σε γυναικείο χάρτη , οι όψεις άρη με κρόνο δείχνουν σχέση με διαφορά ηλικίας ή με πλούτωνα;το ίδιο ισχύει και για τις όψεις τις αφροδίτης;
Printable View
σε γυναικείο χάρτη , οι όψεις άρη με κρόνο δείχνουν σχέση με διαφορά ηλικίας ή με πλούτωνα;το ίδιο ισχύει και για τις όψεις τις αφροδίτης;
Γενικά μιλώντας, επειδή δεν μπορούμε να προσεγγίσουμε όλα τα δεδομένα με μεμονωμένα στοιχεία, η διαφορά ηλικίας φαίνεται όχι με τον Δία, αλλά με τον Κρόνο. Ένας Κρόνος στον 5ο ή στον 7ο, ή ο Αιγόκερως στον 7ο, ή ο Κρόνος σε όψη με τον κυβερνήτη του 7ου, θα ήταν μία ένδειξη. Αλλά μόνο ένδειξη. Κι αυτό γιατί ένας πλανήτης μπορεί να περιγράφει τον χαρακτήρα του συντρόφου, το επάγγελμα, κάποια ιδιότητα κι όχι απαραίτητα το θέμα της διαφοράς ηλικίας.
Ταδε εφη η κυρια Λιλιαν Σιμου σε παλαιοτερο ποστ.Αν βηθαει καθολου....το παραθετω.
καλημέρα!
βοηθάει...για παράδειγμα έχω ακμη 7 στον καρκίνο (αν και στον 7 εμπεριεχονται τα λιονταρια και το ζωδιο της παρθενου καποιες μοιρες) και η σεληνη μου , που ουτως ή άλλως έχει κυβερνητη τον κρόνο (σεληνη αιγοκερω) κάνει επίσης εξάγωνο με τον κρόνο(ο οποίος είναι στον 9 οίκο)....
με έβαλες σε σκέψεις!!!
γιατί ο 9 μου συνδέεται και με τον άρη μου!!απότι καταλαβαίνω το εξωτερικό και τη μετανάστευση δεν την γλυτώνω!(μεταξύ μας....γιούπιιιιιιιιιιιιι!!!! !!!)
τουλάχιστον θα ναι και μορφωμένος!!:laugh::laugh::nuts::nuts::w eird::love::cheesy:
(συγνώμη για τη φλυαρία !)
οντως ο κρονος κανει την δουλεια. εχω αφροδιτη στον αιγοκερω και συνηθως μου αρεσαν τα πιο ωριμα και μεγαλυτερα ατομα, αλλα επισης μηπως παιζει κανενα ρολο η οψη του χειρωνα με την αφροδιτη σε τριγωνο,γιατι ειναι η μονη που εχω:love:
αλήθεια μια σχέση με 15 χρόνια διαφορά ηλικίας θεωρείτε σχέση με διαφορά ή είναι σχεδόν νορμάλ
τι λέτε ?
Εννοείς να είναι ο ένας 15 χρονών και ο άλλος 30; :weird:
Σε αυτήν την περίπτωση, μάλλον υπάρχει ένα ζήτημα.
Πέρα από την πλάκα όμως, το θέμα είναι και πότε συνάπτεται η σχέση. Προσωπικά, μια σχέση με τον έναν στα 30 και τον άλλον στα 45, θήλυ και άρρεν αντίστοιχα, δεν την βρίσκω αρνητική :bigsmile:
Εξαρτάται.
Αν θέλεις απλά να περάσεις καλά και να πάρεις εμπειρίες (άντε να ξεπεράσεις και το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας αν είσαι εσύ η μικρότερη) τότε η ηλικία δεν έχει καμμία, μα καμμία σημασία. Αρκεί φυσικά να είμαστε στα πλαίσια της ηθικής και του νόμου! :blink::cheesy:
Αν υπάρχει έρωτας χημεία και αγάπη (δείχνει μετά τα 2 με 3 χρόνια συμβίωσης άρα και μη-δέσμευσης κανενός από τους δύο προς τρίτους, καταλαβαίνεις, έτσι?) και ανοίγονται προοπτικές για σταθερό δεσμό με μέλλον, τα 15 χρόνια είναι το όριο - με τον άντρα πάντα μεγαλύτερο.
Εάν η γυναίκα δεν έχει παιδί και δεν εχει αποκατασταθεί επαγγελματικά, μεγαλύτερες διαφορές ηλικίας θεωρούνται στατιστικά δυσοίωνες. Εάν είναι η γυναίκα μεγαλύτερη το όριο κατεβαίνει αρκετά ανάλογα την ηλικία της, χωρίς όμως ποτέ τίποτα να αποκλείεται.
Σέβη όχι και δύο γενιές διαφορά η δεκαπενταετία! :bigsmile: Υπάρχουν μερικοί που «μιλάνε» τη γλώσσα ανθρώπων 20 και 25 ετών μικρότερων! (Τώρα θα μου πεις είναι να το 'χει και το ζώδιο. Ε άμα τό 'χει τι να κάνουμε! :unsure::nuts:)
Θα ήθελα να παραθέσω ότι οι σχέσεις και ειδικά αυτές που έχουν κάποια διαφορά ηλικίας μας ξενίζουν ορισμένες φορές, υπάρχει και η μερίδα που δεν έχει πρόβλημα. Ένα γνωστό μου φιλικό ζευγάρι έχει ακριβώς διαφορά δεκαπενταετίας και πραγματικά τους βλέπω και τους χαίρομαι γιατί είναι πολύ ταιριαστοί και φαίνεται τα προβλήματα τους να λύνονται αμέσως μόλις ξεπροβάλλουν. Η κοπέλα είναι τόσο ώριμη, αν και μικρή σχετικά, αλλά είναι ακριβώς αυτό που ταιριάζει στο αγόρι . Η κοπέλα έχει ξεκαθαρίσει τι είναι αυτό που θέλει από τη ζωή της και ξέρει ότι θέλει αυτόν. Είναι μαζί επειδή είναι ερωτευμένοι. Ενα άλλο πάλι ζευγάρι, με 17 χρόνια αυτό, δεν τα βρήκαν ποτέ γιατί ήταν μαζί για τους λάθος λόγους , η κοπέλα ήθελε να ξεφύγει από το οικογενειακό περιβάλλον της και εκείνος απλά ήθελε να κάνει οικογένεια. Ετσι γενικά και αόριστα.
Η γνώμη μου είναι ότι αν είσαι ερωτευμένος με τον άλλο, η ηλικία του μάλλον θα περάσει απαρατήρητη.
Ναι αλλα , αν εχει ο αντρας παιδι , αυτο τον δεσμευει μονιμως ( εφ ορου ζωης ) με μια αλλη γυναικα ( την πρωην ας πουμε ) .. και αυτο δυσκολευει λιγο την κατασταση . Οπως και να εχει , η παρουσια ενος παιδιου ( ή και περισσοτερων ) στην ζωη του ενος απο τους δυο συντροφους μπορει να δημιουργει χασματα μεταξυ τους .. αλλα και αυτο εξαρταται απο τον συντροφο .. πχ αν το αποδεχεται ( αυτο οσον αφορα την μεταξυ τους σχεση )( αυτο ομως θα μπορουσε να ισχυει και με διαφορα ηλικιας και μη , ε ? :weird: ) Σορυ αν καταλαβα λαθος .... Εννοεις αν η γυναικα δεν εχει παιδι απο προηγουμενο δεσμο , γαμο κτλ ? ( παιζει και αναδρομος , μην με παρεξηγεις Γιαννημ :embarrest )
Τωρα ως προς το αν εχει αποκατασταθει η γυναικα κτλ συμφωνω απολυτα μαζι σου .. αλλα και αυτο δεν ειναι παντα προβλημα .. δλδ συμφωνω οτι σε μια τετοιου ειδους σχεση οι μεγαλυτερες διαφορες ηλικιας θα ηταν δυσοιωνες , αλλα αυτο μερικες φορες .. Υπαρχουν και αντρες που δεν τους πολυ νοιαζει η γυναικα να δουλευει ή να ειναι αποκατεστημενη ( οσο και αν αυτο ακουγεται ξεπερασμενο , υπαρχει και τωρα , στην εποχη που ζουμε δλδ - αλλα αυτο μπορει να ειναι και εξαιρεση ) :cheesy:
Τα παιδιά παραμένουν πάντα μία υποχρέωση ή δέσμευση (ανάλογα τον χαρακτήρα) που υπάρχει για όλη τη ζωή. Μερικοί που το γνωρίζουν αυτό για χάρη ενός καινούργιου δεσμού δεν διστάζουν κυριολεκτικά να τα παρατήσουν, ακόμα κι αν κάτι τέτοιο τους «βγάλει» χαμένους κάπου στο εξωτερικό - ξέρω παραδείγματα και από τα δύο φύλα δυστυχώς.
Γνωρίζω επίσης ότι οι γυναίκες έχετε μεγαλύτερη δυσκολία να δεχτείτε τα παιδιά μιας άλλης σε αντίθεση με τους άντρες που τα δεχόμαστε πιο εύκολα. Κάτι τέτοιο μπορεί να περιπλεξει τα πράγματα και οι λύσεις που μπορεί να δοθούν είναι κυριολεκτικά μη προβλέψιμες. Από την άλλη είναι προτιμότερο να υπάρχει μία καλή σχέση με την μητέρα τους (την πρώην δηλαδή) και αυτό σημαίνει πως για να ξεκινήσει μια νέα σχέση με μέλλον πρέπει πρώτα να έχει ομαλοποιηθεί η προηγούμενη. Έτσι και ο άντρας, καλό είναι να επιδιώξει καλή σχέση με τον «πρώην» κυρίως για να είναι σίγουρος ότι θα αποφύγει σκηνές ζηλοτυπίας και απείρου κάλους από τυχόν υπολείμματα της σχέσης. Αλλοιώς μόνο φασαρίες βλέπω ή «αρπαχτές» - και ο νοών νοείτω.
[hr]
Πάμε τώρα στα του Ερμή μας. Αυτό που εννοούσα είναι ότι εάν η γυναίκα δεν έχει παιδί θα πρέπει κάποια στιγμή να αποκτήσει. Αυτο λογικά θα γίνει ύστερα από την όποια επαγγελματική αποκατάσταση και -φυσικά- μετά τις όποιες σπουδές. Να βάλουμε και 3-4 χρόνια ελευθερίας με τον άνθρωπό σου? Πάμε στα 27-28 το λιγότερο. Με μια διαφορά 20-ετίας ο άλλος θα είναι στα 47-48. Αν αποκτήσει τότε παιδί , στην εφηβεία του θα είναι 65-ρης ένα χάσμα που θεωρείται μεγάλο για να του σταθεί αξιοπρεπώς.
Έγινε τώρα σαφές ότι μιλάμε για δυο-τρία διαφορετικά θέματα? :cheesy::love:
Ναι, πιο κατανοητός.
Και με λίγες ακόμα διορθώσεις που έκανα αφού φρεσκάρισα το μυαλό πηγαινοντας ψώνια πιστεύω να είμαι ακόμα πιο κατανοητός :bigsmile:
Σσσσσστ! Το μάζεψα! :laugh:
|
|
|
|
V
Εγινε σαφές ότι έχουμε χτύπημα ανάδρομου Ερμή:toung:
α! ok !! ευχαριστώ !
:wacko:
αν κ απ'ότι κατάλαβα τα πάντα είναι θέμα ανθρώπων .
Αυτό το έχεις διαβάσει?
http://www.myhoroscope.gr/88-%DC%F1%...%DF%E1%F2.html
oχι 15 χρονια δεν είναι 2 γενίές ..
και η επικοινωνία εξαρτάτε από τα άτομα ...
απλώς και γω πιστεύω πως είναι μια οριακή διαφορά για ερωτική προσέγγιση σε δύο άτομα ..
Εγώ, πάντως, δεν το είχα διαβάσει κι ευχαριστώ πολύ που παρέθεσες το link:bigsmile:.
Όσο για το θέμα μας..., όπως ήταν αναμενόμενο η ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του Cancerian εμπλουτίστηκε με απόψεις βασισμένες στα προσωπικά βιώματα του καθενός, αντικρούοντας ή ενισχύοντας την αρχική επιστημονική θεώρηση. Θα συμφωνήσω με όσους υποστήριξαν ότι στις ερωτικές σχέσεις μεταξύ ατόμων μεγάλης ηλικιακής διαφοράς ισχύουν τα ίδια ακριβώς όπως και για όλους τους δεσμούς -πέραν κάποιων εξαιρέσεων που έχουν αναλυθεί εμπεριστατωμένα απ’ τους υπόλοιπους.
Αποδέχομαι ασφαλώς ότι επιλέγουμε τον εκάστοτε σύντροφο μέσω πολύπλοκων μηχανισμών που σχετίζονται άμεσα με τις παιδικές μας εμπειρίες και το ποιόν της δεδομένης -ή μη- σχέσης με τους γονείς μας, μα πιστεύω ότι το παραπάνω δύναται απλώς να επηρεάσει την πορεία ενός δεσμού κι αυτό μονάχα ωσότου επιτύχουμε τη ζητούμενη ωρίμανση κι αυτογνωσία, ώστε να ορίζουμε οι ίδιοι την εξέλιξή μας με συνειδητές αποφάσεις.
Σε τελική, προτιμώ να αποδίδω την όποια συμπάθεια, έλξη ή αντιπάθεια αναπτύσσεται μεταξύ των ανθρώπων στην κλασική, ενστικτώδη, ρομαντική “χημεία” (κ. Αντωνίου υποκλίνομαι) που εξηγείται πολύ καλύτερα μέσω μιας συναστρίας, παρά υπό το πρίσμα στατιστικών παρατηρήσεων και αφορισμών της ψυχολογίας. Αποτελεί, μεν, απαραίτητο εργαλείο στην κατανόηση του εαυτού μας και παρέχει ουσιώδεις κατευθυντήριες γραμμές ως προς την αντιμετώπιση ιδιαίτερων καταστάσεων, αν διέθετε όμως όλες τις απαντήσεις οι επαγγελματίες του εν λόγω χώρου θα είχαν ήδη κατορθώσει να εξαλείψουν εντελώς τη μοναξιά, απογοήτευση, δυσλειτουργία, κλπ..., των ατόμων που τους συμβουλεύονται.
Τις θερμές μου καλησπέρες, ευχαριστώ που με ακούσατε κι ελπίζω να μη βγήκα εκτός:wacko:.
Απλα μια διευρινηση ο ψυχοθεραπευτης δεν ειναι Θεος απλα σε βοηθαει να καταφερεις να διαχειριστεις καλυτερα πραγματα που εσυ θεωρεις οτι εμποδιζουν τη καλη ροη της ζωης σου και εξαρτωνται αποκλειστικα απο τον ιδιο σου τον εαυτο....Οι ψυχολογικες ερμηνειες που διδονται κατα καιρους για διαφορες καταστασεις ειναι γενικες κ για να βγαλεις ενα συμπερασμα συγκεκριμενο για μια κατασταση πρεπει να εξετασεις το συγκεκριμενο ατομο....Απο κει και περα η ερμηνεια του που μπορει να ωφειλεται κατι με βαση τις εμπειριες των παιδικων χρονων κτλ δεν εχουν κανενα νοημα αν το ατομο δεν ψαχνει να βρει νοημα σ αυτο...γιατι ας πουμε οτι ενας ειδικος εδινε στο ατομο να κταλαβει οτι οι σχεσεις του με ατομα μεγαλυτερης ηλικια ωφειλονται στο ειδος της σχεσης του με καποιο γονεα αν το ατομο αισθανοταν καλα μεσα απο αυτη του τη σχεση και την επιλογη τοτε αυτο δε θα ειχε κανενα νοημα...Και αρα το ατομο δεν θα επισκεπτοταν ενα ψυχολογο για αυτο το θεμα.....Απο κει και περα οι κοινωνικοι παραγοντες εχουν αλλα πλαισια ερευνας και ερμηνειας και θετουν αλλους προβληματισμους και αναλυσεις.....
Το θεμα με τη διαφορα ηλικιας οταν συνδεεται με οικονομικα ωφελη δε το αγγιζω καν...Αλλα θα με ενδιεφερε να δω στατιστικα ποσες σχεσεις με πολυ μεγαλη διαφορα ηλικιας υπαρχουν χωρις ο μεγαλυτερος να εχει εξασφαλιση κ χρημα στη τσεπη...
θα επανέλθω στο θέμα μετά από μέρες γιατί χθές μου ήθρε στο μυαλό κάτι που είπε κάποια κυρία σε μια παρέα το καλοκαίρι όταν συζητούσαμε αυτό ακριβώς το θέμα και θα το παραθέσω ακριβώς με τα λόγια της ....
" .....βρε παιδιά όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο και τον ερωτεύεσαι και τον παντρεύεσαι ερωτευμένος είσαι μαθηματικά δεν κάνεις .. αυτός με περναεί τόσα χρόνια εγώ τον περναώ τόσα .. ανθρώπινες σχέσεις είναι όχι μαθηματικά .."
και εδώ κάποιος πολύ απλά θα πεί ναι αλλά αν η μικρούλα παίρνει τον θ.. ο για τα λεφτά του ή ο μεγάλος κύριος για τα νιάτα της ..
θα ξαναπαραθέσω κάτι που είπε άλλη φίλη πως
".... ο καθένας μας παντρεύεται έναν άνθωπο για κάποιο λόγο το σημαντικότερο είναι αυτόν τον λόγο να τον ξέρεις μέσα σου και να εξακολουθεί να υφίστατε και μετά από χρόνια ώστε να εξακολουθείς να σέβεσαι τον εαυτό σου και τον άλλον ..."
δεν είχε καμία από τις δύο άδικο οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι μαθηματικά και το ζητούμενο σε μια σχέση για τον καθένα είναι διαφορετικό ... δεν ευτυχούμε όλοι με τον ίδιο λόγο ... ο καθένας έχει τον δικό του.
φιλικά
Το έλλειμμα της νεαράς μπορεί να μην είναι αποκλειστικά οικονομικού χαρακτήρα. Υπάρχει και η ομηρία της στέρησης του πατρικού χαδιού.
Ενίοτε, οι παραπάνω συμβαίνει να είναι και αρκετά ζαβολιάρες, επιστρέφουν όμως σύντομα στον μπαμπά (...ή παππού) για να ξαναγεμίσουν χάδι και μάλιστα να λειτουργούν ανταγωνιστικά στα $δίς$ του..
Έλεος πια με τις εμπειρίες της παιδικής ηλικίας και την υποτιθέμενη σχέση τους με τους μηχανισμούς επιλογής συντρόφων... Οι άνθρωποι μεγαλώνουν και όσο ζουν μαθαίνουν.
Kαι γω θα συμφωνήσω .. μια ζωή την έχουμε .. ψυχαναλύοντας το κάθε τι χάνουμε την ουσία της ζωής ... και μια ζωή την έχουμε και αν δεν την γλεντήσουμε .. τι θα καταλάβουμε .. τώρα τα γιατί και τα πως στην άλλη ζωή ..
και μήπως γιατί αυτοι που έχουν της νορμάλ σχέσεις βάση ηλικίας πάντα μιλώ δεν έχουν κενά δεν έχουν παράπονα .. πάντος τώρα εντελώς προσωπικά θα πώ πως όσες συμμαθήτριες είχα και παντρευτήκαν μικρές τον συνομίλικο έρωτα όλες μα όλες χωρίσαν μόνο η Καλλιόπη εξακολουθεί να είνα παντρεμένη που πήρε τον Αλέκο 10-11 χρόνια μεγαλυτερό της ..
μια άλλη φίλη μου δε είναι στα 31 ο σύζυγός της στα 41 και η μαμά της στα 50
και η ευτυχία την βλέπεις παντού όταν πας στο σπίτι τους .. και όλες οι άλλες που πήραμε τους κούκλους τους ωραίους με τα νιάτα ουτε στο λεξικό μας δεν την έχουμε την λέξη ευτυχία όχι να την ζήσαμε κιόλας
όλοι την ψυχή μας θέλουμε να γεμίσουμε και το προσπαθούμε με κάθε τρόπο ..
pragmatika dn exei kamia simasia i diafira ilikias!xerw ena zeugari pou exei akrizws 15 xronia diafira k einai 16 xronia pantremenoi!
Οτι δε καταλαβαινουμε δεν το αποκηρυσουμε.....
σαφως και οσο ζουμε μαθαινουμε, το ενα δεν αποκλειει το αλλο
...κι απ την αλλη υπαρχει και η περιπτωση να μη μπορουμε να μαθουμε κατι επειδη δε ξερουμε οτι υπαρχει...ή να μην εχουμε την αναγκη να το μαθουμε...να μη μας ενδιαφερει
Υπαρχουν ανθρωποι που ψαχνονται περισσοτερο κι αλλοι που δε νιωθουν την αναγκη να το κανουν με οτι κι αν αυτο συνεπαγεται....Και ναι οπως ανεφερα παραπανω οταν καποιος δε νιωσει την αναγκη να ψαξει κατι γιατι μεσα σ αυτο ειναι καλα τοτε ισως δεν υπαρχει λογος να το κανει και δε θα το κανει
Γενικως παντως οι αφορισμοι και τα μεμονομενα παραδειγματα δεν βοηθησαν ποτε κανεναν...και εκτος αυτου δε θεωρω οτι τα 10 χρονια ειναι μεγαλη διαφορα ηλικιας με την εννοια οτι δε θα μπορουσε ουτε μπαμπας της να ειναι ουτε παππους της....
Οχι παιδια 7!!!!!!!!!!!!! Τετραγωνιζουν οι κρονοι στην συναστρια.:bigsmile::bigsmile::bigsmile:
xa xa xa! ειναι κι αυτο!
Διονυσία πάμε στον ορισμό του καλού και του κακού, του όμορφου και του άσχημου - είναι έννοιες υποκειμενικές ή//και στατιστικές. Επειδή βλέπουμε τα περισσότερα ζευγάρια να έχουν αυτή την διαφορά θεωρούμε ότι είναι και εκείνη που λειτουργεί καλύτερα. Δεν παύουν όμως να υπάρχουν εξαιρέσεις (ή ζευγάρια έξω από τον κανόνα) που επίσης έχουν λειτουργήσει (και λειτουργούν!) καλά.
Αν εξετάσουμε άλλωστε και βιολογικά τα δύο φύλλα θα δούμε ότι η γυναίκα φτάνει στην σεξουαλική κορύφωση (libido) γύρω στα 30 με 40 ενώ ο άντρας γύρω στα 18-25. Αυτό λέει κάτι. :)
Και να είναι η γυνή μεγαλύτερη του αντρός,που τοποθετείται το πρόβλημα;
Ότι συνήθως η γυναίκα νοητικά ωριμάζει γρηγορότερα οπότε σε μακροχρόνιες σχέσεις θα πρέπει να κληθεί να αναλάβει και άλλον ρόλο εκτός του εραστή, και σε βραχυχρόνιες θα είναι άλα τα κίνητρα (π.χ. επιβεβαίωση ή σεξουαλική ικανοποίηση).
Στο παρελθόν η διαφορά αυτή είχε παγιωθεί επειδήο άντρας έπρεπε να τελειώσει σπουδές στρατό και να δημιουργηθεί (sic) πριν κάνει οικογένεια - στην οποία θα ήταν ο μοναδικός «κουβαλητής». Σήμερα με τη γυναικεία χειραφέτηση και την σχεδόν αναγκαστική οικογένεια δύο μισθών (και τον στρατό-κατασκήνωση! :nuts:) η διαφορά έχει εξισωθεί.
(Τι εννοεί η Ράνια δεν γίνεται να σου εξηγήσω αλλά έχει δίκιο... Σε πολλούς βέβαια για τον χ-ψ λόγο αυτό αρέσει.)