Είσαι σίγουρη για αυτό? Αν τον είχες και σου λεγε να παντρευτείτε θα του έλεγες όχι? :bigsmile:Quote:
Originally Posted by roadrunner
Printable View
Είσαι σίγουρη για αυτό? Αν τον είχες και σου λεγε να παντρευτείτε θα του έλεγες όχι? :bigsmile:Quote:
Originally Posted by roadrunner
Δεν με ξέρεις:cheesy:Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Τον είχα,την έκανα με το γνωστό στρίβειν δια του αρραβώνος και ξαναεχω αλλά δεν το κουνάω ρούπι στο θέμα γαμος. Προσωπικά δεν πρόκειται να κανω αυτή την κίνηση μέχρι να νιώσω ΑΠΟΛΥΤΑ σίγουρη ότι είναι όντως αυτό που θέλω και πως όντως έχω βρεί το πιο σωστό ταίρι για μένα αλλά και σωστό πατέρα για τα παιδιά που θα κάνω.:bigsmile: Πολλά θέλω γι΄αυτό δηλώνω ανώριμη για γάμο:toung:
Μπορέι να μην σε ξέρω αλλά έχω πείρα από αυτά και μπορώ να φανταστώ :cheesy:Quote:
Originally Posted by roadrunner
και εκτός αυτού άλλιώς χαρακτηρίζεται αυτός που είσαι τώρα. Αν ήταν αρραβωνιαστικός θα πήγαινες για γάμο. Τώρα άμα τον έχεις στο ψάξιμο και να δεις αν ταιριάζετε... δεν ξέρω, αλλιώς θα την έλεγα την σχέση :bigsmile:
(χωρίς παραξήγηση τα πιο πάνω ε?)
Συμβιώνω αγαπητέ μου Μητσάκο μια τακτική που φαίνεται να αποδίδει, καθώς βλέπεις τον σύντροφό σου όπως είναι στην καθημερινότητα του.:bigsmile:Quote:
Originally Posted by Μητσάκος
Συμβίωση το λοιπόν.Το περιστασιακό δεν θα χωρούσε στην κουβέντα μας έτσι κι αλλιως. Να αρραβωνιαστώ δεν το θεωρώ απαραίτητο, αν το αποφασίσω θα πάω κατευθείαν στο ψητό:toung:
Δεν αμφισβητώ το θεσμό, ελπίζω να μην παρεξηγηθώ.Αμφισβητώ όμως τα κίνητρα του καθένα και πρωτίστως τα δικά μου.Ισως παίρνω υπερβολικά πολύ σοβαρά το θέμα, αλλά επιπόλαιη κίνηση χωρίς να σκεφτώ αυτά που έγραψα πρίν, δεν θα ηθελα να κανω.
Το προσωποποιησαμε όμως και ζητώ συγγνώμη απο τα μέλη.:embarrest
οκ :embarrestQuote:
Originally Posted by roadrunner
Μα και η συμβίωση μια μορφή γάμου δεν είναι?? Δηλαδή το ότι δεν έχεις βάλει την "κουλούρα" τι σημαίνει?? Η σημαντικότερη διαφορά είναι ότι γλιτώνεις τα έξοδα του διαζυγίου όταν χωρίσεις.:sad2:Quote:
Originally Posted by roadrunner
Πάντως συμφωνώ απολύτως με την άποψή σου αγαπητή roadrunner, κινούμαι στο ίδιο μήκος κύματος!:cheesy:
Ναί είναι αλλά η άτυπη δεσμευση είναι ανάμεσα στο ζευγάρι και μόνο,δεν μπλέκονται παιδιά, συγγενεις κτλ.:bigsmile:Τα έξοδα του διαζυγίου δεν με απασχολούν παντως:laugh:Quote:
Originally Posted by kritikia
Για να συμπληρώσω την άποψη μου, πιστευω πως κατά βάση αυτά που βρίσκουμε ελκυστικά (και καποτε μυθοποιούμε)στην αρχή της σχέσης είναι αυτά που μετά απο κάποιο διάστημα μας ωθούν να φύγουμε τρέχοντας!:nuts:Η συμβιωση θεωρώ λοιπόν οτι δίνει την ευκαιρία να απομυθοποιήσεις τον άλλον και να δείς αν αυτό που έμεινε τελικά σε καλύπτει ή όχι και δεν σε δεσμεύει κάτι άλλο να παραμένεις εκεί χωρίς να το θέλεις.:bigsmile:Εξάλλου η ζωή δεν ξέρουμε τι θα μας φέρει.Ανατροπές γίνονται συχνά και μου αρέσει να διαθέτω μια σχετική ελευθερία επιλογών χωρις το βαρος της κουλούρας!
Χαίρομαι που υπάρχει κι άλλος ανθρωπος που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο:bigsmile::bigsmile:
Και εγώ μαζί σου Roadrunner!:bigsmile: Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις σου... Τον άνθρωπο που θα παντρευτείς πρέπει να τον έχεις ζήσει έστω και λίγο.. Για να προλάβεις μελλοντικές απογοητεύσεις, όταν πια θα είναι πολύ αργά. ;)Quote:
Originally Posted by roadrunner
ποοοολυ καλο!
αλλα συζητουσα με μια φιλη μου τελευταια και μου ειπε κατι πολυ ωραιο, δεν εχει τοσο σημασια ποσα κοινα σημεια εχεις με τον αλλο, οσο το ποσο μπορεις να δεχθεις αυτα που δεν ταιριαζουν με τα δικα σου......
και το πιστευω, γιατι σε μια καλη σχεση δεν χρειαζεται ταυτιση αλλα ταυτοτητα.
Μ' άρεσε πολύ αυτό που είπες (είπε η φίλη σου δηλαδή).
Είναι πόσο μπορείς να ανεχτείς τις διαφορές που έχεις με τον άλλον και κατά πόσο μπορείς να συμβιβαστείς με αυτές!