνεται και να πράττει με έναν συγκεκριμένο τρόπο (θεωρώ την αστρολογία ένα εξαιρετικό εργαλείο αυτογνωσίας) και κατά δεύτερο να κατανοήσω τα μαθήματα που παίρνω από τα αποτελέσματα θετικά ή αρνητικά συγκεκριμένων επιλογών που «κάνω» (;)

:love::love::love:

Γεια σας!!

Α ν και ιδιαίτερες αστρολογικές γνώσεις δεν έχω,απλά πιστεύω,από τα ελάχιστα που ξέρω,ότι ναι το κάρμα μπορεί αν μέρη να καθορίζει την ζωή μας αλλά όχι απόλυτα....Δηλαδή πιστεύω οτι ένας άνθρωπος με τις επιλογές του καθορίζει την μοίρα του,παίρνει τον ΄΄΄δρόμο΄΄ με την κάθε επιλογή του και η μοίρα θα του βγάλει ευκαιρίες ή τα εμπόδια που θα βρεί στο μέλλον....

:embarrest

Μοίρα ή ελεύθερη βούληση, ένα ερώτημα που σίγουρα όλους λίγο πολύ τους έχει απασχολήσει, εμένα τουλάχιστον αρκετά. Αν έχω γεννηθεί με ένα συγκέκριμένο χαρακτήρα, μία δεδομένη αρχή και τέλος, που
είναι η προσωπική μου βούληση? Ξέρω έχω δώσει πολλές φορές την απάντηση : έχω έρθει εδώ για να μάθω μέσα απο τα προσωπικά μου βιώματα και ίσως έχω την ελευθερία να διαλέξω το μονοπάτι που θα ακολουθήσω από την αρχή στο τέλος(ίσως και όχι), να κρατήσω τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα μου, να αλλάξω την σκέψη μου κλπ.

Όμως, ο εγκληματίας που σκοτώνει, σκοτώνει βάση σχέδιου του σύμπαντος ή από λάθος ανθρώπινη επίλογή ή έρχεται απλά στον κόσμο γιατί κάποιοι πρέπει να μάθουν κάτι από αυτό ? Αν υπάρχει σχέδιο γιατί η ιστορία επαναλαμβάνεται κυκλικά?

Για τα γεγονότα που συμβαίνουν τώρα τελευταία, είχα διαβάσει αρκετά άθρα αστρολογίας καιρό πριν. ¶φού στο περίπου ξέραμε τι θα συμβεί και δεν μπορούμε να τα αλλάξουμε, η ομπρέλα που προσφέρει η αστρολογία που
είναι?

Από την άλλη αν υπήρχε μόνο ανθρώπινή βούληση τότε η ιστορία θα ήταν ακόμα χειρότερη και αν υπήρχε μόνο το καλό δεν θα υπήρχε ανθρώπινη βούληση, γιατί δεν θα είχαμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε κάτι.

Η αστρολογία με ενδιαφέρει αν και δεν έχω βρει χρόνο να ασχοληθώ όσο θα ήθελα και για αυτό δεν μπορώ να έχω και άποψη για το αν είναι χρήσιμη, αλλά νομίζω ότι στην βροχή θα περπατήσουμε είτε θέλουμε είτε όχι, στην καλύτερη περίπτωση να μάθουμε να χορεύουμε σε αυτήν...

Συγνώμη που μονολογώ και λέω βλακείες, αλλά σήμερα δεν είμαι και πολύ καλά ...

Αγαπητή μου Σκορπίνα, η Αστρολογία λειτουργεί ως ομπρέλα προστασίας όχι γιατί μας γλυτώνει από μοιραία γεγονότα αλλά γιατί μα βοηθά να τα επεξεργαστούμε και να τα κατανοήσουμε καλύτερα. Όταν κατανοήσουμε τα γεγονότα τότε είμαστε σε θέση να τα χειριστούμε καλύτερα. Πρωταρχικός σκοπός της είναι να μάθουμε τον εαυτό μας, να τον αγαπήσουμε και μέσα απ΄αυτόν και τους συνανθρώπους μας.

Ελπίζω αύριο να σαι καλύτερα :love:

"... Όσο όμως περνά ο χρόνος, μια μυστική δύναμη αρχίζει ν' αποδείξει ότι είναι αδύνατο να πραγματοποιήσει κανείς τον Προσωπικό Μύθο του. .... Είναι δυνάμεις που φαίνονται κακές, αλλά στην πραγματκότητα σου διδάσκουν πως να εκπληρώσεις τον Προσωπικό Μύθο σου. Προετοιμάζουν το πνεύμα και τη θελησή σου, γιατί πάνω σ' αυτό τον πλανήτη υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια : όποιος κι αν είσαι, ότι και αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι η αποστολή σου πάνω στη Γη. ... Η Ψυχή του Κόσμου τρέφεται από την ευτυχία των ανθρώπων. Ή από τη δυστυχία, το φθόνο, τη ζήλια. Η εκπλήρωση του Προσωπικού του Μύθου, αυτό είναι το μοναδίκο χρέος του ανθρώπου. Τα πάντα είναι ένα και μοναδικό πράγμα. Κι όταν επιδιώξεις κάτι, όλο το σύμπαν συνωμοτεί για να γίνει όπως επιθυμείς."
Paulo Coelho

Το θέμα για το πεπρωμένο και την προσωπική βούληση, μου θύμησε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία όταν ήμουν μικρή (φαντάζομαι και πολλών άλλων). Νομίζω ότι έχει σχέση με τα παραπάνω!

ΘΑ ΑΝΑΤΡΕΞΩ ΣΤΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ ΡΗΤΟ . ΣΥΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑ ΚΙΝΕΙ...

Kαι γω πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στα άστρα,και μακάρι να είχαμε όλοι τις γνώσεις να το διαβάζαμε.Αν και μεγαλώνοντας αλλάζουμε συνήθειες και συμπεριφορές,μου κάνει εντύπωση ότι κάποιες σκέψεις,ανάγκες και θέλω,παραμένουν ίδιες.Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα που ονειρευόμουν στην εφηβεία μου,και θα τα ήθελα και τώρα.Και θέλω να πιστεύω πως από τότε έχω εξελιχθεί σαν άνθρωπος,δεν έζησα σε μοναστήρι.Οπότε ο χαρακτήρας μας φαίνεται στο χάρτη μας.Ακόμα και ο παράγοντας αναπάντεχο,δεν έχει να κάνει με τον Ουρανό μας?Κάποιος που είναι πχ πολύ νευρικός,δεν θ'αλλάξει ποτέ,και αυτό θα καθορίσει όλη τη ζωή του.Αν προσπαθήσει να ελέγξει το θυμό του,θα είναι ένας καταπιεσμένος άνθρωπος,ένας ήρεμος όμως δεν θα είναι ποτέ!
Οψεις και διελεύσεις διαμορφώνουν τις εμπειρίες μας,και κάπως έτσι ουσιαστικά ζούμε.Μόνο μου πρόβλημα είναι ότι στα δύσκολα,δεν τα σκέφτομαι ακριβώς έτσι τα πράγματα:toung:θέλω να πιστεύω πως δεν πεθαίνουμε και πάει,τέλειωσε,αλλά δεν έχω καμία απόδειξη και για ζωές πριν και μετά.Μην ξεχνάμε τις απεριόριστες δυνατότητες του εγκεφάλου μας.Πχ οι επιστήμονες λένε πως το λευκό φως που βλέπει κάποιος πριν"φύγει",είναι τρόπος να μεταβούμε πιο ήρεμα στο θάνατο,και όχι ο παράδεισος που μας"τραβάει"να πάμε..
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος του καθενός,αναλόγως με το..πως είναι φτιαγμένος.Δεν έχει καμία σχέση με μεταφυσική,είναι βασισμένο σε έρευνες και πειράματα χρόνων.Υποστηρίζει λοιπόν ότι γεννιόμαστε με το χαρακτήρα μας,de facto,αλλά μπορούμε να κυριαρχήσουμε πάνω του,με πολλή δουλειά.Στο σημείο που έλεγε πως οι αλκοολικοί(και όσοι έχουν την τάση να εξαρτηθούν από ουσίες,τζόγο κτλ),έχουν πάντα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και δημιουργική φαντασία,λόγω της δομής του μυαλού τους,θυμήθηκα την αστρολογία.Ο Ποσειδώνας αυτό δεν κάνει?Υπάρχει καλλιτέχνης χωρίς"νερό"στο ωροσκόπιο του?Πόσοι συγγραφείς πάλευαν με τους δαίμονες τους,αλλά μεγαλουργούσαν στο έργο τους?Οχι βέβαια πως όλοι έχουν θέματα με εξαρτήσεις,μην παρεξηγηθώ,αλλά έναν άνθρωπο που έζησα από κοντά με προβλήματα με ουσίες,ήταν τέλειος μουσικός.Η αστρολογία τα λέει όλα,και σταματάω σ'αυτό.
Αυτά κι ελπίζω να μην κούρασα κανέναν.

θα ήθελα πολύ να τοποθετηθώ πάνω στο θέμα....εάν δεν είχα ένα βαρίδι μέσα μου...αυτή η τοποθέτηση πιθανώς θα απείχε παρασσάγγας απο τη συγκεχυμένη εικόνα που έχω τώρα...η μικρή αδερφή ,14 ετών, της καρδιακής μου φίλης διαγνώστηκε πρόσφατα ότι πάσχει από καρκίνο στα πνευμόνια...το κοριτσάκι το γνωρίζω απο νεογέννητο...η φίλη-αδερφή μου θα έλεγα ότι ήταν εώς τώρα εξορθολόγιζε τα πάντα,στεκόταν με σκεπτικισμό απέναντι στο θεό,διατηρούσε τις επιφυλάξεις της για το μοιραίο...Τώρα κλαίει με τις ώρες και παρακαλά την παναγία...ποιά δύναμη, ποιός αποφασίζει για αυτό που τη βρήκε με ρώτησε εχθές...την τράβηξα απαλά από το χέρι,την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τηςζήτησα να σωπάσει,της είπα πως όλα θα πάνε καλά.Η ....θα βγει πιο δυνατή απο αυτή τη δοκιμασία...θα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που θα αγαπά τη ζώη και θα χει μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη...Η αλήθεια είναι ότι είναι ήδη υπέροχη...η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να απαντήσω στην απορία της,νομίζω δεν κατάφερα καν να μετριάσω τους λυγμόύς της....γιατί τα ίδια ακριβώς ερωτήματα ορθώνονται και μέσα μου

Βρισκομαστε σε ενα λιβαδι,ανισοπεδο με ενα σταυροδρομι με πολλα πολλα μονοπατια.
Καθε μονοπατι εχει καθοριστει απο τους οδοποιους που καταληγει και απο τους προηγουμενους ταξιδιωτες ποσο ευκολο ειναι,διχως να μπορουμε μονοι μας να αλλαξουμε ειτε τη μορφολογια του ειτε το δρομολογιο του.

Ωστοσο ειμαστε εμεις που διαλεγουμε το μονοπατι.:wink2:

Quote:

---

Originally Posted by a8nva888

θα ήθελα πολύ να τοποθετηθώ πάνω στο θέμα....εάν δεν είχα ένα βαρίδι μέσα μου...αυτή η τοποθέτηση πιθανώς θα απείχε παρασσάγγας απο τη συγκεχυμένη εικόνα που έχω τώρα...η μικρή αδερφή ,14 ετών, της καρδιακής μου φίλης διαγνώστηκε πρόσφατα ότι πάσχει από καρκίνο στα πνευμόνια...το κοριτσάκι το γνωρίζω απο νεογέννητο...η φίλη-αδερφή μου θα έλεγα ότι ήταν εώς τώρα εξορθολόγιζε τα πάντα,στεκόταν με σκεπτικισμό απέναντι στο θεό,διατηρούσε τις επιφυλάξεις της για το μοιραίο...Τώρα κλαίει με τις ώρες και παρακαλά την παναγία...ποιά δύναμη, ποιός αποφασίζει για αυτό που τη βρήκε με ρώτησε εχθές...την τράβηξα απαλά από το χέρι,την έσφιξα στην αγκαλιά μου και τηςζήτησα να σωπάσει,της είπα πως όλα θα πάνε καλά.Η ....θα βγει πιο δυνατή απο αυτή τη δοκιμασία...θα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος που θα αγαπά τη ζώη και θα χει μια καρδιά γεμάτη καλοσύνη...Η αλήθεια είναι ότι είναι ήδη υπέροχη...η αλήθεια είναι ότι δεν μπόρεσα να απαντήσω στην απορία της,νομίζω δεν κατάφερα καν να μετριάσω τους λυγμόύς της....γιατί τα ίδια ακριβώς ερωτήματα ορθώνονται και μέσα μου

---

Αγαπητή Αθηνά ακόμη και οι πιο ορθολογιστές άνθρωποι, σε τέτοιες περιόδους κρίσης επικαλούνται τα Θεία και την ανώτερη δύναμη που υπάρχει στο σύμπαν, μια δύναμη που κάποιοι την αποκαλούν και την αποδέχονται, ως Θεό ή δεν γνωρίζω εν πάσει περιπτώσει πως αλλιώς.

Απαντήσεις υπάρχουν, όμως είμαστε πολύ "μικροί" για να τις γνωρίζουμε σε βάθος.

Το μήνυμα σου με βρίσκει σε μια περίοδο της ζωής μου που αντιμετωπίζω προβλήματα σχετικά με την υγεία της αδερφής μου και που την έχω φέρει στο σπίτι μου δυο μήνες τώρα για να τη φροντίζω μιας και η μητέρα μου είναι μεγάλη και ταλαιπωρημένη καθώς χειρουργήθηκε κι εκείνη πριν από ένα μήνα περίπου (ευτυχώς όχι κάτι σοβαρό)
.
Η αδερφή μου πριν από 13 ημέρες έκανε ένα χειρουργείο στην σπονδυλική της στήλη και περιμένουμε να περάσει αυτός ο μήνας για να μάθουμε αν θα κάνει και 2ο. Όλη μέρα κάνουμε παρόμοιες συζητήσεις ψάχνοντας για απαντήσεις δίνοντας κουράγιο η μια στην άλλη.
Ποιος και γιατί την έχει καθηλώσει σ' ένα κρεββάτι 3 μήνες τώρα, χωρίς να μπορεί να σηκωθεί να περπατήσει από τους πόνους, χωρίς να μπορεί να κάνει βασικά πράγματα όπως είναι για παράδειγμα το πλύσιμο των δοντιών της το οποίο ακόμη κι αυτό το κάνουμε στο κρεββάτι.

Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή, το σώμα του ανθρώπου είναι φθαρτό, αυτό είναι το τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε εμείς οι άνθρωποι επειδή αποκτήσαμε το δικαίωμα να έρθουμε στη ζωή αλλά και να γεννήσουμε ζωή. Όσοι αναρωτιώμαστε ( όλοι μας δηλαδή) γιατί συμβαίνουν σε νεαρές ηλικίες τόσο δύσκολες καταστάσεις, η απάντηση είναι μια κατά την καθαρά υποκειμενική μου άποψη.

Γιατί αυτή την συγκεκριμένη ζωή ήρθαμε να ζήσουμε κι αυτή ζούμε προκειμένου να ολοκληρωθεί ο κύκλος μας. Δύσκολη ή εύκολη, ο καθένας ζει την ζωή που επέλεξε η ψυχή του πολύ πριν ενσαρκωθεί στο σώμα του. Μια επιλογή, που ο Θεός και δημιουργός μας, μας έδωσε την ελευθερία να κάνουμε. Αυτό τουλάχιστον πιστεύω και γι αυτό μεγαλώνοντας κατέληξα στο συμπέρασμα πως όλα είναι προκαθορισμένα κι η ελεύθερη βούληση είναι άμεσα εξαρτημένη από την ευχέρεια που μας δίνεται μέσω του προσωπικού μας ωροσκόπιου.

Δυστυχώς δεν έχω άλλες απαντήσεις να σου δώσω..... μακάρι να είχα.

Λυπάμαι πραγματικά γι αυτό που συμβαίνει στην φίλη σου και την οικογένεια της κι εύχομαι κι ελπίζω να ξεπεράσουν τον Γολγοθά τους, με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος.

Και ας μην ξεχνάμε και το εξής:
Η πίστη στο Θεό και η ελπίδα για το καλύτερο, ήταν και είναι για το dna μας και για την ψυχοσύνθεσή μας ένα ΑΝΑΧΩΜΑ, που μας έδινε δύναμη και κουράγιο να συνεχίζουμε τους αγώνες μας, και τις προσπάθειές μας, σε κάθε επίπεδο. Εύχομαι από καρδιάς, να πάνε όλα καλά στο κοριτσάκι.

Πάντως αυτό με τα παιδιά είναι ένα θέμα που με συγκινεί πολύ και δεν το καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί να υποφέρουν τόσα παιδιά στον κόσμο,όπως και τόσοι καλοί άνθρωποι.Οκ,αυτό επέλεξαν από πριν,αλλά εμείς που τους αγαπάμε τι να κάνουμε,να μην δεθούμε με κανέναν στη ζωή,αφού διάφορα μπορεί να συμβούν σε όλους?Επίσης παρατηρώ πως οι πιο κακοί άνθρωποι,είναι και τυχεροί,ενώ οι καλές ψυχές τραβάνε τα άπειρα.Υπάρχει κάποια δικαιοσύνη σ'αυτό?

Γιατί ψάχνουμε απαντήσεις στις ερωτήσεις μας που να βασίζονται στην δική μας ανθρωπινη λογική, όταν δεν μπορούμε να κατανοήσουμε την μεγαλύτερη "λογική" του σύμπαντος. Κανείς δεν ζει χωρίς να αναρωτηθεί, είτε για μικρά είτε για μεγάλα συμβάντα, αλλά ίσως και εμείς δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να κατανοήσουμε την απάντηση. Απο τα 8 μου μεγάλωσα με την απορία γιατι κάποια εξαιρετικά δυσάρεστα να συμβαίνουν σε εμένα και να μην ζω όπως τα περισσότερα παιδια... ακόμα αναρωτιέμαι. Απάντηση ξέρω ότι δεν θα πάρω αλλά η ανθρώπινη φύση μου ειναι αδύναμη και θέλει κάπου να ρίξει την ευθύνη για διάφορα γεγονότα.
Δεν είμαι μοιρολατρική ούτε πιστεύω στην παντοδυναμία της ελεύθερης βούλησης....

αγαπημενη μου Τινα:love:
ραγισε η καρδια μου με αυτα που υποφερει
η αγαπημενη αδελφουλα σου
κουραγιο να κανετε και ολα σιγα σιγα θα φτιαξουν
τα βασανα για εμας τους ανθρωπους ειναι κοριτσι μου
τωρα περνατε την καταγιδα αλλα θα ερθει και η λιακαδα :love:
παντα ερχετε εξαλλου φιλη μου αγαπημενη!


σε σκεφτομαι και σ.αγαπαω:love:
κουκι:love:

Quote:

---

Originally Posted by kiaRRa

Απο τα 8 μου μεγάλωσα με την απορία γιατι κάποια εξαιρετικά δυσάρεστα να συμβαίνουν σε εμένα και να μην ζω όπως τα περισσότερα παιδια... ακόμα αναρωτιέμαι. .

---

Πολυαγαπημενη μου Κιαρρουλα:love:
ισως για αυτο εγινες ενα καταπληκτικο πλασμα
γιατι καποτε υπεφερες και πονεσες
απο τα τρυφερα σου χρονια μολις 8 ετων [στεναχωρηθηκα πολυ ησουν τοσο μικρουλα:cry:]
καλο μου ποσο θα ηθελα να σε εκανα μια τρυφερη αγκαλια τωρα:love:
εισαι ενα δυνατο και αξιολογο κοριτσι
με σπουδες και πολλα κοτσια!
μακαρι πολλα κοριτσια να ειχαν το τσαγανο το δικο σου!


σε αγαπαω πολυ
κουκι:love:

Καλησπέρα σε όλους. Διάβασα σχεδόν όλα τα σχόλια και έχω να σας συστήσω ένα βιβλίο που δίνει μια απάντηση πάνω στο θέμα. Είναι το ''Mυστικό'' της Ρόντα Μπερν (The Secret by Rhonda Byrne). Δεν ξέρω κατά πόσο θα γίνει πιστευτό απ΄όλους αλλα εγώ που το πίστεψα χωρίς να ακολουθώ κατά γράμμα τις συμβουλές του αλλά τη γενική ιδέα πραγματικά άλλαξε ο τρόπος που βλέπω τα πράγματα και συνεπακόλουθα και η ίδια η ζωή μου. Με δύο λόγια λέει ότι τη ζωή μας μπορούμε να τη φτιάξουμε όπως θέλουμε αρκεί να ΝΙΩΘΟΥΜΕ πως θα γίνει έτσι όπως τη θέλουμε. Η λέξη κλειδί εδώ είναι το ρήμα ''νιώθουμε''. Υποστηρίζει πως η ψυχή έχει πολύ μεγάλη ενέργεια και μπορεί να έλξει αντίστοιχες κατάστάσεις με αυτό που αισθάνεται. Διευκρινίζω, όχι με αυτό που ΣΚΕΦΤΕΤΑΙ αλλά με αυτό που ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ. ΄Αρα λοιπόν το θέμα δεν είναι να έχεις θετική σκέψη αλλά θετική αίσθηση. Αν σκέφτεσαι αισιόδοξα αλλα νιώθεις αρνητικά δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα . Πρέπει να αισθάνεσαι αισιόδοξα και αυτό είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι. Να ελέγξεις τη δύναμη της ψυχή σου και να στείλεις όλη την ενέργειά της προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Συνδυαστικά με την Αστρολογία θεωρώ πως εκείνοι που έχουν ένα δύσκολο ωροσκόπιο δυσκολεύονται περισσότερο να διώξουν τα αρνητικά αισθήματα γιατι ίσως έχουν αρνητικό κάρμα και πρέπει να επιβληθούν σε μία τιμωρημένη ψυχή. Πιστεύω όμως ότι αν τα καταφέρουν έχουν βρει το δρόμο για την εξιλέωση. ΄Αρα πιστεύω πως υπάρχει πεπρωμένο που πηγαζει από την ψυχή αλλα ακριβώς γι αυτό τον λόγο μπορεί και να αλλάξει από την ίδια ενέργεια που το δημιούργησε. Μην ξεχνάμε πως ό άνθρωπος είναι πλασμένος ''καθ'εικόνα και ομοίωσιν του θεού''...και γι αυτούς που δεν πιστεύουν στο θεό η επιστήμη λέει πως είμαστε ενα κομμάτι του σύμπαντος άρα και ένα κομμάτι της ενέργειας του σύμπαντος. Και αφού η ενέργεια ρέει προς μία κατεύθυνση δεν γινεται να υπάρχουν δύο ενέργειες, η δική μας και του σύμπαντος. Αν λοιπόν στρεψουμε την ενέργεια μας προς την κατεύθυνση που θέλουμε θα ακολουθήσει και το σύμπαν.

Quote:

---

Originally Posted by maria76

Πάντως αυτό με τα παιδιά είναι ένα θέμα που με συγκινεί πολύ και δεν το καταλαβαίνω απόλυτα,γιατί να υποφέρουν τόσα παιδιά στον κόσμο,όπως και τόσοι καλοί άνθρωποι.Οκ,αυτό επέλεξαν από πριν,αλλά εμείς που τους αγαπάμε τι να κάνουμε,να μην δεθούμε με κανέναν στη ζωή,αφού διάφορα μπορεί να συμβούν σε όλους?Επίσης παρατηρώ πως οι πιο κακοί άνθρωποι,είναι και τυχεροί,ενώ οι καλές ψυχές τραβάνε τα άπειρα.Υπάρχει κάποια δικαιοσύνη σ'αυτό?

---

Μαρία μου, όταν πρόκειται για παιδιά όλοι συγκινούμαστε και δεν το χωρά ο νους μας.

Όλοι εμείς που τους αγαπάμε, υποφέρουμε μαζί τους γιατί το "επιλέξαμε"
Οσο για τις καλές ψυχές .....γι αυτό είναι καλές ψυχές, επειδή τραβούν τα άπειρα, "μαθαίνουν" να εξελίσσονται και μέσα από την εξέλιξη τους φτάνουν στον δημιουργό τους.

Για τους υπολοίπους........φαντάζομαι πως υπάρχει η ημέρα της κρίσης, δεν μπορώ να διανοηθώ έναν κόσμο φτιαγμένο από τον Θεό, όπου δεν υπάρχει δικαιοσύνη κι ίση μεταχείριση.

Αν πιστέψω κάτι τέτοιο θα πρέπει να πιστέψω πως το δώρο της ζωής είναι μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ..

Προσωπικά αρνούμαι να δεχτώ μια τέτοια θεωρία!

Σ' ευχαριστώ Δέσποινα :love:

Κα Τίνα σας εύχομαι ειλικρινά η αδερφή σας να ιαθεί με όσο το δυνατό λιγότερη ταλαιπωρία(και γι αυτή και για εσάς):love:τέτοιες δοκιμασίες,όσο επώδυνες και ψυχοφθόρες και αν είναι, ίσως μας δίνουν πολύτιμη γνώση για τη ζωή,μια ευκαιρία για ενδοσκόπηση και κατανόηση του εαυτού μας και του κόσμου.Προσωπικά,ούσα απαιτητική από τη ζωή μου μου και κυρίως από εμένα,τέτοιες καταστάσεις με''προσγειώνουν''κατά κάποιο τρόπο, με βοηθούν και νομίζω όλους μας, να εκτιμώ,τα απλά,τις καθημερινές χαρές της ζωής,την περίφημη ρουτίνα που λέμε δίνοντας αρνητική σημασιολογική απόχρωση στη λέξη μη σκεφτόμενοι ότι ακριβώς αυτή η καθημερινότητα δεν είναι για κανέναν μας δεδομένη....:love:

Όλα θα πάνε καλά, για όλους.
Αρκεί να το πιστεύουμε όσο πιό δυνατά γίνεται και να αισιοδοξούμε.
Καλή ανάρρωση ΣΕ ΟΛΟΥΣ.

Καλημέρα σας.
Διαβάζοντας αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο μετά απο 4 περίπου χρόνια δημιουργίας του , μπορώ να πω οτι με έλκυσε τόσο το περιεχόμενο του άρθρου , όσο και οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών , όπου σαφέστατα σε κάτι τέτοια θέματα θα υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
Μια αντίστοιχη διαφορετική άποψη θα ήθελα να διατυπώσω , διαβάζοντας με πολύ προσοχή τα γραφόμενα, αναπτύσσοντας μια προσωπική σκέψη!

Ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει ένα εργαλείο , το οποίο ακόμα και οι πιό μεγάλοι επιστήμονες είναι εντυπωσιασμένοι με τις λειτουργίες που μπορεί να παράσχει στο ανθρώπινο σώμα. Το μυαλό. Ο κάθε ένας από εμάς χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες δυνατότητες του μυαλού του σύμφωνα με την προσωπική εκμάθηση του ίδιου απο τις πληροφορίες που δίνει / παίρνει, και έτσι η εξέλιξη επιτυγχάνεται από την συγκέντρωση πληροφοριών , την επεξεργασία τους, και τέλος την απόδοση τους στην πράξη.
Πιστεύω πως κάθε άυλο ή υλικό σε αυτό που ονομάζουμε "Σύμπαν" , έχει και μια οριοθέτηση για την λειτουργία και την δουλειά που του δίνεται να κάνει.
Ενα απλό παράδειγμα, μια φραπιέρα δεν μπορεί να ..τηγανίσει πατάτες. Οπότε κάθε δημιούργημα , δημιουργείται για μια συγκεκριμένη εκτελεστική εργασία σε μια αλυσιδωτή αλληλουχία πολύπλοκων ή απλών γεγονότων.

Που θέλω να καταλήξω...
Θεωρώ πως η λεγόμενη "Μοίρα" δεν ορίζει το κακό ή το καλό, την υγεία ή την αρρώστια , τον πλούτο ή την φτώχεια. Αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη εγκεφαλική αντίληψη που την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος μέσω συγκεκριμένων ερεθισμάτων με βάση τα τρέχοντα γεγονότα. Το φαινόμενο της πεταλούδας που ανέφερε ένα μέλος σε κάποια απο τις 10 σελίδες του άρθρου εδώ , είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (η οποία την επίσημη ερμηνεία την έδωσε Μετεωρολόγος) όπου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή εαν επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα , θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες ώστε να αποφανθεί εαν η πιθανότητα να συμβεί κάτι άλλο την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή...είναι υπαρκτό σενάριο. Ομως για να γίνει αυτό , πρακτικά θα έπρεπε κάποιος να γυρίσει τον χρόνο πίσω , να κάνει το ίδιο πείραμα ή την ίδια ενέργεια ώστε να αποδειχτεί κάτι τέτοιο. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται , γιατί κάθε δευτερόλεπτο (ανθρώπινου χρόνου) οι συνθήκες αλλάζουν από απειροελάχιστα έως πάραπολύ.
Η απλούστερη εξήγηση όλων θα μπορούσε να είναι , ότι όλα γενικώς έχουν ήδη συμβεί.
Βαδίζουμε πάνω σε μια ενέργεια (εμείς την θεωρούμε ενέργεια) που ονομάζεται "χρόνος" και συνεπαίρνει ότι άυλο και υλικό υφίσταται. Μπορώ ίσως να εξηγήσω κατά κάποιο τρόπο την δυνατότητα κάποιων ανθρώπων που διαθέτουν ένα είδους κληρονομικού χαρίσματος να προβλέπουν το μέλλον με ακρίβεια. Αυτό σημαίνει , ή θα μπορούσε να σημαίνει οτι όταν ένα γεγονός που προβλέπει κάποιος άνθρωπος για κάποιον άλλο άνθρωπο , μπόρεσε και προχώρησε στο ήδη προδιαγεγραμένο μέλλον και πήρε την ήδη υπάρχουσα πληροφορία και την μετέφερε πίσω στην δεδομένη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε τώρα. Εδώ τώρα ίσως πείτε , μα αυτό πρακτικά σημαίνει οτι λαμβάνοντας μια σημαντική πληροφορία που προέρχεται απο το μέλλον , αλλάζει και την πορεία του ανθρώπου που ενδιαφέρεται να μάθει γι'αυτό.
Εγώ πιστεύω πως όχι, διότι όπως προείπα βαδίζουμε όλοι επάνω σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και η δυνατότητα να αλλαχθεί η οποιαδήποτε προκαθορισμένη πορεία ενός ανθρώπου ή ενός γεγονότος, θα πρέπει να καθίσταται δυνατόν να επαναληφθεί το ίδιο γεγονός , την ίδια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με τις ίδιες αρχικές συνθήκες, κάτι που εκ'των πραγμάτων το καθιστά αδύνατο. Η θεωρία του φαινομένου της πεταλούδας επίσης περιγράφει και το λεγόμενο "What if..." - Τι θα συνέβαινε εάν....;

Ισως ακούγεται απογοητευτική η παραπάνω σκέψη μου , αλλά η μαγεία των όσων δεν γνωρίζουμε την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος, εξού και η πολυπλοκότητα του και η διαφορετικότητα των σκέψεων.
Η ουσία είναι η εξής, την οποία την πιστεύω και την ακολουθώ. Οτι κάθε άνθρωπος πρέπει να ζει την κάθε ημέρα της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία , και να την απολαμβάνει καθημερινά , και οποιαδήποτε επιρροή γεγονότων σε βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο διάστημα συμβεί για τον καθέ έναν ξεχωριστά , να είναι αντίστοιχο των προσωπικών θετικών προσδοκιών , ή και ακόμα εαν είναι αρνητικά, να λειτουργήσουν αλληλεπιδραστικά για την ομαλή εξέλιξη του πλάνου.
Σε ένα γεωμετρικό σχήμα όπως ο κύκλος , δεν υπάρχει ούτε αρχή...ούτε τέλος ....

Quote:

---

Originally Posted by popininja

Καμιά φορά ίσως θα ήταν καλό να σκεφτούμε ότι πέρα από τα άστρα
και τις κατά βούληση επιλογές μας,
είναι η ίδια η ζωή που μας πάει, που μας οδηγεί.
Η αστρολογία από την άλλη δείχνει τάσεις, όπως οι αστρολόγοι
συχνά μας αναφέρουν, και όχι τη μοίρα μας. Το πως θα διαχειριστούμε
τις τάσεις και τα ταλέντα μας είναι και θέμα προσωπικής επιλογής αλλά
και θέμα συνθηκών στην παρούσα φάση της ζωής μας.

Για παράδειγμα, στο χάρτη μου υπάρχουν πολλές αναφορές
που δείχνουν κλίση στις καλές τέχνες, στη συγγραφή και το θέατρο.
Πράγματι αυτά με γοήτευαν από παιδί και ακόμα και σήμερα ασχολούμαι
σε επίπεδο εραστιτεχνικό όχι κατ΄επιλογή αλλά λόγω πρακτικών θεμάτων
όπως εν πρώτοις την άμεση εύρεση εργασίας για βιοποριστικούς λόγους
αλλά και την δαπανηρή περίοδο των σπουδών μιας τέτοιας ειδικότητας.
Σε αυτή λοιπόν την περίπτωση δεν έπαιξαν τόσο καθοριστικό ρόλο
ο χάρτης -που μου έδειχνει το δρόμο- και οι επιλογές που θα ήθελα
να πραγματώσω όσο οι συγκυρίες που με έφεραν μπροστά σε κάτι άλλο.

Όπως και να έρχονται τα πράγματα
είτε τα ορίζουμε αυτόβουλα είτε άλλες επιρροές
τα κατευθύνουν
εκείνο που ίσως θα έπρεπε να έχουμε κατά νου
είναι να ανταπεξέλθουμε όσο καλυτερα μπορούμε
και να εκμεταλλευτούμε αυτό που κερδίσαμε
ή μας χαρίστηκε απλόχερα -ποιός άραγε να ξέρει από ποιόν-
στο ζενίθ του.:bigsmile:

---

ειμαι απολυτα σύμφωνη μαζι σου.:love: αυτα ειχα στο μυαλο μ να πω κ εγω. :embarrest:embarrest

[QUOTE=la_luna;101047]Καλημέρα σας :bigsmile:
Πολύ ενδιαφέροντα και το θέμα και η συζήτηση σας… Με βάλατε στο τριπάκι να αμπελοσοφώ πρωινιάτικα… :blink: Μερικές απλές σκέψεις που μου ήρθαν καθώς σας διαβάζω:
Μήπως όλη η συζήτηση για το πεπρωμένο και την ελεύθερη βούλησή μας αντανακλά την ματαιοδοξία μας ως ανθρώπινο είδος ότι δεν είναι δυνατό να είμαστε πιόνια κανενός Θεού πιστεύοντας ότι διαθέτουμε νου ώστε να διαχειριστούμε μόνοι μας τη μοίρα μας;
Προσωπικά πιστεύω πως αν βλέπουμε τη ζωή ως μια εξωτερική πραγματικότητα (υλική πραγματικότητα που κυριαρχείται από το νου/σώμα), φαινομενικά έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε ή όχι τη μοίρα της ζωής στα χέρια μας και να την κατευθύνουμε όπως εμείς θέλουμε. Ή έτσι να νομίζουμε… Αυτή, κατά τη γνώμη μου, είναι και η εξωτερική θεώρηση της αστρολογίας (σημ. οι αστρολογικές γνώσεις μου είναι νηπιακού επιπέδου), όταν μιλά για χαρακτηριστικά ενός ατόμου και τάσεις συμπεριφοράς ή αντιμετώπισης θεμάτων της ζωής του που φαίνονται σε έναν αστρολογικό χάρτη… Και σε αυτή την περιοχή φαίνεται να ενεργοποιούνται ή όχι κάποιες αστρολογικές τάσεις και να εκπληρώνονται ή όχι κάποιες αστρολογικές υποσχέσεις, δίνοντάς μας μερικές φορές την εντύπωση ότι το πεπρωμένο μας δεν είναι πια και τόσο αυστηρά γραμμένο στα άστρα…





κουκλαρα νομιζω πως ολα εχουν μια σχεση και ολα ενωνοναι μεταξυ τους. δεν περνουμε εμεις την ζωη στα χερια μας και την μοιρα μας, γιατι πολυ απλα δεν εμφανιστικαμε απο το πουθενα κανεις μας σε αυτη τη ζωη την ταδε μερα ωρα μηνα.:embarrest καποιος μας εστειλε εδω κατω μεσω μιας σχεσης και μιας μανας κτλ .
ολα εχουν το δικο τους ρολο σε αυτην τη ζωη και ολα μαζι λειτουργουν.δεν ειμαστε θεοι για να κινουμε την μοιρα μας μονοι μας. :love::love::love:


φιλικα ειρηνη

Quote:

---

Originally Posted by maria76

Kαι γω πιστεύω πως το πεπρωμένο μας είναι γραμμένο στα άστρα,και μακάρι να είχαμε όλοι τις γνώσεις να το διαβάζαμε.Αν και μεγαλώνοντας αλλάζουμε συνήθειες και συμπεριφορές,μου κάνει εντύπωση ότι κάποιες σκέψεις,ανάγκες και θέλω,παραμένουν ίδιες.Μπορώ να σκεφτώ πολλά πράγματα που ονειρευόμουν στην εφηβεία μου,και θα τα ήθελα και τώρα.Και θέλω να πιστεύω πως από τότε έχω εξελιχθεί σαν άνθρωπος,δεν έζησα σε μοναστήρι.Οπότε ο χαρακτήρας μας φαίνεται στο χάρτη μας.Ακόμα και ο παράγοντας αναπάντεχο,δεν έχει να κάνει με τον Ουρανό μας?Κάποιος που είναι πχ πολύ νευρικός,δεν θ'αλλάξει ποτέ,και αυτό θα καθορίσει όλη τη ζωή του.Αν προσπαθήσει να ελέγξει το θυμό του,θα είναι ένας καταπιεσμένος άνθρωπος,ένας ήρεμος όμως δεν θα είναι ποτέ!
Οψεις και διελεύσεις διαμορφώνουν τις εμπειρίες μας,και κάπως έτσι ουσιαστικά ζούμε.Μόνο μου πρόβλημα είναι ότι στα δύσκολα,δεν τα σκέφτομαι ακριβώς έτσι τα πράγματα:toung:θέλω να πιστεύω πως δεν πεθαίνουμε και πάει,τέλειωσε,αλλά δεν έχω καμία απόδειξη και για ζωές πριν και μετά.Μην ξεχνάμε τις απεριόριστες δυνατότητες του εγκεφάλου μας.Πχ οι επιστήμονες λένε πως το λευκό φως που βλέπει κάποιος πριν"φύγει",είναι τρόπος να μεταβούμε πιο ήρεμα στο θάνατο,και όχι ο παράδεισος που μας"τραβάει"να πάμε..
Πρόσφατα διάβασα ένα βιβλίο σχετικά με το πως λειτουργεί ο εγκέφαλος του καθενός,αναλόγως με το..πως είναι φτιαγμένος.Δεν έχει καμία σχέση με μεταφυσική,είναι βασισμένο σε έρευνες και πειράματα χρόνων.Υποστηρίζει λοιπόν ότι γεννιόμαστε με το χαρακτήρα μας,de facto,αλλά μπορούμε να κυριαρχήσουμε πάνω του,με πολλή δουλειά.Στο σημείο που έλεγε πως οι αλκοολικοί(και όσοι έχουν την τάση να εξαρτηθούν από ουσίες,τζόγο κτλ),έχουν πάντα και ιδιαίτερα ανεπτυγμένη και δημιουργική φαντασία,λόγω της δομής του μυαλού τους,θυμήθηκα την αστρολογία.Ο Ποσειδώνας αυτό δεν κάνει?Υπάρχει καλλιτέχνης χωρίς"νερό"στο ωροσκόπιο του?Πόσοι συγγραφείς πάλευαν με τους δαίμονες τους,αλλά μεγαλουργούσαν στο έργο τους?Οχι βέβαια πως όλοι έχουν θέματα με εξαρτήσεις,μην παρεξηγηθώ,αλλά έναν άνθρωπο που έζησα από κοντά με προβλήματα με ουσίες,ήταν τέλειος μουσικός.Η αστρολογία τα λέει όλα,και σταματάω σ'αυτό.
Αυτά κι ελπίζω να μην κούρασα κανέναν.

---

γλυκια μ μαρια σκεφτεσαι αρκετα σωστα πιστευω. οντος και να αλλαξουμε στην διαρκεια της ζωης μας καποια μενουν ιδια. οι αλλαγες κατα την γνωμη μ , οπως ηδη μπορει να ξερεις, ειναι απο τα προοδευμενα κ απο την ηλιακη επιστροφη κτλ επειδη η πλανητες δεν σταματανε να κανουν τον κυκλο τους και τις οψεις τους. γιαυτο κ τα δυσκολα και τα ευκολα στην ζωη μας.οσο για αυτα που μενουν κ δεν αλλαζουν σε εμας, ειναι τα εσωτερικα μας θελω , ο χαρτης την μερα που ηρθαμε στον κοσμο.!!...

φιλικα ειρηνη :love:

Quote:

---

Originally Posted by electrosurfer

Καλημέρα σας.
Διαβάζοντας αυτό το πολύ ενδιαφέρον άρθρο μετά απο 4 περίπου χρόνια δημιουργίας του , μπορώ να πω οτι με έλκυσε τόσο το περιεχόμενο του άρθρου , όσο και οι απαντήσεις των υπολοίπων μελών , όπου σαφέστατα σε κάτι τέτοια θέματα θα υπάρχουν και διαφορετικές απόψεις.
Μια αντίστοιχη διαφορετική άποψη θα ήθελα να διατυπώσω , διαβάζοντας με πολύ προσοχή τα γραφόμενα, αναπτύσσοντας μια προσωπική σκέψη!

Ο ανθρώπινος οργανισμός διαθέτει ένα εργαλείο , το οποίο ακόμα και οι πιό μεγάλοι επιστήμονες είναι εντυπωσιασμένοι με τις λειτουργίες που μπορεί να παράσχει στο ανθρώπινο σώμα. Το μυαλό. Ο κάθε ένας από εμάς χρησιμοποιεί τις ιδιαίτερες δυνατότητες του μυαλού του σύμφωνα με την προσωπική εκμάθηση του ίδιου απο τις πληροφορίες που δίνει / παίρνει, και έτσι η εξέλιξη επιτυγχάνεται από την συγκέντρωση πληροφοριών , την επεξεργασία τους, και τέλος την απόδοση τους στην πράξη.
Πιστεύω πως κάθε άυλο ή υλικό σε αυτό που ονομάζουμε "Σύμπαν" , έχει και μια οριοθέτηση για την λειτουργία και την δουλειά που του δίνεται να κάνει.
Ενα απλό παράδειγμα, μια φραπιέρα δεν μπορεί να ..τηγανίσει πατάτες. Οπότε κάθε δημιούργημα , δημιουργείται για μια συγκεκριμένη εκτελεστική εργασία σε μια αλυσιδωτή αλληλουχία πολύπλοκων ή απλών γεγονότων.

Που θέλω να καταλήξω...
Θεωρώ πως η λεγόμενη "Μοίρα" δεν ορίζει το κακό ή το καλό, την υγεία ή την αρρώστια , τον πλούτο ή την φτώχεια. Αυτό είναι απλώς μια ανθρώπινη εγκεφαλική αντίληψη που την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος μέσω συγκεκριμένων ερεθισμάτων με βάση τα τρέχοντα γεγονότα. Το φαινόμενο της πεταλούδας που ανέφερε ένα μέλος σε κάποια απο τις 10 σελίδες του άρθρου εδώ , είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα (η οποία την επίσημη ερμηνεία την έδωσε Μετεωρολόγος) όπου σε μια δεδομένη χρονική στιγμή εαν επαναλάβουμε το ίδιο πείραμα , θα πρέπει να συνυπάρχουν οι ίδιες ακριβώς συνθήκες ώστε να αποφανθεί εαν η πιθανότητα να συμβεί κάτι άλλο την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή...είναι υπαρκτό σενάριο. Ομως για να γίνει αυτό , πρακτικά θα έπρεπε κάποιος να γυρίσει τον χρόνο πίσω , να κάνει το ίδιο πείραμα ή την ίδια ενέργεια ώστε να αποδειχτεί κάτι τέτοιο. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται , γιατί κάθε δευτερόλεπτο (ανθρώπινου χρόνου) οι συνθήκες αλλάζουν από απειροελάχιστα έως πάραπολύ.
Η απλούστερη εξήγηση όλων θα μπορούσε να είναι , ότι όλα γενικώς έχουν ήδη συμβεί.
Βαδίζουμε πάνω σε μια ενέργεια (εμείς την θεωρούμε ενέργεια) που ονομάζεται "χρόνος" και συνεπαίρνει ότι άυλο και υλικό υφίσταται. Μπορώ ίσως να εξηγήσω κατά κάποιο τρόπο την δυνατότητα κάποιων ανθρώπων που διαθέτουν ένα είδους κληρονομικού χαρίσματος να προβλέπουν το μέλλον με ακρίβεια. Αυτό σημαίνει , ή θα μπορούσε να σημαίνει οτι όταν ένα γεγονός που προβλέπει κάποιος άνθρωπος για κάποιον άλλο άνθρωπο , μπόρεσε και προχώρησε στο ήδη προδιαγεγραμένο μέλλον και πήρε την ήδη υπάρχουσα πληροφορία και την μετέφερε πίσω στην δεδομένη χρονική στιγμή που βρισκόμαστε τώρα. Εδώ τώρα ίσως πείτε , μα αυτό πρακτικά σημαίνει οτι λαμβάνοντας μια σημαντική πληροφορία που προέρχεται απο το μέλλον , αλλάζει και την πορεία του ανθρώπου που ενδιαφέρεται να μάθει γι'αυτό.
Εγώ πιστεύω πως όχι, διότι όπως προείπα βαδίζουμε όλοι επάνω σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, και η δυνατότητα να αλλαχθεί η οποιαδήποτε προκαθορισμένη πορεία ενός ανθρώπου ή ενός γεγονότος, θα πρέπει να καθίσταται δυνατόν να επαναληφθεί το ίδιο γεγονός , την ίδια συγκεκριμένη χρονική στιγμή με τις ίδιες αρχικές συνθήκες, κάτι που εκ'των πραγμάτων το καθιστά αδύνατο. Η θεωρία του φαινομένου της πεταλούδας επίσης περιγράφει και το λεγόμενο "What if..." - Τι θα συνέβαινε εάν....;

Ισως ακούγεται απογοητευτική η παραπάνω σκέψη μου , αλλά η μαγεία των όσων δεν γνωρίζουμε την δημιουργεί ο ίδιος ο εγκέφαλος, εξού και η πολυπλοκότητα του και η διαφορετικότητα των σκέψεων.
Η ουσία είναι η εξής, την οποία την πιστεύω και την ακολουθώ. Οτι κάθε άνθρωπος πρέπει να ζει την κάθε ημέρα της ζωής του σαν να ήταν η τελευταία , και να την απολαμβάνει καθημερινά , και οποιαδήποτε επιρροή γεγονότων σε βραχυπρόθεσμο ή μακροπρόθεσμο διάστημα συμβεί για τον καθέ έναν ξεχωριστά , να είναι αντίστοιχο των προσωπικών θετικών προσδοκιών , ή και ακόμα εαν είναι αρνητικά, να λειτουργήσουν αλληλεπιδραστικά για την ομαλή εξέλιξη του πλάνου.
Σε ένα γεωμετρικό σχήμα όπως ο κύκλος , δεν υπάρχει ούτε αρχή...ούτε τέλος ....

---

Τείνω να συμφωνήσω στο 95% των όσων γράφεις. Μπράβο σου!
Ώριμη και εντυπωσιακή τοποθέτηση, ιδιαίτερα για το νεαρό της ηλικίας σου.

Πράγματι ο εγκέφαλος και η λειτουργία της νόησης είναι το κλειδί για τα κορυφαία και αναπάντητα ερωτήματα του ανθρώπινου είδους.
Θα είχαμε ήδη φτάσει πιο κοντά στην οργάνωση μιας πιθανής αλήθειας ή έστω ενός φιλοσοφικού οικοδομήματος, βασισμένο σε λογικούς αποκλεισμούς της μη αλήθειας, αν η ανώτερη σκέψη δεν προσέκρουε στην μισαλλοδοξία και τον αρχετυπικό φόβο.

Quote:

---

Originally Posted by katiakiss

Τείνω να συμφωνήσω στο 95% των όσων γράφεις. Μπράβο σου!
Ώριμη και εντυπωσιακή τοποθέτηση, ιδιαίτερα για το νεαρό της ηλικίας σου.

Πράγματι ο εγκέφαλος και η λειτουργία της νόησης είναι το κλειδί για τα κορυφαία και αναπάντητα ερωτήματα του ανθρώπινου είδους.
Θα είχαμε ήδη φτάσει πιο κοντά στην οργάνωση μιας πιθανής αλήθειας ή έστω ενός φιλοσοφικού οικοδομήματος, βασισμένο σε λογικούς αποκλεισμούς της μη αλήθειας, αν η ανώτερη σκέψη δεν προσέκρουε στην μισαλλοδοξία και τον αρχετυπικό φόβο.

---

Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια Κάτια.
Και πραγματικά συγχαίρω και αφουγκράζομαι τις απόψεις όλων των μελών, οι οποίες ανεξαιρέτως δίνουν την δική τους ερμηνεία για το τι είναι αλήθεια τελικά και τι ψευδαίσθηση.

Αυτό που περιγράφεις δεν είναι τόσο εύκολο , και θα σου δώσω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβεις τι εννοώ.
Αναρωτήσου μόνο πόσοι αριθμοί υπάρχουν απο το 0 έως το 1.
Στην γλώσσα των υπολογιστών , όπου αναγνωρίζουν μόνο την δυαδική μορφή 0 και 1 , υπάρχουν άπειροι αριθμοί που πλαισιώνονται μεταξύ του μηδενός και του ενός (δεκαδικοί αριθμοί). Και μόνο αυτό να λάβεις υπόψην σου , φαντάσου πόσο χαοτικό είναι το σύστημα όταν έχουμε να κάνουμε με 10 αριθμούς στην πραγματική μας ζωή.

Σε έναν κόσμο που απαρτίζεται από τρεις διαστάσεις (το μυαλό το κατανοεί αυτό) , υπάρχει περιορισμός αναμφισβήτητα, και δεν ευθύνεται η φύση του ανθρώπου σε αυτό ή μια πιθανή μισαλλοδοξία του ή πίστη στο Θεό ή η μη πίστη προς Αυτόν.
Ομως...εαν μπορούσαμε να συνδιάσουμε τις τρεις υπάρχουσες διαστάσεις, με τις διαστάσεις του εσωτερικού μας κόσμου (Ασυνείδητο, Υποσυνείδητο , Συνειδητό / όνειρα κ.λ.π), τότε υπάρχει μια έστω μικρή πιθανότητα να φτάσουμε στην πραγματική αλήθεια , αλλά πιστεύω πως θέλει τρομερή εκπαίδευση και πλήρη κάθαρση από ρηχές σκέψεις που επαναλαμβάνονται στην καθημερινότητα μας.
Νομίζω πως ο άνθρωπος ίσως να το'χει καταφέρει αυτό κατά γενική έννοια , απλώς πιστεύω το ίδιο το μυαλό παρεμβάλεται μεταξύ του "εγώ" και του "είμαι" , και αυτό φέρνει μια διχογνωμία μεταξύ του ανθρώπου και του εαυτού του.

Σχετικά με το πεπρωμένο που είναι γραμμένο στα άστρα όπως προαναφέρθηκε.
Νομίζω οτι εκεί ίσως να βρίσκεται η μισή λύση της πιθανής αλήθειας, και η άλλη μισή ...βρίσκεται στον ύπνο μας.
Λέω μισή λύση , διότι ...εαν βρισκόμασταν σε ένα άλλο πλανητικό σύστημα ...οι αστερισμοί του ζωδιακού κύκλου θα φαίνονταν σε διαφορετικά σημεία , λόγω του ότι θα είμασταν σε διαφορετική θέση στον Γαλαξία , οπότε η αποτύπωση των αστερισμών (όπως τους γνωρίζουμε τώρα) θα'ταν διαφορετικός.

Για τα όνειρα , θα μπορούσα να γράφω ώρες ατέλειωτες... αν και δεν ξέρω κατα πόσο είναι σχετικό με το άρθρο , όμως ο κόσμος του υποσυνείδητου είναι ένας κόσμος που χρειάζεται αναζητηση , γιατί ίσως..λέω ίσως..η αλήθεια να βρίσκεται εκεί. Ισως είναι ένας συνδετικός κρίκος με κάτι...στο οποίο "εσκεμένα" βλέπουμε χωρίς να το θέλουμε.