Σαφώς!Η δράση του είναι περιοριστική στις ιδιότητες οποιου πλανήτη έχει απεναντί του.Αυτός μπορεί σε σένα να περιορίζει τις τασεις φυγής...
Printable View
Μια γενική παρατήρηση όσον αφορά όλες τις αναλύσεις θεμάτων, η οποία με προβληματίζει εδώ και πολύ πολύ καιρό, και απορώ πως και δεν έχει προβληματίσει κανέναν άλλον:
Όλες αυτές οι προσεγγίσεις, σε τι είδους ανθρώπους αναφέρονται; Σε ποιες κατηγορίες από τα 5 (πλέον σχεδόν 6) δισ. κατοίκων αυτού του πλανήτη; Όχι τίποτε άλλο, αλλά επειδή πολύ φοριέται η τάχα μου δήθεν ενασχόληση με το όλον και το σύμπαν και τα λοιπά παρεμφερή, αναρωτιέμαι προσωπικά, με βάση ποιά δείγματα γίνονται όλες αυτές οι αναλύσεις και κάτω από ποιο πλαίσιο.
Για παράδειγμα, το συγκεκριμένο θέμα εξετάζει τις τάσεις φυγής. Ως εδώ καλά. Ως αφετηρία του προβληματισμού παίρνει την ηρωίδα μια συγκεκριμένης σειράς. Κι εδώ φυσιολογικός ο προβληματισμός. Από εκεί και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα. Από τη στιγμή που ο στόχος είναι να αναλυθούν συμπεριφορές, αποτελέσματα επί της ουσίας, αρχίζει κανείς και αναρωτιέται:
Η συμπεριφορά της συγκεκριμένης ηρωίδας ως προς τις τάσεις φυγής σε ποιό βαθμό μπορεί να συσχετισθεί, ας πούμε με τις τάσεις φυγής που μπορεί να έχουν πχ. 10 εργάτριες σε εργοστάσιο υφαντουργίας στο Πακιστάν , οι οποίες δουλεύουν 18 ώρες τη μέρα και δεν ξέρουν τι σημαίνει Κυριακή; Τι Ποσειδώνα έχει η εν λόγω ηρωίδα και τι Ποσειδώνα έχουν οι 10 εργάτριες; Μας απασχολούν εξίσου οι δύο αυτές περιπτώσεις; Για να μη μας ξεφεύγει και το γεγονός πως αριθμητικά η δεύτερη περίπτωση αφορά μεγάλο ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που ζεί κάτω από τέτοιες συνθήκες, για να μην πω πως είναι και το μεγαλύτερο, και όχι η κυρία της σειράς που σπάει ταμεία.
Κοινώς, κάτω από ποιο πρίσμα δέχεται ο καθένας πως προκύπτουν "αποτελέσματα" και "αιτιολογήσεις" ως προς τις συμπεριφορές, με αποκλειστικό αίτιο αυτό της αστρολογίας.
Το συγκεκριμένο άρθρο στην αρχή του, αναφέρει κάτι πάρα πολύ χαρακτηριστικό: "Τις περισσοτερες φορες αναλογα με τον ρολο που μας εχει αποδώσει η κοινωνια καλουμαστε να αντιμετωπισουμε ορισμενες καταστασεις ώστε να εξελιχθουμε ως βιοψυχοκοινωνικες οντοτητες και να προχωρήσουμε , να παμε ένα βημα παραπανω. Το μεγεθος του προβληματος αναλογει σε κάθε ανθρωπο αναλογα με την διαμορφωση της προσωπικοτητας του και την καλλιεργεια της ψυχης του. "
Δεν αμφισβητεί καμία κοινωνία, τη δέχεται όπως είναι, και φυσικά δέχεται την μετακύλιση των όποιων "χρεών" και "ευθυνών" στην εξατομικευμένη προσωπικότητα του καθενός, η δομή της οποίας φυσικά κυριαρχείται από την μεταφυσική επιρροή των πλανητών.
Δηλαδή, τις ίδιες "ευθύνες" να φέρει σε πέρας την συμπαντική αποστολή της έχει η ηρωίδα της σειράς , ως νέα και ωραία και μοιραία, αλλά με τάσεις φυγής λόγω βεβαρυμένου ωροσκοπίου σε αυτόν τον τομέα, και τις ίδιες εξίσου "ευθύνες" εκπλήρωσης έχουν οι 10 Πακιστανές εργάτριες του παραδείγματος, ανεξάρτητα βέβαια του αν οι δεύτερες λόγω συνθηκών έχουν αναπτύξει τάσεις φυγής ισχυρότερες από της κυρίας, για τις οποίες δεν ευθύνεται κανένας Ουρανός και κανένας Ποσειδώνα.
Το ωραίο είναι πως όλη αυτή η φιλοσοφία αποκαλείται , και πολύ αυτάρεσκα μάλιστα, από τους απανταχού υποστηρικτές της , ως "ανθρωπιστική προσέγγιση" και "υψηλή πνευματικότητα"...
Και εσύ τι ζόρι τραβάς με τις Πακιστανές; Αφού είναι καρμικό να είναι στο τσουβάλι με τα φίδια και να λένε και ευχαριστώ από πάνω. Γιατί να επέμβουμε εμείς στο θεϊκό σχέδιο που, ω του θαύματος!, βολεύει αυτούς που περνάνε καλά επειδή σε μια άλλη ζωή είχαν κάνει καλές πράξεις; Δεν μπορώ να σε καταλάβω :cheesy: Ας μην ήταν οι Πακιστανές κατώτερες ενσαρκώσεις, να μην τα τραβούσαν αυτά, και αυτές και τα παιδιά τους. ¶ μα πια :nuts:
Ειναι οψη....
Οχι ακριβως δυσκολη...περιοριστικη ισως του Ηλιου Τοξοτη.Δεν ξερω οικοθεσια αλλα ισως να σε περιοριζει ελαφρα στην εκφραση η να δειχνει προβληματα με πατρικη φιγουρα.
Υπαρχει ενας μυθος που λεει οτι οποιος εχει τριγωνα ειναι ευτυχισμενος ενω τα τετραγωνα ειναι κακες οψεις.Οι ανθρωποι ομως με τετραγωνα και ειδικα Κρονου ειναι συνηθως ατομα που παλευουν και κερδιζουν διοτι δεν τα βρισκουν ολα ετοιμα.Εξαρταται παντα απο τον προσωπικο χαρτη σου βεβαια :bigsmile:
ο κρόνος μου στον πρώτο οίκο
οντως μου βάζει ή καλήτερα βάζω μόνη μου εμπόδια σε πραγματα που θέλω να κάνω
σκεφτώμενει παντα΄τους άλλους τα δικά τους θέλω και όχι τα δικά μου
με τον πατέρα μου σαν πνεύμα ανοισηχω πάντα κοντραριζώμαστε γιατί οταν διαφωνουσα ή αυτο που πιστευα το υπερασπιζώμουν
αλλά αυτο που άρεσε γιατι δεν πούλαγα τα ιδανικά μου τον αγαπουσα και με αγαπουσε
ειχαμε προχωριμενει σχεση ηταν κοντα μας τιυ λέγαμε τα πάντα και μας
άκουγε σπανι
8-12-66 11.30
φεύγω γα δουλεία............................και δεν λέει να ξεκωλίσω................