Τ θεμα ειναι να μην σου ξεφυγει εσενα κανενα κομματακι και ψαχνεσαι μετα!!! Πως θα προχωρησεις στην ζωη σου [οπως λεει και η May] αν εισαι λειψη;;:toung::toung:Quote:
Originally Posted by black moon
Printable View
Τ θεμα ειναι να μην σου ξεφυγει εσενα κανενα κομματακι και ψαχνεσαι μετα!!! Πως θα προχωρησεις στην ζωη σου [οπως λεει και η May] αν εισαι λειψη;;:toung::toung:Quote:
Originally Posted by black moon
Ξεφεύγεις απ' τα δύσκολα και επανασυντάσεσαι μετά!:toung:Quote:
Originally Posted by starfish
Σωστό!! :cheesy: κ ότι σου λείπει σου το προσθέτει ο επόμενος!!! :embarrestQuote:
Originally Posted by black moon
Aλλά μην το βλέπεις υποτιμητικά, γιατί κ εσύ θα προσθέσεις κομμάτι σου στον άλλον εκεί, που του λείπει. Aυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ.... γλυκό;; :embarrest:embarrest
:blush::blush:Quote:
Originally Posted by may
Αρκει να μην γινει κανενα ... ανατομικο λαθος!!!
Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο καυστικό από μια Παρθένο.... :toung:Quote:
Originally Posted by starfish
:embarrest:embarrest:embarrestQuote:
Originally Posted by may
:clapping:Quote:
Originally Posted by starfish
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Νιώθω ήδη πολύ καλύτερα....γιατί βλέπω ότι είμαστε πολλοί που περνάμε αυτό το λούκι. Έχασα και εγω την γη κάτω από τα πόδια μου, για μέρες δεν μπορούσα να λειτουργήσω καθόλου. ¶λλωτε τα έβαζα με τον εαυτό μου...και άλλωτε με ...εκείνον. Όσο περνάει ο καιρός, τόσο νιώθω ότι, ό,τι ήταν να παρω το πήρα και ό,τι ήταν να δώσω, το έδωσα. Πρέπει να προχωρήσω ...... σοφότερη.... και με διάθεση να κοινηγήσω το καλό μου. ΠΙΣΩ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΥΡΝΩ ΠΟΤΕ! ....Καλή Τύχη σε όλους εμάς που βιώσαμε αυτόν τον ...ακροτηριασμό.
Καταπληκτικό άρθρο, μπράβο στην κα Κάντζιου...Ναί είναι θέμα για πολλούς σας εμάς, που έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα του ρομαντισμού και της τελειότητας. Εύστοχα τονίζεται η ανασφάλειά μας και η πικρή γεύση της απόρριψης..ειδικά όταν ξέρεις ότι έδωσες τα πάντα και σε σένα έμεινε ένα τεράστιο κενό με ένα άκριβό γιατί. Το βιώνω ακόμα και τώρα δεν έχει τελείώσει ακόμα αλλά έρχεται...Πόσο λυπάμαι..αλλά και συγχρόνως χαίρομαι γιατί το μάθημα που πήρα και παιρνω ακόμα με κάνει πιο δυνατή, μόνο που το κατάλαβα αργά και έχασα χρόνο...αλλά κι αυτό καλύπτεται ευτυχώς για μένα. Εύχομαι μαζί με μένα και σέ όλους που αυτή τη στιγμή προσπαθούν να επιτύχουμε..το καλύτερο για τους εαυτούς μας, έστω και αν μας πήρε λίγο περισσότερο....!
Μια πληγή που πρέπει να κλείσει..ένα κενό..
κι ένας πόνος στη καρδιά..
Είναι φορές που πιστεύεις ότι δεν θα περάσει
ποτέ..όλα περνάνε όμως..έτσι λένε τουλάχιστον...
Υπέροχο το άρθρο.