Θέλει δύναμη η αλλαγή και ειδικά το να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Δεν έχουν όλοι αυτή τη δύναμη, οπότε πιο εύκολο είναι να προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις θεωρώντας πως οι αλλοι θα τους δεχτουν όπως είναι!Quote:
Originally Posted by Δείμων
Printable View
Θέλει δύναμη η αλλαγή και ειδικά το να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Δεν έχουν όλοι αυτή τη δύναμη, οπότε πιο εύκολο είναι να προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις θεωρώντας πως οι αλλοι θα τους δεχτουν όπως είναι!Quote:
Originally Posted by Δείμων
Δείμων Μπορούν γιατί άλλο αυτογνωσία και άλλο αυτοβελτίωση. Μπορεί δλδ να ξέρουν τα 1000 κακά που έχουνε και να τα έχουν αποδεχτεί μονάχα χωρίς να μπαίνουν στον κόπο να τα αλλάξουν. Αντίθετα, να τα διασκεδάζουν κιόλας πολλές φορές..
Όπως και να χει,διαφωνώ με τον ισχυρισμό σου ότι είναι άλλο η αυτογνωσία κι άλλο η αυτοβελτίωση.
Η αυτοβελτίωση είναι μια καθημερινή μάχη των σκεπτόμενων ανθρώπων.Κάποιοι απ αυτούς θα φτάσουν στα μισά του δρόμου,και κάποιοι άλλοι,ακόμα λιγότεροι,στο τέλος του.Το τέλος του δρόμου ας το πούμε αυτογνωσία.Εννοώ πως η αυτογνωσία είναι το τελευταίο σκαλί,όχι το πρώτο.
Ολα τα σταφύλια καταλήγουν σ ενα εξαιρετικό κρασί?Όχι βέβαια.Κάποια θα φαγωθούν στο τραπέζι,άλλα θα γίνουν ξύδι,κι ελάχιστα θα φτάσουν κάτω από πολλές προυποθέσεις να παλαιώνουν για χρόνια στα σωστά βαρέλια,για να δώσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Κι αν θες να πάμε ένα βήμα παρακάτω,αν ο άνθρωπος γνωρίσει τον εαυτό του,έχει γνωρίσει όλους τους ανθρώπους.Όπως θαυμάσια το έθεσε ο Καμύ: Τίποτα ανθρώπινο δεν μου είναι ξένο.Ο Καμύ είχε φτάσει στο τελευταίο σκαλί. :love:
Εγώ πάλι θα επιμείνω στο ότι οι δύο διεργασίες//έννοιες διαφέρουν.. Το παράδειγμα σταφυλιού με το κρασί θα το έλεγα αλλοιώς: αυτογνωσία είναι να γνωρίζουμε τον τρόπο να καλλιεργήσουμε το αμπέλι να τρυγήσουμε και να κάνουμε οινοποίηση, καλή ή κακή όπως σωστά είπες δεν έχει σημασία, ενώ αυτοβελτίωση να χρησιμοποιήσουμε το κρασί που μάθαμε να παράγουμε για να ευφραίνουμε τα γεύματά μας και το πνεύμα.
Πρόσεξες ότι δεν απέκλεισα την φαύλη χρήση της γνώσης - εν προκειμένω το να μεθάμε κατά συρροή δηλητηριάζοντας τον εαυτό και τους γύρω. Αυτό δείχνει ότι το αποτέλεσμα, το «κέρδος» από την αυτογνωσία, δεν είναι μονοσήμαντα θετικό.
Επίσης δεν θεωρώ ούτε την αυτογνωσία ούτε την αυτοβελτίωση σαν κάποιο ορόσημο. Η πορεία του ανθρώπινου όντος είναι ένας διαρκής αγώνας κατά της ημιμάθειας οπότε το απόλυτο ποτέ δεν κατακτάται.
Σε κάποιες φάσεις της ζωής είμαστε περισσότερο επιρρεπείς, προσφέρονται για ενδοσκόπηση. Μια από αυτές δε θα είναι και το πέρασμα του Κρόνου από το 12ο; Το πώς κανείς θα αντιμετωπίσει φόβους και σκοτάδια και αν αυτό τον οδηγήσει σε αυτοβελτίωση, είναι στο χέρι του.
Πιστεύω πως βοηθάει πολύ να κοιτάμε μπροστά.. Η ενδοσκόπηση, χωρίς εξωτερικό αντίβαρο, μπορεί να λειτουργήσει ως ρουφήχτρα. Ένας σκοπός, δραστηριότητες έξω από τον εαυτό, μπορούν να προσφέρουν ισορροπία, ώστε να αποφευχθεί το "χάσιμο"..