Το να στέκεσαι κύριος/α στις περιστάσεις είναι ίσως και η καλύτερη εκδίκιση αλλα δεν γίνετε ώρες ώρες με πιάνει να "ξεκατινιαστώ"..(τουλάχιστο ξεσπάς !!!) τελικά αντιδρώ αναλόγος την ψυχολογία και ψυχρεμία τις ώρας...
Printable View
Το να στέκεσαι κύριος/α στις περιστάσεις είναι ίσως και η καλύτερη εκδίκιση αλλα δεν γίνετε ώρες ώρες με πιάνει να "ξεκατινιαστώ"..(τουλάχιστο ξεσπάς !!!) τελικά αντιδρώ αναλόγος την ψυχολογία και ψυχρεμία τις ώρας...
Κι εγώ το ίδιο! Αλλά δεν θα τους δίνω την ευχαρίστηση να καταλάβουν πόσο με πλήγωσαν... Αν και το καλύτερο είναι να μην αντιδράς, έχω εκδικηθεί κι εγώ και το ευχαριστήθηκα... (τι κακιά που είμαι!) Αλλά την πάτησαν και από την Θεία Δίκη!:cheesy: :bigsmile:
Πάντα την λιγουρεύομαι την εκδίκηση (ως πιάτο ζεστό) αλλά ευτυχώς δεν χρειάστηκε ΠΟΤΕ να κουνήσω ούτε το δακτυλάκι μου για να την λάβω, αν βεβαιως μπορεί να κριθεί ως εκδίκηση η ικανοποίηση ότι τελικά η ζωή με υπερασπίστηκε ερήμην μου. Στο πλαίσιο αυτό δεν έχω πονέσει κανέναν εκούσια, ούτε τον έχω φέρει στη θέση μου, ούτε έβλαψα επειδή με έβλαψαν, ούτε σχεδίασα τίποτα. Δεν νομίζω πως μπορούμε να προκαλέσουμε την ίδια ποιότητα πόνου στον άλλο. Αντίθετα έχω δει να υποφέρει ο άλλος επειδή δεν με αξιολόγησε σωστά, επειδή φέρθηκε με αγνωμοσύνη, επειδή ήταν κακοπροαίρετος ή καχύποπτος, επειδή, επειδή... και να υποφέρει κυρίως επειδή αναγκάστηκε να το ομολογήσει μπροστά μου. Το μεγαλύτερο στραπάτσο στον εγωϊσμό του!!! Αν έχουμε έντιμη και σωστή συμπεριφορά είμαι βέβαιη πως δικαιωνόμαστε ακριβώς επειδή ο άλλος είναι λάθος και αργά η γρήγορα θα την πατήσει... Υπό αυτό το πρίσμα θεωρώ και την εκδίκηση περιττή. Βεβαίως άλλο είναι ο θυμός και η οργή που πρέπει να εκτονώνονται εντός ορίων και άλλο η μνησικακία και η εκδίκηση που μας δηλητηριάζουν.
Οσο για το Σκορπίστικο θέμα, ας έχουμε υπόψη μας ότι όλοι κουβαλάμε έναν σκορπιό στο ωροσκόπιό μας, ο περίφημος 8ος οίκος που έχουμε εγκαταστήσει τα ψυχολογικά απωθημένα μας, ή την ακμή κάποιου οίκου του, συνεπώς είμαστε όλοι ύποπτοι!
;)
σε καταλαβαίνω απόλυτα και μενα το ίδιο συμβαινει...:bigsmile:
Παντως το ρητο "ο,τι σπειρεις θα θερισεις" δεν νομιζω οτι εφαρμοζεται σε ολες τις περιπτωσεις.
Ειμαι κι εγω μια απο τις περιπτωσεις που πραγματικα εχω πληγωθει παρα πολλες φορες απο παρα πολλους ανθρωπους, ενω εγω δεν εχω πληγωσει ποτε κανεναν...
Ξερω οτι ακουγεται πολυ εγωιστικο αλλα ετσι ειναι...
Γιατι λοιπον εγω θεριζω πραγματα που δεν εσπειρα?
Αγαπητή rmtln μπράβο σου αν δεν πλήγωσες ποτέ κανέναν! Είναι αδικία αυτό:worried: , αλλά η λύση δεν είναι η εκδίκηση, εκ πείρας πάντα. Εσύ έχεις την συνείδησή σου καθαρή! Απλώς μην τους αφήνεις να σε πληγώνουν τόσο πολύ... Και θα δεις, θα έρθει η ώρα που θα πληρώσουν για ό,τι σου έχουν κάνει... Έχει ο καιρός γυρίσματα...:bigsmile:
Δεν εκδικούμαι έτσι κι αλλιώς. Θεωρώ ότι αν κατσω να ασχοληθω για να καταστρώσωσχεδιο εκδικησης για καποιον, του δινω ακομη μεγαλυτερη αξια απο την πληρη απαξια που εχει...
Καλησπέρα σας,:bigsmile:
Η εκδίκηση..είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο....ολοι λένε..
Βέβαια, όταν περάσει πολύς καιρός και ξεθυμάνει....δεν σου κάνει αίσθηση..εκτός και αν έρθει η ευκαιρία στο πιάτο σου..αλλά και πάλι..όλα εδώ δεν πληρώνονται????Ότι σπείρεις...θερίζεις...αν και πολλές φορές αργεί πολύ να συμβεί...:sad2:
tavrina : το θέμα είναι οτι συμβαίνει όμως.. "κάλιο αργά παρα ποτέ" δεν λενε ?
Το κακό είναι να εκδικήσε απο εγωισμό όταν είσαι ερωτευμένος-ή αγαπάς κάποιον μόνο και μόνο επειδή θές να είσαι "Απο πάνω" και ας ξέρεις οτι διαλύεις τα πάντα και πληγώνεσε και συ και ο άλλος...απλά ο εγωισμός είναι αυτος που κυριαρχεί....